장음표시 사용
311쪽
- M ἐδόκει πρωτον εἰς Βυζάντιον ἐλθεῖν, αραν-Α. c. 32 τε ἐκ 'Pηγιο ἄμια τριακοσιοις καὶ χιώοις λογάσιν, ους πον, Cτην ἐς Βυζάντιον ἐπορευοντο. μετὰ δὲ τ τὸν αοτωτ έφυ-V iis ραν διελθεῖν, παρὰ τῶν ἐν νζαντ- βασιλέως φιχων με γραμματα προς βασιλέα, πάντα κατὰ μέρος διεζιοντα, ὁπως τε οἱ ἀφιγμένος πρέσβεις οὐδ' ἐρωτησεως προς βασιλέως ἀζ-θεῖεν του πρε-τέρου, οσα τε δυσχεράνας ὁ πατριάρχης τουτου ἔνεκα ἐποι προς βασιλέα καὶ Αν τυχοι τῶν πο- κρισεων, κα τελευταῖον, ω αυτος τε καὶ οἱ συμμετασχοντες
ioαδτρ τῆς προς βασιλέα ἀπολογια ειρχει ν τον μεν ἐν πέμ-Dφαντι τὰ γράμματα βασιλευς διὰ του κεκομικοτος τῆς εἰς αυτο ευνοίας ἀντέπεμπε χάριτας πολλὰς τοῖς δὲ ἀμφ αντον ἐκέλευε τὰ πλα περιθέσθαι, Ῥομιζων, ου ἀσφαλὲς ειναιου δ' ἐμπειριας στρατιοπικῆς διὰ πολεμίας ἰοντας ἀφράκτους 15χωρεῖ ai πλιζοντο πάντες ὐπροσετάχθησαν ia δε πλη- σιον γένοντο τῶν Βυζαντιου τειρον, τὴν στρατιὰν μὲν στ σε βασιλευς ἀποπέρων αντος δ' ἄμα τε μεγάλε δομεστικωκαὶ πρωτοστράτορι καὶ στρατιώτας τέρους τριάκοντα παρα
λαβών, ἰλθεν ἐγγυς τειχῶν παρα τὴν τῆς Γυρολίμνης προ-
2οαγορευομένην πυλον ἐφ' eo αλλοι τε ησαν ὁπλισμένοι πολλοὶ καλαρχων αυτῶν της βασιλικης τραπέζης δομωτικος κας ὁ Μαρουλης, ον αυτος δι' εαυτου προσηγορευεν βασιλευς ὁ δ' ἀπεκρινατο μὲν ουδὸν προσεκυνε δὲ μανον P. I σιγη τὀ, τε γὰρ ως βασιλέα κα δεσποτο1ν αυτου δέος οὐ ἀμικρον ἐνεποιει προσαγορευσαι, την ἐκ βασιλέως του πρεσβυ-51. Ut primum statuemini Byetantium petere, motis Rhegio castras, eo intenderunt eum mille trecentis , quos ducebant, selectis militibus. Ponte transit , ab amicis ex urbe veniunt litterae, speciatim omnia recensentes , quomodo avus legatos reversos ne inte rogare quidem dignatus suisset; et quaenam patriarcha ob id suc-eensens ei dixerit; quid responsum sit ac postremo, ut ipse et socii respondere imperatori iuniori prohibiti in E igitur, a quo litterasaeeeperat, per illum ipsum, qui attulerat, de benevolentia declarata gratias ingentes egit suos arma induere iussit, ratus, nec tutum, nec usu militari consentaneum, per hostilia loca inermes incedere. Ut mari retantii in eo peetu fuerunt, exercitum imperator ultra Procedere vetuit ipse, magno domestico et protostratore comitibus, Praeterea triginta militibus, quamproxime iuxta portam Gyroii- mulam aceessit In muris cum alii multi conspiciebantur, tum dux eorum Phocas Marules, mensae imperatoriae domesticus, quem ore suo alutavit imperator. Ille nihil respondens, capite tantummodo inclinato honorem habuit. Etenim ut imperatorem ac dominum suum salutare, ne seniori poenas daret, admouum clamitabat et gerere
312쪽
- μονον ἰταμον δεινως, ἀλλα καὶ αυτρ μηδαμῶς προσῆκον,ατε πεπαιδευμένε περὶ τα τοιαυτα ἱκανῶς βασιλευς δὲ λ λευεν αντον πρὸς βασιλέα τον πάππον ἐλθοντα ἀπαγγ λαι,
ως ,δεῖταί σου βασιλευς ὁ σος πονος ἡ αντον κελευσακπρος σε ἐλθεῖν, ἡ εἰ- - δυσχερὲς, ἀλλὰ το γε δευτερον,
Bis ευεργεσίας μεγάλε μερει ταυτν avri χαριν καταθεῖναι,το, ἐλειντα αυτὸν ἐπὶ του πυργον τουτουὶ μικρα αττα --
