장음표시 사용
661쪽
qis vellet dominus directus contradicere qui tamen nul-dam satis tui iam contradicetndi causa in haberet, non idcirco petendi laudim ij ius amitteret, sed siue de praelationis
tu i e, siue de c ad licitatis r oen a m uile contenderet, non alia contia eum sententia ferri poli et, quam ut laudi in ioco me. tus este cogeretur. Q omodo Senatus nollet passim pro nunciat. l umque demum inciperet ei compe ere ius agendi ad y ceu im comini sit, G caducitatis, cum nouus emphy.
te ut a laudii iij solutionem inius id denegaret. Semperemni iustum est desiderium domini directi, ad commissi poenam
agentis , cum nouus emphyleuta per contumaciam,& dolomito recusat, vel laudimium soluere, vel quid aliud facere, quod Iel ex lege i tuestiturae, vel ex iuris live seu talis, siue emphyte ut nari j satione facere,& praestare teneatur. Cuni ex sola ipsa debili, A: Gm j denegatione appareat quasi tixe ferat,λ intersit directi domini, talem vast alium , aut emphrteutam non habere. Solet tamen Senatus noster summo aequitatis temperamento qMoties talis casus emergit, locum relinquere poenitentiae, nec prius poenam commissi, vel caducitatis irrogare, quam praeterierit tempus quod ei praestituit Senatus ad soluendum laudimium, aut ad faciendum a de quo faciendo iusta urgetur, Non quidem quasi concepta condemnatione sub eonditione quod fieri numqtiam debeo sed quomodo concipi pronunciationes solent, vulgaribus
his verbis a faure de parement des lota is, & aut res choses demande es dans te mois. Quibus verbis Iaudi m orum solutio non in condemnatione est, sed tantum in praestatione, ut in l. l. De pen .legat .l. i. f. item si ita D. ad legem Falcidian I.cum sine praefinitione Io l. si penum i A D. quand. dies le .gat. ced. l. nuda S.Cod. de contr. 3ccem miti .stipulat. N hiligitur causae est cui hoc casu ad inducendam laudin ii p ar- . ationem exigamus cum Amedeo a Pomedici qmest et 8 ut in recognitionibus hoc ipsum expressum sit ut ex permutatione quoque rei fetidalis, vel emphyleuticariae etian cum alia re nudati, vel emphyleuticaria laudimium debeatur.
Frustra namque in pactum deducitur, quod i ure communi
662쪽
seudalisores emphi Dearia permutata sit eum alla dies ,νιι seudulis cum empbteulimria. I V N T plerunque permutati ones rei aucum
seu datis vel emphyleuticariae cum re allodiali, Nec tamen, sine Daudia suspicione apud eas gentes quae rectis, & proprijs seudis utuntur et inorum natura, ct condicio illa est ut moriente vallat lo line masculis, ea ad dominum reuertantur, etia sliabus ex vasIallo superstitibus tit. 8. De succes . nud. invs b. nudor. lib. i. Solent enim qui pratuident fore, ut breui absque prole moriaotur, eiusmodi res nudates cum allodi libus permutas e quarum ς ommodum sine ullo metu ad haeredes quantumlibet extraneos sint transmissuri. Et quamuis
in emi este si aliud sis suae sui natura ad quost uoque Lae redes
conceditur l. si quis duas 6. alias l.s in venditione in tancommuia praed. inbuet at potius Amedeus casum illum e cipere quo res permutatae a tubae quidemseudales essent, aut emphyleuticariae at non respectu eiusdem domini directi, sed , quod plerumque accidit, respectu diruersorum. Hoc enim casu cessant duae rationes illae quibus nostros moueri diximus ut nullum ex permutatione laudimium deberi pu tent . Quidni enim h c casu conse isti utriusque dc mini sit necessarius, non quidem ad permittendaem permutationem quam,& irreqii isto. inuito utroque domino fieri posse a mittimus,sed ad nouum vastalium , aut emphyleuta approbandum, qui utique nondum potest videri approbatus, cum sat non modδ nouus emphyleuta, sed etiam noui domini,in re illa quam ex permutatione acquisiuit . Nec sane puto qnemquam esse tam imperitum rerum aestimatorem qui nobhoc satiem casu aemitterc dςbeat, Ex permutatione laudi 4mium deberi.
