장음표시 사용
711쪽
decis I9.nu. 2 quae tamen consuetudo postea latius accepta
est et quod ad ius alienandi, ut apud eudem Guid. Pap.notat Ranchinus d. q. 10. & pragmatici omnes Galli recentiores. Na admissa eiusmodi consuetudine generali dici certe non potest, Cur in q-ltione d .l. quoties,potius quam in caeteris admittenda sit distinctio an res vendita plurib. libera sit, &allo dialis, an emphyleuticaria. Neq; vero Senatus noster ea distinctionem unquam secutus est, tametsi saepius, ac lapius inter plures emptores de dominio rei venditae inter se contedentes iuxta sententiam d. l. quoties pronunciauerit. Cum. n. iam exoleverit p Iustiniani conlii tutio in d. l. vlt .induxerat, ut non prius fieri posset alienatio rei emphyleuticariae, quam alienaturus emphyleuta consensum diai exquisiuisset, eique ex hac ca de nunciasset, nec aliud hodie ius sit hac parte uni directi, nisi ut venditionem etiam se inscio factam approba rem laudare teneatur, emptoremq: in ea possessione tueri inquam venditor eum induxerit, apparet neq; dominij, neque possessionis translationem a persona venditoris in persona emptoris impediri hodie ex eo solo posse, et, nondum venditioni dominus consenserit, Ideoq; eandem iuris ronem, 'Caeolim faciebat B emptore cui priori tradita res esset, ut priori emptori tardius pollessori facto anteponi deberet, et hodie durare, neqi ex iuris emphyleutici quo nunc utimur, rone immutatam est e. Maxime vero apud eos populos qui dia uindirectum iure praelationis uti minime patiuntur , quomodo apud nos obtinebat non ita dudum , ut nullum dominis esset ius praelationis, quemadmodum in nostro Codice scripsi.
mus. Quod etsi pollea restitutum suit speciali edicto ante
Octo circiter annos condito: Non ideo tamen correctu sui Dia putandum est ius quo antea utebamur, quantum ad trans. Iationem domini j,& possessionis rei emphyleuticariae, nullo etiam requisito domini consensu. Quia etiam hodie non nisi post perfectam venditionem secutamque traditionem utitur dominus hoc iure praelationis, nec uti prohibetur ob id, iam translatum sit dominium itemq:possessio in emptorem,' cum in re emphrteuticaria semper sit anterius ius diai quan-
712쪽
diu non laudauit alienationem, nec possessorem nouum, aut in possessionem induxit, aut in post eisioue retiavit, arg. l. ex facto 3 2.D.de pecul. l. in liberto 7 7. D. de solui. Sed eui hodie uteremur eo iure, q, a Iustiniano certas leges, & regulas ali cepit, inter quas est ius illud praelationis: Non inliat in esset consequens,l vult Guido Papius, It ob eam causam
Praeferri deberet is , qui prior inuestixus a dii osuisset,et qui
priora venditore possessionem rei emphyleuticae accepit let. Imo si bona eli et io qua mouetur Papius, nullus 'istioni huic locus ueri unquam pollet. Ait. n. ideo prs ferri non polle illuc ui priori res tradita est a dia o utili, quod vendit Oi non de nune iando directo domino venditionem, aut aliam,qua facere velit alienationem, ita tim &ipso iure, ipsoq; facto cadat a iure suo, ut proinde, neq; dominium ullum, neq; potessionena ullam habeat, quam transferre in emptorem possit. Atquin sit ita est prima statim venditione ius oe suum amisit, di consequenter nihil ei superfuit, quod alij post et vendere, nisi eo sensu quo dicimus, Et iam rem alienam vandi posse. Lrem alienam 2 8.D.de contr. empl. Sed quaestio nostra in rei alienae venditionem non cadit,quia certissimum est,re aliena vendita quantumlibet tradita neutrum ex emptori b.po
tuisse dominium sibi acquirere ab eo, qui dominus non ivit. Et quamuis per eiusmodi traditionem vera possessio trant-
