장음표시 사용
341쪽
δυσχωρίαις. τούτους δε κακος διετίθετο, παρα- 4σκευαζύμενος πρ0ς το μελλον ' και γὰρ δεσμ00ς ει χον βαρεῖς καὶ τω λιμω συνεσχηντο, καὶ ταῖς πληγαῖς αυτον τὰ σώματα διέφθαρτο. καθισας οὐν 55 τούτους εἰς το μεσ0ν προέθηκε πανοπλίας Γαλατικάς, 0ιαις ειοθασιν οἱ βασιλεῖς αυτον, ὁταν μονομαχεῖν μέλλωσιν, κατακοσμεῖσθαι ' πρ0ς δε τούτοις πους παρεστησε καὶ σάγους εισηνεγκε πολυτελεῖς. κὰπειτα των νεανισκων ῆρετο τίνες αυτον βούλον- 610 ται διαγωνισασθαι πρ0ς ἀλλήλ0υς ἐφ' o τον μεν νικησαντα τὰ προκείμενα λαμβάνειν δεθλα, τον δ' ἐττηθέντα τον παρόντων ἀπηλλάχθαι κακον, τε- 236. λευτησαντα τον βιον. πάντων δ' ἀναβοησάντων TEμα καὶ δηλ0ύντων ὁτι βοέλονται μ0νομαχειν, κλη- 15 ρώσασθαι προσεταξε και δύο τοὐς λαχύντας καθ οπλισαμενους ἐκέλευσε μάχεσθαι πρ0ς ἀλλήλους. παραυτικα μεν οὐν ἀκούσαντες οἱ νεανισκοι ταοτα 8253. και τὰς χεῖρας ἐξαίροντες εἴχοντο τοῖς θεοῖς, σπεύδων εκαστος αυτος γενεσθαι τον λαχόντων. ἐπει Θρο δ' ἐδηλώθη τὰ κατὰ τ0ν κλῆρον, ησαν οἱ μεν εὐληχύτες περιχαρεῖς, οἱ δ' ἁλλοι τουναντίον. γενο- 10μένης δε τῆς μάχης 0ὐχ ηττ0ν ἐμακάριζον οἱ περι
Ψ5 μεν ἀπ0λελυμένου, σφῆς δ' αυτ00ς ακμὴν ὐπομεμνοντας. ην δε παραπλησια και περὶ τοὐς πολλοὐς 11τον Ιαρχηδονίων ἡ διάληψις ' εκ παραθεσεως γὰρ θεωρ0υμενης τῆς τον αγομενων και ζώντων ταλαιπωρίας, τ0sτ0υς μεν ῆλλυν, τον δε τεθνεῖτα πάν- ad τες ἐμακάριζον. 'Aννίβας διὰ τον προειρημένων 63την πρ0κειμένην διάθεσιν ἐνεργωσάμενος ταις τον
342쪽
BELLUM PUNICUΜ II. IN IΤALIA 2 δυνάμεων ψυχαῖς, μετὰ ταfτα προελθδεν αυτbς του- του χάοιν εφη παρεισάγειν τοὐς αιχμαλωτους, ιν επὶ των ἀλλοτρίων συμπτωμάτων ἐναργος θεασάμενοι το συμβαῖνον βελτιον ὐπερ των σφίσι παρ- 3 ύντων βουλευωνται πραγμάτων. εις παραπλήσιον εγὰρ αυτοὐς αγονα και καιρον την τύχην συγκεκλεικέναι καὶ παραπλήσια τοῖς νυν ἄθλα προτε-
4θεικέναι. δεῖν γὰρ η νικῆν ὴ θνήσκειν ὴ τοῖς
ἐχθρ0ῖς υποχειρίους γενέσθαι ζοντας. ειναι δ' εκ μεν τοO νικῆν ὰθλον Ουχ λπους και σάγους, αλλὰ 1ρτο πάντων ανθρώπων γενέσθαι μακαριωτάτους, 5 κρατήσαντας τῆς Ῥωμαίων ευδαιμονίας, εκ δε του μαχομενους τι παθεῖν, διαγωνιζομενους εως τῆς
