Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV.: Graece et latine

발행: 1828년

분량: 631페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

τὴν προς Θεσσαλονίκ' φέρουσαν Θραχ' ηλπισαν ά- ουν c- μικρον αυτ τὴν πολιν προσχωρησειν, σφαλείας δὲ ἔν sin τοὐς τριακοσίους ἔπεμ ναν ὁ τὴν ἀκρόπολιν καθεζοντας

πανοι τριακοσιοι, οἱ - ἀπέθανον, οἱ δ' ἐζωγρῆθησαν τῶν βασιλικῶν πασαν ἐλπίδα σωτηριας ὁδη περιαιρεθέντες, ιν ανστα τοῖς πασι γενέ-- τα συμβάντα, se στρατιαννωστην ἀναλαβοντες, προσχηματι ais ηεσαν ὁ ἐπὶ μαναλ κρον, ὼς ουπω αλωκυῖαν περιποιήσοντες. Do μι- δοκοῖεν ἐκλιποντες Φερας καὶ τα ἄλλας τῆς Μακεδονίας πολεις γε γειν etsi δ' ἀληθείρ, ἡ λα-ος χωρησοντες ο αν aris r Dinari και τα τέκνα ι ἐμεὶ δὲ ἐξελθοντες απο Φερῶν ειχοντο

i5οδου σοι τε ἐκ θεσσαλονίκης συνεστρατευοντο αυτοῖς, ἐπει τω ντ εαλωκυῖαν, ἀποσταντες αὐτων, ἐχώρησαν προς βασι λέα καὶ οι μῆροιῶται τὰ ἐν Βοδηνοῖς πυθομενοι σπιψαντα, ταυτα τοι ἐκ μυσαλσνίκης ἐμοίουν το, τε συστρατενόμενον V. ias αὐτοις πη-- 'Pωμαίοις στράτευμα Μυσῶν ηδη καλλεεω-soτέρισε φανερῶς ἐντοροντες γαρ του πρωτοβεστιαρί- βοσκν mis πολλοῖς, διηρπασα αυτὰ, αντον παροντος και προσεποί σαν εαυτοῖς. μιχειροοντι δὲ ἀνασώζειν τὰ διαρπα- ντα,

M. ἐν Boδηνοῖς Inlpri vertit Edessae, quippe urbs sta hoe etiam nomen ortita est; unde et in Graecia Sophinni dieitue ---. et in tabulis Georgii Chrysoco ae Βουδενα. ED. P. Vid. Meleti Geograph. II. p. 72. et exeubiis eiret dederant Paulo post advenientes mariti, enm Eaes-

senos in se insurrexisse suasque mulieres conelusas inveuissent,

Rigam ad Tribalorum principem secerunti Nam eum adhuc Phe is audissent, imperatorem Thessalonicam iter suscepisse, ne minimum quidem in timorem venerant, urbem se illi permissuram ad arcem tamen tutius retinendam trecentos Isos submiserunt. Deinde ubi Thessalonicam se sub imperatoria potestatem subiecisse et illos trecentos partim occisos, partim aptos intellexerunt, omni iam spe salutis deplorata, priusquam Vulgarentur quae omnibus ontigissent, piis quantae erant assumptis, simularunt quidem, se Thessalonicam ire quasi nondum aptam asserturi, ne, neris ceterisque Μacedoniae urbibus relictis, fugam inire putarentur, sed revera quisque ubi uxor et liber erant hituri. Posteaquam Pheris egressi, iam invaserunt, quotquot Thessalonicenses sub iis militabant, urbem occupatam resciscentes, ab eis ad imperatorem transierunt idemque Berrnoeitae, eognitis quae Edessae eontigerant, facere non dubitarunt et qui sub illis merebant Moesi Romanis subiecti, iam libere novus res audebant. Nam eum in magno Protovestiarii greges incidissent, ipso inspectante, ad usum auum eos abigebant. svi eum

332쪽

LQi3aso μόνον - δε-γοντο, ἀλλὰ - τῶν σκευοφόρ- αὐτῶ τινα ἀφείλοντο τον -- εργεν διδάσκοντες, εἰ μὴ ἀγα-

πινη, ζωρή- πε καὶ κατ' αντον η τε λο- ἄπασα στερα- Rim τι κα οἱ ἐκ των σπεριων πολεων παρόντες ει απτά, των

