장음표시 사용
101쪽
dicit per hominis simplicem iniunctionem dari, atque ideo tolli posse non solum illius potestatis usum , sed Messentiam , qua ablatam esse a firmat in schismaticis maereticis hoc ipsum Alsonsus de
Castro latissime persequitur, lib. De iusta haeret. punit.lib. a. quies patres ummiq. Pontifices, quod huiusmodi iurisdicitio ex iniunctione proueniat, passim testantur idq. usu uenire quotidie uidemus, cum ante consecrationem,quiuis Episcopus,co ipso quod a Papa assumittir, aut confirmatur, iurisdietionem obtineat, eiq. ex illa hominis iniunctione, mediante confirmatione, aut si qua alia e pressiore uia ea concedi intelligatur,certissime obueniat.&sane, si ita non esset, tot absurda totq. in- conuenientia sic Ilierentur, ut uix ea possemus enumerare sat sit, ex praecedentibus, ct sequentibuli ea colligere, quae ad hanc rem pertinere uidentur,
ut summo Potifici sua potestas dignitas maneat inconcussa, Episcopis item sua iurisdictio ab illoimimediate dependens conseruetur, ita tamen, ne conIra illum,ac Christum dominu , cuius ipse uia suersalis ecclesiae uicarius est, insurgant , aut quo quo modo sese efferant
102쪽
FRANC. VARGAS CONFIRMATIO SEXTA.
patrum summorumq Pontificum testimoniis is quo modo mitiqui patres exponendisint,ssummis Pontificibus hac in resides habenda.
Anc iurisdictionis potestate,quae in Potifi-H 'ce in uniuersum plenarieq.reperitur,ab eo in Episcopos immediate derivari, ex sacraescripturae locis,aliisq.perspicitis rationibus probatu hucusque exstitit id quod modo ex patria quo queo theologorii omniu sententia, si paucos aliquot excipias, ni prolixitas in iis ex integro recita dis retraheret, ostendere possemus nam antiqui id no obscure innuunt neque enim alia uia intem preladi sunt: posteriores apertissime id affirmat. Basilius libro costitutionum scrutatoriarum capiter Ambrosius lib. De dignitate sacerdotali, seu ut alii citant, in Pastorali, capite et Augustinus libr. De pastoribus cap. 3. Oeagone,cap.3o.& si qui alii reperiantur, exponi debent, dum uel generaliter, uel obscure loquuntur, quod eorum tempestate nequaquam id uocaretur in dubium, sed omnes summo studio eo tenderent , ut ecclesiae praelati summo in honore haberentur, atque a Deo positos eos esse quisque intelligeret, ac reuerentiam Q
bitam obedientiam subditi fideles illis praestarent. Quando ergo patres incidenter, aut alio modo,
103쪽
contrarium prima facie dicere uidentur, sane in Hitelligendi sunt qui si aliud asserere uellent, quod icerte falso illis ab haereticis imponitur, hoc est, aequalem cum Petro potestatem pascendi uigandi omnes Episcopos a Deo accepisse reiiciendi potius in hac parte essent, quam sequendi, eo quod
contra apertam scripturam, Morthodoxos alios omnes doctores, denique contra communem sensum,& dilucidam ipsius naturae ratione uenirent,
quae dictat,multitudine Principum insipientissime constitui neque enim tunc aliquis esset summus, sisese mutuo impedientes ecclesiam omnino confunderent. absit igitur, ut huiusmodi sensum sanctissimis & sapientissimis patribus imponamus uere igitur ii patres dicunt, uerba illa Christi a P a tria, Quodcumque ligaueris,& Pasce oves meas, etiam aliis dicta fuisse, non quod immediate illis dicta sint, sed quod ita dicta sint Petro, ut tamen non ei soli sicut nec ipsi soli data est plenitudo po, testatis, ut illam sibi retineret, sed ita potius, ut ipse, eiusq. successsores, in quibus haec plenitu dinis potestas erat mansura, aliis eam communicarent. Et ad hunc modum uerba Ambrosii, super illud,Pasce oves meas, dicentis, quas oues'ξ,, quem gregem non solum tunc suscepit Pe- ,, trus claues, edi nobiscum suscepit, nos cum, illo eas suscepimus, prorsus intelligenda sunt. Rursum sicut Levi dicitur decimatus in lumbis Abrahae, quod Abraham pro se, posteritate sua de cimas dederit: ita etiam succedentes Episcopi,&M a presby-
