장음표시 사용
171쪽
M σου κἀν ἐὼν πολλάκις ἄποθανεῖν λοί - οντ- μνώτεριδελωμεν 'δ' ἀναβαλλώμε -- καιρον, αλίλ' ἐχωμεθα ἐργου ει θαρροοντες ' ἐπὶ τουτοις ὁ βασιλευς τῆς εὐνοίας - κοἰ της προθυμίας τῆς εἰς αυτον τὰ ἀκροτα ευχαρι--ς, ονυε, κοινον διέλυσε συλλογον me δ' ἄμα δομεστ ντ- - λε καὶ πραποστράτορι βουλευσάμενοι περὶ τῶν ἄωτων, ἐπεὶ καὶ ἄττοῖς ἐδοκει κοιλῶς ἔχειν τα εἰρημένα - ονδενος ἐνδεῖν - , ἐπε 'φίσαντο καὶ αυτοί. εἰς τὴν στεραιαν δὲ P. Nxo ιὸν πραποστράτωρ προς τὸν Ἀδρα-- πολ- ἐχώρει, -- ναν τὴν αυτου θυγατέρα τῶν Ἀσάνη Μανουὴλ τῆς του με λου δομεστίκου γαμετῆς ἀδελφῆ προς γάμον σο- ρον. M. Ῥασιλευς δὲ προς τὴν Δωτρατείαν παρασκευάζεσθαι παραγγείλας τὴν στρατιὰν, τοιμάζετο και αὐτος - τε δελαι 5δνευ θέμενος καὶ ἐν ψ ιμμοτείχιν την τε γαμετὴν αντον και τὴν Παλαιολογίναν Θεοδώραν, τὴν αντον με θείαν, ρων Bτέρα δὲ του μεγάλου δυαστίκου, ἀντ φρουρας άπάσης κατα--οον, ἐν γὰρ δη καὶ προς διακοσιν μειρος πολιτικῶν προ-
μώτων, κα φρονησεως ερρωμενεστέρας ἡ κατὰ φυσιν γονα --κείαν τυχομα, και πασι τοῖς πολεων ἄρχουσι καἰ διοικηταῖς τῶν πραγμάτων αοτῆ - σθαι - - ῶν κελευη προστα-V. Mξας καλτων περ αντῶν φροντίδων ἀπολυσας αυτον, unia
και η στρατιὰ ἡμέρως ἐκτῶ παρεσκευαστο ἀνἐδεῖτο, αρας ἐκεῖ 'χλθεν ἄχρι Πρωροωλοης στρατοπιδευσάμενος δ' ἐπισ
M Zonarae4.Nicerae, ut si noveoυλὸς dieitur. D. P. Itaque uobis omninus pro te, si fieri possit, etiam saepius mori non
recusaturis, ne unctemur diutius, neu tempus teramus, sed Deo nixi,
- aggrediamur. Imperator de tam benevolis animis et incitatis studiis, ut decebat, gratias egit oncionemque dimisit ac seorsum eum magno domestico et protostratore collata sententia cum et ipsis oratio militum placitisset nihilque desiderari videretur, eam confirmarunt. Die sequenti protostrator Adrianopolin petiit, Annam fi-tiam eum Manuele Asane, fratre uxoris magni domestici, nuptiis eo
25. Imperator, Iussis militibus ad expeditionem se parare, semet quoque ad eam comparabat, tum reliquis recte compositis, tum in oppido Didymoticho coniuge sua et Theodora Palaeologina sua quidem cognata, magni autem domestici matre, Ioco omnis praesidii ac tutelae relictis. Erat siquidem perita Palaeologina gubemandae reipublicae et solidiore prudentia, quam adat in naturam muli
Brem. Eius mandatis omnibus, et urbium magistratus omnes et rum administratores parerent eum edixisset, et se curis exonerasset,
P etereaque exercitu per octiduum rebus neeessariis se iusinini -
172쪽
A Visat εμινεν ἡμέρας τινας, τοντο μὲν se καὶ χειμῶναξαίσιος ἐπεγένετο, ἐπεὶ καὶ χειμι νος ην ωρα, κατα μῆνα γαρ ἐστρατ -Cπεδευοντο σεκέμβριον, τουτου Ἀνα καὶ το λελον τῆς στρα-
τώς ἀθροισθῆ o δ' τι τουτων αἰτι-ερον, ora τῆς κατὰ ωρρκην φακλεια του νέον βασιλέως προ τον πρεσβυτερον5 ἀποστασης, - πιώννης τὴν Βυζαντιηθεν στρατιὰν παρα--
