장음표시 사용
111쪽
Iam si hanc tabulam conseres cum sexto schemater b. II invenies ibi comstitutionem cujusque coloris ; videlicet , ex quibusnam simplicibus coloribus color qui 'tae compostus 5T: andeque judieare poteris , quantum persectus sit quisque eorum , vel jmpersectus , Atque haec quidem lassiciant ad Ohservationes avam &IMam explicandas . Nisi sorte id amplius postules , ut delineetur , qua forma hi
colores inter hina vitra objectio , quorum alterum alteri si perpositum si, appareant . Quod i porro ut fiat; describatur amplus circuli arcus; litem linea recta, quae istum arcum tangat; AE parallelae isti tangenti plures lineae occultae . tantis ab tangente interjectis intervallis, quanta Eenotant numeri mioribus singulis in tabula ex adverso adscripti . Etenim arcus iste , cum sua tangente , reo sentabunt vitrorum superficies, quibus aer interjacens terminetur; & loca, ubi lineae oecul ne arcum secent , oslandent quibusnam a ceutro vel a puncto contactus interjectis intervallis, color quisque reflectatur. Caeterum 3c alii adhue sunt huius tabulae usus. Nam & eius ope, crassitudo bullaeta Ima observatione colligebatur ex coloribus quos illa exhiberet. Similiter . particularum corporum naturalium magnitudo, quae sit, ex coloribus ipsorum colligi poterit ; uti in ea ostendetur . Item , si duarum tenuium lamellarum altera alteri superponat, , vel adhuc plures ipsarum ita invicem committantur & coeant , ut ex omnibus una litat lamella, quae crassitudine par sit universis ; lex eadem hae tabula colligi poterit , quisnam inde sit cesor oriturus . Exempli gratia : observavit D. mohius, ut in esus Micrographia memoratur , lapidis specularis lamellam quae esset colore flavo languido, superpositam lamellae quae esset colore caeruleo, consecisse colorem purpureum valia saturum. Utique flavus primae seriei, est flavus languidus;& crassitudo lamellae quae illum colorem exhibet , est , ex tabula, d ad quam porro si addas 9, quae est crassitudo exhibens caeruleum in secunda serie ; habebis
iam a dia, c*ssitudinem quae exhibet purpureum tertiae seriei. Iam ut explicemus deinceps obser ationum Miae ac viae phaenomena ς videlicet , quema8modum fiat ut Ranuli colorati convertendo prismata circa axem suum communem, motu iam contrario ac in istis observationibus dictum est , convertant se in annulos albos & nigros, & deinde in annulos iterum colorator, coloribus sim gulorum amflorum jam inde inversis ordine dispositis : recordandum est annulog i-sris coloratost dilatari, obliquatione radiorum ail aerem inter vitra , teriacen em istamque dilaeationem anaulorum, sive productionem diametrorum suarum, evidentissimam 3c aelerrimam c secundum tabulam in Ima observatione in tum esse, eum
illi obliquissimi sint. Hinc enim huius rei causa facile intelligitur. Nempe radii flavi, quoniam in prima aeris illius inter vitra interiaceatis superficie plus restinguntur quam rubri, fiunt utique eo pacto magis obliqui ad secundam superficiem , aqua res exi annulos coloratos emciunt f bc consequenter circulus flavus in unoquo que annulo, magis dilatatus esse debet quam ruber; ejusque dilatatio tanto esse maior quam rubri , quanto maior sit radiorum incidentium obliquitas ; donee tandem circuluς iste stares aeque sit amplus.factus ac ruber in eodem annulo . Similiter , reliqui circuli, viridis, caeruleus , dc Niolaceus , dilatari itidem eo usque debebunt , maiori adhuc radiorum obliquitate I ut & hi quoque Omnes tandem aequa Propemo dum ampIitudine fiant , hoc est , aequo intervallo a centro Unulorum distent , ac ruber. Quo quidem in casu, colores ejusdem annuli coire in unum necesse est unia versos; tuaque omnium permixtione inter se annulum album exhibere. Qui porro annuli alti annulos nigros obscurosque sibi interiectos habeant oportet ; quia iam non expansi sunt utroque, & intermixti invicem, ut prius . Quam quoque eandem .h caulam, multo etiam distinctiores fieri debent , & insuper longe ma ori numero tib aspectum venire . Ueruntamcn color violaceus ῆ quoniam , obliquissimus cum sit, aliquanto plus, pro nmplitudiae sua , quam reliqui colores , dilatatur ψ utiqueal Ie vix poterit, quin in extremis Ialbi marginibus sese prodat.