βασιλέως πραγμάτων ἰμ φανερων γεγενημένων, ἐκλιπον-sτες τοὐς στρατορους, πάντες φθον eo αὐτον δείσας δὲ ὁ πρωτοβεστωριος εἰς ' ριδα ἐλθεῖν, ἐπι γαρ ἐν καταο

μενος την γυναῖκα καὶ τα τέκνα, ο τε κατὰ βασιλέως ἄματ στρατε κατι ἐνορει, αμα δεσποτα καὶ ταῖς λοιπας, εἰς πεντηκοντα καὶ κατον οντες ἐχώρησαν προς κράλην τονιο αρροντα τῶν ριβαλων Φεραῖοι δὲ, σοι σαν ἐκ Βυζαντίου δεσποτη καὶ τοῖς αλλοις πομενοι στρατογοῖς, ἐπεὶ ἐλει-Bποντο ἐκεῖ ἀναχωρουντων, πάντα συσχοντες, - οντα μὲν διήρπασαν αυτοῖς, ἄντους δὲ πὸ δεσμοῖς ἱγαγον ιος βασιλέα βασιλευς δὲ ἐπεὶ ἐδέδοκτο την ἐπὶ Ἐδεσσαν ἰουναι, ζευ Is ν Θεσσαλονίκης, δευτεραῖους λειν εἰς αὐτά. od 'Eδεσστῶ δὲ δ ελθόντες πανδημεὶ προσεκυνησάν τε βασιλέα καὶ τ a λισμα παρέδοσαν τα μιν οδ αλ ἐδοκει δρο- μώιλενς εσα δὲ ην--οθι χρηματα δεσποτη καὶ τοῖς si λοις στρατητας, α μιν ἄν ἡ ἴδια ταῖς γυναίν, ταυτ εχειν- προσέταξεν αὐτὰς, καὶ μηδένα ἀδικεῖν, ω δ' ἄν τῶν ἄνδρων, αυτ ριη-θῆναι, o ἄν αντος διαγν περ αυτων ad

μὲν ου αλλαι τα δια μεμηνυκεσαν καὶ τα των ἀνδρῶν, βαασι -- δὲ 4 ου δεσποτον γαμα', δείσα- ρκ' τα χρηματα ἀφαιρεθείη, urci μὸν ἐκ τῶν ἐναντων ἐποίησε φανερα, aas

rapta recuperare eontenderet, non modo non esserunt, sed euldam praeterea eius caloni equum sarcinarium abstulerunt tacto monentes, ni boni eo uteret, se illum quoque invasuros. Reliqua insuper copia, quique ex occidentalibus oppidis opulenti et illustres aderant, fortuna imperatoris iam conspicua, universi, desertis ducibus, ad eius ratio nes ae adiungebant. Protoveatiarius formidans Aehridem ire, ubi uxorem eum prolibus deposuerat, quando exercitum adversus imperatorem ducebat, item despota ceterique ad Cratem Tribalorum prin-eipem discesserunt, numero quinquaginta supra centum Pheraei autem quicunque visutio desDotam aliosque duees secuti fuerant, eum ab aliis ibi abeuntibus desererentur, comprehensis omnibus ac despoliatis, ad imperatorem eos in vinculis adduxerunt; qui Thessalonica egressus, postridie, ut decreverat, Edessam venit; cui extra Portam obviam procedente incolae eumque adorantes, urbem dediderunti A cetera quidem qua illi ratione ollibitum est, instituit: de rebus autem despotae et ducum eterorum, quae essent uxorum

propriae, eas illis citra iniuriam dimitti iussit quae autem virorum, ad se reserri, ut de iis ipse decernere aliae igitur omnia, regina despotae coniux verita, ne privaretur, pauca de summa indicavit,

333쪽

ναι εἰς Θεσσαλονίον κἀκεῖθεν εἰς ιδυμστειχον. N MLD-διάγοιεν τῆ βασιλίδι . και ἐπληροντο - κεκελευσμένα