βων ἐνηδρευεν ἐν--ῆ. Ἀδοξεν ον αυτῆς πή-- ἀποπειρ σαα χρονον ναυτου τινος τριβομένον, ἔδοζε τοι ἐν τέλει παπι καὶ τοῖς περιοσι τῆς στρατῶς συνελθουσι, πρεσβειαν ιυς βασιλέα τον πρεσβυτερον ἀποστεῖλαι δ αιτμουσαν εἰρήνην - καiro του νέου βασιλέως πυθομένου, ἐπεὶ κατα γνώμην αντ ἐν, πέμπουσί τινα τῶν της στρατιας καλπαιρέτημ α μασμένον, D τα γραμμοιπα ἐγχειρίσαντες ' Ἀτε διὰ γραμματων - ἡ πρεσβεια, αντος δὲ μονον διακομιστου ταξιν ἐπεῖχεν ἐδηλου δὲ τὰ γράμματα τοιαυτα ' - ωαπε βασιλ- ημεῖς ἄνωθεν ἐκ is
προγονω οντες Ῥωμαῖοι, καὶ τὸν - πιαν των Ῥωμαίων .οἰκείαν νομίζηκεν ἡμιμανίαν, κα την κακοπραγίαν οσαυτα ς
ἐν ἰλιν τιθέμεθα δυσνυχίρ. - δη νεκα καὶ τους βασιλέας ψιῶν μας ευνοεῖν ἀλληλοις, ἀλίλὰ μὴ πολεμιηους εἶναι, ποι--mθα περι πλείστου, οπερ ἐστὶν ἀληM ἐ-ουντες, ἁ τμῶν-μι, φιλίως προς ἀλλήλους δμωαιμένων, καὶ τα τῆς ἀρχῆς αυξάνειν, ἐφ τό γε δευτερον, μὴ ἐλασσουσθαι εἰκος πολεμίων δὲ ἀλλήλοις οντων, ου μονον οπο τῶν προσοίκων βαρβάρων, ἀλλὰ καὶ ὐφ' μῆν αυτῶν τὴν μετέραν Θεμονίαν καταλ--set, aurulum inde pro eius, eastra feeit et dies aliquot ibi mansit simul propter frigorum acerbitatem, hiems enim erat, et mensis December, simul ut et elera pars exercitus Interea eonveniret; quodque maioris utique momenti erat, ut quia Heraclea Thraciae civitas fide rupta ad seniorem de eisset et Syreiannes eum coplis Byzantio acceptis eam insideret, eiu recuperandae periculum priussere Nonnullo tempore illic consumpto, optimates ac duces omnes Euntes, legationem ad seniorem de pace aecreverunt. Re cognita, eum et vos eo propenderet, gregarium quendam, a ochaeretennomine, eum litteris mittunt per litteras enim legatio conficiebatur; iisse tabellarii tantummodo Ioeum tenebat. Earum litterarum haec luit sententia: Nos, imperator optime, inde usque a maioribus Romani, et felicitatem Romanorum beatitatem nostram et miseriam
eorundem infortunium nostrum esse opinamur. Quamobrem os imperatores nostros non ut hostes discoritare, sed ut amicos eo osedare maximopere eupimus vere cogitantes, concordiam vestram im '
Perii inerementum, aut erte, ut verisimile est, nullum eiusdem detrimentum esse eontra inimiestiis vestris non modo a barbaris finitimis, verum etiam a vobis ipsis priueipatum vestrum destructum a
quo vinum iri aliquanto igitur antehae Gorta dissensione, et
173쪽
οντα δικαιον, εἴ τε καὶ προπετῶς παρα του ἐπονου του σῶδ πρά- οἷα νέου, τον πολεμον καταστέλλει Q -δ MMoma προφανους τας τε σπονδὰς λελυκόπα καὶ πολεμουντανανερως, ἀθυμουμέν τε, ιος εἰκος, καὶ συμφορα ἀρχὴν houm διεθα την λυ- τῶν σπονδων o δὴ ἔνεκα - δε--θα βασιλευ, προ αντου του τῶν ρη- ἐφορου θεου του καλον- 15τος εἰρηνης καὶ καλουμένου, τον πόλει- --ναι, δε μὴ περιῶδεῖν τὸ στήκοον διὰ τὴν ροτέραν φιλο--αν ἀνηκέστοις κακοῖς περιπεσόν . εἰ μὲν ουν πεισθεὶς τοι ἡπιτέροις λοπος την εἰρχ7κην ἀντι-- πολέμου μαλλον ἀσπάση και την προς
το προνον τον σον μονο- καὶ κοινωνίαν, καλαντοι προ -