post haec, quoniam adhuc majori Tadiorum obliquitate , dilatatio violacei & rulei
112쪽
CONSIDERATIONES SUPER PRAEMISS. OBSERV. si
rulei adhuc magis exsuperat dilatationem rubri & flavi , adeoque violaceus ille &caeruleus adhuc longius a centro annulorum protenduntur ἔ colores jam deinceps ex albo emergere debebunt ordine contrario, atque ante dispositi erant ; nempe violaceus ac caeruleus ab exteriore margine cujusque annuli, Oc ruber ac flavus ab interiore . Violaceus autem, propter maximam radiorum suorum obliquitatem; cum
tique omnium maxime, pro amplitudine sua, dilatetur; apparebit & primus in exteriori cuiusque annuli albi margine, & maxime omnium conspicuus. Item diversae colorum series, ad annulos diversos pertinentes, incipient iterum , explicatu & expansu sui quaquaversum, intermisceri invicem; eoque pacto emcient , ut annuli &minus stini distincti, & minori iterum numero sub aspee um veniant. Si, loco prismatum , adhibeantur vitra obiectivat annuli, quos illa exhibent, iam non evadent albi & distincti per obliquitatem oculi ; propterea quod radii in tra situ suo per aerem inter illa vitra interjacentem, serme paralleli sunt lineis in quibus in vitra primo incidebam ; & consequenter radii diversis coloribus , non sunt ad aerem istum alii aliis magis inclinati, quomodo in prismatibus quidem evenit. Aliud adhuc horum experimentorum adiunctum est, consideratu dignum; qui scilicet fiat, ut annuli albi ac nigri, qui, quum interiecto paulo majori intervallo inspiciantur, distincti apparent; iidem tamen, quum inspiciantur propius , non modo confusi appareant, verum etiam colorem violaceum in utrisque annuli cuiusque albi extremitatibus exhibeant . Huius autem rei causa haec est . Radii , qui oculum in diversis partibus pupilla: itarediuntur, diversas habent ad vitra obliquitates quique maxime obliqui sunt, ii, u soli essent , annulos majores , fluam qui minus obliqui
sunt, repraesentaturi sorent . Hinc orbita annuli cujusque albi expanditur in latitudinem extrorsum per radios maxime obliquos, introrsum autem per radios minime obliquos: eaque expansio tanto fit major, quanto maior est radiorum obliquitatis differentia, hoc est, quanto pupilla latior est , aut oculus propius vitra . Violaceus autem expandi debet omnium maxime; quia radii, qui sensum eo colore assiciunt, maxime omnium obliqui sunt secundae sive posteriori tenuis aeris superficiei , a qua reflectuntur; itemque maximam habent obliquitatis suae variationem; quo fit ut iste color, omnium citissime ex albi marginibus emergat. Porro autem , prout latitudo cujusque annuli hoc modo augetur, ita nigra ipsorum intervalla diminuantur necesse est , usque dum vicini annuli fiant contigui inter se & commisceantur invicem , primo exteriores, deinde & interiores propius centrum ; adeo ut tandem secerni &distingui haud queant amplius , sed plane in albitudinem sui usquequaque consimilem coiisse omnes videantur. Inter omnes observationes supra memoratas , nulla est quae tam mira habeat adiuncta, quam XXIV. Praecipue, quod certae tenues lamellae . quae nudo oculo albitudine pellucida, aequabili, 3c sui usquequaque simili, sine ullis omnino umbrarum vestigiis, videntur; per prisma tamen inspectae annulos coloratos exhibeant ; cum
e contrario, prismatis retractione , corpora omnia ea solummodo sui parte apparere
soleant coloribus distincta, ubi vel umhris terminentur, vel partes habeant inaequaliter luminosas. Item, quod annuli isti eo modo exhibiti, perquam distincti sint atque alta cum e contrario, prismatis retrachione. corporum omnium species confulae
ac coloratae exhiberi soleant . Jam vero causam huius rei , paulum modo si attendas, ita intelligere poteris . Nempe , annuli isti omnes colorati , insunt revera in lamella tum, cum ea nudo oculo inlpiciatur ; quamvis , propter nimiam orbitarum suarum latitudinem , intermixti sint adeo & confusi inter se , ut albitudinem uniformem & sui usquequaque consimilem conficere videantur e quum autem radii ad oculum per Prisma transmittantur ἔ tum Orbitae diversorum colorum , qui insunt in singulis annulis , refringuntur . pro sua cujusque refrangibilitate , aliae magis , aliae minus: quo pacto colores ex altera parte annuli , hoc est , in circumferentia ex altera palae centri ipsius , magis explicantur & dilatantur; ex altera autem parte, magis, quam antea , complicantur & contrahuntur. Iam vero ubi colores apta iustaque refractione eousque contrahuntur , ut diversi annuli anpustiores hinc fiant , M a quam
113쪽
quam ut invicem intermixti snt ; utique annuli isto in loco distincti apparere de- sent; ti simul alta; si nimirum colores, ex quibus ii compositi sunt, eousque sint
