장음표시 사용
341쪽
λευτησε μετα μικρον καὶ ποθανοντος αὐτον, οἱ περιλεμ
aoφθέντες όαυτους τε καὶΠριχλαπον ἐνεχείραναν βασιλεν - ντ δι τον Προσεκον ἀφείλοντο οἰ ριβαλοὶ κλοπὴ βασιλευς δὲ ἐκεῖ - Θεσσαλονίκην ἐλων, καὶ ἀναγκο- τινῶν πέρι D4μέρας τινῶς αντῆ ἐνδιατριφας, - ἐδοκει ἀναγκαδων εἰ- προς τρίμβιτζαν ἐλθεῖν, ζεστράτγευσε πάλιν. καὶ γενόμενος 35ἐν αυτ ι τους κατασχοντας ἐπιχείρει μίλιν, βιαζεσθαι γὰρ
- ην πολέμου διὰ καρτεροτητα τειχων, --ους παραδιδο- νω και τον πολιν. α' πει μένων δὲ, ἀλλ' ἰσχυριζομένων
τὴν πό ιν αντο καθέζε , ἄχρις ἄν ο προς ἀλλήλους των βασιλέων πολεμος διαλυθῆ ἐπεὶ - προσεχωρει ἄρας ἐκώ- α εν ῆλθεν εἰς Μελένικον. τὰ ισα ἡ καὶ ικηφορου an
κριναμένον του Βασιλικον, ἐπει, προς πολιορκίαν τρέπεσθαι
ἀδυνατος ἐν, αλλων ἀναγκαιοτέρων ἐπειγόντων, ἐπανέζευξεν εἰς Θεσσαλονίκην. σενομένην δὲ - ἡγγέλθη ἐκ πρωτοστρώ-RI Nτορος ἐπιτροπευοντος τῆς Αρκης,, βασιλευς ὁ πρεσβυτε-
Includi et obsidionem perferre praeoptarenti Protovesuarto eum nonnullis Prulapus cessit, rosaeum Hlehae Asane obtinuit, reliqui Strumbiisam iverunt. Sub idem tempus ieephorus Basilima, qui Heleniet praesecturam tenebat, eam urbem sibi propriam a
seruit cum neutro imperatore se facturam profitena, donee MN Ium ad finem perduetum esset. 56. Protovestiarius igitur inopinata quadam, ut ferebatur, ea- Iamitate oppressus ne miseriam sufferre potis, paucis post diebus e vita migravit. Quo exstincto, comites ac foeti semet eum Prillam imperatori permiserunti sanem Tribali rosae per dolum exu mn Imperator e Pelagonia Thessalonicam profectus, ob gravia negotia diebus aliquot ibi positis, militem reum in neeessariam, ut risum est, expeditionem ad Strambit m eduxit. Cumque eivibua deditionem suaderet, emere enim armis ob murorum firmitudinem non poterat, et illi non flecterentur affirmarentque, se oppidum tenturos, quoad bellum inter imperatores sedaretur, inde semel altum transtulit ubi Ni phoe Basilie eadem respondente, via, rebus maioris momenti urgentibus, obsidere eam non dabatur, nessaloni in se recepi Eo a protoatratore lumeiae praetore affert-,
342쪽
ντ προ--ορμώμενος, ἐμπέμ ρεμ ατ αυίου, πο στραπη- νιν Ἀσανα τεν Κωνσταντίνεν, παρα τὸν Μ λανα ποταμὸν στρατοπεδευομένου γενομένης δὲ κε της συμβολῆς καὶ τῆς μα--χης arae καλ- ἐμιπολυ διαμεινάσης, οἱ του νέου βασιλέωςs ἔμως νπερσχοντες, ἐτρέφαντο τε του ἀντιτετημένους MV. ιέι τὴν διασυνυπο Παντο χρι Βυζαντιου. καὶ τους με ἀπώκτειναν αυτῶν, τους δὲ καὶ εἷλον ζῶντας πλην λέγων σοι B διεσώθησαν εἰς τὴν πολιν ἔδει δὲ καὶ ο στραοπος - μκησαντες περι φανῶς ἀνεχωρησαν - οἴκου τουτων δὲ diro
γελθέντων, τῆς sati νίκη, λακα ὁ βασιλενς ευχαριστηριους εὐχὰς ἀπεδίδοτ λεῆ ἐπιστραφεῖς δὲ προς τους παροντας, πολλοὶ δὲ ἐσαν, ου μῶλλον ήδεσθαι φη κρατ σάντων τῶν σφετέρων, ἡ σον ἀνωται ἐπὶ τῆ τῶν ἀντιτεταγμένων ησση.Mοδ γαρ μονον τι ' μαλι ι πεσοντες, οῖς ἐχρῆν, προςis ἀλλήλους, ἀλλ' πὲρ ἀλλήλων βαρβαροι μαχομένους αποθ---σκειν, δικαιον ἀλγεῖν, ἀλλ' οτι δέος, μη καὶ τῶν οἰκειοτάτων
τινες et των φιλων ησαν ἡ ἀποθαναντες καὶ τριτον, τι ora
ἐπο βαρβαρων τῶν φυσει πολεμιων, ἀλλ' ὐφ' 4μῶν ἀνα αν-Cται τῶν πά- γλου-ν. καὶ ἐοικέναι ημας νο titio τοῖς πὰ o κανίας τῶν ἰδίων σαρκων ἐμφορουμένοις, ολουκ ἐπαινεῖσθαι,
δα ἐλεεῖ - δίκαιοι τῆς ἀτοπον τροφῆς καὶ το δὴ μεῖζον, ἔτι ora πο Ἐλλήνων ριονον καὶ βαρβαρων τῶν ἀκουοντων δώαα Malim τὸ δὲ μεῖζον et infra γενομένων.