nepote in te arma mollente eum primum paeis mentionem fecisti, Illico is non secus quam si ipse pacem Peteret, Quam Is armorum Potentia antecelleret, petitioni libenter locum dedit, reeonciliatua est statim ae si bellum constatum prorsus nunquam fuisset id quod nobis vestroque imperio contentia omnibus, diem illum Romanae selicitati auspicatissimum reputantibus, singulari laetitiae sui At nunc, cum Videamus te, quem aequum erat, si quid etiam temere atqne inconsiderate a nepote ob servorem aetatis gereretur, bellum sedare, nulla de ausa manifesta fracto laedere, bellum propalam inferre, animo, ut par est, concidimus, et violationem istam foederis calamitatum exordium fore arbitramur. Quae eum iis sint, te, -- Perator, per illum ipsum iuramentorum praesidem, qui est et dicitur Deus pacis, obseeramus, uti arma daponas neve auiaeetos popu Ios propter discordiam vestram malis teterrimis aeto patiare. Si tu nobis obsecundans, bello repudiato, pacem et eum nepote concordiam Communionemque iniveris, vicissim pro utroque vestrum, si et Iosuerit, impigre nos ipsos trademus, et animas nostras haud gravato etho offeremus. Sin, quod Deus averruneet, malo daemone πιι
deuis, quae petimus aspernatus, improbis impellentibus et an se
174쪽
τὸν πολεμον βέλτιον κρονας - δὲ μῆν ριντ' οἴκοθεν αυτος,
τωρ τινας ἡμῶν παρα--αι καὶ του νέου βασιλέως ἀποστελ16
ὰς παλαμναιοτάτας, ἡ μῆν ἐμμενεῖν τοῖς ρι κωμμοις χρε νάτου καὶ μὴ ἀπο-πεσθαι του νέον βασιλέως, ξ τοντο - μωσοντα ἐνέχεσθαι - ἀραῖς. - ουν ουτω γνώμης ἡμῶν ἐχοντων, καὶ ἡτον σε καὶ μύχεσθαι καὶ πράττειν τὰrs διοντα παρακαλουμεν καὶ ιν ταῖς μὴ ουσαις πονοίαις ἐζα-τροέντα πραμί τι τῶν ἐν στέρεν κετάμελον παρασχη - των. ποιαντα πρὸς βασιu τον πρεσβυτερον οι τῆς σορου tri κλητον πάντες - οι τῆς στρατιας Θεικονες ἐγγράφω διαπρεσβεοσάμνοι, εἶτα και ποπαφα ς οἰκείαις is 3 πιστοmo ἐπιβεβαιώσαντες τὸ γραμμα, - ἐγχειρίσαντες 'εἰρημέντ λοχαιρέτη, πέμπουσιν εἰς Βυζάντιον προς βασιλέα ἀφι--μινο πρὸς - βασίλεια δ' ἄντου, ους - παρα πάντων και βοὴ συμμιγὴς, ως Παλαιολόγος ο τον βασιλέως προνος
meta aliorum fortuna exstillantibu aurem commodans, ad arma de aeenderis, Per omnia contemplantem et actiones hominum diludi eantem Deum luratum esto, nos aut in proelio omnes pugnando occubituros, aut factis ipsis declaraturos, dignos fuisse, qui pacem in gitantes exaudiremur. Tum tu ipse ad nos legatos mittes, quando Praestitisse iudicabis, si bello a principio absunulaam. At hoc neque ver te pse, neque aliis narrantibus animum inducas credere, aut donis a promissis, aut terrore ac timore, aut allida fraude, aut lia quadam via auosdam de nobis posse te a nepote tuo ad tuas Partes pellicere. alam enim pestem eapitibus nostris imprecati s mus, ni quae iuravimus, usque ad extremum spiritum servemus, et ab iuniore imperatore stemus, ae ut qui secus aget imprecati Minus obligatu, teneatur. Itaque cum hi sint nostri sensus, Precamur, ut ipse quoaue tum consulendo, tum faetendo praestes, quae Omes tuo responcient et ne inani suspieione delusus committa , eulus te in futurum poeniteat. Haec per epistolam a seniore in Peratore procerum senatus omnis et duces petiverunt; quoque a ior fides fieret, manu au quisque subscripserant, eammae Calaeha retae, quem diximus, Dantium serendam tradideriant. Eo aulam in-
