Pro sacro deposito fidei catholicae et apostolicae, fideliter a Romanis pontificibus custodito, apologeticus. Aduersus nouatorum calumnias, et praesertim nouissimi M. Antonij de Dominis archiapostatae Spalatensis. Authore p.m.f. Dominico Grauina ..

발행: 1629년

분량: 558페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

ΣΣΑ . Caput Decimumquini s

nune reuelatumest Sanctis Apostolis eius,cte. EphessAmplius.Ego,dkebat Paulus, plantavi,Apollo rigauit, Deus autem ιncrementum dedit. 1. Cor. 3. Satis ergo est,ut in maturitate aetatis Ecclesiq/ eadem potestasqquae olim fuit soli nutrimento,& veteris fidei consedi, uationi deseruiat,quamuis incremeta nouarum reum lationum non ministret. regie Cςlestinus ad Nestorium .Pti ne etenim ac man feste tradita ab Apostolis no bis,nec Mugmentum,nee imminutionem requirunt.

a a Conclusi quidem prius tenebamur in ea fide, quae reuelanda erat , di in illis figuris, di praedicationibus continebantur multa implicite, postea explicatius r Melanda in plenitudine temporis,quando reuelationis pleni do completa est: Lex etiam di Prophetς usque ad Ioannem . Prophetis quoq; Apostoli successerunt; per legem Euangelicam figuras implentes. Si igitur

nouorum articulorum iam reuelatio superesset,non tadum veterum fides in tempore gratiar impleta esset.

Et ubi quaeso persectio Apostolicae cognitionis primitias spiritus obtinentis, si adhuc in dies praeter illata,

etiam alia de nouo reuelantur Reddas si potes Ecclesiae,nunc in aetate grandeuae iuuentutis florem,quando illi charismata plenissime collata sunt, & tunc assigna denuo Christum, vel Paracletum venire ,& noui. ter Ecclesiam immediate,& nouiter edocere. 13 Ilios appello,& interrogo,ex Hil 7.de Trin. si noua conduntur dogmata ab Ecclesia, an una tunc vi eacie fides sit, an altera. Vna certe est, Apostolo dicente Vnus Dominus,vnasides,unum baptisma,Eph. q. Qui ergo de nouo reuelantur articuli, peto, an sub fidei principijs continentur,vel non . Si continentur,iant

non de nouo reuelantur,si quidem in illis veluti ire semi-

302쪽

semine continentur, & sicut es ectus in causa, & tune cum proseruntur, vel explicantur,non noua fides condi tur,sed explicatur,integra manente fidei substantia. Si alii de nouo reuelarentur articuli, qui in prioribus non continerentur, iam noua fides traderetur, bis fumdamentum Christus Iesus collocaretura non semel,sed bis loqueretur Deus : noua agricultura induceretur: nouum ergo statum in Ecclesia cum Ioachino Abbate expectare oporteret: reuelationes nouas, quae Apostolos latuerunt, haberemus,contradicente Christo Domino,dum Apostolis promisit Ioan. iq.quod Spiritus

sanctus docturus erat eos omnem veritate de creden, dis scilicet,& agendis ut ibidem Angelicus interpretatuo Apostolica pariter gradu atione obtinente, secundum quam Hil. 8. de Trinit. interprete quosdaquidem posuit Deus in Ecclesia.Primum Apostolos, in quιbus est verbum sapientia.Secundo propbetas, in quia bus est donum scientia. Tertio Magistroι, in quibus essdoctrina dei. Certum namque eit, quod quanto sapientia scientiam , & doctrinam excedit, tanto Apostolica cognitio posteriorum omnium Pastorum , &Doctorem scientiam, & doctrinam exuperat, ut nihil reuelari potIe de nouo fingi possit, tanquam pertinens ad fidei doctrinam,quod reuelatum non sit, & reconditum in Apostolicae sapientiς thesauris. In hqreticis ipsis, dicit idem Sanctus,Nec verbum dapientia est,nec sermo scientiae, nee religionis des, quia impietas, qua

non capit intestigentiam, extra sermonis scientiam est,

extra simplicitatem fidei est, nec enim quicquam quos sapit loquitur , nec quod loqui non potest , potest cred re . Vnde non est mirum si insipienter hqreticus loquitur ne credat,dum sub praetextu innovationis fidei

P quam

vDiuili od by Corale

303쪽

,1 6 Caput Decimum quintum.

quam in nobis comminiscitur, veterem impugnat, qu velut aquila renouatur, inde mutabiliter substantia fidei permanente, nouas tamen fidei explicationes admittente,non tamen inauditum verbum, idest, nouum proponente, quicquid Nouiti, obmurmurent.

