장음표시 사용
61쪽
42 PROLEGOMENA.piditates partim esse naturales et necessarias partim naturales et non necessarias, Partii ne naturales nec necessarias necessarias satiari posse paene nihilo secunduin
autem genus cupiditatum nec ad potiendum dissicile esse nec vero ad carendum tertias, quod essent plane naues, unditus eiiciendas esse. c. 33. f. m. Itaque omnes eius Diodi voluptates Epicurus extenuat. g. 94 95. Porro extenuant magniscentiam et sumptum epuIarum, quod parvo cultu natura con tenta sit. Exempla asseruntur, quibus probetur iucunditatem victus osse in desiderio, non in satietate. c. 34. 35. g. 101. Contemnunt divitias, . 102. honores c. 36. exsilium, . 37. itemquc corporis infirmitates, ut caecitatem, surditatem. c. 38. 39. 40 9. 116. Denique, si congerantur in unum omnia, ut idem oculis et nuribus captus sit, prematur etiam doloribus
acerrinais corporis, Non esse dicunt, quod laborenius, quum mors tanquam portus praesto sit, aeternum nihil sentiendi ro ceptaculuin. g. 117. c. s. princ. IV. CONCLusI HUIU LIBRI. Ergo, si Epicurei, quoruni ea sententia est, ut virtus per se ipsa nihil valeat omneque, quod honestum nos et laudabile esse dicimus, id illi cassum quiddam et inani vocis sono decoratum esse dicant tamen semper beatum censent esse sapientem multo magis id a Socrato et Platon prosoctis philosopliis aciendum est quoruni alii Peripatetici et Academici tantam praestantiam in bonis animi esse dicunt, ut ab his corporis et externa obscurentur;
alii autem Stoici baccis bona quidem ducunt, in antino reponunt omnia. . I 19. 120. Denique Tullius has quinque dierum disputationes conscribendi et ad Brutum mittendi consiliivia Monit.
62쪽
63쪽
Lib. II. Do tolerarido dolore. Lib. III. De aegritudine lenienda.
Lib. IV. Moboliti uis animi perturbati Oilibus Lib. V Virtutem ad beato vivendum se ipsa esse Conieli
64쪽
I. 1. Quum defensionum laboribus senatoriisque muneribus, aut omnino aut magna ex parte essem aliquando liberatus retuli me, Brule, te hortante maxime ad ea Studia, quae retenta animo, remissa temporibus, longo intervallo intermissa revocavi et quum omnium artium,
CAP. I. 3. 1. Cicero philosophica scripta exordiri solet prooemio, in quo et consilium suum philosophiam e Graecia Romam transferendi Iatinisque litteris illustrandi exponit, et supientiae studium praedicat et Bomanos ad suscipiendum persequendumque id genus litterarum graviter Commonet. Conseras, quae de s pientiae studio apud Romanos, rauimus in libro de Ciceronis in phi-Iosophiam meriti p. 22 sqq. 1. defensionum Quamquam non solum desensiones, sed saepe etiamuccusationes Cicero auscepit tamen illarum autum h. l. mentionem facit, quia quum maior orationum pars in aliis defendendi Versaretur, tum defensio laudabilior existimabatur. Audiamus ipsum Ciceronem de sic.
II. 14 49. iudiciorum ratio duplex est. Nam ex accusatione et Gesensione constat quarum etsi laudabilior est defensio, tamen C-cusatio probata persaepe est. Cum quo loco cf. Quintil. Inst. Orat. XII.
7, I. De re ipsa ad nos in l. d. do Cicer phil. p. 41.
