Reverendi patris F. Francisci de Victoria, ordinis Praedicatoru[m], sacrae theologiae in Salmanticensi Academia quondam primarij Professoris, Relectiones theologicae XII. : in duos tomos diuisae: quarum seriem uersa pagella indicabit. Summariis suis

발행: 1557년

분량: 965페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

PAPAE ET CONCILII. 273pediat,nec liceat resistetere mandatis pape per uiam appellationis ad suturum concilium. Bene scio quod Panormita. 8c Gerson &ocha, defendunt, quod licet appellare a papa ad co-cilium: sed illi ut supra dixi siunt plurimum

infesti authoritati stim morum Polliti ficum .Et sic probatur breuiter ex carit.ipsi sunt. Q. q. y. Ipsi sunt canones, qui appellariones t otius ec elesiae ad huius sanctae sedis examen uoluerunt deserri,ab ipsa ueris nunquam prorsius appellari debere sanxerunt.& eadem q. capi II. nemo.nec ualet resiponsio, id est a nullo alio praelato.& nunquam,id est a nulla particulari ecclesia: quia de hoe nunquam suit: ergo. Sed quia de hac re sint multae quaestiones,& contentiones,uolo extendere probationes Certes in aliqxu, casti licet appellare ad concilium, nescio quare non in omni casti, ubi Ponti sex facit iniuria, imo ubi est diibi aut ru faciat.Et arguitur sic, Vel appellatio a summo Pontifice ad concilium est de iure diuino,&ius diiD- mim non distinguit in causa grauiori uel l uiori .Ergo si licet in aliqua causa appellare, ergo in qualibet quantumcunque leui. Si autem est de i ure posititio, primum nullum tale ius

pro sertur,ubi talis appellatio concedattir, nisi forte ex aliquo concilio moderno,& schima tico,& dubio, quale suit Basiliente.nec authoritas glos. uel Panormita. hoc tenentium est

282쪽

DE POTESTATE alicuius momenti sine confirmatione iuris. si hecno est de iure diuin o,sed iure positivo, Scs est aliquod tale ius,nunquam distinxit inter.

causam & causam: unde nullo modo consequenter loquuntur doctores, qui concedunt

quod in causis grauissimis a papa potest appellari, non autem in aliis Et dico non esse appellandum, etiam si teneamus, quod concilium est iupra papam. Quamuis enim ita sit,tamen cum sit papa,Oportet quod ultima decisio caasarum spei tet ad eunde.Et confirmatur, Quia a rege non est appellatio sed non est neganda tanta authoritas papae in spiritualibus,sicut regi. ergo. Sed dato quod secudum se liceret, dico quod non expedit. Praeterea hoc probatur experientia,& exemplis, quae in moralibus sis Clunt magnam probationem.Omnes enim appellationes hactenus fictae ad concilium,mi te cessierunt,& tandem deuenerunx in schisma aliquod, uel etiam hqresina. Secudis, quia hoc Psiet magna occasio turbationis in ecclesia; primum, quia si papa timeret ne facta eius deberent rescindi in concilio, nunquam uellet

Congregare concilium cum magna uictura re

rum ecciesiasticarum.Prore Iob uelle cogi egaxe hiae illo, uel non licet,uel esset ualde disticile Semper enim erant aliqui,im D maior pars, qui uelities partes Porificis,& unus princ pS

fauet c5cilio,alius potisici. et sic nihil pacisce,

283쪽

PAPAE ET CON cI LII. arrnec ad utilitate ecclasiae posset fieri imo. erut1 ullio maiores turbationes,ut experietia cOpertu es . Ab eo tempore, quo propter notta Sopiniones doctorti potifices incepertit timere cocillia, ecclesia manet sine cociliis,& manebit Cu magna calamitate et pernicie religionis.

'' 'Vicesimas rima propositio , Non ' uidettur

permittendum cuicunque priuato sua auth Oritate resistere,&no parere madatis Pontificis, quantumcunque essent contra determi nationem concilii. Probatur, Quia esset in gna irreuerentia,& quasi contemptus sitim maeauthoritatis,si cuilibet hoc concederetur vespectu papae: quod non licet in ordine ad

ipsum,acuius mandato, quantumcunque iniusto,non licet propria authoritate discedere. '' ' Vicesimafecunda propositio,Facta tali de clarationen decreto concilii,si papa contrarium mandaret,possent uel episcopi,uel concilium prouinciale per se resistere tali mandato, uel etiam implorare principes,ut authoritate eorum resisterent simino Pontifici, impediendo executionem mandatorum ei IS. In

ista conclusione erat tota difficultas,& propter quam tota disputatio est exorta. Haec conclusio primo tenendo, quod concilium cst su- pr papam,non indiget noua probatione:&ita tenentes illam partem,ta 5 reuocarent in dubium ted quia,ut supra diximus,hic procedis a mus

