Josephi Ferrante olim advocati, et antecessoris in archigymnasio romano *elementa juris canonici

발행: 1854년

분량: 202페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

rentur ad crimina patranda. Iure communi gaudent immunitato quaecumque Ecclesiae non consecratae etiam , seltantum benedictae , etiam pollutae et nondum reconciliatae , etiam interdietae , nisi fuerint ivlordictae et desertae ob

ruinam. .

Immunitate gaudent Sacraria, Porticus, Τectum, Atrium, Turris campanaria , quae intra passus triginta ab Ecclesia distat, coemeteria , Palatium Episcopi et Cardinali' , Uο-mus Parochialis, in qua Parochus habitat, Domus Canoni-

cales et Sodalitiorum , quao eorum Ecclesiis sunt condunctae , Hospitalia, similiaquo loca Episcopi auctoritate constructa , publica Oratoria perpetuo sacris addicta , monasteria cum hortis , areis, stabulisque animalium , et cornibus famulorum intra septa monasterii extantibus. Sacerdos Eucharistiam deserens asylum etiam praestat ci, qui tantum se associat comitantibus. Denique Canone G. et 35. Caus. 17. quaesL 4. jus asyli traducitur ad passus 40. extra Cathedralem , ac passus 30. extra Ecclesiam inserIO-rem. 0uamvis autem id antiquatum modo esse tradit Lardinalis de Luca disc. 12. n. 27. Miscellaneorum , ac SO- Ium oblinero dicit Pignattellus eonsultuιion. 426. tom. l. uti consuetudine receptum est; tamen testo Fagnano sacra Congregatio immunitatis indistincto iussit eorum passuum extensionem , usumque in Ecclesiis cathedralibus et Coli

giatis oblinere. . . . a a

Publicas ob causas jure asyli privantur e 1 . Tum VIarum grassatores, qui vias publieas vel vicinales pldae causa, si duas saltem grassationes fecerint absquo caede vel mutilatione, vel unam, sirit : tum publici latrones, qui in domibus privatis vi aggrediuntur et spoliant, caedem , dentibus inserentes : 2. Agrorum depopulatores, cumquo id fecerint publico vel clam , die , vel nocte , comino ut noceant , sibi ut consulant : 3. Qui terficiunt aut mutilani, cum aut laesus, aut reus , aut uter quo staret in Ecclesia vel Coemelerio: 4. Stearia, qui alieno iussu mortem inserunt alicui, certo psaemio a .

o Gebmisga lieei soluta non fuerit et Illi qui

eun aut domi excipiunt. dummodo mandatvmpletum. Utriquo dicuntur Rei assassint i , Seu 5. Homicidae, nisi casus , vel justari defensio b'mini: causam dederit, cujusvis sexus, generis , conditionis illi Dissili Cooste

122쪽

110 luerint, et quovis modo rei sint homicidii, sive mandato,

sive consilio, modo maiores sint viginti annis : 6. Iudaeus Christianam Religionem susceptam deserens , et Haereticus rat si ad Ecclesiam ob alia crimina confugiunt, quam desertae Fidei , gaudent jure as1li : T. Qui laesae majestatis reus est, quovis modo deliquerit adversus suum principem, eum quo supremum t 8. Qui confugientes ad Ecclesiam impediunt , vel eos in do violenter abducunt: 9. Qui in literis Apostolicis salsi crimen admiserint : 10. Qui in monto Pietatis , aut aliis similibus locis administrandis lato salsi, aut furti crimen commiserint , ut poenae mortis subjiciantur : 11. Qui privatim cudunt aut viliant, vel constant monetas aureas et argenteas etiam aliorum Principum , si ibi sint in commercio e 12. Tandem qui simulato curiae nomine domos alienas invadunt, ibi rapinas faciunt, vel hominem caedunt aut mutilant.

