Disquisitio de libertate civili apud veteres scripsit Barth. Jac. Lintelo de Geer

발행: 1837년

분량: 164페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

simplici fatis et iii legii tulis amor in civium alii mis inerat; verum simul ni 1ue haec evanue Tunt. et Peregrinorum mores uua cum eorra divitiis et vitiis antiquas civitates inva Seruut, legum auctoritas cito abiit: nec ulla cssu po tuit. Nisi enim recte astendi consuetudo 'silaodam hominibus insit, quae ex moribus lutes- gris oritur, frustra vis ut metus adhibentur, ut ossicium peragant. St, 'tac tam diu viguerunt

Lycurgi leges, donec sensim liaulatimque mi liet peregrini moros irrepserant: tum luxuria. desidia et licentia invaluit. Et lcgcs desertae jacuerunt. Propterca Agidis illi et Cleomenis

Conatus, ut antiquas restituerent, suo essectu caruerunt I , Dam, uti refert Plutarchus :

ταπεινα πραττουσα παρ' αξιαν διατελsι a . Si quis Athe iliensium mores, quales tempore Pugnae Mavnthoniae crant, cum iis comparaverit. Ini,

bello Ρeloponnesiaco e X eunte , Obtinebant , baud amplius mirabitur , quare tum quotidie

82쪽

lages mutarentur et populus, nulla legum reverentia ductus, O innia pro lubitu ageret. Bouino

Su nitia legum erat Verieratio, Cum mores inle-gPi clomi militiaeque colebantur et sed simul ac lii luxuria atque divitiis possum dati esse ira, atquUcontagio haecce quasi pestilentia invasisset, civitas immutata , imperium cx justissimo atque optimo crvdcle intolerandumquc factum 1 ;tum exstiterunt factiones, quibus is soruan civium pars id ageret, ut unum civitati praeponeront, atque Omnia lalli C tanqi iam tyranno redderent subiecta, sic civium conjunctio et societas apud veteres uia a Cum moribus evanes- Ccre solebat.

Magna igitur morum apud veteres vis in legi hus suit, et antii tui legislatores revera nil aliud ngebant, ciuam ut en . quae antea iam

moribus et consuetudine obtinuerant, Constrinarent Et Em ridarent, Omnia ad summam illam rationem reserentes, quam legem naturae dicere solebatit: ubi cui in huic adversabantur mores, tum illos leniter mutare et persuade udo cives ad justum ducere conabantur. Si SO-phistae Athenis legem rem contractam habuerunt . quam homines secum invicem iniissent. ut ne sibi nocercnt 2). haec certe nutiquam philosophorum aut ipsarum gentium Opiuio

83쪽

suit. cum temperantia , modestiu. at lite innuis virtus tu civitatibus antiquis floruit.

De Legum apud antiquos auctoritate.

. Cum veterum respublicae communitates , Κοι visι, PSsent, quae civium studio et aequalitatis communitatisque amore contin rentur, nihil certe iis accidere potuit graVius, quam Sihaec aequalitas et coniunctio tolleretur; quod quidem fieri necessario debuit, si unus alios Cives auctoritate anteiret, eosque ita opprimeret, ut ex ejus arbitrio omDia pendorent. Sic enim non amplius ratione juris pares erunt, et fracta erat illa facultas , qua cives unice gaudebant, ut sententiam suam in foro libores cicere possent et in judiciis iudicis munus ge-xere 1 . Itaque Veteres hominem aliquem si aestivitati pracpositum ferre haud poterant, et si fiebat, hunc tyrannum dicentes. summo odio Persequebantur ; tyrannis enim institutis , leses omnes exstinguuntur et tolluntur 2j. n Ty- Tanno , ait Cicero , neque taetrius ne quo foedius nec Dis hominibusque invisius animal ullum cogitari potest: qui, quamquam figura est hominis, morum tamen immauitate Vastis-

