장음표시 사용
221쪽
pa,quod multo minis potest abrogare fine e s. ωtionabili decreta conciliis,quam in eis dispensare.' Lex aliqua etiam positiva, quosposset esse in eccissi ,πΝrte aliquae taetessunt, in quibus expediret, utnmquam dijenseretur. . cosscitia quado, er in quo casuposeideclarare, π determinare,pπ etiam statuere, ut in aliqua lege recte se mea nunquam dispensaretur. concilium quod uidetur non pose errare in determ tiatione,quos in aliqua Iege ecclesiastica nunqga dis. stetistetur. Concilisfacta determinatione,quia nunqua is aliqua lege ecclesiastica dispensetur,an liceret nunquσπ Pa. pedispensare in tali lege,erutru dispensando ex qua
ςμnque causa, peccaret mortaliter.
3 Decretum si seret a concilio quod in aliquibus legio bin ecclesiasticis nuquam 'essaretur,qubd tale de cretum non deberet apponi in mustis legibus, sed 'taim pluris , hisque grauigimis, er naue necessa ae
3 Decreto facto per conciti,quod in aliqua lege recte. si istica nunquam disspensetum. ,illo non obstante, Papa distensaret, trum reneret factum, esto qηod matς
is Papa sicut peocaret distensans contra decretum concitis,quod ita etiam peccaret petens dispensationem. Cr utens illa,ostenditur. 1 σ Pontusicis disspensationes, qμodsint in cutici diseretitia,σ quae sint in Papa qgid posti agi quis non post,σc. quod nos spectet ad subditos illud determinare,aκt examinam.
222쪽
33 Pape mandatum,cut dispensatio, qgod non semper obtiget subditos ad parendum. iis Papa si dipensaret ii quo cassububditi non tenerenatur parere olpensationi. io Papa quod non deberet aegreferre sed potius gagdere quod feret aliquod decretum a concilio,qgo cauereumr,ut in aliqua sese eccisa tica nunquam distensa.
1r Papae maniatis,an liceat resistere per appellationem Adfuturum concilium. ar Pontificis madatis resistere, er non parere,quod non uidea turpermittentam cuicunque priuatobur aut inare,etiam δεῖ κω modi mandata essent contra deuterminationem concribi, Papa si facta declaratione,er decreto a concilio onatrarium maniaret,quid agendum. a concilium , qμando, er in qμo casu poJet con
L 1 concilium quae maxime debeat caluere i quando dea deeretum aliqAod essetf4ciendam,ut Papae auiorit illibata conferuetur.
nis arguitur, Quia concilium est stiper papam,ergo papano potest immutare decreta illius. Consi quςntia patet, quia par in parem
non habet imperium .c.innotuit.de electione. ergo multo minus inserior in superiorem. Antecedens
223쪽
ΡAPAE ET coN cILIL irrtecedens est communis sententia omnium Parisiensium,& multorum doctorum. Et co firmatur consequentia, Quia alias eadem ratione posset defendi, ' epitcopus posmet dispesare in legibus papae,imo & in legibus conciliorum .si enim papa cum sit in serior,nillilominus potest dispensare, aut abrogare legem cOcilii. ergo non obstabit etiam,quod episcopus dato quod sit inferior, non possit etiam dispesare. dc confirmatur iterum,saltem recepta illa
opinione de stiperioritate cocilii,uidetur omnino sequeda pars aflirmativa sed illa opinio est probabilis,ergo etiam haec. Confirmatur, Quia dato U sint pares potestates,par in pa rem non habet imperium,ut in dicto c.inno xuit.ergo non potest tollere quod concilium sanciuitiunde uidetur, quod concilium in hac causa posset dicere Pontifici, quod Hebrari r sponderunt Moysi,Exo.2. Quis te constixuix grad. i. Iudicem super nos,& principem Et summus Pontifex debet meminisse illius responsi Domini nostri, Quis me constituit Iudicem su
In cotrarium est, Quia dispensatio& abrogatio legis tempore & loco opportuno est pa-icere gregem. Omnis enim actus iurisdictionis
est actus pastoris .sed summus Poti sex est uni-uor alis pastor, iuxta uerba proposita Iohan.
