La cristología en los símbolos toledanos IV, VI y XI

발행: 1939년

분량: 150페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

20 Jgitur Dominus Iesus Christus mis-

Sus a Patre

SUSCIPIENS OUOD NON ERAT; nec AMITTENS OUOD ERAT inviolabilis

de suo mortalis de nostro venit in hunc mundum peccatore Salvos assere . . .

Pseud Aug. c. Jud. c. 8, Ο ML 42 112Ι, ΙΣΣ)Filius apud Patrem et cum Patre aequali. . . aequalis missus et Veniens . . . quia qui erat Dei Filius factus est hominis Filius,

SUSCIPIENS OUOD NON ERAT non AMITTENS QUOD

ERAT.

cosas, explica como se armoni Z lo uno con to tro. No proviene tam poco ladi ficulta de a dentida de naturalega sino de la inseparabitida personat, recusirdes la nota re que nos da a regunt de errando et an etiam in personis sit omnino inseparabilis praedicanda . b En a manera de resolve et Problema. Siendo et iij inseparabie de las tra dos personas, se encarna Solo, Porque astanae la naturalega humana no en unit ad de naturalega, sino en uni d ad de persona n. 7 . Comparemos algunos textos ara que ejor pareZca uestro serto. Et ST V soluciona diciendo in singularitate personae, non in unitate divinae naturae , a su e S. Fulgencio resuetve et non in unitate naturae sed in

unitate perSonae uae. . . .

Aliora bien como a persona de Hijo no es algo comunis a Sina Trinidad sin algo propio igital mente la encarnacidia es algo propio comtin As et S V dice in id quod est proprium Filii, explicando et in singularitate personae , non quod commune Trinitati v S. Fulgencio a si ve asiade g. . . tit tamen personam, non communem habeat omnino sed propriam, ideo acceptionem formae servilis communem cum Patre et Spiritu Sancto non habuit. . . .c Asin convienen en a manera de ostener que a unionis es in unitate

naturae P.

Porque de ser si tendriamo una naturalega confusa resultante de a naturalega humana divina con to ual deberiamo ad miti que oda a Trinidad se encarna siendo Como es a naturalega divina comsi a toda a Trinidad Lia ego si est conclusion es an absurda que hasta os mismos Arrianos a negaban. y lmismo Fastidioso no nos queda sis que admiti l unida de a naturalega humana acia persona dei Verbo. Comparens las ideas et n. I a b con sus paralelos correspondienteS. En ambas partes final mente tenemos et argumento central constitu id poresta afirmaci 5 et Cristo asume a Naturalega humana de tal uerte que et thrminode est uni 5n no ea a naturalega divina, sino su persona que te es propia singulari .

32쪽

1 a E PATREM quidem non genitum, non CREATUM, sed INGENITUM profitemur ipse enim a nullo originem ducit, e quo Filius nativitatem et Spiritus Sanctus processionem accepit; FONs

ergo ipse ET ORIGO est TOTIUS DIVINITATIS:

b ipse quoque Pater est essentiae suae, qui de INEFFABILI substantia Filium ineffabiliter genuit nec tamen aliud

quam UOD ipse EST GENUIT. DEUS DEUM, LUX LUCEM ... T FILIUm quoque de substantia PATRl SINE INITIO ante sae-ST VI, 2 PATREM INGENITUM. inCREATUM FONtem TORI Ginem TOTIUS DIVINITATIS . . . S. Aug. c. MAX. Ι,

Illa INEFFABILI generatio etiam si ex utero Patris accipitur, hoc significatum est, quia de se ipso, hoc est, de substantia sua DEUS DEUM GENUIT, ...

