장음표시 사용
351쪽
28α Ca P. IIII. DE INIVM quibus dominari dicitur, nempe pisces m 'ris, Volucres coet i, & pecora terrae: sortasse etiam & reptilia terrae, propter necessariun susum pharmacorum quae ex ijs conficiuntur: non tamen propter hominem , cete illa gra dia , & serae terrestrςs.' Alioqui cum data est somini haec potestas, earum quoque nomina addita suissent. Sic Theodoretus; cuius tamen sententia in hac doctrina re licitur: quandoquide scriptura viii uersaliter loqqitur, & nihil excipit. Ergo nec nos excipere debemus t cum nulla ratio ad ς cipiendum Vrgςat,& in d. cap. Genes. 9. Super omnes V lucres coeli cum uniuersis quae mouentur super terram,sed serae terrestres mouentur sti per terram. Ergo etia hominis suberant imperio . . Secunda conclusio. Itu imper3 9 domissco latum humano generi siver omnia animalia, tam man freta, gream sera, non est *blatum per peccatum ,ses remansit in homine. Basilius, Iregorius Nyssenus d Augustinus loc. cit. D. Chrysost. som. ILin Genes. 5 alii. in Genes. cap. r. Ratio etiam clara. Imperium & dominium in animantia, coniunctum ςst imagini DEI, eamq; inse parabiliter sequitur. At imago DEI in homunibus etiam post peccatu remansit: Quia ho- 'mini ivturaliter inest, nec amitti potest. Basil.
co cit. Ambros lib. 6. Hexa meron cap. 7.&8. Hieron. in cap. 28. Ezechiel. in illa verba iTu signaculum similitudinis,&c. Damascen.
ijb.2. de fide. cap. 1 Eucher.Lugdunen lib. commem
352쪽
commentariorum in Genes. in illa verba. Fa ciamus hominem ad imaginem. D. Bernard in tract. de gratia &lib. arbit. D. Tho m. inti parti q. 9J.art. q. D, Bonaue 't, in zH. H. art. I
'. r. & alij comuniter alibi. Hinc August. lo c. cit.ait, Homini dona uix DEV s,ut etiam carnε peccati portans,possit no solii pecora, & iu mota suis usibus subdita, nec tantii domesticas 'mirabiliter imperare, pote ia raxi0n no cose poris,&c. De his coclusionibus ex pro secto latius E nobis pertractatu est, iis is r8cep taru in Theologia sententiarum,d e statu innQcentiae, peccato. originis, dec. scistione I. memb. ω Nunc pipius ad instit itum Sit ei So. . Terii a Conci esto. tis concessum est omnibus hominibus, ct cxm natura inditum. Hanc conglusio nςmtrad u ἀx S.I hom I. part q. 96. axi h post Aristot. lib. I. Polit. cap. sedum ait: quod venatio sylvestrium an im alii est iusta & naturalis, quia per eam homo ven dicat sibi, quod est naturaliter suum. Ioan nes Medina. in C. de rebus restituendis. q. u Dominie. ii Soto lib. q. de iustitia & iure. q. s.
num. I. &alii alibi. Haec conclusio quae perarino potest, probatur ex illo Genesi 'o; una mini piscibus maris,volucribus coeli,&bestiis terrae, &alijs scripturis allatis in prima coesu
sion: Deipdedothiniuitianis uia, sub quo
353쪽
rus venandi continetur, inseparabiliter na: iuraliter si quitur imaginem D qi in hominς,' Vt communis & vcra Theologorum doctrissa est. Sed ab initio statim, homo adiimagianem Daiiactus est iuxta illud Genes. i. Faciamus hominem ad imaginem & similitudin . nostram; Et praelit piscibus maris, & volat Iibus coeli,&besti ,&ς. Ad dignitatem, ex-ςullentiainque naturae rationalis pertine do-
in in tu na in animantia. Id quod prae alijs pau- .is D. M sil ho m. io in Genqs loquens de po testate homini tradi ita in pisces, explicat his verbis: Atque dii Cetus hic tam immanis te
ferus, nullofrupe negouo , per hamum tena us inhaerescentem , captiuys abducitur, host' in is ingemitu thdustria domitus, & pugnatus , praedaquEfactus piscato ri, exiguo iligens i inimicilii nbrili. Qua id gratius Ho-ko sane per opulentam: &praediuitem Vim 'rationi, principatu i i quaevis an in alia donatus quali facinorosos, a c resus siςruos, atque x elles, ad obedientiam seruit*temque re dre cogit. Reae igitur animalia, n turali seritate , non cicuramur, limVel ipsa necessitari eoguntur suo, ut famulentur & serviant imperatori. Hii sane argumentis elucescit, ab ip-DEo, vim caeteris omnibus imperandi, delatam esse homini, ubiuis gentium constitulo. Atque hinc sustum est,ut Balenae omnia vinaris monstra, vςὶ solis hominibus horrenda, sub hominis ditionem atque dominatum iubiecti
354쪽
susiecta,& substrata sint, A. Hucus iis e Basil.