224쪽
au DE POTESTATE acclamatum est Pontifici Leoni Apostolico Iuto,i . oecumenico .i.uniuersali pastori.Et Matth.r8. Quodcunque solueris siuper terram,&c. Sed dispensare est soluere obligationem. ergo .NOtandum primo quod ut ponit Herbeus d. 4 7. primo differetia es inter abrogare,& diaspensare,& interpretari, pro quo uide Sylvestrum in uerbo papa. M.t6. Notandum secundo, quod omnes doctores distinguunt, specialiter S.Tho. quolibeto .arti.rs.&. multis aliis locis, ' duplex est genus canonum & decretoriim, siue sint conciliorum,siue sint sanctoru, patrum,&est unum genus canonum re uera de iure diuino, sicut quae pertinent ad articulos& fidei, ad substantiam sacramentorii, aut qui necessariam habent connexionam ad legem diuinam seu naturalem,pertinentia ad bonor
Et ut certo ordine ae more theologorunt a procedamus,sit prima propositio.In' noc g nere decretorum aut canonum Papa nihil potest immutare dispensando,& multo minus abrogando. Conclusio est omnium theolo- , gorum absque controuersia,quidquid Cano-' nistae disputent. Et ponit eam sanct. Tho. in
multis locis,ut in quotlibeto ubi stipia, & in
primo sentent.d. 7.&s.senten. d.37. uide uerba eius I. 2.q. 97 .ar. q.ad tertium. & q.IOO. artic. 8.&potest breuiter probari, quia ius na-
225쪽
PAPAE ET cON cI LII. rarturale est immutabile , & ut habetur in decretis d. .cap.I.naturale ius semper permanet. &Eia.1 . contra eos qui temere tentaverut imα Ῥ-λ
mutare ius naturale, dicit si transgressi sunt leges, mutaueruntius,dissipaueriit foedus sempiternum,dcc. Sed ius diuinum & positiuum habent eadem vim, sicut naturale, quia ius naturale no habet vim, nisi quia latum est authoritate diuina alias non esset obligatoriit, quidquid dicat Gregorius: cum obligatio esse non possit nisi a superiori: ergo simpliciter in iure diuino non cadit dispensatio humana.' Pro maiori & breuiori declaratione argumentor contra istam propositionem. Primo, Papa potest dispensare in matrimonio rato non conflammato , & insolubilitas matrimonii est de iure diuino: ergo potest dispensare. Maior probatur, Quia uotum solenne dirimit matrimonium,ut patet in c.ex publico.de couersione coniugatorum. Sed uotum solene est de iure positivo, ut patet in c.unico de uoto in .s.ergo ius positiuum tollit ius diuinti. Minor patet ex illo, Quos Deus coniunxit, homo non separet .Matth.19.&I.ad Corin. 7. Sese ' cundo argumetor, Papa dispensat in gradibus Vm' η' prohibitis iure diuino:ergo. Antecedens patet Quia accipere relictam fratris est prohibitum iure diuino,ut patet Leuit.18. Vxorem fratris Levit s sui nullus accipiat. Et eodem modo accipere Q amitam,
226쪽
hibethir:& tamen Papa dispensat in istis:ergo. Tertio papa dispelat in uoto salte simplici, ut
patet ex usu,&in titulo de uoto & uoti redemptione:&ta me seruare uotum est de iure diuino , si quid uouisti,ne moreris redderedissetiacet enim Deo infidelis & stulta promistio,E ' clesiastici s Idem expresse Deutero.2s, Qv papa dispelat cum bigamo,& homicida, sed tales sunt irregulares de iure diuino, ut paxqvI ad Timoth. 3. Oportet episcopum unius Pi- se uxoris uirum,non percussorem, quod glo sesa , & omnes dicunt, quod intelligitur de presbyteris: quod patet, quia statim subdit, diaconos similiter pudicos , nulla alia mention facta de presbyteris.Confirmatur , Quia talis irregularitas notollitur per baptisimum, sicut aliae irregularitates , ut doctores dicut in Α-d. λ7 . ex authoritate Augustiui, Ambrosii homnium do e torum theologorum, & canornistarum. Et quod possit dii pensare cum biegamo, tenetsanctus Tho .in distinctio graquaeitio. s. articu.3. & in quodlibeto θ. 8M; stio doctores de bigamis capitu. nupC & capitu.sina.&.d.;ε. capitu.lector.glosi .dicit licitum in papa dispen sare cum archiepiscopo Panormitano bigamo,&cum homicida polrse etiam dispensare. tenet Abbas in capitii. si dignum.& in capitulo. de homicidio, dicens
227쪽
PAPAE ET cON cILII. 2Is communiter hoc teneri per doctores : nec hoc dubitant theologi. Quinto, papa est uicarius Christi ex themate, Pasce oves meaS:&ex illo, Quodcunque solueris stiper terram,&c.& habetur in cap.ter corporalia.de translatione epitcopi.& in capitulo proximo.de homicidio in 6.Imo Paulus de omnibus Apostolis ait 1.ad Corinth.6.Pro Christo sunga- :.cor mur legatione. Et Dominus expxesse, Qui uos audit, me audit,&c. Et sicut misit me PM.ter,ita & ego mitto uos.sed uicarius & deleg xus potest quicquid potest principalis, ut si
