장음표시 사용
191쪽
τι ο ροσιονται, προς λοφυρμους ἐτράποντο αἰ οἰμωγάς. καἐ ἐν δακρυων ἄξιον το περιενον, ἀνθρωπων μου και βοσκημά-r5των ἐπ τῆ καυσε βοώ-ων τε καὶ λοφυρομένων. rema δὲ παπα καὶ βασιλευς αυτος -- τας ἐν τέλει τῶν ἄλλων ἀμ- λοσαντες, περιμ σον τὸ φρουριαν προθυμουμενοι βοηθεῖν,
μὴ δυνάμενοι δὲ, πάντων γὰρ ξδη ἐπελάβετο - πυρ,) εἰς θρη
νους π συμπαθειας ἐτράπησαν καὶ αυτορ ἀνάλωσα δὲ nolloτου πυρὸς ἀπο μὸν τῶν ζωθεν εἰσελθοντων ἔξ γυναι- δὲ και παῶδες καὶ οἱ ωροι, των τ χωρ ον κατοικουντων τρεῖς καὶ εἴκοσι καἰ εκατορο καὶ βοσκηματα καὶ 4 ἄλλη περιουσία ὁσα P. MUM. ἐλυπησε μὲν ουν - μετρίως τὸ τοιουτον πάθημα τον βα
σιλέα ἀναστὰς δὲ ἐκεῖθεν ηψεν εἰς Σηλυβρί- πω δε ἔνεκα
Iuculentus ardebat quam . eum inultl eonaeendissent, tectum en eo apite aresaeis ontextiun in secum decidit quo eam de subit -- auperantibus flaninus, ad eontiguas aedes similem in modum aevis tas incendium pervasit. Uniea erat oppidulo porta, qua ProPter metum obstructa, et quia domus primo ineensa prope erat, o nulli, qui irruperant, et quidam de olonis ipsis, cum murum quant Ierrime poterant, Meendissent, inde se semitastulati praeeipitea
foras dabanti ni simul eum ineolis et lumentis ab ignibus inisse eepti, nescientes quo se converterent, in semitus et umentabi avoces prorumpebant. Et erat preseet res digna iactimis, Merbitata usu-is hominibus et pecudibus consus vociferantibus. Totus e emtus ipsoaue imperator cum due ua, eteri posthabitis, oppidulum reumastebant, ad auecurrendum parati. Quod eum nequirent, tam siquidem ignis omnia aedificia depascebatur, ipsi quoque praecommiseratione fletum non tenebanti Flammis, sumpti sunt dei iis, qui desoria per murum se ingesserant . sex excitabitatoribuastutem feminae, puer et grandiores natu tres et viginis supra e tum insuper animantes et reliqua res familiaris quantacumque. Non medioeriter ὀ alieno inlaetunio moestus imperator, selybriansire iustitit, ubi transacti quorum ausa venerat, chariopolin remeae
192쪽
διέλυσε την στρατιὰν πλην β ιλιQν, ους ἐπέταυ αυτ συνεῖ--- ἐν ἡγώραις κηταῖς κελευσας πάλιν ἀκλήτους προ αυτον ἐπανελθεῖν. ο μέντοι τῶν κατα τὴν 'Pοδοπην ἐπαρχων τρα-
τ'γος Παλαιολογος ὁ μέγας στρατοπεδάρχης τὰ ἡπ' αὐτον5
πάσας πολεις κα την στρατιὰν ἄσπερ ἔφημεν, ἀns του νέου B βασιλέως προς τον πρεσβυτερον έnοστησας, πάντων μενῖσχυσε καὶ τα ροώMας παραστησασθαι καio πρεσβυτέριν βασιλεr πεῖσαι προσέχειν is δε τῶν ἀπο ου λκικου γένους
νομάδα Συρριπάνοπιωνομασμένον των οντων ἀποστερήσας, τε Ioτῆνέι προσέκειτο βασιλεr, πολλαῖς τε αἰκισις ωποβαλών, δυοτε τῶν ἐδαντων ἐκριζώσας - την παρειὰν κατακαυσας σιδῆ ρε ως - ἴσχυσεν ἀποστησαι του νέου βασιλέως, καθειρξας ευεν πο κλοιοῖς ουτος δ' του δεσμονηριου τοτε διαδρας, καὶ πολλους στέρους προσεταιρισάμενος νομάδας φιλους, καii 5
τῆ παρα του νέου βασιλέως ἐνταυθα πεμφθειση - Παλαιο-Cλπιν πολεμεῖν συμμίως στρατρο, ἐπέθετο τοῖς ἐν τῆ μδ πη ορῶντες δὲ οἱ ἐν ταῖς πολεσι ταώς τε ἀγροτα ἐκπολεμωθέντας αυτοῖς ομου πάντας καλτην στρατιὰν ἐπικειμένην, καὶ δεισαντες μῆ καὶ τῶν ενδον ἀπολωνται στασιασάντων, μετα-2oβαλοντες προσέθεντο ρ νώ βασιλε καὶ δήσαντες τον στρατηγαν εἶχον ἐν φρονρ', ἄχρις αν ὁ βασιλευς πυθομενος περὶ αδτου νῆφον ἐνέγκη χυτοὶ δ' ἄμα Σορμπάνεν ῆκον ιυς βασιλέα, ο μεν ἀπολη νομενοι γέρα τῆς εἰς αυτον ἐμιας σοι