Igitur . .

ter ante omnem creaturam, SINE )7 Κuensile en Anti priscilliana p. 73 s. nos presenta una dicio critica delpresente imbolo comparando et Codice Augulens y a reproduccio de Eugenio de Levis Anall. Sacra Turin 17 ), conmansi t. Ι, col. 13 s). No presentasi embargo grandes ventajas obre et texto de igne, en algunas variaciones, no se sui et a ninguna uente. Por esto no emo empleado su texto Lo que si nos a fido de gran utilidad son las anotaciones criticas que hac at fi de cadapsigina indicando a diversas variantes de os codices. Hemos comparado sutexto con et de igne istendiendo a algunas de sus indicaciones emos echo varias adiciones que nos parecieron necesarias. En su iuga respectivo indica- remos a uente que para ello empleemos. Et texto de vensile est reproduci doen Denginger n. 275 S.

33쪽

cula niatum, nec tamen factum esse

latemur, quia NEC PATER SINE FILIO NEC FILIUS aliq-ndo

EXSTITIT SINE PATRE :3 et TAMEN

non sicut Filius de Patre, ita Pater de Filio, quia non Pater a Filio, sed Filius a Patre generationem

accepit,b FILIUS ergo DEUS DE PATRE, PATER autem DEUS sed NON DE FILIO, O PATER quidem FILII NON DEUS DE FILIO ILLE AUTEM FILIUS PATRIS ET DEUS DE PATRE AEDUALIS tamen PER OMNIA Filius Deo

PATRI OUIA NEC NASCI COEPIT ALIQUANDO NEC DESIIT:

INITIO genitum non creatum,

nam NEC PATER unquam SINE FILIO NEC FILIUS EXSTITIT SINE PATRE sed TAMEN FILIUS DEUS DE PATRE Deo NON PATER DEUS DE FILIO Deo, PATER FILII NON DEUS DE FILIO ILLE AUTEM FILIUM PATRIS ET DEUS DE PATRE, PER OMNIA OAEDUALIS PATRI ...

. R Usias et Simbolo Toledano VI. nota m. Est coincidencia a lia idonotada por uensile Anti priscilliana p. I. Desile et numero 3 b, at n. 4 et texto se iacuentra exactamente en et Codice de Roda. l. c. Por error et copista leemos et nescit coepi pero tendiendo tanto a a perfecta correspondencia de ideas, cuanto a que a iras en et contexto no lene ningsin senti do, nos a parecido que debe sustituirse or nec nasci coepit . L misma dea es recitente entre os adres enplea para proba diserente COSAS U. g. S. Aug. De Trin. ML 2, 14 et Semper natus est Filius nec COEPIT unquam ESSE Filius. Quod si aliquando esse coepisset, aut aliquando esse desineret Filius secundum accidens diceretur s. a dea como se ees a misma, pero con diverso fin e tanto que os oledanos rueban con ella laigualdad S. Augusti astenta a filacio susianciat. S. Fulg. p. XIV ML 65 4I A la emple para ostener no a gualdad y en est di fiere de os oledanos, ni a filiacio susiancia e lo ua se parta de S. Augustin, sino simplemente et nacimtento in principio e . . . unde liquido apparet ideo Deum Filium de Deo Pal

34쪽

5 a hic etiam unius cum Patre SUBSTANTIAE creditur, propter quod et HOMOUSIOn PATRI dicitur, HOC EST EIUSDEM CUM PATRE SUBSTANTIAE: h HOMO ENIM GRAECE UNUM MUSIA vero SUBSTANTIA DICITUR; quod UTRUMQUE CONIUNCTUM SONAT UNA SUBSTANTIA:o Neque enim DE NIHILO NEQUE DE ALIOVA ALIA SUBSTANTIA SED DE Patri utero, id est b de substantia eius idem FILI UsGENitus vel natus esse credenduSest δ'): S. Isid. tym VII, 4