εἰ καστορίαν ora εἰσεδ απο αντον ὁ ταυτης ἐπιτροπευων

Ἀγγελος ζαέρων, καὶ παρέδωκε την πολιν ἡ γὰρ δὴ καὶ Pari

προτερον τὴν ἄφιών προσδεχομενος αδτον, ὼ -- προς--v43 τον ἐκ Θεσσαλονίκης προσταγματά τε ἐκείνου καὶ του με i5λον δομεστίκου πάριματα ἐπέμφθη, Ῥαι τὴν πολιν εἶχεν ἐν φυλακη νεκα αὐτον. μισοψ δὲ-χην προς Καστορίαν δευωωοδον, τον τε μησίλαν τῶν Μοσων δεσποτην καὶ φυμιον

τον μέγαν Μουγγάριον κα TDότροχον τον μέγαν ταιρεμά xv ἄμα δισχιλίοις ἱππευσι στρατιώταις ἀπολεξάμενος, Ἀνναοπρὸς Ἀχρίδα ἐκέλευσεν ἰέναι, εἰ neo: 'θεῖεν τον πραπομ- στιάριον φθάσαντες παρελθεῖν εἰς αὐτήν. καὶ βαδισαντας σνντώνως, ἐπεὶ προτερα --ον, εἰσεδίωντο αντ- ο Ἀχέρω BM1ποὶ ἀνοίωντες τὰς πυλας ρ μ' γὰρ παντα ἀφίσταντο προς βασιλέα τον νέον, καὶ ἀναγκάζοντος μηδεν πρωτοβεστιλ

έ. auo antpr. Iegisse videtur alio.

maiore parte apud monachum quendam vosita. Et latuerant sane ad tempus deInde monacho ab illorum Ioeorum praefectis deprehenso, alio alia direpta sunt. Ubi vero de rebus illorum imperatori significatum est, et suas et maritorum res ipsas seminas sibi habere iussit, ut in viros, locis exteris viventes, quod rogarent ne deesset; ipsas autem Edessa Thessalonicam , inde Didymotiehum abduci, illic eum imperatrice victuras. Quod quidem ita factum est. 55. Postera ine Edessa excedens, castoriam init, euius phae- sectus Angelus eum laetitia illum exeipit et urbem tradi Nam ex quo Thessaloniea elus mandatum eum magni domestici litteris aeceperat, adventum opperiebatur oppidumque ea gratia custodiebat Castoriam iter agens Bodillam Moesorum despotam et Bryennium magnum drungarium et Exotrochum magnum hetaeriarctam eum duobus selectorum equitum millibus chridem mittit, si qua possent proto- Vestiarium antevertentes, eam ingredi. Qui continenter equitantes, quia priores venerant, ah Achri leno populo, portis apertis, intromissi sunt iam enim omnes, quamquam nullius eoacta, ad iuniorem --

334쪽

λων εἰς ράλην. καὶ ἐπεχει - πιιθειν αυτον, πολεμον ---

δὲ ποπτευσασα, μὴ su ἀληθῆ τὰ λεγυμναή, καὶ δείσασα io

περ τορῶς χρω- , το φίλοις παρακατέθετο φυλαττειν αυ-

- νρηνται λῆς παρα - κεκρυμμένα κοσμοι τε γυναι

τος, τα χρή τι is Ἀτρος αυτον ἐν δυσλκιβωτίοις, εν οἷς ην ἀγγεῖαν τι ἐκ χαλκου πεποιημένον, δισχιλίους καὶ μυρίους ἐκ- χρυσους, καὶ ζῶναι καὶ εὐώματα ἐκ χρυσω πεποιημL

gebatur ἀνακαλέσασθαι. peratorem desciveranti Protovestiarius serius advenion oppidumque receptum audiens, spe, qua susteutabatur, abiecta, cum reliquis ad Cratem profugit cui bellum contra imperatorem persuadere iustituit, si sorte per ipsum sua damna reparare posse Crate eorum verbis impulsus, ad confinia sua Romanorumque ingentem exercitum adduci Imperator unum diem Castoriae commoratus, inridem venit uxoremque Protovestiarii cum omni re sua Thessalonicam ire, inde eum ceteris seminis Didymotichum prosecturam iussiti Illa suspicata, sibi verba dari, et arae suae metuens, amicis asservandam concredidit affirmavitque, nullam se habere atque ita Thessalonicam dueta es Haui diu post eius mundus et alia nonnulla, vicenis aur orum millibus aestimata, apud nescio quem reperta sunt Pauci dies abierant, cum quidam ad magnum domesticum adiens, et ris cuiusdam meriti, quod ille in se collocasset , memoriam ei re- hovavit dixitque aequum videri, ut bene merito beneficium redderet pro viribus se nosse, ubi protovestiarii magua Via Pecuniae lateret Misso do famulis uno et fidelissimo, indice illo praemon-atonis, aliatae sunt arcula duae, in quilarus vas aeneum et tu co

