Caroli Sigonii Historiarum de occidentali imperio libri 20. ... Cum indice copiosissimo rerum, & verborum

발행: 1578년

분량: 617페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

nianos, & Eunomianos, quam quisque religionem vellet, pro arbitrio coleret. &, quanuis maximo bello districtus tot millibus barbarorum, quibus Istri ora praetexebatur,undique ita illantibus; consularia comitia habuit,quibus Ausonium Burdigalensem, poetam, praeceptorem suum, grati animi caussa cu Olybrio consisse declarauit. atque ita ad illum v que in Galliam scripsit: fium de consilibus in annum creandis solus mecum olutarem, o me nosti, atque me facere debui, O te melle silui, consilium

meum ad Deum rettuli. eius auctoritati obsequutus, te considem designaui, deci ratu, d, priorem nuncupaui. trabeam palmatam tibi misi, in qua Diuus Comstantius paterno tir intextus est. solvi,quod debui, ου adhuc debeo, quod solum. Vbi vero Theodosius venit, eum praeesse rei militari in Oriente iusiit. Sunt qui Theodosium,accepta praefectura, rem cum barbaris gessisse, eosq; summo profligaile proelio, scribant. Quod si veru suit,miror, id a

Zolimo,&a Latino Pacato omnes ad laudandum eum ansas diligentis. sime conquirente, fuisse omissum. Quod inter omnes conuenit , Gratianus cum videret, rem p. innumerabilibus malis qgram, ac potius exanimatam iacere, barbaris nationibus Romanis prouinciis aliquando tandem velut inundatione aliqua super sis, inq; se bello Germaniae in Gallia irretitum reuocari, fratrem propter aetatem ad nullum adhuc militare munus idoneum esse, animaduerteret, quod suis careret, ali num, cui Orientem committeret, sibi ascivit. Itaque principio anni,

quo Aesonius, Olybriusq; coesules, & Hypatius praefectus urbis fuerunt, XVIII Kalen. Februarias, cum adhuc Sirmii esset, conuocatis optimatibus,in Comitium venit. ac palam praesentem Theodosium alloquutus ipsi se committere velle Orientem ostendit . cui Theodosius gratias egit,atque honore,cuius magnitudinem sustinere non posset, verbis, quoad potuit, a se auertit. Verum Gratianus in bene coepto pers.stens, illum, licet reluctantem, Augusti nomine insignivit. Itaque in ora tione poli ad ipsi im dicta,Latinus Pacatus sic disseruit: Illud prae ceteris mμrum , quod cum omnia faceres, ut imperare deberes, nihil tamen faciebas, mi imperares. Argumento est ille dies communis boni auctor, quo tu, Um ad fusi,

piendam remp. iocabaris, oblatum Imperium deprecatus es, nee dans heciem tantum, M.cogi midereris, sed obnixe , diu, melut impetraturus, egissi.

quippe aberat cauissa flagendi . non enim te princeps solus,,domi, tanquam tentaret, ambibat , sedpublice, m in f ntio, m mi aliud iam facere non post. Atque, his actis, Gratianus, cum Alemanos per absentiam sitiam,superato limite,in Gallia incurrisse audiret, relicto Sirmii Theodosio, per Venetiam, & Rhaetia in Ga ilia eximia celeritate sie rettu lit. Treviros reuerso,

na inde Nonis Aprilis ad Hypatium praesectu urbis scripsit,) Ausonius

R. a cons il

202쪽

i96 De Occidentali Imperio.