663쪽
rides si no sit ecclesiastica transmitti potest. Euenit tamen aliquando ut hac parte idem iuris sit in emphyt eusi, quod in nudo, siue quod ab initio lex talis emphyleusi dicta sit, quae semper haud dubie seruanda est l. I. C. de iur. emphyt. Sive quod ita ferat loci consuetudo, quae in his potissimum quaestionibus maxime attenditur,dummodo neque legibus, neque bonis moribus repHgnet,Vt interpretes omnes consentiunt. Suntque apud nos huiusmodi empbyteuses n5 pauca quas uos uulgo talltabiles appellamus, & quas sub nomine vel homagio talltabilitatis recognitas esse satis est, ut appareat reuerti eas debere ad dominum si contingat possessor Sitne liberis mori, quonia qui apud nos sunt fundi talltabiles rectis eudi naturam quodammodo retinent, quantu ad onus reuersonis, nisi quod in nudis rectis,& proprijs foemi rue nosuccedunt, sed in iis tantum quae non habent propriam naturam nudi,de quibus in sib. Feudor.Tit De se . non habent. propr. natur. nud. lib. a. In nudis vero talli ab ilibus ρpud nos etiam seminae succedunt plerisque in locis,quan vis non in omnibus pro varijs locorum, & prouinciarum moribus, ut in Codice nolito clarius a nobis explicatum est Unde fit ut notari j nostri, qui censualium recognitionum instrumenta stipulantur, nomina ista seudi, & emphuteuseos confundant, & passim pro synomis accipiant, scribant quaxalem possessorem recognouisse talem rem in nudum, & emphyleusima tali domino directo, Cum tamen non possit eadem res, &seudalis esse, & emphyleuticaria. Feudum enim merum infe udantis beneficium continet licet vix sit ut non aliquod habeat onus admixtum. Emphytevns
Vero emphyleutam onerat ab initio ut rem alioqui sterilem, aut minus uberem impensa sua faciat meliorem , & vberiorem, propter quam causam contractus hic emphyleuti sus etiam contractiis meliorationis appelIatur, Et meliorationes cum iuribus emphyleuticis confunduntur m d. l.vltini.& tot.tit.Cod. de iur. emphyt. Neque rursum dare
Dudum omnes post int, ut constat ex Tit. seudor. iniscud. dar. eoss. At emphrteusim constituere quilibet potest
664쪽
A . adeo Instit .de locat .sicut,& vendere , & locare. Ex quibus different ijs aliae pleraeque nascuntur d e quibus nunc dicere nihil attinet, quia nec de ijs inter nostros dubitatur. Licet dici soleat, In ijs omnibus in quibus aliud expressi αconstitutum non est in nudo, quam in emphyre usi , regulis. ijsdem regi emphyleusina quibus, &seudum regitur. Q 3omodo de venditione , & locatione solemus dicere, de quibus tamen nemo dubitat quin diuersi sint, & separati contractus i. a. l. item si pretio 22. s. vltim. locat. Sed , do sunt apud nos pleraeque emphyteris es sic ab initio contra-oae ut moriente quandocunque sine liberis emphyleuta fundus ad concedentem reuertatur , adiecta nonnunqua in conditione qualitate masculorurn , ut non impediae reuersionem , quod dominus filias reliquerit. Nonnumquam etiam praetermissa , ut ad excludendum dominum sussciat emphyleutae superstitem , vel unam filiam reliqui ite. Quas etiam emphyleuias pragmatici nostri appellare talltabiles solent , minus honesto sane ac apyd nos propemodum infami licὸt frequenti vocabulo. Parum que vere, cum sola conditio reuersionis non faciat rem tal-liabilem. Alioqui fetida omnia recta, & propria quantum vis nobilia, polient dici talltabilia, quod itultum esset. Sive igitur nudatis res esse proponatur,siue emphyleuticaria que ex conuentione reuerti ad dominum debeat moriente quandocunque emphyleuta sine liberis, Quaeritur saepissime, Vtrum si talis res permutata sit cum altodiati, valeat petmutatio, quasi hoc ipso fraudis suspicio non leuis incurrat. R id enim si praeterea illud concurrat ut ab infirmo factast λ Q id si etiam illud, ut ex ea infirmitate post breue tem
pus, ut puta post unum aut alterum mensem decesserit is, qui rem istam permutauit cuius reuersionem verebatur pHis sane concurrentibus putant plerique non modo suspectam , sed etiam euidenter fraudulentam esse permutationem , ideoque faciendam irritam , ut ea non obstante Perinde res permutata reuertatur ad dominum ac si in permutantis bonis mansisset. Atq6e ita in Camera Pede montan
