장음표시 사용
601쪽
DE T TMPERANTIA. 23 menta in contrarium. Ad primum patet quid sit dicendum. Primo enim respondetur, quod
nunquam aliquae nationes usae sinat huiusmodi sacrificio , quin prius essent idolatrata unde post tantum errorem idem daemon, qui suggessit in deos falsis colorem, idem etiam persuasit,ut nefariis sacrificiis colerent. Vnde ille error non inuasit, nisi post alios intolerabiles errores,ut dicit Paul ad Roma. Propterea tra- Rom. didit illos Deus in reprobum sensiim. Secundo patet, quia Deus clamnauit facrilegos illos ritus,ut patet Deuter.I2.Unde etiam Cornelio Lentulo, Publio Lucinio Crasso cosulibus ne hominem immolare, neue habitationem sanguine litare liceret, an citum est.Ad secundum
de Abraham beatus Augustinus libro I. super AIudic. c. 69. dicit, quod dato quod lege generali prohibita sint huiusi nodi sacrifici , tamen iubente domino specialiter possunt fieri, sicut& seipsum occidere, & innocentes, sicut praeceptu est Sauli, ut occideret omnes habitatores Amalech. Vel sorte, inquit, putauit Abraham dominum filium suum suseitaturum, &sic nullam faceret Isaac i acturam. Sed quo modo credit illud esse a Deo, cum haberet praeceptum Dei in contrarium Respondetur, illa reuelatio uidetur esie interior,& cui Abraham
resistere non posset. Sed hoc ipso, inquit Ausust ostendit displicere illi huiustii odi sacrifi-f ε cium,
602쪽
s. DE TEMPERANTIA.cium, quod inhibuit Abraham. Ad tertium de
Iephte.beatus August. eodem loco multa dicit. Primum condemnat non solum sectum & sacrificium Iephte, sed etiam uotu , quia uotum per se malum fuit : nam non uidetur cogitasse des acrificio alicuius. No enim dicitur, Quodcunque exierit obuiam milii,sed quod cunque exierit de ianuis domus meae obuiam mihi reuertenti in pace a filiis Ammon,Domino offferam illud in holocaustum. Nec pecora solent occurrere ducibus a bello reuertentibus, nisi sorte canis, qui tamen sacrificio adhiberi non potuit: unde uidetur in ipso uoto licet non de
filia,tamen de homine cogitasse. Quia ergo de hoc uoto,inquit,nec de facto scriptura aliquid
diffiniuit, sicut de facto Abrahae, iudicandum
reliquit nobis ex regulacripturarum .Et posse mus inquit dicere,Deo disiplicuisse tale uotu,&ideo permisit ut unica filia occurreret, ut de tali uoto uindictam sumeret: nec prohibuisse
eum 6o. dierum spatio, sicut Abraham prohibuit,licet infra eo de capitulo dicat, quod pQ-test etiam dici, quod secit totiun ex spiritu domini & uotum & factum,& fortas. ut aliqua
humana uictima, Christi significaretur uitii-ma. Quod si uerum inquit est, non selum
eius insipientia culpanda non es , uerum eius obedientia laudanda. Sed potius uidetur stares. Thori. ii Prim solutione S. Thom . a. 2. qum ione.
603쪽
DE TEMPERANTIA. et 88.are. 2.ad 2. Satis concordat cuilla prima si, lutione, & citat Hieronymum , quod in uouendo fuit stultus, & in reddendo impius. uidentur tamen S.Thoni. & Hieronymus non damnare uotum: nisi tanquam indiscretum, quod post et habere malum euentum.August. autem uidetur damnare iecundum se,quasi in tentio fuerit simpli citer hominem sacrificare. Non enim magnum fuisset, ut pro tali uicto ria uouisset holocaustum uinius bovis, aut arietis. certe aliquod magnum uoluit uouere. Aliter dicit S.Tho. l. dist. . quaest.I.arti c. a. q. a. ad a. Idem Hebr.Π.lectio. 7. Sed non condemnat uotum, sed sachim, quod secutum est.