consul multis verbis gratias egit,quod se cosule ordinariu eskcisset . qua orationem multis de rebus in manus sumere, est utile. Inde Alemanis e Gallia depellendis da ligenter opera est impensa. sed rei bene gellae memoria apud veteresincomperta. Nam Ammianus, cui haec colligere curaeuit, stam in morte Valentis historiam terminauit.ΔTheodosius, pro-ἡcto in Galliam Gratiano, Sirmio Thessalonicam adiit, urbem portu munitam, & bello Thraciae inserendo in primis idoneam . Ibi nouum mperium ante omnia ordinare instituit . nam pro duobus militiae ma-:istris amplius quinque secit,& praesectos alarum,turmarumq;,3c tribunos numerorum multiplicatui. inde aulae, castrorumq; disciplinam, quae deprauata erat, correxit. Etenim, ut Pacatus dixit, non contentus tim te vltro vitia reiecisse, alienis vitiis corrigendis curam adiecit. Et quia vel diuturna Orientis consiletudine, vel superiorum principum rei 1-ione tantus quosdam luxus insecerat, ut adulta lasciuia haudquaquam acile videretur obtemperatura medicines, ne quis se pati iniuriam putaret , a se voluit incipere cerisuram . et impendia Palatina minuendo, nec solum abundantem sumptum reiiciendo, sed vix necessarium vshγ,ando, quod natura difficillimum est, emendauit volentes. Nam stiperiores Imperatores parum se lautos putabant, nisi luxuria vertistannum, nisi hibemae poculis innatassent rosae , nisi aestiuam in gemmis c jacibus glaciem talema fregissent. Eorum gulae angu1hisierat noster or i s. namque appositas dapes non sapore,sed sismptu iudicabant. illis demum cibis acquiescebant, quos extremus Oriens, aut positus extra Romanum Imperium Colchus, aut famosa naufragiis maria misissent. quin ad infami saepe delectu scripti in prouinciis aucupes,ductaeq.sbb signas venatorum cohortes militauere conuiuiis . cui am etiam principis non

prandia saepe,sed sercula sestertium millies aettimata pretium equestrium purimoniorum traxerunt. Theodosius autem modico', ac castrensic, bo ieiunia longa lenivit. aulam omnem laboris, patientiae, & frugalit iis exemplis adeo instruxit, ut nemo unus inueniretur, qui auderet ad p num regiam flagitare remotorum littorum pistem, peregrini aeris xlucrem, alieni temporis florem, verum epulas suasimensis communibus parciores tempestiuis fructibus locorum instruxit. Optimos inde ubios delegit, quibus prouincias, quibus militaris rei stim mam,quibus consilia sua arcana commisit. Inter ceteros autem magisΙrum utriusque militiae Maiorianum legit, auum maternum Maioriani,qui postea Imper uit de quo Sidonius: Theodosius quo tempore A mst Augustum sumpsit nomen, per miramque magistrum: Militiam

203쪽

Liber Octauus. 97

Militiam ad partes regni venturus eoas, Maior anum haliut.

Disciplina emendata, ducibusq; delectis, Gotthicum inde bellum sibi

aggrediendum putauit . neque enim decorum, aut utile arbitrabatur, arbaros pati diutius Imperio insultantes. Prosper, Marcellinus, & ULlor Alanos, Hunnos, Gotthos, & Scyrhas magnis, multisq; proeliis iocanno victos suisse produnt. quomodo vero bellum administratum it, non adiiciunt. Zol imus autem rem hac ratione consectam resert. Gotthi,inquit,& Taifali,qui & prioribus annis,& paullo ante,Iltro transmissio, in Thraciam penetrauerant, occupatis oppidorum agris,tanta cuinsolentia vagabatur,ut nemo eis ex praesidiis occurrere auderet. Hos autem perdendi Theodosio talis demum oblata occasio est. Erat apud eum dodares regio apud Scythas sanguine ortus, sed propter fidelem nauatam Romanis operam impet io ab eis militari ornatus. Hic, cum imprudentibus Gotthis,magnam militum manum in colle quodam haberet, atque hostes in campis temulentos,ac prope securos iacere per exploratores didicisset,ex improuiso cum situ descendit, atque imparatos adortus plerosque aut vulneribus, aut morte assecit. viris autem deletis, in mulieres,& pueros impetus factus. plaustrorum quattuor millia capta. ex quo quantus aut captiuorum,aut cassorum fuerit numerus,centici potest. Ita Theodosius eodein tempore Orientem & accepit, & coseruauit. unde dixit Claudianus Honorium Imperatorem appellans, & de patre Theodosio loquens:

Virus tot funera eontra. Restitit, extinxiti faces, agrosi colonis

Ddilidit, . labi rapuit de faucibus Urbes.ul l . VNulla rebcta foret omni nominis umbra, Ni pater ille tuus iam iam ruitura seligiti Pondera,turbatam ratem, certa leuaset

Naufragium commune manu. Sic traditur illi, Seruaturi oriens. .

