장음표시 사용
111쪽
lunt Contemplare modo unum Iocum Matth. Vis ubi Christus praecipit, ut simus λειοι -- Πατ εο ἐν τυω- Nonne ita periculum est, ne Neigelianorum μ'τησως, aut Pontificiorum arrogantiae de servandae legis duvinae facultate, aditum patefaciamus Z Quid quodsi Christus Matth. X, dis docet, distipulo sus ere, si sit --ααι λος num ea siniliticio debet intelligi quae etiam magistrinaevos corporis vitiaque animi imitetur, veluti Platonis latos humeros Plura eiusmodi exempla si quis desiderat, adeat Glassi Philol. Saer. p. co8 Deinde tenendum est. εω inparatione duarum rerum non spectari explicationem rei quae serviat comparationi sed ab illius aliqua proprietate nota et insigni peti illustrationem rei, quae comparetur. Quemadmodum enim Poeta, qui Achillem hostes sortiter invadentem dixit similem esse leoni, noluit explicare nobis naturam et ingenium leonis, sed animum impetumque Rehillis ita nee Christus, comparans beatos cum Angelis,
vult docero naturam Angelorum, sed horum exemplo ill strat ea, quae paulo ante de beatorum αγαiata et immortal, late tradiderat. Sole enim clarius est Servatorem velle demonstrare beatorum hominum conditionem, qui cum ob immortalitatis beneficium matrimonia inire non cogantur, similem ita esse conditioni Angelorum, in quos utrumque radat Hic locus tam luculentus est, ut nemini Veterum, corpora Angelis tribuentium unquam in mentem venerit,
opinionis suae inde petere patrocinium. Quodsi denique ex ratione auctoris persecta similitudo est intelligenda, sequitur, ut beati omnino Angelli et sint, et dici debeant quod tamen nunquam m libris sacris factum esse legimus, sed seimper utrosque tanquam inter se dive vis naturas commem
Verum ne in re satis nota diutius commoremur. agedum videbimus de argumentis, quibus ad rationem suam probandam A. usus est. Primum conatur adversariorum sententiam cornibus petere, et ad absurdum redigere. Nisi e
112쪽
beati ismus Veli qua corpora , relisqui ait, ut vi qua mentes, dum 'bsanctualis sapientiarques ina.
At vero Christus neque de mentibus, neque de corporibus loquitur, sed de conditione quadam Angelorum, qua sint immortales, coniugiique expertes. Cur vero in tali sinteonditione, ab hoc loco alienum est quaerere; verumtamen musa est in promtu Procreationem enim sobolis immort litatis beneficiumlacit supervacaneam quod sint immort les, sola Dei voluntas atque benignitas agnoscenda est. Quod. come Iur, pergit, Asylo M naturam Oiritualem etineorpoream abstinera inaurimonio esses, ut beati Ni futuristat olimineris ritus. Duplex hic auctoris error deprehenditur. Primum enim demonstrari non potest, perfectam intelligendam esse similitudinem. Deinde Christus hic non significavit, Angelos ob naturam spiritualem abstinere matriinonio, sed, eum sint immortales adeoque propagatio generis locum non habeat, matrimonium, plane esse supervacaneiun. Igitur non modum, sed causam potius talis abstinentiae speelavit. Auctor porro obiicit Is angelos incorporeo esse eonetam rur, eum ita re Mes generis, disparata elegantia auctoris
vocat , comparataenem beatorum eorporeorum eum Vadis imporporeis non musseruem absurdamu esse, quam Carisus Ego miles e Dixerit lapidibus aut arboribus, quippe qua negi ae matrimonium ineant. Multis modis hic auctor summam
ignorare videtur vim consuetudinemque comparandi, qua non tam omnino aequale cum aequali, sed simile aliquam partem cum umili comparari soleta, neque, ut antea ostendimus, rei eius, quacum aliquid comparatur, spectatur Gelbeatio sed non nisi qualitas aliqua aut conditio illius transferitur ad illustrandam rem, de qua quaeritur. Igitur cum Ser. vator significare vellet ἀγαμίαν beatorum hominum, usus, maioris perspicuitatis gratia, exemplo aliarum naturarum, quae
113쪽
uuae ipsae in eoelo tali ruantur conditione plane ineptire, et a eonsilio Christi aberrare putandus est is, qui ex hae λmilitudine audeat exprimere atque extorquere explicationem naturae angelicae omnis et praesertim cum id, quod auctor, repugnante omni usu loquendi finxit, demonis urari nunquam possit, comparationem indicare persectam utriusque rei comparatae similitudinem. Deinde ieetie ei Angelique sint diversae naturae ne tamen haec comparandi ratio absurda haberi debet, nec exemplum, de arboribus lapidibusque sumtum, ad rem causamque pertinet. Nam
inter beatos homines et Angelos non eam intercedere bversitatem, quae inter beatos et arbores, facile intelligitur. Utrique enim sunt in numero naturarum intelligentium, meoelo habitantium, et beata ruentium visione Dei, quorum plane nihil in arbores caeterasque res vita carentes adit. Sum sexcentis S. S. locis, rea suapte natura plane inter se di crepantes, inter se, exigua de aliqua similitudine, eoniarumtur Sic e g. Es. I, 8 peccata comparantur eum coccinoe dibaphi Matth. X, I 6 ii, qui prudentiam eoniungunt eum innocentia morum, comparantur serpentibus et columbis. Mus6 angelos incorporas esse cone datur, sequi auctor putat, ut et Us beati olim futurisset ineo moret Uerum sua ισότηe deceptus graviter errat, nee quid absurdi ex haesim
sunt.eonditi atque estormati, num quaeso sequitur, ut corporeus, aut homines incorpore tuerint Non minus a vero abhorrere videtur, quod auctor more se satis fidem ter animat, Iomparatimem beatorum cum incorporeis Angelis.
