장음표시 사용
171쪽
ac vita eo titutus, ut ratio postulat qui disciplinam suam non ostentationem scientiae, sed legem vitae putet qui Obtemperet ipse sibi, et decretis suis pareat 12. Videre licet alios tanta levitate et iactatione, iis ut suerit non didicisse melius alios pecuniae cupidos, gloriae nonnul
los, multos libidinum servos ut cum eorum vita mirabi
liter pugnet oratio quod quidem mihi videtur esse tum pissimum. Ut enim, si grammaticum se professus quispiam barbare loquatur, aut si absurde canat is, qui se haberi velit musicum, hoe turpior sit, quod in eo ipso peccet, cuius prostetur scientiam si philosophus in ratione vitae peccans, hoc turpior est, quod in ossicio, cuius magister esse volt, labitur, artemque vitae prose sus delinquit in vita. V. A. Nonne verendum est igitur, si est ita ut di- eis, ne philosophiam salsa gloria exornesi quod est enim maius argumentum, nihil eam prodesse, quam quosdam
Em profiteatur de coni. Male. 9 r. c. R. aliisque Codd. D. ita rasione. 1 Sic R. b. alii codd. D. - m. c. vulg omisit M. CL Adn. -- ita moras . Acad. I, 9. Theo pugne oratio Similiter de in.
Phrastus autem, vir et oratione sua II. 25. ea tr. Ita enim vivunt quia via et ita moratus, ut prae se pro dam, ut eorum vita refellatur ora
bitatem quandam et ingenuitatem io. Vocabulum oratio ultimam a ferat. V. Ochsner Eclog Cic. p. 309. dem occupat, quia in eo maxima qui obtempere irae sibi et de vis posita est. His etc. Particula e explicative absurde canias Absurde et a posita significat id eat. V. supra ad aur a Ciceroni dicuntur ea, uae sibi I. 34, 8, ipsa non satis conveniunt. HanCir 12 inani Ieritas et iactatione prie dicitur de sono, absurde canere, Gravius dictum per 'εν διὰ δυοῖν pro onus abSurdus, vox extra modum Io iactatione. V. Adnotata in I. 25 Maona es absurda, ut de Orat. III. 62. varietate et natura sonorum. 11, 41. Nos dicimus unharmoniach.)iis uisuoris Sic de Fin. II. 10. V. Brem ad de Fato c. 3. P. 17. nihil ut cogitarent. Divin. I. o. qui so haberi velit Subiun-
deus ut haberetur. Infra III. 17, 38. clivus h. l. positus est, quia tota nihil ut possit negari. r. ib. 15,32 sententia varo τιγμῆς expressu est, ibiq. Adn. Ramshorn. p. 630 sq. mox cuius magister esse uti ib. 18 42 quivis ut intelligati dicativus locum habet, quia senten-ib. 21, 51 nullum ut certamen in tia simpliciter, sine ulla conditionestituam. IV. 2, 5 sucile ut appa ponitur. reat. V. Asner Eclog. Cicer. CAP. V. Nonne erendum eup. 192. Scilicet coniunctio us post igitur me sede vocis igitur, Adno- Ponitur, ut praegressa vox maiori tata in I. 3 8. vi esseratur. Sic quod postponitur es igitur, si es' Saepius idem Infra c. 1, 30. vix quod serri verbum, uno vel paucis tuteriectis possit. III. 15, 32 ubi v. Adnot. s. vocabulis, recurrit apud optimos Ramshom Lat. Gr. 3. 197. p. 631. scriptores. Di iligo b Cooste
172쪽
pe sectos philosophos turpiter vivere 13 M. Nullum
vero id quidem argumentum est nam ut agri non omnes
giseri sunt, qui coluntur; salsumque illud Attis,
riobae etsi in segetem sunt deteriorem datae Fruges, tamen ipsae suapte natura enitent:
sic animi non omnes culti fructum serunt atque, ut in eodem simili verser, ut ager, quamvis sertilis, sine cultura Ductuosus esse non potest sic sine doctrina animus: ita est utraque res sine altera debilis. Cultura autem
animi philosophia est haec extrahit vitia radicitus, et praeparat animos ad satus accipiendos, eaque mandatiis, et, ut ita dicam, serit, quae adulta fructus uberrimos serant Agamus igitur, ut coepimus die, si vis, de quo disputari velis.
