장음표시 사용
111쪽
no.Patet , Clerici tenetur obedire legibus ciuilibus in his quae spectant ad gubernatione&administrationem temporalem ciuitatis,&non impediunt administrationem ecclesiastierin,& peccant facientes contra legem .Ergo non Omnino sunt exempti. Consequentia est nota.Nam si essent omnino exempti,no plus tenerentur ad leges ciuitatis,quam si essent alteritis reipublicς.Antecedes autem probatur. Quia clerici praeter hoc, v sitiat ministri e clesiae,simi ciues ciuitatis.Ergo tenentur uiuere aliquibus legibus ciuilibus,& non legibus ciuilibus latis a papa: quia rapa non potest codere leges ciuiles ordinari e,ut sapra probatuest. ergo clerici tenentur uiuere legibus ciuilibus latis ab Imperatore,aut principe laico. Ite Rex est rex no solium laicorsi, sed & clericorii: ergo aliquo modo subiiciuntur ei.Item cleriaci quantum ad temporalia non administrantur potestate ecclesiastica ,ut dictxim est. ergo habent principem, cui tenentur obedire in te poralibus.
Quinta propositio,Dato quod persisne ecclesiasticae non essent exemptae iure Diuino, aut Caesareo,summus Pontifex potuit eas erimere a potestate ciuili.Probatur,Ηοc est coraueniens,imo uidetur necessarium ad admini
strationem rerum spiritualium,quod person εςcclesiasticae sint exemptae a iudicio ciuili: M
112쪽
DE POTESTATE ut supra dictum est, respublica ecclesiastica est persecta,& sibi sitim ciens ergo in ea est pol
fias ad serendas legeς conuenietes administrationi ecclesiar ergo si exemptio clericoriim est c5ueniens,potest serre leges de tali exemptione.Quod autem sit necessaria talis exemptio patet: quias ministri ecclesiae postent trahi ad iudicrum seculare, possent auocari a minist rio ecclesie,&non possent commode uacare officio sito.Nemo enim militans Deo,impli- - imot cat se negotiis siecularibus.a. Thim. 1.& ita si implicaretur mini stri iudiciis secularibus,no possent Deo militare. Ite papa posset propriarathoritate deligere ministros ecclesiasticos, non obstante, quod potestas ciuilis contradi ceret: ergo eadem ratione potest subtrahere illos a iudicio seculari.Item cum pro causis ecclesiasticis, ut dictum est, posset conueniri,
imo non posset alibi appellari,nisi in iudicioecelesiastico, si posset simul uocari ad iudicium seculare, essiet omnino perplexuS, Ut nomposet satisfacere utrique iudiciontem quia
re uera nullo modo erat consentaneum,ut ec
clesiastici, qui simi pastores ipsorum etiam mdicum secularium,uexaretur in iudicio a sub ditis sitis. sexta propositio,Exemptio ' clericorum,
maxime quo ad per nas, ita scilicet quis d nee indicari, nec puniri a seculari potest te possint
113쪽
siat,est multum conformis iuri dimino,&narii rata laaec propositio primo probatur ex illo iudicio magni Constantini,sii pra posito, cu nis irerba sitiat,Vos autem non potes is ab hominibus iudicari,propter quod dei solius inter uos expectate tuaicium,& uestra iurgia quaecunque sitiat, ad diurnum reseruetur exa mei uos enim nobis a Deo dati estis dij, conuenietas non est, ut horno iudicet deos. Idem apparet ex facto Ioseph, Gem 7. qui reliquit terram sacerdotalem liberam.Item sunt distinctae potestates & respublicae ergo de se opo tet ut habeant proprios ministros, qui non habeant seruire alijs phae o sitis, nec ab illis occupari.Item omnino sequeretur magna absilrdi ias, ut praetor diceret causam coram episcopo, & episcopus coram praet ore,& esset scandatur qua etia ratione Apostolus prohibet ne apud ethnicos habeant causas. 1. Cor. 6. Audet ali-- con qnis ilestrum habens negotium contra at
terum iudicari apud iniquos, & non apud sanctos 'Esset aperte scandaltim, si praedicatores haberent causas coram rege pagano.
Septima propositio, siue exemptio clericorum sit de iure diuino, siue non tamen no pG test a principe seculari tolli talis libertas, uel exemptio. Haec primum patet ex quinta,quia postquam hoc expedit administrationi rerum ccclesiasticarum, papa potuit eximere , minia
114쪽
DEPOTESTATEstros ecclesiae etiam sine authoritate principit. Secudo probatur, Quia potestas principu estiora a republica. sed tota respublica Ciaristiana iam consensit in hanc libertatem ecclesiasti Pri .Ergo principes no possunt illa ausorre.
