장음표시 사용
181쪽
δέκα μνσα ἀπο δὲ του τοιουτου κακοχ τα τε σπλάγχνα καὶ σπλῆν κακῶς διατεθέντα, χρι και τελευτῆς -του τῆς κακώσεως ν ισχυσαν ἀπαλλαγῆνα ἀλλὰ πάνοις καὶ καθ'-5μερινοῖς γυμνασίοις μεθώδευε το κακον πως ἀναπνιαν ἐφη.
δέ γε πρεσβυτερος βασιλευς, καίτοι θαυμαζομνο ἐπι σεμνέσει, καὶ δεινος δοκῶν ἐκ τῶν πραχ3ιάτων συνεῖναι τὸ δέον,ορων τον θρονον πλήθει τε στραπῶς καὶ προθυμία καὶ ἀν- δρία τῆ προς τὰς μάχας προέχοντα πολλρ τῶν πτου, και Daoδικαιος ων προσδέξασθαι τὴν εἰρήνην, ἐπεὶ καὶ μετὰ καλουτον σχήματος ἐγίνετο, δεομένων ἐκεινων ὁ δὲ Minois ais etfθωσεν ἀποκρισεως υδεμιας τους - τῆ εἰρὴ ἀφισρώνους πρέπεις, χρονου δὲ παρωληκοτος πολ λου, πέπερι νεν ἀπράκτους ἐνῆγε δὲ αυτον προς το μῶλλον τον πολεμον αἱρεῖσθαι a5μάλιστα μεν καὶ του Ἀργιάννη α ξις προ αννον, μου τι καὶ ἀξιόλογον οντος προσδοκίμου πραττειν - μιστα δικα τὰ νεωτερισθεντα ἐν τῆ m ny ο γαρ Παλαιολογος Ἀνδρονικος ὁ ριθας στρατοπεδαρχης παρα βασιλέως τον νέουτων κατα την ' μδοπον ἐπαρχιῶν Στενιμάχου αἰ Πεπαίνης
aoπολεων αὐτῶν-λλων φρουριων ου ὀλιγων οντων, καὶ τῆς ἐν αυιοῖς στρατιας πολλῆς τε καὶ μαχιμιωτ-ης ουσος ηπεριων ἀποσταλεὶς τους sia δωροι καὶ ποσχέσεσι πει σας, στι δ'ους και βιασάμενος, τψ πρεσβυτέρι προσεποίησε βασιλεL P. Mδῆ ου φαυλας ἐνεποιησεν αυτε ἐλπιδας του στεριμενησε us
tr. δεομένου ἐκείνου male οὐ D. P. undecim divexavi Post istuc malum ex intestinis et splene, quoad vixit, laboravi Verumtamen aliquid operis facienuo, et assiduis exercitationibus consequebatur, ut spiritum ducere posse At
enim senior imperator, quamquam excellenti prudentia ruatus, et quid tali tempore agendum esset, seire posse videretur, eum neρο-
tem numero copiorum, alacritate, virtuteave multum superare cer
neret, ac proinde pacem accipere merito ebuisset idque bono eo-iore, quia rogatus esset videlicet, diu legatos nullo responso dignatus, tandem re insecta ab se dimisit Bellandi autem cupidit tem Symiannis accessio augebat, a quo singularia quaedam et memorabilia exspectabat potissimum vero quae in Rhodopes provinciis novabantur. Etenim Andronicus Palaeol'Us magnus strato-Pedarcha a iuniore imperatore missus, ut Stenimachi et Iepaenes urbi, et eastellorum non paucorum, quique in iis erant multorum sortisvmorumque militum praesidem ac ducem ageret, alios donis ac promissis per uos, alios vi et minis eoactos, ad senioris au--ritatem fidemque tradux astu suo vili spem cinxia naen ς
182쪽
νiam nieeit Nepos Didymotita in hiberitis erat, eum Symiatin meraclea Byzantium excurrens et quidquid hi inveniret militum assumens, Thraciae oppida, quae se iuniori subdiderant, invasit. Ac Primum quidem pro et Garellam veritus ne illius amicitiam sequerentur equitatum peditatumque misit, qui excursionibus Didymoticho resisterent. Postea Rhaedestum adortus eorrupto me siuio ut erat harum artium auidus eam occupavi Hinc Bizyensem agrum depopulatus, Semenigium eontendit, oppidumque De deditionem recepi Post Byzantium abiit ubi diebus aliquot ex stis, elybriam infestum agmen duxit Selybrianis portas audentinu. licinum urbi oppidum, Saecos appellatum et ab aratoribus navitatum, ipsis dedentibus aecepit relictaque ibi manu, quavdetynrranos incursando Premeret, quod illi maxime, tam occultoqu'm aperte fecerunt, Byzantium redii Interim hiems exivit Indi ione quinta. Vere iam incipiente, principio arti a iuniore im- Peratore perditionis eius provincias litterae mittuntur, quibus milite