14 A Dolorem existimo maximum malorum omnium.
V. G. perfectos philosophoo de Di sed attento animo iterum iterum vin II sub finem: Nisi somniorum que pensitetis. maec est enim via, Patrocinium Philosophi suscepiment, qua et facillime et certissime du- nec ii quidem contemtissimi, sed camini ad cognoscendam artem cri- inprimis acuti, et consequeutia et licam, quae per omnium litterarum repugnantia videntes, qui prope iam genera agatur. absoluti et perfecti putantur. Probae Sunt trimetri seu sena-13. Nulium vero Vero adve oti iambici ut est bisyllabum. sativae notationi adiunctam habet in segetem Seges a. l. est vim amrmandi CL supra Adnotata ipsum solum Tibull. I. 3, 61. Fert in I. 11, 24 Sic Ossic. III. 1. init casiam non culta seges Virgil. Georg. Μagnifica vero vox et magno viro , T. ac sapiente digna Infra III. 6, 12. Illa seges demum votis respondet Et vero ita existimo. IV. 5 9. Isto avari modo vero Agricolae , bis quae solem, bis erat In ΜSStis haec habetur lectio Mihi VLinumquo illud ac improbe, Etsi in segetem quam lectionem ine eodem ιmιld . . similit piam plane atque absurdam retinuit me Vergleichumst. I. Ernesti Iav. Eruesti cuius omnino in recensen ciceron. . . G1 Saepius neutrum dis his libris philosophicis 1aepe iugularia numeri ad rectivorum apud desideratur diligentia atque κοί- si Ceronem Substantivorum vices sus-βεια. iocum misere deturpatum not. Si supra in hoc libro c. 2, 5. palmaria 4mendatione 4ersanavit Or torum Iam duraci ab humili --Μuretus, eum emS. suo, in Guo ummum. . habebatur falsumque illud ac - eaque mandat Pronomen ea cum probae, ita corrigens, ut nunc te particula anx que denotat angitur Vos autem acutiores ado tecedenti philosophiae praedicato Iescentes monitos volo, ut hanc novum accederes ut eandem sere vim elegantissimam et acutissimum con habeat, quam porro his adde, vel iecturam ne sicco pede transeatis, simile quid. Di iligo b Cooste
173쪽
M. Etiamne maius, quam dedecus A. Non audeo id dicere quidem, et me pudet tam cito de sententia esse deiectum M. Magis esset pudendum, si in sententia permaneres quid enim minus est dignum, quam tibi peius quidquam videri dedecore flagitio, turpitudine quae ut nugias, quis est non modo recusandus , sed non ultro appetendus, subeundus, excipiendus dolor A. Ita
prorsus existimo quare ne sit sane summum malum dolor malum certe est M. Videsne igitur, quantum, breviter admonitus, de doloris terrore deieceris 15. A. Video laue sed plus desidero M. Experiar equidem sed magna res est animoque mihi opus est non repugnante. Amabebis id quidem ut enim heri sedi sienunc rationem, quo ea me cumque ducet, sequar.
VI. M. Primum igitur de imbecillitate multorum et de variis disciplinis philosophorum loquar quorum
princeps et auctoritate et antiquitate Socraticus Aristippus, non dubitavit summum malum dolorem dicere deinde ad hanc enervatam muliebremque sententiam satis docilem se Epicurus praebuit. Hunc post Rhodius Hieronymus, dolore vacare , summum bonum dixit tanta
Sie . . col. Gneis et D e codd. - m. c. G h. non modo non recua. lii non modo non recus. sed ultro. V. G. 4 V. Adn. Or. . . . ac doL14 d sententia eas deiectum Sententia quae ut efiugias, quic-Haec dicendi formula desumta ela que dolor non modo non recusan-laestra vel e gladiatorum ludo, qui dus est, sed ultro appetendus. s. dicuntur de statu seu gradu deiici Adnotat in I. 36, init. Ramshorn.