λεχθῆναι προς ει ἡ εἰ μηδὲ τουτο δυνατον, τό γε τριτον, τον θεῖον αυτὴν Μαρκών προς αυτον ἀποστεῖλαι αρτίως μοντα Iota συμπαρδίας, ἄμα μὲν ἐπιθυμίαν ποντα αυτῶν συγγενέσθαι χρὀνον δη συχνον ἀποδημουντι, αμα δ' - χρῆται αυτόν καὶ πρεσβευτὴ προ αυτον ' ο μεν ου Μαρουλης εἰών, ως ποιησε τὸ κελευσθὲν ἀπῆλθεν. uέντοι Μαρκέ-σης Θεοδωρος οἰος βασιλέως ἐν του πρεσβυτέρον ἐκ βασιλLis δος Ηρηνης τῆς θυγατρος Μαρκων Μουντης Φαράντες του. -υμπαρδίας ἄρχοντος μέρους γεγενη-νος κατὰ δὲ μητρων V. io 7 κλῆρον εἰς συμπαρδίαν ἀπελθων, πεν ἐκεrτην μητροθεν
αντε προσηκουσαν ἄρχὴν του δὲ εἰς Βυζάmo ετωχου Cθων, ἄμα μεν ο νομενος τους συγγενεῖς, ἄμα δ Πνα καλοπαρὰ βασιλέως του πατρος ευεργετηθῆ τουτο δ' si αυτῆποιεῖν ἐξ εθους κατα τινας περιοδους λων. ὁ δὲ -ρουλης
μετα μικρον ἐκ βασιλέως ἐλων ἀπ πειλε - νιτ βασιλεῖ
5. In r. βασιλεύ. o. αδτos ut supra pro αδτφ. D. P. 6 Superius vocaverat Mona αρὰ Niceta autem μαρκέσιον Μιντ π ράντις M. P. a Velut erga privatum, non solum impudens saetum erat, sed etiam ut in huiusmodi morum ivilitate egregie iustituto, nequaquam eo venieba Iubet igitur nepos, ad avum abiens, ei suis verbis haec dicat Ora te nepos tuus, imperator, ut aut ipsum ad te accersas, aut si hoc dimetie, ipse progressus, de turri ac paucis te ali ruentem audias et hoc beneficium, quod illi pro magno erit, ne eneges. Quod si neque hoc fieri potest, saltem patruum eius inse
chionem, recens ex ombardia praesentem, ad eum mittas, quicum post longam absentiam sermonem conferre desiderat, et quo etiam Iegato ad te utatur Marules se rem curaturum ecipiens, abiit.
Marchio hic Theodorus senioris imperatoris filius, ex Irene marchionis Montis nati, qui partem ombardiae tenebat, filia proer atus. Qui in ombardiam prosectus , illic materna sorte ad sera volutum principatum regebati Per id vero tempus, uti post ali
quot annorum curriculum semper solebat, Byzantium Venerat simu ut consanguineos viseret, simul ut a patre munus beneficium
que cespere Paulo post virules ab imperatore regressus nuntiat, avum mandare, inde abscedata neve uitatur eius urbem sibi ara
313쪽
χωρεῖν, κηδ' ἱσταμενον αντον, τὴν αυτου πολιν περιποιεῖν ἔα- ἔξαπατωντα καὶ παραπείθοντα τον προστυχοντα. υτε
ἀποστελε προ αντον πλησίον δι--ου Μαρουλη καὶ Μαρκος τις Καβαλλαριος νομα κένος ὁ Καβαλλαριο του Βαρδαἔστώς - τῶν οἰκετῶν του πρεσβυτέρου βασιλέως ἄν, σκαμῆς Dκαὶ ἄπαιδευτως προ βασιλέα τον νέον εἶπεν αποχωρεῖν τῶν 1oἐνθένδε πρῶν κατεδηδοκέναι τὴν κεφαλvν την αυτου ἡδυ δὲ γελάσας ὁ βασιλευς ἐπὶ τῆ λογιν, αλλ' ο αν εῖν δυνατον iam is Μαρκε, τουτο ζῶν τε γαρ υκ αν καταφαροιμι τηνἐδίαν κεφαλην, καὶ ἀπο νοντα ὁμοίως ἀδυνατ-ερον τουτοπραττειν, ἴστε σε συμβαίνειν καὶ ἀμφοτέρωθεν ἐφευσθαι 'as ος μὲν ων Μαρκον τοιαυτα παίζων ειρηκεν ο βασιλευς, τον-ρουλην δὲ ἐκέλευεν ως ἐξ αὐτου τοιαυτα ἀπαγγέλλειν βασιλεῖ, ῶς αντος ἄν εἰδείη θεος, οἰδα δε καὶ αυτος, καὶ αυτων ἐμοὶ συνεπιμαρτυρουντων τῶν πραγματων, - ουδεν ἐνέλιπον προθυμίας ουδὲ σπουδῆς εἰς το πραττειν α τε προσέταττες καὶ μῆν σοι κατα γνωμην ἐλογιζομm δο οτι καὶ συ μαλλον ἄν εἰ-R IN δείης αυτ τῶν ἄλλων ἐχρην γάρ με δ' ουτω τα πράγματα φθονερος τις συνεσκευασε δαίμων, κανών μὲν ἐν τοῖς παρα σχῶσι καιροῖς ευνοίας ἄμα κα ευπειθείας της προ σε ἐπιδ δειγμα εργεν ἐπελά ν ἀν -οις δὲ συκοφάνταις καὶ si - 25ροις πεισθῶς κεκίνηκας αμις τον πολεμον τὸν προς ἐμὲ πολλὰ προτερον καὶ βουλευσάμενος καὶ συσκευάσας κα Ἀμ- ῶς