πε - , tumultus et dissonu clamor exsistere ab aulicis omnis ;
175쪽
no ρας πρεσβείαν, συγγνω MN δει ται πολεῖν, αλλ' οὐκ αν --χοι, εἰ μη αδνος αντον ἀποδειυς δεσμώτην, προς τους πο-
ἀπεκρινε o, ἐριν ριηδεν ἄν τὰ γραμματα ἐγχειρίσαι, mi
ρον μιν ωιον αὐτου Κωνσταντειον τον δεσποτην τριήρεσι
μακροῆς προς ἐσπέραν ἐμέ at νη Θεσσαλονίκης κα τῶν ἄλλων Ckπεριων πολεων ἐπιτροπευσοντα, βασιλίδα δ την tim λ ωιεν του -ιλέως χαριστὴν Ἀνδρονικο δὲ του νέου μητέρα, ἐκεῖθεν εις Βυζάντιον ἀναγάγη. o δὲ - γεγονος κατα το ἐπιταγμα βασιλέως, ἐλυπησεν ου μιαριως τον οἱον αντῆς 'Aνδρονικον τον σιλέα, βια την μητέρα λκυσθεῖσαν - -
-της ἀφῖκτο, καλὴ κυρια παρῆν, ἐν α προς τον πλουν ἔδει λεῖσθαι, εἰσελθουσα τον ιερον καὶ τῆ τῆς πομφορος εἰκονοπροσφυσα ουδ' ἀν εἴ τι γένοιτο μεθῆσειν ἔφασκεν ὁ δεσπότης δὲ ἐχων, πρωτα ριὸν λογοις ἐπεχειρει πείθειν ago
Palaeologum nepotem iterum enim dedignab/ntur imperatorem nomi-nare uer legatum ab avo veniam petere, quam non sit consecuturus, nisi semet vinetum sistens, ad pede se imperatoris proiiciat qui
etiam hoc modo vix consecuturum. Imperator, causa strePitus Per
Pta, turbantibus et lamantibus silentium indicit. Tum mittit, qui Calochaeretae signifieet, quoniam sibi necessariis negotiis impedito otium ad olloeutionem non suppeditet, velle nepotia litteras videre. Ille nulli mortalium eas praeterquam ipsi imperatori, quemadmodum in mandatis haheret, in manus redditurum referti 16. Per id tempus imperator in eam euram et cogitationem l eumbehat, ut filium Constantinum despotam navibus Iongis in o l- dentem mitteret, praetorem Thessalonicae reliauarumque urbium et ut is imperatricem, Niehaelis imperatoria coniugem, minoris Andronici matrem, Thessalonica Constantinopolin redueendam curaret. Qua re pro desiderio senis administrata, Andronicus mirifice indoluit quippe qui parentem suam fuisse vi abstractam audierat. Nam empeet quo gratia despota venisset, et praesente iam praestitutole, quo navim conscendere deberet, ad templum confugiens, et Deiparae simulam affusa, etiamsi quid se fieret, non id dimissuraniresserebat At despota aecedens, primum bonis verbis ut diseedat em
cere nititur ubi frustra fuit, manus in eam violentas iniiciti cum
176쪽
A. irai r ἐκ μειειν, ἐβιάζετο και χερσίν. - δ' ἔνυε καὶ ἀτως-δὸν τῆ μεγάλου παπία Παλαιολόγιν Ἀα τῆ πρωταλλαγατορι Σεναχ πρει καὶ Ιωα-ν καρίδη τον ὁλκωσμον ἐπ τρεπε τῆς βασιλίδος ολει καὶ - τῆς εἰκονος ἀποσπάσαντες εἰς θάλασσάν τε καταγαγοντες, ἐπιτρεφαν τοῖς τριηράρχοι so θη- κένην ac βασιλέα. ἐδόκει μιν δν τι τῆς βασιλίδος V. 66 οἰ- βασιλε τλνω καὶ τούτο δεινον, - και αὐτον δε- 7ν χε α βιαίαν ἐπενεγκαν τῆ ιν ρί εἰ γὰρ καὶ ἀδελφου γαμετὴ ἀλλὰ τε βασιλι- νόριεν κα δεσπότις se αυτου το δὲ καὶ τέροις ἐπιτρέφω ο εργον οὐδενος ἐνορώσθη δευτερονro εἰ ὁ ειος οπερβολήν. Mia minis μεν στερον βασιλευς δ' P. ει πρεσβυτερος ἀς απι)λλ- τῶν περὶ τῆς σπέρας φροντίδα ν,