tr . 'ς v quintum Didymouehum evocantur. Omnes die
a. cum desceretur argento imperator, quo onducuuci mili
183쪽
σαν κωμών, τῶν τε παρὰ τον πρεσβυτέρου βασιλέως στρατι-
λων μιζομένων , καὶ τῶν παρὰ του νέον προς φυλακὴν ἐκ- πη-μένων ἀνεπτω. τὰ αὐτῶν καὶ ποντων πλεονεν, τρατιωτικῆ, και -δὸν ἄμινον διατιθέντων πιον πολε ων, ἡνιατο καὶ κατετρίβετο φροντίσιν, ὁθεν - εὐπορήσειε χρη-ων σκωπων. ὁρων δὲ ἄοτον ο μέγας δομωτικος --ουν, τὴν δὲ αἰτώ
των χρη-- ελοντος ι το μὴ - δημοσια εἰσπεπραχθαι, καὶ τὴν εἰς τὸν στρατιὰν ἀπαραμητον τῶν αναλωματων κρειαν ἀλλ' πωμ' ο μώνας δοριωτικος εἶπε ' τὴν τοιαυχν ἀπ P.Mρίαν - χρημάτων σανως εἰδως, αμα τήν σὲ τὰ γράμματα ἐκ- 1s-ποριφέναι ἀθροίζεσθαι κελευοντα τὴν στρατιὰν, και χρήματα ἐκ eo ἰδιων συνεπορισάμην ἀρκέσοντα προς τῆν χρα- καὶ οὐδέν ἐστιν ἐνειον ἔτι ἡ πιον στρατι-- λαστον τονωτοτε νημένον ἀριθμον τῆς ραοθοφορας ἐπόρον, λαμβάνω
νει καὶ γενήσεται εἰς δευτέραν ἡ καὶ τρίτην ἡμέραν, και
ἀ- πάν- ἐλαττονων ἐσομένων δυσχεραίνω δ' οὐ μετριοππω προς τουτο, σα τε - δε - δ στου στρος Ἀδριανοουπολινηλειμεν, εἰς τὰς κοινὰς χρείας ἐξαναλώσας σκοπων, καὶ α νυν
em demereretur: pensiones enisu. publieae exactae non erant, Parum Propter tumultus bellicos, partim quia et agrestium, aut plurimum Pendere consueverunt, alii suis Minus pulsi, alii a militibus sevi ris direpti erant et quos iunior ad ustodiam miserat, militari avaritia res eorum ferebant agebantque, a quibus nihilo mitius, quam ab hostibus tractabantur,) moerorem capiebat, et sollicitudine exed ritur, cireumapiesens, unde sumptum nancisceretur Meditabundum ac tristem intuens magnus domesticus et eausae nesesus, quid eumae at sciscitatur. Invia pecuniae, inquit, propterea quod Vectigalia eoacta non sunt, et quam deprecari non licet, stipendiorum Iersolvendorum necessitas. Atqui ego, excipit magnus domesticus,uius inopiae probe eonaeius, simul a litteras ad evocandum exercitum misisti, pecuniam necessariam de meis omparavi, et amplius nihil opus est, quam ut miles unusquisque veniat, destinatamque
mereedem tollat id quod vel eras, vel perendie fieri poteriti Quare hae de ausa ne te exerucies. Tum imperator Quid tandem satis de tuo in me amor dies potest Aegre autem mihi t. alde ob hoc quoaue, quod quantum de saeultatibus tuis inde ab adventu
nostro A ianopolin ad ommunem usum impenderis, et quas nunc
184쪽
μάτων το ἐν τοσουτοις σε χρημασι ζημιουσθαι καθικνεῖται
μου τῆς φυχῆς T παρουσα χε αυτοῖς διαλεγομένοις καὶ ητου μεγαλου δομεστικον μῆτηρ a Παλαιολογινω Θεοδώρα s,,αλλ' ἔγωγε δεῖπεν ου ζημιαν ῆγημαι, το ἀναυσκειν ἐν το τοιουτοις, ἀλλα πάντων κερδῶν λυσιτελεστατον τε ψώ καὶ -- φρονέστατον εἰ γαρ λυτρον φυχῆς ἀνδρος ὁ διος πλουτος, ανθ' ωπὸ τῶν διων τις αμαρτημάτων, α συπερ του ζῆν ἀνα
