장음표시 사용
111쪽
Addit . ad Collectan. Doti . in Lib. t II Decretal.
asserentes contra Host. h. alios tu pracitatos posse
quidem partes de permutatione tractare, non posiis tamen seu de Iiberare , seu eonsentire nee se ad permutandum Obligare absque labe simoniae , idem vult How υerbo montes, quam Paul.& Imol. sequuntur in Gum vnis. Me tit. Fiderie. in tract.butastit.
q. 3I. teliatur communem sententiam Benedict. Capr. in eap. exbιbItan. I 13. hoc eod. ιιι. probant S. Antonin. p. a. tit. s. S. Sylves . inom. vembo permutatio 1.q I. Angel. eou. Verbo n. q. eam reddentes rationem quod translatus deliberatum consensum non habet, conuentio vero deliberationem continet, atque ideo ex omnium lententia it.
licita est i deficit etiam secundum requisitum, &tertium. scilicet ab utraque parre redd itio , quae eorum sit, di ex eorum traditione accipientis fiat, beneficia enim possidentium propria non sunt, ut de ipsorum titulis disponant, nec ab ipsis dantur, sed a superiore, item nee renunciari sine praelati licentia possunt cap. admonet, de renuneιμι ι Vnde eum totum a Superiore proueniat, di detur, permutatio diei non potest, sed personarum translatio, quam ἶura& DD. improprie nimis permutationem appellant, praesertim cum ex omnium Doctorum senistentia ob necessitatem, & utilitatem Ecclesiae tantum fiat. ibus argumentis hane sententiam in effectu probant Inooe. Host. Ioan . A r. glos. &Anch. citatis loeis, quatenus aiunt non esse licitum de permutando tractare, sed totum a superiore fa eiendum est e, quod proprie translatio est, quin imo communis sententia,dς qua supra,non multum vi detur ab hoc dister re, cum ex eius traditionibus potius translatio , quam permutatio colligatur, quamuis permutationis nomine utantur. Sed contraria sententia verior est, & secure a Dierendum dari aliquam permutationem beneficio. rum, quae a translatione distinguatur, idque totius Ecclesiae 'sus obseruat, & decreta pontificum palam demonstrant, Pro quibus illud in primis facit quod translatio, & permutatio sub diuersis titulis tradiantur, di in Iure diuersis appellantur nominibus ; nam transiurri personas , & permutari beneficia quasi diuersa antiqui, & nouiores Ponti.
fices appellant, ut constat ex cap. mutationes p. q. l. e. cum olim, cap. pen. 9. cap. vis. inf. Me sit. di in
Sexto, di Clementinis, igitur duo haec prorsus diuersa sunt naxta Lyrdem C. de codreillis. Abb. cons.=7.
denda est alia beneficiorum commutatio, quae huius contrastus racionem habeat, & a transactione .st diuersa ἱ neque ferendum permutationis nomen semper a Summis Pontific. pro translatione usurpari; confirmatur eadem sententia ex eo quod traflatio non qportet ut sit reciproc , sed plerumque unius est ad alium Iocum , seu beneficium vacans , fiς etiam inuitis pollastoribus, ve probat a. v. mu rationes,& satentur omne S DD. ubi supra, permuVryio autem reciproca ei se debet, quasi mutua da tio, S ex voluntate permutantium in eorum utili. ratem fit, ut probat tex. in d. cv. cum vninerso rum, ex quibuS,5: alijs non licet amplius dubitare dari permutationem noli ro Iure, quae a translata ne dis inguitur. Ad tex. vero inpraesenti quatenus inquit comm lationes praebendarum de Iure fieri non posse, respondetur Urbanum Pont. in hoc tex. plane agere de permutatione,quae fit, & perficitur sola partium eonventione, ea enim propria permutatio est, quae pacto partium perseitur re propria ab utraque parte data,quae aceipientis fiat, quod cum in bene fietis contingere non possit, non immerito Pontifex absolute ait beneficia permutari non posse, hoe est
propria auctoritate, prout temporalia bona perinmutantur , pars enim potissima in commutatione beneficiorum auctoritati superiorum tribuenda est, qui resignationem ex ea causa admittit, & re signata vicis m eonfert , atque ideo cum translationi similis videatur a Summo Pont. in hoc tex. translatio potius, quam permutatio dicitur , quae auctoritate superioris fit, quq vero propria permutatio esse poterat partium conuentione & tradiettione perfecta in beneficiis non reperitur, & ideo nulla datur propria, S absoluta permutatio in eis, quod Pontifex in hoc rex. intendit; non tamen inde tequitur non posse de Iure fieri permutationes praebendarum, quae huius contractus magna ex parte rationem habeant, N a translationibus differant, quatenus a partium consensu incipiunt, di quatenus in ipsis est reciproce beneficia dare cum alter in gratiam alterius renuntiat ex ea iis permutatio nis, S bene feta ad eos perueniant: quod vero te X. ait posse personas transferri ph r Episcopum, ita accipiendum est , ut impropriὶ translatio appelletur ea permutatio, quae auctoritate superioris fit,ex ratione quia cum h piscopus renunciandi licetiam concedat, S beneficia eo ferat, videntur magis fra Diatae personae, quam permutatio facta; potest etiam tentari tempore urbani Ill. non dum Iure Pontifi- eum permis Iam fuisse beneficiorum eommutationem, quae a partium voluntate, di conuentione, &utili late initium aeciperet, ita ut teneretur Episcopus nullo alio stante impedimento renunciationem ex ea uia permutationis admittere , quae conditi natis est , & resignata beneficia permutantibus necessario dare, sed postea ab innoc .HI. m d. cap. muniuersorum, de aliis nouioribus Ponti 5eibus id permissum fuisse, ut innuit tex. in eo. pnie. hoc tit.
ins hoc tiι. intelligere velimus de permutatione , quae priuata partium conuentione fit, prout glos. ει omnes DD. nemine diserepante intel Iigunt, non
ideo minus dubium aliquod lege dignum ibidem
definitur, agunt enim iura illa de pςrmutatione praebendarum , de quibus eo tempore duplici ratione poterat dubitari, primo quia sola dignitatum permutatio express E prohibita erat, ut. fatetur Pon tifex in hoe tex. di quasi odiose prohibitio vide, batur ad praebendas non extendi contra verba te X. in rap. maioribus , ad M. de praebend. v bi praebendarum diuisio , S: dignitatum permutatio Prohibetur , Secundo quia licet praebenda quatenus est Canopicatui annexa, vel altur 1 spirituali ossicio,
112쪽
De Rerum permutatione. Τit. XIX. Ioi
aut ministerio deputata, nefieiuni de ius spirituale appellari possie, prout in eap. dilecto,de praebend.
tamen si per se confideretur, prout est pomo bono rum temporalium spirituali ministerio deputata ,
temporalis et .vt probat rex. in eap. ex tittem, de probat de eum comuni resoluunt Abb.&Fel in .n. i 3. R p. num. i 3 r. in cap cum M. de constitui. idem Abb. in .. eap. -Moribus, Beroi. ind. p. ex bunaem. I. Caro in . cons. I 16. num. . GOm. de grati expectat.n.31. Corras. de Sacerdoti. I.c. a. num. . quinimo Dee. in L cap. cum M. num. r. contendit
quod etsi praebenda anonicatui sit coniunctatusspi rituale dic t non debeat, quoniam illud in Cano-nieatu consistit, sic intelligens tex .m d. cap.diaesto,
di piitest quoniam praebenda proprie in Iure no . siro vel accipitur pro ipsis pollessionibus , & bonis temporalibus assignatis ministris, ut ind. cap.