Ceterum Sozomenus Gotthos, obsidibus datis, in amicitiam receptos, Synaesius vero in belli, ciuitatis, honorum, & agrorum Romanorum societatem acceptos tradit. si quidem in oratione ad Arcadium Aug. ita

inquit: Scythae nuper non menerunt arma inferentes, sidpreces porrigemetes, cum ex suis sellibus pulsi essent. sum autem humanitatem Romanorum, non arma e perti e sent, insolentia euecti benescium corruperunt. quo nomine Theodosio patraiso aduersus ipsos armato cum poenas dedissent, iterum ad misericordiam eius com fugientes,supplices via cum uxoribus suis acipedes eius procubuerunt.ille meros V-

204쪽

i98 De Occidentali Imperio.

lices excitauit, bellis ocios asiluit, ciuitate donatat, honores omnes comma Icatui, partem agra Romam attribuit. Zosimus autem omnibus, qui trans Istru habitabant, pomitatem transeundi tradit fecisse,eosq; aut in n umeros inilitares rettulisse Iut agriculturae exercendae adhibuisle. unde etiam Pacati vox illa manavit: Dicamne receptos adseruitium Gathos castris tuis minem, terrisseu Pere cultorem' Ceterum,cum cateruatim transirent, multitudinci

eorum formidans,partem in Aegyptum transmisiir, atque alios ex Aegypto in J hraciam euocauit. ceteris vero optionem dedit, ut in patriain se reci Perent,ac pro sie alios Romanis numeris ascribendos mitteren t. Q e fui ionem conspicati Gotthi, Ut qui de rebus omnibus per popularessidos transfugas fierent certiores, derepente flume traiecerunt,ac, nemineptohibente,in Macedoniam usque procurrerunt, nocteq; Gmma ad castra Imperatoris igne accenso conspicua,ducti a transfugis, contende , atque ita, proelio cum Romanis commisso, cum Theodosius euasiliet, inde se in Macedoniam, ac Thessaliam effuderunt. ac mox,ne runtatis

quidem oppidis,cu ingenti praeda ie receperunt. Quibus profectis Theodosius , ne quid in posterum incommodi pateretur, oppida omnia, quae

mutis septa erant, praesidiis confirmauit. ac de rebus omnibus Gratianum admonuit. Eodem anno Valentinianus venit Aquileiam, atque

inde III Nonas Iulias ad Hesperium praefectum praetorio scripsit, vilicet omnes mercatores spectaret lustralis auri depensio, clerici tamen intra I llyricum, Italiam in denis solidis, intra Gallias in quinis denis immunem usiim conuersationis haberent. Aquileia inde cum Iustina matre nrocessit Sirmium,fortasse ad Pannoniam ab incursionibus barbaricis defendendam. Quo eodem Ambrosius quoque episcopus Mediolanensis aduenit ad Anemnium episcopum Catholicum consecrandum. Ibi tum prunum Iustina odium situm aduersiis Ambrosium acrem Ar- rumorum hostein effudit. si quidem, conuocata populi ilualtitudine, ip-stim ecclesia deturbare contendit . cuius auctoritate mlta virgo Arriana

facinus inauditae audaci v perpetrauit. Nam Ambrosium in tribunal progressiim, preliens a veite, ad partem traducere mulierum studuit . ut ab ijs exilis de ecclesita pelleretur. cui ille dixit. Et si ego indignus tanto

sacerdotio sum, tibi tamen non conuenit, manum sacerdoti inlicere.