Gradus enim est positus firmus ac Lat Gramm. 3. 181., p. 536 sq. stabilis. qui etiam dicitur statua CAP. H. 15. imbecillitase dio Positur, 'tellunt Similiter multorum etc. H. e. de imbecillita- dicitur deturbare depellere gradu, te multorum philosophorum eorum- movere Ioco quibus formulis cou que variis disciplinis. Non opus est,trariae sunt hae in gradum reponi, ut cum Benileio legamus et Nariis in locum restitui. V. Betor ad os disciplinis Orellius cum Wolfio fic. I. 23 , M. p. 187. AEL Bremi verba do artis disciplinis ad Corn. Nep. nemist V, 1. p. 42. commatis distinxit, ut sententia m- sq. Ernesti Clav. Ciceron. s. v. gra se haec: de imbecillitate philoso-dus. Ἀb his Iocutionibus fluxerunt horum multorum, qui praeterea formulae de sententi deiici, en varii. Ssciplinis addacti erant. tentia depelli uti mox c. 6, 164, Quae ratio mihi probari non potest spe delim, opinione deiici αδειαι ideo, quod tum de bis positum di- natura discedere, διαι momeri versam sententiam haberet. III. 7, 15d similia. unepos' Sic passim pronomina non modo recusandus Η. e. non qui et hic in nunciati initio prae- modo non recusandus, sed etc. positionibus, nec tamen Dissilia πιν Cooste
174쪽
tum in dolore duxit mali ceteri, praeter Zenonem, ristonem, yrrhonem, idem sere, quod modo tu malum illud quidem, sed alia peiora. 16. Ergo id quod natura ipsa et quaedam generosa virtus statim respuit, ne dolorem summum malum diceres, oppositoque dedecore sententia depellerere, in eo magistra vitae philosophia tot saecula permanet quod huic osseium, quae laus, quod decus erit tanti, quod adipisci cum dolore corporis velit, qui dolorem summum malum sibi esse persuaserit quam porro quis ignominiam, quam turpitudinem non pertulerit, ut effugiat dolorem, si id summuni malum esse decreverit quis autem non miser, non modo tune, quum premetur summis dο-loribus, si in iis est summum malum, sed etiam quum sciet id sibi posse eveniret et quis est, cui non possit 'Ita sit, ut omnino nemo esse possit beatus. 17. Metrodorus quidem eum perfecte putat beatum, cui corpus bene constitutum sit, et exploratum, ita semper ore quis autem est iste, cui id exploratum possit esse VII. Epicurus vero ea dicit, ut mihi quidem risus captare videatur affirmat enim quodam loco, si uratur sapiens, si crucietur exspectas fortasse dum dicat, patietur, perseret, non succumbet magna mehercule laus, et e ipso, per quem iuravi, Hercule digna sed Epi-6 Sic E. - r. c. vulg. his Male V. ita in I. 3, 5. I r. c. Bent codd. D. Perfecte eum. praemissa reperiuntur cuiusmodi andr Strom. II. p. 498. 'Aγαθὸν, exempla bene multa collegit diligen- priri sc ὁ Μητροδωοος , 'ituristia Baminornii GL Gramin. . 161. τί ἄλλο tri σαοκυς ευσταθὲς κα- 2 p. 379. Sic infra V. 7, 38. αστημα καὶ το πεοὶ ταυτης πιστιν quem ultra. πισμα Plum attulit Beter ad 16 quaedam generos, Similiter Ost. l. c. p. 407 sq. dde infra V.
cum excusatione voce generoaus quae 9. 27.