Itaque si ne i sceleris exeepti ab Ecelesia sint extrahendi , requiritur : 1. auctoritas iudicis ordinarie eeclesia-siasti ei , proindeque 2. si dubium sit an criminis qualitas excludat asylum, id a solo iudice Ecclesiastico crit eom seendum e S. in judicio satis erunt indicia quae ad capturam valent decernendam : d. in traditione Rei Curiae fa culari debet interesso aliquis Εeclesiasticus ab eodem judico designandus e 5. qui exigat obligationem in serma juris validam, reum restitutum iri Ecclesiae sub poena excommunicationis latao sententiae, si extraelus diluerit in- diei a.

TITULUS XI.

DE CAPPELLIS, ET ORATORIIS.

Cappellae , eι Oratoris , uι modo accipiuntur , 8unιsaeella posita vel in agris, vel in civitatibus, uel in domibus

magnatum meris extraordinariis addicia : ex ira ordinariis inquam , nam pro sacris de more habendis destinantur Ecclesiae Cathedrales , Conventu ales , Collegiatae , vel Paro elitates. Sunt duplicis generis, publica vel privata. Publica ad publicum usum construuntur; idcirco non solum publicam babent januam, per quam cuivis e populo patet aditus, et eampanam, per quam populus ad sacra vocatur ; sed etiam Diuitigod by Corale

123쪽

Episcopi auctoritate aediscantur ei benedicuntur , semelque electa in profanos usus amplius converti nequeunt. Privata sunt ad privatorum usum , idcirco ui in domibus ar-hitrio Domini construuntur , sic ejus voluntati queunt tolli, ibiquo preces tantum seri licet, non Missae sacrificium; ad hoc enim opus est Sedis Apostolicae auctoritate, quae amplioribus , vel angustioribus limitibus eam veniam cone dere solet. Qui eam obtinuit , nequii illa uti, nisi Ordinarius vel eius Delegatus Dratorium ante visitans et approbans obtentae saeuitatis usum concedat.

TITULUS XII.

DE SACRis VmTiBus , vAsis , CETERIsQUE AD ECCLESIAM PERTINENTIBUS.

Saeram supellectilem eonstituunt sacra indumenta Sacerdotum et ministrorum , vasa quae adhibentur in re divina peragenda , omnia demum Eccsesiae et Aliaris ornamenta seu instrumenta.

Tam Saerao Vesios, quibus in Sacrificio utimur, quam lintea , et cuncta altaris instrumenta benedicuntur. At Vasa, quibus in sacrificio opus est, consecrantur sacri ebrismatis

unctione.

Pertinent etiam ad Eeelesias Campanae , quae certis ritibus in Pontificali deseriptis debent ab Episcopo benedici antequam adhibeantur. Has autem res non solum consecrare , sed etiam benedicere certissimo pertinet ad solum Episcopum. Et dubit tur solum , an Episcopus possit simplici Sacerdoti delegaro benedictionem earum rerum, quae non tonSeerantur, ex. gr. vestium etc. cum alii putent eam facultatem dari posse lantum a Summo Pontifico , alii etiam ab Episcopo et tutius lamen erit illam obtinero a Sedo Apostolica , quoniam sic se habet usus Episcoporum in hoc easu ad eam eoniugie itum. Diuili do by Corale

124쪽

TITULUS XIII.

rosequimur explicare eas res, quae immediate ad divinum cultum perlitient. Huiusmodi etiam sunt non modo imagines et sculpturae Deum, Christum exhibentes , ejusque Passionis S uictissimae instrumenta , sed etiam Sanctorum imagines, signa, et reliquiae ἰ per cultum enim . quem Sanctis deserimus , colimus ipsum Deum in servis et amicis suis , que in admodum Regem honoramus , cum rius imaginem , ministrum Vel amicum honore prosequimur. Hac docausa licet in Sanctorum honorem Festa instituere , saeras