335쪽

τετρακισμυμ ων αξια χρυσέων τλμὸν ἐν τα χρήματα μεμηνυγ-ι λογοι τε ο μέγα δομιστικος μολόγει μιτι κιώεργοις ἐποίει ' βασιλε δε προσελθών, τα τε χρήματα --s εν ἡ ευρηνται, κα ἐδήλου και τον αριθμν βασιλέως δὲ

δους ἄν φωνῶ ἀλλὰ μαλλον αυτα στρατιώταις κα αλλοις οἷς ἄν ἐθέλης κέλευσον διανεμ θῆναι. ' βασιλευς μεν οδ ἐπει -- ο εἰποντι, καὶ τον χρυσον - - ἐκέλευσε διανεμμοι- V. i 382-ῆ στρατιρ ' οσα δε ην πιπλα καί τινα ἐκ τῶν σκευῶν τῶνευπατριδῶν - θη τισι κα τα λειπομεν τε βασιλικω προ

βασιλέα or τε τας εα λεις νεμομενοι Ἀλβανο νομάδες καὶ

aureorum nummum duodena millia et onae et pocula aurea argentum praeterea non signatum et ornamenta muliebria et alia quae

dam, quorum omnium pretium ad quadraginta millia ascendebati Indici igitur magnus domesticus et verbis gratias egit et rebus bene- feei Convento imperatore, de pecunia, quomodo inventa et quam dandis esset, na aviti Tum imperator, ergo tu inventor ista tibi Aeas, ut iustum est. Atqui, inquit domesticus, nec antea belutempore ei multam vel modicam cuiusquam tuli Pecuniam, quemadmodum tute nosti: ne ab ista modo vinci velim. Haud mirum ac novum, subiicit imperator, eum multa alii tibi abstulerint, prae- .eipue protovestiarius, si vicissim pauca quaedam x eius rebus adinam utilitatem redean Rursum domesticus Hoc vero mirum Ore, si tot praesertim altero bello detrimentis ab illis affectus, quamvis ohaata occasione, par referre noluisset, nunc pecuniolae causa antiquos mores suos iu peius immutaret et iniquo munere ac uero minor appareret; immo enimvero potius militibus et aliis, quibus laceret, iuberet distribui Μorem gessit imperator et nummum aureΟ-rum quantum esset in militem dispertiri mandavit supello et vasa aliquot nol,llilius uti,nadam donata, reliqua in fiscunt imperatorisulata. sun quem post ociiduum Achridem adoratum venerunt agre

336쪽

A. Qi328 οἱ τας κολωνείας, δε δὲ καὶ οι ' ρίδος ἐπώς, προσαπρο- σαν ἐλθόντες - δουλευειν ἐπηπειλαντο προ μως τοπσὸ περ/ω καπι ραισμένον προς ἐσχατιαὐ τῆς Ῥωμαίων πειμονίας γράμματα ἐκάλει βασιλικὰ προς Θεσσαλονίκην ἐλων,

δων Ῥαμαίων ὁσημέραι παρεκαλεreo κατὰ βασιλέως ἐλλει και μάχην -άπτειν, miκλε δὲ οὐδαμως δεδμος μ' οὐ κατὰ γνώμην ἄντρ τὰ πραγμα χωρηση περιέμενε δὲ τοὐ Dio ν δ ἐν ἐν Φεραῖς, 'Pωμαιοις κατὰ του νέου βασιλέως D-μμυ- μι γὰρ ἀπῆν, παρ'Ἀοτου περὶ βασιλέως καὶ τῆς ine αυτον στρατῶς βουλομενος πυασθαι, εἰ ἐπιχειρητέα rara μὴ ἐπεὶ δὲ ἀφῖκτο, ἐπυνθάνετο αντον Ἀράλης, εἰ προς βασιλέα πολυκναον εἴη ὁ δὲ συνεβουλευεν, εἰρννην μαλλον is

