Schola controversistica seu Controversiae universae adversùs haereticos omnes veteres,& novos authore F. Bernardo Sannig ord. Minor. s. Francisci Reform. SS. theologiae lectore jubilato, ... Prologus et tomus primus secundus ...

발행: 1688년

분량: 228페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

Art. III. De Fide, quae concurrit ad Iustificationem. i63

quamGentes possint salvari, per fidem Chri- ad consilia, .indum DEI misericordiam se comperiniit amplexatam: secundum quod habetur ad Rom. 3. Judaeorum DEES taut ism' nonne sGentium Θ imo es Gentium; quoiam quidem unus est Deiu, qui justi scat Cir mcisionem ex Liue, sp putium 'r Diam. Ex quo tamen non sequitur, quod eiusmodi Fides in Christura , sit ipsa torma iustificans. Ad Quartum Neg. Ant. nam in quibusdam locis Scripturae ad Justificationem praeter i idem etiam alia requirit, de eorum mentionem facit, lignanter Charitatis, ad Galati s. ubi vult Fidem iustificantem debere per Charitatem operari, quae, inquit, per Charitatem operatur. Item 2, ad Thess i. ibi, implei DEUS omnem volunta 1 - bonitatis, Sopus si ii, in vir te r Praeterea sicut S. Scriptura loquens de Justiti tione ,

aliquando dicit eam fieri per poenitentiam, vel dilectionem nulla facta mentione de bi-de : de tamen non excludit Fidem, ad ea IIV. neceilbriam ess): ita etsi in quibusdam locis loquens de eadem Justificatione solius Fidei mentionem faciat, tacendo ibi alios actus spei, Charitatis,& Gratiam sanctificantem; attamen ea non excludit. Ad Quintum dico; illum locum Scripturae Luc. s. non patrocinari adversariis ; quia non intelligitur de remissione peccatorum, seu Justificatione : sed de excitatione puellae mortuae. Nec Christus exigebat ridem a puella, quam reluscitare intendebat; sed a genitoribus deprecantibus Chiilium pro filia destincta.

ARTICULUS IV.

Qua ratione igitur Fides, & alia conducant ad iustificationem 3 ubi & de eius catlsis omnibu S.

Nota primo: Ecclesia Catholicatio Coni

Concilio Tridentino si F. o. cap. 6. ponit sequentem veram scriem actuum, qui tanquam dissipositiones prxrequiruntur ad Justificationem adultorum peccatorum, maxime primam, dicens, dis mituram 1em ad ipsam Iustitiam, dum excitati Divina

Gratia, s ad uti. Ddem ex auditu conci sunt e libere moventur in DEM II, credentes vera esse,

quae dimitus rerela a m promissa senio atquη, ,d imprimis, a Des iustificari impium per μι um Uu , per Redemptionem, quae est in Gri iar u ς σ dum pectatores se es ini a gentei, a Di m Ii stitia Timore, quo utiliter concutiuntur Ti. Ber , di Samie Schola Gntroversi ca. Aoni. L

tendo in oem erigunt κει eniti Desin 'bi pripter Christum propulum fore: idumque tanquam omnii iustitiae fontem diligere incipiunt: ac pro

pterea movemur aarmus peccata, per ovium a-

oquod, es detestationem; hoc est per eam Prenι-

cunam, quam ante Baptismum agi oportet: δε-nique dum proponunt seu cipere Raptona, inchoare novam visam, s servare Divina manvita.

a. Nota secundo: ex his patet : Fidem actualem conducere tantum ad Justificationem, tanquam praeviam dispositionem necessariam; valde tamen insignem; cum ipsa sit fundamentum, de radix prima salutis,&Junificationis. Debet autem regulariter esse talis ; uti constat ex cit. Tri Ant. variis Scripturae passibus, de Symbolo Apostolico qua justificandus, maxime prima vice, credat explicite articulos sequentes esse veros : DEUM videlicet existere; de remuneratorem bono rum esse: item impium a DEO iustificari per gratiam eius, & redemptionem Christi JESU veri mediatoris . pro nobis passi, mortui&c. sicut in S,mbolo Apostolorum habe tuta, et item de SS. 4rinitate; & similibus capitalibus dogmatibus Christianorum : de quibus S. Scripturae textus testantur, Ze credendos praecipiunt. Quod vero reliqui actus in citi Tei lent. relati, scilicet timoris Divinae justitiae, spei veniae, dilectionis DEI inchoatae, odii peccati, pro oliti suscipiendi baptisma. si iustificandus nondum sit bapti atus : alias si sit bapti ratus propoliti constendi peccata, ac demum propositi servandi mandata, revera concurrant ad Iustificationem ; sed tanquam dispositiones tantum; sIntque utiles; abunde contra Haereticos ostendi ex Scriptura, &

SS. PP. tom. a. Scholae mea Theoc tracti. de grati

habit. Eist. a. q. a. Circa alteram partem huius articuli breviter. 3. Nota tertio e cum Justificatio sit vera actio, qui homo vere iustus, amictis, & filius DEI efficiatur; unde suas debet habere causas; quae secundum sententiam Catholicam, S: veram sunt hae : Cutis Finalis Justificationis est vita aeterna iusti cati: uti constat ex illo i. Petri t. reportantes finem Didei vestra alutem a imarum. Causa Eficus eius primaria

est ipse misericors DEUS; S patet ex illo

Job. t . quis potest facere mundtim de imm Eo conceptum semine Θ nonne tu qui fiam es 3 Causa meritoria, quae ad Eificientem reducitu

est Christus; de constat ex illo ad Rom. 3.Iusti cari grat i per gratiam ipsisu, per redemptio nem , qua est in Christo JE , diu m propositis

192쪽

IM. Lib. m. Controversarum. Cap. IV. De Gratia &c.

DEI Pro sationem per Diam in sanguine ipsia dat indicium. Et Augustinus M. i. ad Tom-- s.cius in . mirare ria Iustificationis est Iac cap. tu. dicit Contra Pelagiano S, E c-- ι- Sacramentum Baptismi pro iustificandis illis, nim baptisma dare omnium indulgentiam pecca. qui necdum Chri ii iani sunt; iuxta illud ad Drum, V auferre crimina: non radere, nec ut Tit. 3 Secundum suam mi ericordiam μωos nos fecit per lavacrum regenerariariis e pro baptiuratis vero est Sacramentum Poenitentiae administratum a veris ministris, de quibus di

citur Joan. Σα quorum remiseritis peccata re mimini in eo. Demum cansa formalu Justim

cationis est Gratia habitualis, seu Charitas habitualis.

mnaum Peccatornm radices in mala carne tentamur, quasi raserum in capite capillorum, unde crescant iterum, resecanda peccasa. Et iterum in

expositione super illud Plaim. 3 i. quorum te. Lia sunt peccara, ait, nec sic intestigatu quoa dixi, peccata cooperta fiunt. quasi ibi sint, s vivant. Conclusionem etiam habet S. Hi

ARTICULUS V.

