장음표시 사용
651쪽
D solui. matrim.l.si inter 2 I. C. de iur. dot .l cum post S. cum res D.eod. Nec istorum errorem adiuuat quod denunciatio illa quam Iustinianus praecipit fieri ante alienatione, ut declaret dominus an velit eodem precio, quod ab alio emptore offertur,rem seudalem , vel emphyleuticariam rotinere , permutationi conuenire non potest, in qua precium nullum versatur.Vulgo autem creditum est post Bariolu ad I.& ideo in princ. D. de condict. furt.quod cum quaeritur, an soluendum si i laudimium prius inquirendum ell, an in alienatione sit necessarius consensus domini. Vt si res absq; eius consensu alienari possit, nullum laudimium debeatur. si coniensius domini sit causa quae effectum laudi mij praecedere debeat,& cellante causa cesset effectus. Nam responde mus, quod nec interpletes ignorarunt de duelici conse a suioqui luilinianum, quorum unus interponitur ante contra clam emptionem, si dominus pro eodem precio retinere ronolit,eamq; in alium transferri patiatur, alter post contractam, ut nouus emphyleuta in possessionem mittatur, aut in possessione retineatur. Prior consensus non inducit obligationem praestandi laudi mii, sed tantum interponitur adestectum illu, Ne dominus possit iure illo praelationis vii , quod ei Iustinianus dedit, Neve ob non factam denunciationem causari aliquando possit rem in commissum cecidisse Poste. rior vero consensus ille solus est, pro quo laudimium debetur. Prior co sensus ad emptionem duntaxat pertinet, in qua
sola ius praelationis locu habet pro eodu precio si dominus re retinere malit,ue si quis alius contractus est, aded empti ni similis ut si non habeat precium,habeat saltem aliquid,Pst loco preci j,qualis est datio in solutum,quae in vicem pre- cij habet eam ipsam pecuniam quae debetur, & pro qua rea in solutum datur l. a Diuo Pio tue .s pignora D. de re iudie. I.si quis aliam 46. D. de solui. l. si non sortem 1 6.ν.s centum ude condict.inde b. Itali; de hoc consensu nihil tractari potest, cum res aut permutatur, aut donatur, aut legatur, quia neq; his casibus ius praelationis locum habet. At posterior. consensua omni casu necessarius est ad nouum emphyleuta
652쪽
in possessionem mittendum,aut in posse ilione retinendum rErgo in liis omnibus etiam calibus laudimium debetur Atque ita supradictam Barioli conclusionem A me deus intela igit, N. rethingit quaesti laudim .i s. scilicet ut procedat ubico sensus simpliciter,& absolute nullus requiritur, id estne que a m P, neque post contractum. iod tamen vereor ne nos a is cooueniat menti Barioli qui hac in re ut, & in aliis plerisque nimis generaliter,&indistincte locutus videtur,ac de primo illo consensu solo seniisse quem Iustinianus exigit ante c ontractam emptionem. In quo se in ὀ deceptus suit,sic uect decipiuntur meo iudicio caeteri interpretes qui tum quo-
Iai que cum emptio contrahitur duplicem consensum requi-Iυnt, unum qui ante contractam emptionem interponatur, Alterum qui poli contractam . Cum enim prior consensus a
domino praestitu seli declarante nolle se rem seu dalem, autem phyleuticam pro eo precio retinere, quod Titius offerat semptoris enim persona nominanda, &designanda est 3 quid obsecio necese est alium eiusdem domini consensum
interuenire ut emptor qui volente domino coparauit, postmodum in possessionem mittatur. An enim veremur nequa
domino fiat iniuria,qui semel voluit 3 l. in diem s. g. I. D. de aqua, & aquae pluu. arcend. Aut cur ista superuacua sollen nitate empt orem onerare volumus , cum id quod semel placuit , postea displicere amplius non possit 3vulg.iuris Potui- scis regula, iunct.l. haec stipulatio I . in fin. D. vi Iegat. seu
fidei c. seruand .caus caueat. Neque ad hunc casum ut arbi- tror illa Iustinianeae constitutionis pars pertinet, qua constituit, ut secuta alienatione non possit dominus contradicere sed nouum emphyleutam per se sua Deliteras , aut saltemper suam depositione n suscipere compellatur. sed ad illum potius de quo in praecedentibus verbis legis , id est quo dominus accepta denuriatione noluerit voluntate suam intra duos menses declarare, ita ut emptorem alium vetus emphyleuta quaesiverit, Alium inquam ab eo, quem prius nominauerat. Nec enim illa nominatio impedit ne alius emptor
653쪽