λώση, οὐ ζημίαν τὴν δαπάν ν , ἀλλὰ κέρδος γεῖσθαι χρὴ io
ἄλλως τε καὶ τῶν ἱερῶν διδασκοντων λογίων, ως , που ὁ θ - σαυρος μῶν ἐκεrεσται καλὴ καρδία μων, παρα σοὶ βασιλευ, ἐπειδὴ συ 'σαυρο αντου, καὶ ἡ καρδία του μεγάλου
δομεστίκου σται τουτον δε οντος ἀληθους, πιο αλλων πάντων χρωμάτων ώς οὐδε- καταφρονησε καἰ χωρὶς δε τουτω- is H, αν φειδομενοι των χρημάτων κινδυνευσητε περὶ το Θ, οκευδηλον, τι, θανόντων μων ἀτίρμως, παρ'Ἀλλοις στω τὰ
χρηματα, ἴσως δε καὶ πολεμιωτάτοις L φείδεσθε τοιγαρουν
λεμον ὴ λυσιτελεῖ διάθησθε υμῖν. o κθ. Eni τουτοις αυτῆ χάριτας μολπὴσας ο βασίλευς, uro ἐξελθων ἐβουλευετο μετα των ἐν ἐλει εἰ χρη προτερον ἐπι
ωπρω κα Γαρέλλαν, ἡ ἐπὶ τὰς ἀφεστηκυίας πορρωτέρω των
ri. Matth. 6. D. P. quam ipsa pecuniae difficulias, pungit a venieat animum meunt,
te tantum rei nummariae dispendium mea causa perpeti. Huic col Ioquio Theodora Palaeologiua, magni domestici mater, praesens i tererat, quae sic orsa est: quidem ego talibus in rebus sumptum impendere nullum dispendium, immo oro omnim quaestuum quaestuosissimum atque prudentissimum iudico. Si enim pretium redemtionis animae hominis sunt ipsius divitiae, sive quis pro emath suis, sive pro vita sua quippiam erogaverit, hau in damnis illa erogatio, sed in lucris deputanda est. Adhoc, cum divinae scriptu- rae doceant, ubi thesaurus vester sit, ibi cor vestrum esse, apud te imperator, quoniam tu thesaurus magni domestici es, etiam colleius erit ouo cum ita sit, eteram pecuniam ut rem nihil eo temnet sed haec mittamus. Si nummis parcentes, in vitae diserimen incidatis, a non clarum est, vobis cum dedecore mortuis, Vestras ad alios et forsitan ad inimicissimos translatum iri pecunias 'Proinde ne vel corporibus, vel pecuniae parcitote, quoad euum hoc ad molumentum Vestrum accommodaveritis. 29. Gratiis matronae actis, egreditur imperator, et eum Primoribus in consilium venit, priusne pro et Garellam, an exercitum ad ulteriorea vettales deserviees aduueat quod hae minus nocta erat,
185쪽
καὶ καρτερωτάτων ἀπο τε το των τειχῶν κατασκευῆς καὶ τῆς ἐγκαθιδρυριένης δυνάριεως ουσων ἐδοκε δὴ ἐπ υπρω ἐλθεῖν 5πρωτον καὶ αραντες ἐκ δεδυμοτειχου, ἐπεὶ πάντα παρεσκευαστο, α προς το μισθοφορικον το χρυσιον διενεμηθη, λβον P Mἐπὶ πραο στρατοπεδευσαμένων δε ἐκεῖ, πέριμνας ὁ βασιλευς ησπάζετο τους ἐπὶ των τειχῶν, καὶ προς το μάχης χωρὶς αν-
τω με χειρει παραδιεινα το πολισμα πειλιν, Ῥυτε μαρτη- 1πικέναι φάσκων αυτους ουδεν, υτ αυτον οπιζεσθαι προ αυ-
et oος, ἀλλὰ τὴν αἰτιαν τῆς ἀποστα α ἐπὶ τον βια κατασχοντα, ου ἐπ' αὐτους ειναι τους ἐναγκασμένους διοπερ καὶ εἰ προσχωρῆσαιεν ἀμαχεῖ πολλαῖς ευεργεσιαι ἀριεινεσθυι ιναι δικαιος. οἱ δ' ἐπὶ του τείχους ει ς ουδ ολους ἀναμειναντες 15ἀκουσαι τους παρα βασιλέως λογους κακῶς τε φασκον ῆκειν αυτον καὶ τους ἀπάτης γέμοντας τουτουσὶ λογους - ἐκειρονοις, υτ δεδοικοσιν υτ προς ἀπάτην ουσιν ευκόλοις, αλλ' sότεροι μαλλον προσῆκεικ. λέγειν αυτοὶ δε τω τε πεπιστευκρου τὴν πιστιν τορησειν , καὶ το φρουριον φυλάξειν ἀσφαλῶς.
