Schola controversistica seu Controversiae universae adversùs haereticos omnes veteres,& novos authore F. Bernardo Sannig ord. Minor. s. Francisci Reform. SS. theologiae lectore jubilato, ... Prologus et tomus primus secundus ...

발행: 1688년

분량: 228페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

Lib. I. Controversiarum. Cap. I. De DEO.

invicem, ut una sinὰ altera operari nequeat, se creatura est Creatori subordinata vel in causis accidentaliter subordinatis quae ex e dem Doctore citi non dicunt ejusmodi dependentiam. & simultane itatem operationis,

sed tantum in fieri una dependet ab altera; sic ignis B. iam productus, subordinatur igni

A. eum producenti. Sed neuter processiis in infinitum in em cientibus causis admitti potest : Ergo Re. Prob. Min. non primus quia agente una causa essiciente omnes simul essentialiter subordinatae, quae sunt infinitae, coagere deberent; sicque requireretur tempus infinitum ad hoc, ut feret modica actio seu essectio; quod probo; nam antequam es- flueret eiusmodi actio, causa Essiciens su ordinata, deberet determinare primam subordinantem, & h. secundam, de secunda tertiam. di sic in infinitum ; atque ita Plato V. g. non posset levare festucam, nisi intervallo infiniti temporis : quod est absurdum: Ergo non potest admitti processus in infinitum in causis essentialiter subordinatis. Nec talis admittendus est in causis accidentaliter tantum sub ordinatis : nam ascendendo

iii causis accidentaliter sub ordinatis, di peraecidens essicientibus suos effectus, tandem devenietur ad aliquod Primum Essiciens, quod erit DEUS: aliis quaero, an Omnia Pntia per accidens subordinata sint a se; vel ab aliis facta λ non a se omnia; aliis ut supra dixi; essent antequam essent: nec mnia ab alio: alias & tota collectio entium erit ab alio effecta statis enim est collectio, qualia sunt ea, ex quibus coalescit sed falsum est totam collectionem entium esse ab alio :quod probo sic: quia illud aliud vel esset intra ipsam collectionem, vel extra et non potest autem esse intra: quia quod est principium essiciens illam collectionem, est etiam . princi phim omnium, quae in collectione conistinentur , de sic etiam esset causa sui ipsius, quod implicat. Nec etiam potest esse extra collectionem illam; qui enim dicit totam colis Iectionem entium, supponit nullum aliud Ens extra illam dari: Ereto tandem in causis etiam accidentaliter subordinatis non est admittendus processus in infinitum; sed standum erit in aliqua causa improducta, aliarum omnium productrice p ima et & haec erit DEUS : atque adeo ex ordine caulae essiciisentis, & produCentis, recte sumitur demonstratio Existentiae DEI.

Secunda demonstratio Metapb ea Scoticis. est per ordinem ad Finem ultimum: tota collectio entium causatorum . sive actu existentium. sive possibillium, debet habere aliquem finem ultimum extra illam eollectio. nem & distinctum ab omnibus aliis finibus intra Collectionem praefixis: sicut debet habere aliquod essiciens primum, a quo fit primitus: sed ille finis erit DEUS, ad quem omnia ordinantur. & tendunt causalitate Mali: Ergo &c. Confirmatur: si non esset unus es

timus finis omnium rerum, deberent ese in finiti, saltem syncategorematice,& successi VC; cum res totius universi sint infinitae sy Categorematice .sed hoc dici nequit : Ergo &e. Prob t Mine si essent infiniti fines, nullum e rum esset finis; quia orines haberent rati nem medii; cum ad alium ulteriorem ordi

nentur; nel posset debite appeti; cum debitὰ

non cognosCatur, S appetitus elicitus non

seratur in incognitum : Ergo dic. 6. Nnιammonstrario Metaprifica Scoti e est deducta ab eminentia, di summa perie ctione alicujus entis: Primum ens eminentis. simum in perfectione est DEUS: sed datur primum enseminentissimum: Ergo hoc est DEUS. Probr Min: datur primum essiciens, ut probatum est supra, quod est aequivocum rei pectu creaturarum effectarum: Ergo datur primum ens emi uentissimum continens h rum perlectiones. Cons rex eodem: dari debet aliquis actus, seu ens purum & actuale.

quo majus excogitati non possit in persecti ne: sed tale est D Sr Ergo DEUS existit. Prob. Mai. quia existentia talis actes puri spe

ctat ad necessitatem universi, nὰ omnia ei unentia laborent potentia; Ze aliunde non implucat eius existentia; sicut non implicat priamum essiciens, & ultimus rerum omnium Gnis: Ergo Sc. I. Quarta Demonstraris accipitur per Ordianem ad ens necessarium : debet poni in rerum natura aliquod ens necessarium, quod

essentialiter, & independenter existant alias omnia entia Universi essent contingentia. id est talia quae potuissent non existere; sed hoc dici nequit: Ergo dic. Probi Min: si entia omnia potuissent non existere, deberet dari aliqua ratio, quare aliquod ens potius heri fuerit, quam non fuerit; sed nulla omnino potest dari, nisi admittatur ens necessatium

determinans ad existendum. Ergo omnia emtia potuissent non existere. Sequuntur nune Demonstrationes Physicae. s. Prima Demonstrario Pusica, desumpta

ex admiranda compositione Hominis, quae Conditorem aliquem supremae, & primae perlectionis indigitat, Ze tacite proclamat: hanc porro se coordinat Minucius Felix inqui-en S; ipsa recipue formae nostra pulchritudo DE

fautur animem: status rigidau, vult erectus

72쪽

Art. I. De Existentia veri DEI. 3

erectus, oculi in summa vetat in specula conum quam, aerem volucribus, superficiem terrae ruit, re omnes caeters sensur velut marce compo- tot animalium speciebus p sane haec omniam. Quam Symetriam considerans Regius uno ore clamant illud : ipsi seu nor, es non Psaltes exclamat psalm. 333. mirabilis factas i a nos. Certe ab illa magnitudoe speciei. U

Mentia tuae ex me. creatura, co noscibiture poterat Creator eorum

s. Secunda Demonstrario P0sica depromi- videra: ut inquit Sapiens cap. 13. Ae D. Pamtur ex compositione artificiosa Corporis Coeis ius ad Rom./. Invisibilia DEI a creatura mun-lestis in tr. sphaeras, seu coelos, Empyreum di, per ea quasina seunt, intellecta consucsu videlicet, primum Mobile, Chrystallinum, tur; sempiterna quoque ejus viriuε, ρο λ-- Firmamentum, coelos Saturni, Iovis, Martis, nitari Et propterea a Trismegisto creatu- Solis, Veneris, Mercurii,& Lunae distributi, rae huius mundi apposite vocitantur Diviaee secundum receptam doctrinam Astron nitaris Maiae a Platone DEIratis 1'eculum. morum compacti; quae Machina etsi ex orbia Audi etiam Athee argumenta alioua mora hus excentricis, de concentricis sit conflata; Iia. DEI existentiam tibi clare suadentia.