proprie dicitur de stirpe nobilissima, CLP. VII. mas oratio est Tullire usus est Lael. IX, 29. hu ἀνακολουθος Sententiarum enim milem sane relinquunt et minime ge ordo e grammatica ratione sic pro-nerosum, ut ita dicam ortum cedere debebat Irma enim amicitiaeci ubi v. Gernhard p. 71 quodam Ioco, si uratur apiens, si 17. Metrodorus quidem sui crucietur exspecta, satis: quid pdem significat, ut hoc utar su si in Phalaridis tauro sis, Gpra ad I 22, 51. cturum esse etc. V. Adnotata in corpus, fore De etrodor c. 1, 3. sententia s. de Fin. I. 284 2 exspectas dum dicas Exquisi- de Ossic. III. 33, 117. infra V. 9, 27. tius dictum pro vecta , eum Graeca servantur ap. Clementi Ale dicturum 33e. Di iligo b Cooste
175쪽
curo, homini aspero et duro, non est hoc satis in Phalaridis tauro si erit, dicet, Quam suape est hoc quam hoc non euro Suave etiam an parum est, si non
amarum At id quidem illi ipsi, qui dolorem malum
esse negant, non solent dicere, cuiquam suave esse cruciari asperum, dissicile odiosum, contra naturam, dicunt nec tamen malum hic, qui solum hoc malum dicit, aut ' malorum omnium extremum, sapientem censet id suave dicturum. 18. Ego a te non postulo, ut dolorem eisdem verbis assicias, quibus Epicurus voluptatem', homo, ut scis, voluptarius. Ille dixerit sane idem in Phalaridis tauro, quod, si esset in lectulo ego tantam vim non tribuo sapienti contra dolorem. Si sortis in
perserendo, ossicio satis est ut laetetur etiam, non postulo tristis enim res est sine duDio, aspera, amara, ini-.
mica naturae, ad patiendum tolerandumque dissicilis. 10. Adspice Philocletam cui concedendum est ρο-
8 Sic . e coni. - r. c. codd. et Edd. ante D. et malarum, hac sententia qui modo solum, modo extremum hoc malorum dicit. Ern. de Benes coni qui non olumis. m. d. ae m. V. G. R. b. alii codd. C. V. . in Ed. r. apientiae quod placet. homini aspero et duro Salsa et Epicurua voluptatem affles hanc amara ironias habere vim, ut significarent, sicuti in Phalaridis tauro Idem Epi voluptatem omnium bonorum finem cur dictum reser Seneca p. 66. ab Epicuro dictam esse, sic h. l. Cf. infra V. 10, 26. CL do in lorem omnium bonorum suem DU. 27 88. xisse. At nihil aliud dicere voliasso illi ipsi Stoici videtur Cicero, nisi hoc: Non po- qui solum hoc malum est. do stulo a te, ut cum Epicuro de dolorem. Infra V. 10, 31. Ut is, qui ore idem exclames, quod de volu vel summum vel solum malum do ptate ac quam μα- es hoc. CLIorem esse dicat infra V. 10, 31 Nam Epicuri or 18 quibus Epicurus et oluptatem io vehementer secum pugnat. ENHunc locum interpolatoris corrup enim qui alias de voluptate, quatricem manum perpessum esse , sibi perlaudatur, exclamat quam auαν persuasit Benileius. Nam, inquit est hoc quomodo idem nunc do- vir magnus, Epicurus Oluptatem lorem iisdem verbis afficere potest dictitat summum e solum bonum 19. Adspice Philoctetam usqueessa quis autem dolorem his ver ad 9. 25. Recensitis philosophorum bis afficiat aut quid mirum, si sententiis. sequuntur poetae, qui id a nemine postulet Ilinc delen non solum homines, verum etiamdam censet vocem voluptatem in deos dolorum magnitudine eiulan- quam sententiam discesserunt Da te finxerunt. visius Schuetatus Wolfius in prio cui Philoctetae ut qui homo sit ri edit. rellius uncinis cinxit. At concedamus ut gemat at ipseMe vero lectio vulgata non temere solli cules deus in Oeta magnitudine d citanda est. Nimirum Benileius in eo lorum eiulati meterum quod alii, erravit, quod putavit verba qui a ut Tullius h. I. Philoctetae tribuunt. Dissilia πιν Cooste
176쪽
menti ipsum enim Herculem viderat in Oeta magnitudine dolorum eiulantem nihil igitur hunc virum sagittae,
quas ab Hercule acceperat, tum consolantur*, quunt
viperino mors Venae Viscerum Veneno imbutae tetros cruciatus cient.