aedes , vel altaria extruere , vota nuncuparo , eorum reliquias at imagines siletium veneratione excolere, in publicis supplicationibus deserre etc. Cultus Sanctorum duplex est, publicus vel privatus. Publi eus est, qui sit nomine Ecclesiae tamquam institutus ab ea sive fiat publico si vo occulte. Privatus est, qui non Ecclesiae nomine exhibetur , sed ex privata devotione e lentis , ex. gr. per preees , jejunia etc. sive haec siant oe- culte sive palam. Saneti in duplici classe sunt ; alios enim tales existimamus solum , quia eum opinione vel fama sanctitatis, et miraculorum decesserunt: hos cultu privato solum venerari licet ; alii vero quia ab Ecclesia beatificantur , vel canoni- rati sunt cultu etiam publico possunt coli. Beatificatio est legitima Pontificis cone essio Regno , Provinciae , Dioecesi , vel Ordini regulari facta , ut aliquis tamquam cum Christo in coelis regnans certo publico cultu , ex. gr. recitatione di in i ossicii , celebratione Missae, expositic ne publica reliquiarum vel imaginum ejusdem , Ecclesiae vel altaris in cius honorem erectione ibi venerari, et in voeari possit. Canoni Ealio proprie sumpta est solemno Sedis Apost licae judicium , ut Oxpressa desinitio sanctitatis et gloriae alicujus, qui solemni caeremoniarum pompa Sanctorum c talogo inseribitur , et publice totius militantis I eclesiae venerationi proponitur , eique honores Sanctis debili decernuntur. Qua in Obre III in ea plenior ac longior inquisitio fit

quam in beatificatione , quae haud inepto dici potest quad.

dam particuluris cauduigatio. Diuili od by Corale

125쪽

De Reliquiis autem et imaginibus pecu Iiaritor est notandum : 4. Reliquias esse tum corpora Sanctorum eorumque partes , tum Vestes aliaque eorum usu sacrata , tum instrumenta martyrii, cX. gr. lanes , truces etc. r 2. novas

reliquias non posse exponi publico cultui nisi ante probentur a Romano Pontisce : quod si certo constet, esse alicujus Sancti antiquitus approbati satis erit auctoritas Episeopi: 3. Episcoporum esse in reliquiarum, et imaginum veneratione romovere omnem superstitionum , turpem quaestum, ac providere, ut nihil inordinatum , prosanum, vel in honestum appareat, nullaque insolita imago, ne in loco quidem vel Ecclesia exempta ponatur , nisi sua ante auctoritate probetur; res autem disticiliores post habitam Concilii Provincialis sententiam ad Romanum Pontificem deserro , ut nihil novum , aut in Ecclesia hactenus inusitatum eo inconsulto decernatur.

TITULUS XIV.

DE DECI. ras , PRIMITIIS , ET OBLATIONIBUS.

Ad secundum genus rerum Eeclesiasticarum retulimus non modo illas , quae ad divinum cultum immediato Pertinent , sed etiam mediate, uti sunt bona, quibus ministri Bltaris substentantur , ct sacra parantur. De his igitur modo agendum , in quibus primum locum obtinent decimae, primitiae , et oblationes. Decima est eerιa pars fructuum vel tueri. Dicitur certa pars non decima : nam aliquando minor ea , vel major eStob diversam locorum consuetudinem , qua sere omniS quae stio Deeimarum definitur. Decimarum aliae sunt praediales, aliae personales , aliae mixtae. Praediatis sunt, quae debentur ex fructibus praediorum Si vo urbana illa sint si vo rustica. Sed ex praediis urbanis declinae praestantur solum si ea locantur. Decimae autem praediales dicuntur majores si penduntur de frumento, vino,uleo , aliis quo fructibus distinctioribus; minores vel minum tae si de leguminibus , et oleribus; novales si de agri S rc-eens excultis , ex. gr. Si palus exsiccetur. Per3Onates sunt, quae solvuntur ex rebus industria et opera aequisitis, ex. gr. ex lucro honesto cujuscumque ne gotiationis , militiae , venalionis. 8