sit ei prohibitum specialiter,ut extra.de offitio delegati, &officio uicarit,per totum .sed non inuenitur ub1 sit prohibita dispensatio Papae, ergo . Confirmatur , Quia Apostoli dispentaverunt in lege diuina, ut in baptisino, In nomine Patris, & Filii, & Spiritus lancti,ipsi baptizabant in nomine Iesu. Et Petrus occidit Ananiam & sopphir m A tW
Ad primum argumentum communis schola theologorum in .distinctio.27.negat ma torem,scilicet quod Papa possit dispentaxe:sed in contrarium sunt multi doctores canonistarum in d.c..ex publico.& cum illis Cardinalis Caietan' in particulari opusculo supzr hoc: cui et miso nostiis teporibus dicitur factsi a Clemente 7 .iud nihil refert quam opinionem teneamuss
228쪽
& canon istarum,consequenter oportet dic re, quod insolubilitas matrimonii ante consummationem non est de iure diuino:& illa uerba Saluatoris intelliguntur & exponuntur de matrimonio iam consummator quamevis aliter posset responderi,ut dicemus in solutione ad quartu. Si uero opinionem theologorum teneamus, quae probabilior uidetur, quia alias partes per se possent dirimere matrimonium, & matrimonium sequens tenCret,& infideles &c. tuc ad rationem de ingressu religionis dicimus, quod est de iure diuino, quod professio dirimit matrimonium , quod
ius diuinum constat ex authoritate Dei, de& non ecclesiae. Votum autem solenne est de iure positivo quatu ad determinationem& modsi,puta qua aetate,&quo ordine, quo tempore, M. Sed non quantu ad substantiam suam.Ad secundum argumentum aliqui, ut archiepiscopus Floren .3. q.titulO.I.cap. L . re Palud.in εA. o. uidetur tenere, quod in
mnibus gradibus prohibitis in Leuitico papa non possit dispensare.& Ηoc reputat Syl-uest .probabilius. Sed oppositii uidetur probabilius,ut tenet Caieta 22.q.Hiq.arg. 9.& determinatu fuit Romae in his diebus in causa regis Angliς.& ideo hanc opinionem tene do, respondetur ad argumenta, quod praecepta ueteris legis, quae non sunt de iure na-
229쪽
pAPAE ET cON cI LII. a x naturali, omnia cessauerunt,nec habent obligationem plus praecepta iudicialia, quam caeremonialia,ut omnes doctores tenet,& nece sarium est tene tu: quod Paulus ita determinat ad Hebrς. 7.Translato enim sacerdotio,necesse&ut translatio Legis fiat,ut habetur in cap. translato de constitutionibus.& S. Tho.in Ia. q. IO .ar.3.probat enim Paulus, quod sacerdotium Christi est aliud a sacerdotio ueteris legis,& per consequens quod lex uetus expirauit:&idem probat ad Hebrae. 8.per hoc quod
Dominus uocat testamentum nouum: ex quo
arguit Paulus,quod antiquum testametum interiit.Dico ergo, quod aliqui gradus prohibi-trin Leuitico, non sunt de Hire naturali. Imo Caietanus tenet, quod nullus praeter primum
in linea recta. Ad tertium,proponitur quod multi tenent,quod papa non potest dispensare in uotis. Quia dispensatio,ut supra dixi- imis,est xelaxatio iuris,obligatio aut uotirce Ium est nunc de iure positivo ergo disperis tio uoti est relaxatio iuris diuina quod uidetur durum. Vnde dicunt, quod nunquam po test dispensare in uoto,nisi uel uotum ipsum fiat, aut sit illicitum & inutile, aut maioris boni impedimentu hoc autem non est v laxare ius diuinum, sed interpxetari, quod non est proprie dispensare.In illis enim casta busto uela tale uotum non est obligatorium
230쪽
iure diuino. imo si constat, quilibet potest
proprio arbitrio no implere uotum .Et huiusmodi sententiae uidetur suis. S hom.in. 22. q. 88. artic. Io. ad tertium, ubi diserte deter minat, quod non eadit dispensatio in uoto, nisi quia est simpliciter malum , aut inutile, aut maioris boni impedimentum . Imo hoc dicit esse proprie aispensatio.Et utinam haec opinio non sit ueraJn contrarium est communis opinio,scilicet quod potest etiam tollere obligationem.Et probatur,Irritatio uoti est de iure positivo,& non diuino: & certum est quod ius positiuum dat licentiam parentibus usque ad certam aetatem:& tamen i ritatio non interpretatur,sed tollit obligationem voti. Et tunc ad argumentum respondent aliqui, quod duplex est ius diuinum, quoddam absolutum & independens, quodno supponit actum humanum,ut praeceptum de baptismo, de eucharistia, quo omnes obligantur,nec eius obligatio pendet ex humano actu,aut iudicio .Aliud est dependens ex humano actu,quod scilicet non obligat nisi mediante actu humano.nullum enim ius diui- mim obligat ad ingrediendum religionem, sed si quis promittat eam, obligatur iure diuino implere promissum. Ex qua distinctione respondeo ad argumentum, quod in iure