ti ex iis personis in quas alienatio prohibita non est ut ipssa quoque habet conlututio. Caeter uin si , α ille ipse emat qui domi uo fuit nominatus & exprestus domini co sensus interis ueniat, nihil certὰ impedit quominus post factam aveditore
traditionem, quae Omni modo necessariae it , di ad trans fele dum in emptorem dominium,& ne emptor potius praedo videatur l. ii ex stipulatione 3. De acquir. poss. liceat emptori propria auctoritate,& irrequisito domino ingredi possessionem eamque pro arbitrio nan scisci,& occupare. Gravisque hic interpretum nostrorum error est,qudd existimant hoc casu rem cadere in commissum, si nouus co sensus domini ante apprehensam possessionem non fuerit requi suus ex dicta. vlt. C. de iur.ems by quae de hoc sane casu non loqui cur. Nec tamen eo minus debetur a nouo emphyleuta laudi natu propter dominio translationem, quae in eum facta e si per traditionem,licet irrequisito domino secutam, cum fuerit dominus ante emptionem rc qui litus,ti emptioni co senserit. Plane si alium emptore venditor quq sierit, quam qu cm domino directo nominauerat, noxium domini consensum merito lex exigit, non ut liceat emphyte utar rem suam alij vendere , sed ne ignoranti, aut inuito domino directo nouus emphyleuta acquiratur de quo nihil adhuc audierit. Ex quo intelligimus, quam verum sit quod toties inculcauimus, Laudinatum non magis propter hunc posteriorem co sensum deberi qua propter priorem, sed propter solam domini; tiatissationem , de emphyleutae ac possessoris mutationem. Alioqui nullum hodie laudimium deberetur cum moribus noliris possit quilibet rem Getidalem , vel emphyleuticam vendere,& emptore in possessionem inducere,licci nec a venditore dominus requisitus sit ante contractam venditionem, nec ab emptore
post perfectam emptionem. Sunt enim duae istae requisitiones
quas constitutio exigit in eo differentes, quod priora venditore facienda eli emptorem nominante, Posterior ab emo. ptore vendit Orem designante quia . 5 laudimium ab emptore debetur, non a venditore. Ad obligandu vero emptore ut
laudim lupi cellet susscit, quod nouus sit,& dominus. N po D
654쪽
sessor rei emphyleuticae, vel seu talis . inem admodum, tiquod prioris requisitionis necessitas hodie sublata est non esticit quominus saluum sit domino ius praelationis, si pro pretio quod alius iam non solu obtulerit, sed etiam solithi iurem retinere malit. Quam in rem spatium trium mensitici praestitutum est eo Serenissinii Ducis nostri edicto, quo praelationis ius illud quod priscis moribus noliris antiquatum fuerat relii tutum tande fuit, ut in Eodice nostro scripsimus. Idque siue defetido agatur siue de emphyleusi. Nam , &in nudis habet locum ius praelationis Cap i. g.porio, ubi glo. 5 alij Qualit. olimseud alien potet . Eamque communem esse se ut en i ta t e statur A med . a Ponte d ict. quast. 3. v bi multos citat Denique licentia vendendi hodie nulla impetranda est, quae olim ei at impeti auda, non tanquam necessiria
ad inducendum ius praelationis, sed tantum ut sciri posset an dominus directus iure suo uti vellet, praesertaque empto. ri. Sed non eo minus etiam post perfectam emptionem iure suo uti poteli si velit, si in iliter, di sublata necessitas est imis petrandae licentiae ad possessionem apprehendendam, sed perinde tamen laudim uim debetur ac si ea de re dominus requisi tus fuisset, & consensisset. Consensus igitur omni c a sustissicit unicus tum quoque cum duplex olim requirebatur, Eumque consensum se is est ex postfacto interuenire, qui olim praec edere debebat, unus quidem venditionem, alius vero post essionis apprehensionem. Nam si dominus directu apost persectam emptionem approbet nouum emphyleut a rn, quod facere intelligitur, siue in uestituram ei concedat, siue ab eo laudimium petat satis iuri praelationis renunciare intelligitur, S suam voluntatem declarasse, quod eo iure uti nolit: Eaq; contractuum distinctio, tuam supra dixi inui s , lo illo casu retinenda est quo erat olim de nunciatio nece iasaria, id est quo etiam hodie ius proflationis habere locum potest,Vt differat emptio, itemqυe datio in solutum a caeteris contractibus, in quibus nec pretium ullum eli, nec quicquam loco pretij non in laudimio, sed in iure tantum praela.
