Francisci Vargas ... De episcoporum iurisdictione, et Pontificis Max. auctoritate, responsum.

발행: 1563년

분량: 195페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

auctoritati couenire iudicauerit: siquide absolutio, quae ui clauium fit, non blum characterem requirit, uerum iurisdictionem. materiam hoc est, subditos, in qua exerceatur id quod ad Papam omnino pertinere dignoscitur, ut superius propo. 3. dictum fuit. ratione cuius grauiora crimina, ut& illa in coena domini contenta, sibi reseruaretem petuo licet est enim quilibet Curatus parochianorum omnium suorum sacerdos, Episcopus dioecesanorum Dat Papa omnium hominum,ideoq. summus Hinc legatorum delegatorum totius iudiciarii ordinis origo linc sancta, salubris, te quam necessaria, hoc praesertim nostro tam intaici saeculo, haereticae prauitatis Quaesitorum, ultra ordinarios Episcopos, ubique institutior quoium auctoritas apud Hispanos, in primis Christianae religionis obseruantissimos, tanta est,quanta esse potest, ac debet maxima; ita ut reuera eius praecipue beneficio ab eo, quo flagrat totus fere orbis, deprauatarum opinionum incendio hoc unum amplissimum Hispaniarum regnum tutum maneat, atque intactum longe uerissimuit,quod religiosissimus ReYPhilippus dominus meus frequens in ore habet, Illic fidei catholicae, apostolicae sedis obseruantiam atque obedientiam, hoc

tempore integre conseruatam, ueluti in deposito esse . quo etiam nomine , Cardinalis armiensis contra Brentium lib. 3. felicissimum id regnum uideri sibi dicit, et q. propter tantam in fide catholica constantiam. eius tuendae diligentiam, alias

142쪽

II FRANC. VARGAS

praeterea multa felicitates Deum largiri. Hinc tota iuris canonici structura atque compositio, quam si quis reiiceret, seu Papam condere canone non posse affirmaret, haereticus esset omnino cessendus,

teste glos in c. Generali uerbo, Inhibemus, Deeleel. lib. 6.quam sequitur Abbas in c. Cum non liceat, De praescrip. Nicolaus decusa, De concori

cath. lib. 2. cap. II. lateael in. in c. I. nu. io De con

stitu quibus iungendus est D. Tho tradi contra gentil. cap. 3. haec enim potestas in summo Pontifice ordinaria est, Abb in c. Quod sedes. De offordi. Vnde illud Innoc omnibus perquam notum indi cap. I. De consti. nimiru, quod conditori canonum, omnis creatura subiecta est.Hinc denique, ut cetera omittam, indulgentiarum concessio , quae, teste Thoma in . distin. o. q.q. arti c. . ad tertium, cui omnes assentiunt, in summo Pontifice solo, caussa tamen legitima existente, plenarie residet, atque

ideo ad Episcopos, ut ille ait, nil aliud ea in re pertinet, quam quod ab ipso Pontifice concessum derivatuq est, quod glos tradit, cibi omnos in c.

sin. De paeni.& remis lib. 6. quae omnia,&alia item quamplurima, quae a multis saeculis seruat ecclesia, perspicuum reddunt, hanc summi Pontificis potestate& iurisdictionem in eo plenariam residere,abeoq. in alios immediate derivari. CON-

143쪽

DE EPISC. IVR D.

CONFIRMATIO XII,

uniuersalis ecclesia consensu, es quantiis faciendussit for quo parito Papa potesttas quibusvis teporibus ex eis iue expressa concussione,siue tolerantia,qua disten ationem perspe stet inducere, Intacta MIaneat. Vodecimo, ab uniue alis ecclesia consen- su probatio petenda est, qui apud me , mnesq. Chiisti fideles tanti onanibus in rebus est, ut nulla alia probatione egeamus ecclesia enim columna firmamentum est ueritatis ad quam , spiritum sanetum cum rectorem habeat, Ο-mnino est cofugiendum, quod Augustinus epi, stolari 18. docet quo etiam argumento theologi omnes uelut firmissimo atque ualidissimo utuntur. constat autem, uetustis etiam temporibus, labipsis ecclesiae , ut ita dicam, primordiis , huius modi morem fuisse seruatum , ut a summo Ponti' fice omnis iurisdictio aut expresse aut tacite in alios derivata crederetur, ita ut nulli hactenus Episcopi, aut sacerdotes contra quidquam contenderint id quod adeo profecto me mouet, ut nesciam quid ad hoc responderi possit, quod in tam longa annorum serie simile quidquam non fuerit tentatum. Et certe solet hoc est e grauissi- mum

