장음표시 사용
51쪽
ad mortem sancte oppetendam . Cujus nuncius eum allatus suisset ad Galil ejum a Car lo Datio. ille dixisse sertur: quem amisi amicum , quem patria civem, quem oratorem amisit, quod ornamentum Sc columen Italicae litterae Sc Etrusca lingua, quae ad eas excolendas apud nos institutae sunt Academiael Haec memoriae prodidit Datius ipse in ea , quam dixit oratione de avunculi carissimi laudibus , in qua hoc praesertim sibi ad pr handum sumpsit , Platonis instituta rationemque vitae in se adeo expressisse Arrighettium , perinde ac si ad illum maxime Sc humjus gloriae hereditas , ic iactorum imitatio pertinere videretur.
52쪽
S. P. D. uod mihi nunc in memoriam revocas fidem, quam multis abhinc annis ci deram Morgagnio nostro, υim sane Omnibus bonis artibus eruditissimo, me Latine expli-eaturum vitam D. Baptistae Felicis Zanii, facis quidem amice. Experiar igitur, quoniam sic placet, quid possim, O si quae
litteris mandaυem minus respondebunt tanti viri merito. tuam iniquitatem accusabis, Deilitatem autem meam laudabis, quod tuo judicio induc rus non gravate manum Veri admoverim. Nemo quidem Italorum non novis ejus in poesi praestantiam , 3ed quotquot transmarinas O transalpinas regiones incolunt , quamvis se Italicae linguae perstudio-
53쪽
/ sos esse dicant, prorsus ignorare videntur quousque ab eo, O aliis bene multis nostratibus lyrica poesis provecti fuerit. Rporro saepe egerunt divinum ingenium areo scit O Tassii , laudant etiam mollem G pe lucentem Metastasii orationem, fateri minime dubitant Italorum ingenia O linguam ad poesim factam esse, sed ridere nos in eo videntur, quod abutamur ad omnia illo epigrammatum genere, quae Sonetti appellamus, quibus gaudium O dolorem significamus, Deos hominesque laudamus, quibusque personant theatra omnia, Academiae , O non fora modo, sed etiam compita atque trivia. Est profecto quod in tanta copia jure meritoque reprehendas, sed nemo est vel leviter litteris tinctus, qui minime sentiat quid inter bonum ct malum poetam intersit, quae laudem , quae contemptum epigrammata mereantur, nec propterea, quia vulgaria sunt, omnia Ditia esse iudicanda. Gloriantur adeo hoc poesis genere Italicae Musae, ut per illud Graecas G ipsas, Latinasque vicisse et ideantur. Frigida sunt plerunque cam na, quibus veluti floribus contextum
54쪽
est totum illud volumen , quod Anthologiam
dicimus, minime suavitate O lepore condita mihi esse videntur epigrammata Catulli, nec dubito quin stomachere verborum tum pitudinem, O rerum obscoenitatem , quibus undique commaculantur. Neque hoc solum vitiam reprehendes in Martiale, quasi lascivam verborum licentiam linguam esse esti grammatum ii putassent, sed etiam duritiem , O ineptias pueriles tum in verbis . tum in sententiis , quare haud irascendum 'arbitror Andreae Naugerio , qui certo quo tannis die Musis dicato, magnum numerum Martialis librorum, quos ad eam rem coa- 'cemasset, devovere solebat Vulcano , pessimum, ut illi videbatur, poetam execraturus.
Nos quidem Itali prudenter fecimus, lata
quodammodo lege, ut epigrammatum scriptor non angustis, sed ipsius naturae finibus facultatem hujus carminum generis csmyre
henderet , ea tamen eonditione , ut quatuordecim versibus totam sententiam suam ita exponeret, ut nihil, nec verbum, nec syllaba redundet , nihil desit , omnia libere , naturaliter, O numerose fluant, unus sit
55쪽
s sonus totius orationis, s idem stylus, unum o simplex argumenti genus, quod paullatim robur accipiens ab initio ad extremum te
neat auditoris sensum , nusquam relaxet,
nisi plane moverit, O ad admirationem,
elausula jucunde O apte, non aculeate cadente , quam totius sententiae est gum dι-xeris , excitaverit. Porro qui haec praestare potest minime rejiciendus est tu gregem poetarum, quin immo summa laude asciendus, atque hospites O peregrinos nostra in poesi dicemus, qui haec gustare minime queunt, vel ex multis malis, aut mediocribus iudicium faciunt de omnibus Italicis epigrammatibus. Nihil sane in hoc genere condidit ganius , quod non esset omni ex pa te perfectum, O quod sine opera multa, sine multa litura id obtineri minime posse intelligebat, ad idem saepe carmen redibat, ut si quid in eo vel minimi vitii deprehendisset , corrigeret, nec patiebatur illud in lucem prodire, nisi se probasset iis, quorum