126쪽

14 Mistae, quae solvuntur ex fruetibus pecudum, idest foetu , laete , lana etc. Λ Personalibus disserunt Deeimae praediales et mixtae:

quae fiunt ad fructus colligendos e nam fructus praediorum dieuntur sine impensarum deduclione , at personales solvuntur deduetis antea expensis : praestantur enim ex Iucro, quod illis duductis intelligitur : 2. Praediales debentur , quieumque sit praediorum possessor etiam Judaeus , vel Paganus ; nam decimae praediales censentur onus reale , quod sequitur rei possessorem; at personales ab his minime debentur. Verum in utrisque haud deducitur id quod impenditur ad conservandum statum ipsius rei, ex qua sunt decimae, ex. gr. ad restaurandam molam, ad fulciendam domum. Decimae iure antiquo et communi pyrochis tantum debebantur; nam, ut ait D, Thomas, radix solutionis decimarum est debitum , quo seminantibus spiritualia deben-iue temporalia: id quod solis Parochis convenit. At modo

hae regulae servandae sunt.

. Decimao praudiales praestantur Rectoribus Parochialibus intra quorum sues praedia jacent, etsi Dominus habitet in otia Par hia, nisi obstet consuetudo. 2. Personales praestantur Parochis , ubi quis percipit

bacramenia.

3, Mi lao debentur Parochiae ubi sunt animalia , qua si in una Parochia cubant, in alia vel ptvribus pascantur decimae sunt inter eas dividendae duro extraordinario et peculiari decimae praeter Par sbos competunt iis , qui decimas vel jus decimandi aequisiverunt r 1. unione beneficii Parochialis alicui capitulo , Nonasterio etc. : δ. privilegio Summi Pontisicis r 3. legitima conventione , ex. gr. permutatione decimarum unius Ecclesiae cum decimis alterius. conventio autem ut sit lo-gitima, haec duo potissimum sunt aliendenda : adhibeantur primo solemnitates in rerum Ecclesiarum alienationo necessariae r deinde caveatur a vitio Simoniae , scilicet ne ipsum ius decimandi in laicos transferatur , aut ipsis clericis detur pro re temporali. dam jus aesipiendi decimas spirituale est, tum ua catur ex sacri ministerii exercitio, et idcirco competit solis fleeicis , qui curam animarum habeni vel habere possunt, eaque de causa jus illud dari nequii pro re temporali. Diuili od by Corale

127쪽

Res autem , quae nomine decimarum dantur , ex. gr. Dumentum , oleum , vinum etc. sunt corporales , unde possunt cum alia ro temporali compensari , sicque emi vel conduci , imo possunt etiam ad Laicos pervenire. 4. Demum praescriptione quadraginta annorum, si quis cum aliquo titulo ducimas exegerit per illud temporis spatium , etsi titulus illo vitio aliquo sit in secius; vel prao scriptione immemorabili , cujus nempe ignoratur initium , si decimarum possessor nullum titulum possit ostendere. Decimas jure communi solvero debent 1. omnes Christiani ne ipsis quidem saecularibus principibus exceptis r2. Infideles etiam ac Iudaei si praedia habeant decimis obnoxia : 3. ipsi Clerici , quamvis a Parocho sacramenta non recipiant, tam de bonis suorum beneficiorum decimas sol. vunt , nisi ea ad Ecclesias sinu onere decimarum pervenerint ; quam de bonis patrimonialibus licet pro sacro patrimonio constitutis, nisi obstet consuetudor 4. demum Monachi et Regulares decimas solvunt exceptis decimis personalibus, illisque, quas deberent pro suis hortis, nutrimentis animalium, et terris novalibus, quae scilicet primum incultae postea eorum manibus seu impcnsis co-