84쪽

simus vincit belluas. Quis et ii in hunc hominem rite dixerit, qui sibi cuin suis civibus. qui denique cum Omni hominum genere nutatam juris communionem, Dullam humanitatis societatem velit i Τ' ' Atque haec dicens Cicero totius antiquitatis sententiam expressit 2b, quae viros, haud improbos etiam, hanc solam ob causam quod tyranni essent, odio insectata est; Athonienses Ρisistratum aegre tule Trint,

non quia crudelis ille fuit, sed quia prae legu

ille valebat: fracta tum erat civium conjunctio, eorumque vires crant debilitatae, uti sagaciter Herodotus animadvertit: οὐ καθ' εν μούνον, inquit. αλλα πανταχῆ, ἡ ισηγοριη, ks ἔχι

ab suit, ut veteres, aequalitatem Omnium civium spectantes, hanc cogitaverint, quae postea hoc Domine haud raro clicta suit. ut Omnia omnibus aequalia essent, qualis apud antiquos non magis, quam a Pud recentiores exstare potuis-

85쪽

set i), sed ac qualitatem civilcm laudabant, ut omnium jura ne illi alia esse iit. Et Pares CSsent ratione legum. Si enim pecunias aequari non placet, si ingenia omDium paria esse non PDS- Sunt, jura certe l3ar in osse de herit eorum inter Se . qui furit cives iri eadem republica IL Isocautem fieri tati tum potest, ubi Dou homo aliquis celeris civibus, sed leges omnibus prae-su ut, quae Omnes Conjringunt et nrcem Constituunt omnium a cilii alitatis et Co Diui icti Otiis.

Hoc in antiquis rebus publicis obtilauit: adurat ibi Lex omnium doininus . cui omnus subjecti erant et cuius se servos gloriabantur: huic privati nota magis, quam magistratus obediebant. et ad hanc omnes confugiebant, quae benevole excipietis . bonos tuebatur, puniebat malos ot

legis e uim haec est vis , ut scitum sit otiussum in omnes s.S). Magistratus quidem aderant in antiquis illis civitatibus, sed nouerant civium domini et oppressore S. sed curare imprimis debebant . ut leges vim suam retine-

86쪽

τα δε φυλάττωσιν fi). Talem civium praesident ructu dixerunt legem esse loquelarem u . Sed

saepius experti etiam Veteres Sunt, non SEHI- per talus esse cilitatis pracsides; saepe enim sua auctoritate abusi sunt, ut legis ii .perio sese subducentes, ipsi magis imi erare studerent et hinc exstitit illud ni itiastiorum iiistitatum. ut quotannis novi magistratris creare ritur, ni Iuno inues aliquando in Priv torum numerum redirent, quo Prae Uurture conati sunt, ne quis.

sensim paullatimque gratiam Populi captando.

tiam antiquitus celebratam accepimus , illum ΟΡ- time civitati praestiturum, qui prius ructu obediro

dididerit si . Haec igitur fuit illa, Iogis ra

tione ae lualitas , quam antiqui tautopere Ex-Putebant ; sic cives legibus erant secum cou-

87쪽

juncti ci , et licet divites essent aIii, alii pau

peres , mediocri sortiana plurimi, pares orant

omnes inter se, Ea denique jura habebant. Leges mens erant antiquarum Civitatum, et, uti corpus sine animo, sic civitas sine lege constare

non potuit 2 , quae quidem moribus esset

ae commodata et educatione Confirmata, νόμοιο γαρ ἔθεσι γαι ἐπιτηδευμασι συνδεῖται ' ανευδὰ ἀλλήλων εκατερα τουτων οὐκ ἔςι μόυιμα 3 .