r Sed quid factiosi magistelli quot nunc articulos

decreuit Ecclesia credendos, qui nec ab Apostolis pro dicati sunt, nec a veteri Ecclesia agniti ξ ut patet d a multis, inquiunt, libris canonicis, sacramentorum numero, effectibus &de charactere etiam exemplificauit nuper quidam Neotericus ab Ecclesia interdictus & alijs. Pertransebui plurimi subduhi, ait Danielc. D. O multiplex eritricientia . Ex David psalm. I I 8. . Super fenes intellexi. Quid ergo mirum si asseratur Ecclesiam hodiernam super veteres sapere, & maiorem scientiam obtinere,ut noua tradat,& prioribus seculis inaudita I Quod si aurora consurgens est, usque ad persectum diem crescere debet, ut clarius nunc multa uadat,quae in aurora, hoc est primitivo statu agnita uon sunt. Haec Novelli. II Sed non discernit haeretica prauitas, vel argutula nouitas aliud esse diuersum , & contrarium,extrane ii fidei ,& deposito obtrudere:aliud consequens addere

principiis fidei, & implicitum explicare, vel vetus &antiquum dogma nouo modo e cleare. Adiuersitare,c O ntrarietate, extraneitate apostolica vox deterret.

Si quis euangelizauerit preter iriquod euangelizavimu vobis, anathemas l. de a. Cor. I. Ddelis Deus, quia semmo noster,qui fuit apud vos, non es in illo es O non. Et iterum Gal. a. Si qua defruxa uerum read co, praeuarisatorem me co=sisuo ad consectaria principijs addenda, eademq i principia explicandalab eode animam ux

304쪽

Apostolo. I. Cor. 3. Dei agricultura estis. Vnde fas est, ait Lerinensis cap. 3 o. ut prisca illa caelestis philosophia

dogmata processu temporis excurentur imentur otianis tur ed nefas es, ut commutentur, nefas es ut detriam centur,ut mutilentur. Accipiant licet euidentiam, lucem, disinctionem,sed retineant necesse es plenitudinem, integritatem, proprietatem.

I 6 Semper ergo eadem principia credita, non semper exceptis Apostolis) ab Apostolicis omnibus Omnia

consectaria agnita, unde ut ponderauit S. Tho. I. p. q. 3 ῖ .ar. q. Propter hoc multis reputantur nunc haeretica qua prius non reputabantur, propter boc,quod nunc magis manifestum quid ex eis sequatur , & clare apparet connexio conclusionum, qua definitae sunt cum principijs, quae prius agnita non est. Eequamuis haec noua videantur, ad Apostolicum depositum pertinent,&doctrina Apostolica dicendi, quia in virtute in illa co-tinentur,nec ab Apostolis, qui primitias Spititus acceperunt, fuerunt ignorata, non tamen ab omnibus Apostolicis agnita sunt, huia non omnes conclusiones,& veritates tradiderunt Apostoli, sed quae necessaria erant tradiderunt,eaque sublimiora tradita Apostolicis, progressu temporis apud aliquos vel in dubiure uocata, vel ignorata, unde postea occasione urgente explicata,& enucleata, ut patet de haereticorum baptismatis iteratione cauenda, cuius quaestionis dissolutio ex Apostolica traditione, qus apud multos Episcopos obscura reputabatur,lucem aspexit ex Cyp. ep. I.& August. . de baptis c. 26. contra Donat. unde secundum has explicationes, suos prosectus habet Ecclesia, ut explicatius,& multiplicius intelligat supra vereres,di in diem persectum assurgat .Quare nouitates P a dicen-

305쪽

α Σ3 Caput Decim tun quintum .'

dicendae non sunt tales explicationes, quae virtualiter,& implicite in prioribus articulis continebantur, sed antiquarum rerum nouae enucleationes, non noxa, sed noue propositae. Sic mandatum nouum dilectionis ut exponit Chrisostomus hom. r. nouum dicitur a Ioanne,propter modum .Quare consulto ait Lerinensis cap. 33. non quaecunque noua, sed pro- Phanas vocum nouitates vitandas admonuit Apost. sProphanas vocu nouitates deuita.J Quid es Nanast quae nihil habent fani, nihil re tosi, ab Ecclesia pene-ιralibus,qua es temptam De Memius extraneas prophanas vocum inquit,tris dogmatum, erum,sententiarum nouitates, quae sint vetuseati, qua antiquιυιι contraria. Antiquitate autem earunde in rerum retenta, eXigen- 'te haereticorum instantia, noua nomina adinventa stat,unde August. tract. 97. in Ioannem, dc tract. 79. Patres adueriss impietatem Arianorum nouum nomentali nomine gnauerunt oc enim vocaIur Homo ελα ,

