R. P. Eusebii Nierembergii, ... Doctor euangelicus. Ex varijs selectisque concinnatus opusculis; ad pietatem christianam instituendam eximiè accomodatis. Quorum indicem pagina 20. exhibebit

발행: 1659년

분량: 624페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

501쪽

47 8 De Adoratione in Spiritu

Christus ascendit in crucem . nudus de sepulchio exivit : ibi vestimenta teliquit: qui & nu

Aus expugnauit calum,& initauit triumphans. Pioptet te nudum mortuus est nudus,non ploptet fortunas & bona tua : ided te quaerit, non

illa a & quia te quaerit, perdit tibi illa, nudum

ieexpectans in caelo. Te componit ad nuptias, dum disponit de tuis,& denudat te Quid times pauperem seri , s in corde integium Regnum itare potes 3Regniim Dei intra vos est. O ridicula lacrymatum causa, qudd auferantur causae peccatorum s O amentia, puta re damna , quae sunt temedia i Summa est imprudentia aduersus Deum. dolete & deplorate petiisse temporalia, quae odiise debebas. Dolo-iem & lacr)mas quas pio intutiis & iactura adulteti iandit semina , qua tumuis Obscixo aes impudens esset, occultat sponso; gaudium etiam de praesentia adulteri celat : tu coram Deo gaudes de bonotum prosperitate , quibus

cum adulteras , luges de lactula: audes rogate Deum, ut ea non auserat . aut quod reddar. Quae moliet in adultetio ipso comperta virum rogat et , ne impediret voluptatem adulterii, cum potius veniam deprecati oporteret; mise- corditet puniret sponsus, s tantum modo auferiet adultera illum cum quo fornicabatur: quomodo tu tam impudens es, vi iniuriam reputes, Quae tam in uercumla uxot maritum precare

tui . Affer mihi illum AE hiopem,cum quo dot in iam ; qui plus quam tu mihi placet Sc tu auiade, lenonem Deum facere cupiditatis tuae, petendo temporalia Cum illud a Deo praeter Deum petis , ipsa oratione adulterium tuummati instas, perinde est ae si postules, Da mihi Domine , in quo te offendam. Satis est a Deo inicati, quin eum sollicites, ut quibus fluendo te corti mpis,cumulet; di se tu et opes,honores. sapotes, colores,& formas corporum. Qui cancro corrumperetur , non irascer

tui chirurgo, si vellet insectam patiem lani te , sed vitro exhibet et membra abscindenda eum hortore re dolore : at si sorte sine opera& sensu sui ex somno expergisceictur,abscisiam

partem inueniens, miraculum putaret, & Deo gratias ageret. Non tibi evelluntur artus , sed damna & tela cor tuum coriumpentia : age Deo gratias , quod sine patientia & sensu tui erepta lunt. Quia omnia relinquete debes, ne doleas s ausetantur aliqua. Deberes dare haec pauperibus , ut meretist citet si Deus sustulit, non patientet toletabis 3 Piε dixit Gerson Vtia commodasti ,s repetis, Parer;

Grajus libenter νsi ιtio, cape. Vis per latrones , ense , vel ignitas siserea 3 Ii Aa ; gratius accipis

Si forte, quam si pauperibus darem. Si nihi habens habebis totum , quid satigatis 3 O veritas amabilis inuet te cor meum peruersum , ut iam deinceps doleam habete aliquid nis te Deus , de me exonetem ab Omni mole tenena re a me ipso primum, qui Π Diot sucina sum mihi: non me, Domine, habete volo , vi te habeam. Si Philosophi plures alacriter se piluarunt omnibus bonis propter se, quia vilia & impedimenta indicarunt; quid facio, si proptet te pii vati aliquibus a te, non patienter fetam O spiritus instine , quid doles circumcidi pauca superflua , cum tibi pauea sint necessa tia 3 Quid dico pauca a nihil mihi nisi Deli, est necesse. Gratulor, statutor; Deus, qui non deficit, est qui mihi iussicit Nesciebam o duliacis Veritas, quanta consolatio est nihil habere; imis cognoscere luce clatius, impossibile mihi

esse, quamuis ego id conaret cunctis in eis vi

libus , quidquam praeter Deum polle habere, di esse meum , sed solius Dei. At quia omnia sunt Dei , & Deus est meus, omnia sunt mea:& tunc plus mea , quando non habeo i quia tunc minus me habent, & melius in Deo habeo , quam in se habcient..Si fuissem vete humili, , nihil doletem pro omni iactura rerum. Qui debet aestimate se nihil esse, quomodo potest aestimare alias res esse aliquid, quae sunt viliotes homine 3 Cum quis moti tui, omnia tibi moriuntui: sic qui se credit nihil, totum munia dum putat nihil. Omnia mortua sunt mortuo, di omnia vilia humili.

De trilitate sensationum. QVomodo vis cotonari , si non certas 3

quomodo cenabis, si non impugnacis S tentatis 3 Absque hoste non est certamen, absque certamine non est victoria. Imo inhonestum & turpissimum foret, sine bello cotonati , sine victoria triumphum agere , & usurrare palmam non metitam: ne igitui molestEseras tentatione vexati; nam ibi est officina meritorum , & causa tuae humilitatis. Multos, ut humiles essent , permisit Deus labi in grauissima peccata : tecum misericorditet se habet, permittens solum quod tenteris. Resiste virilitet in causa Dei: quamuis in ipso tentationis conflictu molestum si pugnate, incundior est

victoria ex tentatione , quam voluptas ex re cato, ad quod tentatio inclinat. Noli comparare cum molestia tentationis dulcedinem peccati , sed conset illud cum gaudio ex victoria: non compates pugnam cum voluptate, sed victo iae fructum cum usu vitii: expetite aliquanto quid sit vincere tentationem, .qui toties expertus es succumbere. Cum vincis, existima iter)m te pugnaturum: cdm pugnas, reputa in illa victoria penitus abolendum inimicum in perpetuum, & aeterna pace fluendum. Foliaste ita partim eueniet: nam diabolus confusus, & victus, non audebit 1iettim adoriri ; & Deus aliquam quietem concedet , prout nouerit expedite tibi. Deus scit, quo tempore te liberate oporteat a tentatione,

qui permisit illam pro bono tuo. Atti sex non extrahit aurum de semaee, donee satis purg tum est e nondum satis emendatus & purifc tus es, si non te liberat hae molestia. In victoria memento pugnae, in pugna victoriae. Gaudebis perpetuo u vincas; pudebit. ii vineatis: quate vilipendis conscientiae securaiti laetitiam S pudorem . pro sutilissima de momentanea oblectatione a Amittimus tempus in hac vita,

dum non patimui. Non recuses molestiam repugnandi , cum molesta aliqua nequeas in hae vita fugere Quemcumque vivendi modum es

gelis , in aliquo aifigetis : melius est assii si pio

virtute.