contracti, ut in unum plane coierim : atqui ex altera parte, ubi e contrario orbita cuiusque annuli, ulteriori explicatu colorum suorum , adhue latior est facta ; ibi is multo iam magis, quam antea, cum aliis annulis commixtus esse debet; & proinde minus este distinctus. Ouo autem hanc materiam adhuc uberius explicemus; finge circulos concentricos A V & B X, Fig. 7. Tab. II. repraesentare cuiusvis seriei colores rubrum ac violaceum, qui, una cum coloribus intermediis, unum quemvis horum annulorum constituant . Iam quidem si hi circuli per prisma inspiciantur ; circulus violaceus B X, maiori refraetione, transferetur longius e loco suo, quam ruber A U; adeoque ad rubrum istum propius accedet illa in parte circulorum , quam versus refra-etiones fiunt. Exempli gratia: Si circulus ruber transferatur ad aυ, violaceus transse serri poterit ad b x; adeo ut iam propius, quam ante, accedat ad rubrum in partex: Si que ruber transferatur longius ad a v; utique violaceus itidem proportione , tanto ulterius transferri poterit ad bx, ut coeat jam plane cum rubro in x: sique ruber adhuc porro longius transferatur ad α Υ; violaceus itidem, tanto etiam adhuc ulterius transferri poterit ad β e, ut jam plane praetervectus sit rubrum in ξ, coeat autem cum eo in e & f. Quod si hoc idem de aliis quoque coloribus intermediis , aeque ac rubro & violaceo; itemque de omnibus colorum istorum seriebus, dictum smiliter intelligatur : facile iam percipies quemadmodum colores unius ejusdemque ordinis sive seriei , propinqui facti inter se ad κυ&Υe,& coeuntes plane aci xv & e & f, debeant constituere arcus circulorum satis quidem distinctos, maxime ad x v vel ad e & f; ad x υ autem, apparere separati ; & ad x v albitudinem mutua permixtione conficere; rursumque apparere separati ad . T ξ; ordine autem comtrario, quam quo ante apparuerant, & quam etiamnum apparent ultra e & f. Verum ex altera parte, ad ab . ab , vel α β; colores illi multo etiam magis comfusi, quam antea, apparere debent ; dilatati nimirum atque diffusi usque adeo, ut coloribus aliorum ordinum intermisceantur . Similisque porro confusio erit colorum ad T ξ, inter e & f; si forte refractio sit valde magna, vel prisma a vitris objectivis valde remotum . Quo quidem in casu nulla pars annulorum sub aspectum veniet , prater duos exiguos arcus ad e & f; qui porro eo majori intervallo inter se distabunt, quo prisma a vitris obiectivis adhuc lon eius removeatur . Hique exigui arcus distinEtiores & albiores esse debent a media sui parte ; ab extremitatibus autem, ubi confusi esse incipiunt, insimul colorati esse debent . Item colores in una extremitate cultisque arcus ordine contrario dispositi esse debent , atque in altera propterea quod in albitudine intermedia decussantur . Nempe extremitates arcuum eat, quae spectant ad T ξ, erunt rubrae ac flavae illa sui parte , quae sit propior a
centro ; ex altera autem parte caeruleae ac violacae : extremitates autem eae, quae in contrarium spectant, erunt e contrario caeruleae ac violaceae illa sui parte , quaest propior a centro ,' ex altera autem parte rubrae ac flavae.
Iam sicut omnia quae hactenus dicta sunt, ex luminis proprietatibus mathematica deductione consequuntur; ita veritas ipsorum , experimentis insuper manifesta fieri potest. Etenim si in cubiculo tenebricoso inspiciantur per prisma annuli am dieii , tum quum reflexione diversorum colorum pri imaticorum in vitra obiectiva singulatim projectorum exhibeantur , quos nimirum colores prismaticos adsistens aliquis transierat huc illuc super parietem vel chartam e qua ad vitra reflectantur, interea dum & oculus spectatoris & prilma oculo applicatum & vitra ipsa obiectiva li-cuti in XIII observatione P immota maneant; utique circuli, quos diversi illi colo res singulatim exhibebunt, tali inter se positu reperientur collocati comparate, Qua lem in schematibuς a b x υ, vel a b x v , vel α β ξ T, delcripsi . Atque eadem quidem ratione, aliarum quoque observationum explicationes , quam verae & certae snt, probari Ec examinari pollunt. Porro, ex iis quae dicta sunt, similia aquae quoque & tenuium vitri lamellarum
114쪽
CONSIDERATIONES SUPER PRAEMITS. OBSERV. 93
phaenomena intelligi & explicari poterunt. Uerum enimvero in parvis istiusmodi l mellarum fragmentis , illud insuper notatu dignum est fragmenta illa , si super
mensam iacentia circumagantur circa centra sua, interea dum per prisma inspiciantur ; lare utique ut in certis postionibus , undatim videantur coloribus distincta ;atque eorum alia quidem , undas illas in una duntaxat vel duabus exhibeant positionibus,' pleraque autem illas omni in positu , idque per totam sere sui iaciem , exhibeant. Nempe ea de causa, quod istiusmodi lamellarum superficies non sint aes te plante, sed multas habeant partes eminentes , multas lacunosas qua quidem inaequalitate, utcunque exigua, variatur tamen nonnihil lamellae crassitudo. Etenim in diversis lateribus lacunarum istarum, propter caulas iam ante dictas, exhiberi dobent undae in variis prismatis politionibus . Et quamvis perexiguae sint quidem &valde angultir solummodo vitri partes, quae huiusmodi undas plerunque exhibeant pnihilo tamen minus undae hae per totam protensae vitri faciem videri poterunt ἐpropterea quod etiam ab angustii lima illarum partium i colores sunt diversorum ordinum, hoc est diversorum annulorum , consulis reflexi ; qui prismatis deinceps refractione explicati , separati , & quaquaversum pro sua tu usque refrangibiliate disi persi , exhibent utique tot undas diversas , quot erant direrti colorum ordines ab illa vitri parte confuse reflexi. Haec sunt praecipua tenuium lamellarum sive bullarum phaenomena; quorum Uidem explicatio pendeat ex luminis proprietatibus supra expositis. Atque naec quidem phaenomena ex proptietatibus illis consequuntur ut vides necessario , & conveniunt cum eis, etiam ad minutissimas usque circumstantias . Neque id solum, verum etiam ad eas ipsas vicissim comprobandas conserunt permultum . Exempli gratia r ex XXIV. Observatione apparet radios diversorum colorum , tam lamellis sive