tamen per regulatissimos motus gyratur; tot Ir. Argumentum primum Morale. Stupen-

elegantibus Astris, ac Constellationum lucia da miracula naturae vires excedentia, a quia dissimarum variis paralaxibus distincta no- busdam servis DEI verὰ patrata; varia itidem stros obtutus rapit in admirationem; totaria prodigia in Mundo isto causata, testimoni canis influentiis in haec inferiora pmdita est. infallibili S. Scriptum, & Historiarum E ut momentis pene singulis sublunares ere, clesiasticarum debite comprobata; uti tutaturae mire alterentur. Quod opus coeleste re suscitatio momentanea variorum mortU- stupendum summae sane perfectionis Divi- orum; ciecorum a nativitate illuminatio, c num Architectum D EUM intuentibus lo- taclysmus, seu diluvium per uniuersum Gl quitur; unde recte Psalmista Psalmr in Caeli hum terraqueum, traductio Israelis perma enarrant gloriam DEI, s opera manuum eius re rubrum stupentibus undis, praedictio aris

annunciat sirmamentum quem passum Flossans Cana futurorum, quae Certo evenerunt, &C.D. Chrysostomus hori. q. ad Pop. ait: stu eminentiorem aliquam causam, quam sit Ii modo enarrant gloriam DEI p dis mihi: Hocem mo, vel Angelus monstrant; atqui illa erit non habent, os non possident, illis non est lingua; DEUS r ergo &α quomodo gitur narrant ρ per sum aspectum: ra. Replicant primo aliqui Atheir haecum eπ- mdes pulchritudanem, magnitudia omnia provenire potuisse ab aliquo Angelo. nem, celsitudinem, situm, formam per tantum Contra primo: hae fuere operationes Angeis

corpus permeare, tanquam vocem oriens, es licam exCedentes activitatem. Contia secun-

ad aspectum disiens, adores eum, qui tam pul- do; ergo vos Athes admittitis aliquos Spiri. chrum s admirabile corpus creavι t. tus, seu Angelos propter ejusmodi prodii o. Nertia Demonstratio Pusica petitur ex giosos effectus: & cur non pariter admittitis nobilissima Architectura Mundi sublunaris. aliquem supremum Spiritum, di Creatorem quae excellentissimum, planeque Diuinum Angelorum,propterprodigiosum totius Uni- debuit sortita fuisse opificem quae enim crea- vers effectum, Cum tanto artificio caelestis, turarum Globum hunc Terraqueum in p. terrestris, & humani compositi symmetria sens potuisset tam stabiliter delineare, & productum. compingere systema, atque somam, cuius et 3. Replicant secundo alii eiusdem faria adeo vasta est superficies, ut secundum pro- nae e allata miracula, & prodigia esse merabatiores Geometras contineat Iso. gradus, commenta. Contra; illa prodigia, & mirac qui faciunt f oo. milliaria Germanica e larecensentur inBibliiso visis Historiis,quae Diameter vero I I g. milliaria' quod plas- non minorem merentur fidem quam historiam finitum valuisset quatuor Elementorum Titi Livii. aut aliae humanae hodie de veris stupendas antipathias ita mire contemper, factis: v. F. Leopoldi I. Imper. nobis cognire, de distribuere, vastissimum Oceanum suis iis constraptae, quibus tamen Athei adhibent metis, ac terminis circumsepire; universam fidem. Biblia enim. & Ecclesiastica narratio molem terrae tot cacuminibus attollere, & continet circumstantias debitas temporum, fistulis subterraneis, aquarum receptivis, & Iocorum, personarum, aliasque ad fidem hiatransmissi vis fistulare, ac distinguere tam storicam Fignendam necessarias, non minus millena semente primitus tacundare unu quam historia Leopoldi I. Deinde Athei versam faciem terrae, piscibus replere a- hac licentiosa reiectione Bibliorum,&Eccle-H. Bernata, Sanni Schola Controversistice. Tom. I.

F asiasticae

73쪽

Lib. L Controversiarum. Cap. I. De DEO.

siastica historiae, tonsequenter omnem an G phitas, Ο membra auribuentes instar quitatis memoriam abolebunt; omnem publicis scripturis, & contractibus, de debite emptis dominus, aut licite possessis visore Tabularum, negabunt veritatem; di exinde

ad perpetua jurgia, lites, & bella semitem

praestabunt, humanam Societatem tolIent, di omnes Respublicas, & Regna in cons

sibile chaos praecipitabum' vae Regnis, cujam Ministri sunt Politici, & Atheisino intoH- catil

theismus aperitiatam viam omnibus flagitiis, te criminibus etiam enormibus, natum Comrup placidis; v. g. semicationis, adulterii Sc. quia negat DEUM horum vindicem: extinguit nervum plurium salutarium Legum pro Christianitate ordinatarum a DEO, Summis Pontificibus, Principibus, te aliis Superioribus; quia tollit omnem honestatem earum, & exercitium viis moralis; nam h ius nullus praemiator DEUS admittitur: sed haee omnia sunt absurdissima: ergo Sc.

cur plerosque Atheistas repentinus fuimunum fragor, tonitruorum rumor, Pestilentiae horror, aut alterius mortis impendentis, aut

a. Probatur pH-: DEUS in S. Scriptura

pronunciatur em insinuus, magnus Domnus,m laiadabilis nimιι, es magnaturinsa non est finis: res autem natura corporeae, & meminbra instar hominis habentis est finitar Ergo

DEUS non est natura corporeae. Secundo: Jo

rem carnem es ossa non habet, Luc: ult: Ergo DEUS non est naturae corporeae. Tistis.DEUS est ens persectissmum; nam es Numen. erus majus, aut metius eo tars nia potest, secundum D. Augustinum M. i. da mare. Chri=ana rEns autem habens naturam corpoream est

impersectum; cum sit divisibile, limitatum ad Iocum, & corruptibile: ΕFo dcc. . 3. Obiiciunt Haeretici citati primo: S. Litterae is DEO attribuunt membra, puta

caput, oculos, linguam, aures, manus 6cc. S

eundo: Adam dicitur ad imaginem DEI f.-ctus : Adam autem habuit naturam corpore am: Ergo dic.Respondeo ad'imum illos textus S. Litterarum, quae DEO membra corp