Brtise V Indicem hiat. s. V. retens animo In iuvenili adhuc aetate constitutus Phaedro philosopho picureo operam dedit Cicero. Idem in epist ad Divers. XIII, 1. Phaedrus sequi nobis, quum pueri
essemus, antequam Philonem cognovimus, valde, ut philosophus, postea tamen, ut vir bonus, et suavis, et ossiciosus probabatur. V. nos in libro d. p. 34. remissa temporibush D. Cic. do oss. II. 1, 3 sq. ibique Beteri adnot.
p. 12 sq. et nos in l. d. p. ω sq. cetorum adnotanda signi 1icatio vocis tempora. Haec vox subitide indi cat sortunae statum et conditionem maxime dissicilem et adversum, vel necessitates , quales tempus rerumque conditio secum asseri Cat. I. 9, 22 temporibu reipublicae cedas. Rurius hanc vim habet haec vox siugulari numero posita. V. doctissimam adnotatiouem Beleri ad Cic. de
Osic. I. 23 81. p. 187. et II 1, 4. P. 13. Iongo inserνaIlo intermissa Turbulεtitis belli civilis Caesarem inter atque Pompeium gesti tempori
artium Doctrinarum vel disciplinarum. V. Bromi ad Cornel. Nop. Dion I, 2. ingenium inpium ad urtes optimas et Forcellini Thes. Lul.
65쪽
quae ad rectam vivendi viam pertinerent, ratio et disciplina studio sapientiae, quae philosophia dicitur, contineretur hoc mihi Latinis litteris illustrandum putavi. non quia philosophia Graecis et litteris et doctoribus
percipi non posset sed meum semper iudicium fuit, omnia nostros aut invenisse per se sapientius, quam Graecos aut accepta ab illis secisse mestora, quae quidem digna statuissent, in quibus elaborarent. 2. Nam O- res et instituta vitae resque domesticas ac familiaris nos profecto et melius tuemur et lautius rem vero publicam
pertinerent contineretur - θοδος h. e. via, qua artes tradun- spectabus pertinen et cominetur tu vel discuntur. Disciplina est Expressa est enim sententiu genera artis vel doctrinae alicuius συστη-lis h. e. ea, quae non solum in illud μα.
tempus cadit, quum Cicero philoso quae philosophi dieitur In-phiam latinis litteris illustrandam dicativus in oratione obliqua, Pra putavit, sed omni tempore eandem gresso tempore praeterito, locum ha- habet vim. Verum tenendum est, et in iis euuticiationibus, quae ex- quum veteres scriptores latinos, tum plicationis illustrationisve caussa a maxime Ciceronem in orationis ob scriptore additae sunt. V. Held ad liquae nunciationibus quae dicuu Caes. B. G. I, 18 p. 26 et Ra-tur secundariis post tempus praeter horn Lat. r. 4. 195. p. 618. q. itum etiam tum imperfectum et plus Graecis e hueris es doctoribus)quamperi adhibere solere, quum sese Sic N. D. II. 35. post autem certentia sertur, quae non initium tem ιioribus signia, quale sit id de quo pus et in unum hominem, ae in dubitaverat, incipit suspicari. V. omnia tempora et in omnes homines uindors ad eund libr. c. 21 is cadit Sic infra II. 25, 61 Pom p. 168. Iina III. 16, 34 acia e peius narrabat, Posidonium graviter sis casibus ubi uberius hunc sila et copiose de hoc ipso, nihil esse iri absoluti usum exponemus. bonum , nisi quod honestum esset, sapientisa, qu m Graecos, ct.
cubantem disputavisse. Illud bonum anc Cicero sententiam nimio pa- esse res est absoluta, sed h. l. nun triae amore obcaecatus et fortasse elatio nisi quod bonum esset tanquam eo consilio videtur protulisse, ut sententia Posidonii propria elata Romanorum animos ad litterarum est. mox Tusc. I, 4, . hanc enim tudium persequendum exhortaretur.