Mβασιλευς δ αυθις ποιμνας ἐτέρους, μὴ το κακῶς παθεῖν συγ-εβουλευεν λέσθαι μαλλον ἐξ ἀβουλίας, δενὸν ne τε κινδυνων εἶναι καὶ παθεῖν υ των δὲ βριστικῶς ἀποκριναμένων, καὶ λίθοις καὶ βελεσι τους ἀπεσταλμένους βαλοντων, τερον τε μηδένα προ αυτους ἔκειν παραγγειλάντων, - αυτον αποκτε-
ἀνοικτων, ἐπεὶ μῆ λοπις ώρα πείθειν δυνατος, ὁ βασιλευς,
et capi facilius possent, illae et plus nocerent, et cum structura moenium, tum militari intus praesidio essent validissimae. Stetit sententia, prius pro aggrediendos Paratis omnibus et pecunia in stipendia numerata , Didymoticho illuc movent: ubi castris communitis, eaduceatorem mittit imperator, qui pro muris stantes salutet, et ad urbem sine dimicatione dedendam impellat, dicatque, non eos desiquisse quidquam , nec imperatorem ipsis irasci sed culpam defectionis penes eum esse , qui Melicere coegisset, 'non penes illos, qui eoacti fuissenti Quamobrem si positis armis, ad fidem officiumque redirent, multa beneficia promerituros. At enim qui in muris raut, ne totum quidem, quod dicebatur, audire sustinentes, maligne ipsum enire succiamabant, et cantilenam istanc non sibi, qui omni essent expertes metu nec dolis dAudi facile possent, sed aliis potius debere occinere se reditori auo fidem et o pidum tuto servaturos. Iterato mittuntur alii, qui suadeant, ne consilio malo pravoque maleficia quam beneficia, eum possint, experiri malin quibus contumeliose respondentibus , lapidibusque et iaculis eaduceatores appetentibus, cd. Mero quemquam ad se mitti stantitas, nisi eum occisum ἀ-
186쪽
A.c. 3aa- μακας ἐκέλευσεν λοιριασθῆναι, ἐς τὴν στεραίαν ἐσομένης στειχομαχώς. ὁρωντες δὲ οἱ ἀπο του τείχους τὰς κλίμακας --τασκευαζομένας, ως ἀνταποις ἐπιχειρουντων κατεγέλων, ου μονον τῆ ἀσφαλεία των τειχήν, ἀλλὰ καὶ τ πλήει τῶν στρω--των οἰ μνοι περιγενήσεσθοι του πολέμου ἰσαν γαρ Pras ἐκ Βυζαντίου κατὰ συμμαχιαν ἀφιγμένοι, μεῖς μὰν εἴκονικα διοικοσιοι, καὶ πεζά τοξοται τουτων εικοσιν ἐλάσσους ἀγαθοὶ τοξευειν, πλώοι τε οἱ ἐκ μηχανων ἀφιέντες βέλη τρια- πωτα, ἐξ ἀν εἷς is xv ευστονος τῶν λων μῶλλον διαβεβο-ητο βάλλειν ἐγχώριοί τε ἱππεῖς κατον πλισμένοι, τοξοται rox τε - ἐλθοι καὶ σφενδονῆται, οὐ μονον ἐπώριοι, αλλὰ κώτῶν περιοίκων πλεῖστοι διὰ τσν πολεμον συνελθοντες καὶ ρο- πεία πολλ' οἷς ἐθάρρουν, εἰ μητι ἄλλο, το γουν ἁλῶναι ραδέος διαφυγεῖν ἄμα δὲ Mea εἰς τὴν στεραιαν or τε ne Bis καὶ οι an τῶν τειχων παρετάττοντο προς μάχην καὶ γε- sνομένης καρτερ-άτης τειχομαχίας, μέχρι κεν βδο ιη ινρας ἀντέσχον οἱ ἀπο τῶν τειχ- ἀμυνομενοι προθυμως επειτα οἱ του νέου βασιλέως ἀνδρι ιν τε καὶ τολμη τῶν ἀντιτεταγμένων έπερσχαντες - τὰς κλίμακας τοῖς τείχεσι προσερείσαντες, τὸ πολισμα εῖλον καὶ διήρπασαν αὐτο δείσας δὲ Ῥασιλευ aovri μὴ πάντων χρημάτων διαφθαρέντων, ἀνάστατος μηται Ἀαρως, ἐκέλευσε του καρπους μη διαφθείρειν, πως χορους ἀφορμὰς οι Ἀπριοι του ζῆν, μὴ ἐκλιπωσι τ αστυ ἀπέθανον μντοι ἐν τῆ τειχηι se πλαρον ενος πλιτον των ἐκ Βυ-