rea attribuunt, non in sensu Litterat i hic enim littera occidit xador. 3.cap. sed in se su mystico sunt intelligendi, seu secundum casus insperati metus tam Pannico percellat mysterium latens accipiendL Quare dum timore t certὸ propriae conscientiae dictamen dicitur DEUS habere caput, sensus est, D UM esse caput respectu corporis myttici, quod est Ecelesia : eo quod exerceat in illam influxum gratiarum . sicut caput exercet i fluxum spirituum vitalium, & animalium in corpus hominis. Item dum dicitur DEUS habere oculos, sensus est, debere sua infinita intelligentia specialiter videre omnia, ita ut nihil illum lateat. - seeundum dico, im DEUM malorum ab eis patratorum vindicem vicinum eis representat.& arcano pulsu ad eius cognitionem vocati 26. Ar umentum quartum Morale. Illud sane temere nimis, & stolid8 negatur, in emius existentiam conspirat suo assensu inma- ivo Orbis universus, omniumque gentium Sapientes: sed in aliquod supremum Numen ita Orbis. & cunctae gentes conspirant: unde Lactante lib. 3 cap. u. ait: φsissim hominibM

nulla Gens est, neq. tam immansiueta, meque tam

ferrea, qua alicujus Religionis sensum non habeat. 8e Cicem in Tuscia. ait: nulla est Gor

ram fera, Nemo hominum tam immanis, cujuae mentem non imbuem Deorum o p οἰ praeterin

quam vos 5 impii Atheistaei qui teste Psalmi-ua: corrupti eos, es abominabiles famis studiis Atheismi vestri, & Politisismi r apage hoc horrendum monstrum 8 populo DEI, exustentiam DEI ter Sancte confitente.

ARTICULUS II.

De natura DEI Veriue ejusque

veracitate ε, dc bonitate.

DΙco primi : DEUS verus non est

natum Corporeae. Ita Catholici; contra Vadianos. seu An mor-ginem, & similitudinem DEI cum Adamo non consistere in natura corporea; sed in intellectu, di voluntate, in quibus potentiis nobilibus Adam prae aliis creaturis corporeis DEO assimilatur. Dico secundo: DEUS habet pro attributo Diuino summam veracitatem; unde non est desectibilis ad ullum mendacium. Ita Catholici; contra ArmenOS. . Probatur primo et S. Scriptum passim praedicant DEUM veracem; unde dicitur

Num. a. Non est DEUS, quasihomo, ut mem latur. ει Hierem. ro. Dominus autem DEUS

verus est. Secundo, si DEUS esset defectibilis ad mendacium perderet omnem authoritatem apud homines; nam si semel mendacii convincitur, restat, ut homines ei nunquam inposterum credant: di consequenter tunc periret omnis lex, omnis convictus, & fides Ergo &c. 6. O igod f

74쪽

Art. II. De natura DEI veri &c. Art. III. De Unitate DEI.

6. Objiciunt Haeretici Armeni : DEUS dixit Cain. quod a nullo homine occidetur ;& tamen Cain occidit seipsum: Ergo DEUS dixit mendacium. Respondeo in S. Scriptura non haberi, quod Cain occiderit seipsum; imo nullam prorIus mentionem facit de morate ipsius e sed tantum dicit Gen. . quod mnis qui occiderit Cain, siptuplum pumetur ; quibus verbis posuit duntaxat prohibitionem de

Cain non occidendo; non tamen negavit γius occisionem suturam. . Dico tertior DEUS verus quoque habet pro attributo Divino summam Bonitatem; unde non est author malorum moralium. Ita Catholici; contra Morinistas, Gnosticos, Seleiicianos, Marcioni stas, Cerdonianos, Priscillistas,Manichaeos de novissimeconistra Calvinum, Melanth. Ac minglium, &c. g. Probatur primo : S. Scriptura passim DEUM vocat Sanctum; ut Isai. 6. Saaectus, Santias, My Dominus D EG S Sabaoth: sed non esset Saninus,si author esset malorum moralium, seu peccatorum. Et oseae 13. dicitur,

perditio tua ex te Isiael, tantummodo in me auxi

lium t m : quibus verbis perditio refundi. tur in mala personalia hominum; in DEUM autem auxilia gratiae: adeoque ipse non est malorum moralium author. Et Psalm. s. dicitur, non DENS vocim iniquitarem tu es. Et Habacuc. l. munia fiunt oculi tui, ne videant maiatum, es respicere ad iniquitarem non poteriar E

po &c. Secundo; SS. PP. prisci passim asserunt DEUM non esse authorem peccatorum; un de S. Augustinus tres libros conscripsit de lib. arbis. hac de caula, ut ostenderet DEUM non esse authorem peccati. Et S. Chrysostomus bom. 23. in acta Arist. dicit : Nullus dieat DR in nobis auctor malorum est. Et Tertullianus lib. adversus Hermog. ait: Nec enim fieri potest, insit initivior, aut artifex mali operis, quι nomen sibi perfiati uendicat es parentis,es 1 scis. Temii. : DEUS punit juste in hominibus peccata:

Ergo eorum author non est. Praeterea DEUS nec ph c nec moraliter influit in peccata hominum ; cum S. Scriptura dicat penes ipsos homines esse libertatem eligendi bonum , vel malum. Ios. 1 optio ovis datur, eligise quod placti: Ergo &c. Tandem mala moralia summὰ dedecent Divinam potentiam; cum eius legibus adversentur : Ergo ab ea non fiunt, sed a perversa hominum v

luntate.

y. obiiciunt Haeretici primὸ : varia petaeata DEO imputantur in S. Scriptura; ut maledictio Semei x. Reg. I 6. Dominus pracepit ei, ωt malediceret Damae Et incredulitas ob excaecationem, ac indurationem quorundam. peecatorum, a DEO factam. Joan. Ia. Pro

pterea non poterant credere; quia aurum dixis LIaias cacavis oculos eorumbe indurarit cor eoru.

Et proditoria venditio Ioseph Gen. 4'. nam rastro consita, sed DEI voluntate Me missu sum. Idem videtur dicendum de malis crucifigentium Christum; & de peccatis Pharaonis, ido-

Iolatria decem tribuum, &C. quae ex excaeca tione, &induratione DEI, tanquam causa , provenerunt: Ergo &c. Io. Respondeo ad Primiam Neg. Ant. alprimum exemplum S. Scripturae dico : lyprccepis juxta phrasim, & modum S. Scripturas iadem sonat quod permis', eo modo, quo usu patur Mari Io. ad duritiam eredis vestri, sic μωbis praceptiam istud cid est permissionem lia belli repudii iuxta illud Matth. I9. quoniam ZMusis ad duritiam eredis vestri permisit vobis

d mittere uxores vestras. Ad sicundiam diaco, quod illa intredulitas principaliter adscribenda sit variis teccatis gravissimis praecedentibus non expiatis illorum incredulorum, ob quae merito DEUS excaecavit, id est se traxit auxilia gratiae suae, sine eo quod se participem, & authorem peccatorum subseque lium constitueret. Ad Neditium dico pariter DEUM ad illam proditoriam venditionem Joseph tantum permissiuὰ se habuisse; unde de voluntate DEI non ordinante: sed permittente duntaxat textus obiectus intelligutur. Ad Quartum est eadem responsio, quae adsecundum paulo antῆ.