ἐσχάτης αναπνοῆς et περ της καλλίστης ελπίδος μεταλλάξαι τον βίον ἐν χειρον νόμω , μηδενος κακου 156 λαβύντας πεῖραν, τοῖς δ' ῆττωμένοις και διὰ την πρ0ς το αν επιθυμίαν υπομενουσι φεύγειν ὴ κατἁλλον τινὰ τρόπον ἐλομενοις το ζῆν παντος κακοO 237. 7 και πάσης ατυχίας μετασχεῖν. οὐδενα γὰρ Osτως αλόγιστον ουδε νωθρbν αυτον ὐπάρχειν, δς μνημο- 20 νεέων μεν τοΘ μήκους τῆς ὁδου της διηνυσμενης ἐκ τον πατρίδων, μνημονεέων δε τοs πλήθους 254. τῖν μεταξὐ πολεμίων, εἰδῶς δε τὰ μεγέθη τον ποταμον ον διεπερασεν, ελπίσαι ποτ αν ὁτι φεύ- 8 γων εις τὴν οἰκείαν ἀφίξεται. διόπερ ωετο δεῖν 25αυτούς, ἀποκεκομμενης καθόλου τῆς τοιαύτης ελπίδος , τὴν αὐτὴν διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ τον κα αυτοὐς πραγμάτων ηνπερ ἀρτίως εποιουντο περὶ s τον ἀλλοτρίων συμπτωμάτων. καθάπερ γὰρ επεκείνων τον μεν νικήσαντα και τεθνεοτα πάντες ad
343쪽
δεῖν καὶ περὶ τον καθ' αυτοὐς διαλαμβάνειν και πάντας ἰέναι προς τοὐς αγῖνας, μάλιστα μεν νικήσοντας, αν δε μη το0τ si δυνατόν, ἀποθανουμένους. την δε του ζην ῆττημενους ελπίδα κατὰ 105 μηδενα τρόπον ῆξίου λαμβάνειν εν νω. τουτω γὰρ 11 χρησαμενων αυτον τω λογισμω καὶ τη πρ0θέσει ταύτἴ, καὶ το νικῆν ἄμα καὶ τ0 σωζεσθαι προδήλως σφίσι συνεξακολουθησειν. πάντας γὰρ τους η κατὰ 12 προαίρεσιν η κατ' ανάγκην τοιαύτη προθέσει κεχρη-
10 μενους ουδεποτε διεψεοσθαι του κρατεῖν τον ἀντιταξαμενων. 5ταν δε δη καὶ τοῖς πολεμίοις συμ- 13 βαίνΓ την εναντίαν ελπίδα ταυτης ὐπάρχειν, δ νυν ἐστι περὶ Ῥωμαίους, ῶστε φεύγουσι πρόδηλον εἰναι τοῖς πλείστοις την σωτηρίαν, παρακειμενης αὐτοῖς 15 της οικείας, δηλον ως ανυπύστατος γίνοιτ ὰν ητον ἀπηλπικότων τόλμα. τῖν δε πολλον ἀποδεχο- 14 μενων τύ τε παράδειγμα καὶ τους λόγους καὶ λαμβανόντων ορμην καὶ παράστασιν oῖαν ὁ παρακαλον ἐσπούδασε, τότε μεν ἐπαινέσας αυτ00ς διαφηκε, τη20 δ' επαύριον ἀναζυγην ἄμα τω φωτὶ παρήγγειλε. Πόπλιος δε περὶ τὰς αὐτὰς ημερας τον Πάδον 64
ποταμον ῆδη πεπεραιωμενος, τον δε Τίκινον κρί- 238. νων εις τοsμπροσθεν διαβαίνειν, τοῖς μεν επιτη-