HOMOUSIO PATRI ab unitate SUBSTANTIAE appellatur. SUBSTANTIA ENIM vel essentia GRAECE USI DICITUR HOMOS UNUM UTRUMQUE igitur CONIUNCTUM SONAT UNA SUBSTANTIA. Hoc enim

vocatur homousion, quod est et ego et Pater unum sumus , HOC EST

EIUSDEM CUM PATRE SUBSTANTIAE. Pseud Aug. Diat. O. O. I

. . . SubStantia unum sunt . . . Sic

enim scriptum S HEX utero, inquit, ante luciferum genui te ps. CIX, ). Non quod Deus Pater uterum habeat sicut nos, ut Corporeus esse credendus sit sed per uterum substantiam intelligi vo-lUit . . . ac per hoc non DE NIHILO NEQUE DE ALIOVA ALIA SUBSTANTIA, SED DE seipso FILI Um GENuit.

tre sine initio latum, i ta ille Pater de se Filium genuit qui sic ESSE NON COEPIT, sicut ESSE non desinit, Todavia nos da . sidoro una finalidad distinia, porque ad de esto intenta sino simplemente explicarnos como a nativida dei ij es perfecta. I Sent. c. I ML 3. 563 et Filii dei perfecta nativitas, NEC COEPIT ESSE NEC DESIIT, ne praeterita sit si desiit et ne imperiecta sit, si adhuc fit sed sicut aeterna, sic et periecta. . . . δ' Preferimos est coincidencia que iera pone solo en a nota 34. a laque et pus en et paralelo correspondiente alis. 3, es a Saber ra. Aug. c. MaX. ΙΙ,

35쪽

SEMPITERNUS ergo PATER SEMPITERNUS ET FILIUS: quod SI SEMPER PATER FUIT SEMPER habuit Fi-LI Una cui pater esset et ob hoc Filium de Patre natum sine initio

confitemur,

Pseud Aug. De Fid. et Symb. 3 7

Si das initium Filio das initium et Patri Pater enim a Filio appellatus est Pater SI autem SEMPER

FUIT PATER SEMPER fuit et FILIUS ... et si SEMPITERNUS est PATER SEMPITERNUS est

ET FILIUS: quem non praece S Sit aetate nec dignitate, non eum minuit aequalitate.

NE ENIM eumdem FILIUM Dei pro eo quod de Patre sit genitus Pseud Uigil. c. Arian. II, 3

NEque ENIM exuberationem Substantiae redundantis FILIUM dicimuS, neque rurSUS Ι4, 2 y c. 8, I ML 2, 77I, 7853. Quid ergo haec Trinitas nisi unius eiusdemque substantiae est Ouandoquidem non de aliqua materia, vel de nihilo est Filius sed de quo est genitus... Considera ergo quantum mali est quod eiusdem substantiae Filium negatis quem genitum confitemini ex utero Patris injuriam gravissimam iacientes Deo tanquam illud quod ipse non esset ex utero gignere potui SSet. . . . Si se considera con tencion au verbal mente es sis periecta lacoincidencia que emos uesto tanto sis si se liene en uenta a grata di ferenciaque abi durante a controversia arriana entre la expresion et de aliqua materia, o et de aliqua alia substantia v. a primera a admitian los Arrianos en tantoque rechagaban a segunda Oue admitian a primera nos consta par et si gulente texto S. Aug. c. Max. II, 4, 2 ML 2, 77I et Vos autem nec Filium de Patris substantia genitum vultis, et tamen non ex nihilo, nec ex aliqua alia materia, sed ex Patre esse conceditis. . En est mismo texto emos una distincton ininteligibi entre se engendrado det adre, y se eragen trado de a sustanciamisma dei adre. Por esto pudo argumenta contra ello S. Augustin Si es et Padre, o puede se sino naciendo de s sustaracia Existe por tanto una gradacion: a non ex nihilo; b non ex aliqua alia materia sed ex Patre, hasta qui siti de acuerdo

c non de aliqua alia substancia, sed de substancia Patris, esto de in-guna manera o quiere admi tir Para formarse ejor a dea gas S. Aug. Coll. cum Max. n. n. 3 en onde leemos a sociaraciones de mismo Maximino ML 2. 726. 73M. Porciodo esto podemo ver, que uestro concilio legando hasta e fondo de a controversia, arrebat a los Arrianos et ultimo reducto.