284쪽

7ς DE P o T Us T A T Emus secundum utranque opinionem, simpliciter probatur coclusio .Et primum quod mihi fecit animum tenendi hanc sententiam, fuit,

quod doctores egregii,& aliter magni desensores authoritatis pontificiar, etiam in ordine ad concilium tenent expresse hanc sentetiam, ut Caiet.in ipso opere,in quo tenet superioritatem papae supra concilium c 27. dicit post alia,R esistendum est ergo etia in faciem papae publice dilaniantis ecclesiam: uerbi gratia, quia non uult dare beneficia ecclesiastica,nisi

pro pecunia, aut commutatione officii, &cum omn1 obedientia& reuerenxia neganda

est iis,qui emerunt possessionem talium beneficiorum Et Sylvest in uerbo,papa 9.ε. Quid autem,inquit,faciendum est quando papa tuis mori biis ecclesia destruit & 9.is. dicit, quod si papa sine causa uellet abrogare ius posti/uum: respondet, peccaret quidem, nec esset permittendum nec ei obediendum in malis, sed resistendum per honestam reprehensionem.Vnde si uellet totum thesaurum ecclesiae aut patrimonium Petri dare parentibus, uel eius ecclesiam destruere,uel huiusmodi, non esset permittendum,sed resilendum .Et ratio

est, Quia in destimendo nihil potest,&si de

destructione constat, potest resisti. Ex istis omnibus habetur, quod ubi mandata uel facta papae essent in destructionem ecclesiε,potest

285쪽

pAPAE ET coN cI LII. Otest resisti,& impedire executionem manda torum. ergo si iam constet ex determinatione concilii, quod huiusmodi dispensationes sint in destractionem ecclesiae,poterunt g bernatores ipsius ecclesiae, & principes resistere in his . Secundo probatur, Quia uim ui repellere licet iure naturali . Sed papa insertuini huiust nodi mandatis & dispensationibus, quia facit iniuriam, ut stipra probatum emergo licitum est resistere illi. Vnde, ut dicit Cietanus,omnia is a loquimur,non quod aliquis posset esse iudex papae,nec authorit tem habeat in illum , sed per modum defensionis: cuilibet enim est ius ad resistendum iniuriae,& impediendum, defendendumque. Sequitur corollarium, Quod non solum liceret non parere talibus mandatis, sed etiam s dio &ui, si opus esset,iresistere illis,& impediare armis executionem illorum mandatorum,& maxime intercedente publica authoritate,

ut principis , & compredendere, & punire

executores talium mandatorum, semper tamen semiato moderamine inculpatae tutelae, non excedendo reuerentiam, nec negando

aliquo pacto authoritate illius,sed solum allegando, quod hoc est iniustum,& in detri

mentum ecclesiq.Et confirmatur totum hoc.

Quia prosecto tyranicu est dicere, quod si immus pontifex habeat maiorem authoritatem

286쪽

D E po TESTATE ad gubernandum ecclesiam, quam rex ad gu bernandam ciuitatem , &rempublicam tem poralem: & si rex faceret graues iniurias,posset ei resisti, non solam uiribus & iure, sed etiam facto : ergo etiam possumus papae, hoc de isti conclusione ,

'' 'Vicesimatertia propositio,propter iniustas

dispens tiones, uel alia mandata insolentia, quae in perniciem ecclesiae procedunt, posset conuocari, & congregari concilium contra uoluntatem papae, ut si resisteret, obviaret eius insolentiae. Hoc expresse tenet Sylvest.

in uerbo papa g. . Quod si papa suis moribus

destritit ecclesiam, potest conuocari concilium contra eius uoluntatem,ut per illud papa moneator,& Deus inuocetur,& resisten do, in malis remedium apponatur Hoc expressse tenet Turre crema. assertor uehementissimos Pontificiae dignitatis lib.3. c. io . ubi loquens de utilitate conciliorum, Celebratio, inquit, conciliorum utilis est ad resi amandum exorbitantias quorundam Pontificum, qui pontificatum situm aut extra sanctorum

Patrum regulas pro uoluntate exercent,aux simoniaca prauitate dehonestant,aut seculi vanitate &uita scandalosa confundunt. Hac de causa congregatum legitur concilium episcoporum Italiae Romae,per Imperatorem contra Iohannem papam Ia. qui uenator,lubricus,&