Tere, dum obvium quemque decipiat et fallae persuasione desudatimque enim fieri posse, ut ipse in moenia procedat, neque ut in 'gessum illi concedat, sed neque patruum missurum. Stabat proPterarulem Marcus quidam, eo nomento Caballarius, Bardae GDauarii filius, unus de imperatoris domestieis, qui stolide et imperiis imp Tatori iuniori, Recederet, priusquam auum ipse caput devorare Ad hoc verbum subridens ille, Atqui, Marce, inquit, non eat, ut hoc Possit. Nam vivus meum ipsius caput devorare neque , et mortuus muIto minus quivero ut te utrinque mentitum appareati calamo quidem ludens talia respondit Marulae autem suo nomine Vo haec reserenda dedit Seire Deum ipsum, seire etiam se, quod rea ipsae testentur, nihil se studii alacritatisque ad ea, quae alle mandasset sibique lacere ostendisset, exsequenda praetemisisse. xistimasse Porro eum quoque haec prae aliis aiare, ut oportebat: sed quoniam daemonis allevius invidia ita comparatum sit, ut amoris atque obedientiae anteliae suae erga ipsum argumenta ventis tradiderit, sycophantisque a perditis hominibus auscultans, multa prius ad edicandae enua. 37
314쪽
AX. 13a θένετο καταφανὰ ἐμοὶ ἐκ των εαλωκοτων γραμμάτων δ καὶ μετα τῶν προς ἐμὲ ἐλθοντιον αρχιερέων πεμφά σοι καὶ πολ- Βλὰ πολλάκις ἐριου δεηθέντος ου προσεδέξω τηνωρ ντη, καὶ νυν ἐλθοντος ἐνταυθor κανάπτομένου σου των γονάτων καὶ πάντα πράττοντος ἄστε τὴν ρηνον ιναι, Ῥυδεν μῶλλον φῆκαςs τῆς ργῆς, ἀλλ' ἄπρακτον ἀπεπέρι νω, ῶσπερ τι σκευος χρηστον ἀπορριμνας ηλπικα δ' ἐπὶ την δεδεμένην πάρδαλιν ῆνελωσας κατ' ἐμου ἰδου την με εἰρήνην καὶ τους δι' αυτὴν
γεγενημένους ορκους παραδιδωμι θερ, ον αντος ευ ορ- πάντα δὲ τω πάντα δικαίως κρινοντι ἀναθεὶς τα κατ' ore, roἀναγκαιως ηδε προ τον πολεμον χωρῶ πέποιθα δὲ Οος, λιγου παρελθοντος χρονου, Ῥυδ αυτος ἀγνοησεις τὴν βουλίαν την -νὶ, Σλ' ἐκ τῶν πραγμάτων αυτῶν μαθήση σαφῶς, ως- μὸν ποσχέσθαι, δει, ταυτα προείλου, MCἔκρινας καταλιπεῖν, τουτων η βέλτιον χεσθαι παντὶ σθένεαVas τριαυτὶ βασιλευς ὁ νέος εἰπων, καταβὰς του tan προεκυνει καὶ ἀποντα τον πάππον καὶ βασιλέα καὶ ὁ Μαρου- λης δὲ μοιως σπερ καὶ προτερον πο του τειχους σιγῆτην προσκυνησιν παρεῖχε πιι νώ βασιλεῖ ειτα αὐτους α
λους τους ἀπο ου τειχους ἀσπασάμενος ὁ βασιλευς, ἀνεχώρησεν ἐκειθεν καὶ ἐλειν εἰς Σηλυβριαν. καὶ διοικήσας ταἐκεῖ fi αυτήν ἐδοκει αριστα ἐχειν, καὶ ἄρχοντα ἐπιστήσας πλυβριανοῖς, ἐλθεν εἰς ιδυμοτειχον, κοταλιπὼν ἐν Σηλυβριεκπαρακοιμώμενον τον 'Anοκαυχον eo ἄν ει τι ἀσφαλεια ἐν
i6. o runo recte ED. P. pro τοὐλπον. sum se meditatus insidioseque molitus, ut pateat ex interceptis i teris, quas per episcopos revertentes illi miserit hellum renovarit;
