장음표시 사용
91쪽
ἀκυροις I, Haec legum contemptio postea perdidit Athenietis iiivi civitatem . Ilia de re Plato
ο ου u); ossicium itaque civis antiqui his verbis
expresserunt , θεσμγε τοia ἰδρυμενοα πείθεσθαι καὶ νόμοιι επεσθαι τοῖς εγχωρ ἰοις ῆ , atque Socrotes interrogatus qua etiam optime Esset constituta
civitas , PCspondit: η μετα v.μον- ε . Quoniam igitux civium aequalitas et conjun tio his legibus ita Ditebantur, illarum innovatio
Non potuit non totam civitatem evertere, et xi te malo: 'E9 ῆ δ29 πολιτεια αρχόμενοs ῆ καὶ ἀκυ- ρcι vύμει, φθοραν ορῶ τη τοιαύτη ἐποίμην ουσα9 S), atque hinc factum. ut studium rerum novandarum ita aversarentur, quod ad totius rei publicae conversionem tendere Ρutabant, et Teapse etiam sic stactum est; simul enim atque
illud obtinere incepit. respublicae sun litus perierunt , sed non ante Eli Stitit, quam mores corrumpi coeperant ; quum enim hi integei essent, ultro omnos legibus obediebant; sed
92쪽
his corruptis. leges displicuerunt antiquae et
novarum rerum studium omnia Subvertit . quod
nulli bi magis apparet, quam in Atheniensium
et Romanorum historia. Quum Athenienses uno die mortem Mitylenaeis de Cernerent, ut postridie eos absolverent si , cum ira et cupiditatibus abduceretur multitudo, et non se- Tendum esse clamaret, si quis ipsam impediret sacere, quae vellet, tum vigor, conjunctio, Con Sensus civium periit; et cum Romani non legibus, sed principum voluntati subjecti essent, illi autem regnum adsectarent et quotidieno Uas res molirentur; tum non diu incolumis in D sit respublica. Ex his autem , quae iam attu'imus, satis patet, nullam antiquitus civitatum felicitatem aut civvium conjunctionem esse potuisse, nisi totus populus εδουλευε τοῖς νόμοις 2 , atque lex illa civitatis domina esset, quae ex ratione Sapientis oriunda , eo magis omnibus bonis placere debuit, quo magis erat rationi et iusti sensat cou-
93쪽
κάωθ'οσα θεοί πόλεσιν ἔδοσαν ἀγαια γιγνομένα καθορω a . Haec, quae de Legum sonte, Natura, auctoritate ex veterum scriptis attulimus, sussicere videntur ad quaestionem illam, quam prius nobis examinandam proposuimus, explicandam, quid legibus Oeteres intellexerint; et Sane egregia sunt, quae de legibus passim monuerunt, licet a nostra ratione haud raro aliena, qui moralis doctrinae et juris Principium aceta ratius distinguere. et ita magis discernere leges civiles a moralibus solemus. Apud veteres hoe secus fuit; triplex omnium legislationum orat Principium, ut summam legum reverentiam civium animis iniicerent i ut ossicii sensum et
moralis cujusdam necessitatis notionem excitarent : ac laudem ut iusti sensum acuerent. Ita ipsum animum emendare et ad virtutem sec-
94쪽
tere legibus conabantur antiqui, ut tota hac ratione civitas ad virtutem progrederetur, quae veram ejus selicitatem unice continuit 1). Hinc moralis legum vis u), quam animadvertimus,rio a tam externas hominis actiones, quam interna earum principia emendare conabatur. Praeterea summus, quo antiqui ducebantur, civitatis amor essecit . ut privata omnia Publi cae utilitati postponerent, et, ubi civitatis sa- Ius ageretur, civium singulorum commodum et lucrum non spectarent. Quo factum, ut cives sere tala quam partes civitatis consideraverint Dori vero taliquam homines siugulares, sibi tantum viventes. Cum enim homi ut civitatem compararent, legem. uti in homine mentem, O milibus partibus praeesse Voluerunt, quae non singulorum commodum ita respiceret, quam
quidem lotius corporis salutem: quae quidem lex justorum esset et injustorum distinctio, ad illim antiquissimam legem naturae. Ceterum conjunctionis societati Sque studium, quo ducti ho inises respublicas primum condiderunt, conjunctum cum aequalitatis amore principia erant antiquarum civitatum, e quibus, ut
95쪽
tota earum ratio, ita imprimis, haeo de legibus effata ducenda sunt, cum eo sit efficiunt, ut non hominem, non tyrannum aliquem civitati praepositum serre possent, sed unam tantum legem dominam agnoscerent, quam Venerarentur. Haec iis sundamentum libertatis, sons aequitatis erat. Μens et animus et consilium . sic dicebant. et sententia civitatis posita est in legibus; ut corpora nostra Sine mente, si e civitas sine lege suis partibus, ut nervis ne sanguine et membris uti non potest, legum ministri magistratus . legum interpretes judices, legum denique omnes servi sumus.