255. δείοις γεφυροποιεῖν παρήγγειλε, τὰς δε λοιπὰς δυ- 25 νάμεις συναγαγδεν παρεκάλει. τὰ μεν οὐν πολλὰ 2τον λεγομενων ην περί τε του τῆς πατρίδος αξιώματος καὶ τον προγονικον πράξεων, τὰ δε τοO παρεστοτος καιρ0Θ τοιάδε. εφη γὰρ δεῖν καὶ μηδεμ 3 μίαν μεν εἰληφότας πεῖραν επὶ τοΘ παρόντος τον 30 ὐπεναντίων, αυτο δὲ τοῖτο γινώσκοντας ὁτι μέλλουσι προς Καρχηδονίους κινδυνεύειν, ἀναμφισβή-
344쪽
BELLUM ΡUNICUM II. IN ITALIA. τητον ἔχειν την του νικαν ελπίδα, και καθόλου
δεινον ῆγεῖσθαι και παράλογον, εἰ τολμοσι Καρχηδόνιοι Ῥωμαίοις ἀντοφθαλμεῖν, πολλάκις μεν ὐπ'αυτον ήττημένοι, πολλους δ' ἐξενηνοχότες φύρους, μόνον δ' οὐχὶ δουλεύοντες αυτοῖς ηδη τοσούτους 55 χρύνους. ὁταν δε, χωρις των προειρημενων, και των νυν παρόντων ἀνδρον πωμεν επὶ ποσον πεῖραν ὁτι μόνον ου τολμοσι κατὰ πρόσωπον ἰδειν ημῆς, τίνα χρὴ διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ του μέλλοντος ὁ τοὐς δρθῖς λογιζομένους; καὶ μην οἴτε τοὐς ιππεῖς 10 συμπεσόντας τοῖς παρ' αυτον ιππεοσι περὶ τον Ῥοδανιν ποταμιν ἀπαλλάξαι καλῖς, ἀλλα πολλοὐς ἀποβαλόντας αυτον φυγεῖν αισχρος μέχρι της ιδίας 7 παρεμβολῆς, τόν τε στρατηγιν αυτον καὶ την συμπασαν δύναμιν ἐπιγνύντας την παρουσίαν τον 15ῆμετέρων στρατιωτον φυγὴ παραπλησίαν ποιησα- σθαι την ἀποχώρησιν καὶ παρὰ την αυτον προαίρεσιν διὰ τον φοβον κεχρησθαι τη διὰ τον υλπεων 8 πορεία. παρεῖναι δὲ καὶ νυν ἔφη τον Ἀννίβαν, κατεφθαρκότα μεν το πλεῖστον μέρος της δυνάμεως, ac το δε περιλειπόμενον αδύνατον καὶ δυσχρηστον ἔχοντα διὰ την κακουχίαν, ὁμοίως δὲ καὶ τον Ἀ- πων τοὐς μὲν πλείστους ἀπολωλεκότα, τοὐς δὲ λοι- ποὐς , χρειωκότα διὰ το μηκος καὶ την δυσχέρειαν 9 τῆς ὁδοῖ. δι' ον ἐπιδεικνύειν ἐπειρῆτο διότι μύνον 2510 ἐπιφανηναι δει τοῖς πολεμίοις. μάλιστα δ' ηξίου θαρρεῖν αυτοὐς βλέποντας εις την αυτοΘ παρουσίαν ' ουδέποτε γὰρ αν ἀπολιπων τον στύλον καὶ
τὰς εν Ιβηρία πράξεις, ἐφ ὰς ἀπεστάλη, δεορο 239.
256. μετὰ τοιαύτης ἐλθεῖν σπουδης, εἰ μη καὶ λίαν εκ 30τον κατὰ λόγον ἐώρα την πρῆξιν ταύτην ἀναγκαίαν
345쪽
μεν οὐσαν τη πατρίδι, πρύδηλον δ' εν αὐτη την νίκην ὐπάρχουσαν. πάντων δε και διὰ τὴν τοO 11 λέγοντος πίστιν και διὰ την των λεγομενων αλήθειαν ἐκθύμως ἐχόντων προς το κινδυνεύειν, ἀπο-5 dεξάμενος αυτον την ορμην διαφῆκε, προσπαρακαλέσας ετοίμους εἰναι προς το παραγγελλύμενον.