quare debes Dei iudicium extimescere, ne quid tibi aduersi contingat. Quod dictum tristis euentus proxime est consequutus. nam poliridie virgo vitam amisit. Sub hoc tempus in Hispania vetus Gnosii corum hates is instaurata ell, qui, ut S. Leo scripsit, non contenti eorum recipe e falsitates,qui ab euangelio Christi sub Christi nomine defecerunt, tenebris etiam paganitatis imme si sunt, ut per magicarum artium profana

205쪽

secreta, & mathematicorum noua mendacia religionis fidem, morumq; rationem in potestate daemonum,& eflectu siderum collocarent. Huius pellis auctoi fuit Priscillianus,homo nobili loco natus,diues,acer, disertus,multa lectione eruditus, ad disterendum promptus. Is,ubi doctrinam hanc est aggrestus,multos nobilium ,pluresvi populares oratione, acbla- ditiis allexit in societatem. quin etiam mulieres nouarum rerum cupidae lubrica fide,& curioso ad omnia ingenio cateruatim ad eu conssuxerunt, ac demum episcopi Inllantius,5 Salvianus eum receperunt. Quam rem compertam Higinus Cordubensis episcopus ad Idacium Emeritensem episcopum rettulit. qui ultra,quam oportuit, Init antrum,sbciosq; lacessens malos exasperauit potius, quam compressit. vi Seuerus scriptum reliquit. Insequentis anni principio, qui a Christo nato CCCLXXX Gratianum Augulium quintum , & Theodosium: Augustum consules habuit, Theodotius Thessalonicae morbo grauissimo eoniactatus est. Itaque,cum ipse sibi diffideret quod nondum seceratin acro se cingi lauacro voluit,&,cum Acholium Thessalonicensem episcopunx recta fidei esse,compertum haberet,sacram ab illo ablutionem accepit. Ab illo im de die se haeresis Arrianae oppugnatorem, Nicaenae vero fidesdefensbrem

acerrimum praestitit. Itaque,cum Constantinopoliin una cum Oriente turpi maculatam errore aequo ferre animo non posset, III Kal. Martias edictum ad populum Conilantinopolitanuvi milit in lim verba: Cundios populos, suas clementiae nos regit temperame tum ,o tali volumus religimis mersari, quam Dωιm Petrum apostolum tradidi se mavis, rebeio e iue ad ne ab illo insinuata declarat. φιantu pontificem Damasium siqui claret, . Prtrum Alexandria episcopum,hoc est, vi secundum apostolicam disicipimam, euan-jeli mi, doctrinam patris, fυ μ', mi ircus sanci Unam deitatem sub parili

maiestate, fui ipsa trinitate credamas .bBarbari,postquam Theodosium morbo periculoso implicitum res militari vacare non posse senserunt, continuo ex Moesia, Tlaracias progresii, itae populabundi ini proximas prouincias Pannoniam, & Madedoniam estuderunt. Quibus defrebus Gratianus certior factius,Baudonem,&Arbogallem,bomines genere Fracos,sed rei militaris peritissimos, ac mox Uitalianum cum exercitu misit.

Ex quibus Baudo,& Ar gastes Gotthos ita Macedonia,Thesialia p

pulantes inuaserunt c relicta praeda,in Thraciam te reca re compul runt. Vitalianus vero Fritigernum ex Achaia,& Epiro, Alatheum, &Saphracem ex Pannonia deturbauit, ac scedus cum eis Gratiani nomine icit. His gestis, Theodosius e morbo tandem emersit. Vbi vero,quae acta cum barbaris erant, cognouit, rata omnia habuit, ac demum Colitantinopolim,quo iam pridem vocabatur, processit, & magno ciuitatis

occursu

206쪽

etoo De Occidentali Imperio.