Octava propositio, Nihilominus si libem
s tas clericorum esset in mani festam reip.perniciem,ita ut ecclesiastici impune baccharentur in caedem laicorum,& pontifices nollent adhibere remedium,possent principes consule re suis ciuibus, non obstante priuilegio cleri corum.Probatur, Quia ut supra dictum est respublica ciuilis est perfecta,&sibi sufficies: ζrgo potest se defendere,& seruare ab iniuria Cuiuscuque propria authoritate,& super hoc leges conuenientes serre.Et confirmatur, Napussint principes seruare proprias respublicas ab iniuria aliarum rerupublicarii, non solum per modum defensionis, sed authoritatiue,ut supra ostensum est ergo etiam ab iniurijs cleri
Nona propositio,Praetores tamen,& O-' nes magistratus citra principe grauiter erranis&peccant,iudicia exercentes contra priuil gia clericoru, quamuis perniciosoru,& etiam criminosos ab ecclesiis extrahentes eXtra casus in iure permissos.Probatur hoc, Quia nosunt subditi illorum, nec habent potestate in illos, stantibus legibus, non licee eis agere
115쪽
contra leges,& ipsi non habent potestate, uel tolledi legem, uel dispensandi in lege, ted solum principes . Iohannes uicesimus secundus in extrauagantibus damnauit errores
Marsilii de Padua, &Iohannis de Landuno: inter quos unus est, quodcu Christus in Euagelio Matth.17 . soluit tributum,hoc secit noliberalitate,& condescensione,sed necessitate coactus. Secundus, i ad Imperatorem spectat corrigere papa, ac instituere. Tertius, 2 unus sacerdos habet maiorem authoritate, quam
alius, hoc habet ab Imperatore, & sitiit dedit potest tollere. Quartus, ' nec papa, nec totλ ecclesia posset punire quecuq; homine coactiue,nisi Imperator dedi fiet authoritate. Caiet. cDe potestate papae c. 27 . dicit quod quamuisquilibet licite poisit occidere papam inuasOre,se defendendo: tamen nulli licet papa propter homicidiu punire poena mortis: & credost intelligit iure diuino,alias nihil esset dictu.
116쪽
primo,ta sol u in tribu leuiti afuerit. μ ω
Potestas uere,er proprie 'irituri s, qhaeis nunc essi' sua, gree uocatur potestis ecclesia λω, quod nec primo,nec perfle. mo nullo modo sit immeditate
, tu est in republica. clasti ex quibus constet. x Putei tu ecclestasticiquod immediate sit ire consita, Cr etiam ratio totim. Et multa die potinate co ciuib
ruimus de potestate ecclesiastica ex parte, hoc est,de ecclesiastica potestate,quo iure, &quando instituta est, de distinctione ipsius a potestate ciuili, de comparatione eius ad potestatem ciuilem: in hac relectione consequenter disputaturi stimus de subiecto huius pol statis,&xeliquas grauiores quaestiones theologicas circa potestat conti rigens CS.Ante Oi mnia ergo quaeritur,' An potestas ecclesiastica sit per se in tota ecclesia,dis inguendo ecclesiam uniuersalem a singularibus personis, eo modo quo cocedultu philosophi,tu Theologi.&ueruin est, quod ciuilis potestas est ina mediato in tota republica.Et quidem posset uideri,s sic est Primὁ ex hoc ipsis, quod exe-pli gratia attulimus,nam potestas secularis est in tota republica, & ab illa derivatur in mygistratus,&alias potestates, & ordo gratiae non tollit ordinem naturς, cum utruque sit a Deo. Potest hoc confirmari, Quia ordinadio rei P 'blicae
117쪽
blicae citillis,aeque est a Deo sicut Mecclesiasticae Tec fuit de iure naturali: si ergo hoc unt datum heiphiblicae ciuili ut' ab ea dependeat tota potestas ciuilis, it quid hoc Deus no dedisset sesae suae dilectissimae ' Ergo eadem ratione uidetur quod potestas ecclesiastica sit in to a uitiiteriali ecclesia , quae nihil aliud est quam Christianorum quaedam respublica. Et probatur, Quia utraque potestas est propter bonum reipublicie ergo si propter bonum , &in bonurn reipublicae cos itura est', uidetur ' primo debet esse in republica.Confirmariisti ecundo, uia concilium dicit iu sitis Decretis,
uniuersalem ecclesiam representatis. Et confiri natur, Quia in concilio rite congregato est immediate potestas ecclesiastica,ut iii prςfen- , rria suppono tanqua uerum, & statim probaturus sui . sed concilium non Videtur uendicare
sibi illam p Orestatem nisi in q uatum gerit se
senam Sc uices totius ecclesiae uniuersalis . Secundo arguitur prin cip aliter, Quia ecclesia eligit summum pontificem. Cardinales enim no1lia authoritate, sed ecclesiς eligunt papam: er 'go ecclesia habet summam p otestatem. non
enim posset dare quod non habet. Tertio a guixur QK illo Matt.18.Dic eccles ,& si eccle ' Τsia non audierit, sit tibi tanquam ethnicus, ocpublicanus. ibi data est potestas ecclesiς. auario arguitur,Praelati sunt ministri ecclesiae, e g po
118쪽
DE POTESTATEgo potestas est ecclesiae. Ad solutionem huius quaestionis oportet reuocare in hanc disputationem distinctionem illam dudum a nobis positam in proxima relectione, quae talis est, Potestas ecclesiastica dupliciter accipi potest.