imperatorem avum, quam habuisset Byzantii manum et aliam non aperuendam aliunde collectam, duce constantino Asane, contra Ipsum, iuxta flumen Melanem castra habentem, misisse. Pugnatum esse diu ancipiti victoria tandem iunioris imperatoras militem superiorem evasisse hostesque erga dantes, usque Byzantium insecutum, alios interfecisse, alios cum ipso duce episse , paucos in urbem salvos penetrasse Victores eum triumpho ertissimo domum rediisse. Obaiuno nuntium imperator Deo gratias egit: eonversuaque ad asta lium frequentiam, non magis se Victoria suorum exsultare eonia sest, quam constristari, adversarios superatos esse. Non enim hhoe tantummodo iusto dolore tangi, quod qui cecidissent, Romani fuissent, quos non inter se, sed Pro se mutuo adversum barbaros eertando occumbere Portuisset; sed quod timendum, ne quidam In eorum numero aut amita, aut necessitudine eoniunctissima suerint deinde , quod non a barbaris natura hostibus, sed ab amicissimis deleti sint. Et opinor, inquit, nos eorum similes,. qui sania ae furore peresti, suas ipsorum ames commanducant quos ob alimoniam teterrimam non laudare, sed miserari aequum estiri quod maius profecto, quia Mon ora oriun solum et rharo as
343쪽
τι κα τῶν γινομένων ρέ - θερ καὶ μὴ ἐμίσης οἴ τε ἀμ- νομενοι καὶ οἱ ἐπαχντες αξιοι τιμωριῶν παρ'Ἀντῶ κριτῆ ἐβου--λομον μὲν οὐ μὴ πο 'Pensuriων, ἀλλ' ἀπο βαρβάρων, - ' μέν- το τροπαιον τοῖς η-τέροις, να ειχον τῆς νίκης καθω
ρὰν τὴν δονὴν ἐπειδὴ ἀν ουτω τὰ ἡμέτερα - φθονερου I
τινος δαίμονος συνεσκευάσθη , , καὶ τὴν νίκην ἀλγηδόνος αἰτιαν φαίνεσθου μῖν, a ἀριτας μολογῶ, κρεμον πολλὰς, - μονον ora τοῖς ἀμοις συνλπαπο προς τῆν νίκην, ἀλλ' ἔτι aoκαὶ κηδεμίαν αἰτίαν αντος ἐν β - πολέμεν οδ μονον παρεσχορι ν, ἀλλὰ καὶ κινουμένου τὴν ἀρχὴν πολλὰ καὶ επρα μαζια καλεῖπον λογου δεομενος τον πολεμον καταθέσθαι τους κινουντας, εἰ καὶ καθ' ωδάτων το τῆς παροιμιας, ἐδοκουν
γραφειλ' οἱ μὲν ον ἀκουσαντες, Ῥυ μονο ν της ἀγχινοίας 45ἐθαυμασαν τον βασιλέα, ἀλλα και του μὴ φυσῶσθω μηδ' ἐπαιρεσθαι ἐν ταῖς ευτυχίαις, ἀλλ' ἐν ταῖς τῶν πραγμάτων μεταβολαῖς ἰσον κα ομοιον παρέχει ἔαντον βασιλευς δὲ τον P. 1 et
τε πρωτοστράπορα γράμμασιν ημείβετο εοχαριστηρίοις, καὶ τους συνοντας δέ τῶν συγκληντικων τιμαῖς τε καὶ ἄλλαις αμνεργεσίαις, καὶ τους στρατιώτας τους μὲν ἐπιδομι τῆς μισθομφορας, τῶν ἐτησιων δὲ προσοδων του λοιπους φιδελον ἐπέμρωσε καὶ προθυμοτέρους προς το πολε μιν εἰργάσατο πωαυτου αυτος δὲ ἐν Θεσσαλονικη πογραφέας καταστήσας, δι' αυτιον δαρκει καλαίσας τὸν ἔσπέραν, καὶ καταλογους ἐτα
24. In r. perperam leg. -αλόχους alios insu per centuriabati ad quos rei fama pervaserit, odio propter mutuum seelus vim erimus , sed dubitari potest, an quidquam horiam Deo placeat et non aeque se tuentes, ut invadentes , apud ipsum iudicem poenas commeruisse videantur. Nostros igitur non a Romanis, sed de barbaris trophaeum erexisse vellem, ut e victoria sua liquidum incerumque gaudium perciperent. Sed quoniam daemonis alienius invidentia tactum est, ut ipsa etiam victoria dolendi materiam nobis porrigeret, numini gratias magnas ago, non modo quod meis ad vincendum praesto fuit; verum etiam, quod bello huic auctor nulla ex