502쪽

Et Veritate. Lib. I. 479

virtute. Triste aliquid de aduersum ubique est ;sed felix tristitia , di facilis in causa a temae se-lieitans pio hunianis rebus longiori tempore, maloti labore,ini noti fluctu pugnatui. Temporalium laborum terminus , alius labor est; saeptos poena aeterna : sed hic leuis & momenta ncus labor aeternum gloriae pondus operatur in te, cuius non sunt condignae palliones huius temporis. Fet sitiem non aegre hane tit bulationem, qualmoptate debetes proptet auatitiam gloria maioris, qua crescet rigata igne isto. Quin etsi nullum praemium esset, sussicit quddcontat materis Cia isto. Magna necessitate teneris ad renitendum depugnandum : in coniectu iudicis es; de caiisam diuini honoris defendis coram Angelis,de Sanctis . Potius velis nullies mori, quam seinet vinci, & pudorem pati succumbendi. Cotam Sponto tuo,& testibus Hie- tarchiis Spirituum heat tum, ac ccetabus Sanciolum , quomodo audebis adulterium com

Non potest esse quin in hac vita saepius tutiaberis de tentetis; quare attentus tibi iis, de cautus licet tortissimum castellum virtutum m te aedificauciis ; expecta tentationem,quia est iania datum in natura tua, cum imbecilli de caducia infatinitate carnis. Quid interest, si sortissimi muri , de lapidea domus struatur, si tui nosum sutiis mentum habeat . aut in atena lolii in sitsundata quo miniis timeatur de securitate eius Quid interestri d armatus sis, si in loco es lubrico , aut vehatis umbratico aut effreni de in domito equo Bene potes inaniri virtutibus ;sed in carne es,quae periculosior est quam equus praeceps de indocilis, δc magis fluxa quam arena, nisi glatia Dei te adiuuet. Quate generalius de praestantissimum te medium aduei sus tentationem praelet uatiuum est , deponere naturam, cum omiabus suis appetitibus,suoad possis; cra dicate a te omne tuum velle,& setis triplicem,&pulum omni voluntatis ploptiae sorde , sicut spiritum qui astat coram Deo : unusquisque enim tentat ut a concupiscentia sua. Quando nos quaerimus, inueniemus tentationem. Qui

se quaerit, inueniet se : dc quid in te inuenies, qui misit es, nisi miseriam, turbationem', assi: Aionem

C A p v et XVII.

TNdique laquei, insidiatur inimicus ; vn-V dique pericula sunt in tota vita e sed maius omnium periculum est securitas nostra; nam est omnia petaeula. Quis potest ei se secutus in medio hostium de vicino aut domestico inimico quomodo tu securus potes esse, c)m tibi ipsi aduersarius sis,tam caro tua hostis tibi sit,ciam

totum mundum habeas conita te . 5e Omnes daemones te oderinta si contra 1 num hominem venitent de ,si contra aliquem Ducem venitet duplo maior exercitus, timetet, licet Mitisistinus estet:quomodo tu non sol idas,cum non minos quam mundus totus sit inimicus tuus,&contra te pugnet

Debes etiam timete Deum, quia peccasti, id quia potes peccare. Quae mulier in adulterio de prehensa, f; maritus nullum vel bum ei locutus

fuisset de xenia , poli et non timere tu quoque time r n'meuidentet scis peccasse , de tamen nullam euidentiam nec reuelationem de tremit

sone habuisti ; nec velis habere . quia plus potius proderit tibi humilis timor & sollicitudo, qua in fauor ille caelestis. Nam velut hi qui timent, solent sitire ; sic sanctus timor Dei siti ni Ae deiidelium seruidius placendi , de plus sit-uiendi Deo, excitabit. At si non peccasti, uel post peccatum certissimus esses de veni 2 aliqua reuelatione Dei, ne desinas timere t nonnulli post multa miracula sacta , & sanctisssimam vitam per multos annos in poenitentia de ineremo exactam, miserabilitet peccauerunt. Ange ius in cato, Adanaiti Paradiso, ludas de Saul qui piae aliis electi a Deo suetunt, non fuerunt se cuti. sed misere tandem perierunt. Helon , post vitam ad sum iri iam petrectam , & irair Odicaeuuturas,post labores, sudotes , abstinentias, demitabilia multa nam non nis p si ties menses cibum herbatum siluestrium gustabat, contentus interim N Oginatus sanct illisto Christi Corpore P grauit ei tandem lapsus frequentabat tabernas, et rietati deditus, de roti moduni si nec te dices a Deo eleebim esse, nee est tibi conscientia tam sanctae vitae, sed ea petientia peccatori in quomodo non tibi serinida, quomodo non times Deum Angeli de seraphim contremiscunt,cum sint certi non posse dap)nari , nec peccare, quia vident possibilem este

alicuius cieaturae. damnationem cur tu non treis

mis,cum tua damnatio pollibilis iii 3 . Deus plurium Santiorum casus ret mittit ut discas omnia a Deo venite, Dec in nostris

metitis de diligentia polle sperate seu praesumere, sed solo in Deo. De te . quamuis habeas metita sancti Ioannis Baptistae, non est quia confidas ; de Deo potes. quamuis habuisses scelera Antichiisti: ti quo plus offendis & laberis, non est cur de spetes aut deiiciatis ; sed eis plus

de Deo spera, cum minus te esse expertus es.

His diuina spes , cum nihil homo de se credit: cum plus timebit Deum , ed plus in ipso sperabit. Recte dixit S .Prosper. Vnum profagium ιottim es Detis Usa

Quo quis etiam iustist est & quo plus amat

Deum , plus solet timere: nam nouit quati tum meretui amati, Ee coli , ut debetet homo anxiε optate atque precati tot menta per totam aeternitatem , vi gratias illi ageret pro botiitate sua : quia tamen lono est , ob multos deficius, ab hoc fetu te, valde timet;quia non

sacit, quod potest de debeti ob id tremit amitatere Deum riuod eb plus ipsi molestum est, quo

magis dignum amote cognoscit. Nihilominus debet, in eo qui creauit ipsum , tam in patuis quam in magnis spetate. Fiducia nostia in hoc pletureque peccat , quia in maioribus tebus seetat in Deo,quas in minotibus nonnihil pollinius nos. AEque in exiguis ae in maximis soldm de Deo sperare opotistet , quia in nullis bonis ex nobis possimus alia quid. Alij dc sciunt riuia modetata ex Deo sporant, de non audent sperate maiora el quia in dignos his se putant, vel miniis excellentet de Deo, de metitis i E s v cogitant. Quid dubitas

503쪽

48o De Adoratione in Spiritu

aut de sponget animum ad uirtutem de sanctitarem maximam,quas tuis vitibus & metitis sit 1 ses adepturus glatiam , aut Deus inuidus vel a Darus citet, via pauper. Dei brachum, non tuae

vites, te robotat ad virtutem capessendam. Deus benevolus tibi est, non inuidet , bono tuo. Eius

priuilegia iunt diuitiae diuinae .ut no esset opus, fuisset Deus bonus de amatot noster, qu1 esset liberalis: nihil amittit cum dat, ne minuit suassacultates de censumi nihil destaudat de suis iebus, potias addit. si thesauros sinulis conditi Dis haberet aliquis homo , quantumus pessimus & ser, non negaret petita de quo magis auatus, fieret liberalior, de a muriam putaret non peti magna. Quis tam malignus est ut neget tu iacem , licet numquam antea vidisset petentem quare a quia nihil amittit dando lumen , in nendo etiam cum integro suo lumine , Cur non piaesumemus sinulem liberalitatem de Patre luminum , unde omne datum optimum

descen ait: Iniuria divinitati fit, non sperando de Deo holio & Patre nostro, quod de homine pessi ino , balbato & ignoto sperates. Ne dubites de petitione tua , maiora promisit Deus

quam petis. Ne dissidas de promissione sua; in-ctedibiliora iam secit, quam si quod promisit. Regnum suum promisit ; sed pio te seiuus est factus: quod viues cum illo pi omisit; sed pro

te mortuus est : admirabilius est quod Deli, si moituus de seiulat, quani quod homo vivat desegnet. iam habemus pignus, quod est maius. Quare interdum non tam conlidis ruia de Deo, quam tacite praesumis de te , csim speias aliqua, si non sint magna , si non sinoomnia. ut imi ellis ex te es ad exigua , quam ad magna: at ex Dio aeque validus ad utraque.