An in Iustificatione tegantur

tantum, vel realiter dei antur Peccata λ

. Ico primo: in Justificatione pecca-

Hieronymus Ab. s. adtersus Pelagianos. Et S. Cyprianus e-Pist. a. ad Donatam: Ergo in Justificatione im-

pii peccata vere aui eruntur, & eradicantur. Probatur tertio ratione Theologica:

Tum quia, si peccata in Justificatione duntaxat tegerentur, di non eradicarentur, revera verum esset dicere de eis, quod secun-

toris non teguntur, vel occultantur tantum peccata propter justitiana Christi imputatam; sed vere tolluntur, di radicantur quoad omnes suas sordes,&maculas. Ita Catholici; contra Calvinum, Lu-elierum, Nitaverum, & alios sectarios. Probatur WiM: S. Litterae clare docent, dum quid remanerenude Consequenter quod justificatus secundum quid esset odiosus, de damnationis obnoxius: sed hoc est contrais . Apostolum ad Rom.8. diuentem uini damnationis est iis, qui siunt in Christu 3ESII: Ergo non teguntur in Justificatione. Tum quia per

occultationem, de tectionem tantum peccatorum si iniuria Sanguini Redemptoris nostri, quo secundum Scripturam a. Joan. l. diacitur nos vere lavisse,& vere mur dat te,d in Justificatione hominis projici, tolli, exhau- Du IESU Christi Filii ejus emundat nor ab σ-riri de auferri iniquitates : item hominem , - peccato: Ergo dic. tunc mundari. ablui, lavari, longe fieri a pec- 1. Objiciunt Haeretici primo: plures tex-Catis; quae omnia non essent vera, si peccata tus S. Scriptum docent secundum litteram, tantum tegerentur, remanentibus Iordibus peccata in Justificatione tantummodo tegi, eorum: Scripturae autem sunt sequentes; nam operiri, di non imputari; talis est ille ITal. 3i

Nich. p. dicitur, projiciet in profundum maris Marti querum rensisse fiunt iniquitates V quornm mma Peccata nqstra. Et r. Joann. ecce nvi ucta sitim peccata. Et ille, Charitas operat mul- DEI, ecce qua ιollit peccatum mund . Et rach. iiDudinem precatorum a. Petr. Et ille Erech, a. si .geris paritentiam a peccato suo s. mma Peccina vu . quc peccadiit, non imputabunt' eis. Ergo non delentur,vel auseruntur radiciutus. Secundo: Non obstante Justificatione remanet in homine concupiscentia: sed haec est peccatum: Ergo ede.

g. ecce absititi a te imquitarem /u.rm. Et ad Hebri '. chmiti semes os aris est ad muliorum exhaurienda peccata. Et Mich. 7. cap. quis Deus Petralis tua, qtis a res iniquitarem. Et r. JO-an. i. Suci iras IESA Chrisei Alia eius. em dismosas omni meeato. Et i. ad Cor. c. hae quidemo sὰ abluti olis sineti eati essis. Et Psal. o. adi bia me, Nuper nitem dealbabor. Et Psal. Ioti quantum distat oratis ab occi Ante, longe δε- eis a nobis inisti rates nostras. Ex lais patet peccata in Justi scatione revera dobeti penitus , temitti totaliter.& sunditus evacuari.

c. Respondeo ad Prim,m plossando scripturam. & dico : allatos, similesque textus iintelligendos esse de vera remissione.&ablatione peceatorum: uti eos semper intellexit Ecclesa, Concilia, & P p. accipiendo pro Synonymis, lytrista sunt peccata Ual ollia seu 3. Probatur fetiandis r Ss. ΡΡ. pariter dog- mere remissa snt peccata, ut videre est apud matizant in Justificatione, Si sanatione spiri- Augustinum in prae s. ad cis. M licentem. tuali hominis peccatoris evacuari, di deleri eooperia sint peccata. t Dia sunt. ab ara sim, de totaliter omne vestigium peccatorum: unde paulo posi,1 e se mulliet tis, quod dix .peccata Chrysostomus h . as. ad pop. Antioch. ait e s cooperia sint, θώasi ibi mi es tirant. Et sic re-- / - vera memoratos passus Scripturae debere ii namque mel ια ista quis habens vulnera paeniteritiam gerit. A ea DEIIS elet, vi neque ora tricem, ne Ae voLgium, ne e peccatorum es

telligi, latio dictat; nam DEO tit Omni scio nil proprie censetur est e tectum, et opertum;

193쪽

Art. VI. Num justificatus possit habere aliquam certitud. &c. 16s

ci Mnui. es aperta sint oculis uici sit Et Gregoriuin y. Moral. cap. V. Et M.L e Gloquitur alia Scriptura. dico; epistola 22. M Gregoriam A gustae cateia τι illam concupiscentiam . quae remanet in ho- suscitantem, an sibi essem remisci peccasa -.mine iustiticato, non dici a Scriptura ci mo cui respondet, rem misi a talem, es tibi is omni proprietate peccarum; sed tantum ideo, ti mpos Usti: di olim, quia murum sum, sui quia vel est inclinatio naturalis ad peccan- res Diio ,mmi furtim a DEO; tibi tauril adum, orta ex peccato originali ; vel quiae, Irimum negligretram parit. Et apud Ambro- causat quandoque subitos aliquos motus sum se, m. an Psalm. tis. Et Augustinum lib. inordinatos. qui facile pelliciunt ad pecca- 1 .hom. 3s. dicentem quam dis tur rem hu, istum. xobis i 7sjuricare non pusumus, non rico quia

lal o V I s. Probatur quarto ratione : Ium quia

Num justificatus possit habere L et rant: di: α

aliquam certitudinem de sc iptura, vel desinitionem Ecclesiae; sed ex sua Iustificatione3 nulla Scriptura vel Ecclesiae definitione ha-- .. betur, hominem hunc in particulari v. g.