et cui saepe multumque rogans, ut Pacem acciperet, non impetrarit, et nunc cum huc veniens, genua eius amplexus sit, et ut pax constitueretur nihil non tentarit, ipse tamen se nondum regerit; sed supplicem, re insecta, dimiserit et tamquam vas inutile abiecerit, spemque suam in pardali collocarit, quam solutam contra se immiserit ideo pacem et dicta propter illam sacramenta Deo se commisetere, per quem iurata religiose adhuc servet, et omnes res suas iniustum omnium iudicem referre; iamque necessitate constrictum, bello manum implicare. Considere se ipsum quoque amentiam suam brevi cogniturum et ex eventis perspecturum, ea elegisse, quae Vitare inprimis, ea reliquisse, quae toto pectore complecti debuisset. Haec fatus, de equo descendit et quamvis abseutem avum ritu consueto Veneratus est ac arules perinde ut prius, cum silentio de moenibus
eaput ei summisi Aliis deinde in muro stantibus salutatis, discessit; veniensque Selyhriam rem publicam suo iudicio formavit, et praesecto ibidem deciarato, Didymouehum abiit, relicto Selybriae Apoemino magno cubiculario, ut si quid opus .esset securitatis causa
315쪽
5πλὴν τῶν Κομάνων, ους ἐλθεν ἐλάσσου οντας δισχιλι- τὸναριθμὀν, ἐσαν δ' ουτοι, ἐκ Λαλματιας εν βασιλεῖ προσε θοντες Μιχαηλ πρ δευτέριν, προστάξαντος οὐ πρεσβυτέρου βασιλέως, ὁ Ἀργικης Ἀνδρονινος καὶ ὁ σάσκαρις Μανουὴλ ἀνέστησάν τε ἀπὸ Θρακης καὶ ταῖς νήσοις 'μνεν καὶ ἀστaoἐγκατωκισαν αὐτῆ έσβεν αἰτία δὲ ν τῆς ἀνειστάσεως - των ευδηλος πιν ουδεμία ἐλέγετο δὲ, βασιλευς πυθοιτο περιαυτῶν, - κρυφα διαλεχθεῖεν προς του σατραπας τῶν Σκυ- θων, να στρατιὰ noui ναντες, ἐκεῖθεν μετὰ τῆς ἄλλης λείας ἀπαγάγωσι καὶ αυτους προς την Σκυθηκον προσχωρήσαντας misa5ἄμα γυναίξι καὶ τέκνοις ἀπόδειξις δὲ ην τῆς αἰτίας ταντης Ουδεμία διο καὶ βασιλευς ὁ νέος ἐδυσχέρωνεν - μετρίως αυτῶν ἀνισταμένων, ηνεγκε δὲ σῆ, μη δοκεῖν ἐναντία μολεσθαι τῶ βασιλέως γνώμη.νν. Ἐπεὶ δὲ συν θροιστο ἡ στρατιά, τον μὲν προποστρά Bαοτορα βασιλεις τῆς μήκης ἀπέδείξεν ἐπίτροπον πάσης κατ λιπὼν αυτήν καὶ ριέρος τῆς στρατῶς ἄστε δυνασθαι προς τους ἐκ Βυζαντίου ἀντέροιο αυτος δὲ μ ν μεγάλε δομεστίκετ' ἐμίλοιπον παραλαβὼν, προς-ακεδονίαν ἐχώρει, os ἐκεr μαχουμενος τοῖς ἐκ της σπέρας του πρεσβυτέρου βασιλέως ἀστρατηγοῖς. ἐπωθετο γαρ χυτους is τῶν σπερίων πολεων
id onstitueret et ad se veniret; quod eis paucos dies factum in
Exercitus ad Didymouehum congregari iussus. Non ita multis interiectis diebus, qui erant in Thraei assuerunt omnes extra Comanorum paulo minus duo millia, qui e Dalmatiamichaelis secundi castra secuti fuerant. Eos secundum edietum imperatoris senioris e Thracia summotos Andronicus ornices etianihel Lascaris in insulis Lemno, Thaso et Lesbo collocaveranti Cuius rei eausa manifesta non exstabati Ferebatur, eos cum Scytharum satrapis Elandestina habuisse colloquia, uti in Thraciam copias mitterent, unaque eum cetera praeda ipsos eum coniugibus atque liberis se illis dedentes secum abducerent. Sed nulla huius eriminis erat probatio. Quare iunior imperator eos sedem mutasse non parum indignabatur ferebat tamen tacitus, ne quid ab avi sententia discrepare videretur.52. Exercitu iam congregato, imperator protostratorem universae Thraciae praefieit partem opiarum ad Bygantinis erumpentibus resistendum ei attribuit cum altera parte et magno domestico in Macedoniam tendit, ibi eum ducibus senioris ex occidente signa ollaturus, quos ex urbibus occidentalibus non eontemnendo eouecto