665쪽
tana iudicatum fui sie in persona illius qui iam in infirmitate constitutus,& sine prole rem fetidalem cum astodiati permutauerat,& ex ea infirmitate post duos menses decesserat, Amedeus supradicto loco tellatur. Ego vero , quod salua tantorum Iudicum dignitate tantique viri aut horitate dictum sit, aliter iudicatum vellem. Ita enim esto, ut qui re aliquam possidet siue nuda lem, siue emphyleuticariam, quam scit se moriente absque liberis ad dominum reuersuram, cum se,&infirmum, & spe habendae prolis destitutum videret, eam rem cum allodiali permutauerit, ea mente id fecerit , ut ius domini excluderet ac spem reuersonis extingue ret . Nego tamen inde fieri ut in fraudem domini quicquam fecisse videatur. Cum sibi potius prospexerit ne rei suae laetaram faceret,& ut haeredibus quos habiturus esset siue testamentariis, siue legitimis opulentiorem haereditatem relinqueret: quod certe nullo iure prohibstum est: Sicut enim dicimus non videri dolo facere illum qui fraudem ex eludit i. cum pater 77. F. Titio fratri an tep. De legat. 2. Sic neque dolo facere videtur, qui agit quantum potest ne cum via bo- e. norum quoque suorum iacturam incurrat, licet eo modo su- turum sit ut lucri spem alteri adimat. Non enim damnii mullum intelligitur in iactura lucri , quod sperabatur l. quod autem 6. g. simili modo dicimus D. quae in M ud. credit. l. i. in princi p. D. de vi,&vi armat. Et 'liramuis verum sit quod ait Vlpianus ita licere cuilibet facere condicionem suam meliorem dum ne vicini deteriorem faciat l. 1 3 sed & fostas D. de aqua,& aquam pit v. arcendi. quidam Hiberus D. Irban. piaed .l. sic ut 8. I. Aristo S. D. si serui t. vindic. Attamen se illud quoque verum et aliud est e nocere, aliud non prodesse
dict. l. I. ff. sicut autem De aqua,&aquae pluu .arcend. Proden
set sane domino directo mori hunc emphyleutam, S sine liberis,& possessorem rei nudatis, vel emphyleuticariae, ut ea res ad dominum reuerteretur. Sed cum emphyleuta rem permutat ob hoc ipsum ne ad dominum reuerti possit, non tam
nocet domino directo quam non prodest , i ta ediendo ne lucrum ei deferatur: quod cum fit, non ideo tamen domi- Rr a nus
666쪽
nus sit pauperior cui lucrum eripitur, quemadmodum nomo dicitur ob id factus locupletior quod alieno beneficio consecutus sit ne expenderit pecuniam quam alioqui fuerat expensuriri l. 3. I concessa M. si maritus si cum igitur, & sequent. Dedon M. int. vir.& uxor. Denique nulli interdicturneil lucri occasionem alteri praeripere ne damnum ipse sentiat, nec in eo fraus vlla versatur l. quia autem G. 3. si patronus in ii. D si quis omisis causi est . Adeo ut nec tuos creditores fraudare dicatur is qui delata sibi haereditate aut legata repudiat. licet ex eo suturu sit ut creditores morentur in damno quibus ex haereditate si adita fuisset, aut ex legato si nosuisset repudiatum satis sieri commode potuisset t. quod auteo.in princ.& g. I. D. quae infravd cred. Q od ego sic intelligo , Etiamsi fecerit eo animo ut creditoribus suis noceret. Non enim ijs nocet nisi hactenus quod eis prodesse non vult,cupos et si vellet: Nec cogedus est alieni copendi j causa haereditato adire extra causam haereditatis fidei comissa ripex Trebelliano restitue loel .na quod i q. g. non omnis I non est cogendus 33. D. ad SC. Trebell. nec similiter proh bendus id facere per quod sibi rospiciat, ne damnum incurrat, etiamsi ex eo futurii sit ut alius lucri spe fraudetur. Est enim sic a natura coparatum, ut omnes sibi malint bene esse quam alteri, nec attedenda sunt etia damna, quae non accidunt nisi Per consequentias d.l.quod autem iunct.l. i. & l. quod dicitur 7.D.de aut hor. tutor. Alioqui paulatim eo absurd i decurrendum erit in proposito, ut neque huic emphyleutae nullos habenti liberos permittamus uxorem ducere ex qua liberos
sperare possit, Ne dii liberoru spem sibi parat,domini directi spe diminuat, & hoc ipso eum fraudare velle existemur.