Itaque exclamat, auxilium expetens, mori cupiens:
Heu quis salsis suctibu mandet Me ex sublimo vertice saxi Iam iam absumor conficit animam Vis volneris ulceris aestus.
Dissicile dictu videtur, eum non in malo esse, et magno quidem , qui ita clamare cogatur VIII. 40. Sed videamus Herculem ipsum, qui tum dolore frangebatur, quum immortalitatem ipsa morte quaerebat quas hic voces
apud Sophoclem in Trachiniis edit cui quum Deianira
sanguine Centauri tinctam tunicam induisset, inhaesisset que ea visceribus, ait ille:
multa dictu gravia, perpessu Vera, Quae corpore exanclavi β, atque animo pertulit Nec mihi Iunonis terror implacabilis, Nec tantum invexit tristis Eurystheus mali, Quantum una vecors Oenei partu edita.
Sic D dementi coni. Vulgo consolabantur quod mihi non sollicitandum videtur. 3 Sic recte mi Codd. Ballicol et Vatic pro vulg. sublimi. V. Bamshorn. Laι. Gr. f. M. p. 64 4 4x et cod. Cantabrig. ipsam . uti D edidit. Perperam. 5 Sic Mn. c. L. et sic b. - r. c. Codd. meliorib. d. vet. Bouli. M. exanclasa. Mi codd. et Edd. x-ctato.
Inepte. alii Poeanti assignaverunt uti do monem conversum esse arbitratur:
cui Daria ad h. l. a qua opinione maxime videntur E inperino Versus sunt iambi abhorrere Tullii verba. ei trimetri s. senarii, desumti quas corpore Graeces καὶ χερρι Attii Philocteta. καὶ νώτοισι οχθήσας ἐγώ ' unde Heu quis Tres piami versus sunt marisius suspicatur Ciceronem pro anapaestici dimetri, ultimus vero ver- νωτοισι legisse νοοισι.sus est paroe acus, qui hanc ha vecors Oenei partu edita Quaebet sormam Oo- ωὐ- ω quo Ciceroni vecors dicitur . ea apud versu systemata anapaestica finiri Sophoclem audit δολῶπις Vecora solent de qua re doctissime dispu idem significare videtur, quod dotavit Hermannus Element doctr. mens, furor correpta, insanori meis. II. c. 22. Sic Festuc vecors est rectati et salsis fluctibus mandes II. e. mali cordis. Inest in hac voce im- in salsos fluctus maro deiiciat probitatis et malitiae notio V. Fose Cis. VIII. m. in Trachiniis cellini hes Latin s. o. ecordia v. 1048 edit. Wriget. H. Stephanus et ecors. - Parius de sexu virili hunc Sophoclis locum non a Cice rarissime dicitur, Parere vero Cr rone, sed ad Attio inclutinum fer artus apud Graecos saepius dκος Di iligo b Cooste
177쪽
158 TUSCULANARO DISPUTATIONUΜΗaec me irretivit veri suriali inscium,
Quae ateri inhaerens morsu lacerat Viscera, Urguensque graviter pulmonum haurit spiritus: Iam decolorem sanguinem omnem exsorbuit.
Sic corpus clade horribili absumptum extabuit: Ipse illigatus peste interimo textili.
Hos Mn hostilis dextra, non erra edita Moles Gigantum, non biformato impetu Centaurus, ictus corpori inflixit meo; Non Graia vis, non barbara uua immanitas, Non saeva terris gens relegata ultimis, Quas Peragrans, undique omnem hic seritatem expuli:
Sod seminea vir', seminea interimo manu. IX nate, vere hoc nomen usurpa patris i Neve occidentem ' matris superet caritas. Huc' arripe ad me manibus abstractam piis. Iam cernam, mene ancillam potiorem putes.