tionis: Disterat autem in duobus, Primum in eo quod modὁ diximus
655쪽
diximus ut inemptione,&datione in solutum prelatio loca habeat,no in caeteris. Deinde in eo si ius scriptum inspicias,
non quo utimui hodie, ut de nunciationem praecedere Oporisteat inemptione ac datione in solutu , no tem in caeteris.
Rursus in emptione quoq; dil inguere olim oportebat, An
emptor ille esset, qui nominatus erat in de nunciatrone facta domino,an alius, Ut si idem ille sufficeret unicus, oc prurius consensus, nec secundus requireretur: si vero alius empto esset, nouu consensum in apprehendenda pollessione interuenire necesse olim erat ne res comitteretur. Hodie non ethhaec di itinctio necessaria siue praelationis iure uti dominus velit,si uel audimium petere. Vtroque n.casu suppletur coa sensus facto, di voluntate domini praesupponentis ve dition εvalere, qua nec post et impugnare tam et ii maxime vellet. si nostris moribus nuqua ex hac causa res hodie in comis,u cadat. Caeter si varix postulat oecurrere species circa permuta. tione de quibus dubitari queat, An ex permutatione laudi-m: u debeatur. Aut . n. permutatio fit rerum ex utraque parto
Rud alium,vel emphyleuticarum. vel rei seu datis,& emphyleuticae ad rem libera,& allodiale Iliu enim casum quo res allodialis cum alio diali permutetur et si frequenter potest contingere consul id tamen praetermittimur quia nullu huic quaestioni locum relinquit. Sed & interdiim contingit ut res fetidaliscum emphyleuticaria permutetur: qui casus nouam etiam habere quaestionem potest apud eos qui rectis, &proprijs utuntur seudis,quae permulta habent a iure emphyteutico separata , si permutatio fiat rei nudatis ad Audalem, vel emphyleuticariae ad emphyteticariam, magis communiter probatum est, laudimium nullum deberi, siue quod sine consensu domini possit fieri huiusmodi permutatio, ut tractat Bald. ad i. si domus 7 i. s. vlt. delegat. r. Rip ad i. qui
Romae I et 2. f. duo fratres De ver b.oblig. & ad i. r. in princ. num. 3 S. D. de reb. credit. Sive quod reperiatur persona iam approbata ut ratiocinatur Amedeus a Ponte quaest. laudi m. 28. Vbi tame addit exceptione Dummodb bona fide facta
sit permutatio. Nam si tu fraude facta esset, id est,ut explicae
656쪽
leuta rem venia ei et, sed verbis conti actus allereret se permutare vel donat e, ut priuaret dominum iure praelationis,
nihilominus pollet dominus directus fraude probata,vii suo iure praelationis, ut ex Baldo,N Ripa concludit Clarus: Ad. den, foltc ctiam de iuris rigo: eclici posse, quod hoc casu emphyleuta propter humi modi alienationem cadat a iuro emphyleutico . Atq; ita multos senii: te xit, licet nouaudeat ipse assit mare sententiam eorum veram esse. Ego vero licuti cum Daus in permutatione ad mi sta est defendo intrepide, Emphyleutam omni tute priuandum elle, adeoque ipso iure rem sic permutatam in commi ilium cadere , perinde adsi in qua uis alia parte circa ea quae ad alienationem rei nudatis . vel emphyi euticae pro forma praescript a sunt, peccatu ellet, Ita cestante fraude contendo ex permutatione huiusmodi laudimium deberi. Atque ut ab eo casu exordiamur, qu fraudem ad millam est e constet, quis ferat impunitam esse fraudem vas falli aut emphv te ut e ij agentis, ut dominum directum cuius bene licio reni habet, iure suo priuet ac spoliet 'Nam si ratione agendum et , an no aperta ingratitudoeli eius, qui aduersus dominu a quo bene licium accepit f nact emphyleusim dare bene lici j species quaedam eii J iniuria
in chinet ut & consequenter digna quae commissi , & ut vocant, caducitatis poena coerceatur Praeclare Seneca, Nullam iure nostro ingrati actionem comparatam esse, quod tam
to sceleri nulla par sis is,& congrua poena irrogari posse videretur. Q id verὁ iustitis, adeoque humanius quam ut in eo saltem in quo peccauerit puniatur, ut in speciei rescriptum 6. D. de his quae ut indign. t Paulus 2 i. in princi p. D. ad leg.