Iersectam philosophiam semper tu Vide, quae de litterarum et philo
icavi, quae de maximis quaestioni sophiae studio apud Romanos, bus copiose eoaset dicere. Ibid. nuimus in l. d. de Cic. h. p. 6 sqq. f. 8. ita facillime, quid veri similli ceteriun eandem sententiam expres-mum esset, inveniri possc Socrates sit de Orat. I. 4, 15. Ingenia vero, urbitrabatur. III 3, 6 de in I. 5, ut multis rebus possumus iudicare,14. Epicurem ego arbitror; omnia nostrorum hominum multum ceteris tradidisse, quae Dertinerent ad bene hominibus omnium gentium praesti-heateque vivendum. AEL Bi inor terunt.
Lat Gram. f. 195. p. 621. 3. melius ι-- G --rmio et disciplina Saepius hae ius Attendant tirones ad hanc ele-
duae voces iunctae reperiuntur, ut antem Verborum collocationem, inde T. III. 4. m. Erit autem haec qua solutae orationis caesura corni sormula Stoicorum rationi discipli tur: qua es citru', ut oratio numnaeque maximo consentanea. ita rosius cadat cuius generis exempla
66쪽
LIBER L 1. 47 nostri maiores certe melioribus temperaverunt et institutis ei legibus. Quid loquar de re militarit in qua quum
virtute nostri multum valuerunt, tum plus etiam disciplina. Iam illa, quae natura, non litteris assecuti sunt, neque Cuni Graecia, neque ulla cum gente sunt conserenda quae enim aula gravitas, quae tanta constantia, imagnitudo animi, probitas, fides, quae tam excellens in omni genere virtus tu ullis suit, ut sit cum maioribus nostris conaparandes 3. Doctrina Graecia nos et omni litterarum genere superabat in quo erat facile vincere non repugnantis. nam quum apud Graecos antiquissimum sit e doctis genus' poetarunt: siquidem Homerus fuit et Hesiodus autenoniam conditam, Archilochus regnante Romulo serius poeticam nos accepimus annis enim sere DX post IRomam
eonditam Livius sabulam dedit, C. Claudio, Caeci filio,
1 relli e Cod. Reg. et multis Edd. veit e doctis genus sit. orationibus et libris rhetoricis, in comparanda 3 Il. ρ. 51 κομπιχα numerabilia reperiuiatur. mox 3, 6. ιτεσσιν ὁμο- ci eberrime in comqui eas nec disponere, nec illustrare paratione, quae e comparativum possit, nec delectatione aliqua ulli fit Pindar Olymp. I. ruit. cere Iectorem. 4, 7. philo,ophia 'Oλυμπiας ιγῶνα φερτερον αυδα- quae de maximis quaestionibus copi σομεν ubi v. Boccvli tu riplicati. Os POSaet, ornuteque dicere. 5, 10 p. 104 Addemi si in ad The Nec te L. Crassus defendet, nec M. crit. II. 15. Matthiae r. r. . Antonius. V. 13, 37. ut aut flores, 453 p. 848 sq. edit. II. Thierschaut fruges fundat uui bacas. Cete Gr. r. 3. 281. 10 p. m. d. III. rum recte monet Neide vocem me s. 3. annis enim fere X p. tius ad mores et instituta, lautis R. c. et laudii Centonis Caeciud res domesticas ac sumiliares esse . o M s mironi Tuditani con- reserendam. Melius, ut ita dicam, sulatus tu aestis ponitur in uno spcctat ad animi virtutes, lautiua XIV Α. U. C. ur. Consulum in ud xternum spieudorem, magnifi- ex tu G. Fr Grotellandi Lat Gramna. centiam, opulentiam. Sic Terent T. II p. 277. Cicero mi. c. n. Adelph. V. 1, 2 Lauteque mu- Livius primus fabulam, C. Claudio nil administrasti tuum v. Caeci F. et Μ. Tuditano consulibus, Inipp. docuit, unito ipso, uicquam natus illa- neque cum Graecia, neque est Ennius post Romam conditam ulla cum gente sunt conferenda Rutem quarto decimo et quinquage-Comparati quae dicitur compendi simo. Cur h. l. Cicero quattuor rixia, qua praedicatum uel attribu istos unnos non addiderit, non est, tum alicuius rei non cum praedicato quod urgeamus.