parte exstiterim Exstiterim autem immo et eo a principio constato, multa memoratu digna et dixi et-feia, auctores eius obsecrans, ut eo temperarent tametsi in aqua, quod dicitur, videhar seribere. Quinaec audiebant, imperatorem nyn de solertia solum, sed de moderatione quoque, quod prosperis eventis non inflaretur neque efferretur, sed In ipsa rerum ommutatione eandem et aequabilem servaret animi constantiam, admirabantur. Imperator litteris protostratori gratias egit, et qui cum eo erant de nobilitate, honoribus eos ae donlaxemuneratus est militesque alios aucto sisendio, alios annuorun
344쪽
A. 13as- ρους προς τοῖς μιν, πως πλείων θνοιτο ἡ στρα- τι- ἐν τουτοις δὲ ἄοτου ἀσχολοορώνου, πάλιν se γράμματα Bis προποστράτορος μηνυοντα, ὁ δ πρεσβυτερος βασιλενς φ τῶν Μυσῶν βασιλεῖ Μιχαὴλ διάφορος προτερον ' νυν προς
αὐτον τι-αι εἰρηνικὰς σπονδὰς καὶ συμμαχιαν ἀγνοεῖν μέν τοι τας ξυμβάσεις ἐφ' οἷς γινοντα αυτοῖς, καὶ δμι τουτου- ἐγνωκέναι se μῆ-σι αυτ ποιήσασθυι των πραττομένων. βασιλευς δ' ἐπεὶ μυθετο, συνῆκε μεν του προ αυτον ενεκα πολέμου τὴν συμμαχίαν τι πάππον γεγενῆσθαι προς--ους,
εγνω δὲ μὴ ἐκ πρώτης ἀκοῆς ἐκ τῆς σπέρας ἀπανιστασθαι, to
ἀλλὰ μένειν τε τι καὶ τῶν πραγμάτων καὶ το στρατιας ιμνοιαν πομωθαι, ἄχρις ἄν τι βεβαιοτερον διδαχθῆ. 43κέραις C δὲἈστερον ολιγαις πάλιν ἐκ προποστρατορος ἀφικνειται γρά - Ilia ματα προ βασιλέα μηνυοντα, ὁ α προς Μυσον βασιλέως σπονδα καὶ ri συμμαχια πέρας μ' σχον, καὶ οι πραξαντεςi5την συμμαχιαν ἐκ των προς Μυσους αυτηκολων ' μαλι ἐν
Βυζαντιεν εἰσὶν τα βουλευσαμνεν δὲ μετὰ τῶν ἐν τέλει τήν βασιλεῖ ουκέτι διαμέλλειν ἐδοκει ἐν Θεσσαλονίκη, ἀλλὰ τάχιστα εἰς Βυζάντιον ἀπιένω, πρίν τι νεωτερισο, καὶ τῆς σπέρας στρατπὸ Σοργὸν τὸ εἰ tam τοὐμπριον, ς στερον uincto Ex Graeco Συργηντελεζιάν satis infeliciter eduxit suum Sur ferinanum Interpres. Restituo fidenter se or τὲ εζι--, est ira vir de Lexignem. Cetera dicam in notis. D. P. Quod ego sine ulla sere litterarum mutatione dedi Cantacuaeniauetoritate nititur. I, enim Libr. III. Guidonem istum Cyprium, quem hie delitescere acute sensit vir doctus Συργὸν constanter appellat Sculcet vox αυρο, ut in nomine quoque Syrmiannis nostri factum est, eoaluit cum ipso hominis nomine, a Graecis ex Gallie sui eorrupto. Nicephorus L XU. c. b. I. eundem GH- donem simplitate Γὸμ vocatieensuum ineremento ad bellum pro se eonfirmavit animosioresque reddiditi. Ipse vero Thessalonicae ratiocinatores et scribas instituit, Per quos occidentem digerebat et adaequabat item praeter eos, qui erant, alios atalogo eonfici iussit, ut cresceret exereitus. Eo in his versante, rursum a protrostratore litterae, indicantes aeuiorem Imperatorem, a Michael Moesorum rege prius dissidentem, nunc eum eo pacis foedus et heu societatem eoivisse nesciri tamen, ob quem finem et idiare hoc ad eum perscribendum censuisse. N Pos a um eum Moeso propter bellum adversus se societatem istam epigisse animadvertit statuit autem, non subito ad primam a luonem abducendum ex oecidente exertatum, sed haerendum adhuc unaue et rebus aliis providendum, donec certiora nuntiarentur. . Bienus aliquot praeteritis, scripsit protostrator, foedus imperatoris et foetetatem eum Moesis iam constitutam, eiusque ouciliatores,