bullis, quam refractionibus prismatis exhibitorum, suos habere sngulos refrangibilitatis gradus: quo quidem pacto radii uniuscuiusque ordinis , qui , quum a lamella uel bulla reflectuntur , intermixti sunt confuse radiis aliorum ordinum ; separentur ab eis deinceps refractione, & consocientur inter se; adeo ut ordinatim , tanquam totidem arcus circulorum, sub aspectum veniant. Neque enim ullo modo fieri posset, si radii essient omnes ex aequo refrangibiles, ut albitudini isti, quae nudo oculo sui usquequaque consimilis videtur , restactione tamen partes suae ita transponerentur, ut inde in albos istos nigrosque arcus ordinatim digestae apparerent. Apparet etiam, ex iis quae dicta sunt , inaequales radiorum dii similium refracti nes , non oriri ex caulis irregularibus , quae casu possint accidereiquales utique sunt venulae in vitro interspersae ; inaequalis quaedam vitri facierum politura , vel fortuita occultorum vitri meatuum. positio; inaequales & fortuiti quidam motus sve agitationes aeris vel aetheris; diffusio . distissio , aut divisio unius & eiusdem radii in multas partes divergentes; aliaeve similes causae. Nam , positis quibusvis eiusmodi irregularitatibus , fieri tamen nullo modo pollut ut refractiones annulos antedictos tam valde distinctos tamque distine is terminis definitos exhiberent , quam faciunt in XXIV. Observatione . Necesse est igitur , ut unusquisque radius proprium ac suum semper habeat sibi congenitum restangi dilitatis gradum; cui congruenter, refractio ipsius semper accurate & regulariter essiciatur; itemque diversi radii , dive sos habeant refrangibilitatis graduq.
Adhaec , quod de radiorum refrangibilitate dictum est , id de eorum reflexibilitate quoque similiter dictum intelligi poterit; hoc est , de dispositione eorum illa , qua
ita comparati sunt, ut alii maiore , alii minore tenuium lamellarum sive bullarum crassitudine reflectantur: nempe, illas itidem dispositioneς congenitaς esse radiis, &immutabiles . Id quod apparet ex observationibus XIII. XIV. & XU. comparatis
Ex praemissis observationibus apparet quoque , albitudinem esse mixturam heterogeneam colorum universorum lucemque esse mixturam radiorum coloribus istis mmnibus praeditorum. Nam ex eo, quam ingens visa esset multitudo annulorum coloratorum in observationibus III. XII. & XXIV. liquet, quamvis in observationi bus
115쪽
hus N. R XUIII. non amplius octo aut novem apparerent , tamen revera longe majorem esse ipsorum numerum qui utique intermiscemur invicem eousque , ut post De onas aut novenas illas series , plane diluti fiant de taceps permixtione sui mutua inter se, & in albitudinem abeant, ad sensus quidem sudietum , sui usquequaque consimilem. Quam proinde albitudinem , colorum este omnium mixturam fatearis necesse est; & lumen, quo ea ad oculum transmittitur, mixturam esse radiorum coloribus istis omnibus praeditorum. Denique, ex XXIV. observatione , apparet , inter colores & refrangibilitatem ,
mutuum ac perpetuum esse connexum atque responsum .' nempe radios maxime refrangibiles, esse violaceos; radios minime refrangibileς, rubros ; radiosque coloribus intermediis, intermediis esse comparate refrangibilitatis gradibus . Item ex observationibus XIII. XIV. & XU. comparatis cum IV. vel XUIIL apparet inter reflexibilitatem quoque & colores, similem esse connexum atque responsum perpetuum :nempe colorem violaceum , iisdem positis caeteris omnibus circumstantiis , reflecti in minimi x crassitudinibus cuiasvis tenuis lamellae vel bullae colorem rubrum , in maximis crassitudinibus ; coloresque intermedios , in intermediis comparate crassit dinibus. Ex quo efficitur, colo incas itidem radiorum qualitates, congenitas esse atque immutabiles: & consequenter omnes omnium colorum species, quae sint uspiam in rerum universitate, oriri utique non ex physica ulla mutatione , quam refractio aut reflexio efficiat in lumine; sed solummodo ex variis mixturis aut separationibus radiorum, refrangibilitate sua diversa vel reflexibilitate effectis . Atque hac quidem
ratione, scientia colorum fit theoria tam vere mathematica , quam alia ulla pars optices: eatenus videlicet, quatenus colores ex luminis ipsus natura pendeant, ne que oriantur immutenturve imaginationi x vi, aut oculorum percustii vel compressu.