Ico primo: nullus iustilicatus regu- therum vel Calvinum est e praeditum Gratia a. lariter habet, aut habere potest ta- justificante: Ergo nemo potest habere ce lem certitudinem Fidei. Cui nor titudinem Fidei de sua Iustificatione. Prob. possit subesse salsum, de sua justificatione. Min. nam Scriptura,& Ecclesiae desinitio lo-Ita Catholici; contra Calvinum, Lutherum, quentes de Iulii sicatione tantum loquuntur Melanthonem, di alios Sectarios, docentea generaliter: sed ex ejusmodi generali locu- quemlibet poste, imo debere firmiter crede- tione non habetur suisicienter, hunc in pa re, se esse justificatum; atque ex ejusmodi Pi- ticulari hominem ei te praeditum Gratia san- de quemlibet accipere certitudinem de sua elificante: Ergo &c. Tum quia nullus est, Justificatione. aut este potest certus certitudine Fidei, quod 1. Probaturpesia aut horitate S. Scriptim posuerit omnes conditiones, delacto nece rae; quae passim docet, nos regulariter nullom satio requisitas ad Justificationem; cuius m habere securitatem, de scientiam veram de di sunt praeparatio debita per conversionem nostra Justitia; sed cum metu semper ei eam' rei sectam ad DEUM, id est ex motivo supe bulandum; quod utique non iaceret, si ad- naturali procedentem, cum auxilio superna-ellet certitudo Fidei eadem: sic dicitur i. ad turali gratiae actualis ; item actum dilectio- Cor. . nihil enim mihi c-sito sum; sed uio nis cum debita appretiatione . & detesta- hoc sustificatus sum. id est iustificatum me ae- tione, uti oportet; item Fidem, Spem, poenido, & iudico, ut glossat Chrysostomus, dc tentiam requisitam,&c. Ergo neque est, aut Theophylactus. Item Eccles. q. s. vi u , M- esse potest certus certitudine Fidei de acce-que sapienti. es opera eorum in manu DEt: γ pta justificationis Gratia.

tamen nesiit homo. utrum amore, aut ossio Aznus 6. Objiciunt Hiretici nimis: Plures Scri

scit ; sed omnia in fu turum se antur incerta. pturae docent, a iustificatis excludi formidia Item EcCles. s. de propitiato peccHo nola es sine nem: & consequenter volunt eos habere ce metu. Et ad Philipp. a. cum metu, es tremore titudinem de sua Iustificatione; sed non allia. vestram Glutem operamini: Ergo nullus iussi- am, quam Fidei: Ergo &c. Prob. Min. nam scatu habet. neque habere potest certitudi- od Rom. s. dicit S. Paulus, certio sum, quia nem Fidei de Justificatione, absque speciali neque m ns esci poterit nos separare n Char tate

DEI revelatione. DEI. Et rursus c. p. 11. certio sim autem Fratres. 7. Probatur Tum authoritate Tri- mei, sua ipse δε ιιbis, quoniam es ipsi leni estis demini. quod sis b. ca' dicit, quianullus sici ilectione. Sectinia: ad Rom. 8. cap. dicitur , re valeat ceris udum Ddei, cui non potest solas e quod Spiritus testimonium reddit Spiritui falseum, si Gratiam DEI esse consecutum. Tum nostro utique per testimonium bidei) quo aut horitative Innocentii III. qui cap. accepia quivis potest, imo tenetur credere, se ei se ium . de Purgat. can. locum illum Iob. 9. etia si stificatum. Tertio; i. Joan. 3.habetur, nos sit m

ex fuero, hoe i sim ignorabit anima mea. quoniam translati sumus de morte ad vitam .

explicat de incertitudine Justitiae ' Ergo&c. quoniamdli mi Fratres, quae scientia non est . Probatur ter: si aut horitate Ss. PP. alia, quam Fidei certitudo. Quart.: r. ad Cori

conclusionem asserentirim : ut videre est a- a. nos autem non Gunitum hujus minii accepi π

pud Hieronymum scribentem im c p. g. Eccl. sed Spiraritum qui ex DEO es, ut sc --, qua

194쪽

166 Lib. III. Controversiorum. Cap. IV. De Gratia Sc.

a DEO devia sunt nobis. Quinio', quando sus adultus habere certitudinem moralem, seucipio Baptisma, vel confiteor cum vero do- conjecturalem de sua Justificatione. Ita com-lore , de aliis dispositionibus, acquiro cer id muniter a T. Justificationem; sed possum experimento sci- y. Probatur: Tum quia cum eiusmodi cerre me suscipere Baptisma, vel confiteri cum titudine morali seu conjecturali stat formido omnibus dispositionibus : Ergo possum sal- de opposito, quam passim asserit Scripturae,lcm habere scientiam certam phylicam de , esse, te debere esse in I idelibus; item ignoran-Justificatione. tia deassecuta Gratia justificante ,de dignitate r. Respondeo ad Prιmum Neg. Mai. ad au- amoris DEI, &c. teste eademScriptura. Tum Horitates S. Scripturae dico: illos, de similes quia certitudo moralis, seu conjecturalis est textus Scripturae non excludere omnem tom illa, quae hauritur ex verisimilibus conjecim. midinem, saltem virtualem; sed solum insi- ris, ingerentibus praesentem Iustificationem;

nuare, quosdam Sanctos eximios ob peculiaria beneficia a DEO accepta, de signa aliae, specialia; item propter continuationem suorum bonorum operum, magnam concipe

fiduciam de sua salute, ita ut positive non sint anxii de sua Justificatione; qua est quaedam Certat udo tantum negativa; non autem

Politiva, de proprie dicta : Potest etiam dici. quod ly cerim Fum nil aliud operetur, quam quandam perluationem ; acii diceret Apostolus, persiasium mih: habeo, quῖd Meque morse . nos poterit siparare a charitate Di I; Cum Hii modi persuasione autem stat formido de opposito. Ad secundum, glosso Scripturamis, quales sunt, quae desumuntur ab effectibus salutaribus: eo quod videlicet iustificatus in se experiatur desiderium vitandi peccat mortalia, diligentiam in cavendis venialibus. studium pietatis, ac bonorum operum, desiis derium caelestium, fastidium terrenorum . dolorem de peccatis praeteritis, propositum

de caetero placendi DEO, pias in DEUM ais ctiones, desiderium patiendi pro Christo,

ipsamque tolerantiam tribulationum, susceptionem sedulam, de bene circumstantionatam Sacramentorum, praesertim S. Paenitentiae, in summa promptam, de sertam applicationem Porum omnium, quae sunt de necessitate salu-