occursu exceptus VIII Kal. Decembris urbe de Gotthis, Scythisci; triumphans iniuit. Versis inde ad ordinandam ciuitatem consiliis,nihil potius habuit,quam ut labem Arrianam elueret. Itaque post biduum Demophilum, qui Arrianorum ecclesia obtinebat, postquam in proposita permanere sentetia sentit, urbe exire cum omnibus Arrianis praecepit. atque ecclesias eoru Catholicis tradidit, anno quadragesimo, postquam ab eis fuerant occupatae. Legem etiam, telie D. Augustino, tulit, ut episcopus, clericusve in naereti deprehensus denis libris auri multaretur. Cum autem Demophilus extra urbe iniuriam ad conuocatam multitudine quereretur, ac plerisque res digna videretur, quae generalis Cocliij sententia constitueretur, Theodosius, ut omnes ex Oriente haereses exterminaret, Concilium Constantinopolim in insequentem annum indixit. Eodem anno Gratianus Treuiris VIII Kal. Februarias corpori nauiculariorum

delatam ὰ diuo Conltantino, & Iuliano principibus equestris ordinis dignitatem firmauit. & cum Alemanis Rheni limitem incursantibus depugnauit . Ualentinianus vero VIII Kal Maij Mediolano ad Paullinum praesectum urbis sic scripsit: Mulieres, qwe ex milura forte progenitae heci eutirum debentur obsequist, si fenica glicia decimarim , ludicris ministerys depintentur. quas nec dum tamen consideratio feratistimae religionis, tu Christianae I gis uverentia siuae sidei mancipauit. In Hispania poli multa inter episcopos

certamina couentus apud Caesaream Augustam est conuocatus. cui etia Aquitaniae epistopi interfuere. Verum, haereticis iudicio se committere non ausis,in absentes lata sententia, damnati m Instantius, & Salvianus

episcopi, Elpidius, de Priscillianus laici. Additum est etiam , ut si quis

damnatos in communionem recepisset, sciret, in se eandem sententiam esse promendam . Ithacio Sos lubensi episcopo negocium datum , ut d cretum episcoporum omnibus indicaret, maximeq; Higinum communione seiungeret. qui,cum primus omnium palam insectari haeretico coepisset, pollea turpiter deprauatus in communionem eos recepisset Syagrio inde, Eucherios consulibus, & Valeriano praesecto urbis, Athanaticus rex Teruingorum, qui, ut supra rettulimus, in Thraciam non transierat, quod se religione impediri, ne Romanum solum attingeret, asseruerat, patria a suis expulsus, mense Ianuario Constantinopolim v nit,atque a Theodosio comiter, ac benigne exceptus est. Is, cum urbem inuiseret, atque intentis oculi uniuersa ius itaret, in magna Romanae potentiae admirationem adductus dixit: Deus prosecto terrenus ipse est Romanus Imperator. quisquis aduersias eum manum stillulerit, ipse sui sanguinis reus erit. Neque ita multo post vita cessit. funus eius pompa spledidissima Theodosius celebrauit, atque ipse ei quoque honoris caussa

207쪽

praetuit. Hoc Ammiano maxume auctore tradimus,qui ita scribit: alianaricus proximorumfactione genitalibus terris expulsus,ontiantin oli satab morte decessit,s ambitiosis exequist musipiatusest nostim. Eo mortuo Teruingi sese Theodotio bonitatem eius admirati dediderunt, ac pro illo te militaturos,ac limite cullodiendo aliorum incursiones propulsaturos promiserunt. id foedus inde per annos prope viginti seruatum. .Theodotius aut Concilio,quod indixerat, operam dedit. Conuenere ex Catholicis episcopi centum quinquaginta,ex Macedonianis triginta sex mense Maio In primis autem assuerunt Timotheus Alexandriae episcopus, Cyrillυ. Hierosblymorum ,&Meletius Antiochiae. vacabat enim ecclesia Con- 1latinopolitana,quia Gregorius Naalangenus,qui Catholicam Ecclesia