Falcid. Et ii vero fraus omnis planienda est, nec dolus malus debet unquam manere impunitus, ne tum quidem cum alii nulli nocet, i procurator li . . t D. de doli mal . exceptis
odiosior tamen illa f aus est,quae fit clam N per cuniculos, i quae aperto dolo. ideoq; grauius puniri soler, qui clam peccat quam qui palam . Pi Opterea quod palam delinquentes ,
ut errantes maiore scena excusantur, Clam veto committe
657쪽
tes vicω tu:naces plectuntur,inquit Paulus in l. vlt .in sin. D. derit nupt iunci l .pupillus I. s. sed si per interpositam D. de aut hor.tutor. Et grauius quoque peccaret inelligitur,qui in
fraudem legis aliquid facit, quam qui directo contra lesem, quia contra legem facit is demum qui id facit, quod lex fieri prohibet. in fraudem vero legis ille , qui saluis verbis legis
sententiam eius circumuenit,t contra legem 29. D. de legib.
Ergo di in proposito similiter fatendum est Vastallum autem phyleutam qui rem fetidalem vel emphyleuticariam permutare se dicit quam reuera vendit, neq; id alia mente, qua vi domino directo ius offerendi praeripiat, peccare graui uxquam si contra legem aperte venderet extraneo, nulla prius
facta domino de nunciatione. Et ideo filiam uis supra dixerimus, sublata in esse nostris moribus ne cessitatem illam quam Iuttinianus induxerat denunciationis faciencis domino , ct requirendi an velit ipse praeferri necne, nec proinderem hon e cadere in commisium etiamsi non sit seruara forma quam conititutio illa praescripsit, Non idcirco tamen consequens est, ut eo quoq; casu quo fraus ad ini sta sit poenal commissi , & caducitatis pariter sublatam dicere oporteat,cum longe maior sit ratio eius retinendae, quando tanta fraus ad milia est, quam si per imperitiam, aut iniuriam duntaxat emphyleutae, ac sine dolo malo legis solemnitas omissa fuisset, praesertim cum ea omissio non auiferat domino ius praelationis propter quod volebat lex fieri de nunciat: Onem. Nec quod hodie fetidalia bona, & emphyleuticaria redacta sint ad instar patrimoniorum, facere debet, ut v a salio vel emphyleutae permissum videatur impunc fraudem domino facere in bonis Aud alii, & empli Ite uticis, que nulla seri potest: in alto dialibus . Alioqui se rueretur. nec ulla domino directo laudimia hodie deberi ex fetidalium .vel em l rhyleuticorum bonorum alienatione, quia neque ex alto dialium ulla deberentur , quod tamen falsum eli. Nihil enim aliud facit haec consuetudo ni si vitam vastallus, quantem phv te ut a liberam habeat de bonis etiam nuda libus, decans hyleuticis etiam irrequisito domino disponendi facultate ma
658쪽
tatem, neque verendum habeat ne ex hac causa res in comam illum cadat. Sed ita tamen ut salua maneant iura caetera Omnia donunt directi, maxime vero quatum ad laudimium, di ius praelationis. Caeterum non inducit haec consuetudo fraudandi licentiam , nec proinde tollit poenam quae fraudi debetur. Alioqui corruptela dicenda esset non consuetudo, nec valere pollet quae vasallum, & emphyleutam ad delinquendum inuitaret, i. iuri lentium T. F. illud nulla D. de pati .l. vltim. Cod. eod. Poena igitur commissi, & caducitatis quam Iustinianea lex induxit, sublata videri hoc casu non potest, adeoque si nulla adhuc lex hac de re lata esset, nouam utique serri oporteret , ne dolus maneret
impunitus. Neque enim punitus videri debet, ob hoc ritum. quod perinde ad solutionem laudim ij emptor condemianetur, qui emit sub specie permutationis ac si palam emi set, itemque ut perinde directus dominus habeat ius praelationis. Hoc nam 'ue modo nihil aliud consequimur, nisi ut nullum fraudis suae fructum contrahentes sentiant, at naetiam ut eorum dolus coerceatur: Aliud si quidem est tu crum quod ex iraude sperabant ipsis aufferre,aliud vero danum ijs aliquod insigere, i. quod autem .simili modo dicimus D quae in fravd .credit .l. s. De vi & vi armat.Damnum autem aliquod propter fraudem semper infligendum est d.