feratur,dominium tamen transferri nullum poste .l. traditio et O.D de acquir. rer.domi.&d. l.rem alienam. Et ut quaestio qni nostrae sitri locus possit, necessario ponendum est vendi torem Disse dominum, R traditionem ab eo factam rutile posteriori tantum emptori,non priori. Nam si priori tact*esset a duo,& caetera concurrere ut, quae ad transferenda ex causa venditionis dominium requiruntur.l. ut vel solutum
esset pretium, vςl habita fides de pretio, quis dubitaret quin potior eius causa esse deberet,qui & prior emittet, & pellei sor factus prior fuisset λ Itaq; potuit Guido Papius,&debuit
ea potius moueri rone, ut pro priore inuestito ruderet; quod solus habeat causa in a domino: Cum verissimum sit quod in hoc tractatu toties inculcauimus,solum rei emphileuticari
713쪽
dominum esse illum quem directu appellant: Emphyleutam vero nihil, nisi ius illud in re emphyleuticaria habere, ut si- diu pensionem soluet auDrri rea ab eo non possit. l. I.& vlt. D. si ager vecti g. vel emphyt, petat. Vol ergo priora domino directo inuellitus eli,ille est,qui a vero lino emit: qui vero ab emphyleuta, ille est qui a non domino. Et consequenter dubitari non pol quin praeserendus ille sit qui a domino inue institus eliquemadmodu contingit quoties ex duo b. unus emi ea domino, alius a non domino. l. si ea res 3 I .in sin. D. deact.
empl. Quod si ambo inuelliti sint a d fio directo,is utiq; p rq feretur, qui prior inuestitus fuerit,ut & alius quilibet, si priora domino possessionem acceperit. Cum inuestitura proprie nihil aliud sit quam possessio,ile et abusive dicatur inuestitu. ra quando halta, vel quid aliud corporeum porrigitur a d noseudi dicente se facere inuestituram. Tit. a. quid sit inaestit. in v sib. seudouib. 2. Quidni vero praeseretur is, qui prior filio investitus a domino, Cum & ex pluribus, qui ab eodem non
domino emerunt,praeserendus ille sit , cni priori res tradita est. l. siue autem p., .si duobus. D. de public. in rem ach. Sed&adrnissa illa duplicis domini j directi,& utilis distinctione, non facile possum probare qnod vult Guido Papius translationem posse Honis impediri si res emphyleuticaria a domino, ut vocant, utili alienvasit nulla pcedente de nunciatione,& contra Iustiniani constitutionem. Et s. n. venditio
ἡ & alienatio quaelibet districte a Iuttiniano Phibita est, quo- usq; domini voluntas exquisita fit. Quis tamen nescit, Etiae Y contractu inutili, &prohibito transferri possessionem. I. I. 3 .fi vir uxori. D.de acquir possess. quippe quae fasti sit magis quem iuris, ut ibidem scriptum est,& in l. deniq; I0.D.exquib cauc maior. l. I.g.SciuoIa D. si is, qui testam. lib. est . iussi fit. De dominio autem etiam utili, quamuis dissicilius fit, ut contra legis prohibition m transferatur. l.vltim. C. de reb. alie n. non alienan. Si tamen venditio incipiat a traditiobe, quod fieri facile potest, puta si tractatus, & pactum de vendendo certo pretio praecesserit ne c. n. pactum de vendendo
venditio est & venditor postmodum tradat ea rem illo pilos
714쪽
Non puto dubitandum quin idem dici debeat, ut hoc eata dominium quoque utile in emptorem traus feratur. Q an do quidem supradicta Iuttiniani constitutio factum ipsum
notat venditionis aut alterius alienationis perfectae non solam, nudamque faciendi voluntatem. Nemo. n. lixerit, ob id solum quod empli Ite ut a rem omphyleuticariam vendere aut ius suum emphyleuticarium alienare, & in alium trans ferre voluerit,cadere illii a iure suo: Neque vero lumniani constitutio hoc habet. Sed poliquam probi buit iustinianus initio legis ne liceat emphyleutae sine consensi domini meliorationes suas aliis vendere, vel ius e in phyleuticum tra Dferre, sub ij cit in fine legis sin autem aliter fuerit versatus, quam rostra constitutio disposuit iure emphyleutico cadat.