contra Demophilum Arriauum per biennium tenuerat, NaZianzum proxime se receperat. Praecipua cura fuit, ut Macedoniani ad Catholicorum partes redirent. nam post edictum Gratiani, quo liberam religio nis fecerat potestatem, iterum ab eis defecerant. verum inanis omnis conatus cecidit. Cum se iacturos negassent,ut Consubstatialesentirent, urbe exire iussi fiant. Inde,cum de ecclesia lanliantinopolitana relatum esset, Nectarius vir senatorius, ac praesectura hingens, S adhuc catechulnerausa populo propter virtutis opinioneni ad eum honorem, euectu, ac mox ab episcopis consecratus est. Illo inde cum ceteris assidente, de

cretum factum est, uti episcopus Coniuntinopolitanus pro imas post Romanum sedes haberet. is honos dignitati regiae urbis vises est conii nire . Nicaeni inde Concilii fides confirmata, ac filium patri consulis lauditialem esse,itatutum ei ξ, Arrianiq; repulsi. Inde Macedonianorum haeresis condeclinata,qui Spiritum sanctum creaturam esse diccb t, non aliter atque Arriani filium. Fidessit Spiritu cincto constituta, in qua ipsum non creatum else,sed procedςre,decretum est,& cetera, quae in Symbolo de gloria, & honore Spiritus sincti dicuntur. Iam vero damnati etiam Sabelliani fiunt, qui unam tantum Trinitatis personam seclabant, de Apollinaristae, qui Verbum in homine ratione carente habistasse, & loco mentis verbum ipsi animae astuisse dicebant. Haec in hunc modum ab episcopis decreta ubi Theodosius comperit, Heracleae II Kalen. Augusti sic edixit : Discopis tradi omnes ecclesias mox iubemus, qui unius maiestatis, atque virtutis patrem, sy filii , ω hiritum frictum comseentur , quos constabit communi Nodiat 3 episcopi fonstantinopesitani ea re

sie fociatos, items Nimothei Alexandrini, Cyrilli Hierosilmitari, asse

iis, Antiocheni. Omnes autem, qui ab eorum sidei communione dismmmi, ut m ni festos haereticos ab ecclesiis expelli,neque hispenituspiatae ollinendarum ecci arum facultatem permitti, mi ire ae Dei caenae fidei sacerdotiacasta permaneant,

Vt autem

208쪽

r or De Occidentali Imperio.

Vt autem Theodosius ad extirpandas haereseos Arrianae relliquias Concilium Constantinopoli ex Orientalibus habuit, sic Gratianus Aquileiae haberi iussit ex Occidentalibus . conuenere ex Italia, Gallia, de Pannonia episcopi, atque Gallorum, de Aseorum legati. fuere autem ex Italia Valerianus Aquileiensis, Ambrosius Mediolanensis, Eusebius Bononiensis, Limenius Vercellensis, Sabinus Placentinus, Philaster Brixianus, Bassianus Laudensis, Heliodorus Altinas , Exuperantius Derthonensis, Di genes Genuensis, de Anemnius Sirmiensis, quem consecratum fuisse ab Ambrosio diximus. quorum plerique poli mortem in sanctorum Consessorum relati numerum adhuc magna ab his ciuitatibus religione coluntur. tulit enim haec aetas ingentem numerum sanctorum apud Italos episcoporum . quos,ut scribit Ammianus, tenuitas edendi,potandiq; parcissime, vilitas indumentorum, supercilia humum spectantia perpetuo numini, verisq; eius cultoribus ut puros commendauit ,& verecundos.