Ex his, alijsque, quae passim Pactes & DD. adserunt,sicilό intelligitur, iii, venandi, huma,
no generi in principio, cum ipsa natura datu eique naturalitet inesse: Hinc rectissimὸ constitutio illa iiii is Saxonici lib. a. art. 6I. quarusermanice allegat. N deinde in latilium transifert Ioannes Sc laneideuvinus in Instit. der sum diuision. &acquir. ipsarum dominio Fera, nil ib. sic habet : Vbi DEvs creabathoe minem,potes atem ei concedebat, super omania animalia,pisces volucres. rare testi
monium diuinum habemus . neminem ebrii causa, poenam capitalem, vel aliam corporalem mereri posse. Siclus saxonicum,culiis ea intentio,c tra DII mandatu in esse ob vena tionem, piscationem , aulaucupium homine morte mulctare: aut alia graui corporali poe
Quarta Concluso. libertas venastali is unda
i Dis inregentium onaturali. Hanc docent comis muniter DD. in Instit. M. Ferae. de rerum diuision. Decius in consit. 197. incip. In casu. Sein consi. 27i. incip. In casu trant mista de Hi spania. Iason. in cons II9. col. I. in fine vol. 4. land. a Valle consit. 9. vol. 2. Natta in con- sit. 37s. incip. Non potest. vol. 2. Didac. C trarr. in reg. Peccatu. pari. a. M. 8. AfidnGaul. Pract. obserit. lib. 2 obser.68. & alij alibi Maecconclusio constat ex d. . Ferae. & L. I. 2.3. & .
C deacquir. rerum dominio. Ratio etiam ex
355쪽
ips capvT 11 It. DF 1 NII Pa. superioribus clua est. Ius ti venandi libertas seciuitur imaginosi iii homine, eiq: naturali. ter inest. Hinc sequitur. Quinta Cqnci usio: animalia fera, ct olue pila. iure gentium θ inaturalisunt communia ac
quiruntur primo capienti Hinc tenen t omnes D D.
in locis citatis, εἰ ex Theologjs Gabf. in . LIs. q. s. Ioan . Medina in C. de restit. q. tr. D mintc. Soto libi . de iustit. & iure q. 6. art. . Summistae in verb. Restitutiq, nec est duabium in hac re. Constat etiam eonclusio esarε exll. alleg. & ratione do m in ii, quod DE v s iuereatione hominis, naturalitei omni homini cum imagine impressit. Huic conclusioni innititur communis illa DD. sententia asserest itum ius venandi, per principes prohiberi ii posse, quam sententia amplectuntur Anton. de Butrio, Hostiensis, Ioata. Andreas, ' di nal.&alii quidam in cap. Non est, dedecim. post eos Decius, Iason. Roland & Natta inco-siliis allegatis. Stephan. Berti an d. in cons. incip. Visis petitionibus parte num. 8. Vbi. i. Guliel.Benedictus in cap.Raymitius detesta
an verb. Et uxorem nomine Adalasiam . num.