Sed laudatur Iepte de fide quam habuit. Sicut&Gedeon eodem tenore laudatur a Paulo, qui tamen peccauit tentando Deum in uellere& faciendo Ephot, post quod fornicata est multitudo filiorum Israel. Sed de poenitentia
utritisque creditur, ut ait S.Tho. Sed hoc iam constituto, quod nec sit licitum uesci carnibus humanis, nec sacrificare homines, sequitutquaestio moralis, An si quis habeat hanc lacri-crilegam consilietudinem , uel ut uescatur tali carne, uel sacrificiis tam nefandis utatur, ut
sunt barbari isti inueti in prouincia Yucatan, id est, in noua Hispania, an possint principes Christiani sua arithoritate ista ratione bellum
illis inserre,& quatenus haec: & si hoc no pot- L . sunt
604쪽
ει DE TEMPERANTIA.sunt sua aut oritate, an saltem ex authoritatesiimini potisicis hoc possint. Et quidem Aug. Antho. Archidiac. & Sylvester dicunt, quod
sit quae nationes sint qtice contra ius diuinum supernaturale, &reuelatum faciunt, coerceri
non debent, nec possimi, ut desistant ab illa
uiolatione, ut si qui peccant peculiariter contra legem Christianam,uel olim contra legem Mosaicam. Et ratio est, quia no pos Iunt con uinci manifeste quod male faciant,& per consequens damnari iuridice non possimi:& quia nemo in danatus potest puniri, ideo non possunt illa causa,aut bello, aut alia persequutione coerceri a talibus peccatis. Haec conclusio spectat ad relectionem de Indis, quam de hac materia author supra egit, ibi uiaere late po- , teris. De illo tandem dubio,utrum ' sit laudabile abstinere perpetuo a certo genere alimVntorum etiam in extrema necessitate. Et videtur quod non liceat, quia ut supra probatum est, homo tenetur sexuaxe propriam uitam per alimentum .ergo ubi non est aliud alimentum, nisi huius generis, tenetur illo uti. Arguitur secundo, quia si liceret, maxime ratione Moti, quale dicuntur habere Cartu sienses. Sed hoc non bergo patet minor, quia uotum debet esses ribis de mCliori bono,ut S.Tho. a. a.q. 88.&docto' res q. d. 38. Et saltem illud quod sine uoto est
malum , ratione uoti non sit bonum: ut si est malum
605쪽
DA TEMPERANTIA. st malum inebriari,ratione uoti non est bonum; sed ab sti nere a cibo in extrema necessitate est mortale,feclusis uoto,ergo etiam posito uoto. Imo tunc uidetur egregie procedere dictum illud,In malis promissis,rescinde fidem. Tertio arguitur, Si quis iaceret uotum abstinendia carnibus non regulariter,uel semper,utCa tusienses, sed ibium in extrema necessitate, profecto uotum esset stultum,&ill 1citum. Sed non uidetur quod reddatur melius uotum , quia simul cum hoc uoueat abstinere etiam extra necessitatem,ergo &c. Item plus obligat lex diuina, quam uotum: sed Iudaeus in extremo tenebatur comedere carnes prohibitas,e go etiam Cartiisienses. Quarto arguitur,Lice- ret etiam Carlucensi in tali necessitate constituto comedere carnes, ergo uidetur quod teneretur. quia si habet medium licitum ad conseruandam uitam, facit contra charitatem
non utendo illo, ergo, &c Nulla lex humanadeobligat a diuina, sed uotum est peculiaris
lex,er ,&c.In contrariu uidetur consuetudo& authoritas religiosissimi ordinis Cartu siensis,ubi pro nulla necessitate uiolatur absimen tia illa a carnibus. Nec ualet dicere, quod nunquam incidit necessitas,quia certe credendum est, quod aliqui obierunt, quia non comede runt carnes.Pro dissolutione quςstionis nota, quod Gerion in proprio tractatu de absimen
606쪽
as D E TEMPERANTIA.tia Cartu siensium , ponit duas conclusiones principales in sententia. Prima, Carthisiensies
an extrema necessitate constituti, secluso scandalo, tenentur comedere carnes. Secunda, si
ex tali esti carnium sequatur scandalum , put
dis lolutio ordinis sui,& religionis, obligatur
non comedere carnes. Easdem ponit Maior, 4 distinctione. 38.quaest. 4. 3c Martinus quaestione de abstinentia. Primam conclusionem probant.primo, quia talis occidet seipstim
Ambrosii non comedendo, iuxta illud Ambrosi, Passice fame morientem: si non pauisti, occidisti. Item nulla lex humana potest obligare ad diuina, sed iste tenetur lege ditiina in tali necessitate comedere. ergo, &c. Item nulla constitutio contra charitatem habet locum, si hoc est conti charitatem, ergo,&c. Sed contra primam conclusionem arguitur a. Machabaeo.6.