21. Perge, aude, nate illacryma patris pestibus l
Miserere gentes nostras flebunt miserias.
Heu virginali more' ploratum edere,
6 D e Reg. et El. teri latere quod habet, quo se commendeta 7 Sic codd. pauci. D. Lall. - r. α in vulg. in tau retinuit, coli. Virg. n. IV. 689 in um stride sub pectore vulnus qui locus nihil facit ad muniendum lectionem in te, quae in nostrum locum non quadrat. 8 Sic plures Codd. et SD. - rn. c. vulg. hinc. 9 Sic D e plur codd. et
M L. Lall. - Ern. c. vulg. i. s. Adn. 1 sic v. Male. r. redux. codd. lectionem patri, h. e. in patris ultionem. 2 Sic . e coni. Em C. Gebh. nec ma Occ. r. c. plerisque et codd. et Edd. vettoris me O n. c. Gebh. contra Codd. Neu V. Adv.
hanc habet significationem. mavis. μν occidentemh m. e. neve laudat Soph. O. C. 1379. MAtως maiore caritate matrem, quam me τοκος vo&ύς, et Philoct. 652. Λα- nunc morientem habeas. ερτου τοκος Ulysses Benueius manibus pila H. e manibus, qui- coniecit Oeneo pare edita, pro bus ulcisceretur patrem. Sic pr. ROSC. iacto haud improbabiliter. m. 24. Videtisne, quo nobisio decolorem exsorbuis Graeces in tradiderunt, patris ulciscendi 1058 ει δὲ χλω obsista tio caussa supplicium de matre Sum-mπωκεν ηδη Decolor enim dici psisse, tamen ut eos agitent hiriae-:tur, cui vitiatus est et corruptus quod ne pii quidem sine scelere esse color Forcellini Thes ML s. V. potuerunt.
Poetice dictumpro biformatus Cen rasum edere Sic deme . Stephani taurus impetu Si c. 9. 21. vim coniectura cum Lambino edidit vol- cor cam ulminis. 3. Ramshora fius pro vulg. irginalem me ore μι. r. i. 206 3 6 p. 696. ploratum edere quam optimo iures Me Intelligendus Hyllus, evocavit rellius, recte monem Con-
quem e manira genuerat Hercules tra illam coniecturam, pronomon Graeca Verba v. 1066 sq. me aegre desiderari . l. et Orea πει , γενου μοι παῖς ἐτητυ edere antiqua copia dici, ut voce
178쪽
LIBER II. 9. 159 Quem vidit nemo ulli ingeiniscenterii malo lSic seminata virtus amicio occidit.
Accede, nate, assiste, miserandum adspice Eviscerati corpus laceratum patris lvidete, cuncti tuque Coelestum sator, Iace, obsecro, in me vim coruscat fulminis lNunc, nunc dolorum anxiferi torquent vertices: Nunc serpit ardor ante victrices manus l22. O Pectora, o terga, o lacertorum torii Vestrono pressu quondam Nemeaeus leo Frendens emavit graviter extremum halitum Haec dextra Lernam, tetra mactata excetra,
Pacavit': haec bicorporem amixit manum: Erymanthim haec vastisicam abiecit beluam: Haec 'oartarea tenebrica abstractum plaga Tricipitem eduxit, ydra generatum, Canem: Haec interemit tortu multiplicabili
Draconem, auris eram obtutu observantem arborem. Multa alia victrix nostra lustravit manus,
Nec quisquam e nostris spolia cepit Iaudibus.
5 V. Adn. 6 V. G. 7 Sic plures Codd. L. D. Lall. - rn. c.
vulg. Lernam tetram, . e. 8 Sic recte, de Duv. coni. - Εrn. c.
V. quae supra ad I 41, 8 adno Tartarea tenebrica plaga. c. 10, 25. tavimus. - et irginali more Sophocl. huc vetusta saeclis glomerata ho
v. 1073. ωστε παρθένοι, μι ρυ ridis, Luctifica clades. c. 7, 39.
χα κλαίων ' Ostram acrem aciem inclinatam.