316쪽
4 τοὐ μνάλου δομεστικον μητρί. γενομενος δὲ ἐν Γρατζώ-5νου πολε περ ἐκβολὰς τῆς Θρακης κειμένη, ἐν γ αυτου μητέρα την βασιλιδα την ἐκ Βυζαντιον ἐπανοδον αντο περι- ριένουσαν ἀρεν αντη γὰρ δει τῶν πρὸς ἀλληλον τοῖς βασι λευσι -ονδῶν ουσῶν, προ βασιλέως ἐτήοντο του miδεστον προς Θεσσαλονικην ἐν διφροντι-7ριε το μοναχικον ψι νεά- οσατο σχῆμα πάλιν ἐπανελθεῖν ' καὶ ἐπετράπη eo δὲ ριεταξυντῆς ὁδου ὁ προς ἀλλήλως τῶν βασιλέων πολεμος ἀνερριπίσθ', εμεινεν ἐν Γρατζιάνου, δείσασα τὴν ἀπαξιαν τῶν σπεριων ως γαρ ἐπέλθη αυτοῖς, τι διελέλυντο αἱ σπονδαὶ 'ους τ νέεν βασιλεῖ προσκειμένως εἶρξάν τε πάντας καὶ ευον ἐν φρουρα s
που, πολεις Μακεδονικῶς, ἐστρατοπεδευκέναι, θερ καὶ τε πα-ροεν αντον μητρὶ εοζάμενος καὶ θυσίαν αἰνέσεως αυτοῖς θυσας, τους ἐπὶ ταῶς σπονδαῖς γεγενημένους του πρεσβυτέρου βασι-ao V. Num ορκους, ους αντο ρετο ευορκεῖν, ἐκέλευσεν ἐπὶ τῆς χρομαίας ἀναθέντας εοθυ χωρεῖν τῶν πολεμίων ἐστρατεμον δὲα-- ο τε του πρεσβυτέρου βασιλέως ἀνεσνιος Ἀσάνης --
agmine, et cum Tribalorum non modicis auxiliis se oppugnatum ve- mire intellexerat. Uxorem Augustam cum consobrina neodora Cantacugena, magni domestici matre Didymotichi relinquit. Postquam Gratianopolin in finibus Thraciae positam attigit, Xenam matrem
imperatricem suum Byzantio reditum praestolantem, invenit. Nais etiamnum durante foedere, a prosocero imperatore contenderat, ut sibi ad monasterium Thessalonicae, in quo monasticum induisset habitum, redire fas esset quo voto potita es Dum autem proficiscitur, hello inter imperatores concitato, Gratianopoli, oecidentalium tumultum et insolentiam metuens, substitit. Statim enim atque nuntiatum est, foedus periisse, quotquot rebus iunioris bene eupiebant in euatodiam dati sunt Paucis porro diebus cum matre consumptis, ubi nuntius allatus est, exercitum oecidentalem rea Dramam et Philippos, acedoniae oppida, castrametari, Deum eiusque parentem eastissimam comprecatus et sacrifieium laudis iisdem sacrificans, iussit iusiurandum, quod avus in foedere sanciendo iurarat et servare se putabat, in vexillo suspendi, et reeta in hostes procedere, quominduces imperatoris senioris ex sorore filius Michael sanes, et Monomachus praesectus, et Andronicus Palaeologus protovestiarina, aepost eos Demetrius despota, imperatoris filius Tribalomun duode-
317쪽
χαιολορος Ἀνδρονικος, καὶ ἐώ τώτοις ' υτ ιος ὁ δε maης A. ira ὁ του βασιλέως υἱος του δὲ ἐκ τῶν ριβαλων συμμαχικον,μοκαιδεκα ταγμάτων οντων, ὁ μέλης ἐστρα θει, των τε παρα ριβαλοῖς ευπατριδῶν καὶ ἀνδρίας - ἐμπειρίας τρα-5τηγικῆς τα πρῶτα φέρων παρ' υτοῖς. αμα δὲ τλαν--ετῆς ἐπ' ἐκείνους οδου ὁ βασιλευς προσταγμα πέπομφε προς