104쪽
presbyteri, qui potestate in ecclesia habituri erant, in Petro sua portionem acciperent, cui prae omnibus potestas data est quae quia reperitur duplex, Ordinis, quae naturam omnem superat,4 iurisdi ctionis, quae per hominis auctoritatem conferri po test illam ordinis ita acceperunt in Petro, ut quis que in se ipso a Deo immediate, ab homine autemtasecrante, tamqua a ministro , nudum ministerium exhibente illam adipisceretur iurisdictione autem immediate a Papa, scilicet immediatione suppositi, quod in eo tota resideat,ab eoq. in alios derivetur. Et hanc dictorum patrum ueram suisse mente dubitandum non est, cum catholice aliud sentiedum no sit tantum abest, ut grauissimis illis patribus, atque sanistissimis, diuersum quidquam imponi permittamus quae non potius mea sententia est, quam catholicorum recte sentientium omniti. Quod summoru Pontificum testimonia exquiras, a id clarius apparebit, siquidem eius modi derivationem apertissime docent uidendus
est Leo epistola 89 ad Episcopos Viennenses,
ina sermone suae assumptionis, ubi inter cetera, M e toto mundi, inquit, unus Petrus eligitur, quis, ciniuersarum gentium uocationi, omnibus aia, postolis, cunetis q. ecclesia partibus praeponatur.et, quamuis in populo Dei multi sint sacerdotes, , multiq. pastores' omnes tamen proprie regat Pea trus, quos principaliter regit christus magnum, mirabiles, dilectissimi , huic uiro consortium ob potetiae sua tribuit diuina dignatio, ut, si quid cu
105쪽
, eo commune ceteris uoluit esse principibus, num, quam nisi per ipsum dedit, quidquid aliis no ne
gauit. Haec ille, docens a Petro eius q. succes ribus omne potestatem in alios derivari praelatos Gregorius quoque magnus, uariis in epistolis si ii Registri a Gratiano relatus, distinc. 63. Quanto, 6. q. I. Temporum qualitas,cum c. Quosda, id omnino demo strat,4 Nicolaus primus de consecr. distinc.
3. in epistola ad Guillielmum I. archiepiscopum Montis Regalis quae in priuilegiis etiam eiusdem cIuitatis authentice quemadmodu audio, habetur, , ideo stendit, sic post multa cocludens, Ex hac utio que potestate, quae ad beatum Petrum ex domi -ο, nica traditione peruenit, sacrosancta Romana e clesia, quae per dominum Iesum Christum ab eo - , dem beato Petro instituta est fundata super, uniuersas ecclesias , auctoritatem obtinuit, ut, ubique ratum esset ac solidum, quod ipsius proui, dentia statuisset . quod etia ab uniuersis ecclesiis, di per orbem terrarum usque diffusis, receptum D est,&seruatum, ita ut pereamis distributio factas, sit dignitatum, indictum Christi fidelibus,&, diligentius ordinatum, quod ad cultum pertinere, uisum est pietatis ex hac siquidem data B Petro adi, domino potestate, ipse ac succes res ipsius perdi, uersia mundi loca constituerunt Episcopos, di , gnitates per prouincias diuiserunt. Hactenus In - aocen. Leo 9. quoque epistola ad Michaelem, patriarcham Constantinopolitanum, ostendit iurisdictionem
106쪽
risdictionem a summo Pontifice emanare in alios Episcopos , sicut a rege in iudices,4 sicut a capite in reliqua membra uirtus derivatur idem Paschali Episcopo Panormitano scribit, id quod habetur&uideri potest, in c.Significasti, De electio.de quo