868. Iacob. a S. Georgio in tracti de seu d. Et cum venationibus. Andr. Tyraquellus in agnis Iurisconsultus de nobilitate, cap 37, numero' o. Bartholomaeus Chas anaeus a sper consuetudin. Burgund. Rubr. IA M. 7. Malii alibi. Potistima & fundamentalis, pro hac sententia ratio est. Venandi libertas, esit tur is naturalis
356쪽
naturalis& gentium , exconclusionibus p sitis & iuribus adductis. Sed quae sunt iuris gentium, & naturalis, princeps tollere non potest. M. Sed naturalia quidem. Institi de iure natur. gent.&ciuil. d. s. in princi cap. sitid. 6. Cum ius gentium potentius sit qua principatus Bald. in cap. i. s.fin. Qui seuda dare poss. Ias. in . L. Quo minus T de flum .R.oland. in d. cons. 9. num. s. Vnde consuetudo etiam, quae est contra ius gentisini, non valet secundum Panormit. in cap. sin. ia ius genti uim ratione naturali est inductilis. Cui sententis fauet etiam Bald. in L. unica. col. 3. C. de his quae poenae nom. dum vult quod iustitia posiatilia, & municipalis potest tolli , non iustiti, naturalis & necessaria,quia costans & perpetua est. Sed q uomodo vera sit,& intelligenda haec communis opinio, deinceps rectius costabit. Sexta Concl. Animaliafera, o blaestria, minime
comunus positi sed negative. Hac docuit Cardin. Caiet. in train. 17.Resposio nu. cap.Ia.dub. &post eu Didac.Couarr. in. d=. 8.nu. I.Vers. His accedit, quod humana lex. Petri Nauarra de ablato ru restitui. lib. s. cap.r. nu.28L &quida
alij recentiores. Haec conclusio magis indiget declaratione quam probatione, quonia insuvera est, obscura tamen ignorantibus vim te minorv. Ad intelligςntia autem notanda doctrinas.Thomae I. a. q. 93.art. . ad tertium, ut
qua sun datur conclusio posita, quod aliquia cicitur 'esse de iure natura i , d 'pli iter,
357쪽
i Ua dap. 11j I DE IN I .lia P. Vno modo, quia natura adhoc inclinavi Sic inon esse iniuriam alteri faciendam. Alio modo quia natura non inducit contrari alia esse it possemus dicere quod hominem esse pudum, est de iure naturali . quia natura non dedito vestitum, sed ars aduenit,&hoc modo com- i munis omnium possessio, Somnium 'nal bertas, dicitur esse de iure naturali: quia scilicet distinctio possessionum, & seruitus,nois sunt inductae a natura, sed per hominum fationem, ad villitatem humanae vitae. Hic s. Thomas. Hinc Isidorε uctoritas lib. 1. Etymolog. cap. 4. quod communis omniu possessio,&vna libertas est de iure nituralii ad quam S.I hom. multis, praedicta responsione, ad tertium resnondit . breuiter, intelli end
j cum Dominico a Soto lib t. de iustiua & iure,
ort. s. concl. 2. non quod lex naturae, commii
nem possessionem praecipiat: aut seruitutem interdicat, sed dicuntur haec negative delege naturae, quia illa nec diuisionem secit,nec seruitutem iussit. Nunc ad propositum,animalui sera non sunt communia iure naturae positi, - 1 uE,&affirmative, in hunc sensum quod ni tura praecipiat ea communia manere, nec alia cui approprianda, & diuidenda; sed negat, .ue, quia nullius sunt,& iure naturae nulli pro prietati sunt subiectae . , nec alicui applicatae: Cum hoc tamen non repugnat,quod fiant per apprehensionem capientium, lege, praescrip
tione, conssensu populυ c. Quem dimo dum
358쪽
i iure naturali, ab initio omnia fuerunt com- munia, postea tamen iustis de causis introducta est distinctio, inter priuatos, post quam distinctionem, & appropriationem, non licet Unicuique, rem alterius iam propriam factam Q occupare. Sed de his infra latius. Atque eY i hac conclusione, eneruatur ratio communis . opinionis, contendentis, ius venandi, non
posse prohiberi per principem.