Romano ex tranasus ad Moesos adhue Danti desere. Imper
345쪽
θών ἐκεῖθεν, ἐκεν εἰς Βυζαντιον γενομενος δὲ προ τας τά-D5λας τῆς προσαγορευομενης Γωρολίμνης, καὶ Πεπανον τινα τῶν ἐν Βλαχέρναις προκαθήμενον βασιλειων, τῶν Uδε τειχῶν την φυλακὴν πεπαπευμένον ευρων, ἐπεὶ διὰ τὴν ἐκεινου ἔφοδον ἐν φυλακῆ ειχεν ο πρεσβντερος βασιλευς τα Βυζαντίου.Hέει, ἐκέλευεν eo βασιλέα τον πάππον ἐλειντα παγγέλλειν, τι aromοιτο ἐγγυς τειχῶν καὶ διοιτο συγγνώμης τυχεῖν τῆς παρ'
αυτῆ μὴ δὴ διὰ τα κατα τὴν ἔσπέραν συμβάντα ἀθεραπευτα
λογιζεσθαι εἶναι τα κακά. ξεστι γὰρ, ειπερ καὶ νυν ἐθελήσεις, τον τε πολεμον καταθέσθαι αἰ ο τι βουλε χρήσασαι αυτου πάντως δὲ υ ἐπιλελῆσθε ι, λιγου του παριν κοτος
x5αντος χρονου, - ἐλων ἐδεω περ τῆς εἰρήνης, ταν αντὶ του πολέμου μαλλον λέσθαι συμβουλευων καὶ μὴ τοῖς P. IN
ἐνώγουσι πειθεσθαι πολεμεῖν, ως ουδεν νήσουσιν ἐπι τῶν
γων ἀν αντος μὰν ον ἐβουλετο προφήτης ευρεθῆναι ' μως δὲ ἐξέβη si προεψ παι αντιν. ἐὰν δὲ νυν καταθέσθαι - πο--λεμον πάλιν ἐθελήσης, ἐκεῖνά τε, μηδε τὴν σὴν γεγενημένα λογιεῖται καὶ γνωμης οντως θει καὶ παρασκευῆς, ῶς πάντα πράξων, αττα αν αυτος κελετης. 'σειεν Πεπανος τρη Legebatur Βυζαντων. ori, eonsilio uti primoribus habito, visum non diutius The-- Ionicae unctandum, sed antequam novaretur quippiam, Byzantium Properandum. Itaque Syrge de Leaiano, Cyprio, qui postea
rex Armeniae factus est, consobrino suo, duce occidentis creato, Thessalonica cum copiis proseiseens, Didymoschum venit inde Post paucos dies Byzantium cum ad portam Gyrolimnae saetet Pepanum quendam, ante palatium in lachemis sedentem, reperisset, qui illic eustodem murorum ageret, siquidem ob hostilem nepotis adventum imperator moenia Bygantina servabat. iussit eum ire nuntiatum, a prope muros esse ipsumque veniam ac Pacem poscere. Propter ea, quae in occidente contigissent, non esse malorum desperandum remedium nam et nunc, si mitigetur, hellum licere omittere et secum agere pro arbitrio. Plane autem tenere et illum memoria, quantopere nuper ipse eodem veniens Paeem flagitasset eamque bello anteferendam admonuisset, nec
obsequendum ad arma exstimulantibus quando nihil utilitatis auaturi sint in rebus, quarum Ipse vates inveniri noluisset: nihilo minus evenisse, ut praedixeriti Nun si bona voluntate arma missa Deerit, quae saeta sint pro non factis reputatum iri et se ita om- Paratum, ut quae ipse tusserit exaemium sit omnia. Pepanus om-
346쪽
A. rus πρεσβοτέρω βασιλε ἀπηγγελλεν ἐλων σα ἐν παρα του νέου
προστεταχριένος βασιλέως ἐλθον δὲ στερον ἐπανελθων, πειγελλε τε νέφ βασιλεῖ, ὁτι βασιλευς κελευε των τῆδε ποι βουλοιτο ἀποχωρεῖν καὶ μὴ κατατριβειν τον καιρον εἰκῆ καὶ B μαπην, μέλλοντα ουδὲν ἀνυειν ων ὁιανοειταν ἐρομένου δὲ του5 νέου βασιλέως, εἰ u ηδε αυτ πλέον προσταξειε βασιλευς,
ζευξας ἐκεῖθεν, ἐν τοῖς λειμωσι τοῖς παρα τὴν γέφυραν τῆς
ριήλου ηυλισατο τῆν νυκτα καὶ ἐς την. στεραιαν πάλινio παρα τα αυτὰς πυλας ἐλθών, ἐδεῖτο βασιλέως προσδεζασθωτην εἰρηνην καὶ τον πολυιον καταλυσαι. ως δ' ἐσηκουεν ουδεὶς ἀναστρέφας ἐλαυνε προ τον Μιλανα ποταμον, in πραγ--στρατωλὴν μετα τῆς πολοιπον στρατιας ἐστρατοπεδευμένος.