vel attributo alterius rei, sed cum Mulam dedit Pari modo Graeci ipsa re, cui praedicatum adhaeret, dixerunt διδάσκειν δρααατα de por-Comparatur quod quidem dicendi is, quibus officium iniunctum erat,
genua tam in recentioribus, quam in ut fabulas, a se compositas, histri- veteribu Iinguis longe est usitatis onibu- traderent et ad eas recte agensimum. Veluti mox quae tam ex das instituerent, universamquct a cellens in omni genere virtus tu nilis bulae actionem moderarentur. Infra
67쪽
M. Tuditano, Consulibus anno ante natum Ennium.
qui sui maior natu, quam lautus.J
II. Sero igitur a nostris poetae vel cogniti, vel recepti. quamquam est in Originibus, solitos esse in epulis canere eonvivas ad tibicinem de clarorum hominum virtutibus: honorem tamen huic generi non fuisse, declarat oratio
Catonis, in qua obiecit is probrum M. Nobiliori, quod
is in provinciam poetas duxisset duxerat autem Consul
V. Adn. I Benti coni obiicit, satis probabiliter.
doceret Euripides V. Ernesti CIO. Cic. s. V. docere et Boettigeri de hoc argumento peculiarem libellum: Quid sit docere fabulam. s. A. V. Schleget dramat g. Vori unge T. I p. 96. Pro docere abulam passim legitur, ut . . dare Iabulam. Contra actores dicuntur disceres fabulam. V. Terent Hecyr.
quifuit maior natu, quamPlautus o Naei ius J Wolfius voces et meritia iii Codd. Eq. mi as, plane delevit, reliqua verba dea nesti sententia uncinis inclusit; Schuelgius autem verba qui fui mei tua, ut ineptum glossema plane exterminavit Orelli cum sutino M. crit. p. 40 sqq. tu loco movendum iu licans pronomen qui reser ad Livium, ut sit isquo Li-inus fuit maior natu monetque, o de gloss. Ogstemus, sacere morem Ciceronis, quo doctrinae osteutandae caussa alios obiter, uti h. l. ttium, castigare soleat. Ego vero persuadere mihi non possum, verba qui mei ius a Ciceronis manu prosecta esse primum enim pronomen relati pro natura sua referri debet ad nomen proxime antecedens. Si vero qui ad Ennium refertur, cum Davisio statuendum erit,
σφαλμα μνημονικὸν a Tullio esse
commissum constat enam, Naevium
Ennio maiorem suisse at id vix credibile est, quum ipse Cicero in Bruto 18 hunc eundem errorem in Attio notaverit. Quid vero si concedamus, qui reserendum esse non ad Ennian sed ad Livium, ut temporum ratio constet, nonne istud additametitum ieiunum plane est et languidum, hoc videlicet loco, ubi
non de temporum ratione quaeritur, si ii obiter tantum Livii aetas commemoratur Longe alia res est in
Bruto I. d. tibi de industria et dedita opera in Livii aetatem inquiritur. Quis porro Ciceronem ita studiosum fuisse putet ostentandae doctriuae, ut postquam rem iam alibi docte expromsisset, eandem quasi recoctum iterum et quidem loco inepto lectoribus proponere voluerit 7
Itu tuo equidem non dubito, quin
verba istit Naevius primum a glossatore, qui loci dicti in Bruto memor esset, ud accuratius definientium Livii aetatem margini adscripta, postea alieno loco in ilinum verbo nordinem adscita sint.
CAP. II in originibus Scilicet
M. Porcii Catonis qui auctore Cornelio epote in eius vita c. III. senex scribere historias instituit, quarum sunt Iibri septem. Primus continet res gestas regum . B. Secundus et tertius, unde quaeque civitas orta sit Italica, ob quam rem omnes Origines videtur appellasse etc. Μagna catonis scripta laudation ornavit Cicero Brut. c. 17. Cf. Indicema
in epulis canere Eiusdem rei mentio fit inlia IV. 2, 3 et Brut. c. 19. Davisius laudat Valer. xim. II. 1, 10. Quintil. I. 10. --
Ton. p. Nonium in assa. Adde oorat. III 51, 197. et de Legg. II. 24, 62. ibiq. Davis. huic generi Ρoetas intelligondo esse e sequentibus verbi Patet.