116쪽
De per--otibus corporum naturalium codor sus ἰ analogia qua aes Mure ear coco res, o colores tenuiam Iaminarum peltacidarum.
L 'ςhim - li m instituti nostri partem; videlicet ut in u
deinceps inquiramus, quae sit inter te vim laminarum pellucidarum & aliorum omnium corporum naturalium phaenomena . Gmilitudinis proportio . Ac de hisce quidem corporibus iam supra illud statuimus : diversis ea coloribus ita apparere , prout radiis hos vel illos colores sibi congenitos habentibus , copiosius quam aliis omnibus reflachendis , natura apta sint facta & constituta . Naturae autem ipsorum constitutio illa ac ratio intima , qua nismirum ita lunt compar ta , ut radios alios copicilius quam alios reflectant; ea d mum quae sit , adhuc inquirendum restat . Hocque in sequentibus propositionibus
iam deinceps exponere cona ris
Ea corporum testacidorum superficies plurimum luminis resectum, qua vim refringentem maximam habent; hoc est, quae inter talia interjecta Iunt medis, quorum densitates refractiis inter se maxime disserunt. Et in confinitas mediarum aequaliare refringemtiam nulla es reserio .
QUAM magna sit inter reflexionem & refractionem analogia, ex eo apparere
poterit , quod , cum lumen ex uno medio transeat oblique in aliud , quod q iidem radios refringat a perpendiculari ; quo maior est mediorum illorum densitatis' res activae differentia , eo minor ad totalem reflexionem faciendam postuletur obliquitas incidentiae. Etenim quam proportiouem habent inter se sinus , qui restactionem metiuntur; eandem habet sinus incidentiat is , ubi totalis incipit resis xio, ad semidiametrum circuli 2 Et consequenter angulus incidentiae is , ubi totalis incipit reflexio, minimus tum est ἰ cum sinus , qui refractionem metiuntur , dimerunt maxime inter se. Exempli giatia: In transitu luminis ex aqua in aerem, ubi refractionem metitur ratio sinuum 3 ad 4; totalis reflexio tum incipit, cum angulus incidentiae sit graduum 48, . Ia transitu luminis ex vitro in aerem, ubi ebse ictionem metitur ratio sinuum χο ad 3I I totalis reflexio tum incipit, cum angulus incidentiae sit graduum s , S . Et similiter, in transitu luminis e crystallo , vel e mediis adhuc magis refringentibus in aerem ad totalem faciendam reflexi nem, athuc minor obliquitas portullatur. Quae itaque superficies maxime restingunt; eae citissime id omne lumen, quia sibi incidat, reflectuati & consequenter vim reflectentem maximam habere dicantur, necesse est. Verum proposuionis huiusce veritas adhuc amplius inde apparere poterit, quod insuperficis interiacente bina quaevis media pellucida, qualia sunt aer, aqua, oleum, vitrum , crystalus, vitra metallica, citra lalaudica , arsenicum album pellucidum , adamante ς, &c. reflexio semper sortior aut debilior sit pro eo, ac superficies illa Nim resia atem majorem mi remve habeat. Sic enim in confinio aeris & tali se
117쪽
gemmae, sortior est reflexio quam in confinio aeris & aquae : in confinio aeris &vitri vel crystalli, adhuc sortior; & in confinio aeris atque aόamantis. adhuc usque sortior. Siquod librum vel his similium corporum solidorum pelluci rum , in aquam immersum sit; ejus reflexio multo , quam ante , languiὸior fit; atque etiam adhuc languidior, si id immersum sit in oles1m vitrioli vel spiritum terebinthi re ctificatum , utique liquores adhuc sortius restingentes . Si aqua in binas partes superficie quavis imaginaria distinsuatur ; reflexio in binarum istarum partium confinio plane est nulla . In confinio aquae & glaciei reflexio admodum exigua est ;in aquae & olei, aliquanto major ; in aquae & salis gemmae , adhuc major ; in quae & vitri aut crystalli aliorumve corporum densiorum , etiam adhuc maior ῆ nimirum pro eo, quantum media illa vi refringente inter se differant. Hinc in eo finio vitri & crystalli, languida debet esse reflexio ; & in confinio vitri communis ac vitri metallici, sortior: quanquam hoc quidem nondum probavi experiundo . At vero in confinio duorum vitrorum densitate inter se aequalium & parium ; nulla est reflexio, quae quidem sensu percipi queat s id quod in prima supra observatione ostendi miis. Idem autem similiter intelligi dehet de superficie quae interjaceat binas crystallos, vel hi nos liquores, vel bina quaevis corpora , in quorum utique confinio nulla fiat refractio. Emeitur igitur in universum , ut causa quamobrem me)ia pel lucida uniformia, nualia sunt aqua, vitrum, aut crystallus, nullam habeant reflexionem, ouae quiόem sensu percipi possit, praeterquam in externa sua superficie , ubi aliis megiis densitate a se differentibus ad acent, haec sit nimirum; quod partes ipsorum contiguae inter se, una eademque snt omnes densitate.