τον ἐγγόνου καλεῖ τι διὰ στοματος εχει λέγειν, ἐκέλευεν ἀπαγγέλλειν ὁ δ ελεγε ιυπε γράμματα μήτε λογους του Avis βασιλέως κομίζειν, ἀλλὰ τῶν αυτ συνοντων συγκλχ μων καιτων αλ- Θεμονων τῆς στρατιας Ἀτεδίδου δὲ ἔρια και το
- τας πογραφὰς ἰδιον, ἐκεῖνοι μεν εἰπεν,ἀπειλουσιν ἐριώ
οσα δὴ βουλονται, θω δ' ἀ- ῶν τολμῶσι δίκας τίσουσδεο
B λοχαιρέτης ἀλλὰ δέονται πρωτον ἄν δ' ἐφ' οἷς ἱκετεν--σι δι' εἰσακούσωνται, - μιέλλοντα συμβησεσθαι ἀπαγγέλλον-
a M. παππίας dicitur. ED. P. S. interpr. πρωταλογήτωρ , qui erat praefectus alogii, sed hic noster constanter ubique habet πραπαλλαγήτωρ qui nullus allus est, quam is quem hodae vocamus Generas aes postes. D. P. 3. Ita re Pro ενναχηρίμ. D. P. te quoque actum ageret, magno papiae Palaeologo, protauagatori Senacherim et Ioanni aridae negotium dat. Illi per vim abstractam ad littus deducunt, trierarchis ad imperatorem deportandam credunti Visum hoc etiam iuniori imperatori immane facinus, despo- tam ipsum manus attulisse matri suae, eidemque uxori fratris eius, et imperiali lege etiam dominae ipsius. Quod autem aliis lusuper avellendam commisisset, id vero longe contumeliosissime laetum e suit. Sed haec postea evenerunt. Perlauetus sollicitudiue de occi- deute senior, Calochaereten accersit nepotia litteras requirit; si quideoram velit, loquendi copiam dat. Ille se nec litteras, nec verba ne- Potis afferre sed qui cum eo essent, nobilium ac ducum exercitus. Quo dicto libellum porrexi Eo perlecto visisque subscriptionibus: asti, inquit, minas mihi proponunt pro arbitratu at ego ipsos, si
quid tentaverint, poenas acerbissimas persoluturos aio. Immo, ceu rit calochaeretes, mitias non proponunt; sed primum rogant: si
precibus nihil obtiuuerint eousecutura denuntianti suod ad me a
177쪽
στε βαψεν, μὴ περιιδεῖν αὐτῶν τὴν ἱκετει- αλλ' --- σθω τὴν εἰρήνην, ου μονον τε πη ιν λυσωλοοσαν ἀλλωκα σοι καὶ an παρὰ πάντων κακως ἀκουειν τῶ μέγιστα συνθ5αιρομένην. τε γαρ ὁ σος πονος βασιλευς ὁ νέος σου το πρῶτον ἀποστας εἰς Ἀδριαν πολιν ἀφῖκτο, οἱ μὲν ἄντε τας-ας ἀνετεθεσαν τῆς ἀποστασιας, τεροι δε σοι κανὴν - ανθρώποις ἀμφίβολος η περὶ τουτων γνῶσις ώς δ' ἐπιστρο - τευσαντος ἐκείνου, συ τε ἐμνήσθης εἰρῆνης, ἐκεῖνος τε πιμε- τονος προσεδέχετο μηδεν μελλησας, καὶ ἐγεγέ-ηντο αἱ σπονδαῖ, παντες μιν ἐπηγεσαν μῶς τῆς τε εὐβουλίας καὶ τῆς προς
- βελτίω μεταβολῆς ἔορτῆς δὲ ἡ μέραν θον τὴν ἡμέραν ἐκώ
νην, τῶνδε isti ἐμφυλίου κακῶν πολέμου νηώσαντες απηλλά-cχ ι νυν δ' τε βασιλευς ὁ σος πονος τὴν ἀποτεταγμένη η5αντε τῆς ἀρχῆς μοῖραν περιιών, τήν τε στρατιὰν ἡξια σε προνοίας ου τῆς τυχουσος, και τι πεπονηκοτα τλχρόν τειχη τῶν πολεων ἐπέταξεν ἀνακτῶσθαι, καὶ τῆς πολιοκῆς ἐνομίας καὶ τῆς λης τῶν πραγματων ἐπιδοσεως, σον ἐνῆν, ἐπεμελήθη, ανθις ζαίφνης ο πολεμος ἀνερραγ', μηδε Ma w7τ'aοἐκείνου μήτε τῶν συνόντων αἰτίαν παρα πιώνων. -- Meει-
