장음표시 사용
161쪽
117. Quae quum ita sint, magna tamen eloquentia
est utendum, atque ita velut superiore e loco concionam dum ut homines mortem vel optare incipiant, vel certe timere desistant nam si supremus ille dies non exstincti
nem, sed commutationem asseri loci quid Optabiliust si autem perimit ac delet omnino quid melius, quam in mediis vitae laboribus obdormiseere, et ita conniventem somno consopiri sempiterno quod si sat melior Enni, quam Solonis oratio. Hic enim noster,
Nemo me lacrumis decores, inquit, nec funera fletu
Mors mea ne careat lacrumis limurimus amicis Maerorem ut celebrent funera cum gemitu. Wolfius, ut Graeci μεγα τι μνει χρῆν, ἔδει ποοσῆκε, καιρο η'
omissum gravitate pronunciationis καλιυς iis , αυλλον εἶχε, καιooν. compensanda est, ouservantes e αἰσχρον, ε&δ In nostra lin renetio ad in IV 26, 3 id mihi gua eiusmodi enunciata conditiona magnum videtur. - Ernestius cum liter per subiunctivum offerri solent. aliis Iongum est. In eiusmodi di- nucleatissime hunc grammaticae cendi sormulis, quales sunt Ion locum pertractavit meger Vnι--gum eat, difficile est, aliae, porro, uehunge liber lat. pr. II. est. βαιιδ, Par rectum, iustum, do p. 333 sqq. cum quo conserendus neum. Optimum consentaneum, est Ramshom Las Gramm . 166. meliua, aequius, rectius, cimius Not. p. 410 sq. et inprimis uinpt ι, - erat, fuit, uera la Lat. Gramm . 77. p. 387 sqq. tilia scriptores indicativum adhibent et Gemhard aa Lael in Excura. I. ita ut hae sententiae sine condisio p. 238 sqq. ne, impliciter ponantur. Eadem ra 117. Quae quum ita aim uatio obtinet in verbis posse V ad men H. e. nae quamvis ita alii
II. 19 45. III 4, 70 debere III tamen. V. Adnotat tu cap. 44, 107. 22, 54.ὶ oporte V ad II. 13, 30.), elut superiore elocri . e. ve
neceas eat, decet denique tu par uti e tribunali. Ernesti lav. ticipio futuri passivi, in quo etiam Ciceron. s. v. Superior. necessitatis notio inest. Iam acqui melior Enni, quam Solonia in escamus in nonnullis xemplis primi io de Seneci. c. 20. Solonis v generis asserendis. Corn. ep. Hun dem sapientis elogium est, quo enib. V 4. longum est, enumerare negat velle suam mortem dolore proelia: ubi cf. Brem p. 332. Cicer amicorum et lamentis vacare. Sed ostic. I. 9 4 Aequius eras, id vo haud scio an melius Ennius: Nemoluntate fieri. N. D. III. 78. Si ho me lacrimis etc. mox hic reseren-mines rationem. bono consilio a dum est ad Enninm, ille ad Sol Deo immortali datam, in Dandem nem. In oppositione enim saepe malitiamque convertunt non dari hic non propiorem, sed maiorem
illam, quam dari, humano generi rem, de qua potissimum agitur, ius melius fuit. Infra III. I, 2. Quod non remotiorem, sed minoremis si tales nos natura genuisset spicit Sic cat. Μ. IX, M. ubi v. hati erat an eis. IV. 31, 66. Gemhard p. 131. Atque era facile. Sic Graeci di Mora mea ne carem Graece cunt, omissa particula α, ἐρ- leguntur apud Plutarct T. I. p. 109. Dissiliae by Cooste
162쪽
118. Nos vero, si quid tale aeciderit, ut a deo de
nuntiatum videatur, ut exeamus e vita laeti et agentes gratias pareamus, emittique nos e custodia, et levari vinetis arbitremur, ut aut in aeternam et plane in nostram domum remigremus, aut omni sensu molestiaque careamus sin autem nihil denuntiabitur, eo tamen simus
animo, ut horribilem illum diem aliis, nobis faustum putemus nihilque in malis ducamus, quod sit vel a diis
immortalibus, vel a natura, parente omnium, constitutum. Non enim temere, nec fortuito sati et creati sumus sed profecto sui quaedam vis, quae generi consuleret humano nec id gigneret, aut aleret, quod quum exanclavisset omnis labores, tum incideret in mortis malum sempiternum portum potius paratum nobis et perfugium putemus. 110 quo utinam velis passis pervehi liceat si regantibus ventis reiiciemur, tamen eodem paullo tardius reseramur necesse est. Quod autem omnibus necesse est, idne miserum esse uni potest Habes epilogum, ne quid praetermissum aut relictum
Sic vulgo. - m. c. n. exantiarisset. s. Goereng. ad Acad.