Quid enim refert utro modo sibi comtat, aut uxore ducta, aut re permutataὶNam quod in ea speclectua A me deustra ctat, proponitur emphyleuta infirmus ita fuisse tempore permutationis,& ex ea infirmitate decessisse,fraudem inducere
non potest sed necessitatem potius capi edi prudelis cosi iij, R prouidedi, ne quid ex praeuisa morte damni haereditas pati/tur. itaque vel dolus hic nullus est, vel si sis sit bonus ea,
667쪽
u ni ciuilis legislator laudat potius quam improbat l. :. D. de dolo malo. Et velo quid abs aius esse potest , quam
huic emphyleutae imputare cur eam rem nudate, vel emphyleuticariam quam sci bat se mortuo ad dominum reuersura non retinuerit diutius ob hoc solum ut ad dominum reuerti
potieteAn D6 tale hoc esset, quale si velles alicui testato imputare, quod intellatus non decessiilist P vi argumentatur I. C.m l .pol illumus C. in prin. D. de in ossi . testa. Nam quemadmodum ait ille non posse hoc dici, quia nemini interdieitue fictio testamqnti, ita, ct in proposito possum dicere, Non posse emphyleutae imputari consilium fraudis ob id solum
quo I in ininus, S cce: ebs ii voles rem nuda lem vel emphyleuticariam veli diderit aut per mutauerit, Nec enim cul- quam interdicitur permuta di vendendi ve potestate. Sed
tame illud valdd moves, Pud negari non potest , iu in per
.eliis modi permutationem etiamsi maxim P in fraudem facta esset dominium in eum, cui pernilitatio fit, trans feratur, neque tantum si emphyleuta talus consilit in fraudis inierit, sed etiam ii acquisitor quoq; fraudem participauetit l. ii scietis 16. insin. D.de contr. empl. ubi haec differentia perelegatis ponitur inter eum qui emit a prodigo, aut ab alio quem prς tor ex alia causa prombuerit alienare, Et eum qui ena erit a debitore flaudant e suos creditores . Cb eamque nimirum causam ne cellatia est actio reuocat orsa , quae alienationem hanc rescindat vires in fraudem vendita reuerti possit ad
bona debitoris fitem si quis Institui. De action.& tot. Tit. Quae in fraud. credit. D &Cod. quae porrδ non datur, nisi
contra scientem acquisitorem , qui fraudem participaue riti. I. l. ait Prael Cr Io. sciente te, de pass. D. ii l. tit. Fin.
se igitur in ea specie si iam tractamias, Eum qui rem allo- dialem putauit, non fuisse conscium L audis, quam emphy- te ut a meditabatur , quod facile potest contingere situ quod pinet eq u allodialem illam esse siue quod reuei sionis conditionem ignoret, Vr est alieni facti ignorantia semper non modo tolerabilis sed etiam pra su menda l. vltim. D. pro tuo l. doli fili uersum D. de nouat. Q 'mo , quatiam Rr ι ratione
668쪽
ratione vel actione possit dominus directus huia ius aufferre qui nactus est ex rei nudatis vel emphyleuticae permutationeὸ Nam utique reuocatoria hoc catu non competit quae nec in casu edicti praetori j daretur contra eum qui particeps fraudis non fuisset. Ei tamen ii verum est quod interpretes omnes adfirmant domini v quod illi vocant utile transferri in accipientem, fieri cfrid nequit ut postquam ei acquisit uni fuit qui rem allodialem permutauit, ei postmodum inuito aufferatur l.si ego 9. s. si res D. de iur.do t. cum alieni facti, Sadoli poenam pati non debeat. Ergo debuerat Amedeus hunc
saltem casum excipere quo rei altodiatis permutator fraudem vasalli vel emphyleutae non participasset. At neque video, quaenam fraus ex parte huius acquisitoris excogitari possit, cum dat rem allodialem pro emphyleuticaria vel nudati: Nec rursus, quodnam adeo magnum damnum pati videatur dominus directus ex permutatione huiusmodi, cum arqud spem reuersionis habiturus sit, etiam rata manente permutatione. d enim vetat etiam hunc alio dialis rei permutatorem quamuis tempore permutationis,& infirmus sit,& liberos habeat, priorem tamen mori sine liberis, it a viper eius obitum ea res ad dominum reuertatur An non ea rerum humanarum vicissitudo,&inconstantia est, ut quotidie tale quid accidat λ Quod etsi notam cito eueniret quoniam aliud est, Posse eum quoque qui iuuenis , & sanus iit cito mori Aliud vero , Non possie infirmum aut senem diu rius , vivere, An ideo tamen fit ut spes domini quae differtur
tantum , etiam aufferatur ei,& intercidat λ Minime vero. Postquam eo iure utimur ex consuetudine plerisque Senatus nostri consultis approbata, ut condicio illa si sine liberis emphyleuta decesserit, non ad eis sit personalis quin