Vno modo large pro quacunque authoritate, aper se adi aut potestate ordinata per se aὰ finem spiritu tem,&ad cultum diuinum, siue habeat alique effectum spiritualem &stipernaturale, siue nohabeat: qualis suit potestas omnis ecclesiastica, aut claues ecclesiae datae a Domino , cuius
modi fuit Sacerdotium totum in lege naturae,& in lege scripta. Aliter capitur potestas ecclesiastica pro potestate & authoritate proprie spirituali, aperiendi scilicet & claudendi regnum
... v caelorum, quae sola potestas uocatur clauisa
Domino,Mat.16.&I8.quae solae habet enectu spirituale, ut in priori relectione declaratu est. His praemissis sit prima propositio , Pot a sta, ecclesiastica siue spiritualis , primo modo potest esse in tota ecclesia siue republica. Probatur hoc, Quia qua libet reipublica constituta,illustrata est a Deo . Patet ad Roma. II. Non est potestas nisi a Deo. Secundu corollarium, Sacerdotes Gentilium poterant leges &decreta facere de cultu sacrorum. Pater, quia habebat authoritatem uel lumine fidei,uel solum lumine naturali sine noua aut horitate ordinati in finem spirituale, & sunt capaces cuti
119쪽
tus diuini,im ὁ ad hoc tenentur praeconro iuris naturalis,ut superius ostensum est. De hoc enim damnatur Getiles ad Romanos i. Quia RQm ucum cognouissent Deum, non sicut Deu elorificauerunt, sed administratio huius cultus, uel omnium admonitionum, quae ordinantur ad finem spiritualem,ut stipi a probatu est,
non spectare ad potestate ciuilem, sed ad aliud genus potestatis : ergo apud rempublica residet huiusinodi potestas spiritualis. Sequitur
consequenter corollarium, quod in lege naturae respublica habuit authoritatem constituendi sacerdotes,&alios ministros diuini cultus. Hoc patet ex conclusione.Nam si in republi- ea erat huiusmodi potestas, poterat eam mandare,& comittere cuicuque uellet. Et Confirmatu Nam cum talis potestas iure naturς nospectaret potius ad unum ex civibus, quam ad alium,no poterat aliter prouideri,nisi autho ritate reipublicς. Signum aute huius est, quod
in historia siue fidelium sue Getilium in lege naturae non legimus sacerdotes aliter constitutos, quam uel populi stiffragiis, sicut apud Romanos, uel regis authoritate apud quem est reipublicae tota potestas. Si enim Melchisedec suerit Sem,stius primogenitus Noe ut Hebrari putant & haec fuerit praerogatiua
omnium primogenitorum : hoc non est cr
dedum suisse aliquo speciali praecepto, aut instituto
120쪽
in DE POTESTATEstituto Diuino, sied ipsius Noe, qui princeps sitorum suit ordinati Oe,aut alias aliqua populorum aut nationum ordinatione, uel costitutione. Vt enim a nobis in priori relectione disputatu est, nulla fuit ea aetate pol estas, quae
indigeret peculiari authoritate diuina. Et si Abel fuit sacerdos, hoc fuit ipsius Ad e primiri parentis ordinatione , qua: dc durare potuit -b ii V 'HC ad tempora Noe Ex Augus L ei . libro ad Orosium. & ad Hebrae. a. dicit quod obtulit
Secunda propo sitio,Tota potestas spiritualis, quae fuit in ueterileg erat primo, & soluin tribu Levitica, nec licebat alicui ex alia tri-Dςμt bu ministrare in templo .Hoc patet Deute.IO ubi post mortem Aaro, qui & ipse erat de tribu Levi,stinctus est sacerdotio Eleriar filius eius :&ex eo tempore iugiter separauit tribum Levi, ut portaret arca foederis Domini,& staret coram eo in ministerio, ac benedieeret in nomine eius usque in praesente diem: quam sobrem n5 habuit Levi partem, nec possessionem cum fratribus suis , quia ipse Dominu Is possessio eius est.Et ide habetur Iostie.Is Tri bili autem Levi non dedi possessionem, sed Mcerdotia,& uictima Domini dei tirael ipsa est eius haereditas . Et confirmatur ex Paulo ad, Heb. 7 .ubi d icit, quod Levi, qui doei m s accepit, decimatus est in tu bis patris, eiuε visast