Sic mox si qui magnis ingeniis in
68쪽
ille in Aetoliam, ut scimus, uniunt. Quo minus igitur
honoris erat poetis, eo minora studia suerunt nec tamen
si qui magnis ingeniis in eo genere exstiterunt, non satis
Graecorum gloriae responderunt. 4. an censemus, si Fabio, nobilissimo homini, laudi datum esset, quod pingeret,
non multos etiam apud nos suturosiolycletos et Parrhasios fuisse Honos alit artis, omnesque incendimur ad studia gloria iacentque ea semper, quae apud quosque improbantur. Summam eruditionem Graeci silam
censebant in nervorum vocumque cantibus igitur et Epaminondas, princeps, me iudicio, Graeciae, silibus prae-
4 Sie codd. aliqui et Ed Lall. - relli vulg. incenduntur, quod etiam Cod. Reg. habet, recte retinuit, coli. Aligustino C. D. V, 13 et
Tusc. IV. 6, 12 natura enim Omnes equuntur.
saepissime vim habere videtur par me plures Interpretes v. V. L.),ticulae enim. At videtur tantum quia Polycletus non pictura, sesu Ausem respondet plano graeco δὲ arto statuaria inclaruerit Davisius quod crebro pro roes positum vi quidem aliique homines octi. Olv- detur. Egregio rem enucleavit Hor clutum in utra in arte excellenter man ad Viger. 343. b. p. 845. , Ubi Versatum fuisse, existimarit, testo quid in reddenda ratiotio sic asser Taeta Chil. VIII, 320. et Aelian. tur, ut id partem aliquam rei, de . u. XIV Ego vero cum ei- oua sermo est, constituat, plane ut di puto, Tullium non solum pi- in quavis narratione, ubi novum turam, sed omnes quae in fingendis praecedentibus praedicatum accedit, figuris versantur artus intellexisse. δὲ et autem locum habent, quippe ob iacentque Iacere proprie dici- id ipsum, quod novum quid accedit, tu do rebus vel homininus humi oppositionem quandam fieri indican prostratis, Omnibus viribus, omni vites. CL assovium in Graec Lex. gore destitutis tum saepe eleganter s. v. δ Velut h. l. si Cicero di transfertur ad vos, a nobis contem-xisset duxeras enim etc. haec enun tas plane utque neglectus. Ita mox ciatio nullam aliam vim haberet, c. 3, 5 philosophia iacuit. Ean
quam ut praegressam sententiam ex dem vim habui graecum verbum κει- Psic et quum vero ponitur augem, inera de quo V. Passo . Gr. Lex. enunciatio non solum illustrationis . . E Cicerone xempla congesse- caussa apposita est, sed novam si runt Ernesti et Schuelgius in Ind. Cic. mul praecedentibus adiungit en Latin s. v. me enclitica particutentiam, uae non antccedenti a quo monenduin est, eam . .enunciationi subiecta est, sed pri habere vim disiunctivam rurior usu, muriae enunciationis vim atque digni nulla antecedente negatione, ut detatem habet. Hac ratione 4m Legg. III, 17. r. mihi vero μnes accipiendi loci, in quibus autem hil unquam Populare placuit eamque Iro enim positum ab interpretibus optimam rempublicam esse dico icitur. - f. mox c. 3, 6. multi si quaesit in potestate optimorum ubibri dicuntur scripti inconsiderate, ab . oerena. . 268. Ita saepe ne optimis illis quidem viris, sed non que ponitur pro nec ero, ne e satis eruditis fieri autem potest, ut men. V. Bremi ad Corn. Nep. Agesil. recte ovis sentiat, et id, uod sen I, 4. p. 243. tit, polite eloqui non possit. De et Epaminondas Vocula et non re ipsa s. rvt. c. 2O. siguificat etiam de quo usu infra 4. Postiaraos ostendit hoc no dicemus); sed respondet sequenti