ἄγειν και μὴ τον οὐκ οντα πολεμον εα-ρ καλυπηκοοι γειν βασιλέα γὰρ αντος ελεγεν ἐν Φεραῖς εωρακέναι ποντα μὲν στρατον υ πάνυ πολυν τοσουτον δὲ τὰ πολέμια σκηρι νον καὶ Ἀποις τε καὶ ὐπλοις διακεκοσμημένον ἐκπρεπως, ῶς ἔκπληξιν καὶ ἀπὸ μονης ο νεως παρέχειν ουτω δὲ θορυβωςeto καὶ -τάκτως πομενον τοῖς Θεμοσιν eo δοκεῖν ου πολλους, ἀλλ' ἔνα οντα τῶν τε παραγγελμάτων ἀκουειν α σπουδὴ τὰ κελευορονα ποιεῖν. ,ἀνδρίας δὲ τοσουτον αυτοῖς περίεστι και τολμης, ως, καιτοι τῶν ἀντιτεταγμένων οντες ἐλάσσους πολιν, P. En καὶ ἐπι-τες αντοῖς παρὰ πολιν οἰκειαν στρατοπεδευομένοις,ἀstes Albani, quique Deaboles quique Colonias et qui iuxta Achridem habitant, se prompte ei parituros promittentes. Longius autem In Itimis videlicet Romanorum finibus incolentes, litterae impera, toriae Thessalonieam, ibi obsequia sua honorifice delaturos, a er-iaverunt: qui brevi adsuerunti Iam vero Crates cum toto agmino auo in continiis consistens, a fugitivis Romanis quotidie ad proelium eum imperatore committendum sollicitabatur; qui infaustum formidans exitum, nequaquam eos audiebat Chreles illi in exspectatione erat, qui Pheris adversum imperatorem iuniorem Romanis auxilium ferens, nondum redierati x eo de imperatore eiusque exercitu, invadendus esset necne intelligere euplevat. Praesentem iam ese cunetatur , equid confligendum putet. Ille paeem potius agita dam, nec bellum, quod adhue nullum sit, ibi suisque aecersendum hortatur imperatorem ipsum Pheris se vidisse, ducentem copias exiguas, Verum in arte militari tantopere exercitatas, equisque et armis tam eximie instruetas, ut solo aspectu terrorem ineuterenti Ad hoc tam sedate et ordinate dueea suos sequentes, ut non m Dura, sed unum dumtaxat esse credas, qui praecepta et audiat et e

337쪽

μενοι Φερων ἔσον συναναμ-- αδτας, ἔστησαν ἀνα

πλειν ὁρμῆς δια πάσης τῆς ψώρας προκαλ-μενοι ἐς μάχη ἐπε δὲ Ουδεὶς αυτας ἄντεπε ι, μικρον ἐκκλειαντες Mu-

τημένη στρατιῆ καλωπ στρατηγοῖς ἀγομένη πολλοῖς τε και ἀγαθοῖς, ἀνάγκης χωρὰ - αν συγχωρήσαιμι συμπλέκεσθ- ἐγώ -ν δὲ αὐτῆς σπερίου στρατιας πάσης, πολλῆς -- αυτῆς καὶ ἀγαθῆς ουσης, προσκεχωρηκυίας βασιλεῖ m

ιαῶτα εἰποντος του μέλη, δ, τε μωλης ἐπείθετο καὶ M-λλοι γεμονες της στραπιας, καἰ ηδ' ἀπέσχοντο ταῖς - μοις τον προς βασιλέα πολεμω ἔμενον δὲ δμως tiri της -τῆς στρατο δείας βασιλευς δὲ ἐκ της ' ριδος μετὰ ὀγδο- cao ὴμέραν αρας. ἐλθεν εἰς Πελαγονίαν, τὴν εἰς Καστορίαν ἐκλιπῶν ὀδον, ἄμα μὲν, να καὶ τὰ ἐκεῖ περιποι σν αι πολι