96쪽
DO Libertate. 'Eλευθερία, ἡ μῖν - ἡ δὸ
PHILO IUDAEUS. Libertas nullo non aevo res suit, quam Om nes maximopere celebrarunt, quippe quae Sem per omnis selicitatis sons fuerit habita, atque hujus studium adeo cum ipsa natura hominis est coujuvetum, ut non facile esse aliquem tim excordem credam, qui non omnes Suas vires intendat, ut aliquando liber evadat. Ve-Tuntamen tantum semper abfuit, ut omnes liber intatem eandem intellexerint, ut haud raro res sibi prorsus Oppositas eo nomine insigniverint. Non mirum igitur multos turpiter deceptos, nubem esse pro Iunone amplexos, et pro libertate omnia alia nactos fuisse, cujus rei haud pauca
tristissima exempla nobis et veterum et recentio-xum etiam historia praebet; quod quidem male intellectae libertatis studium gravissimorum saepe malorum principium exstitit. oriae ita multae disputationes de Iibertate sunt, quae non
97쪽
solum ad civilem gentium, verum etiam ad moralem hominis libertatem pertinuerunt: quae quidem lis magis inter recentiores. quam inter antiquos agitata est, non quasi antiqui Libertatis nomine idem intellexerint omnes; verum
hac de re non ita sunt philosophati, et quid
singuli philosophi et politici, quid ipsae genius
antiquae de Iibertate cogitaverint, magis ex eorum scriptis et reliquiis esticiendum tradiderunt, quam quidem ipsi testati sunt. Imprimis autem hic nobis Plato et Socrates censendi sunt, in quorum quippe dictis et seriptis egregia saepe effata de libertate occurrunt, quae posteriores certatim imitati sunt. Illi primum ad veram libertatia notionem viam iudicarunt, et hos duces sequi oportebit, ut . quid illi libertate intellexerint, essicere, conemur; tum vero antiquarum civitatum historia Iargam materiam praebet, qua illorum dicta illuatrami possint. Si enim alicubi, in his rebuspublieis
Iibertatis amor viguit maximus, ut omnia perferre maluerint, quam dotauo sese subjicerent, aut servirent i ranno.
98쪽
Quid sis Liberias, et qua in re a Servi,-fuse et Licentia auferat, disquiritur.