στονανάς. Osthei danken , die Gotthei abor Pari modo exstant apud Stobaeum nichis thut oliue dum si gugleionSerm. 121. p. 612. nisi quod ibi in thre hellige Uebe undMetiliet os altero versu legitur, καλλείποιμι enbarte, o mus man vernunniger θανων Quod, uti recte monet Da- esse annelimen das.sie, die Μenvisius, Ciceronis verbis melius re schen schassend dies fur in ewisponde ges Leben bestimmte welli sonsi,118. nihilque in malis ducamus salis dieme chen im ode aus-- sempiternum De hac huius epi horten, dic Gotthei thre igenen logi parte licebit addere, quae ob Zweche austube vas undenhbar servavit r. . emius in intro ist. duetione ad hos libros p. 40. cuius A., a-- . -
163쪽
A. go vero et quidem fecit etiam iste me epilogus firmiorem M. Optime, inquam sed nunc quidem valetudini tribuamus aliquid cras autem, et quot dies erimus in usculano, agamus haec, et ea potissimum, quae levationem habeant aegritudinum, formidinum, cupiditatum qui omni e philosophia est fructus uberi
164쪽
M. TULLI CICERONI sTUSCULANARUM DISPUTATIONUM
LIBER SECUNDUS.I. 1. Neoptolemus quidem apud Ennium philosophari
sibi ait necesse esse, sed paucis nam omnino haud placere. Ego autem, Brute, necesse quidem mihi esse arbitror philosophari nam quid possum, praesertim nihil agens, agere melius sed non paucis, ut ille Dinseile est enim, in philosophia pavea esse ei nota, cui non sint aut pleraque, aut omnia nam nec pauca nisi e multis eligi possunt nee qui pauca perceperit, non idem reliqua eodem studio persequetur. 2. Sed in vita tamen' occupata, atque, ut Neoptolemi tum erat, militari, pauca ipsa multum saepe prosunt, et serunt fructus, si non tantos, quanti ex universa philosophia percipi possunt, tamen eos, quibus aliqua ex parte interdum aut cupiditate, aut aegritudine, aut metu liberemur . Velut ex ea disputatione, quae mihi nuper habita est in Tusculano, magna videbatur mortis essecta contemptio quae noti minimum valet ad animum metu liberandum nam qui id, quod vitari non potest, metuit, is vivere animo
Sic vigo. - r. c. . . codd. Benti et aliq. Edd. ut Ere., mihi quidem. Recte. 2 r. c. R. Codd. Bentieti. V. D. tamen in risor. 3 R. aliique multi codd. H. liberentur uti vult D. Perperam. Cis. I. 1. philosophari Gellius in I. 3 8. Sic mox L a popularia N. A. V. 15. Ennianum Neoptole est enim. mum probabamus, qui profecto ita mutila elisi He ingeri ad ait Philosophandum ea paucis Corn. Nep. Agesiu I. 3. deligitur, nam omnino havid pMeu is eun qui ex pluribus, sed idonei. H μdem Gellium L . 16. et X, 22. - , qui ex promiscua multitudine
Adde Cicer de Orat. II. 38 156. Iegitur. L. Bremi ad Pelop. II, 2 diraeias eas enim V. Adnotata p. 233. et octiner Ecl. Cic. p. 37.