cβασιλευς μὲν ου ηει γονμενος τῆς στρατιας, ὁ μέγας δὲ π is
λειπετο δοριέστιχος χρειας τινος νεκα οπισω. προσελθών δὲαυτιν τις ἐν ἐνδυμασι διερρωγοσιν οἷα τα τῶν πενήτων, κρυφα τι ελεγεν χειν αυτ διαλεχθῆναι προελθων δὲ ἐφ' ἱκα-νον -- μι- ρασθαι ἀπο τῶν τειχῶν, ἐκέλευεν ο τι αν βου- χοιτο φραζειν. ὁ δὲ καὶ ἔτερον τινα προσκαλεσάμενος τον κοι-as νωνουντ αυτ των βουλευματων, ουδενὸς αυτοῖς τέρου συμπαροντος, φίλοι ριὸν φασαν αντο ἐς τα μάλιστα ἀλληλοις εῖναι ἐκ παλαιου καὶ τα οἰκησεις εχειν γειτονουσας ' ορῶντες
δε οσα ἀδικεῖται κα ἀπελαυνετω ο νέος βασιλευς ἐπὶ προφά-Dσει υδεμια, ἀλγεῖν τε Ουκέτι ἀνεκτῶς καὶ προθυμεῖσθω,
missa nuntiatum vadit amoque interVallo reversus reseri, mandare avum, ut hinc quo lubeat se auferat, neve incassum ac frustra tempus erat, cum nihil eorum, quae somniet, consecuturus sit. Rogante
illo, Numquid aliud y Nihil, ait Pepanus. Ergo imperatoris iussi-hus parebo, ait, et quo me duxerit Deus ibo. Inde regressus, in pratis iuxta pontem Cameli pernoctavit. Postridio ad easdem portas rediens, orat, uti Pace bellum mutaretur. Non exauditus, a, Ianem flumen retrocedit, ubi protostrator cum cetera parte exercitus eastra fixera nat igitur imperator ducens militem. Domesticus nescio quo negotio praepeditus, sequebatur. Ad quem accedens homo est lacera, ut pauper, habere se ait quod elam diceret Pro- Eressus igitur a moenibus tanto spatio, quantum oculi amplius non ferrent, edicere mysterium iussit. Ille alium quendam consilii a
ticipem advocati Tum insuper nemine praesente, incipiunt, Se iam olim inter se amare, ut qui maxime, et eontiguis habitare in aedi-hus cernentes autem, quam inique immerito suo haheretur pellereturque innior imperator, dolere incredibiliter et ad opem sic antiet pro viribus ferendam is liceat, paratos esse Potissimum, m
347쪽
ἐG, αμυνειν τα δονατα αδικουριμεν, καὶ μῶμπα ἔξ -- - A. C. 13as τώ τε μιον ἀπολογουμενος ο α λεος πάσης ἀπέλυσεν αἰτίας εαντον. παρεῖναι γὰρ τοτε καὶ αυτούς, καὶ ἐνταυθα αφικ V. 43μενος πολλαῖς ἐχρησαto δε σεσι καὶ ἱκεσιαι προς τον 5πον, μὴ τον πόλεμον κινεῖν. γνώριος μεν ουν- ως ἔφασαν εχειν καὶ παρασκευῆς ἐνδεεστερα δὲ ἴσης τῆς δυνάμεως αυτωλῆ κατὰ τὴν προ μιαν, καιρον ζητεῖν, καθ ο ἔν -- τοῖς ἐγγένοιτο καὶ ργω α προειχοντο δραμ ον δὴ καλῶς ποι ουντα ἔκειν . μετὰ γαρ το βασιλέα τὸν νέον προς τῆν σπέραν toἐκστρατευσαι, τους τὴν φυλακὴν τῆς πολεως ἐπιτετραμμένους,
ουτω του θεου πορρωθεν τὰ λυσιτελουντα προκατασκευαζομένου, τοῖς ἐπὶ ταῖς πυλαις του που Ῥωμανου καλουμέναις τειχεσιν ἐπιστῆσαι, ἰστε νυκτωρ χειν ἀγρυπνουντας φυλα- P. IN κον ἄμα καὶ ετέροις κτω ἐκ διαδοχῆς. αυτοῖς μεν οδ ευθυς, I 5τουτου γενομένου, εννοιαν εἰσελθεῖν του μνῆσεσθαι αν ποτε
βασιλε χρησίμους ἀναι. ἐπεὶ δὲ καὶ μυθοντο οσον - δέπω εἰς Βυζάντιον ἀφίζεσθυι αντον, τοῖς ταίροις, ο φασι --βον δειναντες, διειλέχθαι περὶ του βασιλεῖ πιλνδε τὴν πόλιν προδιδονας πεπεικέναι τε δικαιά τε ἄρια δοξαντας λέγειν καιαοσυριφεροντα πῶσι 'Pωμαιοις καὶ νυν εἶναι ἐν τοι ur, κλίμαξι τον βασιλέα ἀνάγειν εἰς τὸ τεῖχος, νυκτα φυλάξαντας καθ' εν αυτοῖς at διαδοχή ἐστι τῆς φυλακῆς. οἱ - - τοιαυταειnow- ὁ μέγας δε ηιωτικος τὸν μὰν ἀπαγγελουντα βωτιλεrs