vi missionemque dedit exercitui, mille apud se retentis mandans
uti praefinitis diebus quamquam non arcessiti, rursus adessent. Veriam magnus stratopedarcha Palaeologus, Rhodopes praesecturarum dux creditas sibi urbes omnes exercitumque, ut supra demonstravimus, a iuniore ad seniorem imperatorem avertere et ad huius obsequium inclinare potuit: unum autem quendam genere acum, Pecuarium, Syrmpanum nomine, fortunis exutum quod nepoti faveret, Postquam saepe illum fustuario multavit, duos etiam dentes radicitus excussit maxillamque serro candenti inurendam curavit, nee eum tamen a fide transversum agere valuit, eum manicis in custodiam dedit. Inde cum aliquana effugisset aliosque pastores, armis militaribus nudos, magno sibi numero ascivisset, et copiis ad Palaeologum eoεrcendum eo missis se immiseuisset, in Rhodopeios fer batur. Qui erant in oppidis, ementes agrestes universos contra se conspiratos et instantem imperatoris exercitum, timentesque ne intestina seditione excitata pessum irent, ommutata sententia ad eum se eontulerunt vinctumque ducem in custodia tamdiu habuerunt,
quoad, re intelleeta, imperator de eo certum statueret ipsi cum Sympano ad illum profecti sunt pars ut praestitae benevolentiae pra inium adspisceretur quotquot autem a seniora prius secerant, ut
193쪽
τήσοντες συγ-μην ὁ βω-εος δὲ των μὲν ἀφωπινώτων --θανώμενος μετρίως ως ἀγνωμονων περ αντον υ δράσαντα να- ων παραγγείλας τε μὴ ενχερεῖς - προς - ἀπ---D5σίας καὶ τὰς παραβάσεις των -- ἀν- αντος τε ἀμεν - στῆσε ἀν αυτοῖς /μάρτηται εἰπων, ηνιπσε συγγνώειης μετὰτ σι μικρον δὲ κώ- ποιήσας, οἴκαδε ἐπέταζεν ἀπιέναι τους δὲ τῆ εἰς αὐτὸν ἐμμείναντας πίστει ἐπαινέσας τε αμα και δωρεαῖς ἀμει μενος ἀξίως Ἀζαπέστειλε μὲν ουτους, τρα- οππον αὐτοῖς ἐπιστήσας - αρχα-ιώτην δομέ--ον, ἡ ἐπιτέτραπτο τον μέγαν στρατο-4άρχην δεσμοπιν - βασιλέα ἀποσταλαι εἰς την στεραίαν δὲ ὁ Σωρ επάνος ἐπὶ του βασιλέως εστχ1μῶς ἐδόκει βουλεσθαί τι προς βασιλέα εἰπεῖν. συνεὶς δὲ ο βασιλευς, - τι βουλοιτο ἐκέλευε λέγειν. δ'
x5αμ τερ προσταχθῆναι προς τουδαφος --τον καταβαλών,
συγγνωμης λει τυχεῖν, - σοβο-1 ων καὶ βάρβαρος και P. περαλος ἐτολμησε φθέγξασθαί τι προς βασιλέα. του μυιλέως δὲ προστάξαντος λέγειν δεδοικοτα μηδὲν, περ του μεγάλου ἐδεῖτο στρατοπεδάρχου -- - αδτον ἐφ' οἷς εἰς-βασιλέα μαρτε τον κατὰ τὴν 'Potar' ἀποστησας, τυχεῖν συγγνώμης του βασιλέως δὲ ἐρομένου, εἰ προς εἰρωνειαν ηπρος ἀληθειαν τυχεῖν δεῖτα ὁ δ εφασκε, προς ἀλήθειαν,