165쪽
quieto nullo modo potesta sed qui non modo quia necesse est mori, verum etiam quia nihil habet mors, quod sit horrendum, mortem non timet, magnum is sibi praesidium ad beatam vitam comparat. 3. Quamquam non sumus ignari, multos studiose contra esse dicturos quod vitare nullo modo potuimus, nisi nihil omnino seriberemus. Etenim si orationes, quas
nos multitudinis iudicio probari volebamus, popularis est enim illa facultas, et essectus eloquentiae est audientium approbatio; sed si reperiebantur nonnulli, qui nihil laudarent, nisi quod se imitari posse consilerent, quemque sperandi sibi, eundem bene dicendi finem
proponerent et quum obruerentur copia sententiarum atque verborum ieiunitatem et famem se malle, quam
, Menim, si orationis Oratio Da V. 19, 54 22 63. missi c. 15, est νακολουθος, h. e. verborum 45. II. 7, 17. ubi, Adnot. III 8, 16.
eonsequutioni ante parenthesin in Rumshora. Mi Gramm. q. m. choatae non accommodata est se p. 703 Octaneriaci Cic. p. 43. ouentis orationis structura quae sic Sententia autem auius implicataeaebebat esse consormata Etenim, si nunciationistaec est Si orationea orationes non probatae sunt a nostrae, in quibus, si non aliorum, nonnullis, qui nihil laudarent -- saltem populi assensu et laudo frueri futurum putamus, quum vi bar, a nonnullis non probatae sunt: eamus 7 Recte monet Goerena ad quanto plures adversarios in philo-Fin II 3, 107. p. 283. ἈN au sophiae studio experiar, in quo Petem eiusmodi anacolutha ex memo rare non possum, ore, ut poPuluariae lapsu putes: consulto admit mihi opituletur, et approbatione sua tuntur, ne post longiorem maxime contra livorem invidorum me defen- parenthesin constructio nimis ad dat.
oratio vinus adstricis esse soloxii, revocandae se locum V. 19,
vigorem Scaciamque , et multum quemquo perandi sibi) Senten- consere ad adiuvandam orationis tia si qui summam atque Perse- perspicuitatem, maxime in long o ctissimam eloquentiam non aliamribus periodis, in quibus difficile est proponerent, si quam ipsi se attin- totam sententiarum complexionem gere posse sperarenti minis saepe tenere et uno quasi oculorum ob dicitur, quod in quaque re suarimum tutu contueri. Quid si Ciceronem, est ac persectissimum sic h. Linnis summum romani sermonis artificem, sperandi est summum, quod quis etiam in minoris ambitus infra III sperare potest aut sperat: nia di-8, 16. enunciatis isti negligentiae condi est summum eloquentiae hinc indulsisse videmus, putabimusne a Inis bonorum et Morum dicitur lia invito ei ex incuria quadam at pro summo bono et malo. CL Er- quo incogitantia excidisse aes in nesti clav. Ciceron. s. v. Di iligo b Cooste
166쪽
ubertatem et copiam dicerent unde erat exortum genus
Atticorum, iis ipsis, qui id sequi se prostebantur, im tum qui iam conticuere , paene ab ipso soro irrisiit quid laturum putamus, quum adiutore populo, quo utebamur antea, nunc minime nos uti posse videamus Est enim philosophia paucis contenta iudicibus, multit dinem consulto ipsa fugiens, eique ipsi et suspecta, et invisa ut vel, si quis universam velit vituperare, s eundo id populo sacere possit vel, si in eam, quam nos
maxime sequimur, conetur invadere, magna habere
possit auxilia a si reliquorum philosophorum disciplinis.
II. Nos autem universae philosophiae vituperatoribus respondimus in Hortensio pro Academia autem quae dicenda essent, satis accurate in Academicis quattuor libris explicata arbitramur sed tamen tantum abest, ut scribi contra nos Dolimus, ut id etiam maxime optemus in ipsa enim Graecia philosophia tanto in honore numquam suisset, nisi doctissimorum contentionibus dissensionibusque