Partes minimae corporum naturalium fere omnium sunt aliquo modo pellucida . Et opacitas Horum corporum oritur ex multitudine reflexionum , quae in interioribus i rum partibus fiant.
OBservatum fuit hoc antea ab aliis ; & Deillime concedetur ab iis , qui micr
scopiis tractandis assueti fuerint . Porro autem probari etiam poterit amplius , apponendo quodlibet corpus ad soramen per quod aliquid luminis in cubiculum tenebricosum transmittatur. Etenim quantumvis opacum id corpus in aperto aere viis
deatur , eo tamen pacto pellucidum videbitur manifesto ; ita scilicet , si satis tenue fuerit factum. Excipienda solummodo sunt corpora metallica alba .' quae propter nimiam densitatem revectere videntur sere id omne lumen, quod in primam ipsorum
superficiem incidat ; nisi cum in menstruis di luendo , comminuta sint in particulas perquam exiguas ἱ quo quidem in casu, & ipsa quoque similiter evadunt pellucin .
Inter eorporum opacorum o coloratorum partes , multa interiacent spatia , HI υaeua, vel mediis , quae densitate ab isis panibus disserunt , repleta . yc inser paniculas , quibus liquor quivis imbuitur Er tingitur, interiacet aqua ἰ inter globulos aqua, ex quibus nubes ct nebula est unt , interjacet aer ἱ inter corporum durorum partes, 3nterjacent spatia , va a Flemnque tum aeris tum aqua ς fortasse tamen non omnis
HUiusce veritatem evincunt propositiones duae praecedentes . Nam , per Prop. II. multae sunt reflexiones in interioribus corporum partibus factae: Hoc autem , Per Prop. I. , non fieret , si utique partes ipsorum prorsus essent contiguae ,sne ullis interiectis istiusmodi intervallis ; etenim omnes reflexiones fiunt in luper
118쪽
Sed praeterea , hanc interruptionem partium, Praecipuam esse causam quamobrem corpora sint opaca , inde etiam apparere poterit , quod corpora illa omnia opaca statim pellucere tum incipiunt , cum forte occulti ipsorum meatus repleti sint materia aliqua , quae partibus ipsis par fit vel sere par densitate . Sic charta , in a- uam vel oleum intincta ; lapis , qui dicitur oculus mundi , in aqua maceratus ;intea , oleo vel vemigine illita ; aliaque permulta corpora in istiusmodi liquoribuqimmersa , qui occultos ipsorum meatus intime pervadant ; fiunt eo pacto magis , quam ante, pellucida . E contrario, corpora ea , quae sunt maxime pellucida, pol erunt , vel occultorum suorum meatuum evacuatione, vel partium suarum separatione , satis opaca evadere. Sic sales , vel charta madida , vel oculus mundi latis , cum sint exuccata e cornu , radulanum : vitrum e cum in pulverem redae umsit, vel etiam rimas modo egerit resuta terebinthina & aqua pluvia, simul agitatae , donec quadan tenus commixta sint e denique aqua ipsa , cum in multas bullulas tensa si te idque vel sola , in speciem spumae ; vel simul agitata cum oleo terebinthino , olivo , aliove aliquo liquore commodo , quocum illa non commiscebit se penitus opaca fiunt . Porro ad opacitatem horum corporum adhuc amplius adaugendam , conseri nonnihil & illud , quod , ex XXIII. observatione , reflexione coriorum pellucidorum admodum tenuium , multo sunt sortiores , quam eorundem
Quo corpora opaca esse queant , m colorata ; partes tuorum , itemque dirrum interialiata , debens non esse minora quam certi cujusdam oe definita magnitudinis. ETenim corpora omnium opacissima , si partes ipsorum in summam usque tenuitatem comminuantur , ut metalla in menstruis acidis dissoluta , evadunt continuo plane perfecteque pellucida . Item recordari poteris , in VIII. observati ne, binas vitrorum objectivorum superficies , ubi valde essent propinquae , quamvis non contingerent prorsus inter se , tamen nullam ibi reflexionem secisse, quae quidem sensu percipi posset . Et , in XVII. observatione, reflexionem in aquae bulla, qua parte ea tenuissima erat facta, vix sensu , an esset Omnino aliqua, percipi potuisse ; adeo ut, defeeiu luminis reflexi , maculae valde nigri in vertice hullae ap
Atque hisce quidem causis comperio aquae, salis, vitri , lapidum , aliorumque id
enus corporum, tribuendam esse pelluctilitatem . Multa enim me movent ut cream , corpora ea ita utique esse constituta , non ut pauciores interiectos habeant partibus suis meatus occultos, quam habent alia corpora; sed ut partes lysorum, earumque intervalla, minores sint scilicet quam quae reflexiones in communibus superficiebus suis enicere queant.