Quod ipsum nihil aliud est, quam si diceret, si emphyleuta
meliorationes suas vendiderit alij, aut ius suum emphyteuticum in alium transtulerit. Non igitur impedit lex vendiistionem , aut iuris emphyleutici transsationem faciendam,
sed factam punit,&irritam facit quantum ad utilitatem domi nidi recti. Rei si iure suo, ac beneficio Iustinianeae constitutionis uti nolit, siue expressa, siue tacita voluntati s declaratione, quis dubitat quin valitura sit venditio, domini j que utilis translatio inter venditorem, & emptorem3 Ut si forte velit venditor eam rem quasi non venditam nec alienatam vindicare,perinde sit repellendus exceptione rei ve ditae, & traditae ac alius venditor quilibet l. i. & tot. tit.De excepi .rei vendit.& tradit. Quemadmodum dicimus, pactuinter debitorem, & creditore inuitum ut creditor onus tri buti praedij pignorati non agnosceret,sed eius soluendi necessitas ad debitorem spectaret, quatum ad rationem quidefisci seruandum no esse l.inter debitorem 42. D. de pact. sed inter ipsos paciscentes iustum,ideoq; seruandum esse l.epistola Iz.j. pactum eod. Nec .n. Iustinianus supra dicta constitutione id egit ut emphyleutae noceret, sed potius vid noconsuleret, ac prospiceret ne quid ei factu emphyleutae nocere posset. Itaque nolente domino directo ius suum exequi, adeoq; quandiu Pendet an iure suo sit usurus, remanent Oia
715쪽
indispotii ione iuris communis,& in eo statu in quo essent, si
conititutio illa non interuenisset. in eoq; interpretes omnes contentiunt, non usq; adeo rigide ac iudaice, ut loquunt,ea constitutionem accipienda esse ut no sit opus declarato ita sententia,id est P qua pronunci et emphyleuta contra legeim fecisse, ta caducitatis psi a incurrisse. Superest. n. adhuc illa
ex facto,& iurisdictione pendes quaestio, An iactu sit aliquid
contra legem, S quidem ita ut nulla excusationem mereat,
quomodo in disti initi qua uis specie, Claudius Tryphoninus
ad Scaevola tiotat ital illis 88. D. de solui. Adeo ut si emptore ab extraneo Post cliose vindicante ea re empli' leuticariῶ qua non ic qui tirocini dire dii consensu emisset summouere vel let eo p i xlux tu quali nullo tui e ageret tanqua qui per ei emptione et iecuta traclitione donMutis fieri non potuisset, utique non esset audiendus, Propterea P est et exceptio illa de iure tertij, Exclusiva quide iuris agentis sed iaci aliter quasi tertius velit. In quo exceptionuget aere ut receptiis ma, itaverissima est Barioli traditio ad i. 2.D. de excep. rei iudi c. noesie illas admittendas . Neq; rursus in iure nostro nouu eli ut ex aliqua tuli a ca domini u interim trafferatur, ii in postea pro numquam translato haberi debeat, Vt euenit in re
sub condicione legata, q interim pleno iure est lip dis, sitq;emptoris si ea hrs stis pensa adhuc coditione alij vendiderit. Et in si qncunq; postea existat condicio legati, neq; heredis neq; illius qui ab ipso emit, via et fuisse intelligitur, sed ,a testatore ad legatari u recta puenisset.& post lite I 2. g. res quq D.