ARTICULUS M.

De Unitate DEI.

Dico primo : Unicus tantum extat

verus DEUS. Ita Catholici; contra omnes Polytheistas; di signanter contra Manichaeos, Marcionistas, Gnosticos,

Cerdonianos, Ac . ponentes duos Deos, unum bonum, alterum malum ἔ ac contra Gentiles ponentes innumeros Deos, quorum

triginta millia Hesiodus teste Eusebio lib. s.

Praeparat. Evangel. ωρ. U. asseruit. Σ. Pramum argumentum,quod tantum con

tra Haereticos Christianos valet,est: S. Lin rae DEI veri unitatem adstruunt: nam Deuti s. dicitur,aum Israel, Dominus D EliS noster DEAS aenus est. Et Deuter. 32 pidete quod ego a fotu , es non sis alim DEUS praeter me. Et Isaiae . extra me non est DEUS: Ergo&c. 3. Secundum argumentum : Deitas est de se intrinsecῆ. de essentialiter singularis, incommunicabilis; & consequenter immultiplicabilis; Ergo nequit in plures Deos distribui.

75쪽

46 Lib. I. Controversiarum. Cap. I. De DEO.

Conseq. patet; quia si natura equina esset de nam Philosephiam non debent poni plurata se haec, seu singularis, ac incommunicabilis. principia, seu causae adaequatae respectu u secundum Philosophum, non posset in plures nius effectus; nec plures fines totales,& ad- distribui, sed unus tantum esset equus: Ergo aequati: Et secundum bonam Politicam non a pari idem dicendum est de natura Divina, sunt praefigendi plures supremi Rectores in seu Deitate. Prob. itaque Anti DEUS est es- perfectissimo regimine, quale est Monarchisentialiter existens, seu per essentiam : Ergo cum: quod argumentum eleganter prosequu& essentialiter, ae de se singularis. Prob. tur D. Cyprianus lib. da Ramraue inorum: Er-Cons . existentia est tantum rei singularis. go nec plures Dii, quorum quilibet eset Pri Ergo &c. Confirmatur: si Deitas posset mul- cipium primum adaequatum, finis totalis, aetiplicari,& distribui in plures Deos, actu es- ultimus : atque Monarcha Perpetuus hujusset multiplicata, & distributa in infinitos De- Universi. o ; quia ex se non determinatur ad certum 7. obiiciunt Manichaei r ubi sunt effectus numerum; & aliunde est Ens summὰ nece oppositi, sunt etiam causae, & principia oppo- sarium. & actu esse; sed defacto actu non sitar sed in rerum natura dantur effectus pluis est multiplicata. & distributa in infinitos De- res oppositi; sic dantur multa maIa, & mulos; horum enim nullum est experimentum, tabona; corpus Zc anima; vetus, & nova Iex. aut Vestigium: Ergo &α quarum prima erat plena terroribus, & rigo- . Tertia- argumentum; si darentur plu- re; secunda tota misericors, & gratiosa: Ergo

resDii. darentur plures omnipotentes; DE- horum effectuum debent dari duo primata US enim est formaliter Omnipotens, di in- Principia, seu duo Dii. Respondeo dist. Mai. dependens ab aliis principiis in operando e si effectus oppositi comparentur ad causas. sed nequeunt dari plures omnipotentes ἔ N principia finita, ac Iimitata, concedo Mai. nam si unus eorum aliquid operari vellet, vel si comparentur ad principia infinita,&omni- alter ipsius operationem posset impedire, vel potentia, Nego Mai. Itaque Cum Unicus DE- non posset; si non posset, is non esset Omnipo- us sit infinitae, & illimitatae activitatis, potest tens; si posset, sequeretur alterum non esse ν quosvis effectus etiam oppositos producere. omnipotentem, contra hypothesim et Ergo qui ipsum non dedecent. non dantur plures Dii.

. Quintum argumensum: Si darentur plu- Λu TICIII I TQ TU

res Dii, nullus eorum polleret intellectu infla λ V.

nitae virtutis, seu intelIectivitatis; atque adeo ouis sit verus DEUS

non esset DEUS, qui debet esse infinite pera

fectus in intelligendor Ergo are. Prob. Anti Ico primo : Nec BI,Iuna,stella. sta. Statuamus exempli cauςE DEUM A. N DE- 1. Ituae ligne lapideae,aene aureae, aris UMB. in hoc casu DEUS Α, nequit DEUM bores,in.s, Iupiter, Venus &c. nec B. persectissimo modo cognoscere; nec Dta ulla alia creatura, est verus DEUS. Ita Chri-US B. DEUM A. nisi per essentiam propriam, stiani; contra IdoloIattas. vel per essentiam ipsiusmet DEI B. non per a. Probatur primo: Sol, Iuna, stellae, statuae essentiam propriam; quia essentia unius DEI quaecunque, & arbores, non habent vitam in- non potest contineri virtualiter, ves eminem tellectivam; nec incumaptibilitatem,seu perister in essentia alterius DEI: neque per essen- petuitatem intrinsecam; quae sunt duae pers tiam alterius DEI, quia tunc actus cognosce ctiones necessario convenientes DEO, tandi DEI cognoscentis esset naturaliter posteriis quam Enti perfectissimo : Ergo non sunt or ipso Dio cognit5, sicut omnis effectus est verus DEUS. Sec-k sol,luna, stellae,& cael

posterior sulcausa: nam omnis actus cogni- ra in conclusione enumerata, sunt entia cre

conis realiter ab obiecto cognito distinctus ta,& in fieri, ac facto esse, dependentia ab aliis est posterior obiecto; quod est contra perse- quo excellentioriEnte effectivo independenis ctionem actus Divini; & DEUS hoc modo ter Ergo non illa, sed hoc statui debet pro

cognoscens non esset DEUS: insuper DEUS vero DEO. Tern.: Mars, Iupite Venus,&a- cognoscens dependeret in comparanda sua Iii Dii gentium degentes in hac vita erant cognitione a DEO cognito, tanquam ab ex- mortales, & defectibiles; ac variis vitiis m trinseco; quod pariter est contra persectissi- ratibus irretiti: Statuae etiam aureae,&argen-mum modum cognostendi veri DEI: Ergo teae erant opera manuum hominum; quae o si darentur plures Dii, nullus eorum polle- mnia indicant imperfectiones DEO vero im-ret intellectu infinitae virtutis. mortali indesectibili in orruptibili,& a manu 6. Quinum strumentum: Secundum bo- hominis non plasmabili repugnantes. Quam ι.