etiam Nicolaus tertius eod.tit.lib.6. c. Fundamenta quod ipsum similiter probatur a patribus omnibus, asserentibus, ut asserere necessum est, Romanam ecclesiam caput esse, originem, atque matre omnium ecclesiarii quos referre superuacaneum fuerit, cum in iure canonico multis locis id cuiuis obuium sit. Inter cetera autem Pontificum decreta,illud Melchiadis Papae ad Hispaniae Episcopos,
cap. 2.merito hoc loco annectendum fuit ubi de Petro, ceterisq. apostolis ages, haec nimirum ue V ba subdit: Et licet cunctorum par electio foret; bea 'to tamen Petro cocessum est, ut aliis praecinineret, V eorum, quae ad querelam uenirent, caussas&interrogationes prudenter disponeret quod de ordinatione taliter ordinatu esse credimus, ne omnes posteri eorum cuncta sibi uindicarent, sed sem V per caussae maiores, sicut sunt Episcoporum, sotiorum curae negotrorum,ad unam beati Petri,principis apostolorum,sedem confluerent, ut inde suscipiant finem iudiciorum , unde acceperant ini lium institutionum, ne quandoque a suo discreparent capite. Posuit Iuo .par sui Decreti,c.46.quo nihil apertius dici potuit Nec refert, quod Romani Pontifices ii sint, quos allegauimus,4 in caussa propria loquatur,quasi eorum testimonium propterea
107쪽
pterea uideri debeat suspectum, quemadmodum nonnulli temere aiunt ex Oldraldi sententia, de Imperatore, illiusq. legibus loquentis, cons 69.
Consueuit dubitari col. a. quem Decius referens in c. Nouit. col. 3. De iudic ad Papam transferre
quodam modo uidetur quibus addenda est glossa
Ioannis, in c. Patet, 9.q.3. altera Ioannis Andr.
inclemen unica,uerbo,Bonifacio, De iureiur dicentium in illis iuribus, familiaris est haec probatio, cum Papa alium Papam adducit in testem nacum sanctissimi omnes exstiterint, auctoritatem summa habuerint eorum fides tum ab ipsa testium dignitate, tum a uitae sanctitate, tum demum ab ipsi eorum numero, teritate docente, multisq. aliis coniecturis suppleri potest, ac debet,cum praesertim eorum plerique martyrio coronati sint, ab ecclesia inter diuos relati quos, cum sancti essent, Deo grati no quidem prae ambitione , aut qua-uis humana ratione, id testatos esse quisquam dicet, sed ut Deo inseruirent, Mecclesiae, omnibusq. Christi fidelibus consulerent qui quidem merito illud Paulici Corinth. 2.dicere poterant Nocau- V tem non spiritum huius mundi accepimus, sed spi-V ritum , qui ex Deo est ut sciamus, quae a Deo do- ' nata sunt nobis. unde Chrysostomus tomos ho- ' melia 8o. Sanctorum, inquit, iudicia non ad gratiam, neque ad amicitiam fiunt, sed ab omni sunt' dubitatione libera. Quare erroris omnino arguendi sorent, qui sanctissimorum Pontificum sacrosancita decreta recusarent, aut quoquo modo reiicere
108쪽
conarentur qtlinimmo sacrilegii ex o iustissime insimulari pos ent, teste Innoc in c. Licet ex suscepto, De soro compet quem Praepos sequitur, in c. I. col. 3. disi: Io ubi post Archidiaconum Pontili cum decretis, pro uniuersali bono editis, utpote spiritu sancto dietatis,c. Violatores,c. Quae ad
perpetuam, et . q. I. omnino standum es a firmat, id quod repetit,96. dist. in . Cum ad uerum, col. II. quo loco antem , qui sua in monarchia, nones e credendum decretalibus Papae, super Imperatore loquentibus, aiebat, penitus damnat . idem quoque tradunt glos Archidiaco.&ipsemet Praepos in d. c. Patet atque haec, etiamsi extra fidem loquamur, in eiusmodi Pontificum decretis haud dubie uera censenda sunt, nec religiosis ac piis hominibus aliter credere fas est tametsi inueniri posset Decretalis aliqua iuri communi contraria, ac proinde non statim adimplenda, quousque supe rior consulatur, c. Pastoralis, ubi casus de hoc, iuneta gloss. De fide instria. faciunt plene tradita, qua describere opus no est, in c. Si quando De rescri.& per Abulensem i. Reg. α8. q. I 8 unde illa grauis Philippi Francorum Regis contentio de eXtraua ganti, Unam sanctam, Bonifacita, exorta fuit, qua