uastitasia in re plane i Vibili esse ἀπροσλονυσον Nam eum ipse iubeat, Angelorum corpora carere membristas, quibus in hae vita animali sat procreati sobolis facile nemo videt auctorem sibimetipsi repugnare, et ita, cumininus impossibilis propagati generis inducatur, compa
114쪽
aeque ἀπι- - existere. Nam potestne citius
γrocreatio sobolis a natura quidem corporea, sed membris genitalibus destituta, quam a natura plane incorporea prisum teneatis amicit
Ipsum vocabulum ἀιωνος non potest effugere perici Ium, quin invitum a partibus auctaris stare cogatur. Videamus, quae succentariandi ei imponantur partes. suos; beati Mimnes ms resurrectionem σαγγελοι diem tur is ἀ- -ν':sequitur, ut et ἐν--Η - fuerint λιγγελοι. Nulla vero ID
militudo esse notuit ni Ameli ipsi coporibus In praeditia evero hoc est fingere, non interpretari. Primum enim, quis unquam ausi is est affirmare, quod olim futurum sit, idem necessario nune esse et semper fuisse Deinde si vel maxime libidini auctoris concedamus, Christium etiam respexisse similitudinem quandam, quam homines in hac vita cum Angelis communem habeant hinc tamen nullo inodo esscitur, ut in solis corporibus illa consistat. Mens enim rati ne praedita, utrisque communis, satis magnam esscit similitudinem. Quod auctor dicit, Gripum, I, Angelos altis esse merosisimus , m orationem Mentibus di cratis petera voluisset, beatos facilius adhuc inagisque an te, ad audito. res auommodatius, potu mi aro eum Deo, utque verbo. θωι id plane ineptum putandum est Nam hinc sequitur, ut, si collatio diversirum rerum ex mente auctoris απρο--- habenda sit, comparatio multo ineptior extitis se propterea, quod Deus plus differt ab hominum natura, quam Angelli Aliud argumentum ad suam serio imnandam sumit A. a nomine G- Θεις quod Angelis et blatis, in diram αμλου, vi dii iura reorepresem revocatis, commune esse ait Verum enim vero, si vel maxime interpretationem huius appellationis concedamus, nihil tamen hinc esseitur, nisi ut modo creationis ne similes ceterum , res duae eadem fieri possunt Tatione, et ab eadem causa, quae nihil minus sint sua natura longe inter se discrepantes Id quod
115쪽
nemo negabit, nisi qui se omnibus hyseis deridendum praebere velit Argumentum, quod omnium gravissimum putat, sumit ab vulgari tum Iudaeorum opindone Angesis eo porco gentium, quam Iesum sua demonsratione tanquam in ram approbasse ait Verum non latis certum est, hanc tum opinionem vulgo obtinuisse inter Iudaeos. Tum si Christus ex eo, nisi quod vulgo probaretur, argumentari non potuit: quomodo quaeso factum est, ut iis disputatione eum Sadducaeis Angelos omnino est negantibus, exemplum ab
Angelis sumeret Haee fere sunt, quae de opinione A. argumentationeque admonere haberemus. Brevitatis gratia
omittimus alia, quae passim in hoc libello vel plane perperam, ves certe teinere ab A. prolata simi veluti dei oraereationis Angelorum, de delinitione milium, posteros Ad mi non diei neque dici posse filios Dei, et quae sunt his Gmilia. Quae A. sub finem libelli adversus Angelorum inco
Poreorum defensores protulit, cum nonnis demonstrent, vocem εὐρωιτος et interdum etiam de re corporea dici, tantam vim habere non putanda sunt, ut adversariorum sententia prostrata et rationibus spoliata iaceat. Nam cum diserte de Deo, animisque humanis, quas naturas materiae expertes esse omnes concedimi, idem nomen adhibeatur in Beris litteris patet, usum loquendi permittere, ut idem
nomen eodem sensu de Angelis accipiatur, quippe qui et ipsi
in numero naturarum intelligentium sunt habendio In universum, quaestionem de corporibus Angelorum putamus plane supervacaneam in tantis tenebris, in quibus et contemplatio huius universi, et librorum sacrorum auctoritas, nos hoc in genere versari sinit , Id ipsum A. sensistis videtur, cum ad extremum, paullulum de sua arrogantia et fiducia remitteris, cogitur fateri Scripturam sacram Angelos ἡσωματους supponere magis, quam docere. Ceterum, valde
dubitainus, inin ipsis pavoris suae opinionis omnino satis secisse
116쪽
fuisse videatur. Nam inprimis ab eo postulari poterat, ut suam ἰσοπιπα usu loquendi demonstraret, quod plane negle. Hi deinde, ut auctoritatibus doceret, opinionem de codiporibus Angelorum, temporibus Christi, fuisse vulgo reeoptam probatamque. Quid multis auctor causam malam et dubitam pessime defendus vinetur, et argumentando, seu potius argutando, gae obscuram et incertam, quantum in ipso fuerat, effecisse.