76쪽

Art. IV. Quis sit verus DEUS 3

1 : verus DEUS aebet esse purus spiritus, Omni scius, Omnipotens, Liber, Providus, totius creaturae Conditor, hae C enim attributa deiscent perfectissimam DEI naturam, de Divinutatem e sed neque sol, luna, stellae, statuae dic. neque Mars, Iupiter, Venus. & similes veteres Dii habent memorata attributa, S praedi-eata puri Spiritus, omni scientiae &c. Ergo dcc. Disiu Dii gentium nulla vera possunt patrare miracula ; cum careant Omnipotentia, Omniscientia, intellectu,& voluntate : neque valent universam hanc mundi mach laam . gubernare sussieienter, provide. & ordinate: ciuin habeant naturam limitatam, intellectus expertem: Ergo S c. 3. Obiiciunt Idololatrae: Dii veteres gentium, quorum ingens erat numerus, eran veri Dii; quia habebant characteres, testifieantes aliquam Divinitatem iis inesse; nam patrabant miracula, annuntiabant sutura, me debantur repentinis morbis: Ergo dcc Resp. Neg. Ant. Ad ejus rationem dico cum Teris tulliano, Vel per potentiam Iocomotivam celerrimam , vel per ingenii sagacitatem perfectam, vel illusionem potentiarum nos rarum, opera illa mira, Se prodigia ope Daemonum futile facta: quia ut loquitur citatus Au thor Omnis Spiritus Atra est, hoc est Angeis, es

Daemones; gιtur momentia ubi rue Ant, tonti Ombis illis lociti est; quad ubique geratur, tam iaci te sciunt, ac en unciant; velocitas Divinitas creditur; quia su otia ignoratur: Ddum pria

mo, de hinc media praecipium admiraculum nora.

ARTICULUS V.

De Identitate attributorum Dei; ejusque simplicitate ue aeternitate ; ubiquitate ue de invisibilitate.

Dco primo : Attributa Divina, &Essentia Divina sint inter se eadem realiter; unde nullatenus reali discrimine digerunt inter se. Ita Catholici ; contra Gilbertum Porretanum, & Guater uiro quemdam. a. Probatur mimo et quia ita definitur in Concilio Lateranensi cap. Firmiter de sum. Irm. ubi dicitur: eonfitemur praeteream DEO esse Trinitatem flummoia, non υνο quaternita rem: quia quelibet istarum suam, est ιlia res, τὸ delices Abstantia, essentia me. Si autem Attributa. de Essentia distinguerentur realite inter se, esset quaternitaq; imo major pluralitas: Ergo&c. Secund , idem tenent M. PR

Et Art. V. De Identitate &c.

specialiter S. Bernardus, qui firm. 8. in Cantis scribit, sic ritatur stylo ferreo in ungue adamantι no, vel 'arur 1nstice, quod Divina Genti

fotentia, magatitudo prae DEUS est, subaudi peridentitatem realem. Terti. . Essentia Divina est radicaliter infinita, & secundum S. Da mascenum lib. . de M. t. cap. v. in tumes

se 5 Pelaguι : Ergo importat, & identificat sibi realiter omnia attributa Divina. 3. Dico secundo: DEUS est Ens simpliacissimum; & nullatenus compositum ex materia aliqua, & forma. Ita Catholici; contra Antropomorphitas. . Probatur primo: 's. Scriptura appellat DEUM Spiritum. Isai: .. Spiritus est DEAS et Spiritus autem non est ens compositum ex materia, & serma: Ergo die. Secundo simplicitatem summam DEI excIudentem omnem compositionem materialem definit in DEO Concilium Lateranen se in eap. Firmiter, is Sum. u. & eandem docent SS. PP. signa ter Justinus, Damascenus. Et Bernardus,quἐlib. s. de consid. cap. 7. ait: non est compsum Diali merum plex est: Ergo dec. Tertio ratio eandem suadet; DEUS est ubique di immensus: quod autem est ens materialiter cum positum. nequit esse ubique di immensum psed certis concluditur locis: Ergo &c. Praeterea materialitas entis pugnat cum ejus immortalitate : DEUS autem est immortalis i. ad Tim. t. Ergo &α Demum omni S compo

sitio materialis involuit impersectionem aliquam scilicet potentialitatem, de perfeci ibilitatem in materia ad informari, N perfici: Dd a DEO vero abesse debet omnis imperfectio: Ergo&c. Obiectiones solutae sunt supra art. a. poli conclus. l.

s. Dico tertio: DEUS etiam est ens aetemnum; unde in tempore non incaepit ese. Ita Catholici; contra plures Gentiles; qui fingunt Deos in tempore natos a Iove Deorum

omnium patre.

s. Probatur pri : DEUS est secundum

Philosophiam veram Prima caula omnium rerum, & ens a se, existens per essentiam per-isectissimo, & aeuiatissimo modo, ac cum lumma necessitate: haec enim praedicata omnino decent Divinam ejus naturam, ut contradistininam a natura creaturarum: alias non es

set DEUS: Ergo DEUS habet totum esse si

mul ab aeterno. N pro aeterno; N consequenter recte dicitur ens aeternum. Secundo aeter

nitatem etiam generaliter Philosophi melioris notae agnoverunt in DEO; ut Ne timericus Pytagoraeus, qui proinde apud Euseb. M. D. do 'par. Evang. dixit, DEI ensaternum es

77쪽

s Lib. I. Controversiarum. Cap. I. De DEO

ac stabile, per in eodem statu poseverans. Pro natur; cum spiritus sit . Tertiion est respon hac assertione sunt etiam apertissimae aut hori- sio sicut ad primum. tales S. Scripturae: ut illa Eccles. v. qui tu me io. Dico quintor DEUS pariter est re in aeternum, ereaGt omma ul. de Concilii ter invisibilis oculo corporeo. Ita Catholici;

lelmi , Gregorii Nissent, Tertulliani, Damia ani dec. sed liae nil concludunt contra Gen litem. Argumenta opposita Gentilium sunt futilia. & tabulosa. 7. Dico quarto: DEUS quoque est ubique, Be immensus secundum lubstantiam runde non concluditur necessario ullo loco particulari coeli. vel alterius rei. Ita Cath Iiei ; contra Judaeos; qui teste D. Hieronymo .n eammem. Fuper M. eap. satia voluerunt DEUM praecisὰ concludi in templo Hierosolymitano; vel in coelo. Et contra Vorstium,ac alios Calvini stas in hoc iudaietantes. S. Probatur mimo e S. Scriptura vetus clamat DEUM este ubique; unde dicitur Jerem. 23. calum es teream ego impleo dissi Do m/nm. Et Isa. M. calum sedes mea. es terrasi bellum pedum meorum. Seeundo, idem asserunt