νι καὶ τὴν ἄλλην χώραν, ἄμα δουπε καὶ τὸ μάλην ἐπ

ορίοις πύθοιτο τῆς σφετέρας ἀρχῆς εἰναι, ναυαν δοκοίη

Ieriter eonfietat tantum autem sortitudine et audacia exhellere ut quamvis numero adversariis multo inseriores, eos ad urbem ipsorum nulla penitus consternatione aut sermidine sequerentur, et ProPe Pheras, suo acte eum illis dimicarent, diem totum sub signia starent, Ieni Martio spiritu hostem ad certamen provocantes. Quoseontra cum efferre pestem auderet nemo, declinasse paululum et in eampis emoctasse. Postridie, orto sole, rursui armatos et dispositos, ad congrediendum hostes per internuntium elicere voluisse. Qui eum eorum ne Vultum quidem ferrent pugnamque praeessera trectarent, quanto dici potest ordine et modestia Zichnam repetivisse. Itaque eum exercitu si omnimodis instructo ae duces habente com-Plures atque egregios, sine necessitate, ut depugnetur, nunquam se auctorem futurum. Adde, quod occidentales copiae insae quoque nec parvae et non instrenuae, eum imperatoris agmen adauxerInt, ut

psi ab ho bello abhorrere ae refugere magis debeant, effecerint. Haec oratio crati eeterisque dueibus fidem feci Et quamquam belligerendi voluntatem deponerent, in iisdem castris inito minus permanebant. Imperator inride post diem octavum discedens, re icta castoria, in Pelagoniam venit et ut oppida illa ceteramque regionem reciperet, et ut ne, quia Cratem in finibus imperii sui castrametari aec aerat, elus timore iter illud devitasse videretur. a minia

338쪽

A. 43αεβν τε προ αδτον ἀποσχέσθ- τῆς δου. o μωτο ' μα Ri39ων φυγάδες ἁ ἐποθοντο δι Πελπονι α μαι βασιλέα, τεν ἄλη προσῶντες, νάγκαζον συμπλέκεσθαι βασιλεῖ ξδ' - πολυ ἀπέχοντι αυτῶν. ὁ φαλης δὲ ἀπεκρίνατο, μνα νον ρε- τε εἰσαυθις κἀν πολεμῆσειν βασιλεῖ, ἐὰν μῆ-υτὸς ἐπίηρ--si τοῖς ι τὴν δυνατὴν βοήθειαν εἰσεντέχθαι. δυοκαίδεκα --π- αμα στρατ ποῖς παρασχομενος ἐν Φεραῖς -- ἐπι- νονρεῖν. ν δ αυτ καὶ τουτον ἔνεκα μεταμέλειν, ἡτιστρος ουδὸν ἐδικηκοτα πολεμον ὁρατο ἐζ ἐτία οδδεμιας βασιλέας ει ' μαιων προς ἀλληλους διαφερομένους, αυτους μνη. εἰδέναι, πως τε πολεμήσουσιν ἀλληλοι καὶ κα τι ξυμβήσοντια. ἐμὲ δὲ μηδὲν*ψn' ουδενος δικη κινον, Ῥοδ αντον nou ιησειν οὐδενὶ, - αν μὴ ἀδικῶμαι οἱ μὲν ουν τοιαυ- της τυχοντες τῆς ἀπολογίας, καὐτῆς μονης πολειπομένης ἐμπίδος σβενομένης, ἐθορυβουντο σφοδρως οὐ μῆν ἀπέσχοντο is του μὴ σφοδρα μετὰ σπονδης πολλης προ τον -- βασιλέως πολεμον τον Κράλην ἐξορμαν πειθειν δὲ ἐπιχειρον P. I 4και δεομένοις μ' 'ν ναυτους ἀτιμωρητους. ἐπεὶ καὶ τῶν Tριβαλων παρῆσαν οι ἐν τέλει, ου δέον, ' εἰπον ἀ-δτοι,

τας τολέμου κινουμένου, αντους πῶσαν προφασιν σκανδάλου περιαιρεῖν καὶ τὸν ειρήνην ἐκ παντος τροπον αυταῖς τε και τοῖς ἄλλοις ἐκπορKειν εἰδοτας, eo 'oὐτο πιυνω βασιλε assuotiri, ut imperatorem Pelagoniam pergere eompererunt, crHe eo Velato, eum ad conssictum eum illo iam vicino acuebant. Respondit Crates, nisi in se adoriatur, neque nunc, neque posthac eum eo depugnaturum. Ipsis quanta potuerit auxilia, duodecim cohortes eum tribunis Pheras misisse. Nunc se id etiam idcirco factum nolle