ει dico : Apostolum loqui in persona I id, tis, quae quidem omnia non debent in quolialium: S: tantum velle, quod Spiritus S. testificetur, seu ut Graeca sonat littera; ὶ contestificetur Spiritui ipsortim, quod sint bi iiDEI; quatenus nimirum per expcrientiam percipiunt suavitatem quandam,& tranquillitatem conscientiae, per pios motus, ac effectus in DEUM, ita tit confidenter dicant Abia Pater: cum tamen haec omnia etiam in injustis bet adeste , ut pariant certitudinem moralem, seu coniectu alem; si autem adsint, uti revera adsuerunt in quibusdam eximiis Sanctis, V. g. S. I rancisco dcc. magnam generant

fiduciam de Justificatione; unde huic innixus dixit S. Bernardus Sum. ω. mors ab ora. a DEI Oirituales suos, qui non mias sita liter : sed fiducialiter agant in eo cum DEO, reperiri possint, puta in illis, qui laborantia, quasi ctim amita loquentes. testimonium illis vrcyra sumpi uosa, de erronea con tentia; aut , benie consicientis lorie eius. a Patre mendacii decipiuntur, causante eiu

modi signa. ut Sanctos in luperbiam, aut inanem nimiam confidentiam inducat: idcirco nec hinc certitudo ulla Justificationis haurienda est.VAu Nertium glostis Scripturam dedico, eam loqui de scientia morali: de qua infra. Ad e .strum explico Apostolum, de dico; eum loqui de mysteriis Christianae Relisionis, nec non de beneficiis praeparatis Electis, quae Apostolus scivit per revelationem tum generalem, tum peculiarem D EI. Ad omnium Neg. Min. quia universalis est illa, io. Nota tamen hic insignem s. Tridentini Concilii doctrinam, quam assert d. cap. v. nemo sibi certe aliquid ab Iura certitudine polliceatur , tametsi DEI auxilios inmissimam spem

Iocane s reponere omnes iubem: DEUS enim

nisi is i ou gratia defuerint, sicut cepit opus bonum, ita perficit, operam velis, re periscere. V rumtamen qui si existimant stare , videant ra

eadam es cum timore, ac tremore operemur salutem sitiam, operentur tu laboribus, invi tirar, in eleemosinis, in orationibus, es ob asi bus, in .

Iuniis, es castitate : formidare enim debent.' sententia Ecclesiastici, quae etiam cadit su- emes, quod in item gloriae, es nouatim iugloria Perdispositiones, suscipientium Baptisma, vel renati sunt Una, quae si resti ni carne , consessionem peragentium, quod nesciat ho- cum mundo, cum Diabolo, im qua Deiores esse non

195쪽

Art. I. De Existentia Gratiae actualis

De Gratia inuali.

ARTICULUS I.

De Existentia Gratiae actualis.

i. 4 intelligitur, audi ilium, Divinum supernaturale transiens , liberaliter aDEO collatum, quo homo vel praevenitur; vel adiuvatur in ordine ad eliciendas operationes salutares morales ; vel ad habendas

quasdam cognitiones physicas, investigatudissicillimas. Consistit autem potissime in quibusdam motibus piis, S salutaribus a seu

in motionibus tum voluntatis a DEO immissis, puta amoris, spei, religionis, delectationis, corroborationis: tum intellectus, videlicet in piis quibusdam cogitationibus, Vocationis, inspirationis S. illuminationis. Is milium uti discurrunt SS. Ps.contra Pelagia

nos,

di. Nota seeundor Grat; a inter varias alias divisiones quas vide in schola mea Theologica lom. a. Iras. s. o. r. q. r. partitur ad

propositum in Efficacem, S: In efficacem. EsDisae sit illud donum. N honeficium DEI&pernaturale, quod reipsa in fallibiliter obtinet effectum, ita ut liberum arbitrium infallibiliter ipsi consentiat, S cooperetur. Ins areest illud donum D Et supernaturale. excitans quidem stificienter hominem ad opus salutare ponendum; quod tamen hic & nunc non

ponitur.

g. Dico primo : Datur Divina Gratia a ctualis in hominibus, quae elevat, di necessaria est ad Beatitudinem assequendam. Ita Catholici: eontra pelagianos.

. Probatur nis r ex S. Litteris constat dari Gratiam Divinam actualom elevantem,S necessiriam ad obtinendam Beatitudinem: nam de hae loquitur D. Paulus r. ad Cor. 3DGris iis DEIsm id, θοοd sim: m Gratia ejus an me valuia non sit . Et de eadem prodit illud

ad Rom s. si enim unius de s lito mulsa maritii sunt, mulo magis saria DEL U Antim in maria via

sim hominis 3ESld christi in plures alundavit. Et illud Joan. is. sne me nihil potestu facere. Et illud Joan. s. nemo potes uenire ad me: Ansi

JESIL Et illud a. ad Cor. 3. non quod Asciis enses smus cogitari aliquid ex nobis; sed sis.

enna nostraeae DEO es: Ergo Ne. s. Probatur scunia aut horitate Concili tum legitimorum, quae saepius anathematira runt pelagii dogma, negans existentiam, &necessitatem Gratiae Divinae supernaturalis,

ut necessariae ad beatitudinem: sie imprimis

egit Concilium Milevitaniam anno. 4I6. Cui interfuit D. Augustinus. Deinde Carthaginense anno. 448. collectum ex dii . Episcopis, uti scribit Prosper in Cisonico: cuius damnationi Zosmus Sum. Pontifex eodem anno novum Apostolicum robur adjecit. Rursus Generalis Synodus Ephesina una cum Nestorianismo damnavit Pelagianismum. Et novis sine Tridentinum sis b. cap. s. sPentstas, necessa tatem, existentiam, efficaciam, di concursum Gratiae Divinae Supernaturalis gravissimis verbis, ex S. Scriptura depromptis, asserit: Ergo Scis. Probatur 1ertas authostate ss. Pp. existentiam Gratiae actualis tanquam elevantis, S necessariae ad salutem asserentium; ut videre est apud D. Augustinum rom. r. In variis Iliabris, &tractatibus contra pelagianos. Et Isma. V st. ρα ρο seq. Et apud D. Hieronymum

Oheti. Gallorum. Et apud D. Fulgentium hλι. ad Mominum. Et tib. de Incarnat. S grarici isti: Et apud S. An mum 5b. de concorae