SS.PP. ut Augustinus Epist. 1 . an Dardad. ubi ait, est ergo Dest per cuncta illusivi; Ust qui pemi per Prophetam. caelum es terram ego impleo. Nertio ubiquitas, & immenlitas DEI est perfectio decens DEI naturam, eique qua tali necessario conveniens: Ergo dic. Praeterea

DEUS est infinitus omnimode; iuxta illud

Scripti. r.e; magnus Dominus ρο magnitu risvus non est is i Ergo nullis circumscribitur limitibus, de consequenter est ubique. s. Objiciunt Judaei primo: Scriniura V tus Isar 66. dicit, DEUM pro sede habere coelum: Ergo &c. Meunius si DEUS esset ubique etiam praesentialiter esset in daemonibus, ac faetidissimis locis: sed hoc dici nequit: Ergo

Sc. Truo opponunt Calvinistae, psalm. n3. dicitur,ea iam eaeti Damino; terram autem dedis Artis hominum. Rel pondeo is Primum cum

S. Damasceno, DEUM habere coelum pro sede . quia ibi specialiter est. scilicet cum gloria. 5e majestate, cum quo tamen stat, quod in aliis quoque quibusvis locis sit secum dum essentiam, praesentlam,& potentiam. Ad secundum Neg : Min e nam quamvis DEUSst in daemonibus per suam praesentiam; nullo lamen gratiae, aut beatitudinis dono eos assicit : sed solum fili in distantiam ab eis exercet:

unde aut anima rationalis sverba sunt D. Augustini lib. de agone Christiano eap. IIJ non inqui. atur in corpore erram teprosi : quis sensa massiritualis est: multo minus DmS, cum longiar, ab omm matersa stan , nisas ex praesent Fua in rebus corporeu faces tontrahere potest. Et

quamvis sit in faudissimis locis, non coinqui contra Arium, Eunom: Aetium. ac Nova

tores.

it. Probatur primo aut horitate S. Scripturae: nam passim in S. I itteris praeconiEatu DEI invisibilitas, utique ocul5 corporeo: sic dicitur Exod. v. faciem meam odere non ' teris. 8e r. ad Tim. r. Regi faculorum immortali, es in sibitisc. 8e Ioan. ν. DEAM nemo ungaeam Nutit. e . ad Timoth. s. lucem habitat 1nacces bilem, quam num homino vidit; fednerviis derentest: Emo &C. Secundo SS. PP. quoque

DEI invisibilitatem docent; sic Ambrosius

M. t. in Luc. scribit, nee is loco DEAS indet. ιμα mundo corda: nec eorporatibus oculis DE qua stur, nec circumscribitur visee. Idem habet Irenaeus lib. .. contra haeresis. N Aligust im

. me. Iem. DEUS est ens purὰ spirituale; uti testatur Scriptura passime Ergo est invitabilis oculo corporeo; cum potentia materia- Iis , qualis est oculus corporeus, nequeat tendere in obiectum spirituale. 11 .Obiiciunt Haeretici: Isaa .dicit Propheta Isaias ; Uiri Dominum βdentem seuper filium. Be Gen. n. dicit Jacob, vidi Dominum facie ad faciem et Ergo Acc. Respondeo glossando Scripturas allatas;& dico illas loqui de visione iacta per oculum intellectualem, eo qu5d Isai as, & Jacob plenius, ac familiarius eo noverint DEUM, quam alii homines. Vel Gies miste'quod habuerint de DEo pars Iares tu lustrationes, vel visiones extaticas : vel deismum , quod Angelum in corpore assia mpto a DEO specialiter missum, de DEI vices gerentem viderint.

ARTICULUS VI uDe Scientia visionis DEI ; ejusque providentia ; & Ο - ,

mnipotentia. DIco primo: DEUS cognoscit per i

fallibilem suam scientiam vistonis omnia furnra contingentia libera absoluta. Ita Catholici: contra telephistas. Marcionitas, Lutheranos, alitasque Nova.

a. Probatur urnae, et S. Litterae DEO attrubunt praesitam scientiam visionis; unde dia

78쪽

Art. VI. De scientia visionis DEI ; elusique prov.&c. 9

altum ab oculis um: a saeculo mque in saeculum situs; in qua trire ι Asium, imago, Usimiaetudo DEIrassicu M. D. intel 13. DEAS aeterne, qui absconin

iatorum es cognator, quι n ι --ta antequam

ganι se. Ergo&c. Secundo SS. PP. quoque ponunt in DEO eandem scientiam visionis; unde Augustinus lib. ad Aurel. contra Prisii l. Noreio. cap. t. ait: noverat ergo DEUS omnιa, quae fecis antequam faceret; non enιm possumus

incere, ipsum ignorata fresse. s ea non n si facta di ιsse. dctib. a. de civit. cap. b. diCit: confiteri esse DEAM, Unegare praescium futurorum, Ver tis a infama est. Idem docet Tertullianus involet. cap. ao. N Fulgentius de Fide ad Petrum.

T. . DEUS pollet intellectu infinito: Ergo

ejus notitia visionis attingit omnia futuro contingentia libera absoluta. Praeterea DEUS inspiravit S. Prophetis plura, quae deinde praedixerunt, & quae etiam Contigerunt; uti constat ex S. Scriptura; unde dicit Tertullianus tib. a. contra Marcion. eq. 1. Prascient Des tantas habet testes, quantos fecit Prophetas:

Ergo DEUS de talibus prius habuit scientiam visionis infallibilem. a. Objiciunt Haeretici primo: S. Scriptura de quibindam eventibus futuris loquitur dubitati ver ut Jerem. 26. noli Fubtrahere Verbum, si forte audiat: de Matth. ιι. cap. verebuntur forte

Alium meum: EUN DEUS non habet scientiam infallibilem de omnibus contingentibus, quae excludit omnem dubitationem. . Respondo glossando S. Scripturam, dedico .quod ly forte non sit vox dubitativa scientiae DEI; sed expressiva liberi nostri arbitrii : audi D. Hieronymi glossam in praelata

verba, Verbum ambiguum Ι'orte Majestati m--nι non potest convenire: fed nostro loquitur agi m sicilicet S. Scriptura in ut liberum homim seris vetur arbitrium, Vel dici potest cum S. Rugu. trat . n. in Jo . DEUS, qua omnia scit,cum di- eis Fortitan, non dubitat I sied increpat. Vel tan indem per ly forsitan S. Scriptura vult eventum futurorum hominibus esse incertum: uti vult idem S. Pater scribens in Psa r. Posset etiam dici, quod ly forte, accipiatur pro certe; Vel lique : unde Matth. u. pro frete ponit Grae

s. obiicit sicundo specialiter Marcion apud Iertui. tib. I. cap. 3. N DENS bonus est praestius futuri, es avertenda mali potens; cur homι nem, V quidem smaginem, S si nititudinem simam, imo es substantiam siuam per anima sicilicracensium, passus est ubi de obsiequio Letum mortem, circumventum a Diabolo p Respondeo cum cit. Tertulliano cap. o. oportebat ιmaginem,m simili

tudinem DEI, libera arbitrii, ει sisa potestatis m- deputaretur; arbιtrii scilicet Merain, es potestas: quia ergo DEUS hominem condidit cum libero arbitrio, committere eum debebat libero arbitrio, quo male utens lapsus est de obsequio Legis in mortem.& consensit circum

ventioni diaboli: nec per hoc praeiudicatur DEI praescientiae de futuro praevise contim genti lapsu hominis.