Hoc Concilio duo enscopi Palladius, atque Secundianus cum Arrianis facere deprehensi,ijq; magna altercatione conuicti, atque damnati sunt. Nonis Septembris acta ad Gratianum sunt missa . Damasias episcopus, cum acta Concilii Constantinopolitati iaccepisset, Sylveitrum imitatus, qui Concilium Nicaenum Romae probarat,& hoc sibi excutiendum putauit. atque ob eam rem Concilium Romam episcopis Occidentalibus indixit, atque, Aquileiensi conuentu perfecto,episcopos Orientis co quoque Theodosiij litteris euocauit. Eodem anno in Hispania Instantius,& Salvianus damnati iudicio sacerdotum Priscillianum laicum, sed tanquam auctorem omnium malorum una secum in Caesi rauguitana synodo notatum, ad confirmandas vires sitas episcopum Abi lae designarunt, rati nimirum, si hominem acrem, de callidum sacerdotali auctoritate armassent, se validius sibi praesidium paraturos. Tum vero Idacius,&Ithacius acrius institerunt, arbitrantes posse inter initia malum comprimi. sed parum sano consilio syculares iudices adierunt, ut eorum decretis, atque animaduersionibus haeretici pellerentur. Igitur polim utra, &isda,ldacio supplicate, elicitur a Gratiano rescriptum,quo uniuersit haeretici excedere non e esijs tantum, aut urbibus,sed extra omnes etiam

terras expelli iubebantur. Quo comperto, Gnostici diffisi rebus sitis, non ausi iudicio certare, sponte cessere,qui episcopi videbantur, ceteri formi dine dissipati sunt. At Inflantius Salvianus,&Priscillianus Romam profecti,ut apud Damasum pontificem obiecta purgarent, interiorem Aquitaniam praetereuntes, ab imperitis suscepti perfidiae semina sparsere. maximel Ellasanam plebem bonam, de religioni studentem prauis praedicationibus peruertere. & purdigala per Delphinum repulsi, in agro

Euchrociae

209쪽

Liber Octauus.

iuchrociae mulieris locupletis aliquantisper morati nonnullos suis erroribus infecere. inde iter peregerunt, uxores, atque alienas etiam seminas in comitatu habentes. in queis ipsa erat Euchrocia, ac filia eius Procula.

de qua sermo fuit, Priscilliani stupro grauidam partum sibi graminibus

abegisse. Vt vero Romam peruenere, Damaso se purgare pontifici cu' lentes, ne in conspectum quidem admisit sent . ibi etiam Salvianus essmortuus. regressi Mediolanum aeque sibi aduersantem Ambrosium re ererunt. Cum duos episcopos si imma auctoritate illudere non potui Lent, corrupto Macedonio tum magistro officiorum, rescriptum a Gratiano obtinuerunt,quo restitui ecclesii is iussi fiant. Antonio inde,& SP- Irio cons utatum,& Seuero praefecturam urbis gerentibus, Iustina Augu- ita Mediolani cum Valentiniano puero constituta, ut Arrianorum caussam duobus Conciliis stuperiore anno afflictam restitueret, Ambrosium euertere inititit. Itaque muneribus, atque honoribus oblatis homines in eum incitauit, tribunatusq; promisit iis, qui ipsum raptum de ecclesita ad exilium pertraxissent. Quod cum aliquot irrito conatu tentassent, Euthymius quidam ausus eii domum sibi iuxta ecclesiam comparare, atque ibi currum constituere,v t correptum repente cisio imponeret, atque alio asportaret. post annum autem eodem die, quo se Ambrosium rapturum,atque in exilium deductiarum, putarat, in idem cisium illatusi ple ad exilium est deportatus. Cui tamen ab Ambrosio viaticum,atque alia necessaria ministrata sunt. Ceterum Ambrosius ad Palatium Voc

tus accesiit. Quod ubi sensiit populus, qui egregie erga illum erat affectus, inlidias parari veritus,ad Palatium repente confluxit, ac tumultum ingentem excivit. Comiti autem militari ad iugandam multitudinem cuexpeditis egressis alacri animo restitit. neque ante seditioni est modus impositus, quam populum incitatum rogatus Ambrosius longo sermone demulsit . demum, sacerdotali dignitate, ac constantia egregie conseruata, domum discesiit. Erant adhuc multi non solum Romae, sed etiam in senatu Romano errori gentilitatis addicti. Hi,credo,imbecillitate Valentiniani,& Iullinae matris eius illecti,conssiliis communicatis, petere ab

eis statuerunt, ut ara vetus in curia reponeretur,ad quam iurare senatin

res solebant de rebus publicis consulturi,& ut sacris faciundis fiamptus ante stibiatii Gratiano restituetentur. Quod cum Chrilliani, qui numero superabant, clam moueri sensissent, libellum Damasio pontifici obtul runt, denunciantes,nihil se eius nodi censuisse, neque assensione sua probasse. sit id concederetur, se in senatum non venturos. quem libellu Damasus ad Ambrosium, ille ad Gratianum misit.,Valentinianus Venetiam perlustram XII Kalaulias Patauio ad Seuerum praesectum urbis demendicis

