Lectiones aureae in quattuor libros Mag. sentent. In quibus, & magistri littera accurate explicatur, & quaestiones omnes, quae a scholasticis tractari solent, subtiliter examinatur. Tomus primus °quartus. Auctore R.P.M. Ioanne Paulo Pallanterio a Cas

발행: 1599년

분량: 584페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

1 L IO. PAVLI PALANTERII

. anima cum simine producatur. Mihi primo viderur aspectupro parte affirmativa esse dicendum, quὸdfice corpus enim organio tum animae dicitur esse Abieetum Jed tale per virtutis formati actionem existentis insemine organiratur; ergo a iis ad animansmidetur, quod extendatur: si fio, intentum patet nostrum. In contrarium si habot Aristoteles xvi.de animalibus,et L dicis, quod intellectus ab extrinsita est ; non ergo ; me. Nunc ad aTumentum formatum. His ita positis, dicitur. Solum anima sitibieetam prima esse materiam , ad quam amo formativae virtutis existentis in semine non terminatur, sid bene ad aliquam formam substantialem,

vel accidentalem, qua tamen adueniente anima intelletibua non remanent, quia δ' itiones quςdam materia erant, ut ad forma

transimularetur; m non ut esset cu rissubformas Expediiis bis, in siquenti accedemus ad distinctionem xta. Mus libri secundi

in ordine. Hς intantum.

DE PRIMO HOMINIS ST AT V, ETC.

Distinctio XIX. Lectio L XVIII. NO N possem non satis mirari mirgingenium Mis pistri

sent incredibilem ordinem,q9 seruat prςcipue in hoc libro secundo. Postquam enim egit de humanae nati. . pro luctione, consequens ei erat modo pertras lare de ipsuu nsteruatione. Circa quod eptem nobis pollicetur, nam conclusion Irimo cum probatione troponit. In ver rimi hominis tria

222쪽

LECTIONES LIB. SECUNDI. i' 3

plicem flatu tangit; Propostionem tertio; Dabium quarto; Propositionem cum dubio quinto a Notandum sexto; Varias tandem opiniones circa primi hominis immortalitatem. Cuq a i primum, conclusiosiose habet. Adam in paradiso ante peccati statum viguit non moriendipotestate. Ad quam probandam unacu Magistro dicendum; quod primus homo ante peccatum quodammodo momtalis erat , m quodammodo immortalis, nam poterat mori, o non

mori. Hinc secundo loco tangitur triplex primi hominis status: primussit ante peccatu, in quo habuiset posse non mori; ulter pospeccatum; in quo babuit necesse mori: tertius post resurrectionem, in quo moriendi impossibilitatem habebit. Et licet corpus illius esset

animale, exens alimentis, oe mortale; cum hoc tamen pose non mori habebat. Post peccatum vero mortales tum est,m moriemae necessitate babens. In resurrectione tamen θirituale erit, cibis minime egens, m mori non potens. Post bς sequitur tertio Acritalis propositio. Homini immortalitas inflatu innocentia a fluit, notamen ex suae nature conditione, at ex ligni vitς υμ, nec non ex

conditoris beneficio. Ad quod videndu Magister lubitat quarto. N.ιm homo posse non mori inflatu ante peccatum habuerit ,ffici

an ex gratiς dono, vel ex naturς ς conditione. Certe ut refcte intuenti patet, dicendum ad hoc erit: id totum primum habuisse hominem, ex dono gratiς ; videlicet ex usu ligni vitς; non autem ex aς naturae conditione, ut testimonio beati Aug. patet ; nec non antiquorum hoc confitentium, ut in textu videre est. Insiper,si ex

223쪽

is 4 Io. PAVLI PALANTE Rir

i t in quarto loco habetis prontis nostri sermonis. Consequenter in quinto propositio cu dubio sub tati verborum forma proponitur. q. m immortalitatem haluisse in statu innocentia, Doctores opinando, variys modis designant; propterea, quid de hoc tenendum dubitatur. An dato, quod primus Parensprςceptum de Us

ligni vitae non habuisset, num adhuc posse non mori habuisset, si illo ligno usius non fustet ' Ad hoc dici potest, una cum Magistro ad