36쪽

u DI SECTAE NATURAE PORTIUNCULAM NOMINAMUS: SED b PERFECTUM PATREM PERFECTUM FILIUM e SINE DIMINUTIONE SINE

ML 62 2o AIB)DESECTAE NATURAE PORTIUNCULAM NOMINAMUS SED

PERFECTUM PATREM PER

FECTUM FILIUM; non ex iis

quae in eo superfluis exuberationibus redundabant quod dictu nefas est), sed ex seipso, id est ex eo quod ipse est impas Sibiliter, . . .

SINE DIMINUTIONE SINE

DISCISSIONE . . . ineffabiliter

credimus nutum.

d quia solius divinitatis est inaequalem Filium non habere Myh:

' Kuensile presenta en a P. Io de Anti priscilliana, et paralelo et Simbolo Africano H. 173 e Absit a nobis ut talia vel opinemur vel cogitemus de

Deo, quia nos PERFECTUM PATREM PERFECTUM FILIUM SINE DI

MINUTIONE. sine aliqua derivatione genuisse fideliter profitemur . emos encontrado nosotros a coincidencia con Pseudo Vigilio. y ademtis de ser sis perfecta e la terminologia es sis completa uesto que conviene asin en negarsea una partecilla de a naturalega divina Asi et Toledano dice et nec di sectae

naturae portiunculam nominamus Pseud Uigilio neque rursus desectae naturae portiunculam nominamus v. At ismo tempo que comparamos os textos,

hemos podido precia cuanto aventajan os ad res Toledanos a Pseudo Uigilio en concisionis claridad signo de mayor volucio de formulas. si Est afirmacion et n. 8 d. es origina e su fondo su forma Cierio es que ara Augustinci c. Max. c. Ι, VI, VII ML 2, 750. despusis de l. S. Fulgencio . Serm Arian. ML 65, 10 B demuestra que es injuria et negarat adre et pode de engendraris hi j iguat, . . . Fulg. Apostolica Fides Deum non injuriat, sed honorat, quae divinam substantiam nec minorari polluisse asserit nec mutari et ideo Filium aequalem Patri praedicat ... v per et Simbolo Toledano a fis ali dice solius divinitatis est inaequalem Filium non habere.

lo que emos podido ver est formula no liene antecedentes. En ella, o Solamente se firma et Dios et pode engenii raris hi j iguat, sine ademsis que stepode es absolutamente exclusivo de a divini dad. an os ad res en usca de laultima agonis cree encontraria e la manera misma de se de a naturalega divina, que a se comunicada nece sariamente es comuni ad integra, sin dismi nucion, ni division siendo como es periecti sim e indivisibie. Par entende et senti do de est ira se es nece sario consideraria en unionde las firmaciones interiores porque en si sola no es baStante Xacta, a que noes la divinidad divinitatis la que engendra, sino et adre. Per no astaria deci rtampoco et solius Patris est B, porque en est caso nos altaria a ultima agon es a Saber que et ser est generacitin periecti sima, derivatae a misma manera desertae a naturalega divina Podria aclarars la iras diciendo quia solius Patris ratione divinitatis suae est inaequalem filium non habere. Est a claracion resulta superflua considerando elissime rora integro.

37쪽

hic etiam FILIUS DEI NATURA EST FILIUS NON ADOPTIO

NE, quem Deus Pater

NEC VOLUNTATE NEC NECESSITATE genuisse credendus

qui est tertia in Trinitate perSona, unum atque aequalem cum Deo Patre et Filio credimus esse Deum, uinus substantiae, unius quoque naturae, non tamen GENITUM

vel CREATUM, SED ab utriusque PROCEDENTEM amborum

ESSE SPIRITUM:

Pseud Aug. Diat Ouaest.