νιν μὲν συμβησεται καὶ ἐπὶ τοις προτέροις αἰτίας πάσης ἀπολελυσθω, καὶ τῶν νυν ἔνεκα ἐπαινεῖσθαι ὁ ἀρι-οMκ mi Dου καταρχοντι πολέμου, καὶ τὴν παρω πάντων υνοιαν καρ- tinet, ego quoque hortari te obtestarique non dubito, Imperator
optime, ruti eorum supplicationem ne despicias, paeemque non Pulis modo tuis, verum tibimet nihilo minus profuturam, et nomen tuum apud omnes a dedecore et infamia plurimum dese Uram am-habus amplectaris. Etenim ubi nepos te deserto Adrianopolin venit, pars huius defectionis causas in illum, pars in te couserebant nec certa cognitione res tenebatur. Post eum arma contra te sumpsisset, tuque pacem obtulisses, et ille citra cunctationem accepisset, foedusque sancitum esset, omnes consilii vestri prudentiam et convcrsas ad meliora voluntates collaudantes, diem tilum festum exegerunt, sese malis omnibus ex civili bello emergentibus levatos existima ten Nunc vero, quando nepos imperii sui partem iustravit, exercitui perdiligenter providit, moenia oppidorum vetustat laborantia ac fatiseentia refici et instaurari iussit, ad firmandam rei publicae disciplinam, ad universam eius amplificationem atque incrementum, quantum in se fuit, operae contulit, rursus et repente bellum, nulla, vel ipsius, vel ipsi studentium, culpa exsuscitatum est. Quare is qua superiora, omni crimine absolvetur: qua recentiora, laudem adipiscetur, ut
qui bellum non prior inserat, sed illatum repellat omniumque sibi animos conciliabit, qui eum iniuriose tractato una dolebunt: tu contra universorum sententiis ut et antea, sic nunc pro iniurioso
178쪽
καὶ νουν κα πρότερ- αλίσκεσθαι ἄδικονντα. ἐννοησον δνὴ re τῶν συμβησομέν- κακῶν κοά προς θεου τίσις καὶ προς ἄνθ ρώπων πιαι μέριμνις -- δη καὶ ἄνω σου διομω βασιλευ, καὶ των πηκόων λεον σχόρπα κα του βασιλέως τει- παιδος καὶ αυτου δὲ σου, -- παρα ' φλις παπιν ἐπαινουμένου καὶ ς τινος τῶν κρεατονων θαυμαζομένου,
πόλεμον καταλυσω, προσδεξαμενον - εἰρηνν καὶ μὴ πε- P. 23ρradu τὸ μὲν ὁπμοον - του πολέμου διαφθαρὲν, τον δὲ - προνον καὶ βασιλέα η νικήσαντα πάσης m Mum o νικησα νω ν, ματέρα γαρ νικήσει, η ἡττηθέντα ἀδίκως τε
ὁμου καὶ παρὰ πατρος ἀποθανεῖν, τό τε σον νομα - παραπάντων δομενον συν ἐφημίρ. διαβαλλομενον ἐξ ἀντιστρο- νου ' Tοιαυτα εἰπὼν ὁ καλοχαιρέτης, καὶ προς τὰς ἐκ βασιλέως καὶ των παροντιον πευσεις καὶ ἀντιθέσεις συνετῶςis ἄγων τὰς ποκρίσεις ἀνθυπενεγκὼν, τελευτα ν εαττον προς
νον καὶ φθονερον, ἀλλὰ τυπιειρηνοποιον χριστον, τον τὰ διε--στωτα συνάχναντα, σχεῖν τὸ πλέον ἀναστησας δὲ αὐτονἈaos βασιλευς κα ευχαριστεῖν ειπων, ,οτι ἐλων ἐδίδαξας ab ας ἀρκουντως' , τοῖς ἀπεσταλκοσιν ἐκέλευεν ἀπαγγέλλειν, Λώς ἀσυνετω διαπρεσβευομένοις Ουδ αυτος αν ἀποκρισιν δοίη