καιορκον προσετίθει πίστεως χάρω δέον δ' εἶναι, ἔτι καιημαρτε, προσήκοντα προς γένους ἀξιωσαι συγγνώμης. 4,ἐπι--nsλέλησαι δ' ' ειρηκεν αυδις ὁ βασιλευς , οσα σε ρογασται -- Bdeliet gratiam impetrarenti Quos imperator, mi adversus se bene meritum ingratos verbis mollibus castigavit et praecipiens, ne de cetero ad desectionem et sacramentum violandum faciles essent, Msensionumque oblivionem promittens, venia est impertitus et pau- Io post humaniter domum abire iussi Qui autem in fide perstitissent, eos quoque pro dignitate collaudatos et donis donatos dimisit, duce illis praefecto archaniola domestico, cui mandatum erat, uti magnum stratopedarcham imperatori vinctum mitteret coram quo altero die astans Sympanus quippiam illum velle videbatur. Quo animadverso, Dic, ait, si quid abes Sympanus statim se humi abiiciens petere u sibi ignosceretur, si subulcus et barbarus et rusticus imperatorem verbo appellare auderet Iussus ut omni timore deposito loqueretur, pro magno stratopedarcha orare oecoepit, ut ei ipsi, quod rihodopeios a fide in dominum suum abduxisset, igno-
aceretur. Percunctante imperatore, simulatene, an Vere et ex animo
ita rogaret, Vere, inquit; et ad confirmationem iuramentum adiecit, addiditque, ex mei esse, quamquam peccasset, tamen ut cornato veniam non negare nursum imperator in tu oblitus es, sui-ua et quot anatis in te mactaverit Bona ubi liberos et uxorem
194쪽
ματων το ἐν τοσουτοις σε χρημασι ζημιουσθαι καθικνεῖσαι
,,ἀλλ' πωγε δειπεν οὐ ζημιαν ῆγημαι το ἀναλίσκειν ἐν τοις τοιουτοις, ἀλλα πάντων κερδῶν λυσιτελέστατον τε ψώ καὶ σαγ- φρονέστατον εἰ γὰρ λυτρον χῆς ἀνδρος ὁ ιδιος πλουτος, ανθ' ει τῶν - ων τις αμαρτημάτων, αν θ' υπὸ του ζῆν ἀνα
λώση, οὐ ζημίαν τὴν δαπάνην, ἀλλὰ κέρδος εῖσθαι χρὴ Mo
ἄλλως τε καὶ τῶν ἱερων διδασκοντων λογίων, ως , οπον ὁ θη-Cσαυρος μῶν ἐκεrεσται καλὴ καρδία μων, παρὰ σοὶ βασιλευ, ἐπειδὴ συ 'σαυρο αντον, καὶ ἡ καρδια - μεγάλου δομεστάκου ἐσται τουτου δε οντος ἀληθους, Ἀων,λλων πάντων χρημάτων ς οὐδενῶν καταφρονήσεα καὶ χωρὶς δε τουτω- is H, αν φειδομενοι τῶν χρημάτων κινδυνευσητε περὶ το ζῆν, οὐκευδηλον, τι, θανόντων ωμων ἀτίμως, παρ'Ἀλλοις στω τὰ χρὴμ ατα, ἴσως δὲ καὶ πολεμιωτάτοις L φείδεσθε τοιγαρουν
λεμον η λυσιτελεῖ διάθησθε υμῖν. o in 'Eni τουτοις αυτῆ χαριτας μολπὴσας ο βασιλ- V. o ἐξελλον ἐβουλευετο μετὰ τῶν ἐν ἐλει, αἰ χρ προτερον ἐπι
ωπρω καὶ Γαρέλλαν, ἡ ἐπὶ τὰς ἀφεστηκυίας πορρωτέρω τῶν
ri. Matth. 6. D. P. quam ipsa pecuniae dis fleuitas, pungit a vestieat animum metin
te tantum rei nummariae dispendium mea causa perpeti. Huic ONIoquio Theodora Palaeologiua, magni domestici mater, praesens i tererat, quae sic orsa est: quidem ego talibus in rebus sumptum impendere nullum dispendium, immo vero omnium quaestuum quaestuosissimum atque prudentissimum iudico. Si enim pretium redemtionis animae hominis sunt ipsius divitiae, sive quis pro peccatys suis, sive pro vita sua quippiam rogaverit, haud in damnis illa erogatio, sed in lucris deputanda est. Adhoc eum divinae scripturae doceant, ubi thesaurus vester sit, ibi cor vestrum esse, apud te imperator, quoniam tu thesaurus magni domestici es, etiam colleius erit quo cum ita sit, ceteram pecuniam ut rem nihil eo temnet sed haec mittamus. Si nummis parcentes, in vitae diseri- me incidatis, an non arum est, vobis cum dedecore mortuis, Vestras ad alios et sorsitan ad inimicissimos translatum iri pecunias 'Proinde ne vel corporibus, vel pecuniae parcitote, quoad bellum hoc ad molumentum vestrum accommodaveritis. 29. Gratiis matronae actis, egreditur imnerator, et eum Primoribus in onsilium venit, priusne Dros et Garellam, an exercitum ad ulteriores vita ea desertrices adaucae quod hae minus noctarent,
