장음표시 사용
701쪽
tendendum, sied potius restringendum, quiaest odiosum. Tertium corol Circa sipiritualia proprie spiritualia, siue de iure diuino, siue posti uo ubicunq; interuenit pretium temporale,nil opus est considere ius positiuum, sed iudican dum est iure diuino. Ex his patet distinctione illam Iuristarum de simonia, de iure diuino &positivo esse necessariam,&utilem in hac materia,si sane intelligatur. Ad argumenta autem in cotrarium respondetur ad primum, Falium assiimitur, & contra totam philosophia mora lem. Sicut enim lex diuina costituit aliquid nosolum in specie obedietie, aut inobediet te, sed in specie alteri' uirtutis determinatae, ita & lex humana.Et sicut est intemperantia, quia prohibitum lege diuina,ita comedere carneS in quadragesimano est inobedietia, sed inteperantia nisi satin contemptum sicut extrahere hominem ab ecclesia no est inobedientia, sed uerum sacrilegium. Ad confii . dico, ' ecclesia no prohibet uendi bona ecclesiastica tanquam sacra, aut ecclesiastica,sed sicut prohibet uendi bona pupillorum: Scideo non est simonia, quia non sunt ad ministeria spiritualia, sed ad sistetatio nem teporalem. Ad secundum, dato,' ita sit,l ecclesia non posset sacere spirituale per lege quod non erat spirituale,pc, test tame an necte
re spiritualibus,& eisdem legibus subiicere, &ita facit de aliquibus,ut supra expositum psi,
702쪽
hoc satis est, ut sit contractus simoniacus, de iure solum positivo. sed an in permutationib
pi ςbendarum, si aliqua prςbeia da est pinguior,
politi ali qua pecunia interuenire ad copensandum teporale, ut de praebenda mille aureorum in reditu pro praebenda quingentoria aureoru, an liceat coponere,ut des mihi mille aureos, qdicuntur pensio pecuniae numeratae' Resu odit Angelus in suma,in uerbo,pmutatio .9.6 dices hoc notasse Panor.in c.ad quῆst. de reria pinxit. quan do, sicilicet, datur ratione teporalium, se
cus si ratione iurium, aut dignitatis spiritualis, quae est maior in uno, quam in alio. Sed Adri. quotl. 9.ad 8.principale, dicitAngelu uehementer errasse in hoc, nec Panor. unqua hoc cogi iasib, nec tex. loqtur de tali copensatione unius praeben de cvalia, sed de permutatione possessionum, lus possidctur iure proprietario, qu guendi postulat per se,&per consequens permutari, sed no beneficiis admixtae.Probatur.Nam si quis permutaret praebendam nullum habentem reditum, posset dare mille aureos ut haberet praebendam ducetorum aureorum in reditu, non dubito quin sit falsa opinio Angeli. Postquam ergo ita est, quod simonia esst ill cita
non stolii iure diuino, sed humano, dubitatur, quis primus hoc crimen inceperit. Videntur enim doctores dicere, quὁd primus author&inuentor fuit Simo ille danatus a beato Petro,
703쪽
quod ex ipso nomine apparet:&uidetur quod in lege naturar cadere no potuerit, cum illic noectet aliqua potestas proprie spiritualis. Sed his non obstatibus es h prima cocluso .In lege scripta potuit esse,&suit hoc uitiu .Probatur, quia erat sacrameta,&sacerdotia, ius licet no haberent illam eis caciam spirituale, qtue habent in lege Euangelica , tamen erant ordinata ad illum sinem spiritualem, & per consequens ne gotiatio illorum erat prohibita iure diuino .Et quod ita hierit,patet de Gie Zi q.Re . . de quo legitur, quod accepit duo talenta a Naaman principe militie regis Syri ς, que Eliseus a lepra curauerat. & de Hie roboam, de quo legitur 3.
eg 13. quod fecit de nouissimis populi sacer- 3.Reg.73. iotes excelsorum & quicunq; uolebat, imple a at manum suam , & fiebat sacerdos. Etiam 2. LMacb. . Hachabaeorum . . de Iasone fratre Oniae legi ur, quod dedit Antiocho argenti talenta Ire-zenta sexaginta, ut fieret sacerdos. & 2. Macha.