Machabaei cum periculo mortis abstinuerunt. ergo licet abstinere saltem Carthisiensibus in quacunq; necessitate.Respodet Gersen,qii bd Machabas tenebantur abstinere, quia obliga bantur lege diuina, & n on es transgredienda
lex diuina pro corporali uitae saluatione. Et qtiod Dauid comedendo panes peccasset, nisi
habuisset reuelatione. Sed Maior aliter respo-det,dc dicit, quod Machabasi tenebatur ratione scandali, alias debuissent comedere, unde illo secluso in necessitate liceret comoedere illaS
607쪽
DE TEMPERANTIA. las, quia maior est obligatio diuina seruandi uitam sitam,quam alia lex de non comedendo carnem sitillam. & ita dicit Almain in Moral. c.'.Uno quod tenebantur.Ex quo inseri Gerson, quod si constitutio Cartiisiensis diceret, quod no comederent carnes,etiam in extrema necessitate siub poena peccati mortalis,nes cire, inquit,sateor, constitutionem istam defendere ab iniquitate.Haec determinatio Gersonis,& Maioris, est ualde probabilis, & maxime
declarando primam conclusionem per secundam, scilicet quod ratione scandali potest abstinere in extrema necessitate capiendo largescadalum,id est,ex hoc, quod Cartiisiensis illa occasione uesceretur carnibus, inciperet dispesatio,in casibus periculosis quidem, sed paulatim traheret ad multos castis, & Omnes graues morbi essent occasio soluendae abstinentiae. &cum Medici de industria augeant opinionem &timorem mortis in aegritudinibus,pai- sim in infirmariis Carthisiens uescerentur ca nibus.Fatetur aute Gerson, quod ne hoc eueniat, bene Carthisienies abstinet perpetuo. Sed tamen si in casu occulto , ubi non posset nasci occasio, & talis indigeret carnibus,posset comedere. Sed sicut haec opinio est probabilis, ita contra eam pono conclusionem probabi' liter.Non ' uidetur illicitu Carthisiensi etiam in extrema necessitate abstinere a carnibus,
608쪽
so DE TEMPERANTIA etiam secluso scandalo.Probatur primo. Si coinmedere carnes in extrema necessitate est prae
ceptum iuris diuini, ut ip si dicunt. ergo hoc es et scandalum Pharii eorum,de quo non est habenda ratio , iuxta dictum domini, Sinite
t ea civi duces caecorum. Matth , Tunc enim maxime habet locum Gregorii dictum, scili cet, Facilius scandalum nasci permittitur, quam ueritas relinquatur .Et confimmatur, quia fecitdum istos do ctores, talis, qui in isto casu abstineret, faceret contra praeceptu negativum,quod nunquam faciendum est ratione scandali. Secundo arguitur, Sequeretur, quod quandocun q; esset periculum ne moria tur ex abstinentia carnium, tenetur comedere. Conseques est falsum. ergo probatur sequela, quia extrema necessitas in moralibus ut cem tum est,uocatur, quando est probabile pexiculum. Falsitas consequentis patet ex ipso ritu,& consuetudine Camisiensium, qui tauquam de hoc disputant, an indigeat carnibus, necne.& dato quod medicus dicat eum alias moriturum, non respiciunt ad scandalum, sed omni no negant se daturos.Nec ualet responsio Ar-naldi de Villanoua, qui dicit, quod quicquid potest seri per eius carnium, potest fieri per
oua sorbilia. Nam ut dicit Maior, clarum est, quod potest ex assuetudine incidere in fasti dium ciborum,& omnino non posse come-
609쪽
DE TEMPERANTIA Hilere. Tertio non semper quis tenetur seruare uitam per omne medium licitum , ut patet in multis casibus, ubi posset quis defendere pro
priam uitam,&tamen ad conseruationem uir tutis patientiae quis postet permittere se occidi. Item uxor cum periculo uitae suae potes hassidere, &assistere utro laboranti, etiam ubino est ncceste, sed tantum ad conseruationem fidei maritalis. ergo,&c. Quarto non tenetur quis selum ad conseruationem Uit mutare se,
puta de cosilio Medicorum deserere patriam, quia frigida est, uel aliquid huiusmodi. ergo
nec comedere carnes. Quinto pro desensione
patriae posset quis procedere ad bellum cinnprobabili mortis periculo , & ubi non esset
necesse. ergo pro conseruatione & augmento inclutis , & abstinentiae licet non comedere carnes. Sexto arguitur, quod non plus liceat comedere secreto, quam publice: quia
dato quod illud factum sit secretum, tamen doctrina est publica: &si hoc liceret, non debet oppositum docer1, & si scandalizaret fictum, etiam doctrina . non enim minorem occasionem praebet doctrina, quam factum. Septimo no selum ad conseruandum, sed ad a gendum uirtutem licet subire mortem, ut suppono: sed per hoc, quod Cartus ienses absit-neant perpetuo, augetur illa abstinetia, & uirtus, ergo. Item nullus tenetur ducere uxorem,
610쪽
a DE TEMPERANTIA.ubi certo instaret periculum mortis ex castitate, si fecit uotum.ergo,&c. Ad hoc argumentum dicunt aliqui , negando consequentiam, quia hoc aiunt non est ordinatum ad conseruandum uitam. Sed profecto non uidetur sufficere: nam maritus si indigeret extreme,
uidetur quod teneretur accedere uxorem. Cr-go quod non teneatur, est pro bono castitatis, & non quia non ordinatur per se ad uitam. Pro sblutione argumentorum, notandum est, quod aliud est non protelare uitam, aliud est abrumpere. nam primum non semper tenetur homo,& satis est, quod det opera, per quam homo singulariter potest uiuere. nec puto, quis d si aeger non posset habere pharmacum nisi daret totam substantiam suam, quod1o teneretur facere. Secunda conclusio, In ' casu extremae necessitatis puto quod liceret Carti sensi comedere carnes,alias lex estet intolera bilis. Pos et aliter ad quaistionem responderi, distinguedo de extrema necessitate. Aut enim
est ex lanae, quia nihil habet quod edat nisi
carnes,ut posset cotingere, & in tali casu posset teneri opinio Gersonis, quὁd tenetur cO- medere, quia tuc fame moritur, quae est mors uiolenta,& uidetur imputari isti. Alia necessi tas uidetur esse ex aegritudine, & tunc carnes se habent tanquam medicinae,5 posset dici quod in tali catu no teneretur, quia tunc moritur