. probatur quarta: DE Us ev nihilo pro. duxit creaturas rationales ad finem beatitudinis supernaturalis, di in ordine ad eandem pras xit iisdem varia praecepta,& quidem aquaedam diffieillima observatur Ergo etiam destinavit iisdem creaturis media in servi e tia ad debite asse uendum talem finem suis pernaturalem. Subsumo: sed nulla alia congruentiora sunt, quam dona, & benescia Divina gratuita Gratiarum supernaturalium .e Ergo dantur Gratiae Divinae supernaturales

elevantes,& necessari ad consequendan . beatitudinem. pro b Conseq. DEUs exterisereaturis a se conditis contulit motus, & qualitates convenientes, atque necessarias ad suis os snes naturales attin pendos: Ergo a se

tiori destinavit media inservientia ad conseis quendum finem supernaturalem beatitudi-

196쪽

ujs Lib. III. Controversiarum.

nis. Praeterea extant, & sunt necessaria specialia auxilia Gratiae Divinae supernaturalis in ordine ad cognoscenda mysteria supermaturalia Fidei; ad servandam diu totam Iesem naturae; ad rite se disponendum pro ju-Dificatione; di similia complura opera; de

quibus inst. : Ergo etiam datur Gratia Divina supernaturalis necessaria in ordine ad assequendam beatitudinem. ad quam conducit notitia mysteriorum Fidei, observantia Legis naturae, iustificatio &C. g. Obiiciunt Pelagiani primo: Cornelius

Centurio ante conversionem Act. Io. dicitur fuisse Religiosiu, ae timens Desin cum omni do. mosiua, faciens eleemostnas multas plebi, s depre-

eant DEUM se er: ex quibus habetur, Cornelium absque gratia actuali elicuisse opera disponentia ad beatitudinem consequendam: cum hae non detur nisi conversis, Si bapti- ratis: Ergo &c. semusi; opus, quo praepa ratur homo ad Justificationem, di consequenter ad beatitudinem consequendam, est ab homine solo; & consequenter absque gratia aliqua speciali actuali : unde dicitur Prov.

sit beatitudo dependeret necessario a Gratia actuali elevante. sequeretur DEUM esse personarum acceptatorem e sed hoc dici nequit: Ergo Sic. Quan ; auxilium Gratiae actualis necessario elevantis, de conducentis ad beatitudinem praejudicaret libero arbitrio : sed hoc dici nequit: Ergo dcc. p. Respondeo ad Primum : illud encomium fuisse datum Cornelio, quando jam Credebat in Christum; et si necdum explicite: ehquod necdum tunc plene esset instructus in Fidei mysteriis omnibus ; uti tenet D. Augusinus tib. de praedestin. . cap. . unde illas eleemosynas, ac alia opera bona iam eliciebat cum Gratia actuali : uti tenet idem S. pater. Ad Meuniam Neg. Min. & ad aut horitates Scripturae dico: hominis quidem esse praeparare animam, & se convertere ad DEUM: quia DEUS neminem ad se vocat, ruti volentem; nec ad ullum convertitur, nisi ad volentem converti ad DEUM; sed utraque ista volitio hominis fieri nequit absquo speciali au ilio Gratiae actualis et ad has enim requiritur pia cogitatio, quae non nisi a Dao

B uid a nobis, quasi ex nobis; seed fugissentia n Iba ex DEo est, a. ad Cor. 3. Ad Tertium Neg. Mai. tune enim solum committitur persona- acceptio, quando debitum intercedit, ita

ut uni conferatur id, quod alteri debetur e

Cap. V. De Cratia Amasi.

non autem quando aliquid donatur libera. iter, Se gratuito; uti fit in collatione Gratiae actualis, a qua dependet beatitudo. Ad Qua -- Neg. pariter Mai. Gratia enim quantumis vis escis non destruit, sed adstruit. liberum arbitrium; unde dicitur de homine habente Gratiam actualem,Eccl. 3I. quod Potust transgredi, re vim est transgressim; quod liberum a bitrium eum Gratia subsistere indicat

ARTICULUS ILAn revera aliquando hominibus detur aliqua Gratia tantum inefficax 3

Dco primo: DEUS aliquando quia

busdam hominibus ciat Uratiam tantum ineficacem suffcientem tamen ad salutem. Ita Catholici; contra Pelogianos, ct Calvinum M. a. ansu. c. s. a. Probatur authoritate S. Script rete ; nam de Gratia tantum inessicaci,quibusdam hominibus concessa, extant sequentes passus s. scripturae; Jerem. I. zocava vos, snon re Iondi=s. Et alius similis huic Proveriai. vocam nota Gratiam vocantem, seu praevenientem J V re iso; extendι manum me am . m non fuit, qui aspiceres. Et ille Ose.

gare aios tuos utique per auxilium Gratia suffcientis ) quemadmodAm eassina congregas pulus suos sib alas, es noluist . Et ille Apoe s. Ecce' ad ostium, sptiso, si quis audieris

bo ad aliam , S eanabo eum in s ipse meciam: Ergo &c. 3. probatur secundo authorItate Concili rum : eandem Gratiam asserentium: ut vide. re est in Amusicano , ubi adstruit Gratiam sussicientem adservanda pracepta salutis in Baptiratis, S consequenter inessicacem dicens : hoe se niam Daem Cisrhesitam credi mus,quod accepta per Baptismum Griniis omnes, pietati Chrso aumbante es cooperant e. quaaa saltitem pertinent, possnt, es debeant I N

I ter laborare volvierint, a mplere: S tamen

non omnes Baptirati Christo auxiliante adimplent ea, quae pertinent ad saltatem: adeoque habent solam Gratiam sussicientem, seu ineficacem. Idem docet Tridentinum sit . b. eap. tr. Ergo Re. 4. Probatur tertio authoritate Ss.pp. docentium, multos quidem accipere Cratiam Divinam; sed eam repellere, negligere dic. Sola autem Gratia lassiciens seu ineficax r

pellitur;

197쪽

Art. II. An revera aliquando hominibus detur aliqua M. I U

pellitur; sic loquitur Prosper lib. t. de vocat. curra, quam-rvocata; en Gratiam vocationis Imri cap. .magna pars ho--msare ἀμ- - t m aut repellit, Mau negligκ. Et Augustinus lib. t. ad Smplicianum quaest. a. dicit, Esau potuisse velle , & currere mediante scilicet Gratia sussicienti di tamen non voluisse, nec

cucurrisse. Et D. Cyrillus M.t, in pari. cap. ιι. expendens illud, MAndus eum non cogno--, dicit , illuminat enim Elius; repellit autem Grammereatura: Ergo &c.