287쪽

PAPAE ET)cONCILII. a 'ν incorrigibilis erat.Quod factum laudat,&approbat Turre crema.& hoc est ualde utile. Vt enim ait Ermisda papa in epistola ad episicopos per Hispaniam costitutos,difficile est,ut cuiuique cor si prauis cogitationibus induretur,ut in se patiatur culpandus fieri,cum nouerit se iudicium subeundum concilii. Vnde etiam confirmantur quae silpra dicta sunt. Nihil enim prodestet congregatio concilii, nisi sita authoritate posset determinare, quibus in

rebus Pontifex non debet,nec possit attentaxe contra Patrum decreta,&sanctiones. Et

haec de uicesimatertia propositione suffi

ciant.

' Vicesimaquarta propositio , in omnibus

scit radictis cauetidum est maxime a duobus. Primum, ut quarum fieri possit, seruetur femper illibata authoritas, obseruata reuerentia quae debetur papae: quia eius contzmptus , uel contumelia,uel quaecunque irreuerentia, vergit in dehonestatem ecclesiae: ut habeatur in summo honore etiam a summis principibus . & si femel inciperet sperni eius authorixas, tota ecclesia laboraret schismatibus, & f ctionibus. Vnde etiam in concilio si aliquod tale decretum faciendum esset, oporteret ut quam modestissime loquere tur de authoritate & periona papae, ut pum ta, itib

288쪽

ta stib hae sorma . Quam iis hactenus sum. mi Pontificos moti probabilibus uel apparontibus causis dispensaverint,ut aliquis plura benescia possit obtinere, uel ut aliquis ingressum habeat ad aliquod bene seium ui uent e adhue legitimo poste re: tamen quia

hoc usu & experientia compertum est uergere in magnam eonfusionem ecclesiae , &perniciem ecclesiarum,prohibemus omnino, ne posthae cum aliquo quacunque occasione uel merito super boc dispenserui .qtiod si secus factum fuerit, socrum concilium evistiis maturum summum Pontiscem contra sitam dignitatem & osscium, 'corra sacrum conciliu atque adeo cotra Christi honore secis-ie.Perquam quidem sanctione non intendimus siummae authoritati & dignitati qui quam derogare, neo eius potestatem aliquo pacto limitare: sed declaramus hoc esto necessarium ad recta & piam administratione ecclesiae, ne posthac summoria Potificum in hae re, Fua authoritate abutantur, sub hac forma, uel alia commodiori, proponitur decretum odremedium &salutem ecclesiς sine ostensione

Pontificis. secundum quod maxime cauendum in hac re est scandalum:primum in ipsi,

decreto faciendo , ne sorte summus Ponti sex indignatus de hoc concilio,&repugnans ne hoc

289쪽

PAPAE ET coN cILIL 28 rne hoc dedernatur, turbet totum concilium, di impediantur alia commoda, quae a concilio fieri possunt, & diuidatur concilium in

schisma , & factiones. Sed deinde debet ual de caueri a scandalo, si sorte Papa ne gligat huiusmodi decretum Patrum:& oporteat illi resistere.debet enim ualde animaduerti, ne hoc fiat cum scandalo,& inde oriatur maius mλ-lum,& ne si te mel detur licentia principibus resistendi,& non parendi Pontifici in aliquo, ipsi acccipiant in aliis, ubi minimum

290쪽

REVERENDI P

TRIS FRATRIS FR AN cisti a Victbria, De Indis insulanis relectio prior.

Locus reserendus est ex In atth. Docete om-nra gentes , la rigantes eos in nomine Patri Ssiritis sncti. Hatth. ultimo cogite.

s V M Μ A. r IIubim in rebin ut se diutis in conficientia , quomosi debeat consultare istos ad quos spectat haec docere. 3 Dubius in rebuη quomodo post consiustationem rei dubiae debeatsequi id, quod distini tum fuerit a sapientis bus esse illicitum,etiam si alias esset licitum. 3 Dubiuue in rebuηGi post consultationem rei dubiae ἀφαfiniatur a sapientibus illud esse licitum, quod alius est isticitum si sit tutin in conficientia,an debeat sequi

sententiam illorum. Indi barbari,utrum essent ueri domini ante aduentum Hspanorum priuatim, publice. Et utrum essent inter eos aliqui uiri principes domini aliorum. 3 Error quorundam recensetur,qui dicebant iurum in peccato mortali exιstente babere dominium in quati

cunque re.

ς Peccatum mortale,quod non impediiat dominium ciRuile, Er uerum dominium.1 Domini um utrum perda tur ratione inside situ us Haereticus

SEARCH

MENU NAVIGATION