Vulgares apud anit quos de Libertate
Cum variae fuerint jam antiquitus de libertate opiniones , una tamen fuit . eam scilicet esse facultatem ex lubitu quodUis faciendi, quae maxime et vulgariS Et celebrata esset; Putarunt nempe eum. qui revera liber dicePetur,omula pexagere posse, quae Vellet, ita ut a nemine impediretur. Et vero haud facile opiniosuit, quae majores clades Hostro generi intulit, quam pestifera illa sententia; tiam habuit illa nullo non aevo, quod hominum mentes
mirifice adverteret , atque caussa CXstitit gravissimarum civitatum ConverSionum, quae saepe non nisi una cum reipublicae interitu exstinctae sunt et esse enim aliquid videtur το civ. ως βουλεται τις, τουτο γλρ τῆς ἐλευDρίας εργον εἰ,αί φασιν. s7περ του δουλου δντος το - ωἡ L; βουλεται 1 . Quis fuit enim unquam, qui non ΟΡ-taret , ut aliquando a vinculis illis liberatus
l) Arist. Polit. VI. 2. p. I 317. ef . Cicero de ostie. I. 20. Paxadox. U. I. Arrian. dias. Epiet. I. 4 et imprimis Dio Chlysogioin. Orat. XIV. U. l. p. M7. Rei ak. qui illain vivionem impugnat. Diuitiam by Corale
99쪽
esset . quae ipsum constringebant Τ Imprimis , si ea vincula gravia ipsi si ut et molesta , eumque eo cogant, quo ipse nolit 3 Quicunque ad ossicia sua persicienda, ad bene agendum, incitatur , compellitur , cogitur , ipse improbus et corruptus, sine dubio illud exsecrabitur, quod eo ipsum adigere conatur, et Omnia vitacula perrumpere sestinabit, quae ipsum retinuant , quominus malos suos moros ad alios quoque transferat atque ita aliis quoque nocere
pergat. Illud autem studium, ut vincula, quae gravia siexi inceperint et odiosa, solvantuΓ, non tantum apud singulos homines, sed etiam apud totas gentes observare licet; atque hinc explicare possumus, quare hanc libertatem quidvis iaciendi a populis non desideratam inveniamus , dum mores integri manerent. Tum enim leges vincula quidem erant , quibus
singulorum actiones constringebantur, Verum
sponte ipsis obediebant εt ultro faciebant, quod illae jubebant; verum, simulac mores in Pejus ruerunt, oviniaque vitia in civitates illapsa sunt, leges a populis perfractas videmus, et illarum onus gravius fieri, quam quod sorre
possent; atque uti captivus diu catenis vinctus, his liberatus , exsultat, hic gentes legibus solutae , hanc libertatem celebrarunt, tanquam summum hominis et civitatis bonunt. Nuiu- quam Persicorum bellorum tempore Αιhcuiev-sus de ea libertate cogita erant, sed cum murea
100쪽
in bello Peloponnesi dico corrupti fuerant, tum omnia legum vincula confregerunt. Ubi victus antiquarum eivitatum civibus deerat, omnes facile eum sequebantur, qui hanc sis libertatis speciem praetenderet. At vero illa quantopere homines decepit 2 'H-αγαυ ἐλευθερία ἔοι- ου εἰς ἀλλό τι ἡ ε Bγαν δουλεἱαν μεταβάλλειs I . Omnia tempora testantur huius libertatis imaginem in hominum mente exstare posse, ipsam in rerum natura non posset etenim si omnibus quidlibet saetendi detur potestas, quae respu blica, quae societas, quae coniunctio inter homines esse poterit 2 Sic enim vincula sol untur, quibus conjuncti sunt omnes, nullum superest infirmo asylum, sed viribus ac malitiae omnia patent: tum profecto erit, ἄτακτος ἀνερῶτων βDς καὶ θηριωδης, ἰσχυος ε'- a). atque sic homines brevi se invicem interfice-xunt , nam, uti egregie Plato animadvertit et
μους si μηδὸν διαφέρειου τῶν πάντη ἀγριωτάτων η δῖ αἰτία τουτων ἡδε, μι ἀνθρώπων οὐδενὸς ἱκανὰ
Fiat igitur omnes persecti homines facti fue
tia Plato de Republ. VI l. p. 564 Α. M Critias apud Steph. poesis Philos. p. 75 el. v n Ghei i de