transferatur in nouum possessore, Ita ut moriente eo qua H
documque sine liberis res ad dominum reuertatur, licet ille ipse qui recognouit aut adhuc vivat,aut moriens liberos reliquerit quasi condicio sit realis potius quam personalis nassiciat possessionem personamque cuiuslibet possessoris. Quod tamen sit ςx consuetudine apud nos inueterata' o
669쪽
tius quam ex iuris ration ς quae condiciones omnes pro per. sonalibus habet, nec patitur ut eius cui adscriptae sunt personam egrediatur l. qui haeredi qq. l. Maevius S .l. a testatore Ios. De condic ion & demonstrat. l .cum pater 77.g. ab instituto De legat. r. Sed neque video qua ratione possit dominus dilectus ob huiusmodi spe dici creditor ut in eius fraude facta permutatio dici possit,& ut aliquo modo pertineat ad Tit. inae in fraud. credit. Nihil enim vasallus aut emphuleuta ei debet hoc nomine, &quod moriente vasallo vel emphyleuta sine liberis, res ad dominum reuersura estionus S qualitatem rei respicit non personae. Itaq; non facit haec ratio dominum creditorem, Cui lassicit quod eueniente codicione rem vindicare possit quasi suam , & iure directi domi iiij, quod impedit potius ne id quod iam suum potest dicere,adhuc sibi deberi possit dicere l. no vi ex pluribus IS9. De regii l. hir. cum magis eius fieri non possit F. sic itaque Institui. de action. Nihil enim aliud addit euentus condicionis, nisi quod possessoris ius extinguit , quo durante dominus rem licet suam vindicare non potuisset l. I.& tot. tit. D.
si ager vectig. vel emphyt.ess. dicat. l. lex vecti gali 3 i. D de pignor. Caeterum extincto iure dominij utilis, ut vocant, solum directum manet, quod liberam domino,&directam daevindicationem , impeditque ne quid sibi debitum possit di cere: Exemplo eius quod scriptum est in t .si haeres o in prinei p. D. ad SC. Treb. Si haeres institutus rogatus sit de restituenda haereditate Titio, de rursum Titius de ea de haereditate post aliquod tempus eidem haeredi reddenda, tempore adueniente sufficere haeredi actiones directas, nec ulla eum restitutione indigere. Atqui creditorem esse dominum dire.ctum oporteret, ut posset conqueri fraudatum se ex permutatione. Nec enim qui dominium habet fraudari in re sua potest , adeoque nec qui creditor est pignoratilius , cuius quippe ius per nullam alienationem deterius fieri potest, licὰt dominium rei obligatae in alium transferatur l. debito.
rem l .C.de pign. l. I. I. I . D. eo. Idq re est quod saepe monui
670쪽
rographarios tantum creditores pertinere. Porro non alithepotest existere condicio reuersonis quam si is qui moritur fine liberis possessor inueniatur, di dominus utilis tempore mortis suae quoniam ea condicio ad tempus mortis relata eis. Ergo quandiu vasallus vivit aut emphyleuta liberum ei est permutare citra suspicionem fraudis, & vedere, adeoque donare dummodo bene merentibus personis,& inter vivos ut dicemus insequentibus, Solumque ei est interdictum ne quid per legatum aut aliam speciem ultimae voluntatis relinquat, ut de liberto , cui non imie hic comparatur de quo agimus, scribit Iulianus in l. viuus 9. D. si quid in fraud patron. qui textus ad hanc nostram sentent iam coni mandam omnium accommodatissimus eii Nam, di qui ipsi sunt talliabiles , de dedititiae apud nos condicionis, quandiu tamen vivunt liberam de bonis suis inter vivos disponendi facultatem habent, solaque testamenti factio ijs interdicta est quia vivunt liberi quamuis moriantur quodammodo serui ut in nostro Codice scripsimus sub Tit. De dedit. liberi. tollend. Quanto magis eadem alienandi libertas illi relinque da est, qui plenam, & romanam libertatem habet, licet rem possideat quae inoi lente eo absque liberis ad dominum sit treuersuraλ In summa non fraudat qui impedit ne condicio aliqua existat ex cuius euentu alius lucrum sentire potuisset d. l. quod autem I D. quae infravd .credit. nec prohibetur quisquam haeredibus suis perinde ac sibi ipsi prouideret. si pactum p. D.de probat.l.tale pactum qo f. vltim. D. de passt. Obstant tamen huic nostrae sentenriae quidam iuris loci de quorum sententia dicendum nobis est, ut tota haec quaestioquq in foro satis frequeter occurrit melius tota discutiatur.