s. Probatur qserto ratione e Tum quia videmus defacto non omnes homines iustos perseverare in Justitia accepta ; Ergo hi s lam Gratiam sussicientem seu inessicacem nacti sunt. Tum quia reprobi habent solam Gratiam inessicacem seu lassicientem : si enim incacem haberent. sal varentur. Tum quia experientia constat, plures homines posse resistere, & delatio saepὰ resistere Gratiis Divinis, desuper immissis. Unde D.La rentius Iustinianus M. GS imamma resureet. in principio ait, quamvis ad msinuandum, homin-ns. DEO resistere, multis Divinorum

eloquiorum valeat authoritatibus comprobara;

id tamen unu quisque sufficienter experιtur m se. Quis oro, tanta sanctιtate est praeditur, ut

ARTICULUS IIIAn Gratia actualis sit necessaria ad existentiam DEI, & alias Ueritates naturales coS-scendas

Dim primo: potest quis sine Gratia

actuali speciali cognoscere existentiam DEt, ac quasdam alias veritates , tam speculativas, quam practicas. Ita Catholici, contra Calvinistas , Luthera Consess Angliaeanam nuperam. Σ. Probatur prima pars primor existentiam posse naturaliter, & sine Gratia actuali DEI cognosci, constat ex S. Scriptura ; nam ad Rom. r. dicitur; invisebilia DEI a creatum m uri per ea, quae facta sunt, intellecta conspuriuntur. Et Sap. 13. a magnitudine ensm spe ciet, es creatura cognosti liter poterar Creaι---videri: Ergo &c. Secunia; idem Constat ex SS. PP. unde D. Damascenus tib. da Dd. cap. l. ait ἔ nemo est mortalium, cui non hoc ab eo naturaliter insitumsit, ut DEAMesepe torpore vieius, aut tropria assectione se itU Z θ. Ium habeat. Et D. Hieronymus commeno quantis elamorabus introrsui, quanti e ex tans illud Iob. 16. omnes homines vident eum

hortatιonibus sacris excitatur peccaror, am

quam de morte .seus no detictorum evigileri

Sed Grati .i. cui resistitur, est tantum inessicax seu sussiciens: Ergo DEUS dat quibusdam hominibus tantum sussicientem, seu in-essicacem Gratiam. 6. Obiicit Calvinus diramo: Gratia Christi est semper victrix; id est, cum effectu in- fallibiliter conjuncta: Ergo omnis Gratia a Christo proveniens est essicax. Secundo: Augustinus asserit, omnem Gratiam esse Essicacem : Ergo nulla datur lassiciens. Prob. Ant. Iis. de μηδεμ ST. eap. a. ait, absit, ut 'πιμ

. Respondeo ad Primo Neg. Ant. zmius contrarium patuit manifeste ex probatio-mbus paulo ante praemissis. Ad Secundum

Neg. 1nt. & glosso D. Augustinum dicendo,qubd loco citato loquatur de Gratia Essicaci praeesse: non de omni Gratia. Nam alibi manifestὸ distin uit duas Gratias, unam Εὐficacem in Electis, puta ub. t. ad Sin pl. quaest.

a. dicens, illi Sem, νι congruenter vocari 'illi autem qua non congruebant, neque contem- dicit ,per natura bonum notitia Creatoris inest credibus: Ergo&C.

3. Probatur secunda pars: Tum quia vis nativa cognoscitiva intellectus non est extincta in statu naturae lapis ; sed naturalia manserunt integra,ut loquuntur PP. & Sch lastici: Ergo ea attingi possunt multae verit tes speculativae naturales. Tum quia multae veritates speculativae naturales dependent a sensibus; quas proinde homo in statu naturae Iapsae naturaliter poterit Cognoscere. Tum quia vis nativa intel lectus humani est discuriasiva; adeoque potens inferre naturaliter Varias consequentias, dicendo v. g. totum est majus sua parte: Ergo uisa est magor quadr-- te ulna: Ergo&c. . Probatur tertia pars e secundum S. Scripturam, &SS. PP. homini etiam Gentilia natura inest quaedam notitia naturalis veritatum practicarum, instruens de honesto faciendo, & de turpi, seu rationi dissono vitando; quae notitia vocatur Lex corri infriapta: unde ad Rom, a. cap. dicitur; Genus, Malegem non habent, naturaliter ea, quae legis hum,

faciunt, vusmodi legem non habentes, ipsi sibi perabantur vexationi, non Sem; quia η- μ sunt lex. ροι ostendunt opus legis Acriptum in M. Bernariu Sannig Schola Controversistica Tm. I.

198쪽

oo Lib. III. Controversiarum.

Idem adstruit Augustinus super Naim. 16.

dicens; manus formatoris nostra in ipsis σονἀ-bus veritatem seripsit, ειοὰ tibi non vis feri,. altera ne feceris r Ergo extat in corde etiam lapsi hominis lex scripta, seu notitia naturalis aliquarum veritatum practicarum moralium et adeoque ad eam venandam non eget

Gratia actuali speciali. Tum quia nec in principiis generalibus morum penetrandis,

V. g. bonum es a rectenrim, malum fugiendum &c. Nec in particularibus cognitionibus practicis, ex iis deductis, v. g. his, D sus, qua est summum Bonam, est amandus, m colen--s a parentes honorandi I paveras adjuvanda&e. est ulla singularis dissicultas: Imo unicuique ratione recte utenti sunt obviae notitia, similes: Ergo eas solis naturalibus viri bus intellectus homo percipere potest, etiam in statu naturae lapis. s. Obiiciunt CaluinistaeUM contra primam partem Conclusionis : S. Scriptura dicit, quod DEUS hiauar iacem an ecesbilem: Ergo &C. se dor DEUS est infinitus omnimode: Ergo nequit cognosci absque Gratia actuali speciali. Respondeo; his& similibus argumentis tantum probari , quod DEUS non possit naturaliter cognosci comprehen-sve, & prout omnimode cognoscibilis est: cum quo stat, quod possit natural ter cognosci secundum suam exissentiam, citra comprehensionem.