. legitur de Almachio, quod uenit ad regem
emetrium, offerens coronam auream,&pat nam, ut c5stitueretur ab eo stim mus sacerdos,
eccato peccauertit cum Simone mago, quantitam de omnibus illis, salte de Gie Zi,Hierob. Iasone uideatur posse dubitari. Na si Gieziuit simoniacus qui recepit, ergo & Naaman tui dedit uiginti talenta, qui tamen non reprem s henditur
704쪽
18ς DE SIMONIA henditur a Scriptura. Ad hoc respondet Ammachanus lib.IO .ca.2I.quὁd ut constat Na liman gratis dedit ad sustentationem uiri Samisti. Sed Gil eaei fraude accepit, dicens se ab Elisaeo missiim, ut peteret ab eo. Sed maius dubium uidetur de Hieroboam&de Iasone, qui nullam potestate emerunt,aut habuerunt, cum essent Sacerdotes idolorum , & potestatem acceperunt a tyrannis, qui nullam dare A n. poterant. Ad hoc Adria.in quotl. de Hierob.
PMμί &Palud. in . etiam de Hieroboam & Iasone dicit, quod re uera ita est, quod quanquam tantum fuit ex obedientia, nullum peccatum fuit simoniae,sed fuit ex intentione: quod sitia ficit & ad peccatum quantum ad speciem, &ε gηδ quantum ad culpam. Vnde& beatus August. I. q. r. dicit ' ignis sacramenti, qui per septua ginta annos Babylonicae captiuitatis sub aquis
uixerat, extinctiis est Antiocho uendente i τ' cerdotiti Iasoni. Secunda coclusio , In 'lege naturae potuit esse aut fuit peccatu simoniae. Probatur, quia fuit uerum Sacerdotium, Ut patet de Melchisedec. Gen. 1 . &ad Hebrς. 7.&in P S.IO Q. ergo negotiatio esset simoniaca: &propterea non est dubitandum, quin haberent multa sacramenta ordinata duntaxat ad finem & salutem spiritualem, & per conie-quens emptio aut uenditio illorum esset simoniaca de iure diuino .Ee quod etiam fuerit,
705쪽
DE SIMONIA. 187 patet de Balaam propheta, Nume. 22.&.2.Petri a. & in Epistola Iudae. licet de Balaam possit dici, quod non peccauit, nisi quia iniq; uoluit agere contra Israel. Dubitatur, an 'inter Paganos, & idololatras potuerit esse hoc crimen simoniae. Videtur enim quod non, cum nulla potuerit esse apud eos potestas spiritua lis,nec aliquid uere ipirituale. Ad hoc respon det tertia conclusio, Emptio ' aut uendi- Simoniatio apud idololatras non solum suit ex inten- apud in eotione, sed etiam ex obiecito uerum crimen si- les inuenitgrmoniar. Probatur, Nam, ut disputaui in qu dam relectione, in lege naturae erat potestas
pud populum, aut apud principes constituendi uiros Sacerdotes, quomodo etiam fuit Melchisedec , neque propter idololatriamam i sierant hanc potestatem: ita quod Sacerdotes gentilium erant ueri Sacerdotes, id est,
habebant legitimam facultatem gubζrnd di apud gentii populum in 1piritualibus, quanquam illi ab le: erant uia