Pellucidae corporum partes , pro varia sua erassitudine, refectunt radios uno colone , mira mιttunt radios alio colore ς eisdem de causis , ac tenues lamellae sis bullae res ei unt vel transmittiant radios istos comparate. Atque huic quidem causa, corporum mnium colores omnes attribuendos exi timo.
ETenim si cuiusvis materiae lamella tenuis, quae, cum aequabili sit undique crassitudine , tota uno eodemque sui usquequaque consimili colore videtur ; fingatur deinceps vel in fila dissecari. vel in fragmenta disrumpi , quae ejusdem sint omnia crassὶtudinis, ac ipsa lamella: equidem nihil causae video, suin unumquodque flum sive fragmentum , suum usque conservet colorem ; & consequenter ex istiusmodi filorum sive fragmentorum congestu , confiat acervus pulveris , qui sit totus
119쪽
eodem colore, ac erat ipsa lamella ante confringendum. Iam vero partes corporum omnium naturalium, sunt tanquam totidem fragmenta tenuis lamellae . Debent igitur hae similiter eisdem de causis, eosdem colores exhibere. Rem autem hanc revera ita se habere, apparere poterit ex mira proprietatum similitudine & conjunctione, quae partibus corporum naturalium cum fragmentis i nutum lamellarrum intercedit. Utique pulchre coloratae avium quarundam, & praesertim caudarum pavoniarum, plumae, una eademque sui parte colores varios exhibent , pro varia oculi positione; simili prorsus ratione, ac secerunt tenues lamellae in ob reationibus VII. & XIX. . Et proinde plumarum istarum colores , oriuntur ex tenuitate parvorum capillamentorum , quae maioribus plumarum ramulis sive fibris lateralibus adnascuntur. Eodem spectat , quod aranearum quarundam telae , utique valde subtiles ac tenues, multicolores fuerint visis; uti nonnulli observarunt & fila serica quaedam colorata , pro varia oculi positione, varietate videantur versicolori. Porro, pannus bombycinus, & laneus, aliaque id gentis corpora, in quae aqua vel oleum intime penetrare potest, colorem obscuriorem sustioremque trahunt, cum in liquores istos immersa fuerint ; rursum autem, simul ut exsiccata sint, colorem suum clariorem recuperant; utique eadem sere ratione, ac tenues lamellae in ohservationibus X. & XXI. . Adhaec, bracteae auri, vitra quaedam picta, infuso ligni nephritici, & alia corpora nonnulla, colorem unum renectunt, alium transmit
tunt; similiter ac tenues lamellae in Observationi hus IX. & XX. . Denique pulveribus quibusdam coloratis, quibus utuntur pictores, colores sui multa atque elaborata tritura immutari possunt nonnihil: qua equidem in re , nihil plane caulae video, cui
ea colorum mutatio attribui queat , praeterquam particularum comminutioni inter conterendum; eodem modo, ac color tenuis lamellae, pro crassitudinis suae variati ne , immutatur . Quam sane eandem ob causam , plantarum quoque & herbarum flores colorati, pellucidiores nierunque evadunt contundendo; aut aliquo saltem modo colores suos immutant. Nec minus eodem iacit , quod ex diversorum liquorum permixtione, certae colorum species permiros interdum ae notatu dignissimos ortus atque mutationes habeant e quorum quidem tauta nulli rei verisimilius & rationi congruentius attribui potest , quam quod corpuscula salina , quae insunt in uno libquore , astant varie in corpuscula colorata alterius , vel coalescant cum illis ; adeo ut illa inde adaugeantur vel extenuentur, quo non modo magnitudo , verum etiam densitas ipsorum immutari potest , vel dividantur in corpulcula adhuc miri ra , quo liquor , qui fuerat coloratus , poterit pellucidus evadere ) vel consocientur complura inter se . & in grumulos coalescant , quo ex binis liquoribus pellucidis , confieri poterit liquor coloratus . Etenim videmus quam iacile menstrua miusmodi salina, penetrent & dissolvant corpora ad quae applicentur; atque etiam alia eorum H praecipitent , quod alia dissolverint . Similiter , si varia atmosphaerae
phaenomena considerabimus ; observare poterimus vapores , quum quidem primum luscitantur , non impedire quominus pellucidus sit aer ἔ comminutos quippe in pamticulas exiguiores , quam quarum superficies ullam issicere possint reflexionem e verum quum ad pluviae guttas constituendas, coalescere demum & in globulos coire coepti sint magnitudinum omnium intei mediarum ; tum utique ex globulis istis ea masnitudine factis, qua colores alii renectantur, alii transmuttantur, posse confieri scilicet nubes variis coloribus , pro varia globulorum , ex quibus compositae sunt ,
magnitudine. Nec equidem video in aqua , tam pellucida videlicet , quid possit aliud inesse, cui horum colorum causa possit eum ulla veri similitudine attribui; piς- ter varias fluidarum ipsus & globosarum particularum magnitudines .