αυτους, περιέχον τοιαυταρ μεα μου δεσποτα και ἡμεῖς λχ μο καὶ οἱ λο-ο ασο - τῆς στρατιας .. ποίαν τινα ευπείλια καὶ αἰδω καὶ φιλίαν προς τον ἐμον πάππαν κώιοβασιλέα ἐν παντὶ τι παρασχοντι ἐπεδεικνυμην, πως τε ἐδε-Bμαν ἄνω παρέσχον ἀφορμὴν πολέμου, ἀλλὰ μῶλλον πασαν ἐπίνοιαν ἐκίνησα και μηχανὴν, στε μηδὲ πιτν ἀρχὴν πιπινθῆναι τον πολεμον τουτονι, ειός τε uinis πάντα εἰδως καιαδτος συνοιδα ἐμαυτῆ βασιλέα μὲν δε πεῖσαι ται συνθν
35καις ἐμμένε- ου ηδονὴ ν, πολλὰ δεηθεὶς ταφοῦ ἐπαγγελίαις
εἶχεν οἰκονομησαμένους, νυν ῆκειν ἄχρι Φάμας καὶ τῆς -
α ιενος ἡμῖν ο δ καὶ ἡμεῖς εἰδοτες ξδη, παραπανώσασα προς -- τοιαυτα μὲν ἐδι)λου τὰ γράμματα οἱ δ' ἐπειcim ohortibus Chreses praeerat, qui inter nobiles suae nationis so titudine et bellicis laudibus antecellebat omnibus. Simul autem iam ingressus est imperator iunior, huiusmisdi mandatum ad eos mittit: Mi patrue despota et vos cognati mei reliquique principes exercitus:
quantam Venerationem, obedientiam et amorem avo meo hactenus impenderim, et quomodo bellum a me nequaquam ortum sit, sed omnem potius in eo cogitationem locarim omnemque machinam in Verim, ut id omnino nullum esset, Deus, quem nihil fugit, novit, et egomet mihi sum conscius. Imperatorem quidem ad foedus ser-Vandum quamquam crebris obseerationibus nectere non potui, re- tum Promissis, quae vos ei in eaput meum dedistis. Audito autem, et os rebus occidentalibus pro commoditate vestra ordinatis, nunc
usque I ramam et Philippos venire, suspiratus sum, id quod est, huc me quaesitum adventare. Quia vero aetate sum inferior, haud sas iudieavi, in Thraeia manendo plures labores vobis creare sed Vexillo meo imperatoris saeramentum, quo in foedere mihi se obligavit, metendens, viam ad ma ducentem capessiri, manum, ubi oceu
318쪽
A.c.43a ωαπαν δυνατοι εἶναι ἀντιπαρατάδασθαι προς μαχην, --- ντ δε μέχρι Σανθεια βασιλέα ἐφθακέναι, υκ ἐδοκει λυσιτελεῖν ἐπὶ τῆς αυτῆς μένειν στρατοπεδειας, ἀλλ' αραντες ἐκεινεν, ἐλθον εἰς Φερας αμα iam καὶ διὰ το τὴν πολεν νε ν εῖναι καρτερωτάτων τειχήν περιβολαῖς καὶ ἀμνία in D τῶν ἐπιτηδεέον δυναμένm χορηγειν τῆ στρατιρ τοσαντη - 7, αμα δὲ ἐλπίσαντες, α βασιata ἄν αυτους πωλpται σπερστρατοπέδην τῆ Mεραιων χρωμDους καὶ ἀφθονίαν εχοντας σίτου, ἄσπερ ἀποδειλιάσαντα το ἐς Ἀχωρου αυτους ορ ι σθαι στρατοπέδου, προς ριωτουπολιν μενεῖν. βασιλενς ει φως ἐγένετο ἐν ματτουπολει, ἐπε ἐπυθετο αυτους sur a
νον εἰς Φερας ηει καὶ αυτος αυτῶν κατοπιν καὶ ἐστρατοπέδευσεν ἐν πολιχ ιν τινὶ πινα προσαγορευομένεν, ἐγρος - ρων. οἱ διαινιοι κα προτερον μὲν ἀφεστηκοτες ηδ' misi γνώμαις προ βασιλέα τον νέον, Ἀλεξιο Παριπλώωνος τον sμεγάλου παπίου ἐνάγοντος προς τουτο, ἐκ Ἀριστουπολεως νέφει προ αντον διαλεγομένου, τοτε δνου ἐν ἐλπισιν, αλλὸν βεβαίου μ τῆν βοήθεια ορῶντες, απέστησαν ἀναφαν P.Rοδον, κα βασιλεῖ προσεχωρησαν τῆ νέι καὶ το πολισμει προχείρισαν στρατοπεδευσας δὲ λ βασιλευς ἐν ἰχ- μιρας οδυο, eo ἀν ἐκ τε τῶν τῆς δοιπορίας πονων καὶ των μων κα των χειμωνιον et στρατι ἀνακτήσηται ἱαοτηρο ην ἀρ