195쪽
ρεχομένων, ναλ-οτέρων δέ του δε μετὰ του μαλλον βλάπτειν καὶ καρτεραγπάτων ἀπο τε τῆς των τειχων κατασκευῆς καὶ τῆς
ἐγκαθιδρυμένης δυνάμεως ουσων ἐδοκε δὴ ἐπ υπρω ἐλθεῖν
5πρωτον καὶ αραντες ἐκ -δυμοτειχου, ἐπεὶ πάντα παρεσκευαστο, καὶ προς το μισθοφορικον το χρυσίον διενεμηθη, γλθον P. Mἐπὶ πραο στρατοπεδευσαμένων δε ἐκεr, πέμφας ὁ βασιλευς ησπάζετο τοὐς ἐπ των τειχῶν, καὶ προς το μάχης χωρὶς αν-
τω ἐπεχειρει παραδιεινα το πολισμα πειλιν, Ῥυτε μαρτηνοκέναι φάσκων αυτους - δεν, υτ αυτον οργιζεσθαι προ αυ-αους, ἀλλὰ τὴν αἰτιαν τῆς ἀποστα α ἐπὶ τον βιὸ κατασχοντα, ον ἐπ' αὐτους εἶναι τους ἐναγκασμένους διοπερ καὶ εἰ Προσχωρησαιεν ἀμαχεῖ, πολλαῖς ευεργεσιαι ἀμείβεσθαι εἶναι δίκαιος. οἱ δ' ἐπὶ του τείχους ευμ ουδ ολους ἀναμείναντες 25ἀκουσαι τους παρα βασιλέως λογους κακίος τε φασκον ἔκειναυτον καὶ τους ἀπάτης γέμοντας τουτουσὶ λογους ου ἐκερνοις, οντε δεδοικοσιν υτ προς ἀπάτην ουσιν ευκόλοις; ἀλλ' sετέροις μῶλλον προσηκειν λέγειν αυτοὶ δὲ τω τε πεπιστευκότι τον πιστιν τηρησειν καὶ το φρουριον φυλάξειν ἀσφαλως. Itoβασιλευς δ αυθις πέμφας τέρους, μη το κακως παθεῖν συγ-εβουλευεν λέσθαι μῶλλον ἐξ ἀβουλιας, νον θυ τε κινδυνωνεθα καὶ παθεῖν υ των δὲ βριστικως ἀποκριναμένων, καὶ λ ις και βέλεσι τους ἀπεσταλμένους βαλοντων, τερον τε μηδένα προ αυτους ηκειν παραγγειλάντων, Ῥος αυτον ἀποκτε-a5νουντων, ἐπεὶ μὴ λογοις ωρα πείθειν δυνατος ων ο βασιλευς,
et capi facilius possent, illae et plus nocerent, et eum structura moenium, tum militari intus praesidio essent validissimae. Stetit sententia, prius pro aggrediendos Paratis omnibus et pecunia in stipendia numerata, Didymoticho illuc movent: ubi castris communitis, caduceatorem mittit imperator, qui pro muris stantes salutet, et ad urbem sine dimicatione dedendam impellat, dicatque, non eos desiquisse quidquam , nec imperatorem ipsis irasci sed culpam sectionis penes eum esse , qui Meficere coegisset, 'non penes illos, qui eoaeti fuissenti Quamobrem si positis armis, ad fidem officiumque redirent, multa beneficia promerituros. At enim qui in muris erant, ne totum quidem, quod dicebatur, audire sustinentes, maligne ipsum enire succlamabant, et cantilenam istanc non sibi, qui omni essente pertes metu nec dolis dAudi facile possent, sed aliis potius debere occinere se reditori auo fidem et oppidum tuto servaturos. Iterato mittuntur alii, qui suadeant, ne eonsilio malo pravoque malesticia quam beneficia, eum possint, experiri malint. Quibus contumeliose respondentibus , lapidibusque et iaculis caduceatores appetentibus, aede eter quemquam ad se mitti stanti a nisi eum occisum ἀ-
196쪽
an a Iaa- μακας λέλευσεν λοιμασθῆναι, ἐς τὴν στεραίαν ἐσομένης
στειχη-sας ὁρωντες δὲ οἱ ἄπο ου τειχους τὰς κλίμακας --τασκευαζομένας, ως ἀνονυτοις ἐπιχειρουντων κατεγέλων, ου