ent; qui se verbis nihil proseere videbat imperator, scalas ad mo Q nia postridie conscendenda parari iussit. Quod eum emerent, qui In moenibus stabant, hostium conatum ut inanem irridebant, murorum excelsitate a firmitate propugnatorumque multitudine se ine Iugnabiles ore confidentes. Nam auxiliares Byranti equites erant ueeni et viceni pedites sagittarii dueeni liaue peritissimi gravia armaturae, qui e machinis tela torquebant triginta e quibus unus a dexteritate destinata seriendi prae aliis Hebrabatur. Equites indigenae cataphracti centum, sagittarii non pauci, et funditores non Indigenae modo, sed etiam e finitimis locis quamplurimi, quos bel- Ium exciverat, et levis armaturae multi, quibus omnibus, si nihil aliud, eerte ne aperentur se facile consecuturos sperabant. Postridie albente melo quique foris quique intus in moenibus erant, ad Pugnam instruebantur. Et eum usque ad horam feetimam acerrim seret oppugnatio, oppidant se atrenue tuebantur. Ad extremum imperatorii sortitudine et audacia adversariis superiorea, scalis Pplicitis oppidulum capiunt ae diripiunt. Ibi timens imperator, Re rerhus omnibus disperditis, Aprus ad solitudinem redigeretur, frugibus emit ut habentes vitae subsidium Apri ne dissugerent. In ea
187쪽
5πέας τε κα πεζους δήσαντες οἱ στρατιωται εἶχον εἰς τρωπει ἡμέραν τους αἰχμαλώτους στρατ-τας ὁ βασιλευς κελευσας
αὐτω παραστῆναι, διείλεκται Ουτως' -- συνετως υτ συμφεροντως πεπραχατε μῖν αὐτοῖς φ ὴμων προσαγορευο μνοε φιλιος, εἰς λοιδορίας αυτοὶ τραπομενοι και βρεις. το μὲν
xoγαρ μὴ καταπλήττεσθαι τους ἐπιόντας ἀλλ' ἐγκαρτερεῖν ἀμ- νομένους, ἀνδρια αν τις τιθείς - δι βρ ειν τε καὶ κομ-Bπάζειν ἀπο τῶν τειχων, καὶ θρασους καὶ παρανοίας διὸ καὶ συμβουλευσαι- αν ἡμῖν, εἴγε πειθησει, ἀνδρίελμὸν καὶ τολμηκα χειρὸς ποι ἀνθιστασθαι τοῖς πολεμουσι, λογοι δὲ --a5φρονεῖν - γαρ η ἀπο - λέγων ἀκολασία, η διὰ τῶν προνδὲ ερι-ιρία καταδεχροτει τον ἐπιόντας δοριαλ-ον μὲν ων
μου ἐγω δὲ - - κακῆ τῶν Ῥωμαίων στρατευων, ἀφιημε ἐλευθέρους εἰ μὲν ουν re ἐμοὶ στρατευεσθαι βουλεσθε, προ-οονοίας τε ἀξιώσω τῆς προσηκουσης, καὶ τοῖς οἰκειοτατοι ἐντα- ξω- εἰ δ' οἱκαδε ἀπελλει, καὶ ουτως εν ποιησας ἀποπέρι m. 'Προσκυνήσαντες διὰ στρατι-αι καὶ τῆς εὐεργεσίας χάριν cευφημήσαντες πολλῶ καιρον ἐξαροπαν εἰς διάσκεψιν. διασκε- νάμενοι δὲ, των ὀππέων μιν μειναν ἐλθοι, τῶν πλειονων
amnaturae gravis desideratus est, et eum a Latino quodam secundum Pugnam interemptum , quippe a quo ipse eum aliis multis esset ui oneratus utrimque tamen Vulnerati non pauci. Victores Byzantinia equitibus iuxta ac peditibus vincula inieeerunt. Tertio die aptivis malitibus in medium produci iussis, imperator ad eos huiuscemodi verba locutus est: Neque prudenter, neque e re vestra factum, quod a nobis amice appellati, eonvitia et iniuria res posuistis. Nam hosto Instante non percelli, sed constanti animo se