장음표시 사용
81쪽
DE EPISC. IVOS D. 3PROPOSITIO TERTIA.
Hanc potestatem ligandis soluendi in foro interiori iuris esse diuini s/-nam modo a Papa etiam pendere atque oriri dicatur item chara-
ciere , qui in ordine imprimi tur indelebilem se
A DC clauium potestas, remittendi scili-H et xligandi in foro interiori, iuris diuini est cum ad ordinem pertineat, in quo character indesebilis imprimitur, ut in Baptismo,& Confirmatione atque ita quidem, ut immobilis perpetuoq. in abdicabilis haereat unde sacerdos, etiam sollemniter degradatus, quamuis grauissime peccet, atque acriter puniendus sit nihilominus tamen conficit eucharistiae sacramentum, etiamsi uel haerecticus sit, dum tamen ecclesiae intentionem habeat glossa, cibi communiter omnes, in c. a. De cier excom .ministran.D.Thoma 2.2.q. 39.art. 3.&in 3.q.82 art.8. Abul. in Defensorio, cap. 62. Durand. in .dist. I9. q. a. ibidem Gabriel q. unica, art. super Canonem, lact.3.lat Alfons. de Castro De iusta haeret. punitio.lib.2.cap.2I. cum
sequen. Praepos post alios, ni Accedens, o dist. quamuis glossae illic, in c. Degradatio, De pee. mo.&in summa, 9. q.I. nimium opinione saliae,
82쪽
contrarium dixerint. Verum quia haec ligandi&soluendi potestas absque iurisdictione exerceri novalet iuriis dictio autem supponit subditum, sic materia, in qua exerceatur fit, ut per illius aut nodationem, aut substractionem, id enim in superioris arbitri, potestate situm est, inessica reddatur nam si subditi non sin eiusmodi potestas exerceri nequit qua ratione non modo derivari eius modi potestatem a Papa dicimus, sed etiam ab eo
Fotestatem iuri dictionis externa, in qua omnia,quae adpositicam ecclesia gubernationem n estini , includuntur, in summo Tontifice, ceu in fonte re possitam esse ab eoq. immedia
te adalios deriuar multifariam confirmatur.
O testas iurisdictionis externae, quae ad pOP nticam ecclesiae gubernationem spectat,&ad quam haec omnia, excommunicare ab excommunicatione absoluere, dispensare, casus reseruare, indulgentias, leneficia, atque id e-nuSalla conferre, leges ponere, statuere, puni , poena' premio assicere, tandem ecclesiasticam hierarcniam moderari, pertinentvi reserenda sunt,ea, dico
83쪽
dico,potestas, non modo a summo Pontifice ad Episcopos derivata censetur , sed in eo etiam tamquam in sonte reposita est, ab eoq. ad alios,ceu per rivulos&canales quosdam transfunditur , atque ab eo immediate promanat id quod catholica ueritate, plurimis fundamentis ac confirmationibus innixi, affirmare cogimur.
b ipsa summi Tontificatus inHitutione,s ecclesiasticae monarchia Conue
Rimo, quia summam ecclesiasticae potesta tis ante omnes contulit Christus Petro, tamquam eius uicario vi uniuersalis ecclesiae pastori atque rectori a quo, eius'. succes ribus omnis iurisdictio in totam ecclesiasticam hierarchiam profluit, atque derivatur quia, ut patet Matth. 6. ei, tamquam ecclesiae sundamento,quod sibi Christus substituit, plenariam pollicitus est clauium potestatem, quam Ioannis ultimo contulit, dum ter publice interrogans, an se plus omnibus diligeret; Pasce oves meas,dixit notas, uel illas, uti Bernardus ait, sed omnes in uniuersum comprehendens quapropter Petrus, tamquam qui perpetuo futurus erat caput, eam plenitudinem suscepit, non modo ut apostolus , sed ut Christi uicarius, cuius auctoritas permansura erat in eis qui in eandem sedem succederent hoc enim ri Petrus
84쪽
Petrus , quemadmodum theologi inquiunt, habuit singulare , tamquam caput, quod ceteris apostolis data erat potestas tantum personalis, non successura scilicet in alios, nisi per auctoritatem Petri . quo fit, ut etsi Episcopi successores apostolorum dicantur, illam tamen auctoritatem non suscipiant, nisi per Romanum Pontificem, Petri successorem tantum abest, ut potestas iurisdictionis, quae politicam ecclesiae gubernatione
spectat, Episcopis iure proprio absque summi Pontificis cocessione obueniat Papa enim in ecclesia pastor est, rector, dispensator, quem dominus constituit super familiam suam sest idem irinceps, jamqua Rex, Imperator sic enim Christus rem ecclesiasticam administrari uoluit, ut ex iis reipublicae formis , quas uiri sapientes iustas esse tradiderunt,4 naturales, non popularem illa, aut eam, quae dicitur optimatu, ut falso ab haereticis praedicatur, qui ceteros Episcopos pares faciunt Pontifici Romano, sed eam tantum, qua regia dicitur, potis imam omnium, praestantissimam imitaretur, in qua imperii summa ad unum aliquem uirtute praestatem uirum deferretur; qui partim iustis legibus, optima ratione institutis,partim sua
rudentia,sapientibus etiam uiris, si res poscat,adibitis, ciuitates, ac populos,&rem communem, ac uniuersam denique ecclesiasticam hierarchiam moderetur ita ut haec inferior militans, ad exemplar illius triumphantis instituta appareat dicen te Ioanne apostolo, euangelista, Apoc.21.Vidi
85쪽
, ciuitatem sanctam Hierusalem nouam, descenden, te de caelo, a Deo paratam, sicut sponsam, orna, tam uiro suo Maudiui uocem magnam de throno, dicentem, Ecce tabernaculum Dei cum homini , bus: 'abitauit cu eis: ipsi populus eius erunt: ipse Deus cum eis, erit eorum Deus.