fami l. ercis .iuneti l .is cui via I I. . I. D.quem ad .seruit. amitt. l. quaedam I S. D. se reb.dub.l. generaliter 29.si. I. D. qui & aequi b. manu. l. dehiditate l9. . pater D. de castrens pecul. & in donatione inter vitios per traditione sub condicione
facta iuris est l. r. f. si pecunia D de donat.& alijs plerisq; casibus alibi p nos adnotatis. Quod si dirus directus approbe evenditione et que posteriori emptori facta sit eu q; investiae an non manifelle declarat nolle se uti iure suo λ Alioqui noposset approbare,&confirmare vellitione q nulla es et, Nec sufficeret ad transtatione diiij O veditione approbaret si noV u a etiam
716쪽
ci ipse venderet: Cum aliud longe sit vendere, aliud vendeti consentire: ut habet iuris regula I 6o.de re g. iur. Proiuis
de cv iure suo non utatur, remanem omnia iniuris cois dispositione , ut si prior fuit in possessiona acquirenda,potior sit in retinenda. Nec P posterioria latum emptoris gratia ginuestitus fuit, credendum sit dominum directum ius suum remitisie,potest anterioris ius laedere.Non enim acquirit ius suum ex in uestitura, quae scilicet alij non ipsi facta est, sed'ex suo ontractu irbi'; facta traditiove, Exemplo non ineleganti eiust scriptu estini conditionibus f D de condic.&di ci emovit r. Pupillum etiam sine tutoris aut horitate conditionibus parere posse, Nec in contrarium moueri quemquaex eo debere quDd ita futurum sit aliquo casu ut sine tutoris authoi itate necessarius haeres fiat. Id enim iure potestatis feri,non vi expletae conditionis. Proxima si quidem , & immediata causa inspicienda eii , tanquam quae magis influit, non quae remota. Est autem remota causa illa, & extrinseca, quod dilectus dominus iure suo usus non sit: Haec vero proximam immediata,quod hie emptor,& emerit, & prior per traditionc rem acceperit. Sed neq; causari potest alius em
Ptor, qui prior quidem fuit inuestitus , sed posterior accepit
possessionem, quod uo aliter voluerit dominus direct iis suuc ius remittere quam si posterior emptor priori praeferretur rdiam praeter id quod eiusmodi interpretatio tu demum habere locum potest, cum domini interest , qui non aliter ius suum remissurus fuerat, ut de creditore pignorat itio scriptuestini. voluntate 8.D. qui b.m .pig. vel hypoth. soluit. Hic autem nihil interest domini di reai, qui laudimia quae a posteriore posses re non possit petere a priore habiturus sit, μ' atque ita plenam indemnitatem consecuturus. Illud etiam apertum est posterioris emptoris, qui prior in uestitus suit noesie a legationem hane, sed domini dire ai, qui ius suum remisit. Quamquam nec domino directo esset permittendum, vi iuris sui remissioue malis factam reuocaret eo praetextu
quali contractus quem appprobare volui siet, este tum Hon
habui isset. Satis enim effectum habuit,cum effecit, ut ob se-
717쪽
cutam euictionem regressum habere possit hic prior inuestiatus contra suum venditorem, Non habiturus si dominus iure suo uti,ac venditionem irritam facere voluisset 'quasi factam cotra legis prohibitionem. Venditionem enim aliqua praecedere nec elle est i actio de euictione nasci possit quae nihil aliud est quam a ctio exempto l .ex empto II.& pasi D. de actio. empl. l. si in venditione 6o D. de euict. Venditio autem alienae quidem rei valet d. l. rem alienam, sed eius quae alienari prohibita, di interdicta siti non valet, ne quidem adactionem de euictione producendam, d. l. vlt. C.de reb alte. non alienand. l. si creditor 7. in fin. D. de distr. pign. Nullus igitur dari casus potest, in quo melior, ac potior causa esse debeat eius qui priora domino directo inuestitus fuit, quam illius,qui prior a venditore,eodemq; domino utili post Tonem acceperit: Etiam inspecto eo iure ip circa e inphyleuses Instinianus induxit . Multo minus si ini piciatur ius quo utimur hodie redactis seudis,& emphyteti sibus ad instar patrimoniorum allos ta lium lPost restitii tum quoq; dominis directis ius praelationis, P contraria cosuetudo ijs abstulerat.