A decimis praestandis eximi quis potest privilegio ,

praescriptione seu consuetudine, denique pacto. Privilegio eximuntur Clerici ei Regulares magis, minusque ut modo vidimus. Praescriptione, quae debet esse immemorabilis si est absque titulo , quadraginta annorum si est cum titulo. Praescriptio locum habet quando decimis vigentibus aliquis in

eo loco exemptionem ab illis praescripserit vel habuerit. Consuetudine acquiritur exemptio a decimis cum in aliquo loco earum usus generaliter obsolevit: sic decimae personales , praediales , minutao sere ubique in desuetudinem abierunt, mixtae autem multis in locis. Pacto demum remittuntur aut decimae, aut ipsum jusdecimandi. Si primum, satis est decimatoris consensus. Si alterum, opus est Romani Pontificis auctoritate. Nequit tamen illud remitti nisi ex causa onerosa , idest transacti O-nis vel compensationis alterius rei spiritualis , ex. gr. Si religiosi se obstringunt, conciones in Parochia habere. Primae fructuum obventiones olim veteri lege quotannis Deo osserri debebant, quae proinde dictae fuerunt Primitiae et has etiam cum decimis primi Fideles ex Iudais

128쪽

116mo conversi ad Christum sua pietato in Ecclesiam induxe

runt.

Oblationes generaliter acceptae decimas quoque et primitias comprehendunt: at peculiariter acceptac sunt Illae spontaneae largitiones , quas fideles ad altare asserebant pro sacrificio, et ministrorum altaris Substentatione, eX. gr. triti eum , racemos , oleum , thus , vel in domum Episcopi deserebant, ex. gr. lae , mel, legumina , volatilia , pecudes , aliosque fructus. Quemadmodum oblationibus ad altare lactis pro sacrificio successit oblatio denarii, unde orta est missarum eleemosyna; ita primitiis, ceterisque oblationibus successerunt emolumenta stolae, quae nempe dantur in suscipiendis sacramentis , in exequiis mortuorum , in dedi eationibus Ecclesiarum , aliisque sacris ossiciis peragendis. Primitiae igitur et oblationes aut obsoleverunt alia praestatione pro illis inducta , aut si alicubi adhuc obtinent propria cujusque loci consuetudo spectanda est. In illis tamen haec attendenda sunt : 1. Sacramenta et reliqua sacra ossicia gratis omnino praestanda sunt a Clericis : 2. Laiei tenentur ad consuetas oblationes , cogique etiam possunt ab Episcopo, si renuant eas praestare: 3. Illae , nisi obstet consuetudo , vel contraria osserentium voluntas, de jure pertinent ad Parochos , quia censentur dari propter Sacramentorum administrationem.

hamolumenta iam explicata magis competunt clericis

inserioribus : at propria sunt Episcopi ea, de quibus agendum erit in hoc titulo , quaeque omnia veniunt sub nomi

no census.

Nam census generaliter acceptus hic significat certam Pecuniae vim , quao ex reditibus Ecclesiasticis solvitur Episcopo. Dividitur autem in quinque species , quae sunt Census strictius acceptus , cathedrati eum , Subsidium charitativum , Procuratio , Portio Canonica. Census strictius

acceptus est pensio annua, quam Episcopus potest constituero non modo in Ecclesia recens fundata et dotata cum eam con secrat vel in favorem sui, consensu landatoris accedente ,

129쪽

sed etiam in alia Ecclesia , annuento Capitulo, dum eam concedit piis loeis, aut subtrahit a sua iurisdictione. Praeter hos casus , ac etiam si Episcopus vellet ucierem censum augere aut novum imponere , Apostolicae Sedis venia

opus est.

Cathedratieum, quod etiam dieitur ' nodaticum est quaedam pecunia , quae in summa duorum solidorum , vel in alia quantitate per consuetudinem inducta penditur Episcopo in nodo in signum subjectionis Ecclesiae Cathedrali asingulis Ecclesiis saeeularium , vel Beneficiis etiam simplu

Subsidium charilativum , quod etiam dicitur exaetio , est tributum exiguum, quod Episcopus imponit Ecclesiis, clericis sibi subjectis , vel ad certum usque tempus , vel

una vice solvendum.