120쪽
PROPOSITIO VI. VII. 99 PROPOSITIO UI.
Corporum pantes, ex quibus colores istorum pendent, densiores sunt quam medium, quod
APparet hoc ex eo , quod color cuiusvis corporis pendet non modo ex illis radiis , qui ad Perpendiculum in Partes eius incidant: verum ex illis etiam, qui
aliis omnibus angulis in easdem inci clant . Nam ejusmodi quidem color reflexus: liutique corpus sive particula tenuis , rarior esset quam medium circumjectum ς quavis scilicet vel exigua obliquitatis mutatione, secundum VII. Observationem immutaretur & ipse : adeo ut illiusmodi particula , in diversis radiorum incidentium obliquitatibus, colores prorsus omnes reflexura soret, tanta sane varietate, ut color oriturus demum unus ex omnibus illis , confuse nimirum ex acervo illiusmodi particularum reflexis , deberet potius albus aut leucophaeus esse quam alius ullus color , aut saltem valde imperfectus esse ac nubilus. Atqui e contrario ; si corpus sive particula tenuis . multo densior sit quam medium circumjectum ; jam colores secundum XIX. obtervationem adeo parum immutabuntur variatione obliquit iis , ut radii qui renectuntur minus oblique , praevalere inter caeteros ac dominari queant in tantum , ut totum istiusmodi particularum acervum suo colore saturate insectum exhibere possint. Porro, ad confirmandam hanc propositionem conseri nonnihil & illud; quod , ex XXII. observatione, colores quos exhibet corpus tenue densius in rariori conclusum, floridiores sint quam quos exhibet rarius conclusum in densori.
Magnitudo partium , ex quibus eorpora naturalia constant, quae sit, ex coloribus ipserum conjici potes. ETenim cum partes horum corporum , per prop. 3 , eosdem uti veri quidem simillimum est colores exhiseant, ae lamella pari crassitudine , modo eadem utraeque sint densitate refractiva ; habeant autem hae partes , uti multis quidem ex rebus facillime colligi videtur , densitatem plerunque fere eandem , ac aqua aut Vitrum; utique magnitudines ipsarum definiri poterunt ex tabulis pinmissis, in quibus, qua crassitudine quemvis colorem exhibeat aqua aut vitrum . expressum fabes . Exempli gratia : Si quaeratur quanta sit diametro particula cuiusvis corporis , quae , si vitro par sit densitate , resectat colorem viridem tertii ordinis ; ottendit numerus
1 α I Q. , esse eam i, partes unciae.
Tota hujus rei difficultas in eo fere posita est, cuiusnam ordinis censendus si corporis alicuius color . Id autem ut inveniamus , recurrendum erit ad observationes IV. & XVIII.; unde colligi poterunt hae, quae sequuntur, conclusiones.
Colores coccinei, aliique rubri , item aurei ti navi , si puri sint & largi , erunt uti vero quidem simillimum ei seeundi ordinis . Qui sunt primi & tertii ordinis , poterunt etiam satis esse boni ; nisi quod flavus primi ordinis , sit languidus ;& aureus ac ruber tertii ordinis, permultum sibi admixtum habeant violacei ac cae rulei. Colores virides poterunt esse boni, quarti ordinis ; at qui tertii sunt ordinis , erunt purissimi . Atque huius quidem ordinis esse videtur color herbidus omnium plantarum : partim , quia colores ipsarum largi sunt ac saturi ; partim quia ipsae , Cum marcescunt, convertunt te aliae in colorem flavum subviridem, aliae in flavum clariorem, vel aureum, vel etiam rubrum . intervenientibus nimirum coloribus Ο