defendere, hoc virtuti alios autem maledictis incessere et erepare magniloqua de moenibus, confidentiae et amentiae adscribitur. Quare si me audi- atis, sortiter audendo et manu prompta hostem reprimetis, verbia moderabimini: quando non verborum petulantia , sed ipse saetorum sensus invadentem terrifiea Iam in vos captivos statuere Iege belum lice Verum ego, qui meis armis osseere Romanis minime quaero , vos libertate dono. Si sub signis meis militare vultu, -- ni , ut decet, eurae eritis, et vos inter familiarissimos reeipiam rain domum redire, etiam si benigne dimittam. Milites imperatorem Venerati elusque meritum multis landibus prosecuti, spatium ad deliberandum petiverunt Re deliberata, aues equites manserunt: pedite ferme omnes sub eo merere Instituerunt quos amin. -
188쪽
A. Ἀ3aa απελωντων οἰ πεζοὶ δὲ πλὴν ὀλιγ- --κ εῖλοντο δουλεύειν τῆ βασιλεῖ οἷς καὶ μισθον λήσιον ταξας, ἐνέγραφε τοῖς
οἰκέταις τους δ' ἀπελθόντας ἐφωδιασε χρυσαν. ρων δὲ τοναλλον μιλον τῶν Ἀπριων , ανδρας μου κα γυναειας καὶ παῖδας γυμνους καὶ ἀπορους περιιοντας καὶ λοφυρομένους5 τὴν αποστέρησιν των οντων, τους λογάδας τῆς στρατῶς πάν-Dτας καὶ τους ἐν τέλει συναγαγών, ,δικαιον ἐστιν Ἀφ' ,πολλοῖς αὐ-εγάλοις γερον νηργετηκοτος μῶς του θεοι , αἰαντους ἀξιον τῆς ευεργεσιας φανῆναι το γαρ μήτε τὴν ἐροκαθεμωσαν πολλήν τε καὶ ἀξιόμαχον ουσαν στρατιὰν, μητε Io τὴν ἀσφάλειαν καὶ το φος των τειχων, μήτ' ἄλλο μηδεν ἐμποδιον ὴμῖν γενέσθαι προς τὸ μὴ τους αυθάδεις τουτουσὶ τιμωρήσασθαι καὶ βραπῆς, ου ἄλλου τινος ἡ τῆς του κρει- τονος ευεργεσιας ἄν τις λογιζοιτο δικαιέος το δ αυθις ἐν Ου- τω καρτερ τειχομαχι καὶ ἁλώσει πολεως υῖτε φιῶν τινὰς, is
οπερ ἐν εἰκος, ἀποθανεῖν, μητε τῶν εαλωκόσων nοκτειναντας
οριο φυλοι αῖμασι a ρανθῆναι, τῆς πολλῆς περ ηιιῶς προνοιας καὶ κηδεμονιας του θεου χρὴ τοιγαρουν καὶ πῶς νικήσαν- P. πτας ἐπικαροφθῆναι ταῖς συμφοραῖς τῶν ἀτυχησάντων, προς ριεν γὰρ τους βαρβάρους χρι παντος πολεμεῖν δεῖ προς Maoτους ὁμοφυλους ἄχρι του κρειττονος, καὶ μεταδουναι λαστον
ἐκ των λαφυρων καθ' ωον ἄν ωροῖτο τοῖ αἰχμαλωτοις τρια- τα μέγιστα κερδανεῖτε ' θεόν τε ἱ λεω ἱαυτοῖς προπαρασκευασάμενοι, τον εἰς τους ἀτYχουντας ελεον οἰκειουμενον καὶ
eret stipendio, in album suorum retulit, et diseedentibus Ius
anrum in viaticum contulit. Cum autem conspieeret priorum insebam viros simul a mulieres, item Pueros paene nudo , omnium es
nos ambulantes, seque honis suis despoliatos lamentantes, ducibus et nobilibus advocatis: Iustum est, inquit, cum hodierno die tot et tam insignibus a Deo beneficiis ornati simus, ut iisdem digni videamur. Etenim quod neque tam magna et nostro arti conserenda manus intus, neque tam alta ac tuta moenia, neque aliud quidquam impedimento nobis fuit, quo minus arrogantes istos et Protervos ulcisceremur, nullius nisi divini numinis liberalitati iure tribuendum es Rursus in tam infesta oppugnatioue et urbis occu