μονον τῆ ἀσφαλεια τῶν τειχων, ἀλλὰ καὶ τλπληθε τῶν στρατιωτων οἰομνοι περιγενήσεσθαι του πολέμου ἰσαν γαρ Prista 'ζαντίου κατὰ συμμαχιαν ἀφιγμένοι, ἱππεῖς μεν εικονικω διακοσιοι, καὶ πεζοὶ τοξοται τουτων εἴκοσιν ἐλάσσους ἀγαθοὶ τοζευειν, δεῖται τε ι ἐκ μηχανῶν ἀφιέντες βέλη τρι κοντα, ἐξ ἀπιεῖς ἐπὶ λευστοχως τῶν αΣ-ν μαλλον διαβεβο-ητο βάλλειν ἐγχώριοί τε ἱππεῖς κατον πλασμένοι, τοξοται Dτε - ἐλθοι καὶ σφενδονῆται, - μονον ἐγχώριοι, ἀλλἀ καἰτων περι-- πλεῖστοι διὰ τον πολεμον συνελθοντες καὶ γυμνητεια πολλή. οἷς μαρψουν, εἰ μήτι ἄλλο - γουνώμναι ραδιως διαφυγεῖν. αμα δὲ πρωνεἰς την στεραιαν or τε ε - θεν καὶ οἱ ἀπ των τειρον παρετάττοντο προς μάχην καὶ γε-1sνομένης καρτερωτάτης τειχομαχίας, μέχρι μὲν βδομης ρας ἀντέσχον οι ἀπο των τειχων ἀμυνομενοι προθυμως ' πειτα ιτον νέου βασιλέως ἀνδρώ τε καὶ τολμη των ἀντιτεταγμένωνωπερσχοντες - τὰς κλίμακας τοῖς τείχεσι προσερεισαντες,
τὸ πολισμα εῖλον καὶ διήρπασαν αυτω δεισας δε ὁ βασιλεν urtiuit, πάντων χρημάτων διαφθυρέντων, ἀνάστατος γένηται Ἀπρως, ἐκέλευσε του καρπους μη διαφθείρειν, μως χοντες ἀφορμας νυπριοι του ζῆν, μὴ ἐκλίπωσι τ αστυ ἀπέ- νον μέντοι ἐν τῆ τειχομαχι πλην-- οπλιτο των ἐκχυ-Ient; quia se verbis nihil proficere videbat imperator, scalas ad moe-- nia postridie conscendenda parari iussit. Quod cum cernerent, qui in moenibus stabant, hostium conatum ut inanem irridebant, murorum excelsitate ac firmitate propugnatorumque multitudine se ine Pugnabiles ore confidentes. Nam auxiliares riganti equite erant duceni et viceni pedites sagittarii duceniciique peritissimi gravis armaturae, qui e machinis teda torquebant trigInta e quibus unus a dexteritate aestinata seriendi pra Hiis celebrabatur. Equites indigenae cataphracti centum, sagittarii non pauci, et funditores non indigenae modo, sed etiam e saxitimis Iocis quampIurimi, quos bel- Ium exciverat, et levis armaturae multi, quibus omnibus, si nihil aliud, certe ne aperentur se iacile consecuturos sperabant. Postridie albente coelo quique foris quique intus in moenibus erant, ad Pugnam instruebantur. Et eum usque ad horam septimam acerrima seret oppugnatio, oppidani se atrenue tuebantur. Ad extremum imperatorii sortitudine et audacia adversariis superiores, scalis PPKeius oppidulum capiunt ae diripiunt ni timens imperator, Re re hus omnibus disperditis, Aprus ad solitudinem redigeretur, frugibus emit ut habentes vitae subsidium Apri ne thugerenti In ea
197쪽
χην πο απίνου τινος ἀποκτανθέντος, ἔτι αυτος τε καὶ πλεARMους ἔτεροι ἐτραυματίσθησαν re αυτου τραυματίαι δ' ἐγένοντο καὶ ματέρωθεν - ολθοι τους τε λ μ ν τῖο ἱ-5πέας τε καὶ πεζοὐ δήσαντες οἱ στρατωδται εἶχον εἰς τρίμνει ὴμέραν τοὐς αἰχμαλ-ους στρατωτας ὁ βασιλευς κελευσας
νοπινοος, ἀνδρια αν τις τιθείην τὸ δὲ βρίζειν τε καὶ κυι-Bπάζειν ἀπο τῶν τειχῶν, καὶ ἀσους καὶ παρανοίας δι καὶ συμβουλευσαι λει meri εἴγε πείθησθε, ἀνδρί p μὲν καὶ τολμηκα χεwὀς εργοις ἀνθίστασθαι τοῖς πολεμουσι, λογοις δνσω-
i5φρονεῖν - γα 4 ἀπο τῶν λόγων ἀκολαπία, ἡ διὰ τῶν ργων
γενομένους ἡμας, fi βουλοιμεθα ἔξεστι χρῆσθ- νορα πολ
μου ἐγω δὲ οὐκ ἐπὶ κα- των Ῥωμαίων στραπευωην, ἀφίη- ἐλευθέρους. εἰ -D ουν re ἐμοὶ στρατευεσθαι βουλεσθε, προ--νοίας τε ἀξαοσω της προσηκουσης, καὶ τοῖς οἰκειοτατοις ἀν--δω- εἰ δ' οἱκαδε ἀπελθ- καὶ ουτως ω ποήσας ἀποπέμφω. 'Προσκυνησαντες δε οἱ στρατι-- - τῆς ἀεργεσίας - πευφημήσαντες πολλὰ, καιρον ἐξ σαν εἰς διάσκεψιν. διασκε- νάμενοι δὲ, πιον ἱππέων μεν εμειναν ἐλθοι, τῶν πλειονων