ex tisieris, vel pro iure percipiendi ex illis polle Gsonibus,ut dolet Archid. in cap. alienationes n. I. ax. quali. a. Host. in lumma DL de praebend. s. r. Dee1. in d.cap. ex titteris num. 1.Quamobrem non
abs re potetit dubitari an praebendae a Canoni eatu hos distinctae permutari potu utent propria auctoritate , quali bona temporalia, non obstante prohibitione de rebus Ecclesiae non alienandis, quoniam videbatur nulla fieri alienatio si utraque praeotienda in eaclem Ecclesia esset constituta, cum in proprietate de dominio ipsius Eeclesς utraque ma. meat post permutationem . Auget dubitationem Innoc. quem reint,de sequitur ξιο is in praesenti, dum ait quod si praebendae in ea dcm Eecletia sint, S uniforines, hoc est non deputatae distinctis mi- militis, adhue hodie auctoritate propria permutari poterunt, cuius sententiam probat Zabaret .hienum. 4. si sola praebenda temporalis permutetur,&Zabarellam sequitur Imol. num. R. testatur communem sententiam Capr. in d. cap. vis. num. r. quam amen non admittut Host.Buer. Sc Abb. in
praesenti. de verior est haec Host. sentetia quoniam si ista prahendat eporalis permutetur obstat prohibitio de rebus Ecclesiae non alienandis sine auctoritate Superioris ; si vero simul cum Canonicatu obstat reg. r. Bb. 6. nihilominus tamen ex sententia Innoc recepta constat non modicam fu ille dubitaniadi causam virum propria auctoritate praebendae permutarentur , quam dubitationem ponit in .hoe tex. di definit potius ex mente , quam ex veris bis Concilii Turonen. de quo 1n d. cap maioribus.
In tertio sparis Onepermissa. J Ex his verbis couligie o . verbo tractarem cap. cum vniue orum,1U. Me tu. quam ibidem sequitur Anchar num. 6. Host. lnnoc. Ioan . Andr.& lmol. n. I O.in prasenti,non esse Iieitum permutantibus beneficia de permutatione inter se tractare, sed tantummodo suam voluntatem Praelato exponere, aut supplicationem porrigere, totumque negotium ab ipsis impendea dum, nec polle Incipere a voluntate partium, eo quod tractatus videatur habere rationem conuenistionis, quam tex. praedictis verbis quasi simonia- eam ex eludit. Seo haec sententia neque vera est.
neque aliquod probabile habet fundamentum, tractatus enim neque pactioest,ueque conuentio,quia non tenet deliberatum consensem in idem , qualis ad essentiam eonventionis desideratur in L .ssa
de pactis , di nihil aliud est quam partium colloquium, quo mutua voluntas , S negotii circum stantiae explorantur , ut intelligant virum expediat permutare, vel contrahere,prout in eap. tu
iuncta glos verbo tractare, de his, quae ni a Praelatis, cap. I. de rebus Lectista non ahen. Ab. 6. de ibi glosverbo tractatus,ergo cum leges Canonicae. praecipue tex. ιn praesen13 solam pallionem prohibeant, non potest ea prohibitio ad tractatum ex tendi , quem neque verba,neque ratio comprehen-'dunt . Confunditur etiam praedicta sententia ex Le. cum uniuersorum , ubi partium tractatus non
improbatur , sed consumatio permutationis auctoritate propria. Quare glos communiter reeepta verbo Colentes in CIem.υnte hoe tit. Labaret. in praesentinum. . EcΑ . insine aiunt periculosam este praedictam sententiam, qua concessa nulla permutatio licite fieret, resoluuntq; tractatum permissum esse, eonue tionem vero non esse licitam , quia in hoc rex. im probatur,eontinet enim deliberatum consensum,&veram videtur effcere pastionem,qua inter se permutare constituunt, eandem sententiam pro ne S. Antonin.p.a. tit. I. c. . . 8. Sylvesti verbo perma aratio a.q. I. testatur esse eommunem sententiain Benedict.Capra in c.υD.n. III.hoc tit. Sed neque eommunis hae opinio vera est. neque praxi reeipit ut sed potius asserendum lieitum esse permutanta Stractare, & de permutando conuenire secundum formam luris absque dolo Se fraude quod in primis probatur quia cum alicui aliquid licet , omnia illi licita esse debent sine quibus illud commode expediri non potest I x. p. de iurisdict. omnium Iudic.ev praterea, de o=e. dele . ergo eum permutatio concedatur, & conuentio permitti debet, sine qua non recte expeditur; probatur etian haee sententia eontra commune ine. Unie.hoe ιιι.ino.& Clem. te eod.Vnde melius Fider. m traia .hu
ri idem elle de eonventione concedendum. Non ob stat argumentum in contrarium adductum ex hoc
tex. ibi,pactione permissa, quia ex dictis respondetur pactionem de qua hic eam esse intelligendam sperquam aliquid temporale datur, aut reseruatur, prout est pensio, quoniam ea demum labem eonti. net simoniae,ut colligitur ex e vereo, de transacta ibi,aliquo dato, vel retento, di ita intelligit Sor.de Iu t. tib. 9. q. 7.ara.a
prasentι colligunt solum Episcopum posse permutationes beneficiorum expedire , nee alijs inferi ribus Praelatis hoc permissum esse . quantumuis ad eos institutio, & destitutio beaeficiorum tineat consuetudine, aut priuilegio, idem probae
113쪽
1 o . Addit . ad Collectan. Doct. in Lib. III. Decreta l.
Imm-x I. Benedict. Capr. in eap. vis. n. 77-ies boctit de pro regula omnes sere UD. conlit tu ut,quam limitant tribus casibus. primo nisi Praelatus inferior Episcopalem habeat iurii dictionem; secundo nisi hoc ius permutandi bene fiet a specialiter praescripserit: tertio in Capitulo Sede vacante, ad quem tota Episcopalis iurisdictio deu luitur cap. eum o ιιm, de maiori cap.3. de sunt. negI. Prae.