. Septima Cones usio. Non e t negan iam a priu- . 'rapibiu iustis ex causis , venationem prohiberino e
Hanc ex Theologis tenent Gabrin . d i 1. Dominic. asoto lib. . de iustit. Silare q6, art. q. Ioannes Me lina in C. de rebit, festi
tuendis, q. 12. Petrus a Nauari a lib. s. de fessiit
alij passim, & iurisperiti celebres non dis ilia Lliunt,Faber in M. Flumina. Instit. de rei u i di uisione. Andreas Tyraqeli. d. Chais in. loci cit. BOUrius in consuetud. Bituricen iit 'de is consuetud. praediorum. M. f. Couarta u. 8. numero ι.&PlureSaluab eo a leg, ti & hie sententia, nil lac ii zquentiori Doctorum cal- culta recepta est. Conclusio in primis proba tur, consuetudine, it tuitis, legibusque omnium regnorum ,&prouinciarum. Vbiq; enim locorum principes Cunt ita exercitio prohibi l 'ionis. D inde prin QPS tan qnam moderator publicat, & rpctor, potest za, quae nullius sunt, altζri priuato dare appropriai e. Ei et iam tibi Ergo Piohibitionem potin sacer
359쪽
stotele. Albertc.in L. Decernimus. I. desacros
Ecclesiis. Lucas de Penna in L. Militaribus C. dedecurionib. 3 post alios plures. Vas'. illu
Ppter regem,& principe. Sed rex, & princeps; propter populu & regnu creatus , & institutus est, ut benὶ tradunt Vasquius in d capi. post
Alphon CGuerrerium in thesauris Christianae religionis. cap sq. nu. 12. & Ioan Medina in d. q. D. subiit. E. Et latius ostenditur hac D D. iententia, quod prohibitio Venationis no de beat fieri, nisi ex causa cocernente publici bo. iii augmentum. Quemadmoduenim vecti galium iustitia,metienda ex publica, non priauata principis utilitate: ita & Phibitionis v ea nationis rectitudo,spectanda, no ex prohibeatitutilitate, sed reipublicae comodo Quandoquide ut in vectigaliuimpositione, proprium
exigitur: sic in venationis prohibitione, commune aufertur. Cauta aute particulares pro hibitionis, esse possunt. Prima. Ne multitudine venatorii, qui essent nisi venatio prohibe retur, serae consumantur, &extirpentu . Si eniim passim permissum omnibus esset venari; nullibi quietus locus secis , lla nec generare possent, et cessante generat ione, etiam pro parte, notabiliter etiam numerus animalium sylvestrium diminueretur. Sic in quibusdam regionibus, certia anni tempori
360쪽
192 CAp. IIII. DE res Irg. bus prohibita est venatio quorundam anima .
. lium, quando tempus est aptum generationia natura inditum. Neg neratione impedita, numerus diminuatur, di commune bonum decrescat. Sic etiam alibi, ut Couarruviasat. . testatur legibus,&constitutionibus firmati nescio petis & bombardis serae prosternantur, eo quod sonus,& fragor bombardarum, seras in sugam cqnuertat, &e suis locis depellat, cudamno regionis,&prouinciae. Secunda causa, Vt vitentur rixae, & contentiones reipublicae. Si enim omnibus communis eskt venatio, perpetuae forent li es,itater multitudinem v natorum. Ea de causa crescente hominum nu mero, diuisio bonorum facta,& iure gentium introducta est. Tertia, ne homines agriculturam , aliasque artes reipublicae utiles, & necessarias dimittant, & vacent venationi, & vanis rebus. Abstrahit enim venationis frequ*as occupatio, melioribus studiis, mentemque praesertim incautae iuuentutis, immensa v luptate rapit & allicit. Raro enim ut experiε-tia copertum est ditescunt,qui venationis e ercitiuamant. Proinde ius venationis, magis cicopetit principibus,& viris illustriotibus,qui ex bonis & redditibus,satis superq; habet, Vnde vivere possint, nec labore & sudore, victu&amictum quaerere coguntur. Atque etiam ob hanc potissimum causam, exercitium cIa-imorosae &saltuosae venationis, in canonibus,