O Domine , quam stulte agit, qui non de te magna speret i nam quod homini erit spes, est tibi votum de desidetium. Si quis opta-

Iet,annara mea , ut saceres aliquid, de a te peteret saepissime , de offerret auxilium suum, de proptetes se exponeret ad discrimina certa vi

tae ob atdotem sui desidet ij : si tu demum id velles sacere, de ad id iam nihil restaret nisi Veille adiuuaret , qui diu & tantopere id exoptauerat, de ncgotiates fuerat ; nonne cum nisgna certitudine giatiae recipiendae accederes ad illum , postulates auxilium , praecipue si ipse pollicitus pilus sui siet νHic deus est , cui adulaberis impotiunis petitionibus, & omnimoda considentia eius. Ex parte sua non est timendum, quin te exaudiat: qua .atione quod vult peti, volet negate 3 Expecta exauditi, Deus ex pectat elate. Solum time illum, quia de te

numqum es secuta, in hac vita seminata peri culis.. ruitum uis spiritualiter de sancte quis

vivat, non calet insidiis: nam in eos qui se vivunt, sortitis insurgit de ardet daemon , quia inaestimabili, est eorum vita: sat magis vult gemmas aut uniones surri vete , quam nisu rem. Deus verb permittit nac pericula ad humilitatem nostram: quia cum pretiosissima sthaee vita, vult vile humillimam. Vis inpet ab eo pendeamus , permittit tot modis impugnati. vi si numquam secutos nos putemus , tutissimi simus ; atque si numquam praesumanitis, in lumes permaneamus sperando in eo.

Sic ipsa pericula ieddunt illam tutam di se luna timendo Deum , nihil est quod timeas:& s time, solum Dium . melias sperabis om nia de illo spes de timor Dei, admirabile, sint socii, optimε se adiuuant: quos numquam tu defetete debes . inaximὸ te iuuabunt , s in te se adiuuerit: nam unus sine altero de tibi de sibi patum proficiet, saepε nocebit.

C A p v et XVIII. Tuod non possimus non pati aliquiae

ει ae bono patientia. OVi non potest sugete pati, debet quaerere

patientiam. Cui non acinamur hac potentissitiis virtute, eam impossibile si non pati allia quid molestum in hoc iaculo,Deo ita mitabiliter disponente. Qui spetat posse sugere molestias huius vitae, praesumit eludete prouidentiam diuinam ita prouisum, ita decretum est,pto et

honum nostium. Non potest Deus salii in iis quae statuit, nee frustrati in his quae disponit.

Nobiscum nascit ut causa patiendi, quia cum peccato lumus nati ; nee tolletur donec extra locum peccandi simus. Poterat Deus sine lab re suo , & nostro, nos in caelo lorate ex primo iactu,ut inquiunt, site ambagibus huius miserae vitae : potetat eadem facilitate producere panem , qua producit spicani de trit um e sed velaboraret & patetetur aliquid homo, voluit nocet satium esse ex fiumento seri panem : voluit ad gloriam 'aecede te labores , ut nos ples honoraret de cumulatet sua liberalitate com velit debere illam. O magna Dei gratia, quod debitor nostri esse veliti Qui censet i inter praedestinatos cupit, non recuset pati; quod est ch ita-ctet electorum,s cum patientia sit. Vel ἡ dictum

est, mirandum esse quod sub pedi us damnandorum omnes lapides non mutentur in totis, insolatium colum quae perpessuli sunt malo: utra. E contrario multo magis micandum , quod labpedibus saluando tum non vertantur an spinas,

atque a pedibus in capita eorum insilientes pro peccatis illos puniant adeo ineffabilia bona histi illimo suo labore consequentur. Quae causa est, cum eopiosissima si rede ptio Cluisti, quod abstulerit pec tum δε noluerit tolle e molesta , quae ex peccato nascM

tur in hae uita, nis quod salutares sint a tun nae 3 Quomogo aipitaremus ad vitam ate inani,s haec vita iucunda ellet, di sine labore vi ici. cum modo amemus illam , licet si tam itina

miseriis , de non digne desidetamus beatit odinem alterius a Reeiε dicebat eleuat ut &dictus Pater Balthasar Aluareet, tribulaticii esse pegases,vt properemus incalum. Quanto

magis sensibus negantui suae iucunditat s iti-hulation eaol te, morbo, eo cogimul ad Deum

confugere, de quaeiete veta bona in calis . cacumen albotum , si praecidantur surculi itis

itotes , eo surgit sublimius: opplesiis de Ulictis sensibus,mens attollitur re viget. Post peccatum Adami Excogitatum est a .eo mirabile

aerumnatum inuentum , de diuinum tantilium contra peccata. Inuentio digna Deo fuit labor de tribolatio,vt in ipso coli Oie quasi extra corpus sinus ι re se plus sapiamus , non affecta

mente sensita dia oblectatroni carnis,ut patiendo

504쪽

Et Veritate. Lib. I. 48 I

non insciatur passonibus suis de cupiditati-hus. Est attificium diuinum ad supplendum.

commoditatem dc praerogatiuam mortis , ne

asset,intit his te bus fluxis 5e sensibilibus. m. mendata a Philosophis patientia fuit,quia pati putabat ut malum , quod illa mitificat: at quia pati optimum est , ideli patientiam dico bonam , quia non refugit, sed permenete saeit in

eo quod eli bonum. Deus non est ignorans aut amens , absit

baee blasphemia θ sed furere a Sapientia est. dile ctissimo tamen Filio suo unigenito eligit labores , elegit matri ipsius , elegit socii, Filii sui Apostolis , & amicis suis. Dicebat Liuidus &deuotissimus Patet Christophorus Rodericus, in sui; aetumis de doloribus nolle compatiendum; sed gratulandum sibi sole , de simul secumgtatificandum Deo: nam velut amici amicOrum stringunt de premunt dextras usquequbdoleant in amicitiae indicium ; se Deus manu sua amicos suos premit de viget, quod est amotis signum. Maius saepe argumentum beneu lentiae sunt supplicia quam beneficia siue dona, quoniam ipsa supplicia lain sint maiora benescia. Maius argumentum charitatis est correptio de punitio, quam indulgentia & largitio. In ex-ttaneos facilisis inuenietur benefactor, quam correptor de reprehensor: at animaduersio solom elga charos & domesticos sit. Indulgentia de liberalitas etiam ad inimicos se extendit, castigatio ad filios de familiates dumtaxat: quare celliola pignota amotis sunt sapplicia huius vista,quam beneficia fortunae. Non semper in poenam culpatum solum tribulationes iunt: licet non esset culpa , sunt bonae; dc patientet setto , siue a Deo immediatE, sue ab nominibus assii satis : de eo plus gaude, qud sne minori causa molestaris. Quemadmodum debemus gaudere magis , si tribulate mut a Deo , non proptet peccata nostra r siemagis patientes de gaudentes debemus esse,ciliuab hominibus opotimi mut de affigimul conuitiis de iniuriis, si causam nullam habent nos rei sequendi , sed innocentes patimur. Quam

ctutem eligeres aut cum quo malles moti,cumlationibus, an cum Christo in sua cruce3Lati num cluces metita sua habuerunt, propter peccata sua assiicti sunt: at crux Christa innocentiae fuit ε, non proptet peccata, absit : itaque tibi gloriandum nisi in cruce Domini nostri Ia avCtististi. Natuta nostra cecidit, ct in casu tectitudinem suam perdidit : o itet vi reia paretur, restituitur, diligaturque dii iis istis te-bus de grauibus. Malleus duius est de griis. sed format vasa algentea, spcciosa quae teddit, ac dirigit quae obliqua de obtusa erant. Quaedam diuina aucto: itas tribulationi in-

est , ut eficacios saepe pet illam spiret Spiritus sanctus quam per Prophetas , 5e sacras scripturas i interdum verbis faciis non raro tessiimus , de monitionibus sanetorum Patrum de Doctoium ; at tribulationes nescio quomodo plausum concilient Deo loquenti, ut statim cedamus de pateamus. Quid audiri utili percussione alicuius rei, sono manu edito flentium de auditolium sibi conciliat i sc Deus manu sua percutiens , nos reddit sibi attentos. Res stit Pharao Deo , loquenti in seruo suo Morse cedebat de patebat assi genti in animali quovis minimo. Ieremiae non Obtcmperabat populos donec in captiuitate iesipuit. Nemo surdus est nee datus tribulationi: Dei eloquentra est , de cathedra Spiritus sancti: tes sacra est de velutam de throtius Dei, licet tetribile si tribulati. O quam tremendus de terribi is est locus iste ised veth noti est hie aliud nisi domus Dei , de

potia cala, virtutum asγlum, qud fugimus a vitiis,tamquam in saetum locum.