mentem tamen quorundam, lignum vitae totalem immortalitatis

minime causa uisesed coadiuuantem. Hinc sexto datur notam dum loco de triplici prςcepto,sue mandato Adadato: Disciplinae unum, nescilicet comederet de ligno scientis aliud fuit naim hoc adhuc duplex ad uniuersitem, ut puta, conseruandum naturam; quando Hi di tum fuit: Crescite, oe multiplicamini; aliud ad natura particulare construandam cilicet, ut comederet de ligno vitς. Tandem septimo loco, quidsensierint alij deprimi parentis immortalitate ὰicamus. Quin eni unt opinati omnino ex use ligni Adam immortalitatem habuisse; num vero ali uerit immortalitas Adς ab illa beatorum in patria, quibusdam D. Aug. authoritatibus, ut habetis in textu, declaratur quod sic: immort litas enim Adς per usium aliorum ciborum construat uisset, σad i epos quo q sumpsisset de ligno vitς; fieretq; persedie immortalis. Quibusin alijs usum est, ct et a natura immortalitate quadahabuisset: ai perfectaper usum ligni τὰς Hic Magister videtur sustinere, q/prima et habuisset immortalitatem ex usu ligni vitae: Et bςcpropi senti. In siquenti examinantes hanc distinctionem muli citu digna intellaeus perpendemus.

224쪽

LECTIONES LIB. SECUNDI. rys AN ADAE IN STATU INNOCENTIAE INH

Lectio LXIX. MVlta equidem circapr eclaratam distinctionem dic

da forent, at breuitatis amator, veritati'; indagator, unum tantum hodierna die examinandum proponam. Num ilicet inflatu innocentiae immortalitas A fuerit natur lis. Pro parte negativa sic raticinor. Primus homo post peccatum immortalis no remansit: ergo in illo statu innocentiae immortalitas non erat naturalis; quia ut in dςmonibus integra remansierunt naturalia ,sic σ post peccatum immortalitas in homine: PrGere illud naturale dicitur, quod inest per virtutem natura: at per naturam in primo parente non erat immortalitas, quia a ligno vitae,m ex dono conditoris: igitur, me. Ex alio latere Magister intextust habet in oppositum dicens; Adam habuisse, posse non moris ergo inerat sibi immortalitas per naruram: Insuper, Apostolus ad Rom.υ.dicis, Per unum hominem peccatum intrauit in mundum, e P per peccatum mors,ante peccatum itaq; erat immortalis: statas ergo innocentia immortalitas fuit, Papoterat non mori, π non qua no poterat mori, qualis resurgentium immorta litas. Pi perea,

pose non mori,videtur duobus considerari posse modis: uno modo ad semper ; alio modo ad tempus: siprimo mοδε, illud non poterat dici, posse non mori, quo ad aestum, quia de illo statu homo tran ferendus erat ad statum gloriae, in quo non poset simpliciter morirerat ergo illa immortalitas, qua poterat homo non mori, non ad

225쪽

iss Io. PAVLI PAL ANTERII

semper, sed ad tempus, ex coditionestatus. Ab alijs pro certa huius

d Fcultabs determinatione, videtur immortale dupliciter accipi posse ,sigcet proprie, vel improprie: proprie ut contradictorie, opponitur huic, sil est mortales ut negatio inclusa negat potentiam moriendi ci se valet immortale idest nonpotest mori. Improprie mero, ut contradi lorie non opponitur ,sed qua abcontrarie, ut negatio inclusa non negar potentiam, sed adium; vadens tantum immortale, idest potens non mori secundum que modum primus parens inflatu innocentiae mortalis,m immortalisfuit, ut concodii Magister in iam declarata distinritione. Accipiendo vero ima mortale proprie, ut inquit Gabr. homo in illo staru corpus immoratale non habuit, quia mori potuit ; m ab eisdem ag ntibus pati, a quibus nuncis applicat afuissent; licet ergo complexionas u optime

corpus habuerit, nihilominus Uuo contrario calore,vel flore emce lao corrumpi potuis: ergo, me. At capiendo immortale sicundo modo, potuit non mori proflatu illo, quia adiutoriis,m remedia contra baa, mortem inducentia habuit, . ita, mortem euitare potuit. Num vero talis immortalitas ei naturalis fueris,quibusdam visum est, quod sic hui undamento innitentes, quatenus primi hominis natura erat bene complexionat 'cibus pam ad puris mus, m aer temperatissimus: quare, oec. His ita prmissis; Ad argumentum primum breui dicendum: immortalitatem per naturam in primo minimefulse parentes Adsecundu alere , id totum a Dei gratia habuit', non aflua natura, licet bene complexionata,inita per hπ, quid ad Pauli aut ritarem adduLlam ad Rom. v. rejondendum, σ ad Magristrum sent. manifestum

226쪽

LECTIONES LIB. SECUNDI. i 97 est. Insequenti ad aboea nubimus hπ intantum.