ἀποκρινεῖται δ' υθες, αν καὶ αὐτοὶ πρεσβευσα νται συνετῶς.i8. Mam 8 ED. P. Is Ephes. a. Idem condemnabere Tecum igitur expende, quanta te propter exorituras calamitates et apud Deum poena et apud homines insectatio maneat. Quocirca iterum oro, imperator, miserere subiectorum: miserere viii tui, ae denique tu ipsius, cuius apud Romanos tanta est laus, quemque ut aliquem de coelo delapsum intuentur et pacem complexus, bello nuntium remitte; neve populi tuos inde manat ris cladibus ad exitium vocari, neve nepotem tuum aut Victorem turpius vincere, quam si victus esset patrem enim suum vincet aut victum iniuste simul et a patre interfici, tuumque nomen Passim cum faustis celamationibus decantatum, ex adverso in invidiam adduci sinas. Haec cum disseruisset Calochaeretes, et ad imperatoris atque astantium interrogata obiectionesque sapienter respondisset, tandem pedibus imperatoris provolutus, omni contentione rogare coepit, ne pacem reliceret, neu iuum ab initio homieidam et invidum illum, sed Christum pacificatorem, qui secit utraque unum, potiores serre vellet. Hominem levat imperator, et gratias agit quod eos satis de ossicio docuisset, iubetque iis quorum missu advenerat, renuntiare, quia stulta legatione usi essent, non se responsumdare daturum, si prudenti uterentur Si caloehaeretes ' -
179쪽
roαυτον προς τον βασιλέα καὶ πάππον ἀποστεα- πρεσβειαν περιεῖρφης πέμει δῶ τον ψρον --σταυλον μά-v naam λόγον, τον πρωτοστράτορος ἀδελφὸν και I--πν τον Antidi, σφάρην, γράφος τῆ πάππι καὶ βασιλεντο--τω μῶν μοι συνον ον συγκληττικῶν καὶ τῶν Maeo Θεμονων τῆς στρεπι-D15-μου συνειδοτος, προ σε περὶ εἰρνης διαπρεσβενσαμένων καὶ εὐτυχοντων, - - αυτος συν αὐτοῖς - πιρι τῶν τῶν πρεσβευορων, ω βασιλευ, καὶ δεομεθά σου πάντες κων μήλ τι τῶν ἀτι μων ἀπορριφῆναι, ἀλλ' ευμενείας καὶ σπροωμος του σου κρατον τυχεῖν, ἐφιεμένους πά- σου κω ἀνα δου--λους καὶ ονομάζεσθαι, καὶ τὴν ειρηνην ἀντὶ πολλῶν ἀναμνἄλλων ἐν νεργεσιας αἰτουμένους μέρει. τουτους μὲν ουν ἀπέστειλεν eo βασιλέα, ἐν iuέρως orem. κελευσας ἐπανελλαν, ἀρκεῖν προς τὸ βασιλέα βουλευσασθαι περὶ τῆς εἰρηνης - δι στημα νηυσας του χρονον αδτος δ' εμεινεν ἐν 'Hmerous P. MA AL αδνιον lin Nieetas. Misaesae rha in D. P. stra discessit. Iunio imperator urato motis matris, Heracleam Thraciae proeessit, ubi 'miannem cum praesidio Byzantino eo esudens, me unum in obsidione posuit. Inde remdens, pr pe Danium castrametatus est, et aequenti luce constantinopolintendere perrexit Rhesii Mochaerete ei obrius nihil se effetasse