t.lib. 6. idem probat Rot. noua decis. 3It. Daui a. de patefiat. Capituti. Sede Oaeante p. a. q. a.m. II. Cuius opinionis potissimum funda metum est quod in hoc tex.& in d. c. eum σωπ,mf. hoc tit. permutatio absolute prohibetur , S ab ea prohibitione sol una exeipitur, quae sit per Episcopum, quasi huiusmodi Episcopali dignitati specialiter concedatur, unde sue cedit Iuris reg. quae habet ea, quae dignitati alie uicone eduntur ad alios non pertinere quamuis Episeopalia lura praeleripserint, ut id in unionibus probat tex. in Clem. I. s. ad bar,er Ibigus. Orabo ordinarius in Hatu monach. Ac eli tex. opt. in I. I. ἔα
pri . ubi glos& DD. notant, . de Urio eius, facit cap. sane,de primuX. lv quae UD. scribunt in cap. quoniam Abbas, de incis deIeg. Verum contraria sententia verior est, quam indistinete probant Sylvest. in summa verbo permu- μιι a .f. a. Ec plures relati per me de incio, ct potes . Disopi p. 3 iner ερ .d princ. ct praecipue n. . Pro qua faeie quod si hoc Epitcopis tantum specialiter suisset eoncessum propter dignitatis praerogatiuam, nec ad Capitulum, nee ad alios inferiores
transiret, quantumuis Episcopalem iurisdictionem obtinuissent, ut apert E colligitur ex d. l. r. &cum communi resoluit Dec. in Leap. quoniam Abbas mi F. Non obstat quod in hoc te s. de Episcopo tantum mentio facta sit, quia respondetur gratia frequentioris usus hoe se exprellum fuisse eum de Iure, & frequentissime ad eum pertineat institutio, cap. omnes Bassicae iε.q. r. cap. cum ex iniuncto, dabaret. unde si quando iure speciali ad alios pertineat non ideo minus in hoc tex. videntur inelusi , quando enim dubii casus aliquis gratia frequetio. ris usus a lege exprimitur, alii speciales, aut rarbcontingentes non expelluntur iuxta tex. 1n I. nam
n. r. Ex hoc tex. colligit Abb. in praesenti,n. 3. quod si duo beneficia reddi cibus , dc bonis temporalibus inaequalia permutentur, licitum erit pecuniam dare, ut dona tempora Ita maiora compensentur, nec pro Iure spirituali dare tutendatur, eandem sententiam probat Angel. in sum. verbo permutatio
art. . nec requirunt ut necessario fiant duo contractus separati re,& verbis, sed sufficere ut animo distinguantur. Pro qua sententia ultra tex. in praesemti, illa ratio adduci tyr, quod si monia committi non potest nisi spiritualia pretio aestimetur, sed ubi inae . qualis beneficiorum fructus stant, manifestum ei non pro Iure spirituali, sed pro boni v temporalibus peeuniam illam dati, praesertunt si id ςxprimatur, ergo nihil est quod impediat, dic. Verum haec opinio falsa, de periculosa, plenaque dolo, di fraudibus est , meliuique contrarium d
Sol. de Iustit. tib ρ q. . an. r. de prodat lcx. in capδι quII obiecerιι. r. q. 3. Negari enim non potest in his terminis pecuniam dari pro ipso beneficio, quod est ius administrandi spiritualia, de percipiendi temporalia propter illud , nee alterum ab altero separatur, qui enim pro fructibus, vel bonis temporalibus Leneficii, qui absiaue spirituali titulo comparari non possunt M pecuniam dae,utrumque necetiario comparare intendit eo pretio, ae perconsequens simoniam committit, nam qui vult coii sequens, vult necessario antecedens sine quo illud non existit L ad rem mobilem f. de procurator. cum adductis per Polyt.de bubstitui. tit. de compendiosa nu. q.
Ad tex. vero in praesenti DD. omnes proxime citati respondent ideo ibidem permutationcm sub ea forma neri potuisse, quia Ecclesiae non permutabantur in titulum , sed quoad proprietatem, quo casu eum Ius spirituale nullum suillet permutatum, nil mirum si reddita pecunia ad aequalitatem diuerisus contractus circa post eisiones fieri potuisset. Pro quibus facit quod hic rex. agit de Ecelesijs, quas habebant Abbates Conuentu ales, sicque erant suis Mona lier ijs unitae, constat autem in perpetuis Ecclesitarum unionibus, quae Monasteriis, aut aliis dignitatibus fiunt, vel titulum beneficii uniri penitus extingui, ita ut nihil aliud quam sola proprietas
reddituum, de bonorum temporalium amplius consideretur,prout resoluunt Zabar et t. in Clem. Unic. q. X. uesequestrat. posse .ROra deris. 13 ρ. in nouis,DD. rn Clem. vis de refer t. Calla d. deef. a. de cnIonib. ct deess. 3. de itidie. Com. in reg.de in misq. I. landus. ιθι a. q. ι D. Par il . consso. n. Io. Iib. aut unione ita feri, ut pcrpetuus Viearius in beneficus unitis relinquatur, prout iure fieri debet pertex .in. c. de moMacblI, est' in c. extirpanda s. qui vero, de praebend. Concit. Irid. M. . de refomm. cap. 7. Echoe etiam casu temporalia tantum transferuntur,& ius spirituale penes uicarium perpetuum manet, sesue quocunq; modo inspec e huius tex. Ecclesiae fuerint unitae, apud Abbates quasi res temporales eranr, ac proinde licitum fuit lub ea serma pecuniam dare , quemadmodum licebit partem fructuum unius benefici I, seu loeum par hiae cum altera smili parte commutare data pecunia , eo quod res temporales tantummodo aestimantur. Verum adhue ex iis egregia laboratur dubitatio, nam si Ecelesiae quoad proprietatem permutabantur, &quasi redditus, di bona temporalia erant penes mO nasteria, proculdubio videbatur dicendum uno, dc eodem contractu Ecclesias illas cum suis bonis data pecunia ad aequalitatem permutari potuisse ab iaque ulla simoniae labe eum sola pars fructuum M nasterioru permutata fuisset, nec oportebat distinguere contractus : at vero Pontifex ea ueri iubet ne contr*ctus misceantur, praecipitque ut per se per
114쪽
mutentur, possessiones autem ia diuerso eoatrastu
reddita pecunia , unde innuit in ea permutatione Eceleliarum lus aliquod spirituale tville propter quod non poterat contractus coniungi, atque ideo contra DD. aut dicendum Ecclesias hie in titulum permutari, ut alia reddenda ratio propter quam contractus te parentur
Quapropter Laba ola dictis loeis respondent ideo hie potui iam dari quia possen
siones a titulo spirituali .rant separatae,&quasi bona temporalia Monasterioru permutabantur,quando vero beneficia in titulum permutantur, non potest de temporalibus diuerso contractu permutatio fieri , quia attento spirituali disiungi nequeunt; leddimultatem non soluunt, adhuc enim dubitamus quare Ecclesiarum permutatio iubeatur per te ueri nulla data pecunia cum in ea permutatione ni hil praeter temporales redditus, & bona reciproco dentur: item urget quod si beneficiorum posse in Ones auctoritate Praelati ex tulta eausa & separari possunt , di data pecusia vendi, aut per utar I, sic quemadmodum manifesta fraus fieri censetur si ti . tuli beneficiorum per se permutetur,& eodem tempore, & inter ea idem personas bona temporalia in diuerso contractu data pecunia, eodem etiam modo videbatur dicendum non suisse licitum absq; dolo & fraude ab eisdem personis contractus sub ea forma separari an hoc tex. Vnde Sot. d. loco intelligit in prs senti non dari pecuniam numeratam quasi pretium, sed pensionem in fructibus maioris Ecclesiae suae constitutam , quod absque simonia seri posse ait ex auctoritate Superioris : sed verba tex. manifeste ostendit. Ego vero aduertendum duxi quod quamuis it permutatione Ecclesiaru iure proprietatis, nee titulus beneficii nec ius aliquod spirituale trasseraturi sed quasi pars quadam tructuum,& bonorum tem poraliuti, Monasterii virius'. reperiuntur tamen in ea bona duplicis generas distincta ratione, scille et decimae,& primitiae,quae nomine Ecclesiarum significantur in hoe rex. item de alia bona stabilia, quae hic possessiones appellantur, ut ιn c. m Auster y. ρου- Iessiones, de rebus Eccles non Mun. r. quaestiost. de Uerbor. Agnis Inter hac autem bona allud tutereti, quod decimae& primitiae quamuis a titulo spirituali beneficis separatae vere temporales sint, prout
eum in commendam, vel per unionem dantur,nini lominus eum natura sua ad ius emationem Sacerdotum,& Ministrorum Ecclesiε sint deputatae iuxta tex. m cap. I. ct in cas. de mas 16. q. r. sacris Canonibus quasi res spiritualescensentur, ita ut nec a Ialeis possideri posse ius oecimandi cap. prohibemus, de decim. east causam, qua, praesempl. nec de apio quasi de bonis temporalibus data pecunia pacisci liceat, ut aperte pmbat tex. In cap. intimo, de rerum permul. eaP. alsare cum pracedentis. I. q. possessiones autem & bona mobilia, di immobilia temporalia omnino Iudicantur, a que ideo pretio pollunt vendi, di permutari ex iusta causa di debita solemnitate, ut eo nilat ex toto tit. de rebus Eeclesiae non ahenan. His suppositis dicentiu mihi est in hoc tex. quoad proprie arem permutarI, sed tamen
quia decimae di primitiae ob rationem supradiciam
lure Canoni eo pro spiritualibus habentur, iube e
Summus Pont. ut a polieitionibus separentur. e. per se fiat Eeel etiarum permutatio, ne contra Ius Cainnonicum pro lure decimandi pecunia data videatur, pollelliones vero diuerso contractu, quoniam pretio ae ita mari pollunt, semper tamen auctorita superioris erat necessaria, ut haec alienatio fiat.