Sic feminas afflicto occi Caelestumh metri caussa prodi, Neidius, qui huius versus sen Caelestium eadem licentia in hoc tentiam assequi non potest, satis verbo deprehenditur apud Virgilium. infeliciter legendum suspicatur U CL Ramshorn. at Gramm. 3. 28. Ficto accidit, hanc addens explica c p. 46. tionem sane quam cpidam: ilii Nunc, nunc Haec eiusdem vo anticio accidit i. e. accessit con cis teratio egregie exprimit Herculis tigit seminata virtus i. e. eis Hoc anxietatem. mox dolorum anxiferi
τύ, u obiter monitos elim tirones, torquen verticos graphice dictum barbarum est. J ore, plorare, eiula pro vulguri summis doloribus an-re , quod facere mulieres in miseriis re vexor , ungor.
solent. Wolfius de Bouhieri conte M. Pacavis Sic Virgil Aen. VI.ctum recepit afflicto pro vulgata M. Alcides ErF-nthi Pactaris
afficta quam recte restituit Oret nemora. morat. IV. 5, 19. --- Irus s. Adno seq. ad . Ni sumboliea n per ars naetritae de acerari. Alii Iegunt affictu, i. e. πλη- Oceano praedonibus non insesto, uti quod minime placet recte explicuit Davisius. o bicov. Eriscerata Sic Wolfius e Bent manum . . turbam Centaurorum. Iesi coniectura edidit L mihi vero Sophocl. v. 109T. μνυῆ τ' λαικτον vulgata lectio triscerasum corpus ἱπποβάυον στρατὸν θηρῶν. Iacer ti, omnium Codd. auctorita aurί feram arborem In homte sussulta, non sollicitanda videtur iis Hesperidum. mox lustrari ex- num Proprium est Veterum poetarum, quisitius dictum pro sustinuit. Sic uni romini plura attributa συν- Virgil Aen. IX, 6 certusque in- δέ eos adiungere. Sic mox f. 22. certa pericnta Instret Aeneas 'o Di iligo b Cooste
179쪽
160 TUSCULANAR DISPUTATIONUM Possumusne nos contemnere dolorem, quum ipsumme
culem tam intoleranter dolere videamusqX. 23. Veniat Aeschylus, non poeta solum, sed etiam Pythagoreus sic enim accepimus quo modo sertapud eum rometheus dolorem, quem excepit ob sur- tum Lemnium lUnde ignis cluet immortalibus Divis olim doctu Prometheus Clepsisse dolo, poenasque Iovi' Fato expendisse supremo'.
Ita igitur poenas pendens, affixus ad Caucasum, haec dicit:
Titanum suboles , socia nostri sanguinis, Generata Coelo, adspicite eligatum asperis
Sic di et plures Edd. vett. - r. c. m. retinuit excipis. Sic hos vera constituit, viam praeeunte Benueio. At, Adn. 3 Sic
ρων unde Ernesti locum nostrum Iam de singulis dispiciamus ii explicat sic nec quisquam nos i d h. e. furto Lemnies cluet antici e superarit. Laudes sunt res que pro fertur, uti graece κλυειν Iaudabiliter gestae Adnotata in iussiva significatione dicitur, diris cap. 2, 5. eleganter pro datua, doctus Perpe-c P. X. 23. Aeschoetus V. Wel tuum epitheton Promethei, quippe cheis chirag uri Schris uber dis qui prudentia et calliditate maxime Aeschoetische nilogie p. 36 sqq. polleret, lepaisse a graeco κλέπτειν ob furtum Leninium Prome antique pro furto surripuisse , fautheus insula Lemno Vulcano aurem i. e. sati supremi cui om- ignem surreptum in terras detulit. nia atque ipsi dii subiecti et obno- de Sunt dimetri anapaestici, si sunt voluntate. quos finit versus puroemiacus, de seceterum locus, qui sequitur, sumpti ex Attii Philocteta. V. Ad tragoedia deperdita, quaeri cribi-not in c. 74 19 CL Hermani Ele tur Prometheus λυόμενος . hist- menti docis meis. II. 32 p.386 sq. tio latine acta. depromtus est ei. de Aeschyli Philocteta p. 9 ubi inc etiam liquet, cur hic res in
rectissime hos versus ita emendan Caucaso monte geratur, quum C
dos censet: na Promethei incti sit in Scythia. unde ignis cluet mortalibus clam Notandum enim Prometheum bis divisus eum doctia Promἡtheus in rupe vinculis constrictum esse, clepsisse dolo , poenasque Iovi primum in rupe Scythica, deinde fato expencisse supremo in Caucasi iugo, et eadem hac a Quam emendationem recepit Oret tera vice a Iovis aquila iecur ei MIius. Principium huius versus serva Ianiabatur. N. Schuetati Comment.