patione nostrum neque quemquam, ut consentaneum erat, cecidisse,
neque per eaedem ullius captivorum civili sanguine pollutum esse, egregiam erga nos Dei providentiam curamque significat. Itaque et nos victores miserorum calamitatibus ad misericordiam inflecti oportet, contra barbaros sane bello intemeein pugnandum contra 'Populares autem usque dum vineas, et pars de praeda captivis aquolibet, quantam voluerit, restituenda est. Tria utin hona maxima hinc vobis luero apponentur Deum propitium habebitis, qui in auctos navatam misericordiam, tamquam sibi praestitam, πα-
189쪽
μενον ἀμειβεσθαι και τὴν μετέραν τρώνεων προσκτώμενοι,
περι πλειστο ποιουμένου τὴν ευεργεσιαν των αἰχμαλώτωUV. a
καὶ τριτον μῖν ἐαυτοῖς ἀνδριας ἄμα καὶ μεγαλο ροχίας δοξαν
5περιποιουμενοι, ἀνδρια νικήσαντες τους ἀντιτεταγμένους, ἐλευ-Bθερια δὲ γνωμης καὶ μεγαλομνυχι ρ ν ως πολεμίοις, ἀλλ' ώς
ὁμοφυλοι καὶ ἀτυχουσι την δυνατὴν προνοιαν εἰσενεγκοντες. τοιαυτα παραινέσαντος του βασιλέως, Ῥυτι, διετέθησαν ηστρατια, ὁοῦ παντας με, ἐκ τῶν λανυρων μεταδουναι τοῖς
νά-ριοις οσοι δὲ καὶ προς τὸ ἀγαλεργεῖν ἐφιλοτιμουντο, τους δεσποτας ἀνερευνησαντες τῶν παρ' αυτοῖς λαφυρων, ἀπέδοσαν παντα , μηδενὸς ἀποστερήσαντες.
λ 'E δὲ ημέραις μετω τὴν ἄλαψιν ἐνστρατοπεδευσάμενοι Ἀπρφ, τῆ βδομη αραντες ἐστρατοπέδευσαν - Γα-i Μέλλη οἱ ταυτην ὁ οἰκουντες, ιτε κα ευνοικως διακείμενοι προς τὸν νέον βασιλέα, ιτε καὶ παρα των Ἀπριων διδαχθέντες σωφρονεῖν, ἄμα τῆ προσκληθῆναι προσεχωρησαν τρνὼν βασιλεῖ καὶ παρέδοσαν αυτους ἀμαχεί. πολλαῖς δὴ ἀμει ινάμενος αὐτους ὁ βασιλευς εὐεργεσίαις, αρας ἐκεῖθεν,αοῆλθεν εἰς Ῥαιδε-όν. προσχωρησάντων δε καὶ 'Pαιδεστη-I νῶν, ἐπεὶ καὶ προς αυτους την εἰς τὸ ευποιεῖν ἐπεδείξατο φιλοτιμαν, ἐλθεν εἰς Σερμοζιον προσχωρησαντος δὲ καὶ αντον, τὴν προς Σηλυβρια ξει Σηλυβριανον ἀν λακα τῆς
εἰς αυτο ευνοίας παρα τῆς ἐκ Βυζαντίου στρατιας ἐζημι - ,α5ωνται τον ζειμῶνος τὴν χώραν κατατρεχοντων, νεργεσίαις
tat atque in hae vita longe pluribus et post obit a remunerari promit . tit; deinde nostram quom e amicitiam assequemini, quibus nihil est antiquius, quam de captivis bene mereri postremo sortitudinis et magnanimitatis gloriam vobis ipsi parietis illi , quoniam hostes debellastis huius, quoniam ingenua et Oeelsa mente non ut hostes male multastis; sed tamquam civibus et cognatis, quam licuit, euram adhibuistis. Hac cohortatione adeo permotus est miles. ut nemo non aliquid de praeda redderet Qui vero benefacere gloriosum sibi duc ant, inquisitis dominis quidquid adepti fuissent sp Iiorem, nihil sibi retinentis, fideliter restituebant. 3o. Diebus omnino sex ab oppido recepto pri commoratus, s ptimo ad Garellam castra posui Cives sive quod ceteroqui imp ratorem diligerent, sive quod priorum malo docti saperent, simul atque invitati sunt, in eius fidem pacifice transierunti Quibus ampleuratiis relatis, haedestum perrexiti Dedentibus se perinde ha destinis , declarato illis quoque ardenti benefaciendi studio, e gentatum progressus est. Quo etiam se tradente, iter elybriam eonvertit Selybrianis propter fidem erga se a militibus Bygantinis, Per hiemem fine eorum incursantibus, detrimentis affectis, gratias