69쪽
elare cecinisse dicitur: hemistoclesque aliquot ante an nis , quum in epulis recusasset lyram, liabitus est 'indoctior. Ergo in Graecia musici oruerunt discebantque id omnes, nec, qui nesciebat, satis excultus doctrina putabatur. 5. In summo apud illos honore geometria fuit itaque nihil mathematicis illustrius at nos me tiendi ratiocinandique utilitate huius ariis terminavimus
modum. III. At contra oratorem celeriter complexi sumus nec eum primo eruditum, aptum tamen ad dicendum post autem eruditum nam Galbam Africanum, Laelium, doctos fuisse traditum est studiosum autem
5 m. c. aliis annos Malc. 6 Sic W. c. Em e pliaribus Edd. vett. At recto Orelli e Cod. Reg. et multis Edd. veit reposuit recusaret. Eodem enim temporis puncto, quo lyram recusavit, est habitus indoctior. 6 Orelli e R. Gueis et Edd. veti est habitus. Themistoclesqus Cicer Academ. I. sicam discebant, nec Putabatur. 12, 43. iam breviter sane, mini Particula anixa que vim habet ex- meque obscure exposita est vete plicativam, uti saepissimes de quareris Academiae ratio. Adde Bams ansra exponemus Denique in verbis horn Lut. r. 3 179. 2. p. 18. discebantqua id omnes Ernesti l princeps, mos iudicio, Graeciae gendum suspicabatur ideo pro M. Cicer de Orat. III. 34, 139. The Frustra per id enim intelligendabanum Epaminondam iuuit scio an est musica, quod verbum elicien- summum virum unum omnis Grae dum est e verbis praecedentibusciae. musici sortierunt Nimirum haud Fdibus praeclara cecinisse di raro pronomina neutrius generis itacitur Corn. Nep. Epam. II. u. ponuntur, ut vicos Austineant sui , ,emiditus sc Epam. autem sic, ut stantivi alicuius, quod iii aliqua prae- nemo Thebanus magis nam et i cedentium vocum latet. Cornel. N p. tharizare et cantur ad chordarum Timoth. I, 2. Samum cepit, in qua sonum doctus est a Dionysio. oppugnanda stiperiore bello Athe- Des locutione fidibus canere . s. nienses mille et ducenta talenta con Ruhnken. Dictat in Terent. Evn. sumpserunt. Id ille sine ulla pu-I 2, 53 fdibus scire: ubi supplen blica impensa populo restituit. tibi dum canere. Sic ad Divcrs. IX, 22 ex antecedentibns vox, qualis est ibus docere de Seneci. c. 8. di aes c arsentum, cogitutione Sulmbua iacere plenda. s. rem ad h. l. p. m. Ergo ruerunt, discebant CAP. III. . A contra orasoremque - putabaturi mori. e. indela celeriter complexi urnus V. Osctum est, ut Sic clerin II 11, 34. Ergo iura. d. p. 8. t quos ibi laudavimiis.