NVM PASSIBILE IN STATU,INNOCENTIAE,

Lectio L X X OUequenter arbitror hodierna die, qu renisese. Num Adς corpus inflatu innocentiaefuerit passibile. Circa licia itum, hoc ordine procedam; nam primo rationes P ponam, notandasecundo a conclusiones tertio; π argumentorum solutiones quartὸ. Quo ad primam, rationes qκςdasolent formari pro parte affirmativae quarum prima sc se habet. Nobiscum in materia communicabat, illius ergo corpus pasedile erat. Secundo nutribilis erat: ergo passibile corpus habebat. Tertio sientire ea pati: ibi aut primus homo flens tuus: ergo, mr. Ex alio latere, dicetis vos post peccatu mors intrauit in mundum, ut dicit Apo- solus ad Rom. e o videtur, quod ante corpus bus primi hominis

in illo statu non esset pasibile bςc de primo si mento.In altero I n fata passionis amersa prςmittexdasiunt solet enim multifariam fumi pasto; nam aliquando usurpatur P animi, vel corporis morbo; aliquando pro inclinatione ad ahquid agendar: aliquando pro supplicio ,siue tormento: ab alijs vero in tria uidetur dipingui pos*e significata; nam triplex dicitur. Una es passio immutati tantum, quae perferilia,sed non lisiva subicciti, cuiusnodi est receptio ripeciei sex sibilis in organo. Altera est passio immutativa, crabiestiua conuenientis,sed non lam abiecti, aut ast clita, cuis

227쪽

modi est aliqualis consumptio humidi radicatis. Tertia est passio

immutativa, π alientiva conuenientis, ac etiam lola siue antrictiuasubiectu i modi illa nota lis consumptio humidi radio iis, aut excessiva minutio languinis. Nunc quedam ponendae siunt conclusones: quarum prima talis.Homo ex natura sua inflatu innocentia erat mortalis, quia calor naturalis poterat agere in humidum radicate, idq; consemcre ; ad cuius confiumptionem siquueta esset extinctio caloris, mors. Altera conclusiosis se habet. Compus hominis in illo flatu erat passi bilis passione immutarisa. Tertia conclusio. Corpus hominis tunc erat passibile passione immutativa, oe abie Tisa conuenientis: patet, quia per actionem caloris na mralis fiebat in eo ab qua consumptio humidi radicatis. Quarta comcluso.Corpus hominis non erat passibilepulsione lesua, astastici ua, quia poterat ipse homo, m debebat in illo statu cauere a lasiuis, σ aspicilias. Deus etiam prseruaset eum ab omnibus noctuis. His itapositis, ad rationes nunc accedo, m adprimam dico: c cludere de passibilitate, quo ad corpus; Adam enim quantum ad corpus erat passibilis, quia in eosuit vera deperditio alicuius conuenientis secundum naturam. Ad secundam rasionem dicitur, ql nutribilis erat ille homo, quia corpus animale habebar, egens cibis. Ad rationem tertiam defentire, quod spati, concedo, quod erat

passibile habens corpus, oe ipse pa sibilis, passione immutativa, σ

abiectiva comenientis;passione vero animali, quae consistit in dolore sensitivo; m estproueniens ex perceptione lovi, tunc dico, quod in illo innocentiae flatu, minimefuit ladis passo: in cuius rei ignum, dixit dominus mulieri ,postpeccatum, . inp ampe

cati,

228쪽

LECTIONES LIB.sECUNDI iss

eati, In dolore paries, σc.sic quid tenendum circa prestum qu itumst, vos ex dictis non latet.

DE MODO PROCREATIONIS FILIORVM.

Distinctio X X. Lectio LXXI. EMossumi hodierna die vigesimam in ordine huius h isecundi distinritionem, circa nexum primo versalor; imsuper, ad diuisionem accedam ; tandem singulas partes aperiam. Quantum ad primum. Nexus prsentis cum prςcedent bus videtur esse talis. Ex quo Magister , de humana natura com uarione uerba fecit, hoc per nutrimentsumptionem ; ex comsquenti sibi agendum erat,de eis aem construationeper nazuralem generationem, quod in prsntia prsabit. Habita continuatione, Una cum intentione ; diuido modo hanc distinEtionem in fictasMptem. In conclusionem primo; in dubium sicundo; insolutionem tertio ; in clusiones duas quarto; in propositione quinto ; in duas alias quoiones cum latione sexto; in propositionem cum rationeyeptimo. Accedo ad punctum primu, hanc conclusionem pono. Si ersmi non peccasnt parentes, generationis officiosine pruritu, ac libidine ,sine morte cum omnibus sivissimul, vel successive, ad

meliorem flatum tranflat i fuissent de paradisio. Ad quam proba

Eam conuusionem, sicundo venit dubitandsi loco, qualiterscilicet primi parente Ins creasnt no peccassent: videtur etenim, concubitum minime dat ip sc sine corruptione; qua tamen corris.