quod est. οχν Pater unum fumus. Et sic nouae videtur definitiones,& priscis incognitae, ex noui vocabuli inuentione post alari quorum tempora,vnde Cyrillus I. ep.ad Prgsb.cum docuisset Virginem, Deiparam appellandam subdit. manc nobis dem diuinι ι didere eipuli, di licet nullam fecerιnt dimonis huius mentionem, ita tamen sentired Patribus edocti sumus. Sic aduersantium ora obstruuntur , & nihil aliud Probat obiectio,quam quod fidei prosectus, & scientia Theol.crescant, quantum ad explicationem,& modum,ut explicatum est. 7 Quantum ergo attinet ad dogmata, ut concludam cum Lerinensi cap.3a.Christi Ecclesia sedula,ct cauta depositorum apud se dogmatum custos,nibitin js unqua

306쪽

permutat, nihil minuit, nihiι addis r non amputat necessaria, non apponit supersua, non amittit sua,non usu pat ahenainedomm in seria hoc unum studet,υι vetera fide titer,sapienterque ιν actando, qua sunt ilia ant quItus informaιa inchoata accuret, O poliat. Si qua

iam expressa, ct enucleata consolidet, met in qua iam confirmata, ct desinita Astodiat. Denrque quid un- qua aliud Conciliorum decretis vel Apostolicae sedis definitionibus enisa est,nsi ut quod antea si hciter

credebatur,hoc 3dem postea diligentius crederetur , quos antea Lentius praeicabatur, Me idem insatius praedica.returi quod antea securius colebatur, hoc idem postea solicuius ex olereturi Hoc inquam semper,neq; quicquapraeterea,sereticorum nouitatibus excitata, Conciliorum

suorum decretis, Carbolica perfecit Eccle a,nisi ut quod prius ἀ maioribus sola traditione susceperat, hoc deinde posteris etiam per incriptura chirographum consignares:

magnam rerum fiammam paucis litteris comprehendendo, Optemnquepropter antelligentia lucem, non nouum

deifensem, notia appellationis proprietate signando. Si haec documenta legissent Novelli, noua non inuenissent . is

18 In ijs vero,quae ad mores,&disciplinam eccIesiasticam pertinent,multa pro tempore aucta sunt, unde recte scripsit Epiph. hqres. 7 . Non potuerunt Aposeoli statιm omnia constituere,fed Ecclesia accepit complemen um dispensationis,pro locorum, O temporum opportuni tate, nam gula res non ab initio omnia habuerunt sed progressu temporis,ea qua a perfectionem requιrunIur,

probantur.

307쪽

Consequens est numquam euenturum,nec euenisse, quod contra depositum,vel contra sensum S S. Patrum omnium,vel grauiorum,suas

priuatas opiniones ijdem Pontifices

obtrudant.

o autem nomine a Nouator,bus sugillatur Romanus Pont, sex,quod contra Patrum decreta,vel sensum, dogmata finiat, atque determinet, nouosque ritus, & traditiones introducat aduersus veterum disciplinam. Sic passim Centuriatores, nam lib. a. cap. . quosdam aiunt Episeopor rerum babenis potitos Uticem, O vulgarem ransuetudinem immutam si autem in a*s quoque

mear,n quam plures quia in Ecclesia Romana accessio, reperiuntur. lib. q. cap. 6. Hoc primu aiunt, mon mus lectorem, ut attente conferat cumsuperioribus f cutis, o obseruer,quantum hoc seculum a primititia Eς-elesiae simpliciori natu degenerauit, cumulatis, O it Eccles am ιnuectu um Gentilium, tum Iudaicis risi-

308쪽

bus, dre. Martinus quoque Kemnitius in suo examine Concilij Tridentini, Tridentinos Patres insimulauit, quod contra SS. Patres decreta firmarint, apud A drad. lib. de pecc. origin. Nouissime Archia postata Spalat.in Consil. profectionis suae cap. . prae motivo inter caetera suae apostasis assignat,quod Ecclesiasticae disia

plinae,regiminisquespirituatis nostrorum temporum nommam, urimum . veteri dissidentem,non sine admira-ιione,vit,intuebar, in libello Anonymo cap. I o.dicit Papam libidine dominandi in praeceps abiisse, ct contra

mores maiorum,contra leges, GNιtuitones condere exoris

sum, quibus Chrinianos ligauix, cto. Et quidem si de exteriori disciplina,& regiminis forma morum directi-ua sermo sit,in multis fatemur orthodoxe,a veteri immutatam pro temporum,personarum, & locorum coinditione,quod prudentis legislatoris prudentia etianua in ciuitate & terrena politia requirit. Si vero de fide disciplina loquatur,per omnia consormis est praesens Ecclesiae facies cum veteri, nec umquam factum est, nec fit,nec fiet,ut contra maiores,& Ecclesiae Proceres,Pontifex fidei constitutiones condat, & praedicet. Clamabat ex throno Apostolico Damasus ad Episcopos Illyriae apud Niceph. lib. I 3. cap.3I. Cauendum ne