144쪽

116 FRANC. VARGAS

inum semper argumentum in hac , dc similibus

caussis, praesertim cum non parua se occasio subinde dederit, ut contra iri posset sed sane credendum, non fuisse itum contra, quia nec posset, nec liceret, quemadmodum Victori en De potestate ecclesiae ualde ad propositum obseruat. Porro autem nou

fert quod multis in rebus, quantu attinet ad usum id de iurisdictione Pontificis, circa ecclesiastica politiam nonnumquam fuerit uariatum , quemadmodum in creandis Episcopis olim factum videmus:

quoniam quidquid illud fuerit, Papae potestati nihil potuit detraheres: siquidem auteXpressa Pontificis dispensatione id euenit, aut saltem tacita, qua nimirum ex Papae scientia simul & tolerantia probatur, cum scientia 'olerantia illa hoc secum adferat, ut dispensasse intelligatur, T. De re iud. l. Quidam consulebant, C. De nuptiis,' Imperialis β.Sed si talis,ff. De excus tuto l.Idem Vlpianus,M Vltimo c.Quia circa, ubi glos Panor.& alii De consan.&aD si In noc. in c.Veniens. De fit presbyt doetores in l. fi C. Si contra ius, uenitit pub Oldrald cons 323. Cum pluribus seq. Rom. confa16. Electio iacti domini col.fin tametsi multa saepe per patientia tolerantur, quae si in iudicium essent deducta, exi gente iustitia, tolerari non deberent. De praeben. Cum iam dudum. unde fit, ut non semper dissimulatio aut permissio seu tolerantia Potificis tacitam dispensationem inducat, uti Abbas eodem loco adnotauito in c.Nisi essent, De praeben.Fely in c. I.

col. 6. De regua: pace, qui consulendus est,simul

145쪽

DE EPISC. IURISD. iij& Decius in l. s.col. 1. De exceptio. glo. in c. fin. ubi notatur,3.dist atque is certissimus modus exponendi est, ne umquam Papae potestas, eiusq. plenitudo infirmari, infringive quoquo modo possit.&,ut iterum repetam Magni certe momenti est, quod hac in re, in iurisdictione dico, numquam antea ab Episcopis quidquam suerit tentatum,ut illam ad se traherent, aut munia, quae ab ea pendent, Papae uel negauerint, uel, eo nolente, eade exercuerint.

CONFIRMATIO XIII.

Arepugnantibus Per ab absurdo re quot

quinitaq inconuenientia inde nascerentur,siEpiscopis suo iure haec iuris- distio obueniret.

Ecimo tertio,a repugnantibus colligimus I ab absurdo, quod apud iurisperitos frequens argumentum est. 'uis non uidet, si haec iurisdictionis potestas in foro interiori, 'κteriori super fideles totius orbis, Episcopis,& sacerdotibus, in suo iure absque capitis,& sic summi Potificis concessione permitteretur, sequi inde duo maxima, prorsus intoIerabilia in conuenientia primum, quod institutione diuina omnes in potestate iurisdictionis essent pares ex quo sequeretur, quod Papa non esset ceteris omnibus e iure diuino, sed solum iure humano superior haec autem sententia, tamquam erronea, haeretica est