5. Quam ob rem hortor Omnis, qui sacere id possunt, ut huius quoque generis laudem iam languenti
5 r. c. R. D. conticuerunt. 6 Sic L. Lal l. m. - Vulgo a omittitur. unde , ,ex quibus principiis sec. tiam et Atticorum tenuitatem. De genus dicendi esse debere humile, Attico dicendi genere cf. cicere Orat. demissum, nil nisi incorruptam na- 23 sq. Quintil. Inst. r. XII. 10, 16 sqq. turam spirans) Quae quidem principia perverse intelligebantur ab as
ιι ipsis ignosiam quum, At- , qui ieiunitatem et aridi tico genere dicendi ae gaudere ditatem quandam, omnem ornatum centes ieiunitatem Atticorum imia et Iegantiam orationis sedulo su tarentur, eorum vim ac robur negientem ac respuentem, verum At intelligerent quidem. ticismum putabant. Nei . . secundo populo II e lavente genus uicorum Tria apud ve et probante populo. Sic Horat. Ep. teres censebantur dicendi genera, . 10 9. rumore secundo: ubi v. -Miemn uis Rhodium. Doering. Genus Asiaticum sententiarum gran in eam Disciplinam academiditate et maiestate verborum, maxima
ubertate, copia, tumore adeo Ap. II in Nortensio Qua de et amictatione insigne erat Atti hoc libro monenda sunt, diximus eum contra simplex erat, tenuita in libro dicti de Ciceronis in phitem quandam ac ieiunitatem se iacisophiam meritis p. 51. elans, subtili et pressa oratione si d. Iaudem Latia saepe significat
omni dicendi sestivitate ac rem laudatam vel laudabilem. Sic lepore verborumque Veneribus abs mox Oratorum Mus est ars dicendi tinens. Rhodium denique medium aude digna Sic infra 9, 22. Nec tenebat inter Asianorum abundan quisquam e nostris spolia cepit l-
167쪽
Graeciae eripiant, et perserant in hane urbem sicut reliquas omnis, quae quidem erant expetendae, studio at . que industria sua maiores nostri transtulerunt. tque oratorum quidem laus ita ducta ab humili, venit ad summum, ut iam, quod natura fert in omnibus sere rebus, senescat, brevique tempore ad nihilum ventura videatur philosophia nascatur Latinis quidem litteris ex his temporibus, eamque nos adiuvemus nosque ipsos redargui resellique patiamur quod ii serunt animo iniquo, qui certis quibusdana destinatisque sententiis quasi ad
dicti et consecrati sunt, eaque necessitate constricti, ut etiam, quae non probare soleant, ea cogantur constam
tiae caussa defendere nos, qui sequimur probabilia, nee ultra quam id, quod veri simile occurrerit, progredi possumus, et refellere sine pertinacia, et refelli sine ir
6. Quodsi haec studia traducta erunt ad nostros, ne bibliothecis quidem Graecis egebimus; in quibus multitudo infinita librorum propter eorum est multitudinem, qui scripserunt eadem enim dicuntur a multis ex quo
7 Sic R. b. Edd. antem et D. - Gebh ultra id quam quod Mn.
i. me re ipsa s. nos in libro iam senescat, brevique tempore addicto p 41. nihilum ventura videatur contra senescas Nomen aenescendi vel fit, ut eodem tempore philosophia consenescendi eleganti Metaphora nascatur cet. Quare locum sic dia dicitur de rebus, quae prius sum stinguendum censet inde uae, ph mo studio ab hominibus cultae et Iosophia nascatur asini quidem persectae omnem vim atque vigorem litteria ex his temporibusu iamque amittunt Sic de Orat. II. 2, 7. ut nos ceti in hac distinguendi rata laudem eorum, iam prope senescen ne omnia sententiae vis atque ΗΤ-tem, quantum ego possem, ab ob caesa tolli videtur.
livione hominum atque a silentio nos ipsos redargui - αναιέ vindicarem s. rem ad ora sumus V quae de Academisera Nep. Alcib. V, 3 p. 111. bitationis quam sequutus est Cicero nascatur In hoo subiunctivo in ratione exposuimus in libro . de est vis exhortandi, ut sit si mre, Cic. h. p. 68-71.