Ad Lib. III. Tit. XX. De Audis.
CAP. IN SIN UATIONE. I. n. a. ibi, eum similibus. Quare rex. hic dissicilis reputatur, variosq; patitur incellectuS.In primis glos insum.
in prine. Iss. q. . intellexit hunc rex. contra ordinarias luris regulas speciali Ecclesiae fauore introdux ille ut fructus pignoris in sortem pri ne ipalem in
hoc casu non computarentur. Secundo loco Κop. intract. defructιbus Ωι. . e. a. n. a. Ru Zae. de pignorib cap. de factis pignorum n. S. Cuiae. Ab. a.deIe sis. I. ad . de ali 1 non infimae classis Auctores intelli . Sunt nunc tex. procedere ex conuentione inter Eecies am , di vastallum celebrata ut durante pignore fructus studi lucro Ecclesiae cedant,qua conuentione stante iam ambo Ecclesia set Iieet, ει vastallus consentiunt in cessatione seruitiorum,quorum prς. textu trucius ultra sollem ab Ecelesia retinentur. Tertio loco Cassan. in consuetud. 2Burgund. ιit. I. Sylvest. verbo jeudum nu. ay. Nau. in manu.
m. I . existimant text. n praesentι procedere propter conioliditatem dominIj viii ιε eum dire-cio, vasallus namque eo ipso quod seudum directo domino in pignus dedat, dominium utile, quod ilia, laudo habebat, in dominum transtulit, unde nil mi rum si dominus durante pignore utrumque dominium retineat ; fructusq; rerum seu dat tu in solidum tanquam ex re Propria lueretur. Quarto loco Cou.hb. 3. - . cap. ζ.n. textum intellIsic casu, quo fruetus non excedunt seruitium, quod laudatarioremittitur, sequitur Valas. de tuo emps t. q. II .n. a Tandem aliqui ex Theologis, quos refert, de sequitur Molin. de Iu t. trari. v. diis. Jay. recurrunt ad pactum Sc conuentionem celebratam inter domi.
num di vastalium , quo tempore res in seudum tradita fuit, ve quemadmodum deducitur in pactum quod per alienationem te udi vatullus utile dominium amitteret, εἰ ad proprietarium rediret, si e laudum in proposito sub illa conditione institui potui set, quod si res laudatis aliquando proprietario in pignus traderetur illius fructus ad eum pertineret, nec illos in sortem computare teneretur , dummodo pensionem pro illo tempore quoque remicterer. Qui quidem intellectus vel litterae textus non con ueniunt, vel diuinant, aut ex alio capite placere non possunt, in quibus refutandis non immoror ne longior fiam, de ideo sequendus ille, quem praestit in Colleαa4btinetex. Ib Id. eod. n. a. ibi, cessat, de ideo resoluendum ea dominum, cui res laudatis in pignus data eli, non teneri integros illius fructus an sorte principalem.
115쪽
to Addit . ad Collectan. Doct. in Lib. III. Decretal.
eomputare quandiu vastallus a seruitio cessare u luerit , cum non ratione mutui , aut dilatae solutionis, sed cessantium seruitiorum ipsos percipiat. Ibid. post n. 2. Amplia primo supradictam textus conclusionem, vi procedat etiam in empli teus, quam si colonus directo domino in pimius dederit, dominus fructus si ius interim recip:et in sor. tem non computandos, quandiu emphyleuta a solutione pensionis cessauerit, in cuius compensationem fructus domino cedGnt, ut post Abb.n. .lmol.
n.a y. Valer. de dior.rnter Utrumq; seria verbo Uura dior. r so Quae ampliatio ad huc tex. licet comuniter recepta sit, de in iudieido sequenda, in rigore tame disputationis dubia videtur,quia instudo pro seruitio quas pro mercede laboris fructus datur, at vero in emphyleusi pensio in recognitionem utilis
dominis persoluitur, unde quamuis emphyleuta pensionem non soluat non poterat dominus integros fructus retinere eum pensioni non correspondeant, & ita eontraria opinio defendi potest, quam tenent Bero. ine. r. m,ne, de Uuras, Onrad. de contras. q. 32. concl. I. Amplia secundo, vi procedat etiam ubi ususseu -ctus alicuius rei proprietario in pignus datur , ut notant Abdi in cap. conquesus n. . de ψurra, Ne gu Eant. de pignorab. p. 1. memb. F. n. 3. quam tamen ampliationem merito reprehendit Cou. obisv. eum usuisuctuarius neque seruitium, nec pensionem proprietario Iure communi attento redde
Limita tamen ve procedat solum in fructibus studi, non vero ubi vastillus meliorationes fecit, &expensas,quia quamuis illa fructuum pars,quae iuxta viri boni arbitrium proportionabiliter tertiitiis respondet durante pignore illis cessantibus ad dominum pertineat, illa tamen, quae meliorationi in bus, aut expensis correspondet, in sortem principalem necelsario computari debet , alias usura committetur; quicquid contradicat Sol. de Iut tit. lib. 6. q. t. an. a. cui non fauent generalia verba huius tex. agit enim de studo proprio, & ordina .rio pro fidelitate, di seruiti; s concesso, prout frequentius concedi solet, nam si pecunia interueniae iam Dudum erit extraordinarium iuxta cap. I. in Me, de seudo dato in Ole.Ieg.commis docet post aliosi oland .eony i. n. 2. Iib. ρ. Limita tandem ut non procedat in seudo franeo, euius fructus dominus durante pignore in sortem computare tenetur, ut poli Butr. . abaret. & alios dieit communem Sicul. hic n. a. & Sylvest. verbo studum n. 3O.
CAP. EX PARTE. II. vost n. I. Ex hoc tex.DD. praecipuum notabile colligunt posse scilicet Praelatum non obstante iuramento de non inseudando nouo vaffallo antiquum seudum absque periurij metu coneedere in tribus casibus hic expressis , de quo post ordinarios in praesenti,& in cap. v ver, de rebus Eeeusia non ahenan. ct in eap.ωι. de Ee. Hef. ad s. or sis eap. per ιuas, de donat. late stud istaem cap. r de his,qui jeudum dare poF. er in cap. r. in princip. per quos at ιnaeu. doceat Guid. Papae δε- cf. Is .Ias. in I. Ieten. 23.F. devertoriolligati
Nauar. de alienat. rerum Eretis.d n. II. 9 confrr. n. a.sub tit. de rebus Eeeles nom alien . Greg. Lop. I. 3. O . - tit. a 6. para. r. O l. Io. Nos I .eod. tit. In tex. ibisnon infestare de nouo .J Vtrum Omnes solemnitates requirantur in renouatione contractus seudalis ,aut em V tiei, quae in prima
An finito laudo, aut emphyleusi filiis de consanguineis primi vas salti renouatio facienda sit, tradunt DD. hie , & in eap.ad aures de rebus Eccles resoluunt post alios Cald. Peretra de renouat. q.i .n. IETq. q. n.I. Clar. β. emphyleusis q. 3. Cam. Lusit. δε-cν. r. Valasse. d. q. 33. n. ι T. In tex. ibi L quod pro te facile recuperare non potes. J Vtrum Praelatus laudum a laicis iniuile detentum, quod fac ue ab ipsis recuperare nequit,laicis in f euuum dare possit, ultra seribentes in prae senti,edi in cap.prohibemuI,de decimtradunt Curi. defudis p. a. q.X. Clar. . fudum q. I 3.n. 2.