amaturae gravis desideratus est, et eum a Latino quodam seeundum Pugnam interemptum , quippe a quo ipse cum aliis multis esset ut oneratus utrimque tamen vulnerati non auel. Victores Byzantinia equitibus iuxta ac peditibus vincula iniecerunt. Tertio die aptivia militibus in medium produci iussis, imperator ad eos huiuscemodi verba locutus est: Neque prudenter, neque e re Vestra factum, quod a nobis amice appellati, convitia et iniurias reposuistis. Nam hosto instante non pereelli, sed constanti animo se defendere, hoc vi tuti alios autem maledictis incessere et repare magniloqua de moenibus, eonfidentiae et amentiae adscribitur. Quare si me audi- atis, sortiter audendo et manu prompta hostem reprimetis, verbia moderabimini: quando non verborum petulantia, sed ipse saetorum sensus invadentem terrifiea Iam in vos captivos statuere lage e . lica lice Verum ego, qui meis armis omeere Romanis minimo quaero , vos libertate dono. Si sub signis meis militare vultis, mihi , ut decet, eum eritis, et vos inter familiarissimos recipiam rain domum redire, etiam si benigne dimittam. Milites imperatorem Venerati eiusque meritum multis laudibus prosecuti, spatium ad deliberandum petiverunt. Re deliberata, aues equites manserunt Pedites ferme omnes sub eo merere instituerunt: quos annuo d.
198쪽
οἰκέταις τους δ' ἀπελθοντας ἐνυδιασε χρυσιέν. ρ ῶν δε τοναλ λο ομιλον των Ἀπριων, ἄνδρας ριου καὶ γυνααας καὶ παιδας γυμνους καὶ ἀπορον περιιοντας καὶ λοφυρομενους5 τὴν ἀποστερησιν τῶν οντων, τους λογάδας τῆς στρατῶς πάν-Dτας καὶ τους - τελει συναγαγων, ,δικαιον ἐστιν' εφη πολλοῖς καὶ uεγάλοις σημερον ευηργετηκοτος 4μῶς του θεου, καὶ αυτους ἀξιδος τῆς ευεργεσιας φανῆναι. το γαρ μ τε τον ἐγκαθεστωσαν πολλην τε καὶ ζιομαχον ουσαν στρατιῶν, MFει
την ἀσφάλειαν καὶ τὸ ωgνος τῶν τειχων, ε τ' ἄλλο μηδεν ἐμποδιο ημῖν γενεσθαι προς τὸ μὴ τους αυθάδεις τουτουσὶ τιμωρησασθαι καὶ βριστής, ου ἄλλου τινος ἡ της του κρει - τονος ευεργεσιας ἄν τις λογιζοιτο δικαίως τὸ δ αυθες ἐν Ου- τω καρτερ τειχομαχί κα αλώσει πολεως μητε ικῶν τινὰς, is οπερ ην εἰκος, ἀποθανεῖν, μήτε τῶν εαλωκόσων noκτειναντας ομοφυλοι ἀῶμασι χρανθῆναι, τῆς πολλῆς περ ηιιῶς προνοιας καὶ κηδεμονιας του θεου. χρη τοιγαρον καὶ νεῶς νικησαν-RMτας ἐπικαμφθῆναι ταῖς συμφοραῖς των τυχησάντων, προς μὲν γαρ τοτ βαρβάρους χρι παντος πολεμεῖν δε προ Mao
τοὐς ομοφυλον ἄχρι του κρειττονος, καἰ μεταδουναι λαστον ἐκ των λαφυρων καθ' ωον αν αροῖτο τοῖς αἰχμαλώτοις τριανα τὰ μεγιστα κερδανεῖτε ' λον τε Πεων αυτοῖς προπαρασκευασάμενοι, τον εἰς του ἀτυνοντας ελεον οἰκειουμενον αἰeret stipendio, in album suorum retulit, et diseedentibus Hila. aurum in viaticum contulit. Cum autem conspiceret priorum insebam viros simul ac mulieres, item Pueros paene nudos, omnium eg nos ambulantes, seque bonis suis despoliatos lamentantes, ducibus et nobilibus advocatis: Iustum est, inquit, eum hodierno die tot et tam