190쪽
A.c. Iaa και εὐχαριστίαις ἀμειφομενος ἐγγυς δὲ Σηλοβρεις γενομένοις
εδοξε καταβάντα των ἴ-ων διαναπαυσασθαι μιαρον στρωτοπεδευονται δὴ παρα τψ φρουρὰν - - πολεμ ιν misis τε διὰ το υργώ- μὸν προσχωρῆσαι, καὶ τους ἐκ Βυζαντιουστρατιλας ἐπὶ τε Σηλυβριανους περδέχεσθαι κατατρέχειν SP. 90 καταφρονουμένεν δὲ ἄλλως διά τε τῆν ὀλιγοτητα καὶ ἀπειρίαν τῶν ἐνοικονντων, ἀγροται γὰρ ἐσαν πάντες γηπονοι, καὶ τὴν φαυλοτητα τῶν τειχῶν οὶ δ' ἐν αυτ τψ φρουριεν ἐγκεκλεισμένοι, σπερ ἀγνοήσαντες εαυτους καὶ τῶν περιαειμώνων - ουδενων καταφρονουντες, βριέον τε ἀπο ου τείχω καὶ muro λὰς κατέχεον λοιδοριας καὶ βασιλέως καὶ. των συνὀντων.
λώας δὲ ἐφ' οἷς βρωτο ὁ βασιλευς, εἰ ἀνος εῖν πολυς παρ'
αὐτοδι, ἐπυνθάνετο των παροντων τῶν δὲ Ουδ αρ--τως --πορεῖν δατος ἀποκριναμένων, ουκου εν ,,τῶν Bλεν που σων ἐνεπλωθησαν βααγων. κελευσας δὲ αυτοῖς τινα Is παραινέσαι καὶ σωφρπνεῖν καὶ σιγρν αυτος ἄμα τοῖς αρο--προς ἐπίσκε νιν ἐωεσαν τῶν σκοπῶν . οἱ δὲ δυστυχεῖς ἐκεῖνοι Noto ουδεν μαλλον φίεσαν τῶν βρεων καὶ τῶν φωνῶν,
ἀλλ' ἐχρῶντο πάση δυνάμιει το δὲ τῶν στρατιωπῶν οἰκ- ον προς την περβολὴν των βρεων ἀχθεσθέντες, αλοῖς ξιο--τους δεσποτα ἐπιτρέψαι το εργον ἐπιτρεφάντων δὲ ἄωτῶν, ἐπιδραριοντες εἷλον αυτο εἰ πανταχοθεν περβάντες το ετ χος, πνοα ενάλωτον, τοῖς προ- ζουσι χρησάμενοι ξολοις
acturiis et beneficia remensurias Urbi appropinquantibus, laevit ab equis descendere, et super herba viridi paululum requiscere. Iuxta castellum igitur Saceos astrametantur, hostile quidem, nam a Symianne stabat, Byzantinumque militem ad Selybrianos per eruptionem Vexandos susceperat, cetera eontemnendum, quod ipsum Per se exiguum quod incolae rudes ac imperiti, omnes siquidem erant rustici, quod muri humiles ac demissi. Qui igitur intus ae Incluserant, ut semet ignorantes quique sibi imminebant ont mnentes ut nullius pretii, de muro eum insolentia voce eontumeli a radentidem contra imperatorem eiusque copias effundebant. Qui renidens ad conviva, ab astantibus quaerebat, multumne apud eos vini esset illis respondentibus, ne aquae quidem satis: Itaque, subiecit, herbis insaniam generantibus se ingurgitarenti Tum eos admoneri iubet, uti se modeste gerant et lingua eontineant; et eum principibus exercitus ad metas speculandas digreditur. At infelices tui Sami nihilo magis de protem itate et maledictis remi tere sed omnem in iis aeultatem experiri. Iniuriarum magnitudine offensa gravius militum servitia dominos rogant, ut ipsis negotium vindicandi ommittanti Impetrant, et primo impetu, truncis a trabibus obviis loco scalarum usi, muros, quod ineste suit, occuPante ad diripiendos indigenas diseurrvnc Forte in e a quadam ignis