Τη δε κατὰ πύδας η μέρα προηγον ἀμφότεροι 65
παρὰ τον ποταμιν εκ τοO πρ0ς τὰς 'Aλπεις μερους, ἔχοντες εὐώνυμον μεν οι Ῥωμαῖοι, δεξιδν δε τον 10 9οfν οι Καρχηδόνιοι. γνόντες δε τη δευτερα διὰ2των προνομευόντων ὁτι σύνεγγύς εἰσιν ἀλληλων, τότε μεν αὐτοῖ καταστρατοπεδεέσαντες ἔμειναν. τη 3δ' επαύριον πῆσαν τὴν Ἀπον ἀναλαβύντες ἀμφύτεροι, Πόπλιος δε και των πεζον τοὐς ἀκοντιστάς, ab προηγον διὰ τοῖ πεδίου, σπευδοντες κατοπτεοσαι τὰς ἀλληλων δυνάμεις. ἄμα δε τω πλησιάζειν αὐ- 4
τοῖς και συνιδεῖν τον κονιορτον ἐξαιρύμενον ευ-
θέως συνετάττοντο προς μάχην. ὁ μεν οὐν Πύ- 5πλιος προθέμενος τοὐς ἀκοντιστὰς καὶ τοὐς ἄμα 20 τούτοις Γαλατικοψς ιππεῖς, τοὐς δε λοιποὐς ἐν μετώπω καταστήσας προίει βάδην. ὁ ὁ ' Ἀννίβας ετην μεν κεχαλινωμένην Ἀπον και παν το στάσιμον αυτης κατὰ πρόσωπον τάξας ἀπήντα τοῖς πολεμίοις, τοὐς δε Νομαδικορς ιππεῖς ἀφ' ἐκατέρου τοὐ κέρα- b τος ητοιμάκει προς κέκλωσιν. ἀμφοτέρων δε και Iτῖν ηγεμόνων και τον ιππέων φιλοτίμως διακειμένων προς τον κίνδυνον, τοιαύτην συνέβη γενέσθαι την πρώτην σύμπτωσιν δεστε τοὐς ὰκοντιστὰς
μη φθάσαι τι προτον ἐκβαλόντας βέλος, φεύγειν do δ' ἐγκλίναντας ευθέως διὰ τον διαστημάτων υποτὰς παρ' αυτον ἰλας, καταπλαγέντας την ἐπιφορὰν
346쪽
BELLUM ΡUNICUM II. IN ITALIA. καὶ περιδεεις γενομένους μη συμπατηθοσιν υπb8 τῖν ἐπιφερομένων ιππεων. οι μεν ουν κατὰ πρό ωπον ἀλλήλοις συμπεσόντες ἐπι πολ0ν χρόνον εποί- 257. 9 ουν ἰσόρροπον τον κίνδυνον ' ὁμοῖ γὰρ ην ιππομαχία καὶ πεζομαχία διὰ το πλῆθος των παρα- 510 καταβαινόντων ἀωδρον ἐν αυτη τη μάχη. των δε 240.