De laudimiis petitis ex legato vel ex haeredis institui oue. - l VI ex donatione laudimium deberi putant, ii de existimant deberi perinde ex legato, & ex haeredis institutione,ut ex comuni Docto tu sententia tractat Amed. a Ponte q. 3 I. post Bert. Cons. 78. Inci P. ex casu vo I. I . par. 2. Iasin l. vl.nu. So.C.de ivr.empli. cI i.An quando is cui,sue quod legatum quoq; donatio sit t. legatum 36. Deleg. 2 de apud Iusti. g. I. Delegat. Haeredi,tates vero per institutionis titulu pleniore liberalitatis ho nore deterantur l. filiu θ. I. sed etsi portio D. de legat .praeit
Sive etiam,quod laxi dimia propter alienationem dominii qmutationem potauimum debeantur, ut saepius docuimus ero. l. it. de uir. emphyt. quae alienatio & mutatio no min
per legatu inducitur,di per haeredis institutione aditione se secuta
718쪽
secuta quam per donationem l . a Titio 6 . D. de furt. l.ctura haeredes 23. D. de acquir. post . Addunt tamen exceptionem,
praeterquam inhaerede suo, vel qui ab intestato in emphytensi vel in seudo es et alioquin successurus,ui alienatio illa illoc casu sit necessaria. Ex Aret. int .ispoteli i8. insin. D. de acq haered. fitq; in successurum qui ex tenore primae in uestiturae reperitur vocatus, ut supradicto loco Amedeus scribit, Addens ob hanc ipsam rationem idem dicendum esse in le gatario qui sub prima in uestitura sit comprehensus . Puta siti in aestituram quis acceperit pro se, Rhaered ibus,&successoribus, multo magis, sit addita sit dictio, quae ut plurimum addi solet quibuscunq;. Sic enim Saly.etiam seclusa dictione quibuscunq; ad d. l. vlt .colq. vers quaero an res. Quod tamε alij sic intelligunt, ut successorum appellatione ita demum legatarij contineantur si ex ijssint, qui alioquin absque dispolitione testatoris essent de vocatis puta ex descendenti bus a primo inuestito ex Soc. ii . cons. 7 o. vol. 3. Apud nos quaestio haec plane ociosa eli Habemus enim Statutu Ducale quo expressim cautum est , ne qua laudimia de bonis haereditariis debeantur, nec delegatis vel fideicommissis, nec de bonorum diuisione. Nec tamen desunt qui putent etiam citra statutum idem dici ex iuris ratione debui sie quantum ad haeredis institutionem , inter quos suit Ioannes quidam Raynaud in suo comprehes.seud. . habitonu. I p. que A me deus supradicto loco renit,& cuius sententia in terti js quidem venditionibus omnino procedere admittit, sed in laudim ijs non item , non dubi ans quinde iure communi deis beantur tam ex haeredis institutione , quam ex legato. Mihi nihil improbabilius dici posse videtur. Nam siue illorum sententiam sequamur, qui putant obligationem praestandi laudim ij ex eo descendere, quod ante omnia consensus domini sit exquirendus, ut rei emphyleuticariae alienatio licite seri possit, siue aliolum , qui totam causam ad alienationem referunt, nulla certe ratio est propter quam laudimia ex hae redis inititutione vel ex legato ulla peti posse. fateri debeamus.NQn illa quidem prior,quoniam ablurdum esset dicere. Non
719쪽
DEC A D. Iv. ERROR VIII. . 68s
Non aliter in bonis emphyleuticarijs valere poste institutionem aut legatum v si prius iit exquisitus,& praestitus directidni co sensus. Cum iuris ciuilis regula certissima sit a priscis illis temporibus iam olim constituta, Testamentorum iura per se firma esse ipsa oportere, no ex alieno arbitrio pendere l. illa institutio 32. princ. D. de haered instit. iuncit.l. captatorias Io. eod.tit. Itaq; vel negandu est absolute bona emphyleuticaria legari posse , quomodo de bonis fetidalibus scriptum est in Titul. 9. qualit.Olim fetid. alie n. poter. g. donare. Et Tit. 3 ue de prohib. seud. alie .per Fri de r. vers habito lib. 2. in v sib. seud. f quod etsi Doctorii pleriq; crediderunt, minus tamen coiter probatum est si Iulio Claro credimus in I. em