O. I, VII ΜL o 734, 36)Igitur FILIUS DEI NATURA EST FILIUS NON ADOP

TIONE. Voluntate genuit Pater Filium an necessitate ReSP.

NEC VOLUNTATE NEC NECESSITATE OUIA NECESSITAS IN DEO

non est praeire autem VOLUNTAS SAPIENTIAM non potest quod est illuc . . .

SPIRITUM uero SANCTUM neque GENITUM, Meque CREATUM SED de Patre Filioque PRECEDENTEM triusque ESSE SPIRITUM ... hic etiam Spiritus Sanctus nec ingenitus nec genitus creditur ne aut si ingenitum di Xerimus, duos Patres dicamus, aut si genitum, duoSEvidentemente los adres contestanis a recuente objecto de los Arrianos afirma que es ij natural adoptivo S. Augusti nos explica tanto lamente de os objetantes como a de os que responden . . . a ML 2 6843 et Interrogant enim Ariani utrum Pater Filium volens an nolens genuerit fel dilem no deja de se agudo ut si responsum fuerit quod volens genuerit, dicant. Prior est ergo voluntas Patris. Quod autem nolens genuerit, qui potest dicereῖ . su ver os adres soli an responde con una regunta et Interrogandi Sunt, utrum Deus Pater volens an nolens sit Deus Θ ... si enuoluta e sus mi Smas redes a los Arrianos. S. Fulgencio responde de una manera peculia C. Serm. Arian. ML 65, 214 A et . . . non potuit voluntas generationem praecedere, quia nefas est credere in Detini aliquid noviter. . . accidisse, Los tres sirminos nidosestsi en a Fides Damasi ΚAnt. p. 47, et Pater Filium genuit non voluntate, nec necessitate, sed natura .

38쪽

filios praedicare monstremur qui tamen nec Patris tantum, nec Filii tantum sed simul Patris et Filii Spiritus dicitur. Nec enim de Patre procedit in Filium, vel de Filio procedit ad sanctificandam creaturam, sed simili ab utrisque processisse monstratur quia caritas sive sanctitas amborum SSe agnoScitur.

12 In relativis ero perSonarum Ominibus PATER AD FILIUM FILIUS AD PATREM SPIRITUS SANCTUS

ad ιtroSque REFERTUR: quae cum relati Vetres personae dicantur, una tamen natura vel substantia creditur: i nec sicut tres personas ita tres substantias praedicamus, sed unam substantiam, tres autem personaS

quod enim Pater est non ad se, sed ad Filium est et quod Filius est non ad se, sed ad Patrem est, similiter et Spiritus Sanctus non ad Se

SED AD PATREM ET FILIUM relative REFERTUR in eo quod SPIRITUS PATRIS ET FILII

praedicatur.

Cod de Roda GV HE, par 2 t. Apend. 6 p. 288. Interr Sicut PATER AD FILIUM Solus refertur, et FILIUS AD PATREM; ita SPIRITUS SANCTUS solus ad Patrem refertur an quomodo Resp. Non; sed simul a Patrem et ad Filium REFERTUR: quando Patris et Filii Spiritus nuncupatur. S. Fulg. p. XIV

. . . hoc enim nomine Spiritus Sanctus non ad Solum Patrem, sicut Filius, nec ad solum Filium sicut Pater IS E simul et D PATREMET ad FILIUM REFERTUR,

quando et

PATRIS ET FILII SPIRITUS

nuncupatur. Nam et cum ipse Spi

ritu. . .

io Nec quia tres has personaSS. Fulg. De Fide ad Pet. n. 5

Teneamus igitur Patrem et Filium et Spiritum Sanctum

39쪽

ESSE dicimus UNUM DEUM,

eundem esse Patrem, quem Filium, vel esse Filium, eum qui est Pater, aut eum qui Spiritus San- tu est, vel Patrem vel Filium dicere poterimus non enim IPS ES PATer