quod eum armis offendendum susceperit, a quo ipse uuam senserit iniuriam Romanorum imperatores inter se discordes, acituros utique Per se, quomodo bellum mutuo gerant et quatenus consentiant se a neutro laesum, donec iniuste laedatur, neutrum armis Persecuturum. Romani hoc responso spe, qua sola supererat, eadente, Valde quidem Derturbari, nec tamen desinere, multa et acri contentione urgere

atque impellere principem obtestarique, ne inulti relinquerentur. Quibus Tribali proceres tum praesentes Heus, inquiunt, quid opus est et vos frustra ac temere defatigari, qua fieri ncqueunt attentant , et non obtundere, quae praestari fas non est, obsecrantes Bello.

inter imperatores, dominos vestros, excitato, vos omnem ossensionis occasiouem Ouor l aconi lii vobis et aliis omni ratione conciliare

Oporiebat, scientus, id ipsu et imperaturibu a et vobis et con uni

339쪽

HISTORIARUM I. M. M

'λλως παραιγοντες. - γαρ πόλεις απασας περιώντες, τους

ριὸν - πρεσβυτέρεν βασιλεWτον προ μώιλέα τον νέον πο B5λεμον σπια οριήνους ἐπηνεω τε κα ἐπιπrnasina θυομάσιeμπτα, τους δε τὴν εἰρήνην ἄγειν αἱρουμένους καὶ τους ἄλλους πειγοντας, ιυς - του νέον βασιλέως πραττοντας ἐπίσης ἐχ - - πολεμοις, καὶ τον πολεμον ἐγείρειν ἐσπουδάζετε τροπε

παντί. ωοον ἐσπουδά τε τοτε, στέργοι - παροντα νυν δι-

oκαιως. φιεῖς δὲ φάλη Φ μετέρεν παραγγέλλομεν δεσποτη, μὴ προς βασιλέα πιλεμον κινεῖν, μηδὲ ἀδικεῖν ἐθέλειν προεπιχειρποντα, λογιζομενον, es καὶ παρὰ θερ τίσις ἐστι τοῖς ἀδίκως πραττομένοις τοῖς ἀνθρωποις ἐὰν δὲ ἄντος ἐπιν,

ἀμυνεσθαι παντὶ σθένει. εἰ μὲν ουν πειθοιτο 4μῖν βουλευ c35μένοις, καλῶς αν εχοι εἰ δ' οὐν ἄλλ' -τος ἀπελθων -- φερέτω ον πολε - μονος, συμπαραλαβὼν μῶς' ημῶν μεα νίζεται -δείς. ωὐτα εἰπόντων τῶν ριβαλῶν, λης τε ἐπείθετο καὶ πρὰς τοι 'Pωμαίους φυγάδας ἀπεῖ' τὸν ab διάνοιαν τῶν παρ' ἐμώ δυνατων ρατε λ εχουσι περι-του πολέμου. ἐγὼ δὲ καὶ εἰ διὰ σπουδῆς τον πολεμον ῆγον ἰδίων τινων ἔνεκα προς βασιλέα διαφορῶν, ἀπεσχομ' ἀν οριῶν

ἡτον οντως, ωσπερ νυν διακειμένους νὶ δὲ καὶ αυτος ουδὲ μον αὐτῶν τὴν σηπι eo γνώμην περὶ τῶν πραγματων. διο ουδὲ ελοίμην ων, ἐξον ευ τε κινδυνων εἶναι καὶ βεβαιως D

asMρχειν τῆς σφετέρας ἀδιδεῖν τε δοκεῖν καὶ ἐν ἀδήλιν - -

Romanorum conducturum. Atqui contrarium prorsus et ipsi designa-hatim et alios hortabamini. Omnes siquidem civitates obeundo, arma cum seniore imperatore adversus iuniorem coniungentes cum mirificis quibusdam promissionibus laudabatis eos autem, qui Pacem praeserrent et alios ad eam allicorent velut a Iuniore stantes, aeque in hostibus ducebatis, ac bellum per las et nefas accendere conabamini. Ut igitur tunc studiosa sementem secistis, ita nunc messem gravidam metite. Nos rati despotae nostro denuntiamus, ut imperatorem bello prior ne flanda secumque reputet, hominibus iniustis etiam apud Deum paratum esse supplicium. Si ab illo vis inseratur, tum se quantum potest defendati is monitis nostris si obsecundarit, recte faciet: sin minus eat, bellum, Vobis os umptis, toleret de nobis quidem nullus eum acquetur. Μotus crates, fugitivos in hunc modum compellat: Quae sit dynastarum meorum mens et sententia de bello, ipsi videtis. quidem etiamsi Pruter privatas quasdam controversias imperatori arma molirer, tame eos ita ut nunc astectos cernens, coopto desisterem. Nuuc autem idem mihi, qui civis, auper hoc cgotio casus nee cum