nationibus . CAP. PRUDENTES. I. n.3. Be
B cc. eons Iast. n. Iog. La. de illi magis conueniequam ala)s recidere plusquam accepit, ut post Ti-raq. inquit Menoch. coni 3ο . n. ri. & nouissime
CAP. FRATERNITATIS. II. n. a. ιm e . Nisi fiat eausa remunerationis,ut insta addi di ad cap. per tuas s. n. 2. hoc tit. CAP. PER TUAS. V. n. a. initae. Unde Praelatum donare posse res Ecclesiae ex causa remunera tionis tenentetas in tax hoe iure n. . de Iunii. edi iure, er eons Io.n. II.w 3. Bece. eo xj I a st .a6. via. a. sicut & pariter tutorem donare posse propter benemerita per tex. in Leum plures s .eum tu Dr ubi glos . de adminis. tui. docent Rom. eo . yo.υerf. rursus videtur, Surd. cons I . n. 3 ρ. mmseq. Qui subdit post Ias.&Tiraq. multa reeenseri aDD. permissa ob benemerita , quae alias non permitterentur, Paris. eonso. num. I. I. i. Roland .
conss.n. I O.voL I. Stephan.Gratian. discepcforens cap. 1 Oa. n. . loquens de Regularibus, qui donari possunt ex causa meritorum , de quo etiam Ioam Valer. de disserent. inter Otramquesorum verbo
CAP. CUM DILECTI. VI. num. a. ibi,
116쪽
DeΤestamentis. Τit. XXVI. 'Ad Lib. III. Tit. XXV I. De Testamentis. CA P. O R V M D A M. I. n. 6. in syne.
Et ita quod Episcopus valide testari potest de honis propriis, quae ante, vel post Episcopatum,
stari de bonis, quae suo labore, di industria quaesiuit, quamuis ratione ordiniS, no tamen praetextu Episcopatus, vel bonorum Ecclesiae, qualia sunt quae Episcopus aequirit quatenus Vieerex , vel ab illis capit, qui ad ordines promouentur, stipendium quod Cardinales accipiunt a Rom. Pone. ratione Cardinatati j galeri, ut voeant, quod soluitur ei dem ratione consiIij,& industriae in iuuando Pone. in Eeelesiae regimine,& alia id genus; in c teri eis inferioribus erunt illa,quq ratione ordinis luerantur ad sui sustentationem pro Misiis celebradis,stipendium datum ab illo, cui Sacerdos uti capellanus inseruit: ita Cou. in prasensi n ι I.Nari de redditibus.
olusio,Crassin y. Matum q.6 3ν-.1. Molin. de Ius. Oct. ais p.r97. cf.3. Probatur ratione testator in dubio dum aliter sim mentem non aperuit consetur illi Ecclesiae legare volitisse respectu cuius sic legando maius opus cloritatis cxercet,& plus iliae ani mae consulit ut patet, sed legando Ecclesiae pauperiori maius bonum charitatis exercet, pluSque sitae ani m consillit,isitur,&c.Non obstat quod legatum hoc propter omnimodam incertitudinem debuerat vitia .ri iuxta reg.dMIbnι Io. f.de resam. ιuDI. I. 3. Lootae admodIeg. quia rebondetur in proposito incertitudinem non dari ma secundum veritatilem mentem disponetis moralis certitudo est, quod pauperiori reliquerit : vel aliter respondetur cum communi legata non vitiari propter incertitudinem , ut constat ex Iuribus citatis a glosa .in d. Auosunt Π-ιν,&a Gom. I. N. Tauri nu. 1 7. prope . Molin.
si testator duas nabeat Ecclesias Parochiales, in qilibu s promiscite, dil aequaliter recipiat Ecclesiastica Sacramenta, itaut nullo argumento electae sepulturae,vel alias discerni valeat de qua Ecclesia intellexerit,nihilominus legatiant,aut institutio sustineatur caua in re locu Bre gratificationi Episcopi,qui eliget
ex illis, quem maluerit, cui totum legatum praesta bit,tuentur Abb. bic nu. communis ut per Couari
pater verbo pauperes nana. II. Padii. in Leum quida
in ne, pro quibus expenditur in simili cap. quoniam a 3 .versalioquin, de decim. quamuiS oppositum, immo quod una, & altera Ecclesia aeqtialiter sit ad tritenda, itaut Episcopus in praeiuditium unius, non possit alteram eligere,post Barbat. quem refert C . d. nu. 2.sequitur Molin. d.trari. a. diis. Is . coculi. Non qbstat cap.a .verseum ab eo, MI piatur. Ab.ο. cui simile eap.relatum Ia .i ne,inf. boc ιιι. quia rem spondetur asere de portione, quae attento Itu e debetur Ecclesiae parochiali, unde cum utra lite sit lia r hiatis,ut stipponimus,inter utramq. canonica porrtio ut diuidatur necesse est, nos vero agimus dele gato , vel relicto, quod testator cum sciret duas etle Ecclesias parochiales, uni tantummodo dare iussit, unde ne contra illius fiat voluntatem, divisio locum habere no potest. Si autem concurrat monasteri u mulierum cum monasterio virorum,quod ex illis debeat praeferri non est abs re inuestigandum in quo dubio Soccin.IasDec.& alij, quos diligenter resert Costata, ad β.eum in bella 'verbo cum o num. II. tenent in dubio concurrente aequali paupertate pro monaste rio mulierum iudicandum esse , quibus adde HippoI. g. a 3. CAP. CUM . ESSES. X. Communis tamen DD. sententia tenet Pontificcmluc voluisse recedem a Blemnitate Iutis Ciuilis, circa testum numerum, quamuis consuetudine Discopatus,de qito agit, suis,iet recepta, &in seper formam dedisse adtestamen torum factionem in suo soro Canonico obseruandam , unde tex. hic obseruabitur non solum in terris Ecclesiae, ut commimiter volunt m. citandi, seo et in in alijs quibuscumque in filio tamen foro, ideo leges Civiles in hac materia in terris Imperi, in virici manent obseruantia, & in Hro saeculari ommnino seruandae erunt, de haec est mens communis DO .eiorum, qui tex.hunc interpretantur, ut tantum pro cedat in prouinci 1s Ecclesiae temporaliter subiectis, non vero in illis,quae in dominio,& iurisdictione Ι-, peratoris simi, itaque mens illorum est, ut virum dirus in suo Hro seruetur, & neutrum abrogatum pen
Ibid. poni num.3. Verum hic tex.dissicilis est dum
117쪽
, 66 Addit . ad Collectan. Doct. in Lib. III. Decreta l.
reprobat consuetudinem tanquam iniustam, &Legi diuinae contrariam, qua in testamentis in tem testes requirit; dissicultas ex eo proiienit, quia milia reperitur Lex diuina necessario obligans, quae vetet ex iusta causa plures testeS exigere , illa enim Deut. 3 7 in ore duorunt, vel trium stat omne verbum,iudicialis erat , duae per aduentum Christi Domini expirauit ex reDeap. mc.depur sicariosi partum, o cap. transuto, ae confiit. tum quia iustissima erat ratio propter quam lex Ciuilis teptem testes in testamentis exigit, ut stilicet Blsitatis. Casones euitaret, quibus morientium voluntates si ibi eciae sunt , ι. ωι. ibi, ne quid talsitatis incurrat, C. eider c m. pl. rex. in s. ix in sine Ins It .ae teriam. Sed omisia interpre
s n. quem merito reprehendit Lusitanus noster Ba thol. Phili p. in tract. dei conse ο de Frincipes dιμών -
mun. contra commvn. . q. 317OD. Fachin . eo uiro.