229쪽

roo IO. PAVLI PALANTERII

io ante peccatum in homine minime potuit esse, ut quidam sint opinati, non ergo per concubiiugenussent: declinantes nos ad et Gritatem, una cum Magistro hac in parte dic us, quod ibisus sit concubittis immaculatus,m nuptia honorabiles,m commixrio sime concupisce tia, re usus msmbrorum enitalium sine corruptione; immo membra genitali uisint homini ad inumsecundum voluntatem o cui homo alijs ttitur mimbris; Et hςc de tribus fercniis. In quarto duae proporantur quesbones: quarum prima fine habet. Cur impar ad se generatio nonsis ficita es altera in orάines tunda, qualiter parentes postgenerationem adperfossitam immorata litatem , m beatitudinem transissent f iam quesitis duobus propositis, Adprimu ut re pondeamus, ita diccmus: hoc facii asse, mel quia Deus nundiθrςc crat, urgenerarent; vel quia flatim posὶ mulieris formationem per peccatum, de paradiso consiquuta

fuit eiectio.Adsecundum restondetur, qd parentes, O lj simul vixissent, postea et e torum numero completo ,simul ad beatitudinem fuissent translati. His quinto additurpropositio loco, quae talis. Primi parentes, si in natu innocentia per titissent, filios no solum insuetu paruulos, ac Uu membrorum per scdu destinElos sed ad alendoVenussent, donec corpore, m intellectu adperfecthmprofecissent. Ad quam dilucidandam, quotiones duae excitari habent sexto loco. Cogritur ergo primo, quale hos inflatu innocentiae

gennissent. An magnos secundum corpus, ac membrorum suortimisum habentes ' ad hoc paucis dicitur verbis, qδ oportebat paruulos nasii ob maternorum viscerum arcii tudinem. Antiqui vero,

sent opinati; quodsiijsuspent nati sque usum membrorum L.

230쪽

LECTIONES LIB. SECUNDI. 2Cχ

quelae babentes , cui in quibosdam animalibus apparet, cime -- metiate post nartuitatem stare dicuntur, nec nos qui matres. A ijs autem placet, quod tunc sicut modo inflatura corporis, Daucia,

huiusmodi alijs profecissent a spicut in illosatu egebant cibo:

sic etiam ex conditione natura in illulatu sine culpa deparua L in magnos equid profecissent. Huic clusito nectitur alterum in om.ine secundum , dum quςritur. Num in concernent ibus Mimam,

ut puta in sino, intellitii ecundu concernentia ipsum corpus profecisseni' Ad hoc siustinentes primam opinionem dicimus, quod projecissent secundum corpus;potest insit per dici, quod etiam profecit sintsecundum animam, min his, qua ad amimam pertinent, o augumentum accepissint: attamen thnc temporis cientia, stomrantia in paruulis pensa minimefuisset,sicuti modo in hominibus

eae operum naturalis tantum: eo quia non resspectu eorum, qua

scire tencrentur,fuisset,qualisolum dicitur p a. Enodatis hacteanus sectis, accedits t imum, hac propositione contentum. In natu ante peccatum, talis erat hominis conditio, quod diuinum ob fruando prsccptam, cum tota bua posteritate, ad meliorem statum transatusfuisset, χιι meliori bono frueretur. Huius aut ratio, de facili assignari pat, cur de bono illo tepor adi ad pernus sit transatus: ut enim ex duplici natio a homo constabat; ita Deus summe lonus, ei duplex bonum parauerat. Prima bonum fecundum Aug. temporale, m visibile erat; aliud L irituale aternu, m inuisibile; scilicet beatitudo perna, ad quod mediante obedientia, oe merito ferendus erat primus parcns no Zcr. Et hςc de tota distinctione satis, quam insequenti examinabimus.

SEARCH

MENU NAVIGATION