i . Lege ex In r. αδτους. rissem, conserturus. Id cum sciatis modo, ad pugnam vos expedite. Ista in litteris imperator. Illi se infirmiores iudicantes, quam ut acie decertarent, audientesque, imperatorem Xanthiam accessisse, consultum fore decreverunt, motis eastris, alio se transferre. Igitur Pheras petunt, et quod urbs ea firmissimis septa moenibus esset tantoque exercitui commeatum suppeditare largiter os et, et quia sperabant, imperatorem, ubi intellexisset, eos urbem illam pro castris habere, annonaque et reIiquo ommeatu asiluere, metuentem, ne a castris adeo munitis erumperent, Christopoli mansurum. Qui ut
Christopolin venit et eos Pheria se credidisse accepit, persequi instituit et ad oppidum ichna appellatum, prope Pheras exercitum ad duxit. ichnii iam ante, impulsore Alexio amplacone magno P p pia, qui e christopoli occulte cum ipsis egerat, animis ad iuniorem amperatorem deseceranti Et quia tum non spe, sed oculis ipsis certum videbant auxilium, propalam ad eum dedita urbe transierunti Transacto ibi biduo ad reficiendum recreandumque ex itineris labore ex Pluviarum et frigoris iniuria militem, quippe mense Ianuario, die tertio bene mane ignum ad arma apienda dari iussi Tum ina-etis velut ad pugnam ordinibus, composite et cum silentio incedentes, non promi Pheria, iluviolo Libohiato transmisso, in procinetu, tam
319쪽
σερῶν, διαβάντες ποτάμιιον τι λεγόμενον ιβ ιστον, inor 5σαν παρατεταγμένοι ς 'ordi ἐναντίοις σορψαλουντες. και V. iso διημερευσαντες ἐκεῖ, ἐπει ουδεὶς αυτοις ἀντεπεξηλθεν, ἐστρα-Bτοπεδευσαντο τε καὶ διωκτέρευσαν κε is δὲ τῆς ἔσπερίου
Ioοντο, εἰ δέοι μάχεσθαι βασιλεῖ καὶ δοξεν ἀλυσιτελὲς ia' μαιοις καὶ τοις συμμάχοις. η γαρ υταξία καλὴ σιωπη
καλὴ καρτερία τῆς βασιλέως στρατιῶς δέος αυτοῖς οὐ μετρL
ως ἐνεποιει, ὁ οὐκ αν αυτοῖς ουτως ορμὴ παρέστη δαιμονία χλειοσί τε μάχεσθῶ αυτων καὶ παρα πόλει τῆ σφε-a5τέρα στρατοπεδευομένοις, εἰ μιν προτερον οντα παρεσκευα-
σαν αντους, οὐ νικήσοντες μαχόμενοι ἰ πεσουμενοι, παρατῆ μάχην ἔδοξε δ αυτοῖς λυσιτελεῖν, τειχήρη κατέχοντας τὴν στρατῶν, φρουρεῖν τὴν πολιν καὶ ωπομένειν την πολιορκίαν, ς του βασιλέως - περιμνουντος ἐνταυθοῖ', ἀλλ' -ἐπαναστρέμνοντος ταχέως ἄμα δὲ ειν εἰς τὴν στεραίαν ὁ βασιλευς τὴν στρατιὰν πλισμένην παρατάξας ς ἐς μάχην, αχρι μεσεμβρίας εμιεινε προ τῶν τειχῶν, ἐλπιζων ἐζ μάχη προκαλέσασθαι τους ενδον eo δὲ ΟυMi αυτοῖς ἀντεπεξίοι,τον mi κῶν Γεωργιον πέπομφε προ αντον ο βασιλευς, ἐκ
quam eum hoste iamiam dimicaturi, per diem constiterant. Ut nemo contra exiit, eastris ibidem positis, noctem duxerunt. Qua ipsa nocte copiarum occidentalium duces, adiuncto etiam Chres Tribalorum ductore, de pugna committenda disceptariin Decretum, id
neque Romanis , neque sociis bene casurum. Etenim tam ratus ordo, silentium et tolerantia adversariorum non parvum eis timorem incutiebat arbitrantibus , non eos tam mirifico impetu ad pugnandum cum pluribus et nam ipsorum urbem insidentibus serri potuisse, ut prius seen plane constituissent in proelio aut incere aut o Cumbere. Placuit igitur, intra muros se eontinere, urbem custodire,