uterentur illa potestate ad cultum daetnonum: risacerdotes& ita negotiatici, & ambitio illorum erat peccatum pro tali sacerdotio, & eiusdem rationis, sicut nunc est. Vide autem quod Hieroboam &Ιason non fuerunt simoniaci nisi solum ex intentione, non, ut putant Adrian. dc Palud propter quod illa est ent sacerdotia idolorum,sed reuer quia nec Hieroboam, neque Antiochus tradere poterant talem potesta'
706쪽
tem, cum essent tyranni. Et ex his patet, quod& Caesar,& illi, qui per largitionem cosequuti sunt inter suos sacerdotia idem peccatum pec cauerunt sicut Simon . Secus autem uidetur iam uel apud Iudaeos, uel apud Paganos,apud quos expirauit omnis potestas spiritualis, atque adeo non uidetur quod esse possit peccatum simoniis ex obiecto,sed adhuc circa definitionem propositam, sicut determinatum est
quid pro spirituali intelligatur. Esst dubium longu & graue, quid pro temporali intelligatur. Postquam constituimus non esse simoniacum per sie & iure diuino, nisi interueniat aliquid temporale, descendendo distinctius, ii quaeritur An ' si quis timore, consanguinit te, precibus, fauore , aut obsequio recipit, ut administret spiritualia, sit simoniac'.Et primo Bo Men. de timore d.Bonaue . d. 2 . tenet, quod dare beneficitam ratione timoris, est simonia. Prie-Dμ ηι terea Duraia d. dist. a s. q. . dicit quod etiam sidet digno, quo ad Deum est simoniacus. Idem Adriati, dicitAdria. quotl. 9.art. 2.& proponit non solum ratione timoris de malo temporali, sed etiam ratione indignationis. Idem habet An- Angelii. gvlUS,Verbo, simonia. g. s.&Maior expresse, d. S. Nom. Et Sandi. Tho in Φ. d. 2 s. q.s .ad dicit quod si spiritualiter mouetur propter timore,
manifeste est smoniacus. Praeterea CX c.nem Q.
de simonia. Et probatur, quia qui talitex dat,
707쪽
non liberaliter dat, ego est simoniacus.&Cicero a. Rhetoricorum, Qui metu mortis fa cicer. r. cit, non liberaliter facit. Sed hoc non obstan- Rhetori. te est prima conclusio, Conserre ' spiritualesne respectu ad illud commodum, uel incona modum,timore indignationis, non est simoniacum. Probatur. Talis dat gratis,id est, non pretio aliquo modo, ergo no est simoniacus. Probatur, quia ex hoc, quod aliquis timeret offendere regem, non recipit, aut amittit aliquid temporole. Praeterea si quis timore orat, celebrat, confitetur, non est simoniacus, noq; qui absoluitur,& tamen haec simi maxime spiritualia. Secunda conclusio, Non ' uidetur malum dare spirituale digno ex timore. Probatur
eodem modo, quia neq; celebrare, neq; com municare ex timore , est peccatum. Tempore enim quo alias non teneor communicare,
aut confiteri, si timore poenae impositae a prae lato confiteor, nullum est peccatum. Suppono enim in praesentia, quis d opus ex timore seruili aliis bonum, non est peccatum,contra Luthe ranos. Praeterea facere ista ad uitadum poenam in serni, non est peccatu, quia timor etiam sier- uilis est donum Spiritus sancti, secundum S.