Praeclare hane summam legis auctoritate in Demaratus expressit in illo colloquio cum Persarum rege Xerxe, quod nobis exquisite enarravit Herodotus. Intelligere Xerxes non poterat, quomodo tantis suorum copiis

resistere Graeci auderent; et prosecto hoc orientali regi mirum esse debuit, qui non civibus praeesse, sed servis imperare et ho-

88쪽

milium numero omnia conficere solebat. Non

ille sibi homines cogitare potiit, qui prulibertate, legibus, et patria pugnantes , Vitam

ανωγη ' ανωγει δε σωυτὸ ἀει 1 . certe non ille nimia dixit; nam ipse rex Persarum, cum ad ThermopJlas accessisset, quantum legum TeVe ventia posset, expertus est. Ibi aderat Leonidas eum ipsis illis Spartanis . quos Superbus Xerxes contemserat . atque hi ipsum a Graecia arcere potuissent, si patriae proditor non aliam viam indicasset. Tam vero Leonidas cum suis civibus, vitam contemnens infamia redemptam, inortem dedecori praetulit, et legibus obsequi, quam turpiter Vivere maluit. Mortuorum ergo heroum tumulo grata patvia haec verba inscripsit , quibus Persectam eorum ei vilem Virtutem memoraret: ω ξενε, ἄγγειλον Λακεδαιμονιοις ἔτι τηδεκείμεθα, τοῖς κείν- πειθόμενοι νομIμοις a .

1ὶ Herod. VII. IM. cff. Cl. Hei 1 dius diatrihe I. p. 46 qq. novera commetit. de Herod. do . p. 78 sqq. A. de Ino gli, de Herodoti plii l. 144. Rotaeher. Aristoph. uni se in Zeitalter. p. m. p. 258 sqq. 2 i Diost. Sieui XI. 23. p. 430. ibiq. Gesse l. Herodos. VII. 228. Cicero Tuae ui. quaest. I. M.

89쪽

Sic ei vos Spartac lege erant conjit icti, et ipsum tanquain dominam Vellerabantur , ut, quod illa iuberet, omnes alacriter Puragerent. Ρa Pinin servare nec L conidus rico ejus milites Polemit, recedeIe vero Lux vetabat, quid igitur 3 Pro lege sunt mortui I , et sanguine suo Eam sanxerunt. Plura etiam hoc loco exempla asserre liceret, . quantopere leges venerati sue Tint antiqui , sed unum assurro satis est e Pla

tone locum, ubi ipsas luges sic loquentes induxit:

quidem logibus resistere fas esse Veteres putarunt, cum mali iis abutereDtur. Ne ita earum nucia toritatem minuexulat, et omnia legum obedie

line postposuerunt. Manlius 1ilium suum in

terfici jussit, quia contra luges Pugnaverat S .

't autem tantam vim et nuCtoritatem acqui-

90쪽

rant legos, illac curtae et immutabiles esse debunt, ubi enim ipsum citi tutis cal, ut continuo iii utatui', ibi ipsa civitas perturbatur, leges

Vim Suam amittulit, quia nori amplius ipsaei iactite in et animum Civium informant, Et consuetudo illa bene agendi, quae legum observa litia sponte existit, vana sit et nulla. Non igitur miramur, omnia eo contulisse antiquos. ut leges malae rent immutatae. L curgus inedia vi

tam siti ivisse dicitur, ut jurejurando obstrictosci eos haberet, ne aliquid tu legibus novarent i): et Zaleucus Demitii de nova lege ad populum se ure permisit, nisi caput laqueo immissum

liaberet, quo necaretur, si uius rogatio Osset

antiquata 23. Instituit Solon Areopagum vel potitis ordinavit, qui et i .Hn legum Curam ageret 5 . Fuerunt praeterea, ut Athenis, ct in aliis civitatibus Thcsmothetae et νομοφυλακες, qui non solum lituras, sed etiam facta homi immolaservabant, ad legesque revocabant 4 : ipse adco Cleon, quamvis populi licuntia legum auctoritas admodum diminuta esset, πάντων δῖ δεινότατον, ita quit, εἰ μἡ γνωσόμεθα ἔτι νόμοι ς' ἀκινητοις πολις , κρείσσων ἡ καλωσ

SEARCH

MENU NAVIGATION