Νομάδων κυκλωσάντων και κατόπιν ἐπιπεσόντων, οἱ μεν πεζακοντισταὶ το προτον διαφυγύντες την σύμπτωσιν των ιππεων τότε συνεπατήθησαν υπb11 του πλήθους και τῆς ἐπιφορῆς των Νομάδων' οἱ 10 δε κατὰ πρόσωπον ἐξ αρχης διαμαχύμενοι πρ0ς τοὐς Καρχηδονίους, πολλους μεν αυτον ἀπολωλε- κύτες, ετι δε πλείους τον Καρχηδονίων διεφθαρκότες, συνεπιθεμένων απ' ουρῆς τῖν Νομάδων, ἐτράπησαν, οἱ μεν πολλοι σποράδες, τινες δε περι 15τον ηγεμύνα συστραφέντες. 66 Πύπλιος μεν ουν ἀναζευξας προσῆγε διὰ τον πεδίων επὶ την του Πάδου γέφυραν, σπεύδων φθά-2σαι διαβιβάσας τὰ στρατόπεδα. θεωρον γὰρ τους μεν τύπους επιπέδους ὁντας, τους δ' υπεναντίους 20 ἱπποκρατοΘντας, αυτιν δε βαρυνόμενον υπb τουτραέματος, εις ασφαλὲς ἔκρινε δεῖν ἀποκαταστῆσαι
3 τὰς δυνάμεις. Αννίβας δε μέχρι μέν τινος et πέλαβε
τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις αυτοὐς διακινδυνεύειν συνιδὼν δε κεκινηκότας εκ τῆς παρεμβολῆς, ἔως ab lμεν του πρώτου ποταμοΘ καὶ της επὶ τούτω γεφέ-
4 ρας ηκολούθει, καταλαβὼν δὲ τὰς μεν πλείστας τῖν σανίδων ἀνεσπασμένας, τοὐς δὲ φυλάττοντας την γέφυραν ἔτι περὶ τον ποταμον ὐπολειπομένους, τούτων μὲν εγκρατὴς ἐγένετο, σχεδιν ἐξακοσίων 3056ντων τον ἀριθμόν' τοὐς δὲ λοιπο0ς ἀκούων ηδη
347쪽
π0λὐ προειληφέναι, μεταβαλόμενος αυδις εἰς τἀναντία παρὰ τον ποταμιν εποιεῖτο την πορείαν, σπεύ-
ὁ ων επὶ τύπον εὐγεφύρωτον ἀφικέσθαι του Πάδου. καταλύσας δε δευτεραῖος καὶ γεφυρώσας τοῖς πο- 65 ταμίοις πλοίοις την διάβασιν Ἀσδρούβα μεν ἐπέταξεν διακομίζειν το πληθος, αυτος δε διαβὰς ευ- θέως ἐχρημάτιζε τοῖς παραγεγονύσι πρεσβευταῖς απι 258. των σύνεγγυς τόπων. ἄμα γὰρ) τω γενεσθαι το προ- τερημα πάντες εσπευδον οἱ παρακείμενοι Κελτοὶ 10 κατὰ την ἐξ αρχης πρύθεσιν καὶ φίλοι γίνεσθαι καὶ χορηγεῖν καὶ συστρατείειν τοῖς Καρχηδονίοις. ἀποδεξάμενος δε τους παρύντας φιλανθρώπως και 8 241.
κομισάμενος τὰς δυνάμεις εκ του περαν προηγεν παρὰ τον ποταμόν, την εναντίαν ποιοέμενος τηi5 πρύσθεν παρύδω ' κατὰ ροον γὰρ εποιεῖτο την πορείαν, σπεύδων συνάψαι τοῖς ὐπεναντίοις. ὁ δε sΠύπλιος περαιωθεις τον Πάδον καὶ στρατοπεδεύσας περὶ πόλιν Πλακεντίαν, ητις ην αποικία -
μαίων, ἄμα μεν αυτιν εθεράπευε καὶ τοὐς ἄλλους 26 τραυματίας, ἄμα δε τὰς δυνάμεις εις ασφαλὲς ἀπηρεῖσθαι νομίζων ηγε την ησυχίαν. Ἀννίβας δε 10 παραγενόμενος δευτεραῖος απι της διαβάσεως εγγ0ς