i. Castris ibi Ioeatia, subit animum nepotis, suarum quoque Iartium esse, legationem ad avum mittere. Deligit itaque Ioannem Maeologum magnum contostaulum, prolostratoris fratrem, et Ioannem plespharen, quibua epistolam ommittit haec eontinentem: Quandoquidem quos mecum habeo nobile atque illustres et ductores ordinum, me conscio, de pace ad te miserunt, ne impetrarunt, ego ipse nune illis pariter volentibus, rursum eandem eis; et te oramua communiter, ne nos ut despicabiles resutea verum maiestatis tuae gratia et venia imperitas euius serari plane et esse, et nominari optamus, pacem prae multis aliis bonis in beneficii Deo abs te flagitantes . Ergo hos ad imperatorem legavit, diebus octo redire uasus tantum intem alium avo ad apiendum de ocum ilium ratus sumuere ipse talarea Rhegii exspectabati luode
180쪽
τειχῶν οσον μὴ βαλλεσθαι τοξείαις τους στρατιωτας πέμφας δ' ἐγγυς των πομένων τινας, λέγειν ἐκέλευε τοῖς ἐπὶ του τειχους ἀπαγγέλλειν φ βασιλεῖ, tu is σος πονος, ἐπώ κατα5την περθεσμίαν Ουχέκον οἱ πρέσβεις, ἐλλον αυτος συγγνώμης δεῖται τυχεῖν. οἱ δὲ μηδ' ἄκροις ωσὶ παραδεξαμενοι τους λογους, βαλλοντες ἀπο ου τείχους ηνάγκασαν φυγεῖν βασι
λεος δ' ο νέος ἄωθι διακαρτερήσας μορε κλινουσης ψώρει, ολθον ἀναζευξας ἐστρατοπέδευσεν ἐπος κοσμιδίου ἐν τοῖς to
συμπιδαρίου, καὶ τρεῖς - μεινεν et κέρας ἐκεῖ. χειμώνωνΣ δ' ἐξαισίον κα ομβρων ἐπιγενηκένων, ως καὶ δυο τῶν στρα--οτων πο φυνυς αποθανεῖν ἐν στρατοπέδεν, ἐπεὶ περιτ ειρήνης λαίζετο μηδεν τι, ὁ τε si ειμων ἐπέκειτο σιν δρως, καλὴ, απιλτων προς την χρείαν inορει, ου ἐπιτρε-rs πομενοι προς του νέου βασιλέως την χώραν κακουν, ἐσαν δὲ τάγματα τεσσαρακοντα, ἀναστρώρας ἐλθεν εἰς Λιμμοτειχον, κα διέλυσε τὴν στρατιάν. τι δὲ ἐστρατοπεδευμένον προς V. 68Bυζαm iri, Βοησιχας ὁ του Μυσῶν βασιλέως ἀδελφὸς, τον νέου βασιλέως ἀποστας, προ τον πρεσβυτερον ηυτομόλησε .ao ὁ νέος δὲ βασιλευς μετὰ την εἰς δεδυμστειχον αφιξιν ἐνοσησε ρθος καθημερινὸν ἐν ημέραις τεσσαρακοντα ἐφεξῆς τουτου δὲ πεπαυμένου, ἀματος απιστον τι χρῆμα διὰ τψν μυκτήρων ἐρεν' ἐν μέραις δυοκαίδεκα συνεχως λωφησαντος δὲ αἰro. Alii vocant κοσιι διον. D. P. Vid. Dueangit P. christi
elm diebus elapsis, Iegatis minime redeuntihus Rhegio prope sy-zantii muros, ut fere intra teli iactum esset, accessi Deinde au- , quot de suis mittit, qui de muro propugnaturis dicerent, nuntiatum irent imperatori, nepotem eius, quoniam ad diem praefixam legatino rediissent, adesse Ipsum ueniam rogitantem. Qui ne summis quidem auribus eorum verba excipientes, tela superae deiiciunt, et eos fugere cogunti Iunior imperator eum ibidem constitisset, quoad dies iam occumberet, paulum retroeedena iuxta Cosmidium in Lympidario castra seeit, a triduum me haesit. Immodicis porro imbribus cum intolerando rigore supervenientibus, adeo ut duo mi Iites algore obrigescerent, cum spes paeis evanesceret, et hiems se Ve' hementer intenderet, exercitusque populatione prohibitus commeatu egeret, et censebatur cohortibus quadraginta, eonverso itinere Didymotichum veniens , militem dimisi Adhuc prope Byrantium erat, eum Boesilas Moesorum regis frater ab ipso ad avum transfugiti Didymouehi quotidiana ebri diebus quadragenis aetatus es Qua depulsa diebus duodecim eonuntiis ineredibilis opia sanguinis d. miri a proaura Eo affectu profligato, quartana eum mensibus