Age; anima dilecta Christi, ne stigias tribu

lation inem vi venenum: non potest nocere tibi ; iam gustauit illam Iasus tuus : nihil mali habet, imo nihil Metbi, ubi Deus est qui cotidaet illam : quomodo amator guttae sellis siti titi pollet in pelago mellis 3 Hac consolatione numqtiam catebori quidquid mihi Deus largiri, aut de me facere velit, placitum illi esse. Hoc

solatium aeternum habe : etsi adhue sitie cons latione patiaris, non refugias. pudeat nos minus amate Deum, quam canes dominos suos. Quamuis eanis fugetur , Obiurgetur, cadatur,

lapidei ut a domino; non pote ii tepelli , sed magis accedat, sequitur illum, de blanditur: ita debemus fetuite, de accedere magis ad Deum, qud magis caedimur de tribulamur ; quia si labores deficerent, praecipua Occaso merendi d esset , nec congruum possemus exhibere testimonium quod dilisamus Deum , de quia notiptoptet mercedem 1Olum colamus.

505쪽

481 De Adoratione in Spiritu

DE AD ORATIONE

In Spiritu & Veritate, LIBER SECUNDUS.

C A p v T I. De diligenti eura orandi. On sum dignus, o humanissi- au e H Ω me Deus, qui cum ineffabilis

sis, es super omnes assabilis,

gi lΚ non sum dignus vi me respi

cias, quomodo vis ut tibi as

sistam & alloquat 3 o humilis

Maiestas, quae non dedignatis colloquia & orationes hominis, imb cupis de hottatis, ut sine

intermissione odi must Et tanta est rusticitas liu mana, ut tu tuamque conuersationem fastidiatie inde ac amatorem animarum aestimat, ae

ostem capitalem. Quid prius sacit infensus

homo cum inimico suo , nisi seimonem negare a Tecum quoque, Velitas diluissima, sermocinati nolumus homines; quia non amamus vetitatem: nam quid aliud lacerent, si odisses homines, ac faciunt cum tenerrime ames a Viaduersalii aduet satios non consultant de rebus sui1 de periculis, etiam sapientissimos : sic moti

tales periclitantes passim, & indigni consilio,

nolunt a te illud petere,nec doceri, non audiendo oracula tua & doctrinam, qua in oratione nos instruis. Homines irati malunt petite,quam remedium indistentiae sua a capitali aduersatio postulent, ne illum alloquantur: pati protet uia

sunt erga te. 5 assabilissima Itiessatalita, i siphegent, ailliguntui, pereunt,quia a te non petunt auxilium, nec loquuntur: quod maius odij signum , quam duos degete in eadem domo, de nolle unum colloqui cum altero 3 Mentitui ho mo, si Deum diligete dicit,& intra se morantem numquain alloquitur. Amicitia muta non es stinguitui ab odio. Deus ab aeterno cogitauit te, Ze tua, o ingrate spiritus : ius est, ut etiam breui spatio vitae dumiam pulchtitudinem consideremus, de accedamus ad eum , qui tam propinquus nobis voluit esse, vi natum nostrae se unitet: & intra pectus nostrum toties venit; & ne discedereta nobis, cilm ascendit ad Patiem, inuenit attificium diuini sui factamenti, ut nobiscum quoque maneret praesens.Nostra veib impuden tia de desidia inuenit quoque modum,ut cum ad Deum ut venimus in loco otationis, etiam tune abeamus, de simus absentes alia cogitando, de distrahendo nos: tam longinqui a Deo esse curamus , ut cum ad nos ipse veniat in amabilissamo suo Sacramento,suziamus ad vanas aliorum

negotiorum coguationes; de accepto tanto hospite, statim exeamus solas. Sed si Deum non leueteris, o homo, miserearis saltem tui: amorem orationis ut necessi astua suadeat. si non necessitat amor Dei. Totus es homo ignorantia , totus indigentia r solum in oratione sapies de ditesces : in oratione ape tiet Deus Oculos tuos, ut sapias ; de manus, ut capias tuae egentiae remedia. . que placent Deo Otationes nostiae; ut placet illi date, quod summe placet, fluctus natutae suae beneficae. Noti creauit Deus mundum ex avaritia, ut haberet plura ; sed ex liberalitate, ut habetet quibus datet: propter hoc creauit Omnia, ut habe tet, de quibus de quae daret At quia per peccata nolita indigni facti stimus liberalitate sua, stu-ntato sine Uniueis . gtatis*mae sunt Deo orationes nostrae quia instaurant indignitatem ex peccato, exhibita Deci occatione facie tuli peteas illud propici quod fecit omnia,quod est bonefacere : vi perinde quodammodo sit Deum precati, ne si testituetetur mundus. Non potest Deus abstinete , nee se continete a largitione sua ; pei petuh cupit benefacere : igea nos exhortatur,ut oremus sine intermissione quia sine antetmissione cupit dater quomodo initum facimus vocum Dei,de bonum nostrum 3Mendica importune: nam grata erit Deo hac importuna impudentia petendi. Differt aliquando Deus concedere postulata, quamuis cupiat donare; quia indigne pe

timus . aut non dolentes de Peccatis,aut in nostris metitis confisi, aut non Ieucientes , aut

temporalia nimiilin optantes , aut spiritualia patum : de plerumque talia petimus, de tali-

do sit supplicium illius. Anne conueniens petendi modus esset a patie quodam, si homicida unigeniti sui mucronem, quo confodit filium , serens in manibus adhuc cluentis, a patre petetet hereditatem filii a qua maior impudentiatilignus hie erat ut auferrentur concessa, non vi darentui noua. Hoc faciunt saepe homi nes , culpas non horrentes . aut impoenite te s. Peccata sunt, quae occiderunt Christum: oportet puros de mundos accedere ad oratio. nem, insuper nullis propriis praesumentes meritis , sed ptopriam indignitatem agnoscentes ornare nos vestibus fratris nosti Ih s v, ex astu tia lacob , quo accipiamus benedictionem 1 Deo. anduamus nos metitis Ixsu . quae nostra sunt: nam illa nobis commodauit, non quod nos sol maliter iustos oc gratos Deo sacrant.sed quia sunt caussa nostiae sanissificationes. Ita ornati

506쪽

Et Veritate. Lib. II.

nati apparemus in oratione per Unigenitum suum, precantes Deum, quod negare non potest tunc non tibi, sed Clitillo petis, de Christo sit glatia. Si quae tu consedis pauperi petenti in nomine Christi, Chrisso putas concedete,

idem saetet Pater aeternus. si tu moveris,quando per Christum aliquando petitur ; quanto

promptius Deus mouebitur ad eleemosynam 3 anne miniis misericors est Deus , quam tu ini-set Saepe tamen non suades Patii, etiam si ali ges metita Filii; quia tibi non suadent metita ipsa de dolores christi. Vt Orator persuadeat, dicunt de te esse peisuasum. Queri de Deo non potes, si non concedat tibi glacias, quas petis ob passionem Filii : cum tu oti illius mortem non velis deponere culpas de desectus quotidianos. quomodo vis inclinare Patris voluntatem ad te , ob sanguinem Filij sui, si ob eumdem sanguinem nondum relinquete vis tuam totam voluntatem si meucrentet petis, cui te putas exaudiendum esse, ipsa petitatione diagnum supplicio 3 Homines volunt non tanlditi vi bane sed humilitet togati: de tu Deum praesumis exotare elatus , immodestus, distra cius 3 Disce a Christo otate in horto, prostratus in tetia , & velut itemens totus , sanguineum sudorem tandens. Si te secum separaret, vi stimul cum illo Oiares coram Patie aeterno,

spiti tuum Hierarchiis mi pentibus, ac ordinibus comitantibus Angelum illum , qui ipsum