insignibus a Deo beneficiis mali simus, ut iisdem digni videamur. Etenim quod neque tam magna et nostro arti conferenda manus intus, neque tam alta ac tuta moenia, neque aliud quidquam impedimento nobis fuit, quo minus arrogantes istos et Protervos ulcisceremur, nullius nisi divini numinis liberalitati iure tribuendum est. Rursus in tam infesta oppugnatioue et urbis occupatione nostrum neque quemquam, ut consentaneum erat, cecidisse, neque per eaedem ullius captivorum civili sanguine pollutum esse, egregiam erga nos Dei providentiam curamque significat. Itaque et nos victores miserorum calamitatibus ad misericordiam inflecti oportet, contra harbaros sane bello internecino pugnandum contra 'Populares autem usque dum vineas, et pars de praeda captivis aquolibet, quantam voluerit, restituenda est. Tria enim bona maxima hine vobis Iucro apponentur Deum propitium habebitis, qui in amicis navatam misericordiam, tamquam sibi praestitam xv
199쪽
μενον ἀμείβω ν καὶ τὴν πιετέραν τριμειαν προσκτώμενοι,-ρ πλείστου ποιουμένον την ευεργεσιαν τῶν ad μαλωτωWV. a
καὶ τριτον μῖν ἐαυτοῖς ἀνδριας αμα καὶ μεγαλο χίας δοξαν
5περιποιουμενοι, ἀνδρια νικήσαντες τους ἀντιτεταγμένους, ἐλευ-Bθερια δὲ γνωμης καὶ μεγαλο ροχι ρ υχ ιος πολεμιοις, ἀλλ ως ομοφυλοι καὶ λυχουσι την δυνατὴν προνοιαν εἰσενεγκοντες ' τοιαυτα παραινέσαντος του βασιλέως, Ῥυτω διετεθησαν ἡ στρατιὰ, eo πάντας suis ἐκ τῶν λανυρων μεταδουναι τοῖς xά-ρίοις σοι δὲ καὶ προς το ἀγαθοκνεῖν ἐφιλοτιμουντο, τους δεσπότας ἀνερευνησαντες τῶν παρ' αυτοῖς λαφυρων, ἀπέδοσαν παντα, μηδενος ἀποστερήσαντες.
λ δὲ μέραις μετα την 'λωσιν ἐνστρατοπεδευ- cσάμενοι Ἀπρω, τῆ βδομη αραντες ἐστρατοπέδευσαν ἐν Γα- ιλέλλη οὶ ταυτην ἡ οἰκοτντες, εἰ ε κα ευνοῖκῶς διακείμενοι προ τον νέον βασιλέα, ελε - παρα τῶν Ἀπριων διδαμ χθέντες σωμονεῖν, ἄμα τῆ προσκληθῆναι προσεχωρησαν τρ
νέιν βασιλεῖ καὶ παρέδοσαν ἐαυτους ἀμαχεί. πολλαῖς δὲ
ἀμειηνάμενος στον ὁ βασιλευς εὐεργεσιαις, αρας ἐκεῖθεν, ἐλθεν εἰς Ῥαιδεστὀν προσχωρησάντων δὲ καὶ 'Pαιδεστη-Dνῶν, ἐπεὶ καὶ προς αυτους την εἰς το ευποιεῖν ἐπεδε αποφιλοτιρμιαν ηλθεν εἰς Σερμοζιον προσχωρήσακτος δὲ καὶ
αυτου, τὴν προς Σηλυβρια ρει Σηλυβριανοος ἀ ἔνεκα τῆς
εἰς αυτο ευνοίας παρα τ' ἐκ Βυζαντίου στρατιῶς ἐζημι ia5ωνται - ζειμωνος την χώρ- κατατρεχοντων, νεργεσιαις
is atque in hae vita longe pluribus et post obit mremtinerari promit . tit; deinde nostram quoque amieitiam assequemini, quibus nihil est antiquius, quam de captivis bene mereri postremo fortitudinis 'et magnanimitatis gloriam vobis ipsi parietis illius, quoniam hostes
debellastis huius, quoniam ingenua et excelsa mente non ut hostes male multastis; sed tamquam civahus et cognatis, quam licuit, mram adhibuistis. Hac cohortatione adeo permotus est miles , ut