rue f. Iti νιι Iib.6. v. r. Respondetiu ex mente FO tunij do chim ne illat. lyta num. Io I. Couar. in prasenti num. 3. Can .de iocis Thario ieis Ab. o. e. X. Cerfad quartum, Pontificem in praesenti non repro . bare consuetudinem tanquam iniustam, bc Legi diuinae contrariam, sed quia, ut habet littera, id quod co- sietudo introducebat, alienum erat, idest diuersim di non consorine dii linae Legi veterri, Aeolim obliganti, sed non inde sequebatur illam esse iniustam, A. alicui diuinae Legi contrariam, & ideo adiecit Ponti se κillud idem alienum esse a Sanctorum patrum institutis, bd Ecclesia consuemdini, quae omnia per se non sit erant, nisi pontifex illis motus noue consuetudine improbaret, & contra illam in terris Ecclesiae nouuius constitueret, ut patet ex verbo, decernimus; Accedit quia si aditerras etiam tex. ille decernit aliquid non conserme praedictae diuinae lesi, quae in ore
duorum et trium omne verbum stare rubet, siquide Papa ultra duos vel tres necessario parochum requi rit,ut ex Formn. notat Cou. obi supra.
Patet igitur ex stipradictis Pontificem in praesentitam in decisione, quam in ratione optime processisse, in decisione quia seci indum recepta, N veram sent. . tiam non generaliter abrogat leges Citriles, quae in testamentis in tuo foro, di inter suos subditos testes reqiurunt, sed solium negat illas esse obseruandas in . terris te orali Ecclesiae dominio si ibi estis, qualem constat esse F piscopatum Ostie n. de quo in psesenti, ut patet exsuperscriptione, ima et o rex. ibi in tuo Episcopatu, indeq. colligitur in terris Principis saeclitaris decisione huius odi obseruanda non esse, ut co cludunt glos Ioan Andr.Labanel Abb.dc alij communiter teste Cou hic num ra. dc ultra proxime citatos Valasc. eon num. . Spin. in squis iesiam. gusi. 3 r. n. 33. Menoch. de pr D t. ito. I .pr . So.d nar. Rationes etiam optime adaptantur, non enim inquit hic tex. esse cotra Legem diuinam roquirere plurium testitim quam duorum, vel trium numerii, Imnao id in
pluribus casibus licitum esto probat idem Alex. IlI m. p. heet uniuersis, in sine, de ubi notauit
pli caula nobis siliscit in cap fui. a . q. Solum edim,ut ex litte di apparet, inquit Alex. consuetudinentillam Episcopatus ostiensis esse alienam, idest diuer. sema lege diuina, ut sipra ponderaui, qua tamen rationem ex se suffcientem non esse ad annullandan consileriidinem bene intellexit idem Ponti sex, ideoq. alias sebiungit rationes, scilicet quod esset aliena a Sanctorum Patrum institutis, & senerali Ecclesiae consuetudini, quae nunquam in tems Ecclesiae illam ad nil sit Blemnitatem Iuris Ciuilis de numero septetestitim in testamentis,ac sebinde indecens videbatur consiletudo Fristopatus Ostiensis sibi ecti in temporalibus Ecclesiae, dum non obseritat generalem Ecclesiae consuetudincm contra reg. tex. in cap. quae contra mores I. a VI. cum simili biis . Ad illam igitur auctoritate, in ore duorum, &c. ex
rei ondetur per cinere ad praecepta diuina norimoralia , quae etiam hodie vim habent, sed iudicialia , quae ad statum illius populi, cui data sunt pro eo tempore, pertinebaiat, di iustitiam tunc illi couenientem contii rebant, & per aditentum Missiae, di Euangeli j
predicationem non sobina mortua, immo de morti
ratur 1 Christo Domino, non constituitur illic prece .ptum Euangelicum nouae Legis; tum quia non praecipit Dominus omne verbum stare in ore duorum, vel trium, prout in lege veteri praeceptum erat, sed explicans praeceptum naturale de staterna correctione iubet adhiberi rati, vel duos testes, ita ut in ore duo rum, vel trium stet, & existat verbum, Ac fiat plera , probatio, prout in lege veteri iudiciali ex duobus, vel tribus testibus fiebat; tum etiam quia receptum
er aenon Lb.p. a. eap. 6 s. Io. λ m. r. in lege Euam gelica nullum contineri praeceptum, quod non sit naturale, exceptis iis, quae pertinent ad articulos Fidei& Sacramenta,plane illud in ore duorum,&c. nec est naturale ex sepradietis, nec ad hiuiusmodi articulos, vel Sacramenta spectat. J andem quia cx eod. D. Tho. d. art. a. in corpore , ct ad .ct art. 3 ad 3. Christus Dominus in Euansclio nulla constituit praecepta coeremon alia, vel iudicialia, sed ca omnia humano arbitrio reliquit, licet nonnulla ex iudicialibus legis veteris propter deprauatum Pharisatoriam intellectu explicauerit, sic sene in cap. notiri. de rudic. O in cap.ricet et niuersis, de testib. cum alijs auctoritas illa non resertur, nec Domino tribuitur quasi ab illo renouata relut preceptum vim hodie habeat obligandi, sed
tanquain Diuina an qua, de antiquata, cuiuS Dominiis in Eua elio mentionem secit, & allegatur, Rex ponditur a Pontifici hus ut exemplar, 8e ratio aditistificandam legem humanam, quae iustissime se co- . format cum in , quae olim Dominus ad iustitiam seruandam in iudicio praecepit, de Christus Dominus in
Euanaelio retulit, sic intit . de aee imis, & alijs in I cis ad confirmationem eorum, qua lex humana statuit, adducitur aucioritas Diuina, quae olim obligabat , & hodie antiquata est quoad vim obligandi. sic
118쪽
in titulo de iniums, nonnulla praecepta Legis veteris iudicialis s lege Ecclesiastica innovalitur,ec velut tua
paroelii magna sit alictoritas illitis vices duorum testsmonio stippi cri poterunt. Non obstat Lingar y. s.lura de auctoritate tui.&. Comit. I ridJes. a . ae
tur in terminis huius tex. pNelentiam parochi no requiri pro semia cum decreto irritanti, sic ut in a. μωκ praesentia tutoris , don a. in f quι aliter, praesentia parochi, se ii alterius Clerici de parochi, seu ordinarii licentia, sed pcr modum circumstantiae qualificantis testimonium duorum, vel tritura, Unde est quod in eius defectiim non siifficit praesentia alterius Presbyteri, ita Dilect. de arte ses anas tιι. a.