περιμένειν περιφεν ευθυς, τους δὴ διειλεγμένους , τι τε κα-a5λαντο χοόσα και ει τι παρὰ βασιλέως αἰτοῖεν eo δίκαιοι ον--
3. Post ἐπιστῆσα deest αὐτους. 4. αὐτoris et 5. ἔννοια Iegebantur vitiose. quo apud Rhegium de oblectis se purgarit, nam et se tunc adsuisse,
et hue prosectus, multis precibus obtestationibus e avum onerarit, ne hellum ordiretur. Animo igitur et consilio ita se paratos esse aiebant. Sed quia alacritati par facultas deesset, opportunitatem quaerere, qua quae eri statuissent sacto praestarent, quae nunc praeclara se offerre Nam 'stquam imperator iunior in oeeidentem movisset, praesectos Vigilum rata Deo quae conducerent multo ant Praestruente, murorum supra portam sancti Romani custodiam sibi ad agendas eum aliis ex successione Per noctem excubias commendasse. x quo statim ogitarint, posse se aliquando imperatori uti- Iem navare operam. Ubi vero didicerint mox Byganti affuturum: et iacta alea, quod aiunt, cum sociis de urbe ei prodenda egisse, et visos aequa Romanisque omnibus prolatura loqui, persuasisse: tamque promptum esse, imperatorem in murum subducere, obse Vata uocte, qua ipsoriam orent vigiliae. Haec illi. Magnus domestiens extemplo mittit qui imperatorem moneat, uti subsistat. Eos
348쪽
a. 43a8τες ε πωλην τῆς εχ βασιλέα ἔνεκα δνοίας. οἱ δ' ἔφασαν, μαρις μὲν λεῖσθαι καὶ πιστελῶνος, μηδὲν δε αειδε, αλῶ
προῖκα του καλου νεκα καὶ του κοινῆ λυσιτελουντος τὴν ἐπιχειρησιν υπελθεῖν ἐπεὶ 'δὲ καὶ αὐθις επιτρέφαντος ο βοωλοιντο αἰτεῖν, ἰσχυρισαντο αἰτεῖν μιηδεν, παραλαβών αυτους ἐγεν ora βασιλέα συμμίζας δε - , ,ὁ β εος' εἶπεν , συ προ μικρούπαρέσχηκας α ινς, α βουλεται νυν αὐτος εὐεργετεῖ ' ἀνερυ ομνησκε δὲ αντον εργον τινος, ο ἐν εἰργασμένος προ μιαρο- νζ. τι γαρ ἐνδιατριβοντος Θεσσαλονικη, τῶν ἐν Βυζαντίου βασιλεr, πρεσβυτιρε Μυγοντων συγκλητικων arto συμφωήσαντες ταῖς γνώμαις, πέρι μαντες εἰς Θεσσαλονίκην, D διειλέγοντο κρυφα τε βασιλεῖ, ως, εἰ βουλοπ Βυζάντιον --τασχεῖν, αττων παραδιδοντων, ἐσαν γαρ υκ ἀδυνατοι πομεῖν, πρῶτον μὲν αυτοῖς πιστώσασθαι δι' ορκον, τῆς τε μνρεσιας ἐφ' i νυν τελελτον μέγαν ἀποστῆσαι λογοει ν τονι smετοχιτην κα διὰ μου παντος δι' ὀργῆς χειν καὶ σπην μην μηδέποτε παρασχεω πειτα δὲ καὶ σερ' Ἀττα - α το ῖτονντο, ειπληρουν καν ταυτα αυτοῖς πιστώσχροα δι' ορκων, μηδεν ἀναβαλλομενον ἔκειν ως ἄμα τῆ ἐλθεῖν παρα--λη νομενον την πολιν ἐφ' οἷς ἀπεκρινατο ὁ βασιλευς, τουa μὲν κητε αντον ἐν τεν ν πολέμεν αἰτίαν παρεσχοσθαι, μήθ' ωφ ετέρων μάλιστα ἐθέλειν κινηθῆναι την αρχὴν καὶ καν
v. 1νέωντος δὲ πάντα τροπον ἐπινενοηκέναι καὶ μηχανῆ , δι' ἀνio. πρεσβυτέρ ED. P. pro πρεσβυτέρων. de nominibus et a quid ab imperatore petant, interrogat quando- auidem pro benevolentia in illum aliquo digni munere apparebant.