eorumque Anatomia. Auctore L H.
Ab antid'issimis retro temporibus, de inveniendis unis
rorum divisoribus cogitarunt, quotquot Numerorum doeisinam susceperunt augendam promoVendamque Problema quidem eatenus solutum est, quatenus tot instituemdae sunt divisiones, quot dantur numeri primi, radice quadrata numeri propositi inseriores. Quodsi enim ex his nesalus sit, qui propositum numerum metiatur, tuto colligitur, numerum istum esse primum. At vero si dicendum quod res est, hae ratione tentando potius, quam methodo certa, eam directa, expeditur negotium. Haec ipsa vero metho adhucdum in desideratis est, atque plus una laborat dis- ficultate. Quoniam vero eius impossibilitas neque demonstrata est neque sacile a quoquam deinonstrabitur, operam haud perdidisse censendus est qui vel unum in ista re passum ulterius progrediatur. Hane ob caussam, quae sequuntur, cum lectoribus communicare haud ambigo. .
117쪽
f. a. Si per numerum ' quemcunque a dividatur unitas, producaturque serie dec malis, hac finita est abrumpiturque, qui:tio diumerus a fuerit ex classe nuinerorum 2
Quodsi vero numerus a non sta ista claste, series in infinitum producitui , ita tamen iis uotientes, qui initio divisonis prodierunt, oit certum terminorum numerum eodem ordine recurrant, ut adeo series illas haud incongrue seriodicas nominaveris. Ita v. gr. 428s 7, 428 7, 428s7,ἔ4 etc. in infinitum. A RO2439o 2 39O, 439O 2 etc. in infinitum. Prior ergo fractio producit periodum terminorum, posterio S.
Numerus membrorum periodi, si maximus est, unitate minor est numero .st, per quem dividendo periodus ista producitur Plerumque tamen longe minor prodit. 9- . Si proponatur periodus quaelibet numerus a qui istam producit, dividendo Lacile reperitur. Iit v. gr. periodus
tta ut denominator tot constet novenariis, quot sitiat periodi membra haec fractio reducatur ad minimos terminos eritque
118쪽
MENII MART A. MDCCLXIX. im Ergo periodus isti producitur si 2I per Im dividatur. Theoremata haec iam in Tomo . Actor mist rum dedi demonstrata. Uberius vero is exponam, qua inde consequuntur, ad Anatomiam numerorum faeientia.
Sit a numerus primus, b vero numerus quilibet per non divisibilis, vico soroh numero integro faPonatur
In hac serie termini quilibet per a multiplicati, cum per a sint divisibiles, ponantur brevitatis ergo, Aa, eritque s
119쪽
Cumque bionatur ipsi a ineommensurabilis, patet fore
Hoe vero si suerit, erit quoque
a σφι Theorema ergo de numero b verum erit, quoties verum est de numero e unitate minori. Et de hoc numero verum erit quoties verum est de numero C es, quare et de numeris a, 3 e 4 te I Sed verum est de numero r. inde reciproce grum erit de , 3, 4. . . . . . , b, En relebre illud theorema Armatianum, cui demonstrando Cel Euserui plurimam operam impendit. Demonstrationem dedi, qualis meditanti mihi primum sese obtulit. Qi iocissi iam ponaturis et . IV, theorema hoc seriebus
decimalibus adplicabile eli, quippe erit
120쪽
erit m vel multiplum ipsius a T ve r, aes pars aliquot ipsius a. r. Uterque casus prior per se patet. Tertius facile demonstratur. Etenim numerorum Iom' τα ro prior constat, o posterior OVenariis. Quodsi ergo hic per illum dividatur, atque quotus
non sit numerus integor, residuum constat certo numero novenariorum, qui est I. At vero quoniam ponitru', numerum novenariorum esse minimum, qui divisionem per a admittat absolutam, consequens est, a raper debere esse divisibilem. s. o. si numerus primus a divida ro I, et numeros primus bdividat Io' a sintque numeri mon, inter se primi, numerus i ridi inde sit dividet io' I. Si vero numer m n non sint primi inter se, sumatur minimus eorum eo unis dividuus, qui si si si dico numerum a b numerum Eo dividere Est enim