l. procurator I I. I. I. Dedia limal excepi .l. Imperator o. D.
ad S. C. Trebellian. Deinde hac ratione puniretur emptor solus non etiam venditor si res in qua fraus facta est , non
caderet in commissum . Ius enim praelationis emptori tantum rem auffert, non etiam pretium venditori, qui iam in
alium rem transtulit,& similiter laudim ij solutio ad emptorem spectat non ad venditorem. At poena commissi, &ca ducitatis venditorem poti ssimum asscit, qui pro re quam amittit, nullum pretium aut a domino directo , aut ab emptore consequitur inam quam si iam emptor pretium ven- citori ultro soluisset, dissicile esset dicere dandam ei aduerinsus venditorem ullam repetitionem si particeps ipse fraudis suisset, cum in pari causa, di turpitudine melior debeat
659쪽
esse eonditio possidentis,&eius qui conuenitur,l. 2. g. vltim. l. 3. .& penulti m.D.de condict. ob turp.causiunct. l. suae rei a G. l. si in emptione 3 . g. i. ibi nisi ultro quod counenerit praestet. D.de contr.empl. Nam qui scit, defraudem participat non ab alio decipitur, sed a seipso, l. nam si scit 16. Darei vindic.l. I.&tot.tit. Quae infravd .credit. nec quicquam
C quius eli, quam ut consilium malum consultori ipsi sit pensimum, l. consili j 47. De regu l. iur. Sed ii fraus nulla in pes
mutando interuenerit, dico adhuc tamen ex permutatione laudimium deberi, tametsi rerum utrimqueseud alium, &empli vi euticarum permutatio facta sit.Cum ex utraque parte dominium transferatur, & laudimium ex quacunque dominu translatione, ac vas salii aut emphyleutae mutatione debeatur, aestimatione scilicet facta rerum permutatarum,
ut ad ratam aestimationis quantitas laudi mi j certa constitui possit. Ex dict. l. vltim. Cod. de iur. emphyt. Nec me mouet quod nostri obij ciunt. Non esse hoc casu necessarium consensum domini. Nam si de eo consensu intelligunt. qui praecedere debet acquisitionem,Iam diximus toties in praecedentibus , nihil cδmmune habere consensum illum cum iure laudi mij, cui causam dat sola dominij transtatio, non etiam domini consensus ante contractum praestitus , Maxime in eo genere contractuum in quo nihil de iure onferendi tractari potest neque de iure praelationis', in quo genere, ac numero permutatio est. Si vero de illo consensu loquuntur, quem Iustiniani lex vult interponi post contractum,&ante apprehensam possessionem, & quem hodie sufficit etiam post apprehensionem possessionis interue nire,falsum est non esse hunc consensum necessarium, Cum vel ab initio, id est ante possessionis apprehensionem adhiberi debeat, vel saltem ex postfacto, id est intra tempus, in tra quod petenda, & concedenda est inuestitura; Ne alioqui nouum vastalium , aut emphyleutam dominus directus inuitus habeat, licet consentire cogendus sit si non habeat iustam contradicendi causam, hoc est dum ne facta sit alienatio in personam prohibitam , vel minus idoneam d. l.vit. Cod.
660쪽
contradicere non potest, nihilominus aequum est a probari
probationem latidiantum ei praestari tanquam vero eius rei domino dict. l.vltim. Cod.deiur.emphra. cum transatio. Qtie
ruin sit opus noua quoties noua doti nil transsi ita si ube
d b , qui tamen non aeque ellet idoneus ad
soluendum canonem pro alia re. quae onerata es et ut o o tidie accidit , grauiore pensione: Et ut maxime sit ido aus& eum admitere cogendus dominur, Perindὰ tamen tau-
rus rei, tuam ex permutatione acqui sitiit, & cuius nomi-
m, Mit Pin t non approbari, sed tantum an approba-
- sit approbare. Hoc enim uua approboi 'Ph. L .'. ' ' μ' i pς eum non stet quo- ῖῖ , di suscipiat nouum posse rem. Nam etsi