potestate iurisdictionis apostoloru quod in iis personalis eis extraordinaria fuerit, ac ut sis defunctis interierit,
praeterquam in eorumprincipe Petro,
illius 3 succe ribus quibus necessaria conclusiones iure diuino du citi, eadem,qua Tetro, immediate a Chris concessasu
Ecundo , quod etsi apostoli plenariam iu- risdictionem a Christo, modo, quo supra diximus, immediate receperunt , Xtraordinaria tame ea,&personalis potestas in illis fuit: quippe quam, eis defunctis, ad alios peruenire, cesse non fuit quia necessario succes res ex immediata Christi institutione minime relinquere tenebantur uerum quia omnis clauium potestas in ecclesia
86쪽
ecclesia erat permansura ac Christi uicarius se tu ruxerat perpetuus, ut statim dicemus, fit ut per illum, in quo plenissima esse dignoscitur, in alios omnes diffundatur. atque haec est ratio potissima, qua redargui non potest. Demus igitur, ut concedi debet, gradus ecclesiae usque ad ultimum iudi cium in eadem esse perseueraturos: demus potestatem ordinis iurisdictionis, quae prius erat in apostolis, mansura esse in ecclesia non propterea inde sequitur, quod extra Petrum, in quo iurisdictio ordinaria fuit, utvi in successsoribus illius similiter est, Episcopis eo modo obueniat, etiamsi aposto-Iorum successores dicantur sed illud potius,quod
eadem illis a Christi uicario obueniat, a quo ue Iut capite dona sua Christus uelut in corpus omne transmittit, quemadmodum Leo Papa ait, I9. distinet. Ita dominus quem tex.ad hanc rem optime perpendit Caiet De potestate Papae, cap.I9. Porro autem ad Pontifice necessario illud est transferendum quod Cyprianus, et . q. I.c. Loquitur, de ecclesia scripsit, cuius Papa in terris caput est. quo loco de hac unitate eiusq. origine agens, adducit metaphoras illas pulcherrimas, solis, fontis,a
Dioris, radiorum, riuulorum ramorum. Auelle,
se inquit, radium Solis a corpore, diuisionem unitas, non capit ab arbore frange ramu, fructus germinare non poterit a fonte praescinde riuum, pta escissus arescit. Quod autem Petri potestas succestaribus illius simili auctoritate in totum orbem & immedi te a Christo sit data, necessaria conclusione ex sacris
87쪽
cris litteris elicitur in quo theologi omnes, atque uniuersa ecclesia consentiunt quod a D. Tho-rua . Contra gentiles, cap.76.late comprobatur,&Innocentius item tradit, in c. Ad apostolicae, De reiud inquiunt enim inter cetera quod Christus noaliter ecclesiae, uti bonus paterfamilias, recte consuluisset, ni defuncto Petro, similis eidem fuisset suffectus alius,atque alius, sic deinceps usque ad saeculi consummationem. Atqui necesssitas haec relinquendi successores, in Petro peculiare quiddam fuit, non item in apostolis, quamuis eorum loco Episcopos in ecclesia surrexisse uideamus, quemadmodum 7 a discipulis presbyteros, ut Anacletus ait et I .dist. In novo,idq. fatetur omnes,&in his Beda lib.3. super Lucam,cap.IS. De illa autem per necessariam conclusionem ex sacris litteris deductione satis axiomates dictum fuit, quo istud de Petri succes ribus pertinet, id genus alia, que- admodum consubstantialitas filii cum patre ex eo: loco necessario elicitur,Ego pater unum sumus:& coomnipotentia trium personarum, ex illo B a ptizantes eos in nomine patris, illi spiritus, sancti.