340쪽

A. αε3as remotis κινδυνεν, ἄλλως τε δει του στραπώμι-ος ἐμοὶ το συνη οισμένον ἡμῖν δὲ προς την σωτηρίαν βοηθειαν εἰσενέγκοιμι αν ὁση δυνατῆ, καὶ, σε βουλεσει, προς - - λέα πρεσβείαν πέμφας, παραιτησομαι πιρ μων αντον χροοργῆ θω. πραος διών, ς ἀκουω καἰ τοῖς προσκεκρουκο-5σιν λοιμος προς διαλλαγας, συγγνώμην τε α παραπιοι παῖτος συμφορας ον μετρίως κουφιεῖ. εἰ δὲ τουτο μει οὐκ ἀν-

κτον, ἀλλ' ἐγω προς Μιχαὴλ τον βαφλέα Μυσῶν κηδεστὸν

P. misέραν ξεστι τραπέσθαι - μνοίαν γὰρ ἀφιγμένοις, διως δυσται τριηρεσιν η ὁλκάσιν ἐπανοδου προς Βυζάντιον τυχεῖν. Ἀα στέραν δὲ τὸ τουτοις ποθήσομαι ἐραν ἐλαί σωτηρίας με γὰρ Προσεκον τε κα Πρίλλαπον καὶ τρίρε-

βιτ ν κατέχετε φρουραῖς, διανειμάμενοι τὰς πολεις ταντας, is δυσαλωτους -- διὰ καρτεροτντα τειχῶν καρτερεῖτε ἐν αυταῖς, ἄχρις αν ο προς ἀλλήλους τῶν βασιλέων εις τι πέρας πολεμος ἀφίκηται. ' - τουτοις ἀμηχανία τε ευε τους φν - δας, καὶ ἀπαλλαγὴ κακῶν ἐφαινετο - τῶν πραγμάτων οὐ μία. μιος δὲ κεφάμενοι ἐκ τῶν παροντων nono et Homo Bται προειρημέναις ἐγκατακλεισθῆναι πολεσι καὶ την πολιορ-

rL Apud Gregoram legitur Prostaeum, Nieetas habet Prosaeum; mire in his Ioeorum appellationibus variant inseriores meia. ED. P. Στρούμβιτων degendum aut, ut habet Cedrenus, τρο παγκED. P. Infra L. IV. p. 7si Q legitur AN or Vid. Ducans ad Alexiadem p. 38a. esse a peri Io provinciamque meam tuto possidere liceat, malim

iniustus aderi et in anceps me discrimen offerre, eum praesertimeopias meas coniunctas non habeam. Interea ad salutem vestram tuendam, quantum in me est, auxilium vobis non negabo et si

iacet, missa ad imperatorem iuniorem legatione, eius iram a vobis eprecabor qui eum ait miti ementique natura praeditus et rem ciliatu facilis, ut perhibent, veniam dabit et onus miseriarum Vestrarum magnam partem allevabit. Si hoc displicet, ad Michaelem Moesorum regem amnem meum vos mittam, cuius ope Byzantium incolumes perducamini. Si ne istuc arridet, adhuc alia gradiemur via. Nam venetias prolaeus, non dissicile erit triremibus aut on rariis Byzantium revenire. Quin et aliam vobis spem salutis suggeram cum rosacum, miliapum et Strumbiisam praesidiis ten

alis, distributis inter vos hisce oppidis propter murorum solidiι te vix expugnabilibus, in iisdem perdurate, quoad bello inter imperatores finis aliquis imponatur. Fugitivi quid super his consilii everent, in incerto habebant et malorum nusquam se ostendebatorius. Tamen hircumspeetis rebus praesentibus, praedictis oppidis

SEARCH

MENU NAVIGATION