Thom. 22. q.I9.arti c. .&0.&gloi ad Rom.3. Praeterea incutere istum timorem, ut argue
bam, est bonum.Vt si Papa minaretur Epii co- PO
708쪽
xso DE SIMONI A. po exilium,aut carcerem, nisi dignos promo- ueat.ergo. Tertia conclusio,Ιdem etiam ui detur in ditium de timore mali temporalis , ut uitae, aut exilii, aut carceris , dum modo hoc non redundet in aliquod commodum tem
porale, ut sit ex pacto aut aliquo modo per
modum pretii, ut tyrannus comminatur Episcopo exilium, nisi Petrum ordinauerit. Probatur eodem modo, quia gratis dat.Praeterea, incutiens timorem, non est simoniacus. orto
nec patiens cxj.. Parieterea, si esset lex , quod Episcopus prouidens indigno soluat decem marchos argenti, lex esset iusta. ergo Episicopus, qui illo timore prouidit digno,non est si
moniacus. Praeterea , quia tunc talis collator incurreret poenas excommunicationis, et alias poenas iuris, & recipiens beneficium teneretur restituere. Haec autem nec authores contrarii audent dicere, neque est in iisti.Ρrobatur consequentia. Nam poenae latae sunt aduersius simoniacos in ordine, aut beneficio absolutesne distinctione. Praeterea, quia in illo capit. S aluator. a. quaest. 3 .ub i Urbanus Papa late tradit modos & species simoniae, nullam mentionem facit de timore. Praeterea, si quis nollet conserre digno, nisi timore, quia tamen uolitione conditionata, &uitiosa, hoc non esset simoniacum, sed acceptio perionarum,
uel aliud peccatum. Et nihilominus uelle dare digno
709쪽
digno ex timore poetae,imo ad uitandum pCenam adhuc esset bonum. Si autem talis timor reselueretur ad commodum, aut ad pretium temporale, credo quod esset simoniacum,ut si princeps daret Episcopo salarium, aut stipendium , & Episcopus timens perdere , velut de nouo haberet, conseri et beneficium, estet peccatum simoniae. Sed nec hoc uidetur certum , maxime si iste finis sit mediatus, putauel timeret perdere amicitiam,vel mun ei a Regis, uel sperat fieri amicus. ' Ad argumentum ex authoritate Sanet. Thom. respondeo,
quod intelligit de simonia largo modo, &n propria. Fateor enim quod cum respectu iliquo temporali sit administratio spiritua tum, est peccatum a fine, sed non est simo aia damnata a Christo, uel a Petro .Vel dic retera , quod Sanct. Tho m. in ε. sequutus es Vinionem siti tempoxis , quam postea reli quit in Summa.Ιmo Sanct.Thom. quaest. IOO.upxa, per hoc probat, ut statim dicam, quod
Onferre ratione consanguinitatis, non est si noniacu,quia non est allic emptio, aut uendi-
io, sine qua non es simonia, sed neq; quanto fit ratione timoris. ergo nec hoc esst simo-aia, cum haec tridetur est e sententia Caiet. in Suma, tit.de simonia. ' Dubitatur, An collato spiritualis ratione consanguinitatis sit si-ΠOnia,Beatus Bonavent.dist. 26.tenuit quod
710쪽
sic. Et suit opinio Parisiens ut recitat Altis odoreia. idem Glos cap .unico. ubi reprehendit Innocen .s. Archiepiscopum Mediolan. quod
beneficium cotulerit in fauorem carnis. Glosa autem hoc dicit esse simoniam.&m capit. nemo. de simonia. dicit, quod est simonia, squis ex affectu confvnguinitatis admittit 1m- poenitentem ad isecramenta. Maior. dist.2.q.ῖexnresse id habet.Nihilominus est prima con-: clusio, ' Consei re beneficium intuitu consanguinitatis,non est simoniacum. Haec est SThom. q.IO O. art. .ada.& Altisiod. ubi supra Et ratio est, quia gratis dat,& non est emptio. aut uenditio. Praeterea si collator est simonia cus, ergo& qui scieter eo intuitu recipit, quocnemo dicit, neq; talis damnatur ad restitutio
nem. Ιmo in ca'. nec ecclesia. bene reprehen
ditur Archiepiscopus. Primum quia retinuisibi prouentus beneficii, quod contulerat, dhoc codemnat tanquam simoniacum. Secun
dum est, quod affectu carnali hoc secisset, dhoc non dicit esse simoniacum , quanquali esset turpe, unde maius argumentum sumitur ex illo cap. quod non sit simoniacum: secamicitia consim guinitatis est honesta. ergo is Secunda conclusio, Si quis conserat benescium confinguineo alias idoneo quantumcunque motus a coni guinitate, non peccamortaliter. Quod uidetur cotra Altisiodoren