6. Dico secundo e DEUS omnino exerincet sinceram providentiam circa salutem mnium hominum, volens proprie omnes seu vos fieri. Ita Catholici: contra Calvinum, Bezam, aliosque Novatores. 7. Probatur primo : S. Scriptura testatutis DEUM exercere ejusmodi sinceram Providentiam circa salutem omnium hominum ,οῦ

unde dicitur l. ad I im. a. γι Qilicet DEUS,

omnes homines vult salvos fieri, m ad agnitionem veritam venire. Et a. Petri 3. notos isquos P rire, sici omnes ad poenitentiam revertι: Ergo de

Secundo idem docent SS. PP. signanter S. Ambrosius, qui scribens super illa verba Apostoli, νι omnes homines vult salvos Leri, ait; vuti enim D Somnes alvos fieri; sed si accedant ad eum; non ensm sic vult, ut nolentes salventur; sedisti illas salvare,si es ira velint. Idem docet

Prosper. bb. de recingenti.cap. q. Et Damasce nus lib. t. de . cap. 2ρ. Ergo dec. Tertio DE

US habet universalem asse tum iustitiae puniendi omnes peccatores : Ergo de univerinsalem assectum misericordiae omnes salvandi. Praeterea Christus passus est pro omnibus hominibus ex Divina ordinatione sincera; uti constat ex illo Scripturae r. ad Tim. Σ. unus me aiator DEI, F hominum homo Gristus 3 ESIIS, quι dedit semeti um redemptionem pro omnibuιοῦ Ergo D E U S circa omnes prorsus exercet Providentiam sinceram.

8. Objiciunt Haeretici primor DEUS alia

quos homines sponte excaeat, indurat, de a licit, ita ut poenitere nequeant; ut ἰ patet Exod. 9. Et ad Rom. p. Et Eceles r. Ergo DEUS non habet sinceram Providentiam circa horum salutem. S eundo DEUS ad quosdam Gentiles nullos misit praedicatores; sicque his non providit de sufficientibus mediis ad salutem: Ergo de C. Tertio nec parvulorum ante baptisma morientium salutem DEUS serio vult; cum ipsis non curet applicari medium salutis. Quario, DEUS aliquos tantum creavit, ut in eis ostendat suam Potentiam, &Justitiam punitivam inquit Calvinus uti

constat ex illo Exod. q. irimo risius te, ut sen iam in refortitudinem meam. Et illo ad RomTr. Bernardi Sannig Scholae Contraversi hca Tom. I.

y. DEHI

79쪽

y. DEUS palem ostendere iram, ρο -- faca eritentiam suam,sumamis in multa patientia fa

s. Respondeo ad yramum Neg. Ant. Si dico, quod DEUS talibus induratis adhuc det media saltem remotὰ lassicientia ad poeniten- fiam agendam; uti habet Scotus o. Ast. a.. q. . quia eos adhuc excitat, Bi vocat ad poenitentiam; sicut patet ex illo dicto silvatoris ad induratos Iudaeos Matth. XI. verusalem nes volui congregare filios moar ipsi autem obis durati, excaecati, Sc abiecti, sunt in causa, quod Paenitentia actu non sequatur; quia nolunt cooperari praefatae gratiae DEI vocanti, de exiscitanti. Ad secundum Neg. rint. nam DEUS quemlibet Genti Iem debite servantem legem naturae, in defectu Praedicatorum tussicie nister interne iIIuminat de Fide Christi: vel saltem ut de sua secta Pagana dubitet; Sc exi de maneat obligatus indagare meliorem Beveriorem Religionem, per quam illuminati nem salvatur lincera DEI Providentia circa Gentilium salutem: quia autem talem obligationem plerumque Gentiles omnes negligunt; ideo non perveniunt ad salutem: sed sua propria culpa. Praefata porro doctrina de illuminatione sundatur in illo Ioam r. rem

rem in hunc mundum. Ad Tertium Neg. quoque Ant. quia DEUS pro horum salute ordiis navit baptismum quod autem ipsis brevi morientibus non applicetur; non DEUS,sed cauissae secundae parvulos extinguentes in causata sunt, quibus DEUS, ut author naturae ex teis se generali Providentiae tenetur cooperari. dc permittere, ut suos motus agant; uti loquitur D. Augustinus. Ad quartum Neg. simili. er Ant. nam cum DEUS invitus puniat reprobos ; uti patet Gen. 6. Et Isa. I. dc Jerem. s. signum est, ipsum tales non ideo creasse, ut in eis ostendat suam Potentiam. Ac Iustitiam punitivam. Ad locum autem primum Scripturae pro hoc adductum, dico SS. PP. perly fortumnem intelligere patientiam, de longanimitatem , ut sit sensus, idcirco posui te, ut ostendam in te meam patientiam, de Iomganimitatem in dissimulando tua peccata. Adseeundum locum dico, ex eo tantum haberi. qudd DEUS aliquando secundario velit Ostendere iram. Et iustitiam punitivam in vasis irae ; primario tamen velle eorum ConUer iionem; quam dum negligunt, tunc demum punitionem infert. io. Dico tertio I DEUS habet omnipotentiam. quae se extendit non tantum ad facta.

di fienda aliquando; sed etiam ad plura alia.

Cap. I. De DEO.

Ita Catholici; contra NicIephistas, S: Abai- lardum tr. Probatur prima pars primo : nam S. Scriptura DEO attribuit Omnipotentiam; unde dicitur Iob. V. Mis quia omniantes. Et Gen. U. Ego DEAS Omnipotens. Et Matth. I9. apud DEIIMemma possibibasium. Secunia, de eet DEUM habere Omnipotentiam; cum sit

ens supremum. continens omnes creat;

rum persectiones. Praeterea DEUS pollet infinita potentia, et infinita icientia r Ergo de

Omnipotentia. 1. Probatur secunda pars, de extensione omnimoda omnipotentiae, primo authoritate S. Scripturae, quae asserit omnipotentiam

DEI se se extendere etiam ad varia iactibi. lia, quae nunquam fient ; sic dicitur Matth. 3. potens est D EAS de lapidom istis fisi re mlios Abraha. Et Marc. ι . Abba Pater, Omma tibi possibilia sunt Sc. Meundo aut horitato M. PP. idem asserentium : unde Hieronymux in cap. 3. Marab. dicit: Eo qui cuncta rinibilo fecit, posse etiam de saxis durissonu προ- tum procreare. Et August. n Enchria. cap. n. ait. Aluntatem DEI multa ossi, qua non velit.