Ibid. post eund nti . . Vtrum foemina possit essὸ testis Iure Canonico in hoc testamento quaeitio ethdubia, in qua pro parte negativa, quae verior cst,cxpci dii Cou Me nu. I .verba huius tex. ibi, personis idoneis, quae satis insinuant Polatilicem re*hrere duos, vel tres testes, non quoscumque, sed idon OS, plane
idoneus testis attento Iure Civili quod in proposito nulli bi reperies emendatum non es Agmina L quι te-
to ne sine lege recedamus a Iure Civili, quod Pontis
ces in dubio censentur arti plecti cap. r. 6 jeq. ae noui operis nunc. hanc partem sequuntur rectius sentientes Alex. Dec. Tiraq. a ij, quos reseri, & sequitur
minem Clar.a 3 adsis. refert plures, quos sequitur Crass. s. te famentum q. 1 7. num. 3. V alast. U. i . num. PD Eerea pin.&alii. mos diligenter xesert Centa. d. 1 1 3 num. 3 amuis opposi- tuin, immo in testamentissiminam idoneum es le te stem defendat Αbb hie na. 3. o in cap. relatum H i. num. 92σς ιit. Cuius opinionem communem amrmat Iasino barransuis: main princ. nu. y C. Me. tit. sequuntur Crot . Mench. & ali , ut per Crass. ubi pro
ad pias causas manii tetatoris scriptum sine testibus valet, si tamen constat esse striptum manu testatoris,
'de Igat. x. Crassi Creto institiis 13. . R. -hus. DD. grauiter taborant in praestando vero intellrgendi modo ad huc te2.nam communis arbitratur ideo v luis te testamentum , qtua testator cominittendo eo inlinitatem si iam alterius dispositioni videtur eum haeredem facere eo adiecto onere, ut bona sta in palim .re S, aut alios pios usus distribilat i ita Innoc hic e GaIν dicunt, communiter receptnm ab utriusque hi ris pro lassoribus affirmat Abb.bιenu. . explicat late Peralia proxime. Alia communis arbitratur fauore piae causae testamentum conserri posse in ali nam voluntatem, dummodo per alienam non absoluta,& linera voluntas, sed artiati ii m boni viri intelligatur, in eoq; consistere putat fauorem piae causae, quod per alienam voluntatem intelligatur arbitrium
niam. 3 r. Sed reiectis his atque alijs intelligendi modis, in quibus confutandis n5 immoror, mihi videtur absque ulla dii sinatione, & sine ullo piae causae fauore indillincte intelligendum esse tex. in praesenti, ut siue in pia, siue in profana causa sussiciat ad hoc ut quis legitime testetur quod vel nominatim haeres instituariir, vel illius disipositioni bona committantur, patet quia attento iure iuili ab Imperatoribus postea approbato testamentum valet sub his verbis, Lucius esto, vel illius dispositioni omnia mea committo I. I. s. in autem, di vers. dis ita 1 de bares. instit. l ret. l. his verbis I. in ρmne st. ιuo tiι. vit. Instit. dehared. ques. si insuper consideres citiς est e quod qtii qessiciatur dominus iuxta receptam dominij dissinitionem, igitur cum iii praesenti testator dixerit se at terius dispositioni committere, censeriir illuni do minum , & ita haeredem tacere, ut libere de Omnibus bonis disponat, neque enim videntur magis ampla verba illa, i iacius esto, de quibus in v. vers. ct Ii ita, quilia Iaicis dispositioni committo omnia in a bona.
Et in liis terminis dici non potest testamen iam committi in alienam voluntatem, sed per illa verba censeri haeredem institutum secundum volun ratem, pro .
priain ipsius testatoris, sicut per illa Lucius esto, ut in a. oess. oes ita, & per illa dominus sit meae haereditatis, ut in d. Lbu verbia , 8e alia id genus. Vtrum autem institi itio ad pias causas possit libere alterius volaminii committi affrmativa tenent opi ni oum Cou.θις num. . Crass ms insuutroq. t I. nu. I.Tiraq. de priuilegys pia ea a priuia. 6 . Claris. testamentum g 6.υerj.quartornfertur,Paditan I. I. Is de Iegatis a. nu Io Oppositum tamen immo neque etia ad pias causas institutionem committi posse limerae alterius voluntati longe verius est e, Ac iuris principiis magis consonum post Bald. Ias Si alios, dicunt
Ibi d. nu. . ibi, ad hoc qiiod institutio haeredis nutu tacta attento Iure Canonico valere potest, non sic attento Iure Civili, de quo an veram sit,videgio. Uer
119쪽
i o8 Addit . ad Collechao. Uin. in Lib. III. Decretes.
CAP. REQUISISTI. XV. Et ita in terminis hiuus tex. recte respondit Innoc. quod si testator quantumcumque extraneus pro anima Episcopo legatum relinquat, intuitu Ecclesiae, non personae reli-Σim praesumitur, tum quia relictum est Episcopo Bb nomine appellativo; tum vel maxime quia in te statore, qui pro anima legatum reliquit,verisimilius est quod potius Ecclesiue , quam peribis legauerit, patet quia respectu Ecclesiae legatum manet pium , di multo magis siua animae profuturum,respectu vero personae teculare,& non ita tendens in animae salute, cum ergo testator legando intendat animae salutem, ut Pontifex in principio exorditur, de eidem magis conssat si legatum pium maneat quam saeculare , fit consequens intuitu Ecclesiae relictam omnino praesu
Ιbid. num. . in ine.Intellige de propinquo intra quartum gradum lios hic Cerbo,a propinquo,Zabar. num. . Imol. num 3 S communi S ut per Cou.nwπ. y. qui plures resert ,Manti c.d. tit. 6.n. I7.quamuIS absq;hmdamento iudicis arbitrio relinquendii existimentCou.& Mantic dictis Deis. Deinde intellige de amne intra eundem gradum, ut tenet Petr. de Canoniea ort.quzm reueri Cou.d.uu. 9.Denique intellige pio alacon anguinitate, eo ipso praesumi legatum intili Iu personae relictum, ut probat hic tex. ec ideo si Ecclesia contendat non personae, sed sui ipsius respectu residium elle probare tenebitur, quia habens pro sopraesumptionem,dum aliud non ostenditur, tutus est, iuxta reg. .licet Imperatorst de Iegat. glossoti. recepta in I.si tutor 1. C.de periculo tutor .in I.vis. F. e publicis rudie .Abb. in eap. i. notab. a. de cleric. non resid.Dec. in rub. de probat num II Cou. tib. 1.
Non obstat quod legatum relictum ciuibus censetur relictum civitati I. 1. de rebus diab.LLucius sol.ei-uibus a de Iegat. i. quia respondetur cum Couar. biem . x .de illis ad hos non bene argui, ratio differentiae est, quia ciuinaes repraesentatiir per ciues, Ecclesia vero non per solos Canonicos, sed per ipBs, & Episcopum simul.
nobilitatem, honores, gentilitia, armorum inlignia, realia id genus,non matris, sed patris conditionem a sequanturi liberas ro. in sine g. defenator. I. I. in
mon.Ab.lo .cum simili biis, & pater filios habeat i potestate,mater vero minime . vit. Insit.de patria potes. mirem est cur filius a matre denominetur in hoc tex. Ideo Host. Ioan. Andr. quem sequi rur Abb.hιe uotab. r. & alii communiter ut Guillelm. in rem senti m M inuntius de Cieritia num. a. intelliogunt Rainuntium a matre nomen accepi se ex sepe bia, quia illa patre longe nobilior erat ; sed iura nonatiuntur in dubio praestimi delictum, maxime sinκriae, auod grauissimum est contra reg. Lmerito pro Deio. Idcirco idem Abb. Gi proxime, & alii, ut per Guillelm.d. num. ν a. credunt hoc de laeto contiisse contra ius, quia Rainuntius multo ante fuerat patre orbatus, & a matre nutritus ; cuius blanditiis desin tus ab ea nomen accepit, ut illius genio indulgeret. Sed mirum cst quod DD. grauit simi hac in re tam toperc crucientur, ut cogantur in re facili tot si elere, ac diuinare;quamobrem facillime hoc dubium luirur si attendas ad manifestiun tit. C. de murat nominis , ubi habetur unicuique cessante fraude,&tertii praeiuditio licitum esse quoties voluerit nomen,& cognomen,& alia id genus immutare, sicut a princ ipio ante mutationem libera erat nominis, vel cognominis impositio arg.Is quis infundi Oocabu D f.de legat. i .ss quis in nomine, Ins.de legat. uo ipposito liberrimum lilii Rai nuntio vel patris, vel matris nomine cognominari, quinimo post assiimptii
nomen, aut cognomen ad libitum immutare I. vnte. .de mutat. nomInis, unde constat quam superfluum
fuit in proposito circa intellectum huius tex. confugere ad Minuntia silperbiam , vel ad maternas blanditias, vel denique ad statutiim, vel consuetudinem Ioci,& alia in quibus DD. tantopere immorantiu .
