장음표시 사용
691쪽
SCHOL. Haec et similia, quae de vera hominis libemtate ostendimus, ad sortitudinem, hoc est per Sch0l prop. 59. pari. 3. ad animositatem et generoSitatem reseruntur. Nec ope rae pretium duco, omne lartitudinis proprietates hic separatim dem0n Strare, et multo minus, quod vir sortis neminem odio habeat, nemini irascatur, invideat, indignetur, neminem despiciat, minimeque superbiat. Nam haec elimnia, quae ad veram vitam et religionem Spectant, lacile ex propositione 37. et 46. huius partis convincuntur; nempe qu0 odium amore contra vincendum sit, et quod unusquisque, qui ratione ducitur, bonum, quod Sibi appetit, reliquis etiam ut sit, cupiat. Ad quod accedit id, quod in scholio propositionis 50. huius partis et aliis in locis n0tavimus, quod scilicet vir sortis hoc apprime conSideret,
ne impe qu0d omnia ex necessitate divinae naturae Sequantur, ac proinde quicquid molestum et malum esse cogitat et quicquid praeterea impium, horrendum, iniustum et turpe idetur, ex eo oritur, quod re ipsas perturbate, mutilate et confuse concipit; et hac de causa apprime conatur res, ut in e Sunt, concipere et verae c0gniti0nis impedimenta amovere, ut Sunt odium, ira, invidia, irri Sio Superbia et reliqua huiusmodi, quae in praecedentibus notaVimuS; atque adeo, quantum potest, conatur, uti diximus, bene agere et laetari. Quousque autem humana virtus ad haec consequenda se extendat et quid possit, in sequenti parte demonstrabo. PENDIX. duae in hac parte de recta vivendi ratione tradidi, non sunt ita disposita, ut uno adspectu videri possint, sed disperse a me demonstrata sint, prout scilicet unum emiliolae Glius deducere potuerim. Eadem igitur hic recolligere et ad summa capita redigere proposui. CAP. I. Omnes nostri conatus seu cupiditates ex necessitate nostrae naturae ita Sequuntur, ut vel per ipsam Solam tanquam per proximam suam causam p0sSint intelligi vel qualenus natu rae SumVS para, quae per Se absque aliis indiriduis non potest a aequate concipi. CAP. II. Cupiditates, quae ex nostra natura ita sequuntur,
ut per ipsam solam possint intelligi, sunt illae, quae ad mentem reseruntur, quatenus haec ideis adaequatis constare concipitur;