των πολεμίων τη τρίτη παρέταξε την δύναμιν εν συνόψει τοῖς ὐπεναντίοις. οὐδενος δε σφίσιν ἀντ- 1125 εξάγοντος, κατεστρατοπέδευσε, λαβων περὶ πεντήκοντα στάδια το μεταξο διάστημα των στρατοπέδων.οι δε συστρατευόμενοι Κελτοὶ τοῖς Ῥωμαίοις 67 θεωροοντες ἐπικυδεστέρας τὰς των Καρχηδονίων 30 ελπίδας, συνταξάμενοι προς ἀλληλους καιρbν ἐπετήρουν πρ0ς ἐπίθεσιν, μένοντες ἐν ταῖς εαυτον
348쪽
294 BELLUM PUNICUM U. IN ITALIA.2 εκαστοι σκηναῖς. δειπνοποιησαμένων δε καὶ κατακοιμισθέντων τον εν τω χάρακι, παρελθεῖν ἐάσαντες το πλεῖον μέρος της νυκτος καθωπλισμένοι περὶ την εωθινὴν φυλακὴν επιτίθενται τοῖς σύν 3 εγγυς των Ῥωμαίων παραστρατοπεδεύουσι. και πολ- 5λους μεν αυτον ἀπέκτειναν, οὐκ ολίγους δὲ κατετραυμάτισαν τέλος δε τὰς κεφαλὰς ἀποτεμόντες των τεθνεώτων ἀπεχώρουν προς τους Καρχηδονίους, ὁντες πεζοὶ μεν εἰς δισχιλίους, ιππεῖς δεο μικρω λείποντες διακοσίων. Αννίβας δε φιλοφρύ- 10νως ἀποδεξάμενος αυτον την παρουσίαν, τούτους μεν ευθέως παρακαλέσας και δωρεὰς ἐκάστοις τὰς ἁρμοζούσας επαγγειλάμενος ἐξέπεμψεν εις τὰς αὐ- 259. τῖν πόλεις, δηλώσοντας μεν τὰ πεπραγμένα τοῖς
πολίταις, παρακαλέσοντας δε προς την αυτοῖ συμ- 155 μαχίαν. ἴδει γὰρ ὁτι πάντες κατ ανάγκην αὐτω
κοινωνήσουσι τον πραγμάτων, επιγνύντες το γεγο-νbς εκ τῖν σφετέρων πολιτον παρασπύνδημα κατὰ 6 τον Ῥωμαίων. ἄμα δε τούτοις και τον Βοίων παραγεγονότων και τοὐς τρεις ἄνδρας ἐγχειριζόντων 20 αὐτω τοὐς ἐπι τὴν διάδοσιν τῆς χώρας υπb - 212. μαίων ἐξαπεσταλμένους, ον κατ ἀρχὰς ἐκυρίευσαντοs πολέμου παρασπονδήσαντες, καθάπερ επάνω γ προεῖπον, ἀποδεξάμενος Ἀννίβας την εἴνοιαν αυ- τον ὐπερ μεν της φιλίας και συμμαχίας ἔθετο πρ0ς as τοὐς παρόντας πίστεις' τούς γε μην ἄνδρας αὐτοῖς ἀπέδωκε, παραγγείλας τηρεῖν, ἴνα παρὰ τούτων κομίσωνται τοὐς αυτον ὁμηρους κατὰ την εξ αρχης
πρόθεσιν. 8 Πόπλιος δε σχετλιάζων ἐπὶ τω γεγονότι παρα- 30 σπονδήματι και συλλογισάμενος ὁτι πάλαι τον Κελ-
349쪽
τον προς αυτοὐς ἀλλοτρίως διακειμενων, τούτων ἐπιγεγονότων πάντας τοὐς περιξ Γαλάτας συμβήσεται προς τοὐς Καρχηδονίους ἀπονεύειν, εγνω δειν εὐλαβηθῆναι το μελλον. διόπερ ἐπιγενομένης τῆς sε νυκτις ὐπb την εωθινὴν ἀναζεύξας ἐποιειτο την πορείαν δες ἐπὶ τον Tρεβίαν ποταμιν καὶ τοὐς τούτω
συνάπτοντας γεωλόφους, πιστεύων τη τε των τύπων
δχυρότητι καὶ τοις παροικοοσι των συμμάχων. Ἀννί- 68βας δε την ἀναζυγην αυτον επιγνοὐς παραυτίκα 1ο μεν τοὐς Νομαδικοὐς ιππεῖς ἐξαπεστελλε, μετ οὐ πολὐ δε τους αλλους τούτοις δ' εκ ποδις τὴν δύνα