espondent, unum amarin, alterum Castelianum appellari nihil petere, sed gratuito honestatis et communis emolumenti ausa hoc operis aggressuros. Ubi domestico iterum potestatem petendi quod vellent offerente, se nihil petere autumarunt, ad imperatorem eos adducit cui propior facti is, Deus, inquit, cui tu paulo ante obtulisti quae habes, quae vult nunc tibi rependit et simul rei e Iusdam, auam non ita pridem patraverat, eum commonefaciti 5 . Etenim cum adhuc nessalonicae moraretur, ex optimati-hus avi sex conspirantes cum eo occulte egerunt, si Iaceret occupare Byzantium, ipsis tradentibus, quod poterant, primum se illia iureiurando obstringeret, munere, quo nunc fungeretur , magnum logothetam amoturum atque illi in perpetuum succensurum neque unquam ignoturum deinue alia quaedam, quae postularent, praestitu-xum. Ita si fecisset, sine mora veniret simuI enim venturum et urbem
in potestatem accepturum. Super quibus respondit imperator, nequ*ae nuic bello caput fuisse, neque omnino B aliis i suscitari, Iuuae e eo suscitato, modum iamque omnem ex sit se, quibus
349쪽
δετ αδτὸν - σωλη καταλυειν, δε- τε ιυναε, τὸν πάρ a.c.43as τα καὶ πρὶν γενέσθαι εἰδοτα, καὶ αυτ τα πρά-τα μονον-P. Imον, γονὴν ἀνέντα μαρτυοεων, καὶ μεῖς δ αυτοὶ συμμαρ- τορμετε ἄν ἐμοὶ, ἐὰν θέλητε λέγειν τἀληθῆ. ἐπεὶ δ' ουτω5τὰ μέτερα πραγματα συνεσκευάσθη, στε ἀνάγκον εἶναι, μηδ' ἔλως βασιλέως παραδεχομένου τ' εἰρξνην η τον ἔτερον ἐκπεσεῖσθαι τῆς αρχῆς ἡ διαφθείρω, τουπήμοσν διῖ- στάμενον προς κατέρους, βουλομαι ἀναγκαίως ἡ μων πραπ-τ43των η τινων τέρων, re ἐμαυτον ποιησασθαι Βυζάντιον, Ioώς ἀν μὰ τουτο ἐν Παι, των ἐμφυλιων οὐ πασσομένων πολ μων. ἐπὶ τοιουτοις μέντοι οῖα νυτο αἰτεω , ου Βυζαντι- μονον, ἀλλ' -δ' εἰ τόσαι πόλεις ησαν σοι πυρροι Βυζαντίον ῆθέλησα ἄν κατασχεῖν το μὲν γὰρ τον μέγαν λογοθέτην ἀποστησαι τῆς πηρεσίας, ἐφ' ην νυν τελα ου μονον διὰ το αἰ- i5τεῖν μῶς, ἀλλὰ καὶ ἄλλως προς το ἀπηλλάχθαι πραγμάτων, ἔπραζα ἀνὰ ,π' ἐμοὶ γενομένων τῶν πραγμάτων το μέντοι γε αὐτου καταμνηφίσασθαι διὰ βίου ἀπαραί'τον ὀργὴν ἀμ- ναπώτατον τῶν πάντων. μη γαρ υτο μαγείρ' ἴστε διῶ της εἰς ἐκεῖνον ἀπαραι-το οργῆς ἐμαυτ ἀποκλεῖσαι τὰ φιλάν--θρωπα σπλάγχνα τῆς ἀγαθότντος του μου ἐπειδὴ εν μέτρην - ησομεν τοῖς συνδουλοις, ἀντιμετρήσειν ἀπεφηνατο ημωκα ταντα - ἐξίmi τεον μῖν ημαρτημένων Ἀντανν, ἀλλ' si ἀπειροπλασών τινι περπῆ τῶν ἐμοὶ προς θεον ὴμαρτημένα νδ φερόντων. τοιγαρουν τὸ μὲν ὐπ' ἐμαυτή ποιήσασθαι Βυ-3. Urρτυρίων sensu caret Iego μαρτυρεω.ld posse dissipari arbitraretur idque Deum nosse, qui norit omnia, antequam fiant, resque ipsas tantum non missa voce testificari id ipsum quin et eos ipsos, si vera dicere velint, testimonium sibi Iaturos. Quia ero ea eonditio rerum sit, ut avo pacem funditus Teiectante, necessario aut alter illorum imperio depelli aut subiecti dissidiis intestinis ad peruietem voeari debeant, velle se, idque R necessitate, aut ipsorum aut aliorum ope sub ius suum redigi Byzantium quod nisi fiat, nunquam heliis ivilibus defuturam materiam. Ob ea autem, quae rogassent, non Byzantio dumtaxat potiri nolle; sed neque tot urbibus, quot sunt Byzantii turres. agno Iogothetae