Nertis Divina Potentia est intinitae activitatis; licui Divinus Intellectus est infinitae intellectivitatis: Ergo Divina Potentia debet esse

omnipotentia, extendens te non tantum ad

species, de individua jam producta, Vel pr ducenda e sed etiam ad plura alia possibilia.

seu quae Contradictionem non involvunt; . g. ad plures mundos, Vel novos Angelos producendos.

I3. objiciunt Haeretici : in DEO nihil frustraneum est ponendum: sed talis omnia

potentia esset in DEO trustranea; quia numquam egredietur in effectum alium, quam productionem entium, adhuc producendo rum secundum praesens decretum Divinae Voluntatis r Ergo Zec. Respondeo Neg rMin: nam ut DEI Omnipotentia non dicatur frustranea, sium it, quod terminetur ad productionem rerum possibilium ; sicut Omn, scientia DEI non es frustra, uuae terminatur ad notitiam rerum scibilium. Deinde eiu modi omnipotentia pertinet ad completam rationem Divinae Potentiae de infinitae activiatatis: adeoque ex alio capite adhuc est necessaria; de non frustranea

Lib. I. Controversarum.

80쪽

Art. VII. De aeternitate; & Decretis DEI.

LIS. IIII accidentalis realiter distinctae: nam per talem

componeretur aliquomodo.

Objiciunt Calvinistae primo: Decreta

De aeternitate ue dc Decretis DEI.

Duo primo: Sternitas DEI nullam

dieit divisibilitatem, de successionem; sed tota simul existit, de omnibus temporum disserentiis coexistit. Ita Cath Iis; contra Calvinistas, signanter Vorstium.

2. Probatur: Peternitas est modus intrinsecus identificatus DEI substantiae, & ab ea inseparabilis: Ergo sicut in substantia DEI non est successio aliqua, vel divisibilitas; alias

imitaretur, contra illud Scriptura: Mal. 3. ego enim Dominus es non mutori,ita nec in aeternitate

D EI.: adeoque ipsa tota simul existit, di omnibus temporum differentiis coexistit. 3. Obiiciunt Calvinistae primό: ex senteniatia Catholicorum sequerentur varia absurda: primo omnes partes temporis, scilicet praesentis, praeteriti, & futuri simul coexistere respectu aeternitatis. Secundo DEUM posse efficere , ut Ii teritum non sit vere praeteritum;& suturum non futurum. Tertio primum annum mundi esse hunc ipsum annum mundi dic. quae omnia sunt absurda: Ergo dec. . Respondeo Neg. Anti nam dum Catholici dicunt, quod tota aeternitas DEI co- existat omnibus temporis digerentiis, sensus non est, quod aeternitas omnibus partibus temporis simul sumptis, & existentibus co

existat; uti supponunt Calvinistae et sed quod singulis divisim sumptis, & sibi mutuo

succedentibus coexistat; v. g. hodie tota aeternitas DEI coexistit hodierno diei; dicras tota aeternitas coexistit crastinae diei, de sic dein- novas formas, de accidentia realiter distincta; ceps. In hoc itaque sensu explicatae aeternita- quod falsum est, de supra eunci. a. reproba

DEt sunt libera ; cum possint esse, & non esse; substantia vero DEI est necessaria : Ergo illa ab hac distinguuntur realiter, tanquam quaedam accidentia. Secundo Decreta DEI fiunt varia, de plura ; nam aliud est de creando mundo; aliud de redimendo mundo; tu stantia vero DEI est unica : Ergo dcc. Respondeo ad primam Neg. Ant. nam Decreta DEI quoad existentiam aeque sunt necessaria, sicut substantia DEI; quamvis quoad terminationem ad sua objecta sint libera; quod non infert reale discrimen eorum a substantia; nee naturam accidentariam. - Secundum Neg. Ant. in sensu Calvinistarum prolatum, quo volunt in DEO esse entitative alium actum voluntatis creandi mundum; & alium redimendi mundum: Se alium praedestinandi decised est unicus actus voluntatis Divinae, quoliae omnia decernit; & dicitur tantum varius, vel multiplex ex obiectorum varietate: sicuti unicus in intellectu DEI est actus scientiae, quo cognoscit mundum, de quo cognoscit Petrum, Se Paulum, ac alia obiecta. 8, Dico tertio : Decreta DEI circa praedestinationem, & reprobationem sunt ab aeterno. Ita Catholici; contra Calvinistas. s. Probatur: reliqui actus Divinarum potentiarum fuerunt in DEO ab aeterno, puta actus scientiae Divinae, amoris suae Essentiae deri Ergo ε: Decreta praedestinationis, de reprobationis. Prxterea si DEUS in tempore primo condidisset nova Decreta Praedestinationis, & reprobationis, mutaretur eius Divina Voluntas, de substantia ; acciperetque iis non sequuntur illa absurda, quae Calvinisae impingunt Catholicis. s. Dico secundo: Decreta DEI non sunt aliqua accidentia realiter distincta a substantia ejus. Ita Catholici; contra Calvinistas, signanter Vorstium. s. Probatu substantia DEI est infinite persecta, de consequenter ulterius non persectibilis per ullas formas, vel accidentia realiter distincta ; cum formaliter, vel eminenter contineat omnes persectiones possibiles: sed si Decreta Divina essent aliqua accidentia

realiter distincta, substantia DEI non esset infinite' persecta: sed persectibilis per ea; illa

enim essent quaedam reales formae perscientes Ergo dec. Praeterea DEUS est summe simi lex: Ergo excludit adventum omnis formae Fri Bern.triu Saunig Sciati Controversisticae. Tom. I.

tum: Ergo &c. Demum nulla est ratio, Cur DEUS deberet Decreta praedestinationis, de reprobationis condcre primo in tempore rimo ratio est, ut ea ab aeterno eliceat. ne mutetur in tempore per eorum elicitionem zErgo dcc.

libera antecedit situm effectum tempore, seu duratione; quia libera actio supponit deliberationem in intellectu : sed DEUS est causa libera respectu suorum decreto tum liberorum: Ergo ea praecedit tempore, seu duratione adeoque ipsa sunt ab aeterno. Respondςo primo Neg. Mai. nam Angelus, de Christus sunt causae liberae: de tamen neuter praces sit tempore sinim effectum; quia Angelus bonus in instanti creationis habuit actum libe-

SEARCH

MENU NAVIGATION