I E s v M coniartauit, Etiamne tunc dormire velles , ut tres Apostoli,quos semotos reliquit , aut interim cogitates de ridiculis rebus tcmporalibus , videns tam nouum angorem Christi pro

peccatis tuis , de attonitam reuerentiam lAngelotum a Qui pio peccatis pio priis cum lacrymis Oraturus es, cur cogitationibus ludiictis

d lectatis a Quanta diligentia aduocatus orat coram homine plo causa alieni capitis 3 tu ne

sis deses coram Deo pio criminibus tuis. Consdera quoque qua postules : quis pater patenti filio scorpionem aut lapidem, non daret potius ouum aut panem a Quid queretis de

ode Deo, si dum temporalia petis, quae sunt venena quibus te Occidas . & aduet sus Deum insanias , concedat spiritualiaὶFurioso petenti gladium suum ptoptium , ut noceat alas, non licet dare t quanto minus, si ut laederet ips um concedentem quomodo Deum tam scelestum aut stultum putas, ut tibi petenti quae non sunt tua, velis arma a Deo dati, ut te de Deum ipsum onsendas a Disce iterium a Christo orare. Non fiat, A vetitas amabilissima de amantissima, sicut ego volo,sed sicut tur fiat voluntas tua in omnibus:

tu scis qum mihi expediant. Ipsa quoqua bona

spiritualia interdum disseruntvt, quia nondum debita aestimatione petamus; nec pati ardote de desiderio appetuntur , quo temporalia qua n-

tui. Fetε indignὸ petit, qui temisse petit ma-gua e vult Deus digne peti. quae digna sunt a Deo obtineti & ipsa dilatione desideria nostra

accendit, de digniotes nos facit. Putant homines Deum tiahere quali quali honore in vota

sua sutilia, de quibusvis obsequiis adulati, de

velut puerum crepundiis delinii e. ideo oportet

non semper se facilem reddat; sed digne date

dona digna sua manu, aut praeueniendo omnes Teces nostras . aut, si expectat illas, expectando

dignas Nam cum vitili non vult largiti in uncia, sed obsectatus ; non facit ob Ac secium libeta litatis, sed ex desiderio nostri prosectus, δέ probatione ac exercitio nostri assectus. ideo decet expectate iustas preces de digna des delia, nee contemptibilem facere gratiam , dando ei qui illam iam contemnit, dum tepide cupit: quae enim agitus consequimur, non vilis prct ij putamus , de spes producta gratiorem suctum sa-cit. pie tum petitiones nostras Deum commutat in alias gratias magis occultas nobis, aut expectat occasionem commodiotem : nam si in bdaret , itasse susei bilemus, aut inglati citius

essemus.

Oportet quoque orare pro aliis : qui pio alio precatui, prius participat S libat ipse gratiam : qui alium oleo perungere vult , pcius manum suam vngat. Sed mendicitatis quoque tuae sempet sis memor: velut Lazarus, a Deo, de Sanctis , de Angelis cleemose nam petas, cupiens satiati de niacis bonorum calculum. vagare di lustia velut per vicos Oidines Angeloia tum de choros sanescium ; dc ubique stipem glaciae mendica ; praecipue a beatissima viisl ne Matia cui magnum concellum est ius dis pensandi illam ι que velut materfamilias in domo Dei, misericordiae claues habet. Clama, ostende ulcera tua , nuditatem de egestatem. Pudeat te, alique in mendicum te medium suae necessitatis temporalis postulasse ardentius , quam tu remedium spiritualis indigentiae postulas , omnium mendicorum affectus tu solus velis habere erga exiguum gratiae gradum. Maioli assectu debet desiderati auxilium minutiae necessitatis spiratualis , quam temedium

Omnium temporalium,si in te uno essent. Erubesce quod indigi calamitatem tecum sentiant, de humilitet opem deposcant cum lacrymis, de tu secus sis; gaudent in tanta inopia spiti tus,de graui istius necessitatibus. Humilia te,ut faciunt mendici, animos concilia, expecta patienter, de importune insta ; de se te impudentet molesta precibus Deum,ut ptoptet impotiunitatem saltem extorqueas eleemosynam.

QVanio pretiosol est anima quam cot-pus , tanth magis Cpotiet curate orationem, quam cetera corporalia commoda, Quantus apparatus necessarius est , conseruando vitam de salutem eoi potalem, In domo,lecto, vestitu. victu quotidiano multo plus necessa rium etit vitae de saluti animae , quae plutes&maiores inimicos habet quam corpus. Corpus habet inclementias cali de famem: anima habet aduersarios etiam ipsos inimicos corporis, insuper ipsas incommoditates corporis , ipsumptate rea corpus di deinde mundum totum , de insernum cum omni militia sua i i md intel- dum ipsos Duotes Dei, de vittutes suas, si nesciat illis uti. de cum humilitate seruate. Ad Misis hae omnia unicum auxilium habet de

te fugium orationis. quomodo potetit contemni aut intermitti aliquando, cum corpus plu-ss a La

507쪽

484 De Adoratione in Spiritu

ta arma aduersus pauciores & minores adii et

sarios habens, se te totum diem in sui cuia velit impendi, de numquam sui studium intermitti. Pleiique quia se vident sit mos & constantes in

pro illo sancto . non putant det timentum intermi tete exercitium orationis ob aliquam oecupationem laudabilem. Caveant, caueant,

ne decipiantiit : sottalle deficient , etiam ii se sortes sentiant. Qui robustum se uideret, si nollet commedere,ut interim magis laboraret, absque dubio tandem deficeret. & se imbecillem expetitetur: ita qui se constantem sentit in Obsequio diuino, si vi exciceat pluta opera exteriora , etiam pia, detrahat tempus orationi, demum tabescit, de se imbecillem experietur. Numquam est praetermittenda oratio; quia numquam praetet mittit ut vi eius corporalis, &s aliquando in tetmitti ut , restauratur postmodum. Si quis ut multum laboratet , per triduum aut quatriduum nollet somnum capere,

breui insaniret : opus est quinque holas vel plutes quietem capere singulis diebus. Anima quies oratio est : plerique insaniunt sanctis propostis remissis,quia ad eam sero accedunt. Sic oratio, quae est victus & requies animae, ruieta de tranquilla : nam cibum corium penum , qui siti ut nobiscum futurus est cibus vermium, quieti de sedentes sumimus. Commodum orationis non est tantum holae &tem potis cum Deo bene exacti, sed totius diei. Modicum fermenti totam inalsam corrumpit: modicum Orationis totum diem condiet & se uabit. Non tanti testat Otatio pro eo spatio temporis quo oramus . quod non perdamus illud , & praeclare consuitiamus t maximi renit Pro toto dae, ne integrum perdamus. Ex bieui

pendet utilitas longi temporis r si totum diem vis luctati, vitam saltem horam , postquam expergiscetis, impende in oratione, Post debitam

de feruentem orationcm obseruantur sanctae illusitationes, in tet ipsas curationes dei. Ex agno sonitu iam transacto adhuc restant tin nitus quidam 3 de ex diuinis actionibus manent .in somniis vestigia quaeda in & repetitiones: se ex quiete orationis refunduntur inter diutiana negotia imagines quadam ; de cogitationes

miscentur diuinae r qui conspicit solem filo

obtutu . deinde in omnibus qua videt, reptaesentat ut ei species solis. iuuat etiam oratio, etsi satis cognoscas quae ad ossicia iusta requirantur, vi sottios tibi haereant. lpiae velitates, prudentia , expetientia, doctrina de lectione

acquisitae penetirant magis in oratione cum de alto veniunt, magis rimantur arua, coin de

caelo , qu in clim e fonte & riuo rigantur': lapis quan id de eminentini ruit , forti sis caditta tundit terram. Eadem vetitas de calo lapsa, plus penetrat de tundit corda ; seruolem de de Molaonem magis excitati inclinationes nostrae. prauae , sunt quae nos a Vittulis tramite abducunt : Orationis beneficium hoe impedimentum tollit, generat pet deuotionem inclinatio.