146쪽

118 FRANC. VARGAS

multorum Conciliorum auctoritate damnata Alterum in conueniens est, quia, si res ita seli beret , conuinceretur inde apertissime , Christum non bene rempublicam christianam ordinasse, cum in illa tot iudices ex aequo potenteST

liquisset, quorum quilibet quam super omnes

potestatem haberet quod quidem fateri esset haeresis manifesta nec refert, quod iis in rebus P pam superiorem principem recognoscerent: nam facillimo negotio illum conarentur reiicere, dum sine caussa, eaq iustissima, iota quidquase facere posse negarent, cum dura etiam superi xis praecepta adimplenda sint. 19 distinc In memoriam, Ioo distinc Contra moram, 23. q. I. Quid

culpatur, L mi, is quib.l. Prospexit id quod

ad publicam uidelicet utilitatem conseruandam pertinet, quae contemptis magistratuum sup riorum edictis, labi solet. unde Aristoteles Politicorum a cap. 6 prudentissime ait, in princibus D errores quosdam ferendos ess es quoniam in a quit non tantum proderit, qui corrigere perget, D quantum nocebit assuefactio superioribus, o pa-ο rendi quod optime etiam D. Thomas adnotauit, . a. q. 96. artic. q. quae si umquam uera fuere, in hac certe calamitate temporum,quibus haeretici summa imis confundunt, nullum non mouentes lapidem,ut Ro. Pontificem, atque apostolicam sedem euertant, longe uerissima es e noscuntur: certe essiciunt, ut Oceanum illud, de caussa praesumenda uel non praesumenda, aggredi non Opor

teat

147쪽

teat ubi doctores adeo inter se diuersa tradunt, inexplicatione scilicet c. Quae in ecclesiarum, De constitution compluribus aliis in locis. Abbas in disputatione sua, Episcopus,4 quidam rector.

idem cons. 3. Nitari praesenti, fin colum uol. 2. late Deci cons. 3 37 uol. 3. cons. 66 uol. q. Ful

ris Socin cons. I 6q. uol. 2. 466 uol. 3. Ad quae item accederet altera disputatio, de triplici modo scilicet, quo superioru praecepta distingui solent, dum aut pure bona sunt, aut pure mala, aut denique media, ut Bernardus doctissime ponit epistola' ad Adam monachum, Augustinus de ciuitate Dei, lib. I cap. 2.&lib. I S.Cap. O. Gregorius II. . . Quid ergo glo in c.Nerui, I 3 distinc. Gellius, ut eadem quoque aliis placeat distinctio, lib. 2. cap. 7. unde merito innocentius ait, Vani capitis esse caussam in Potifice saepe perquirere quae omnia non alio tenderent, quam ut, monarchico ecclesiae regimine inuoluto, membra a capite facilinare discederent, eidemq. rebellarent cui de necessitate filutis obediendum est, uti Bonifacius 8. CXtra uag. nam sancta, ait,&Gregorius 81.distin . Siqui. Peccatu, inquit, paganitatis, incurrit, quisquis

dum Christianum se esse asserit, sed apostolicae

non obedire contendit concordant iura II. dist. Hoc. I a dist.Praeceptis c. Non decet a 2. distinet. Omnes, 93. dist. Obedientiam .7. q. I. Scire debes. 8. q. I. Sciendum, 9. q.3.Per principalem a. a. Si

quis dogmata zq.q.ι.Haec est fides, cum similibus, unde

148쪽

Iro FRANC. VARGAS

unde Cyrillus libro Thesaur merito adnotandus. a Vt nos meimbra maneamus, inquit, in capite no-Diro,apostolico throno Romanorum Pontificum, a quo nostrum est quaerere,quid credere, 'uid te-υ nere debeamus, ipsum uenerantes, ipsum rogan- res pro omnibus, quoniam ipsius solius est repre-υ hendere, corrigere, statuere, disponere, soluere,

M loco illius ligare, qui ipsum aedificauit, nullia alii, quod suum est, plenum, sed ipsi soli dedit,

D cui omnes iure diuino caput inclinant, primates D mundi, tamquam ipsi domino Iesu Christo, obc-υ diunt. Haec ille meminit D. Thomas ea de re agens , ratet contra errores Graecorum , Iract. contra impugnantes religionem, cap. 3. sub finem.