certissimum erat iudicium. Praesertim vero excelluisse mihi videtur in epigrammatibus pastoritris, quae ita venusta sunt, ita mo
56쪽
s Iha, ita festioa , ut quo minus artis appare
re in iis υoluit, eo magis appareat intelligentibus harum rerum existimatoribus . Miror equidem nonnullos apud υos extare, quἰ-bus plane non placent Zuppii epigramma ta, fortasse quia minime exprimant illam formam, quam tantopere in Petrarcha suspicimus . Profuit quidem poesi Petrarchae imitatio. nocuit etiam, quod quid uid serυile est non cohibeat modo, sed steae extiu-guat ingenii motus, sine quibus nulla esset
poesis . Haec , non secus ac pictara , varie
late gaudet, O tot mihi videntur esse styli genera, quot sunt colorum, lineamentorum atque formarum. Etsi laudentur Zeuxis , Pol gnotus, Timans, omnesque ii, qui non sunt usi plus quam quatuor coloribus, in Λetione tamen , Nicomacho , Protogene , Apelle non dubitabis, teste Cicerone, dicere perfecta fuisse o nia, idcirco quia ad superiorum elegantiam multa alia adjunxerunt ornamenta pingendi, inter quae licet communione quadam nonnulla' similia Oideri possint, specie tamen arte pro et usque
artificis ingenio ita disserunt, ut in plura
57쪽
Sagenera, quasi membra quaedam , dispertia tur. Primas sane tenent, ut ad nostros quoque seniamus, Bonarrotius , Sanctius, AI- legrius, Veccellius, sed quam dissimiles inter se. quamvis una sit ars, ratioque picturae J Tot pene numeraveris pingendi modos atque artificia, quot illa adhibuerunt , qui qu Dhυis habeant res complures dissimiles inter se. consimili tamen laude dignantur . Eadem ratio est in poesi, O quia fuit aliquando tempus , quo Poetae fere omnes ad unum Petrarcham, tanquam ad saxum adhaerescentes, minime audebant ornare carmina quasi colore quodam O succo proprio cara enim a naitim profecta, nisi natura. moveat, ac delectet, nihri sane egisse υidetur quae scripserunt , non satis digna , imitationis diligentis nimium fastidio.. quae iterum legantur facile judicabis. Quia vero, ut diximus. cum in Omni genere. rum in hoc ipso magna est vis naturae, illum leatum putabimus, cui contigit iisdem fere uti posse ornamentis tum ad magnilo quentiam, tum ad suavitatem. Nonne tibi
videtvr Zanii epigramma de Moyse a B
58쪽
narrotio seulpto imitari arti is granditatem ρIdem plurima alia habet hujusmodi, in quibus dignitatem virilem, alia, in quibus venustatem muliebrem admiraberis r eras enim omnino poeta varius, lucidus , ingeniosus, floridus , gravis, moratus , elegans. G di gnus, cuius memoria immortalitati commendaretur. Quare nos minime industriae nostrae poenitebit, quod in illius vita Latine declaranda operam posuerimus, quae si tibi probabitur , amicorum optime o eruditissime, Omnibus re fore probatam sperare δε-bet. Ama nos, O sale. Ex Meletiano M. Octobris mera XXIM
59쪽
o o. Baptista Felix Zappius natus est in ro Cornelii xv. Kal. Apriles an. MDCLXVII. ea familia , quae cum nobilitate inter suos praestaret, in civitatem etiam Romanam centum ante hos annos adscripta suerat. Parentes illi suerunt Evangelista Zappius, & Μaria Magdalena Borellia , qui, quod puerulo con tigerat omnibus aequalibus suis ingenii gloria antecellere, juris prudentiae , quaestuosissimae omnium arti colendae, in qua excelluerant majores ejus Ludovicus & Ioannes Baptista si) ipsum destinarunt. Ea propter, eum' Illius laudes celebrauis Marcus Antonius Fla-
60쪽
vix eomplesset XIII. aetatis annum Bononiam
miserunt, it in eo Collegio, quod a patria conditoris Montalium appellatur, habuit praeceptorem humaniorum litterarum Camillum Εtorrium Iesultam, civemque Suum , philosophiae Fulvium Magnanium & Laelium Triumphettium , utriusque juris Alexandrum Guia dottium . Accepit vero doctrinae insignia ab Ulidisse Iosepho Gomadinio, qui postea Cardianalis creatus est, εc suit hoe non solum ingenii ac litterarum', verum etiam naturae at que virtutis, ut eam heinvolentiam 8c voluntatem amplissimi viri, quam sibi adolescens conciliaverat, dum in , vita suit, singulariter retinuerit. Quod a parentibus, aliisque sanctis hominibus, cum quibus versari consue Verat , saepe audierat, munditias levitatesque mulieribus, viris laborem convenire, omnibusque bonis oportere plus gloriae, quam dis illarum esse, quantum condiscipulis suis comminius epigrammatum lib. III. hujus autem Marius Creseimbenius Vol. II. pat. II. lib. IV.