nata est sontentia veterum cade Studiosum iesuccusutivus pleri-micorum ubi Ergo Dustria 6.DD. dere potest ut a verbo complesii sollicitatum oest. V. Gocrcnκ. Porro auums, aut a verbo raditurn eat. attendas ad teniporum varietalcm. Si rescrtur ad complox stimus, ver-Horuerunt,ooiστω positum, ut baci nam traditum est παρενθε
mox vis terminavimus. Imper τι κως inserta iudicunda sunt. lsectum vero est tempus clutivum, hanc rationem duplici de caussa reii- h. e. quod rescrendum est ad aliud ciendum arbitror, primum, quia ri- quiddam. me sponte apparebit, si rissim est, tuin vero, qui totius locum ita dissolveris: In Graecia loci natura voli menter ei videtur musici floruerunt, quum omnes mu refragari. Enimvero, quum cuto et
70쪽
LIBERI. 3. Si eum, qui hic aetate anteibat, Catonem post vero Lepidum, Carbonem, Gracchos inde ' ita magnos nostram ad aetatem, ut non multum aut nihil iam in Grae
Philosophia iacuit usque ad hanc aetatem, nec ullum habuit lumen litterarum Latinarum quae illustranda et excitanda nobis est, ut, si occupati prosuimus aliquid eivibus nostris, prosimus etiam, si possumus ' otiosi.6. In quo eo magis nobis est elaborandum, quod multi iam esse Latini libri dicuntur scripti inconsiderale, ab opti-
Lege iis, nec aliter plures Edd. vett. quod miror ab Orellio esse repudiatum V. Adn. 8 Ern cum multis Edd. vett. deinde. 9 m. suspic. i possimus , et sic O1x.male. Galbam Africanum, Laelium aetate
unteire et tantum studiosus esse dicatur, quum illi docti atque eruditi tuerint, profecto intelligi non potest, cur illi oratores παρενθετικως commemorati sint, non item Cato. Itaque nullum dubium est, quin ve ha nam cederetur nullam aliam
vim habeant, nisi ni sententia proposita, dicendi artem iam mature apud Romanos riguisse, exemplis illustretur atque muniatur. Negariqnidem non potest, verbum traditum est non satis convenire postr mi verbis inde ita magnos stram ad aetatem ἰ quum potius exspectetur oratio sic continuataci inde ita magni nostram ad aetatem exstiterunt oratores, ut etc. Sed saepest, ut structura aliqua semel inchoata, ad reliquam etiam orationem pertineat, comprehendatque ea quo
que, quae illi minus commode su fici possint. - Longior sui in ense eleando hoc loco, quum viderim, eum ab aliis haud recte esse acce
ossi c. I. 10, 37 qui anteire ceteris virtutes putantur ubi et Gernhard p. 217. Crebrius accusativo iungitur, ut Corn. Nep. habr. III, 1 Chabrias omnes auctoritate anteibat. Pro his autem sine dubio cum Edd. it. v. V. legendum est iis. Pronomina enim hic et is ita disse
runt, ut illud sit demonstrativum, semperque ρ -τουαενον, hoc autem relativum et modo Hκλιτικον, modo non ἐγκλιτικον. Mirum est, quam inconstanter in rccipicndo rei ciendoquo pronomine is versati sint ii, qui veterum scriptorum Ii
bros reccnsendi curam in se si Ac
perunt. Veluti Wolitus, nulla certa ductus sententia ullis locis recte illud pronomen reduxit, aliis pronomen hic reliquit, quamvis loci ratio aperte pronomen is requirat, aliis denique, ubi vulgo legebatur pro nomen is reposuit pron hic Crebe
rime hodieque in Edd. hi pro ii, his pro iis legitur rarius a et
eae, hos et eos, et rarius etiam huius et eius permutantur codicibus
MSS. in hac quidem re nulla sere habenda est fides, quum reperiantur, qui semper et ubique his, nunquam ras exhibeant. Eleganter de hac re exposuit Ed. unde in eruditissima recensione de Cicer ori pro
Sestio edita amuellero, in nrb. fisi Philolog. u. Ed. . OH Chr. hn V, 2 1827. p. 141. prosinina etiam otioat V. nos in I. d. de Cic. h. p. 63 sq. Latini libri mon satis eruditiori asanium notat aliosque nonnullos ex Epicuri grege, quos e nomine perstrinxit etiam Academ. I.
2, 5 tibi v. oerena. . . , utarecte monet Davisius. aes infra II. 3, T init. IV. 3, 6. V. nos in l. d. p. 226. ab optimas illis quidem νι- ria, sed non satis erudi is insim