nes ad bonum ι de est semes quidam benὸ operandi , praeuertens peccati fomitem. Sed quid

mmendo utilitates orationis 3 suificiat mihi, o vetitas diuina,qubdin otiatone humaniss-ma ostendarit , de benignis una mihi fias: ibi te retegis, ibi te amplector, de te eum in Me laborum tumultu quiesco. In inatione, velut inthiono tuo . manifestatis Veritas clatissima caliganti spiritui meo, ne sit in eo dolus. Oporici quoque prolixius orate, dum petvaletudinem de aetatem licet , ut compente annus tempus agritudinis , cum non possimus :& semper leputandum est , parum Otasse. Eleuatissi. tius de relator Dei patet Didacus Mattinius usque ad quatuot mille actus amoris Dei quotidie faciebat, culti sumn a diligentia taratione ; suasque tationes seorsim habebat , vesatis saceret pro tempore extremi motbi , s sol te tunc non posset vacare Deo ut desiderabat: praeterea decem horas quotidie cum Deo suo

ex otio agebat. Devotus patet Michael Sosa , cum se muni& actimonia dolorum intensotum vitiinae de prolixae aegritudinis interiumperent studium olationis , cohortabatur fiattes nostros , de de se querebaret, dicens r Vlciscimi , ulciscimini stat tes in conatu orandi, dum

per vigorem de valetudinem potestis , restaurando futuras naturae intutias , cum orare cupietis, nec anni morbi concedent. Doleo nunc non polle orate, cum velim ; doleo non orasse, cum potui. Sic se accusabat ille, qui adeo

occupauerat animum in Deo orationis studio, ut raptus extra se incederet: abluturus manus,

saepius ficabat illas sceas clauio orificio sonticuli , & ipse putabat madefieri; pollea tergebat

linteo quasi lotae essent: nonnumquam excessu fuimus tapiebatur usque ad octo horas idead se leue istis , dumtaxat quadrantem horae existimabat. O pudor, de torpor nosteti cum ylus egeamus oratione , statim satigamul ; de longum putamus exiguum tempus quod cum Deo impendimus,sive potius lucramut: at cum peidi tui confabulationibus hominum, breue arbitramut: de . si tamdiu duramus in oratione, quamdiu saeculares in uno conuiuio , nimium existimamus λ

Dam effieax sit Chrisi gratia

V Timam quis semel nosset & explicaret,

quod gestit mens intelligete , de nondum

valetl O quantum in corde meo molior per capere , de non satis concipere possium 1 Da mihi , Velitas a terna , ut claris oculis intelligam

aliquid quod in Christo habeo, de immensas,

quae in I a s v mihi seruantur, diuitias. Nescimus , nescimus o mortales , quantum in Clitiasto possidemus. Flattes Ioseph assiigebant ut fame, quia nesciebant stat tem ibum regnare in AEg3pto: quid affligimur homines frater nostet regnat in caelo. Peccatores, mendici, miseri amicti tatamini ; quia ille statet vestet, qui vos plus quam omnes alii homines diligit, qui

solus fidelis vobis manet, glacissamus Deo est, locupletissimus est , Deus eii. amictus pro via bis fuit. Glatulor, gratulor peccatoribus; quia

Christus est pei sectissima satisfactio diuinae m-stitiae , omni spe& praeda sua de vobis illamstulltans , sne dolo ullo , de cum magno iure. Christus est solatium diuinae misera cordiae, da

opulentia clementiae Dei. Gratulot mendacis.

gratulor miseris. gratulor aulictis , quia fratet vestet

508쪽

Et Veritate. Lib. II. A8ς

Vester antantissmius est, qui distribuit diuitia, diuinas pro lihilo suo qui concedit beatudinem,

qui gauda a vera larginita non extraneum vobis,

non Anselum, sed si attem ipsum uestrum Deus

constituit Dominum domus suae. Christitues delissinuis amicus noster est: namcdiri non poteramus quoniam nudi Se miserisueramus o comparcie ante Regem ; adhue ut impetraremus misericordiam, ipse nobis dedit pietiosissimam purpuram suo Sanguine tinia iam , gratiam sua passione metitam de nobis inhaerentem , vi coram Rege Deo & Patre suo non tantum non indigne , sed hono latissime appareremus. Ipse samelicos nos alit suo Cot

pote , ipse sitibungos nos recreat suo sanguine: ipse locupletissimos nos secit . donans thesauros meritorum suo m. si vis scire quam sint tua metita Christi, vi possis per illa impetrare

gratiam , & cncric Deo, ut misericordia tecum viatur; inde collige, quod sua te putauit Cit stus reccata tua. vetha d lictorum meotum, in pei sona innocentissimi l g sv dicitur. Non tamen proinde putemus , ita esse nostra meti ta Christi, ut non habeamus Opus wereti ai

plu),.sed desdos N ignavo, initiandos esse Dananon suit mortuus i Esus , ut negligentes essemus, sea ut seruidi de a identes in obsequio di- Dino. Quemadmodum Christi anima non damnatetur propter peccata tua , nili secisset ipsa aliquod peccatum , quod impossibile sitit: ita nec tu saltiaberis propter sola merita Christi, nisi etiam sicias bona opeta, se habeas gratiam in te inhaeientem ; quod tamen etiam estpet ipsum Christum. Dedit igitur nobis meiarita sua , ut illis tamquam propriis utet emut ad placandum Deum ; quemadmodum ipse peccata nostra ut propria accepit ad satis sa ciendum , eaque velut propria luxit, doluit, de satisfecit pio illis. Non simpliciter opera mera dedit, sed cum dignitate sua, ut sacta a pet sona diuina: ut sicut ipse peccata nostra supta se accepit tamquam sam S vilissimis de seruix creaturis ε, iac nos eius merita habeamus nostra, vi

facta a Filio Dei aequali Patii.

1 mitem ut Christum, quomodo accepit culpas nostras , Ic ut ploptias habuit; ut sciamus uti meritis eius, de ut propria habete. Atistima peccator tua Christi merita , sic eonh-dcratissime pete : hoc erit petete in nomine Christi. Multd magis ad hoe prosunt merita Christi data nobis , quam si nos ea opera fe- eiu emus, & ctucifixi elsemus pro gloria Dei inam tune non ellent opera Dei, sed hominis peccatoris. Vide quantum debes Christo, qui tua peccara suscepit, de sua donauit merata;qui tanta mala a te abstulit.& tanta bona est largitus. Duae sunt istae oblationes infinita, ex quibus hane satisfactionem a te cupit: ut quemadmodum ipse satis eit pro peccatis tuis .ac si i se patrasset ; sic tu non alitet offeras Deo merita Clitisti, ae cures lucrati illis gratiam de metita tua. quam si iti fecisses. O It sv suauiis me, utinam nossem quantum commodum de utilitas nobis miselis Risti, εe es t Horrenda monstra etamus ; iam perte sumus gratissimum spectaculum Deo : in ii mo de iando insemi eramus , intra sumus in s nu, non dicam Abrahae Patris gentium , sed Dei

Patris tui : in gutture draconis tartarei et aia

etamus 3 iuinis oculis , iam sumus digni am plexibus : se tui damnandi in ergastulo tartati eramus; iam per te erimus Reges eotonati in caelo. Quis nouit quo praecipitati suimus, de quo nos exaltasti Satis esset contenta miseria nostia , s extraxisses nos ab insemo ; sed non misericordia tua . nisi eleuasses supra caelos, &tot Angelos: nimium secasses, tam nos eramus deiecti in miseriam lites atabilem , de desperatam omnino ut impossibile esset nobis remeiadium, si impetrasses a Patre suspensionem irae ;sed tu impcitasti veniam : nimium fecisses, si impetrasses veniam ; sed in luper conciliasti beneuolentiam,amorem de gratiam eius : ntimum

de stupendum Dei illas. si impetrasses solam beneuolentiam eius ; sed impetrasti etiam muneta de dona r nimium de admitandum secisi sis , si impetrasses minimum munus Dei ; sed impetrasti nobis Regnum . & iplana hereditatem tuam: nimium fecisses , si impetrasses hoc

semel , sed impetrasti ut infitiati es nobis dat tui, s toties perdidissemus , dum posita ad te

pamitentes confugeremus : denique quidquid Dei est, nobis i inpetrasti; 5e dignatus suisti ad amittere nos pridem foetidissimos de abominabiles , vi tecum coheredes essemus. Vide homo, unde Christus te eripuit, de qud te intim duxit. Si alium hominem tu sortuito sine conastio tuo Ae studio liberates , non a molle, sed vel molcstia qualibet , quas gratias expectares ab illo 3 Ferae ob leuia beneseia gratae sunt:

atrocissimus leo ob unam spinam erutam e pede set tiauit gratiam post multum tempus, di rependit: eur immensa Chiisti beneficia de tetioris conditionis sunt sacta nobis , quam quae fiunt setis 1, de non potius stupemus, deprae gratitudine di scimus a sed soliasse Ohli gatus nobis erat Christus, aut facile Dit 8e sne lumptu suo , quod secit 3 Inid inimici etamus: negotium fuit desperatum de dii scillimum i sumptus non minoris stetit , quam pietio sui