nemo non aliquid de praeda reddere Qui vero benefacere gloriosum sibi due ant, inquisitis dominis quidquid adepti fuissent spoliorem, nihil sibi retinentis, fidelite restituebant. 3o. Diebus omnino sex ab oppido recepto pri commoratus, s ptimo ad Garellam astra posui Cives sive quod ceteroqui imp ratorem diligerent, sive quod priorum malo docti saperent, simul atque invitati sunt, in eius fidem pacifice transierunti Quibus ampleratiis relatis, haedestum perrexiti Dedentibus se perinde ha estenis, deelarato illis quoque ardenti benefaciendi studio, e genisium Progressus est. Quo etiam se tradente, iter elybriam eonvertit, elubrianis propter fidem erga se a militibus metantinis, Per hiemem fines eorum Ineursantibus, detrimentis affectis, gratias
200쪽
A.c. 33aa και εὐχαριστίαις ἀμειφομενος ἐγγυς δὲ Σηλοβρεις - ώνοις
εδοξε καταβάντας τῶν ἴ-ων διαναπαυσα ut μικρον. τρατοπεδευονται δὴ παρα τε φρουρι ιν Σάκκων, πολεμιν μὲν ον διὰ το υργώ- μὲν προσχωρῆσαι, καὶ τους ἐκ Βυζαντίου στρατιώτας ser τε Σηλυβριανους περδιχωθαι κατατρέχειν sRm καταφρονουμένε ει αλλως διά τε την ὀλιγοτητα καὶ ἀπειρίαν των ἐνοικουντιον, ἀγροται γὰρ μαν πάντες γηπονοι, καὶ τὴν φαυλοτητα τῶν τειχῶν. οἱ δ' ἐν αυτ τψ φρουριεν ἐγκεκλει-
σμώκοι, σπερ ἀγνοήσιάντες εαυτους καὶ τῶν περιπειμένων - ουδενων καταφρονου-ες, βριζον τε ἀπο ου τειχους καὶ πολ Ioλὰς καπέχεον λοιδορίας καὶ βασιλέως καὶ. των συνοντων.
λά- δὲ ἐφ' οἷς βρωτο ὁ βασιλευς, εἰ οἶνος ιν πολυς παρ'
αυτοῖς, ἐπυνθάνετο - παροντων των δὲ Ουδ αρκουντως --πορεῖν δατος ἀποκριναμένων, ουκον ' εφη μων μελη- Βλῶν ποιουσων ἐνεπλοσθησαν παγῶν' κελευσας δὲ αυτοῖς τινα Is παραινέσαι καὶ σωφρονεῖν - σιγρο αντος ἄμα τοῖς ἄρχον προς ἐπισκε νιν δωεσαν των σκοπῶν . οἱ δὲ δυ-ουχεῖς ἐκεῖνοι Σάκκιοι υμ μαλλον φίεσαν τῶν βρεων καὶ των φωνων, ἄλλ' ἐχρέοντο πάση δυνάμει το δὲ των στρεπιωτων οἰκετικὸν
προς τὴν περβολὴν πιον βρεων ἀχθεσθέντες, αυτοῖς - ου-
τοὐς δεσποτα ἐπιτρώρα το εργον ἐπιτρεφάντων δὲ ἄντων, ἐπιδραμοντες εῖλον αυτο εἰ πανταχοθεν περβάντες το τεῖ
χος, ἐν γὰρ νάλωτον, τοῖς προεποχουσι χρησάμε- ξύλοις
actum et messela remensuriis. Urbi appropinquantibus, laevit ab equis descendere, et super herba viridi paulultu requiscere. Iuxta easteuum igitur Saeeos castrametantur, hostile quidem, nam a Syroanne stabat, Byzantinumque militem ad Selybrianos per emptionem vexandos susceperat, cetera eontemnendum, quod ipsum Per se exiguum quod incolae rudes ac imperiti, omnes siquidem erant rustici, quod muri humiles a demissi. Qui igitur Intus se Incluserant, uti semet ignorantes quique sibi imminebant ont mnentes ut nullius pretii, de muro cum insolentia voces contumeli a radentidem eontra imperatorem eiusque opias effundebant. Qui renidens ad convitia, ab astantibus quaerebat, multumne apud eos vini esset illis respondentibus, ne aquae quidem satis: Itaque, subiecit, herbis insaniam generantibus se ingurgitarent. Tum eos admoneri lubet, uti se modeste gerant et tingua eontineant; et eum prineipibus exercitus ad metas speeulandas digreditur. At n-fetiees illi aetat nihilo magis de protervitate et maledictis remi tere sed omnem in iis facultatem experiri. Iniuriarum magnitudine offensa gravius militum servitia dominos rogant, ut ipsis negotium vindieandi ommittanti Impetrant, et primo impetu, truncis ac tra-hibus obviis loe scalarum usi, muros, quod facile fuit, occupant
et ad diripiendos indigenas diseurrunti Forte in eas quadam ignis