6. Obiiciunt se T alii contra secundam partem cones usionis: qualibet cognitio cuiuscunque Ueritatis, etiam specusativae, secundiim Concilium Mausicanum est d num : Ergo nequit homo ullam obtinere absque Gratia actuali. Prob. Ant. nam cap. ao. dicit Sacra Synodus , fatendum es iam Veritatem , quam Iustitium ess ab illo Disi ,

quam in Eremo sitne debemus. Et M i levitanum ait, ean. - . DUS est, qui docer hominem

silensiam, utique sua Graiia actuali. Et A. postolus i. ad Cor. dicit εωd habes quod non accepisti λ scilicet per specialem Gratiam DEI: Ergo Sc. . Rei pondeo ala Prim m Neg. Ant. de

dono, ad quod obtinendum speciale DEI

auxilium requiritur. Et ad Arauscanum

dico; ipsum lotum velle, quod omnis veritas sit a DEO ut sonte: eo quhd ipse sit Author naturae, & Concurrat concursu suo gerinerali ad omnes effectus earum; et si non m nes procedam ex speciali Gratia DEI. Au Iovianum dico similiter, quod DEUS ut

Cap. V. De Gratia e c.

Author naturae doceat hominem scientiam. condendo nimirum ejus intellectum,& concurrendo ad omnes actus eius scientificos et sine tamen speciali Gratia. Au Apostolam est eadem responsio, quod homo omnia acceperit a DEO ut Authore naturae; non tamen semper ex speciali eius Gratia. g. Obiiciunt tretio contra tertiam pariem conciusonis: D. Paulus dicit a. ad Cor. 3. non Odsus icientes se rus currare ahqusis a nobis, quas ex nobis ; sdsistis,entia nostra ex

DEO s : Ergo nullam potest homo lapsus

percipere Veritatem practicam solis naturalibus viribus intellectus, sed ad eam necessatia erit Gratia DEI. Respondeo exponendo Scripturam, & dico ; eam loqui de cognitione practica supernaturali Fidei conducente ad snem supernaturalem, ad quam eliciendam sufficientes simus ex DEC, id est, mediante DEI Gratia: Concluso autem l quitur de cognitione practica, qua sit ordianis naturalis. Dico secundo e non tamen om nes verit tes speculativae, nec omnes practicae morales naturaliter, S absque speciali Graii actuali DEI cognosci possunt. Ita Cathoiici.

s. Probatur prima pars Cones usonis: Tum quia quadam veritates speculativae valde profunde in ipss naturis rerum latent;

ac proinde dissicillima sunt investigationis,

ac inventionis: Squaedam pr,cticae artisci les in arcanis Regulis artis dissicillimm qu que lactibilitatis, ut vis practica cognoscendi intellectus ea naturaliter asequi non potast; uti patet in speculativis de motu magnetis: de sexu ti resexu maris: de numero exacto stellarum , earumque physicis admirandis insuentiis; de e celorum motu multiso mi, excentrico S concentrico e in practicis vero artificialibus, de valde vittisciosis mixturis colorum praeparandis; ac si metria extraordinaria& vivis modis .essigies rerum ad vivum adumbrandi, dic. Ergo pro harum,S: smilium vetitatum debita notitia as quenda necessaria est Gratia specialis Actualis. Tum quia idcirco complures veteres

Philosophi, etsi sapientissimi; ut Aristoteles Plato, N alii, desectu Gratiae Actualis circa

nonnullas Veritates naturales speculativas hallucinati sunt. Tum quia omnium Veritatum cognitiones sunt prope infinitae : pro quibus proinde procurandis longissinum tempus requireretur e breves are

rem sunt des hominis , inquit Iob ; insuper hi multis aliis cutis . sensualibus occupationibus . e fastidiis nunc intercepti, nunc

impediti

199쪽

An Gratia actualis sit necessaria ad existentiam DEI, &c. m

impediti penitus adversa valetudine, S co

viaptione naturae, nunc ipsarum Veritatur L.

subtili indagine fatigatir Ergo homo in statu naturae lapsae non potest naturaliter cognoscere omnes Veritates speculativas naturales ; idem die de omnibus practicis artificialibus a pari. Io. probatur secunda pars Conclusionis: de omnibus agibilibus in pateticulari procedit

illud S. Scripturae Eccles i. cunctae res δέ vitis; non potest eas homo explicare sermone. Ium a thoritate Ss.pp. maxime Clementis Alexandrini, Iustini, Lactantii, & Augustini passim .

docentium, antiquos etiam perspicacissimos philosophos circa plura agibilia hallucinaeos ibisse a utique defectu Gratiae Actualis: Ergo ad omnia agibilia rite cognoscenda necessaria est Graiia Actualis specialis. Tum quia secundum omnes PP. signanter Augustinum lib. ua. is ciuis. DEI cap. M. es Retrati. cap. q. homo per pecCatum contraxit vulnus

ignorantiae, quae eum fecit in multis agendis moralibus praesertim caecutire: Ergo dic. Tum quia multa sunt agibilia in particulari in ordine ad finem supernaturalem: ad quae proinde necessaria est notitia ex Gratia speciali Actuali procedens.

ARTICULUS IV.

An Gratia actualis sit necessalia ad cognoscenda mysteria

Fidei

Dico primo : Ad rite eo gnoscendati

Mysteria Fidei, & eindem assentieniadum, ut oportet propter revelationem Divinam, & Mysteriorum propositi nem necessaria est viatori Gratia Actualis specialis. Ita communis Catholicorum; contra Pelagianos.

rat; necessitatem Gratiae actualis ad credendum asserentis: unde dicitur Joan. s. nemo potest venire ad me subintellige credendo nns Pater, qui misis me. traxeris exm', mediant videlicet Gratia actuali speciali. Et iterum, nemo potest venire aci me, ns ei fueras virum a Patre meo: quae verba aperte dationem nece sariam Gratiae specialis ins nuant. Eadem , necessitas Gratiae actualis ad credendum colligitur ex illo i. ad Cor. ιa. nemo potest diceras fide nimirum constendo Dominas 'ESNS,m η θινι a S. id est in Gratia actuali, aspiritu S. proveniente. Et ex illo a. ad Cor. 3. non quod fisseientes smus egitare a ιγιὰ a nolis cogitatione utique credulitatis supernaturais

lis )quore nobis, sed sumieinia nostra ex DEO .st, id est. ex speciali DEI Gratia actuali provenit: Ergo Sc. 3. Probatur secundo Authoritate conciliorum;eandem necessitatemGratia pro crede do, ut oportet, expresse dogmatirantium: se loquitur Arauscanum II. Can. s. s quis Mira