δες εἰς ερημον τὴν στρατοπεδείαν ἐμπεσόντες ταύτην ἐνεπίμπρασαν. δ δὴ και σφοδρα συνηνεγκε 315 τοις Ῥωμαιοις, ῶς εἴπερ ουτοι κατὰ πόδας ἀκολουθήσαντες συνηψαν ταις ἀποσκευαις, πολλους αναυτον υπb τον ιππεων εν τοις ἐπιπέδοις συνέβη διαφθαρῆναι. νυν δ' οι πλειους εφθασαν διαβάντες 4260. τον Tρεβίαν ποταμον τῖν δε καταλειφθέντων ἐπὶ 20 της Ουραγίας οι μεν διεφθάρησαν, οι δε ζοντες ἐάλωσαν υπb τον Καρχηδονίων. Πόπλιος μεν οὐν διαβὰς τον προειρημενον πο- 5ταμιν ἐστρατοπεδευσε περι τοὐς πρώτους λύφους καὶ περιλαβδεν τάφρω και χάρακι τὴν παρεμβολὴν 6 25 ἀνεδεχετο μεν τον Tεβεριον και τὰς μετ' εκείνου δυνάμεις, ἐθεράπευε δ' αυτον επιμελος, σπουδάζων εἰ δέναιτο κοινωνῆσαι τοO μελλοντος κινδύνου. 248. υννίβας δε περὶ τετταράκοντα σταδίους ἀποσχΔν 7τον πολεμίων αυτοῖ κατεστρατοπέδευσε. το δε 830 τον Κελτον πληθος τι τα πεδία κατοικοον, συνεξεστηκος ταῖς τον Καρχηδ0νίων ἐλπίσι, δαψιλος
350쪽
BELLUM PUNICUM H. IN IΤALIA.μεν εχορήγει το στρατόπεδον τοῖς επιτηδείοις, ετοιμον δ' ην , παντος κοινωνεῖν εργου και κινδυνουs τοῖς περὶ τον Ἀννίβαν. οι δ' εν τη Ῥώμli, προ πεπτωκότων των κατὰ την ιππομαχίαν, εξενίζοντομεν τω το συμβεβηκος εἶναι παρὰ την προσδοκίαν,
ου μὴν ὴπύρουν γε σκήψεων πρ0ς το μη δοκεῖν αὐ- 10 τοῖς ητταν εἰναι το γεγονός, ἀλλ' οἱ μεν ὴτιοντο
την του στρατηγοs προπετειαν, οι-την των Κελτῖν ἐθελοκάκησιν, στοχαζόμενοι διὰ τῆς τελευταίας 11 ἀποστάσεως. καθόλου δε των πεζικον στρατοπεδωνακεραίων ὁντων ακεραίους εiναι διελάμβανον τὰς 12 ὐπερ των ὁλων ελπίδας. 5θεν καὶ συνάψαντος του Τεβερίου και τον μετ' εκείνου στρατοπεδων καιδιαπορευομενων διὰ της Ῥώμης, ἐξ επιφανειας ἐδύξα- 13 ζον κριθησεσθαι την μάχην. ἀθροισθέντων δε τον στρατιωτον κατὰ τον ὁρκον εις Ἀρίμινον, ἀναλαβδεναυτοὐς ὁ στρατηγος προῆγε, σπεέδων συνάψαι τοῖς 14 περὶ τον Πύπλιον. συμμίξας δε και καταστρατοπεδευσας παρ' α ὐτοῖο ταις οἰκείαις δυνάμεσι το μεν πλῆθος ἀνελάμβανε τον ἀνδρον, δες ἰν εκ Λιλυβαίου τετταράκοντα συνεχος ημερας πεπεζοπορηκύ- των εἰς Ἀρίμινον, τὰς δε παρασκευὰς εποιεῖτο πει261.16 σας ος πρ0ς μάχην, αυτος δ' ἐπιμελος συνήδρευε τω Ποπλίω, τὰ μεν ηδη γεγονώτα πυνθανόμενος,
περι δε τον παρόντων συνδιανοούμενος. 69 τὰ δε τους αυτοὐς καιρο0ς Ἀννίβας πραξ κοπησας πόλιν Κλαστίδιον, ἐνδύντος αὐτω τοO π πιστευμένου παρὰ Ῥωμαίων, ἀνδρος Βρεντεσίνου, 2 κατεσχε. γενύμενος δε κύριος τῆς φρουρῆς και τῆς του σίτου παραθεσεως τούτω μεν προς το παριν