In tex cibi C reliquit catera bona sua J Emo verbum,relinquo,nullo alio ita peraddito sepponit Adiectae impuberem fuisse haeredem institutum in caeteris
bonis iuxta doctrinam glost. I. m Lbis verbis M. in prinest. de hared. nsit.Vbi Bart. nu. I. Abb. hIen. 3. communis ex Guille . verbo reliquit num 1. Comin eaps pater verbo bonis nam. I . neI. ad rub. C.
In tex ibi, L Aiseraeba, dis Hes J Ergo quando
plures di sparis gradus vacantur ad succeruonem alicuius per copulam, &, omnes admittuntur simul ad aequas portiones ; nam cum Pontifex in praesenti iubeat restitutionem simul fieri Alter hae, R eius filio per copulam, &, fatis significat faciendam utrique pro aequis portionibus, constat autem Alter ha,&eius filiu personas esse disparis gradus respectu patris testatoris, & tanquam aequaliter substitutos admitti ex fideicommisso uniuertat ad viriles portiones, ratio est, quia de proprierate copulae est distribuere vim verbi aequaliter inter personas copulatas, L υονι ι . .eum ιn tabulis Τ ce duobus reisu. i. Cfl ures una sententia i uat . codietuis ρ i. g. instituio F de Iegat. a.sequvnrur Abb. hic nu. 3. Cou. qui commu
120쪽
Ad Lib. III. Tit. XXIX. de Parochijs.
Ioan.Anton. Massobr. m suanaxι habendi concursum praLII .num. . secundum Romanam impresC A p. I U PE R E O. I V. num. a. ibi,ut er,
Ibid. eod. num. . in o. Cuius prineipalis resolutionis ea poti ina videtur ratio ne alias admissa in propolato finium praeseriptione, eum publico ineommodo oriatur eonfusio tam inter Praelatos, quam inter sabditos, ut intendit tex.m eq.quica que, v. licra, 6. q. 3. quae ratio satis defendi potest si aduertas fines prouinetarum , dioecesum,&par hiarum in utilitatem publicam non Rriuata, sed publiea auctoritate constitutos, de distinctos
fuisse eap. I. So.d . e. t. r3. g. r. intendit rex. in pra-
ti,ibi,E lesiastiea ordinatione institutos,Conchridem. δεψLr .de r. m.cap.ρ. er fessa . de cap. i3.in fine;Vnde fines huiusmodi quatenus fines sunt Inris publici auctoritate, & utilitate eostituti ut in fimili probat . id quod .s.r .ibi,fimis,st'. deperieuis, de e Mo,ae proinde immutabiles este de-hene, & merito praescribi prohibentur, ne alias priauata euiusque praescribentis auctoritate iubiatis antiquis passim noui limites constituantur, & tam in iurisdictione, quam in reliquis ad publicam utilitatem pertinentibus frequens detur, easio i certitudinis,& missionis: id quod non ita eonti
git in finibus praediorum, qui non publiei, sed primati Iuris sunt, non publiea, sed priuata uniuieuiusque auctoritate,& voIuntate instituutur,& muis tantur LI.C.de trira regu . de confusio, quae ti-
'meri potest no ita principaliter publicum, sed ma- sis priuatum continet detrimentum: sie sanE lieee intra fines prouinei dioecesi vel parochi admittatur preseriptio ad effectum ut 'scribens intra illos tineat iurisdictionem, vel Iura Episcopalia,
seu paroebi alia, ut colligitur ex reg. cap. Διιι,ereap.eum olim , & cIarius ex eap. ad aure ,di prascr. p. r. IIIo tilibas. d.cap. quicumque, A. c. licet, rap.
quia,in ei praeseipi.ubi Felin. nu. 3. in e cumjeq. A . Menum. 6. Nihilominus tamen fines ipsi praeseribi non possint ad effectum, ut desinant
esse qui antea erant,vel restringatur, ve alii extendantur,& sint Gi non erant, quia ratio praedicta , de huius tex. prohibitio non offenditur, ubi manentibus finibus sieue antea intra illos praeseribitur;
Nec obstat eap. eum ig.verso attendendum de decimis, satisfit enim ut pergi ..is. communiter receptam ex Labaret. ibi. Amplia deeisionem huius tex. semandam ess etiam in fialbus Regnorum, Comitatuum,vel staeuum laeularium,ut obseruant Abb. in ine, Paris. d. cap. uia num. 17.Balb. Crass. de Aleiat. dictis Deis. Amplia rursu& id ipsum locum habere etiam sin ijs , quae cohaerent finibus hie, ut aperte probat
Ioan . Andr.de Abbobie n. . Amplia deniq. rex. hune proeedere etiamsi praescriptio immemorialas proponatur, siquidem&haee excluditur per generalia verba huius tex.cum similibus, & per rationε prς- dicta,Abb.hie n. r. Felin. .ione in d. e. quia, Ae s lis intendito vis.in capsarix tb.q. r. Limita tamen solummodo procedere ubi de finibus constat, nam si de illis non appareat admittetur praeseriptio, quia non praeseribuntur fines, ac subinde cessae verba huius tex.& ratio praedicta, ut satis expressit Pontifex inpraesenti, er m eaptanter verfob hoc,cumseq. id.q.3glos de omnes praecitati, Limita praeterea resulam nic praeseriptam procedere tantum in finibus quatenus fines sunt, de hahent rationem finiendi, itaut per praestriptionem desinant esse fines,vel ubi antea erant; si veto considerentur non in quantum fines sunt, sed respectu soli,quod occupant,quoad dominium,& p praetatem eiusdem,itaut maneant apud finesis retineant finiendi rationem sieut antea quamuis iub dominio alterius, utique admitteda est praeseriptio, quia proprie loquendo non prςscributur fines,ac proinde cessant verba,confusio,& ratio de quibus supra, ita intendunt Cossin Le.quicumque, i, sed quantum ad proprietate,&e. Labaret in d. e quia,de ibi.
Balb. 4 π.qui tamen post glosiis d. e.quicumque in ne, falso existimant fines iure proprietatis pre. seribi ubi fines ipsi non manent amplius, sed desinutesse tales, siquidem longe verius est praesereptionem iure proprietatis in proposito diei ubi terra,vel solum ipsum praescribitur quoad dominium, ut ali-evius effetatur proprium, interim tamen manent
s sub ratione finium, quia adhuc post praescriptionem habent rationem finiendi, de limitandi sicut antea uxta addita ad d.ωρ. gula.
Ad Lib. III. Tit. XXX. de Decinus, Primit ijs,& Oblationibus . .
Stephanus Favundes de septem Ecursa praceptis ,
CAP. NOVUM GENVS. II. post m. 2.In hae
opinionum varietate ex qua non bene deprelienditur verus huius tera intellectus, pro declaratione aduertendum est clericos dupliciter eonfiderari, via enim considerantur in quantum tales, vel rursus in quantum sunt fideles non habito respectu ad elericatum, meminit huius diuisionis in specie .
t. de Iusu. lib. 9. quas. q. an. q. talum. 2. Hoc supposito resoluendum est Clerieos priori modo e sideratos non esse debitores decimarum,ex illis bonis, in quibus tanquam tales coasiderantur, fi-
quidem sie considerati non sunt par hiani, dotatione enim cleriei est , ut alijs spiritualia Θnistret, ae proinde eum deelmae ratione adminiis strationis spiritualium debeatur parochianis, quibus illa iacta est, utique clerici, quibus in quantum tales praedicta administratio non fit, de propterea K non