CONFIRMATIO XIIII.

Superiorum latior explicatis quid de ecclesiasticorum beneficiorum contione eueniret , qua ad Itipam plenario iure pertinere ostendisurbs

quid iuris ea in re Epistopi

olim habuerint , aut mo

do retineant. Ecimo quarto, si Episcopis, iure proprio, diuinaq institutione haec iurisdictionis potestas permitteretur, nihil aliud id soret, quam camarinam excitare, sanctorum Patrum

149쪽

statuta coniuellere , praeterea ecclesia usum, longa annorum serie obseruatum, uertere, periculose omnia perturbare, quoniam ad se munia,&quaecumque a iurisdietione proueniunt , de quibus superius quarta propositione dictum suit, trahere conarentur, eo l. modo politicam ecclesiae gubernationena, cuius plenitudo soli Petro, eiusq. successoribus concessa fuit, occuparent, &, ut cetera omittam, quae in eam rem longo sermone Turrecremata congessit, De ecclesia, lib. a. quae, uti.& alia multa, longum csset pertractare, quid de sacerdotiorii omnium,Secclesias icorum beneficiorum collatione contingeret equidem cum illa ad iurisdietionem pertineat, teste glos in c. Transia

missam, De et cet. eaq. de caussa solius Papa sit, que- admodum ex superioribus liquet , id l. expresse

tradunt, Durand in . dist. et . q. .Gabriel in Canone lect.3. Ioan . Driedon, in suo libello De liberta. Christia.& alii recentiores,Bal. in .Rescripta C. Deprecibus Impe ost. dum ait, omnia beneficia mundi manualia esse Papae. cui Abb accedit in c. Quia diuersitate, per illu tegi. . notab. De conces .praeb. inquiens quod Ordinariorum seposita etiam negligentia, pos et Pontifex omnia beneficia mundi

conferre, quamquam secundum eum non esset honestum id facere statim , inquam , hoc modo corruerent, quae Bonifac. 8.& Clem. . sanxerunt, ille, in c. a. De praeben. lib. 6. hic uero in Clem. I. Vt litipend. quae etiam a concilio Viennensi comprobata sunt, demum ab ecclesia recepta. quibus locis S eccle-

150쪽

rra FRANC VARGAS

ecclesiarum, personatuum, dignitatum, aliorum I. beneficiorum ecclesiasticorum collationen ad Romanum Pontificem ex suae potestatis plenitudine pertinere declarauerunt ut iam, non sicut haeretici cupiunt, totis q. uiribus conantur, ad clerum simul&plebem antiquo more, qui tamen uarius fuit, Episcoporum creandoria ius reiiceret, quemadmodum etiam alii nonnulli hoc tempore cotraecclesiae institutum perperam contendunt, sed omnia prorsus ad se attraherent, summos illos Pontifices, simul Viennense concilium erroris, ut ita dicam, p. ene insimulantes quod quam periculosum, ne dicam erroneum stlas erere, nemo nouidet. tantum abest, ut ad huiusmodi quidquam,

quod nihil aliud quam hierarchici regiminis turbationem , magno cum scandalo, secum adserret, occasionem praebere debeamus Plura liceret huc

adferre sed quia recentiores in c. Quae in ecclesiarum, De constit. passim item iuris canonici doctores ea pertractant,practici praesertim, Staphilaeus, aspar de Pelusio, Iudovicus Episcopus Sarnensis; lubens iis recitandis supersedeo, quem admodum Maliis multis explicandis, quae huc tamen non parum faciunt, ut quid illud sit, quod passim ab omnibus dici solet, iure communi, Ordinariorum,hoc est Episcoporum, in eiusmodi beneficiis conserendis fundatam esse intentionem,

IO. q. I. c. I. a. I 6. q. . Nullus, ubi Archidia. 23. dist. Perlectis, De capellis monachorum c. I. De relig.

SEARCH

MENU NAVIGATION