phyleusis, q. IS. J Vel fatendum est posse legari etiam irrequisito domino. Alia vero illa ratio quam pleriq; adierunt
propter quam laudimia debeatur, ad alienationem relata, imilito minus ad casum nostrum pertinet. inar enim a testatore in haeredem sit alienatio, non tam ab h. Anine fit quam a lege nec tam voluntatis quam iuris potestate, Ni ii quod in extraneis haeredibus necessaria est aditio, ut quis haeres,id est . dris sat l. cum haeredes 23. D. de acq post. Caetorti lex illa ea quae di haereditatem, & haerede facit hue ex te 5, siue ab intestato t. filius familias i8 D ad leg. Falc.l. I. 2.& r. D.deha red petit. l. lege obuenire I 3 o. D. de ver b. sign. Et conseque ter cum alienatio fiat ab ipsa lege, quamuis subsequente voluntate testatoris cum testin factum est, de lege potius quam de testatore conqueri debet dominus directus, si quam iust Aquerelae causam habeat,quod ipsius consensus no fuerit ex
qui litus. Nec sant verius dici quicquam potest, quam quod
scio etiam veteribus placuisse, inter quos Petr. Iacob quem citat Amedeus a Ponte, Ex nulla dominii translatione quatipso iure fiat posse deberi laudimium: Sicut neque ius praelationis dia o directo aduersus haeredem institutu competere vllum potest. Quid enim absurdius esset, quam ut ob institutionem collatam in alium directus dominus inuaderet bona testatoris , atque ita supremum defuncti iudicium
querteret, qui haeredem alium restituendo nihil minus quam de
720쪽
de directodno cogitaui iὸ Nec quod remed:j loco adserunt quidam lutei pret es, prassertim tutius Clarus d.q. I . in fin .ut bona defuncti per viros probos aritimari Oporteat, eamque etesiimatione ua adirecto duo praestari, ne infructuosa sit haeredi haereditas, aut legatario inutile legatum, huius iniuriae potius quam iuris iniquitatu potest corrigere. ita .n .semper siet, ut ad extraneum bona defuncti perueniant corra ipsius voluntatem sor lassis expressam, si quc d plarianque fit, bonorum suorum alienationem haeredi prohibuerit, ut ea perpetuo in familia remanetent. Deinde quis aequum putet, ut pro corporibus bonor Lm quae ad haeredem peruenire testator voluit, cogatur haei es comemus e ite aritimationeὸ An non hoc esset inuitum eum cogere ut res sua ς venderet, quod tamen iniustum semper esse lex ait, siue iusium, siue iniustum et S immodicum pretium ciseratur l. nec quati o D. de rei
vindic. l. non .n. 9. D de re r. amo t. Rursum an no et hoc esset
supremi iudici j libertate constringere, quae semper amplia nda potius est, restri Pgenda numquam l .cum duobus 2. altast si fratres , idem respondit societate D.pro socio. Fieret .n.
plerunque ut eo metu reuocaretur quis,& deterreretur a coinsilio testandi, ne dum id aget et ut tellamentarium aliquem haberet haeredem hoc ipso directum dominum ad bona sua inuitaret, quem exosum fortassis iustissime habuisset. Impugnat igitur haec sen tentia publicam utilitatem,quemadmodum de quada Iuliani sententia Marcellus dicebat in l. Iulianus 2. D. de acquir. haered. Nec unquam imputandum est testatori cur non potius intestatus decesi erit l . post humus 6. s. a.D de inoff. t etiam . inamqua si interpretibus credimus, nec prodesset quicqua defuncto, quod intestatus decessistet. Et si .n admittunt, nulla per haeredem ab intestato succedentem laudamia deberi, quod alienatio illa sit necessaria, Intelligunt tamen de eo haerede qui ab inteliato possit in emphy-tei si vel in seudo ideo succedere quod ex tenore primae in- Delliturae vocatus reperiatur, ut Amedeus tractat diei quae 3 i. At qui fac ij e feri pol, ut successor intestati non si agnatus proximus nec de comprehensis in investitura. Quid .n .si .