ais aes numeneste m. Bentiet de constantia cauas momina eo gendum censet nascitur ouod mihi ammia, constare, conata mer Pro-
sane quam languidum videtur. me prie dicuntur de philosophis, quiunque vero Drobandam puto rationem nihil decernitur, quod Qteri decreto
orellii, qui n-emur pro vero sub suo non consentiat, quum omnia
iunctivo habet qui per ἀνακόλου inter se sunt apta et connexa quod ν yendeat a praecedente ut iam nos dicimus Konfestimet, cinaequasi ai ait: Atque oratorum qui quem. V. Ernesti Clav. Cicer. a. v. dem laus ita venit ad summum, ut constantia. Di iligo b Cooste
168쪽
libris omnia referserunt quod accidet etiam nostris, si ad haec studia plures confluxerint sed eos, si possumus, excitemus, qui liberaliter eruditi, adhibita etiam disserendi elegantia, ratione et via philosophantur. III. 7. Est enim quoddam genus eorum, qui se philosophos appellari volunt, quorum dicuntur esse Latini sane multi libri quos non contemno equidem, quippe quos numquam legerim sed quia profitentur ipsi illi, qui eos scribunt , se neque distincte, neque distribute, neque eleganter, neque ornate scribere lectionem sine ulla delectatione ne ligo quid enim dicant, et quid sentiant ii, qui sunt ab ea disciplina, nemo mediocriter quidem doctus ignorat quam ob rem quoniam , quemadmodum dicant, ipsi non laborant cur legendi sint, nisi ipsi inter se, qui idem sentiunt, non intelligo. 8. Nam, ut Platonem, reliquosque Socraticos, et deinceps eos, qui ab his profecti sunt, legunt omnes , etiam qui illa aut non approbant, aut non studiosissime consectantur Epicurum autem et Metrodorum non sere praeter suos quisquam in
manus sumis sic hos Latinos ii soli legunt δ, qui illa recte dici putant nobis autem videtur, quidquid litteris
mandetur, id commendari omnium eruditorum lectioni
8 V. Adn. 9 Ern ipsis de Clerici coni. nulla cogente necessi- ate. Iram e Guelf legam. ale. 6. Mione es ta Ratio e vii qui sum ab ea disciplina Meseu ina e ratio idem significat, quod de in IV. 3 7. M o Zenone)graecum iaθοδoc. 'iograece δός qui sunt ubi v. oerena. p. 27. ap. Platon et Aristot pro Myoδος. V.,ueller ad de Orat. II. 38, 160. Cicer de Finib. I, 9 ut ratione et Erat enim ab isto Aristotele Sic via Procedat oratio. Ac semper qui Graeci dicunt o ἀπ Πλάτωνος, dem eandem Cicero positionem ob ἀπδ τῆς Ἀκαδηαιας, assectae Pla- servat de in III 54 18 ratione tonis, Academiae. V. Ρasso . Griach. constiturum et via de Orat. I. 25, Lexiχ. s. v. ἀπο C n.
113. rationem dieendi et viam. idomis Goerena ad in I 1, - - 115 - Quid si eum Lambino leσaqua unus locus est, ubi suo quod nemo no mediocriter uicieme ratione dacitur. ac nobas doctis, Particula Placit prima
diatribute Η. e. adhibita gen- ' 30 rnm in sorinas distributione. V. E Metrodorum V creure ad denesti Clav. Cicer. s. V. N. D. I, 31. p. 140. Di iligo b Cooste
169쪽
150 TUSCUTANARUM DISPUTATIONUM
decere'. nec, si id ipsi minus consequi possumus, c-eireo minus id ita faciendum esse sentimus. 0. Itaque mihi semper Ρeripateticorum Academiaeque consuetudo, de omnibus rebus in contrarias partis di serendi, non ob eam caussam solum placuit, quod aliter non posset, quid in quaque re veri simile esset, imveniri; sed etiam quod esset ea maxima dicendi exercitatio qua princeps usus est Aristoteles, deinde, eum
qui secuti sunt. Nostra autem memoria Philo, quem nos seequenter audivimus, instituit alio tempore rhetorum praecepta tradere, alio philosophorum ad quam nos conSuetudinem a familiaribus nostris adducti, in Tusculano, quod datum est temporis nobis, in eo consumpsimus. Itaque quum ante meridiem dictioni operam dedissemus, sicut pridie seceramus post meridiem in Academiam descendimus in qua disputationem habitam non quasi nam
rantes exponimus, sed eisdem sere verbis, ut actum disputatumque eSt.
IV. 10. Est igitur ambulantibus ad hunc modum sermo ille nobis institutus, et a tali quodam ductus' exordio. A. Dici non potest, quam sim hesterna disputatione tua delectatus, vel potius adiutus etsi enim mihi sum
conscius, numquam me nimis cupidum fuisse vitaeq;
tamen obiiciebatur interdum animo metus quidam et dolor, cogitanti, ore aliquando finem huius lucis, et amis
sionem omnium vitae commodorum hoc euere mole-2 Alii debere. Μale. 3 Sic D e plurib. Codd. - m. c. Vulg. omis. id. 4 Sic R. b. Μ et D e plur codd. - m. c. Vulg. unciguague. Sic Crat. probante Erii. qui tamen in verborum ordine c. vulg. retin. inductus. Sylli a in haud dubie adhaesit ex anteced. v. s. Goer ad Acad. n. 12, 38 or. . . . ita cust sui33e. nec, si id II. e. nec, si id nos in eo consumpsimus Scit ut ipsi minus consequi possumus, ut alio tempore rhetorum praecepta scripta nostra omnibus probentur traderem, alio philosophorum. s. de Omnibus rebus in contra in Academiam V Indicem Uria partea disserendi nos storicum.