et obsidionem tolerare ac si imperator diu illic haesurus non esset. Postridie exorta luce imperator, armato et disposito quasi ad pugnam milite, ad meridiem usque spe hostis eliciendi ante muros perseverat. Nullo prodeunte, Lucam Georgium de familiaribus ministris, virum catum et legationibus obeundis idoneum ad eos iittit. Ad Portam ut accessit, pars intromittendum dicere, pars negare. Tamen
320쪽
A.c. 3 is λακ οἰ - δει μασαν δέχεσθαι εἰς τὴν πολιν, iam ἀντι- Βλεγον. μει δὲ καὶ ὁ των ριβαλῶν στρα ρος ὁ μέλη τῶν
ἀζινουντων ἡ δέχεσθαι τον βασιλέως πρεσβευον, εἰσεδέξαντο αντον, τον μὴ Marais L επίτηδες τον συμμαχον ἀνιαν γε- μνος ει προε αυτους- ουκας πακτας προσπορευεν is βασιλέως ελεγέ τε προ αυτους, en ,,βασιλευς ὁ ἐμος δεσπο- της πολλὴν μῶν - πίαν κατεγνωκως, ἔτι χειριῶνος mi ἐν γ μέραις ὁδη δυσὶ προς ταῖς πυλαις ἔστηκως μων, καὶ πολλὴν, ὁ εἰκος ἐν ἄρα τοιαυτη, ταλαιπορίαν πο πνους πομένων, μεμιας ἀφώ-αι προνοίας παρ' μων, πεμφεν ἐμὲ et reru ιικρολογίαν an ονειμοντα καὶ ἄμα αξιώσοντα, ἡ βασιλέα τον ἐμον δεσποτην ἐντος τειχων--ους φιλοφροσυνης νε- χιιω, ναυτοὐς ἐμ προ αντον ἐλθεῖν τῆς αυτῆς ἔνεκα αἰτιας. ἄλλα ταυτα μεν ἐμοὶ πωζοντι μαλλον, δνη λέλεκται ραστώνης
P. 63χαριν βασιλεν δὲ μῖν ρινέει, ως, ὁ ἐριος παππος καὶ rs σιλευς υπὸ τῶν ἐμὲ προ αντον διαβαλλοντα ἐν λῖς, τας μὲν συνθήκας, ας προς ἀλληλον τῆς εἰρήνης λεκα ἐθέμεθα,
διαλυσας, τον πολεμον τουτονὶ κεκίνηκε κατ' ἐμου μηδὲν μντε δικησαντος, μητε παραβεβηκοτος τοἰς συνθήκας καὶ πολλα πολλάκις μου δεηθέντος καὶ παντα καλων κινήσαντος ἄστεαο/κη λυθῆναι τὴν εἰρην γε - φέσχετο αυτος, ἐμοὶ δοκεῖν, ἀποβλέπων προς μας καὶ ἐλπιζων ραδίως in ἐμὲ κατεργάπε-
σθαι ἐν τε πολέμεν δι υμῶν ἐπεὶ δὲ ώς ορατε, ο β αντος B προσεδοκα τά πραγματα ἀπέβη, ἀλλὰ κανὴν εἶχε προς μυς
a1δη βεβαιως περιηρηται ἐλπὶς, δέομαι,μῶν του κοινου - iss
auctoritate chrelae moti, ne foetum de industria ontrIstare ridere tur, Lucam intromiserunti Ille omne imperatoris nomine salute im-Iertit narrat, dominum suum eorum stuporem admirari, quod eum ibem tempore ad portas urbis biduo steterit multamque, ut tali tempestate, molestiam rigoris pertulerit, nulla ab eis cura dignatus ait. Ideo se nunc ad sordea istas et inhumanitatem illis exprobrandam missum esse et simul rogatum, ut aut imperatorem humaniter intra moenia Vocarent, aut ipsi ad illum eadem de causa exirent. Sed hae inquit, ioco potius ad animum relaxandum dixerim imperator haec vobis significat avum suum ab ostrectatoribus ad pacis foedera dissuenda induetum, hoc euum contra se immerentem nec foedus Vi Iautem suscepisse. Crebro atque omnibus precibus orasse et rudentem omnem movisse, ut ne faceret, nihil prosecisse; quia is, ut apparet, ii vos respectum habens, tuum non difficulter armis vestris Vita et fortunis exuturum sese confida Quoniam autem conspicerent, rem contra atque is opinaretur, evenisse et quam de ipsis spem sminui concepisset, nunc periisse, obsecrare, ut miserati Romanam