210쪽

a O De Occidental i Imperio.

mendicis sieruitute eximendis rescripsit. at vero XV Kal. Decembris Veronae ad Flauium praefectum Illyrici, atque Italiae de iussis suis exequendis in hunc modum: S et indicari in aliquothuernu contra notam consuetudnem pro cause intuitu iusseramus,nolumussatim eos aut si ire parnam, aut excipere sententiam sed per dies triginta superflatu eorum sors,aut fortuna si pensa sit.

deos et excipiat, vinciat bustodia, gy excubiis solertibus vigilanus obseruet. Hoc,credo, ille matris impulsu edixit, verentis, ne quid praecipitanter aetatis vitio in caput reorum decerneret. Interim Damasus Romae Cocilium habuit episcoporum Occidentis frequentissimum. Orientales novenerunt,sed legatos cum litteris,sese purgantes, miserunt, in quibus expositis, quae ex superiore persequutione pertulerunt, incommodis, ita

pergunt: βuoniam vos Concilium Romae conuocantes,nos melut membra pro-ρria Impervioris otteris aduocastis, nihil nobis f et optatius,quam ut vestrae. μluntari , 6, praesenti nec itati obsequeremur. verum id plerique facere non potuimus . Conuenimus enim Constantinopolim iussu litterarum superiore anno a uobis ρs Concilium Aquileiensi ad heodotium Imperatorem missarum. Gr nos aditer tantum Constantinopolitanum accinximus, atque de hoc uno Concilio celebrando consensium episeoporum,qui in pro Gys remanserunt, attulimus. longius vero iter neque expectauimus, netue ante cognouimus, quam constantinopolim menimus, nequepro angustys temporis Uterius ire parati fuimus. neque episeopos in proum sceniores mature serere huius nostra consillypotuimus. Ad has Damasius ita rescripsit: βuod debitam se a apostolicae reuerentiam tribuistis, id vobis quoque maximo honor uis . nam etsi in sancta Ecclesia, in qua sanctus Apostolus sedens eius

administrande rationem nos docuit, nobis prime partes deferuntur, tamen consit 1 r, nos illo dignitatis gradu multo inferiores. In hoc Concilio omnes haereses, quae adhuc Ecclesiam turbauerant, perculsae anathemate sunt, ac Constantinopolitanum Concilium confirmatum. Extat Damasi epist laad Paullinum Thessalonicensem episcopum milia, apud Theodoritu. in qua dectata commemorantur: auoniam pos si cibum Nicaenum eiusmodi error emersit, mi quidam dicere audeant, Spiritum sanctum per filium factum es, anathema indicimus Ommbus,qui Spiritum sanctum esse negant et ius, m eiusdem sentis,gν potestatis cum patre, filio .stem Sabelliani erroris faut ribus, qui dicunt,patrem, stu filium eundem se . item Arrio, di Eunomio, qm l cet verbis distrepantes, perunt tum silium, tum Spiritum sanctum creaturam effie. Item molim,qui haeresim Ebionis renouans, Gripum ex Mamia flum editum se contendit. Item illis,qui duo vos esse a rmant, inum ante secuti, alterum post carnem ex Maria si tum. Item y qui asserunt, medum Dei in came humana loco animae rationalis haluasie. Item js,qui dicunt, rebum Dei producti ne,stcontractionea patre sice , ipsum e sentis expertem esse, aut morte inte

riturum

SEARCH

MENU NAVIGATION