88쪽
FRANC. VARGAS CONFIRMATIO TERTIA.
Praecedentis latior explicatio, o qua ratione piseopi, quoadiurisdictisonem a postolis minime siccesserint sed immo Tontifice eam immediate
acceperint. Ertio , id quod praecedenti annexum est, dicimus omne illud apostolorum auctoritatis, iurisdictionis extraordinariusuisse personale, atque ad alios minime transisse. Neque ego nunc de potestate miraculorum loquor, aut linguarum dono, sed de iurisdietione tantum .in qua certe id quoque uerissimum costat.
in totum enim orbem apostoli plenariam obtinuerunt a Christo potestatem , modo scilicet,quo su pra diximus .sed tamen nemo illis successor in qua fuit atque ita de nullo prorsus legi in iis, quod se S gerityro Episcopo uniuersalis ecclesia, praeter Romanum Pontificem sed proximus quisque apostolis, uel Hierosolymitanus,lae Antiochenus, uel alterius urbis Episcopus dictus est. Ceterum si simpliciter, absolute Episcopos diceremus, quoad potestatem iurisdictionis, apostolis successisse, id absque ulla distinctione intelligendum foret id autem fieri nequit, siquidem illa potestas uniuersalis, in Petro, ut diximus,ordinaria etiam in pen-
89쪽
petuum duratura fuit in aliis autem apostolis extraordinariad personalis unde uno sublato ait rum quoque tollatur necesse est sic enim dicimus, quod quando oratio sumitur ex uniuerso, una pars falsa totum reddit falsum, L Dereb.dub.l.Is qui ducenta C trum, cum similibus igitur aut tota illa apostolorum iurisdictio plenaria, iniuersalis
ad Episcopos, uti successores trahenda est quod dicere Masserere absonum fuerit erroneuma aut certe nulla quod si ullam iterum quis importune contendat, eam doceat oportet, quae traditio, quisue conciliorum aut scripturae locus eiusmodidistinctioni suffragetur: quem certe nusquam m- uenturus est ut omittam, quoad caussam ericientem, subrogatum nos apere naturam eius, in cuius locum subrogatur, ut Bari ait in . I .& haec actio.
F. Si quis testamento lib. esse ius iae. Decius, de hac Episcoporum successione agens, ni n. m fi De confir.utit uel inutii qua ratione uerissimum catholica ueritati consentaneum redditur, ut Episcopi non nisi in parte sollicitudinis uocati sint: quod patrum sanctorum, si scribentium omnium testimoniis, ipsaq rei ueritate comprobatum semper exstitit rumpantur licet haeretici omnes,' iniis Molinaeus, qui uerba Cypriani, de quibus q-
q. I. c. Loquitur, suo more confingit atque detor
quet, dum post pauca sic legit, tunis est domi
nus, una fides, unum baptisma, unus Peus, ita
episcopatum quoque ipsum, idest dignitatem potestatem episcopalem, unum ac indiuisum esse
90쪽
&penes singulos Episcopos in solidum esse oportere sub uno summo Episcopo Christo,unico capite,
sponso unicae ecclesiae. Haec Molinaeus quam posteriorem partem non sic nos legimus, neque apud Cyprianum,neque apud Gratianum, in c. Loqui- D tur, sed ad hunc modum: Unus dominus, una fis des, unum baptisma, unus Deus,quam unitatems, firmiter tenere uindicare debemus,maxime nos M Episcopi, qui in ecclesia praesidemus, ut episcopa- a tum quoque ipsum unum&indiuisum probemus. , nemo fraternitatem mendacio fallat, nemo fideia, ueritate perfida praeuaricatione corrupat.Episcopatus unus est,cuius a singulis insolidu pars tenetur.
a Gratianus habet, Cuius singularis in solidum Sciquantum uero reserat legere cum Molinaeo, Episcopatum penes singulos Episcopos in solidum esse oportere, aut cum Cypriano, Gratiano dicere,
Episcopatus unus est, cuius a singulis in solidum
ParStenetur, nemo non uidet: nam ad eundem
modum, quo apostoli in uniuersum orbem pote 1tatem acceperunt, Episcopos quoque accepissem dicaret quod falsissimum est at secundum, non Ita. non igitur post uni singuli Episcopi, qui plures sint, eum in solidum habere, sed pro parte tantum Simile est, quod Vlpianus, ct ceteri iurisconlulti statuunt, duos insolidum dominos essesnon posse, sed pro parte tantum , ita ut uideatur consentaneuna, duos uel plures Episcopos in solidum elle' posse, si unus episcopatus sit, ut scribit CuPrianua nam si pars a singulis, quo modo in solidum