tu apud Varron. L. L. VII. p. M. ad Arach. Prom. Vincti p. 1O. 11. sic: Vnde ignes clue mortalibus eide s. elcher. l. d. Gνis. AEdebantur autem haec via Generata Caelo Terra ripso itemque ab Ernestio prosaico enim ex caelo ooρανῶ progenuit tenore sic: Unde ignis tace mor Titanas, Coeum , Crium, Hyperi talibus clam dirisus p eum doetu nem et Iapetum, qui pater erat Prinetheu clepsias dolo, os Promethei. Neide. Di iligo b Cooste
180쪽
LIBER H. H. 161 Vinctumque saxis navem ut horrisono laeto Noctem paventes timidi adnectunt navitae. Saturnius me sic infixit Iuppiter;
Iovisque numen Mulcibri adsciri manus. Hos ille cuneos labrica crudeli inserens, Perrupit artus qua miser sollertia TransVerberatus, Castrum hoc furiarum incolo. 24. Iam tertio me quoque unesto die, Tristi advolatu, aduncis lacerans unguibus, Iovis satelles pastu dilaniat sero. Tum iecore opimo sarta et satiata assatim, Clangorem undit Vastum, et sublime avolans , Pinnata cauda nostrum adulat sanguinem. Quum vero adesum inflatu renovatum est iecur, Tum rursum tetros arida se ad pastus refert. Sic hunc custodem maesti cruciatus alo: Qui me perenni vivom foedat miseria. Namque, ut videtis, vinclis constrictus Iovis,
cere neque diram Volucrem auoctore.
25. Sic me ipse viduus estis excipio anxias,
Amore mortis temuinum anquirens mali.
Sed longe a leto numine aspeIIo Iovis. Atque haec vetusta saeclis glomerata horridis, Luctifica clades nostro infixa est corpori r Ex quo liquatae solis ardore excidunt Guttae, quae saxa assidue instillant Caucasi.
XI. Vix igitur posse videmur ita assectum non miserum
dicere et, si hunc miserum, certe dolorem malum. 26. A.' quidem adhuc meam caussam agis sed hoc mox videro. Interea, unde isti versus non enim
castrum furiarum 4Est locus, 25. Si mo iras viduus Η. e.
ubi habitant suriae, ergo locus is sic ipse meo pravatus auxilio , --taro similis. Neide. cipio me tanquam pestes anxias. 24 adula sanguinem Verbum Ipse mihi paro pestem, meum ipsius adulare . l. primam et antiquissi iecur tanquam pabulum offerens mam notationem habet, ut sit ter aquilae.
gere, 'tringere nostrum strei CAP. XI. 26. idero mi inseach IM. Avolans aquila caudae pin V. 7, 20 Sed videro, quid efficiat. natam motu sanguinein deterget de Orat. III. 10, 37 nam de actione Hinc nomen adulandi proprie di post idero. Academ. II. 24, π.citur de bestiis. apprime canibus, uuid inventum sit, paullo post qui caudae motu gaudia et blandi indero. Ibid. 44, 135. recte sementa exprimere studenti cusne, alias iderimus Fin. I. insalu H. e quum insatur, in 10, 35. quae uerit caussa, OX tumescit videro. AEL Zumpi. M. Gramm