Clem. .postmodum uel reuocauit, uel, si mauis, temperauit, ita ut eius regnum in regnicola non aliter ecclesiae, quam antea subiecti suerant, in posterum subiecti censerentur quam rem Pighius in Hierarchia sua lib. s.ca. I . obseruauit . ut interim
omittam plures esse, qui in eo, quod de imperio
109쪽
dicitur, neque legibus, neque canoni Dus standum esse affirmat e quorum numero Gurcensis Episcopus est me coronatione cap. 6 ubi id constantissime tradit, ut id raldus d .consit. 69. facere uisus fuit sed est huius rei disputatio alterius loci commonuisse tantum sussiciat, ut ab iis, quae supra diximus, nullo modo recedamus Demum, antiqui omnes illi patres, recentiores, qui summu Pontificem plenitudinem potestatis habere, Episcopos autem uocatos esse tantum in partem sollicitudinis asserunt, prout asserere oportet, omneS, inquam , hanc iurisdictionem a Papa derivari no obscure pronunciant , per plenitudinem potestatis intelligentes uniuersam ecclesiasticam potestatem in summo Pontifice, tamqua in fonte, residere ab-eOq. pendere; per partem uero sollicitudinis, non nudam sollicitudinis partem innuunt, sed partem potestatis . nam cuis, qui praeest, in sollicitudine, ut ait Paulus, praees e debeat, ipsam praelationem, ne efferrentur Episcopi, partem sollicitudinis uoluerunt uocari, ita ut perinde sit, eos in partem sollicitudinis es e uocatos , atque particis are eos parte illius summae, iniuersalis potestatis, quae summis Pontificibus conuenit porro aute quado
dicuntur Episcopi in parte sollicitudinis tantum esse uocati, hoc non modo de comis aria, sed & de ordinaria quoque potestate, Ic generaliter ωabsolute loquendo, uerissimum est idq. plurimorum uriti testimonio coprobatur .q. 6. Qui se scit, ω c. Decreto, De auctor. usu Pall.c. Ad hono N rem
110쪽
rem De eleel. c. Qualiter cum similibus quod de Ilio eadem . parte, c. I9q. 3 9 tradit, M. Be , nardus ad Eugenium, et De consideratione, sic scri, bit Ergo iuxta canones tuos, alii in partem sollici, tu dinis, tu in plenitudinem potestatis uocatus es: , aliorum potestas certis artatur limitibus, tua eX- tenditur Min ipsos, qui potestatem super alios acceperunt nonne si caussa exstiterit, tu Episcopo coe- , tum claudere, tu ipsum ab episcopatu deponere, etiam 4radere Sathanae potes distat ergo inconcussum tuum priuilegium tibi, tam in datis clavibus, quam in ovibus commendatis. Haec ille, cui Leo iungendus est epistola 84. Can. 11. in hunc modum pulcherrime dicens. Haec connexio totius quidem corporis uianimitatem requirit, sed praecipue exigit concordiam sacerdotum , quibus cum sit dignitas comunis, non est tamen ordo generalis quo
niam inter beatissimos apostolos in similitudine honoris fuit quaedam discretio potestatis; cum omnium par esset eleetio, uni tamen datum est, ut ceteris prae emineret. De qua forma, Episcoporum quoque est orta distinctio, magna dispositione prouisum, ne omnes sibi omnia uindicarent, sed, essent in singulis prouinciis singuli, quorum inter, fratres haberetur prima sentetia: rursus quidam, , in maioribus urbibus costituti,sollicitudinem susci, perent ampliorem, per quos ad unam Petri sedem, uniuersalis ecclesiae cura conueret, nihil usquam a suo capite dissideret. Confir-