At iure novissimo saltem in Italia potest Episeopus

uti hoc subsidio solum in primo suo ingressu ad cam qua litatem , quae ante per annos 40. dari consuevit, etsi priores Episeopi soliti fuerint illud exigere in primo suo ingressu. Ob alios quoscumque casus absque Sodis Apostoli- eae licentia nequit imponi. Proeurationis nomine intelligitur hospitium et alime ta , vel certa vis pecuniae, quae sponte data pro his rebus accipi potest, Episcopo Dioecesim visitanti praestanda ab iis, qui visitantur. Cum igitur ea detur ob visitationem, siquae personae , Ecclesiae , vel loea pia a visitatione Episcopi sunt immunia nullam dare debent procurationem. Sunt tamen quaedam personae Ecclesiasti eae vel loca, quae visitandi ius habet Episcopus, quin ullam ab iis possit exigere procurationem. Sunt autem 1. Personae Ecclesiasticae , et loca omnia civitatis in qua residet: 2. privata oratoria etiam illa, quae in monachorum granei is sita sunt: 3. Monasteria monialium nisi aliquod in earum Ecclesiis sit beneficium : 4. Hospitalia , et cetera pia loca hospita- Iium nomine comprehensa r 5. illi omnes, quos Episcopus visitat iure delegato , ex. gr. conventus regularium , in quibus non viget legitimus Religiosorum numerus: s. iandem quamvis possit Episcopus eadem loea pluries in anno visitare, tamen una sola procuratione contentus esse debet. Portio canonica est quarta pars earum rerum , quas

Eeelesiae vel alicui pio loco relinquuntur ; at hodie sere

130쪽

118 ubique consuetudine sublata est. Sin alieubi viget, non penditur a locis piis , nec a piis legalis, quae pro anniversario , Ecclesiae fabrica, aliisque necessitatibus relinquuntur,

neque a monasteriis exemptis.

TITULUS XVI.

DE BENEFICIIS.

vitiolumenta clericis et Eeelesiis debita haetenus explicata sunt res mobiles pro necessario usu ab iis consumendae , et a fidelibus quoties opus fuerit suppeditandae Rebus autem hujus generis tantum Ecclesiae licuit uti primis temporibus; tunc enim cum ob frequentes Imperatorum persecutiones , legesque civiles adversas bona inim bilia aut comparare non potuisset, aut comparatas Saepius amisisset : quamvis autem saeculo III. Ecelesia unam aut alteram rem immobilem possideret; tamen reddita pace a constantino brevi temporo bonis immobilibus dita

ta est.

At tum illae Fidelium oblationes rerum mobilium, tum bona immobilia ab Ecclesiis possessa erant sub plena Episcoporum administrationo , qui tamen rationem suae admitti strationis reddebant in Synodo provinciali. Modus administrationis hic erat: l. omnia ea bona et emolumenta communia erant pro omnium Clericorum substentatione , et rerum sacrarum exercitio, et pauperibus sublevandis: 2. ex communi Matri eis Ecclesiao aerario mittebatur in singulos dies , vel hebdomadas , vel menses PQ tio ad clericos, qui regebant Ecclesias per civitatem vel Dio esim constitutas , ut magis eorum absentiae vel praesentiae conveniret, et lanium quantum cuique opus esSei. Postea tamen in Ecclesiis praesertim occidentalibus mos invehi coepti in quatuor paries dividendi reditus omnes , quarum una Episcopo, altera clericis, terita pauperibus, quarta fabricae reservaretur e 3. in hac locorum Ecclesiasticorum administratione, et distributione Episcopus administris utebatur praesertim Archidiacono , et Oeconomo , Duiligod by GOOste

SEARCH

MENU NAVIGATION