Sanguinis de vitae. C charitas Dei immensa quanta pro odibilibus hominibus seeistit culti clamus in salute impossibili , & non habebamus consilium, excogitasti misericordissime Deus te medium,

consilium . ac machinam stupendae misericordiae ; de cuin nobis i in possibilis. sset executio post inuentum remedium unicum , ipse voluisti exequi. Sed quale remedium Quis captiuus auderet Optate, nedum petere, quod

Rex suus, ut ipse libetaretur, feret pro illo captiuus 3 Tibi , t i s v mi, placuit pio nobis plus

exequi, quam nos audetemus spetate aut optate. Tu Rex gloriae factus pro nobis vinctus,

reus ; imo & damnatus , de mortuus pro nobis inimicis tuis,qui crimine laesae Maiestatis te OLsendimus. Mitandum foret, ii Imperatot supi mus visitaret in calcete male saei rem aliquem

iusti eum : quid si ploditorem suum 3 quid sob illum telinqueret thronum suum, de mutata veste maneret loco illius in calcete, ut seras eiiceret malesa tem 3Tu secisti hoc.amantis

sime Iasu. Numquam satis celebratui gloria illius, qui pro amico se substituit in vinculis, ut eum libetatet ; de illius serui, qui pro Rege se obiecit hosti, & motii; dc illius patris , qui pro sinio dedit unum oculum. Sed non mirum,

509쪽

486 De Adoratione in Spiritu

si amicus pio amico , si semus pro Rege, si patet pio filio charissimo id secetini. At meus Iasus quanto plus secit pro me, non amico

suo, sed inimico ; non Rege suo , sed vili mancipio diaboli; non filio Lo . sed perditionis3 si dimisit et seeltis meum, satis esset; sed reliquit solum suu ni , amisi vitam , & insuperti an malit in me Regnum suum. Si solum o p.

probrium de infamiam peccati mei abroga Llet. immensa clementia ellet,licet poenam non

indulgeret ; sed& indulsit pretiam , di cumula. uit gaudio de gloria. Fortasse ne sabula hoec, an fide, insallibilis 3 si vetitas , quomodo tantium naciamus haec ore, de corde non asset muterga personam Christi, qui suum cor nobis tit-buit . de inclinauit. & inclinat in nos cor Deia O quim gratissimus igs vs nobis debet esse, petquem grati Deo sumus i quam amatus nobis,pet quem a Deo amam uti Consaeta , quanta bona in Chi isto sinetiit absque dubio Deus non seriet nos, nec toletas. set impudentiam nostram , nisi Cliti stus medius

esset ipse nos deformes coram Deo comit &venustat: ipse paupetrimos nos de nudos , ut ante Deum comparete non possemus, induit gratia, exotnauit vestibus suis, S donauit metitas , ut comparete valeamus. Quanta gratitudine it affectus Chtistus erga Martinum , quia

dimidium pallii dedit illi lactabat, & qualiptae sumebat Irs us coram Angelis cum susto illo lacero , de nox sumus Christo ingrati , qui puri uiam de diuinam vestem dedit nobis nudis , indignis, lepiosis, non qub tegetet hortOrem lepiae solam , sed radicitus auferret mor-hum holtificum , velut in Ioida ne latos , ut Naamam pulchros nos vetE sacelet de satio si nec aestimamus vestem dc gratiam , di melita

sua, propter quae nos tolerat Pater, nos respicit de , quod summum est, nos amat. O mortalesi grati l quomodo non euelli tui cot vestrum

poli Cluilium, qui est thesaurus noster,& diuitiae 3e pulchritudo Sine illo de rines sumus,& inuis biles colam Deo, pet illum pulchri civis biles. Petitiae se habet Deus erga genus humatium & Christum , ut oculus ei ga Obiectum suum. quod est colores di lux . Sine luce omnes colores inuisibiles sunt, nulla est pulchritudo ; ipsa tollim reuelans colores venustate donat i se Christus lumen ad reuelationem Gentium, iacit vi Deus respiciat homines , vis biles i,m & gratos illi , qui piidem in tenebris N invmbia mortis iacebamus. Lumen est primum de maxime vis bile. valde consenta ti eum sanis oculis e pet illud reliqua videntur,ec solum vident ut quatenus participant illud rnam cum luce aut in luce, aut per lucem colo res vident ut in colore lux, cum oculo lux, petmedium aetem lux est. Ita Chrissos est quod Oculis diuinis primum & maxime visibile est, magis glatum de acceptum visui Patris ; ceteri homines solum , quatenus participant chra uum. Per ipsam,& cum ipta,& in ipse videntur : ipse reddit nos aptos, de dignos te spectione diuina. Tota glotia de gratia colorum , lux est . lucis benefetiam est et tota gloria , honor, gratia hominum, christus est, Christi beneficium cst. Vide , quomodo iacem pretiosissimae de pulchemina ses noviu ; perinde sunt M snon essent: ita sublimes naturae, subtilia inge nia. sne Christo in tenebris sunt, nihil sunt. Quid tu glotiatis , nisi in Christo λ Sine luce pulchia & deformia aequalia sunt, perinde ae si non suillent i si e gratia cluisti, perinde est

sublime de acre ingenium, ae rude de hebes,reliquae naturae, attis , diligentiae dotes , tantumdem sunt ac si nihil essent. Calum quoque &Sol beneficus est per lucem dumtaxat, per quam Omnia opetatui: sic Deus soldiu pet Christum

benescia sua praestat. Caelum non admittit aliam qualitatem simplicem ex nostris nas lucem : ita neque in caelum ascendet homo, nisi in quem Christus splendeat ; neque oratio benEadmittet ut, in qua Chistus non sonet. O Irsv lux hominum , lux vela quae ili

minas omnem hominem venientem in hune

mundum, illumina me , vi respiciat me Pater tuus: qui si in me aliquid mi vident, non poterit me reticere ; si a me nomen tuum audierit , non poterit me non exaudire. O vis gratiae unigeniti Christi, pet quam tot grati dc gnati Deo sunt i Vbi Christus est aut sonat, illuc miselicordia aduolat ibi inisericordia es. O est cax vox pet Christum , qua delinimus Patiem de uigemus i Quomodo obsequia Filij Unigeniti , obtarentissimi, sanctissi-ini, osciosissimi, amantissimi, non commmuebunt renerrime ipsum Genitorem . praesit

tim cum ab illo solo se videat an ali pro dignitate diuina , intra tot iniurias homira am

Nomen Filii, sine ullo obsequio , gratum est etiam scelestissimis N auatis hominibus: quiderit titulus Fili ,& tot fetuitia facta , Deo be- nificentissmo etiam erga inimicos de ingratos Qui coiisdetat Oisci a Chiisti erga Patrem, omnia piamia plusquam debita iudieat, it illi.