dignitatem, qua nunc fungeretur, non solum quia illi peterent, sed alioqui etiam ut molestiis liberaretur, abrogaturum sulsam, si penes se summa imperil fuisse Ut autem iram inexorabilem in omni vita adversus eum retineret, id esse unum, quod omnium minime fieri posset. Egone ita delirem, inquit, ut per implacabilem iram adversus illum mihimet divinae bonitatis henigna viscera pra eludam siquidem qua mensura conservis nostris mensi fuerimus, eadem e nobis, remensurum pronuntiavit idqqe eum peccata nostra utra deum infinitia partibus ea superent, quae ab hominibus eo
350쪽
A.c.4328ζα πιον καὶ πανυ βουλομαι του oras λυσιτελουντος ἔνεκα τρυτου δὲ του αἰρήματος ἀποντος, αὐειγε καὶ πιεῖν συνδοκετ, νοτ' ηδη καὶ περὶ τῶν ἐπιλοιπων μῶν κουσομαι αἰ Ἀρεάτων ' μυτων μὲν ου ο μέγας τοτ δομωτικος ἀνεμιμνησκε βασι χέα, καὶ σερ αττα πρὸς αυτον διαλεχαῖς, προσῆγε τους α
δρας. οἱ δὲ καὶ προς βασιλέα διειλέχθησαν τα ἴσα καὶ ὐμην
διῖσχυριζοντο αυτοὶ δυνησεσθαι την πολιν παρα σειν ἐπαμDνέσας δε αυτους ο βασιλευς καὶ ε τι επυν νετο αἰτοῖεν οἰδ' ἐπειθοντο αιτεῖν um, πολλὰ δε πολλάκις παρὰ βασιλέως ἐκβιασθέντες, ητήσαντο γῆς εἴκοσι, πλέθρα γελάσας δε προς io τὴν αιτησιν ὁ βασιλευς, ἀλλ' ἐγὼ ' ειπε μεο διδοντος, αξι-
αν τραν ἀποδώσω τῆς ευγνωμοσυνης τὴν ευεργεσίαν ' τι δεαυτῶν περὶ τῶν τοιουτων διαλεγομένων, ἐκ Σκοπέλου παρατον νοοος αγγελος ηκε μηνυων, eo ὁ των Μουσων βασι- λεος Μιχαξ ἐν ριεθοριοι τῆς αυτον καὶ Ῥωμαιων ἡγεμ is νια ἐλθων, παρὰ πόλιν αυτι υπηκοον Λάμπολιν προσαγορευομένην ἐστραποπέδευσε, καὶ συμμι ιαν ἐπαγόμενος ἐκ Σκυ- θων ο παρα 'Pωσοκάστρου εἰσὶν ἐστρατοπεδευμένοα ων ἀκου- σας ὁ βασιλευς ἐβουλεηετ αμα - μεγάλεν δομεστικω ο τι δέω ποιεῖν, καὶ ἐδόκει χρῆναι ἐλθεῖ, παρα την γους ουσαν ρει--8181 w αμα μεν καὶ διὰ το ἐγγυς εἶναι Βυζαντιου, πιυς α προς τῆν παράλη νιν πραττουα αυτοῖς, αμα δε καὶ διὰ το μὴ κυκλωσιν παρέροι το χωριον δυσπροσοδον - , αἴ- εχειν, ν
ptum erat Φρουριου et παρὰ τὸ μιμα του ξείνου Πύντου, id est, Castellum quoddam ad ostium Ponti Euxini situm ED. P. tra nos peccantur Proinde Dantium sibi pro communi utilitate
subiectum percupere hac autem petitione excepta, si qua alia ipsis petenda viverentur, auditurum noc illi magnus domesticus in m moriam revocabat et plura cum eo disserens, viros producebat, qui eadem apud imperatorem loquebantur, asseverantes, se illi urbem tradere posse. Quibus collaudatis, quaesivit, num quid ab se peterenti I nihil petere constituerant: sed cum imperator instaret saepius, viginti iugera petiverunt. Tum ridens ille, At ego, inquit, di- in concessu probitati vestrae digna praemia persolvam Medio in sermone advolat Scopeto a praesecto nuntius, ichaelem Moesorum regem in suis et Romanorum confiniis apud urbem suam nomine Diampolin castra Iocasse, Scytharum omitatum auxiliis, qui iuxta osocastrum tentoria haberent. Imperator quid faciendum, magni domestici consilium exquirit ad castellum Logos iu montanis situm Progrediendum decernunt, tum quod Bygantio propinquum et ad eius Dccupationem Parandam opportunum , tum quod locus accessu dissei-lis hostibus insendi facultatem eriperet ut et invadenubus resisteru