per eos,qui varias doctrinas commini untur, in lubricia seducamur,ae potius quotiescunque illi υariantibus rem Ajs eircumferuntiar,Patrum noHrorum . nobis Iemenistia sunι reιinenda, Oc. Et Horimida ep. 6 .ad Possetarem. Fixa sunι a Patribus,qua Meles sectari debeanι instituta inue pradiacatio, Ieu verbum pro populi aedificatιone compo tum in cum Me recta, doctνina sana concordet a IIIatu si discordat aboleatur um est fundamenium extra

309쪽

Σ3x Caput Decimum sex tum.

quod qualibet fabrica si consurgit in a est,iuper illud quisquis superadi cat, seu vilia ,seu preciosa conmderes,errat autem 1s,PI ὼ via qua SS.PP.electio mon-srauit,exorbιιat. Leo Papa ad Imperatorem scribens contra Euthychetem,ait.Ut autem pietas tua cum Venerabilium Patrum praedicationibus nos concordare cognoscat, aliquatenus eorum sententias huic credidi subjciendas esse fimoni,quibussi digneris attendere, nos non aliudprais dicare reperies,quam quod SS.Patres nostri toto orbe do.

cuere,nec quicqua ab illis,m si solos hareticos discrepare. Quid in Concilijs Patrum testimonio,haeresis Ariana depressa. Episcopi enim Nicςς congregati ait Athanas. epist. ad Afros Nou bimet ipsis avinuentionis verba inuenientes,sed habentes ea a Patribus , constri e runt. In Concit. Ephes Nestorius Patrum testimonijs confoditur .Sequentes itaque aiunt Patres illius Concit. confessiones omnium M.Parrum , quas loquente viarit ancto protulerunt, ct intentioni eorum, aquis v si ijs inhaerenIes,proseremur,cte. In sexta Synodo Aeti 12.can. I9. haec regula praefigitur.Si adscripturas pertinens eontrouersia aliqua excitata fuerit non eam ali ter interpretentur Dympi , quam quomodo Ecclesiae L. minaria o Doctore1Disscriptis exposuerunt. In ComciI.Niceno a. Ai'. 7. aduersus Iconomachos, testimoniis Patrum reportatus triumphus. His inquiunt Epi- Episcopi se habentibus , Regiam vιam incedenistes in Sanctorum nostrorum, O Diuinorum Patriam doctrina insidentes, ct carbolicae Eecisa, in qua Spiriatus sanctus inhabitat, traditionem obseruantes , de s mus eum omni diligentia,Oc.Et in fine sic acclamatum

310쪽

dus est imitata. Ipsimet Patres secundum suorum temporum successiones nouellis adinventionibus vetustiores Patres opponebant,sic Athanaslib. de decretis Nicς. Synod. aduersus Eusebium ,dicebat. Ecce nos quidem ex Patriabus ad Patres , per manus traditam fui e hane senten

iam demonstrauimus . Vos autem o noui Iudaei, ct Caiphasiiij, quos tandem nominum vestrorum ostendere

potes is ρrogenitores2 Et Basilius de Spiritu sancto, ubi aduersus Pneum atomachos,pIures SS. Patrum authoritates adduxisset, ait cap. a s. aut M igitur ut ego

unouator, er recentium verborum architectus, qui totas naιiones, civitates, ct consuetudinem omni hominii memoria verastiorem, insuper O viros Ecclesiae columnas,o omniscientia , θ' virtute spiritus venerandos, duces, ct authores huius vocis exhibeam &c.Praeterea

In haereticorum synagogis fidem subuersam,idem Sanctus monstrat cap. 3o.ob Patrum doctrinam ab impijs conculcatam. vero tempestas Ecclesiarum,qua tandem marina procella non est atrocior I In qua υι tota Patrum vitio commota fuit,tra omne fundamentum,ωε quod dogmarum munimentum,conuulsum est. August. quoque cum testimonijs Sanctorum Pelagianam haeresim impetisset,sic concludit contra Iulianum lib. a. Hoc amemprobauimus Catholicorum authoritate SS.qui ct hoc asserunt,quod de peccato originali dicimus,ct illa' quoque vera esse confitemur. Ac per boc non es conse queris,quod hoc falsum sit, quia vera sunt illa d sales quippe, ac tanti viri fecundum Catholicam Mem, qua ubique toto orbe diffunditur,o hoc,O illa vera e e con-μmont , vi vestra fragilis, O quasi argumla nouitas

SEARCH

MENU NAVIGATION