in libro . de Cicer ph. p. non quasi narrantea V suP et mox de Aristotele l. d. p. 150. I. 4, 8. de Philone l. d. p. 36. Ap. IV. 10. adiuturi Tamore quod emporis Sic de Seneci mortis Itheratus, animus mihi sor- c. XIX. quod cuique temporis ad ior redditus. mei . vivendum datur de Ossic. I. 6, 19. oblitae suri obiicere subinde quod operae curaeque ponitur pro iniicere, uti cicer pro Dissilia πιν Cooste
170쪽
stiae sie, mihi crede, sum liberatus, ut nihil minus euarandii putem. 11. M. Minime mirum id quidem nam
esset hoc philosophia medetur animis, inanis sollicitudines detrahit, cupiditatibus liberat, pellit timores. Sed
haec eius vis non idem potest apud omnis tamen' valet
multum, quum est idoneam complexa naturam. Fortis enim uo modo Fortuna diuoa , ut est in vetere proverbio, sed multo magis ratio, quae quibusdam quasi
praeceptis confirmat vim sortitudinis. Te natura excelsum quendam videlicet, et altum, et humana despicientem genuit itaque facile in animo sorti contra mortem habita insedit oratio. Sed haec eadem num censes apud eos ipsos valere, nisi admodum paucos, a quibus inventa, disputata, conscripta sunt quotus enim quisque philosophorum invenitur, qui sit ita moratus, ita animo
Sic b. et Erii. c. Edd. ante V. - r. in Oxonn omnibus, ML. Gebh. D. Lall. tum Bectissime. Sexti mer. XIV, 40. Quae res igi excetium quendam Pronomentur tantum istum surorem Sex. Ro quidam saepe adiectivis additur, quae scio obiecit 3 ubi, Doering p. 40. aliquid eximium sive in bonam sive nostro tamen loco idem sere valere in malam partem denotant. V. A. videtur, quod offerri, nisi quod ii Groteiand Commentaris d. at. lud verbum rem multo gravius ex lubungen. I. 13 9 p 28. Ea- primit dem vis est graeci pronominis inde- mihi crede V. Adnotata in I. finiti τές. Laelius IX. 2. admirabilis 31, 5. quaedum exardescit benevolentiae 11 medetur timores Atten magnitudo. Infra IV. 28 61. Con
de ad artificiosam verborum colloca stantem enim quendam volumus, se-tionem, quam grammatici chiam datum, gravem, humana omnia pre- appellant mentem, illum esse, quem magna-
tamen valet Tamen saepe po nimum et sortem virum dicimus. Sic nitur , non praegresso Vocabulo si dr praeclara quaedam res singularis eis, vel Gai, vel quamquam ' quaedam res Acad. ΙΙ, 1 incredi- Ramshorn. Lat. Gramm. 3. 205. bilis quaedam ingenii magnitudo ;p. 690. AEL AEuhisen. Dictat in habuit enim divinam quandam me Terent Andrio. 4, 4. et Adnotata moriam rerum. Insi a III. Ti. quasi nostra infra in c. 13 30. maximus quidam magister, populus. quum est idoneam complo no h. e. magister quem nescio 'uam
turam Sententia philosophia a magni iaciamus . meier adissic. I. let multum, quum consequuta at 15 47. p. 115. et II 1s, M. p. 75. hominem, qui idoneus sit ei philo Ochsner Ecl. Cicer. p. 9. 11. 152. sophiae percipiendae. 321 Gernhard ad Lael. XIII, M. quibusdam tu i praeceptia Comparari potest cum illo nescio Mias sere vocula quasi praemittitur quid praeclarum pro Arch. . pronomini quidam. Sic infra III. 1l, indelices h V. Adnotata In l. 2n quasi quasdam surias exem 2L, 48. pla, quae collegit diligentia eieri quotus quisque philosophorum ad de ossi I. 9, 30. p. 67 s. . . quam pauci. Sic N. D. I, 28.
Goereng. ad Academ. I. 6, 24. p. l. notus enim quisque formosus eat 'Dissilia πιν Cooste