OUI FILIUS NE FILIU )IPS OUI PATER, NEC SPIRITU SANCTU IPSe OUI EST e PATER vel FILIUS

cum tamen

ipsum sit PATER quod FILIUS, ipsum Filius quod Pater, ipsunt Pater et Filius quod SPIRITU, SANCTUS id est

natura unus DeuS.

l Cum enim dicimus non ipsum esSe Patrem quem Filium, ad personarum distinctionem refertur cum tamen dicimus ipsum esse Patrem quod Filium, ipsum Filium quod Patrem, ipsum Spiritum Sanctum quod Patrem et Filium, ad naturam qua Deus est vel substantiam pertinere monstratur, quia substantia unum sunt; S. Fulg. DE FIDE ad Pet. n. 5

UNUM ESSE naturaliter DEUM neque tamen IPSum PATrem ESse OUI FILIUS est. Eque FILI UmIPSum esse OUI PATER est, NEC SPIRITUm SANCTUmIPSum esse OUI PATER aut FILIUS EST. Una est enim Patris et Filii et Spiritus Sancti

essentia, . . .

in qua non est aliud PATER, et

aliud FILIUS et aliud SPIRITUS SANCTUS:

quamvis personaliter sit alius Pater, alius Filius, alius Spiritus Sanctus. Quod nobi . . .

Apsind. , . , par 2 P. 287)Interrog. Personaliter dici potest ipsum esse Patrem qui Filium, et qui Filius est ipsum esse Spiritum Sanctum Resp. Nullo modo e Sonaliter dici possunt. Interrog. Et naturaliter dici possunt Resp. Dici. Ouia naturaliter ipsa Trinitas unus

40쪽

l personas enim distinguimus, non deitatem separamus: Trinitatem igitur in personarum distinctione agnoscimus unitatem propter naturam vel substantiam profitemur. ih Tria ergo ista unum Sunt, natura scilicet, non persona NE tamen

TRES istae PERSONAE SEPARABILES AESTIMAndae sunt CUM NULLA ANTE ALIAM NULLA POST ALIAM NULLA SINE ALIA VEL EX-Stitisse VEL quidpiam OPERAsse aliquando credatur INSEPARABILES enim NVENIUNTUR ET IN EO QUOD SUNT ET IN EO QUOD FACIUNT.l quia INTER GENERANTEM

Patrem et GENERATUM Filium vel procedentem Spiritum Sanctum nullum FUISSE credimus TEMPORIS INTERVALLUM, quo

aut Genitor Genitum aliquando praecederet, aut genitus Genitori deesset aut procedens Spiritus Pa-

Fides catholica haec est, ut unum Deum in Trinitate et Trinitatem

in unitate veneremur, neque con fundentes persona' neque SubStantiam separanteS. . .

NEque enim TRES illae PERSONAE quia non possunt confundi, Propterea debent SEPARABILES AESTIΜAri, cum omnino INSEPARABILES INVENIANTUR IN EO QUOD SUNT ET IN EOOUOD FACIUNT. Nec quispiam

separabiles audeat illas tres per-

CUM NULLAm ANTE ALIAM NULLA, POST ALIAM NULLA SINE ALIA VEL EX-

Sistentem VEL OPERAntem valeat invenire. S. Aug. n. o. v. Tre. 29. n. 5

Quamvis enim Filium Patri dicamus et credamus aequalem, nec ullam in eis esse naturae substantiaeque distantiam nec INTER GENERANTEM atque GENERATUM aliquod interFUISSE TEMPORIS INTERVALLUMS. Aug. de Trin. XV 26, 7 ML 2 1 5). . . et Spiritu. Sanctus de Pa-

SEARCH

MENU NAVIGATION