Amisit Patet mundum pet peccatum hominis ;sed tam ossiciosus suit Filius , ut recuperaret Illum de r. stitueret Parenti suo , anne parum est hoc obsequium i Omnes homines.& innumeri Angeli, tebelles de inobedientes crant aduei sus Patiem ; ipse Filius voluit reicue omnem

contumacram, de docete obedieritiam , etiam cum dispendio vitae suae : omnes moitalcs coi temtiebant Patrem ; Filius voluit honorare pio O nabus: tot denique se tuos restituit Patri, tot adoratores luctatus, tot amatores, tot laudatorcs;caelum vacuum tepleuit habitatoribus: anne

sunt ea igua haec ossicia 3 Sed quali affectu, quali

sedulitate, quali amore, quali dignitate ρ Infinita haec suit, di talia, vi non res et Patri potentia nec scientia quis possit praemiis superare obisscquia Filis

si igitui Deus tam beneficus est, ut peccato-tibus vitio benefaciat: s tam iustus, ut iustis vltra metita satisfaciat; & extia se fiat. ut libe- talis omnibus sit , nullo expectato titulo iusto benefaciendi; anne cum solo Filio iniquus erit,& non attendet tituluin cuius nomine conueniatiit , de hactenus victa est libetalitas diuina Quid faciet, cum videat te non posse superate merita Filia . sed omnia piamia . quae Filio dedit,& hominibus ici pectu Fiiij, mitiora esle

infinite, quam ossicia iii j ipsius 3 An Deus,qui

cum peccatori tis suit licitatis, coiti Filio istinausitis 3 an negabit dare qii id ille petit . aut per illum petimus; si quidem non potest illum nimis pristitati, nec hactenus satis umune risu

510쪽

Et Veritate. Lib. II. 487

tauit 3 si Deus magnificus est ultra exspectatio nem , cum scilicet iudicant homines non de bere gratiam heri, sed potius supplicium; annemis et de matus erit, cum homines iudicabunt debeti, noti tant dira gratiam dari, sed velut de bitum reddi Si altis bene cit Deus propter seruos misellos , quia non inique seruierunt; quid faciet proptet Filium unigenitum, in cuius obsequio iolo bene ac plene super omnes sibi complacuit 3 si tanti aestimat Deus homi nes , ut iactet, propter seruum meum Iacob, de Israel electum meum, de proptet Dalrid fetuum meum, cdm indulgentia usu ius elati anne depretiabit dilectu in i ilium obsequentissimum, de durus et it, de inimis et icors illi, in quo gratificauit nos homines, secuti, de secutissimi petamus per Chlistum: accedamus cum fiducia ad thronum gratiae eius; quia quibusvis donis quae petimus se inpet debitot manebit Deus : de

quoniam semper manete debitorem non ex cu sat, numquam inanere ingratus aut iniquus

vult: sed dabit semper quae petimus ; siquidciunumquam dabit, nec dedit omnia , quae meretur Filius. Ecce, ecce, iam video Sole ipso clarius, impossibile elle, ut quidquid per Chiil iiiii petatur, negetiit a Deo ; si petitio, vi pat est. fiat: nam saepe videmut petere, sed fortasse tam tepide de stulte , vi perinde sit ac illudete. At qui vete petit in nomine Clitisti, non taluum precatur Deum , sed iam quasi adiutat de

exigit.

Christus est obiectum de voluptas Omnium sensuum diuinorum i nihil honestum videt Deus , nisi per Christum : nihil consonum audit , nisi per Christum t nihil si aptans de suave illi. nis honus Mot Christi: nihil inungit mi se ii cordia sua de sanat, nisi medio oleo nominis Christit nihil denique placitum gustat Pater, nisi in Chiisti passione de felle condiatur de dulcescat. Quidquid sentit, pet Chiistum omnia sentit grata, ita respiciendo nos pet Clit istum :quia Chiisto similes sumus . grati sumus : ut qui vis et pet vitium vitide, teliqua videt visa dia de iucungiora visui , licet antea molesta

essent: ille color omnium gratior oculis , lem petat molestiam. O quomodo hortorem de scitiatorem nostrum non toleraret Deus, nisi pet Christum l O quoties non seriet nos Deus,

etiam post gratiam semel susceptam . quam

amittere metebamut ob inpatitudinem de totis potem . de plures culpas veniales , nisi recorda tetiit Christi. qui sustentat nos, de supplet desectus nostros i Ille unus est patri solatium omnium nossium impudetiae Ningratitudinis. Iam

periisset mundus millies . nisi per Christum sustineretur , qui sacrificio quotidiano infinite placente Patra sustentat Oibem, de homines impudentissimos. Obiicit se Christus Paul: quidum nostia per F4lium respicit, holior nostiiminos prouocat ; ut qui in speculo cancm inoi- tuum aspicit, satorem inde non percipit: nociva per vitriim conspecta, non laedunt oculos.

Pati modo se habet Ucus, ut Imperator ilic. rui in ingenti sinatagdo in speculi in o te-erente visi . conspiciebat tetra & inhumana,

pugnas gladiatorum , fiagitia de caedes, quo horrorem minos causatent ex placiditate pcitae. sic Deum minus exacerbant sagitia nostra. schi ictus reptasentet ea. Cliti stus lapis est Npietiosissimus smaragdus : nihil gratius est visui . quani ille lapis, qui laetitiaiu causate conspectus dieitur, de colorem suum gratiis muni non in te solum retinet, sed piolandit, de tiniagit circumssuum aetem, vacuum alioqui colore itia Christus laetitiam causit Deo, de in nos vacuos metitis refundit sua ; ut imbutis gratia eius de viii ditate spei , in illo confidamus , scatos Deo sole. Omnia bona S gratiae nolitae sunt exundantia, de velut super uua, de fimbriae merito tum Christi.

Oniam vorteas deuore asset erga sea. ι fimam Arariam VIrginem. O Vanta est miseria de malitia nostra, ut cum

immensa suerit ira letico idia de bonitas Dei, opus etiam fuerit iuuari industitia de arti fietis diuinis i Mitum artificium fuit ad satisfaciendum diuinae iustitia, ipsa Veritas incarnata Chiistus. At quia S huc instrumentum misericordiae etiam opor tebat ut ludcx solet a piovidit amor Dei cisa ipsum Cluilium , aliud organum putie nrisericordiae factatissiliam Matum suam. pto quo debemus gratias agete in tet alia beneficia immensa diuitia bonitatis Quid sui- semus, si tion suisset misericordissima M, R i Arcuius precibus, qua u:s malignitas dc inuerecundia nostra , qua semper erga Deum ire pudentes sumus, digna su perpetuo flagello , suspenditur tamen in anus Dei irata , de sagi uincommutat ut in donum : Christi leueremia erga suam matrem, plus potest quaiu nostra itieue rentia eiga ipsum.Si Christus plo inimicis suis,& iis ipsis qui crucifigendo ati iebant illi va- tam , obtulit vitam tuam ; quid non faciet pro matre sua mantast via, a qua accepit vitam 3 Simus pro creaturis, quibus didit esse, tot tantaque vitio & sne precibus ullis secit; quid faciet pio illa a qua accepit substantiam, de esse ho-

inem ; maxime de piecante de urgente interia

cessionibus suis, &veluti impetrante ex iure materno a Bonis filiis preces matris pio imperio sunt: quis melior filius, quam Christus 3 quae melior mater, qu in Maria quae obligatio maior,quam huius optimi filii erga optimam suam matrem Noti est obligatio Christa,ut sunt obligationes aliorum si totum erga patentes ; sed est similis obligationi creaturatum erga Deum. Non tantum est obligatio natui sis, quae intit genitum de genitorem intercedit, squamuis de hae etiam maior in Christo si , csim non sit diuisi

inter duos , sicut reliqui filii parti & matti dobent suum esse: nam a sola matre accepit naturam humanam, eum nullum patiem iuxta hanc

naturam habuelit, ideoque integi E vni inattidebet esse hominem sed etiam est obligatio motalis. Filij debent levetentiam patribus, etiamsi nolue lint generare filium illum. sed quemlibet

alium : imo etiamsi inuiti genuerint, de neminem voluelint procreate ι nihiloim indstanta est hae obligatio natura, ut ipsi Parbati de Ethni ei dicerent, reuerendos esse patres vi Deos secundos , de qua iis debent ut . esse impossibile solui.

SEARCH

MENU NAVIGATION