homanem credere posse sum oportet, anathemasti vide etiam pro hoc determinationem Caelestini Papae in Epist. ι. aci Episci meae cap. m. Et Leonis Papae epist.-alias M. Et Innocentii LEpist. adstuc. Africae: Ergo εα . pro Datur /ertio Authoritate m. ps. ean dem doctrinam prostentium : iit videre est apud Prosperum lib. r. de vocat. genti cap. 23. Et apud Fulgentium t L se Incarnat. cap. a Et apud Augustinum pluribus in locis contra Pelagium, eiusque sequaces, signanter tib. HGratiae p. 3i. Et tib. contra duas Dis. Peae. cap. q. Et tib. de bona persio. cap. r. a. S I. Et aispud Isidorum tib. s. t. cap. ao. dicentem; G tia scilicet fidei)sme adyti me Grasta,

dessendii, foris e Ausem perstre ri sed initis nihil proficit. Tune auum sermo DG ins vi auribus

cognoscenda mysteria fidei, di iisdem assentiendum necessaria estGratia actualis viatori. . probatur Dario ratione: Tum ti Dia ac sensus mysteriorum fidei, ut oportet, est actus supernaturalis: Ergo ad eius debitam productionem necessaria est Gratia actualis sum naturalis. Tum quia assensus mysteriorum fidei, ut oportet, est una ex dispositionibus ad iustificationem supernaturalem peceatoris requistis, adeoque debet esse quid supernaturale, ut proportionetur debite sermae, ad quam disponit: Ergo ad eam ponendam reis quiritur Gratia Divina; quia ad ponendumens quodcunque supernaturale, requi imita Gratia Divina.

s. obiiciunt Pelagiani nω S. Scriptura dicit, in nobis esse initium sussie iens bonae voluntatis, per quod homo praeparatur ad credendum N per quod fides petatur, deside. H. Bernarus Sanni Sehola Gntroirespice. Thm L

retur,

200쪽

im Lib. III. Controversiani m

retur, de obtineatur, sine gratiar unde dicitur

Isa. 3. ad vocem clamoris tui. statim ut audierat,

retondebit tibi Ergo naturaliter poteli quis cognoscere mysteria Fidei. & eisdem assentiri. Secu ῖ: quidam Haeretici cognoscun is, di credunt quaedam mysteria Fidei, puta I rinitatis, Incarnationis, Oe Resurrectionis Christi: sed hi non habent gratiam actualem specialem ad hoc: Ergo &c. 7. Resondeo ad Primum Neg: Ant' nam ex Scripturis relatis supra probat. l. clare constat, DEUM esse qui operatur in nobis velle bonum,&defiderium Fidei, ac ejus acquisitionem: Augustinus M. a. adBonifac. eq. g. conferens illa verba Proverb. hominis est ra- parare cor, cum his Verbis a. adCor. I. non quad vi sius enm cogitara &c. dicit, homo prepa

ais cor, homo reparat cor. Et rursus, si enim μne isto nihil possumus facere: prosectῖ nec incipere,

nec persicere', cyma ut incipι- ω rictum est, in Gricordia ertia praeveniet me; ut perficiamin, die umest, miseracordia vus sitasquetur me. Adsecum diam dico; tales Haeretinos credere tantum

Fide humana illa mysteria, per habitum acquisitum naturalem: unde illa credulitas seu fides eorum non est quoddamDEI donum ut

loquitur S. Augustinus tib. depauen. cap. n. sed ex haereditatorum. Unde. 8. Dico secundo: ad mitium quoque Fidei supernaturalis N ad pium credulitatis .i sectum nece illaria est Gratia actualis speci Iis. Ita communis Catholicorum; contra Semipelagianos, aliis Massilienses, seu reliquias Pelagianorum vocatos. Per initium Mec intellige ipsum primum, Se supernaturalem actum Fidei; per pium asinum vero credulitatu, efficacem voluntatis a Metum. p. Probatur prima pars primo illis authoritatibus Scripturae, quae allegatae sunt propristi cones. quae, cum limpliciter, de uni Ueris saliter loquantur, Gratiam esse necessariam ad Fidem, seu credendum, ut oportet etiam

de Fide initiali, intelligendὰ sunt. His adde

sequentes; ad Phili p. r. ρωι caepit in vobis optutinum. scilicet Fidei, ut patet ibidem metet. Et iterum, vobis donatum est ' a Christo, non solum. ut in eum credatis se. Etad Ephesia. Gratia silvari eue per fidem : donum en

DEI est: Eteo ad initium Fidei quoque necessaria est Gratia actualis specialis.lo. Probatur secavia aut horitate CC. &PP. nam Arausicanum II. can. s. tum augmentum tum initium Fidei reseret in DEI Gratiam specialem. similiter Tridentinimm

Cap. V. De Gratia Actuali

am, dum Di vina Gratia excitati, N ais ei libeἀmoventur in Dinas credendo; quibus verbis

etiam primus motus bidei. & credulitas in DEUM Graiiae excitanti adscribitur. Idem docent PP. citati. signanter D. Augustinus. qui lib. es in est. . pluribus otiendit, initium Fidei esse ex Gratia: Ergo di c. N. Probatur tono ratione si initium non esset ex Gratia DEI speciali, id esset ex nobis: si autem esset ex nobis, initium salutis esse is simpliciter ex nobis; quia mediante tali Fide pollemus mereri salutem, imo de ipsam Gratiam; atque ita Gratia non esset gratis, sed ex meritis: quod argumentum insigniter urget

σι . Pelast. cap. δ. Item Prosper, Fulgentius, de alii veteres DP. Ergoo c. I 1. Probatur secunda pars: Tum ratione Theologica mox adducta Tum authoritis te

Concilii Araulicani cit. definientis quu si t

arimentum, ita e sam mira , Hum credutitata

Ergo etiam ad pium credulitatis allecium est necessaria Gratia actualis specialis.

ia. Objiciunt semipelagiani: quid quid

exigitur ab homine, id in illius est potestater sed initium Fidei exigitur ab homine ut quis salvetur. juxta illud Marci ib. se credideris, saurus erue Ergo cli in ejus potestate; sed quoae si in poteliare hominis non est gratia speci lis actualis: Ergo die. Respondio disting. vendo Mai. quid quid exigitur ab homine, id in illius est potellate, vel per DEI uratiam;

vel per naturam Conc. Mai. per naturam scin per Neg. Mai. nunc autem Fides est tantum per gratiam in nostra potestater nam urrum

suis snitiis DG donum H Fidia. Alias Objecit nes Semipelaganorum vide solutas apud S. Prosperum cap. I. N Lay. α δ .

SEARCH

MENU NAVIGATION