Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV.: Graece et latine

391쪽

nlSTORIARUM II. 4. 335

η πολέμιος τοῖς ἐπιβουλευουσα' Πιαντ μὸν προς ἀλληλοος διειλεχθησαν --ί' ἐπεὶ δὲ ἐκεκυρωτο τον Ἀργιάννην του

5πυθομένη, τι βασιλεῖ τοιαυτα ἔδοξε περ αντον, ἐδυσχέραινέ τε Ουκέτι ἀνεκτῶς καλτον μέγαν δομιστιμον εῖχεν ἐν αἰτιαις, - μονον τι πολεμέεν οντι βασιλέως κα διὰ τουτο δικαίω ον- τι δεσμοῖς ἀφυκτοις διὰ βίου ἔχεσθαι παντος αυτος συνεῖπε Bπρος τῆν ἐλευθεριαν, ἀλλ' οτι μητε προτερον αὐτῆ μηδεν μοτε Ioπροεῖπε, αντε ἐβουλευσατο περ αντον ὁ μέγας ει δοριέστικος αἰτίας ἀπολυαν αντον, ἀγνοειν τε πασκεν τι μὴ ιηκα τὰ γνωμην τα πραττομεν αντῆ, καὶ διὰ τουτο μηδεν περὶ τουτου προτερ- αυτῆ διαλεχθῆναι. μως ἐπελεδοξεν, ἀπελυμτ τε τῶν δεσμων ο υργώπης καλευμενείας ἀπέλαυε καλευ-

κετο προ βασιλέα τον πρεσβυτερον πρεσβεία χρήματα αἰτου- τες, λέγοντες, κατὰ παλαιῶν συμμαχιαν καὶ φιλίαν τῆς σφωτέρας τε καὶ τῆς 'Pωμαίων ἡ γεμονίας ἔταν του οντω, προ --ἐκειν κατέροις κομίζεσθαι παρ' αλληλων. πεμπλώοις γὰρπῶσι φιλίαν εἶναι προς τους ' μαίων βασιλέας, καὶ σπουδάζεσθαι αυτοῖς σα ωφέλειάν τε καὶ τιμὴν 'P-ιαίοις περιποιεν Disia δε χρημάτων δεομένους, ἀναγκαίως προς βασιλέα ἔκειν,

terum senior Andronicus subsidia Gihelinia misit contra pontificios, ut ex Ioanne luaui Florentino lib. s. pate ED. P. raretur, impedivissem. Haud enim magia tibi benecupientes amare, quam insidiantes odisse ab initio fixum certumque habui. Hae illi inter se sermocinabantur. At ena imperatoris mater, filium Sy oannis dimissionem decrevisse audiens, id passa est aegerrime, accusabatque magnum domesticum, nou solum quod hosti imperatoris et idcirco sempiternis vinculis iure constringendo ipse ad libertatem Patrocinaretur sed quod se rem celasset penitus, neque super illo

se consuluisset. Domesticus culpam ab se removens, eseras re

spondit, id eam nolle ideo nihil priua eum e mmmumeasse. Ceterum Syrgiannes arcere pro deereto solutus imperatoriaque humanitatem ac beneficentiam expertus est. 5. Sub idem tempus ex Alemania ad seniorem imperatorem I gati Veniunt, pecuniam petentes, quod ex veteri societate et amicitia, quae ipsis eum Romanis intercederet, consentaneum videret 'alteros ab alteris, si quo egerent, adiuvari Gebunis enim omnibus eum Romanis imperatoribus hospitium esse; qui studiose curaxent quaecunque omanis emolumentum ac decus afferrenti Nun peeu- uiae gentes, ad impera rem compulsos consusere, suae inopiae

392쪽

A. 43a8 ρέοωντας ἁ λῆ νονται του αν δέωνται. ἐπεὶ δὲ Ἀνδρεν - κον τον πρεσβυτερον μοι, α εἶρον τῆς ἀρχῆς ἐκβεβλημένον,

προ τον νέον ἐειοιουντο τῆν πρεσβειαν βασιλευς δ' ἐπι ἐαυ- θετο περι ων κοιεν, ἐπέτρεπε ιν μεγάλτ ηιεστικω προς αυτους ποιήσασθαι ἀπολογίαν et αν μω μάλιστα το ευλογοδε ειν. ο δε μετακαλεσάμενος τους πρέσβεις, βαοιλέα τε ἀνασκεν ἀκηκοέναι περι ων ἡκουσι πρεσβευοντες καὶ αυτον, καὶ τὴν μὲν παλαιῶν συμμαχμαν καὶ φιλίαν αυτων προς - 'P-RNΠμαιων βασιλέας καὶ αυτὸν εἰδέναι, καὶ ωσπερεὶ μίαν ἡγε- V. 16σμονίαν ἀπιφοτέρας τὰς βασιλείας νομίζειν, καὶ δίκαιον αμα ro καὶ προσῆκον ηγεῖσθαι, του ἄν δέωνται κάτεροι, ωφελεω ι παρ' ἀλλήλων χρηματα δὲ λα&ουσι νυν, εἰ πριν τὸν προς αλλήλους των 'Pωμαίων βασιλέων πολεμον κεκινῆσθαι κον, ἐκομίσαντο α fi ἐβουλοντο ἀρκουντα προς τὰν χρείαν νυνίει ἀναλωθέντων εἰς τον προς ἀλληλους πολεμον, χρωάτων is

μεν το νυν εινα ου ευπορεω ἔτερον δε τροπον δυνασθαι

ἰάσασαι τὴν ἀπορίαν τῶν χρημάτων . στρατιὰν γαρ ν παρασχεῖν πολλήν τε καὶ ἀγαθὴν συμμαχήσουσαν ἐπὶ τους πο- Βλεμίους. οιεσθαι δὲ μηδὲ αυτους τέρου του νεκα ἡ τῆς στρατιῶς δεῖσθαι τῶν χρημάτων, καὶ εἰ τουτου τυχοιεν, ΟΣ σπουδαζομενον αυτοῖς ἐνυσθαι. οι πρέσβεις δὲ χρημάτων κα ἀμειν λεγον ου στρατιας τὸν γὰρ υτων πολλους τε καὶ

λωμάτων ευπορουντι. τους μὲν ουν πρέσβεις οντως εὐφυως

ab ipso onsultum iri confidentes sed eum Androitieum seniorem

imperio motum reperirent, ad iuniorem adierunti Is causa adve tu eorum percepta, magno domestico quae convenientissima putaret

respondendi partes dedit. Ille vocatis ad se legatis, sibi et imperatori quamobrem adessent, intellectum esse et vetustam eorum cum Bomanis societatem amicitiamque haud se ignorare dixit et utrorumque imperium quodammodo unum principatum sibi videri iustum item et eum officio coniunctum esse, ambos invicem utilitates asserre. Quod ad pecuniam attineret, si venissent antequam bellum inter imperatores gereretur, quantum pro necessitate voluissent, ac- inepturos suisse. Nunc idem hellum exhausisse aerarium. Verumtamen alia via posse huic ipsorum sumptuariae inicultati occurrere: exercitum enim magnum ac fortem contra hostes militiae socium piraebituros. Sic namque se existimare, non alius, quam exercitus earis ipsos quaerere pecuniam. nne ergo si adipiscantur, quod tani diligenti opera conarentur invenire, iam invereum habere. Con- tra Iegati, a pectiniae, non exercitus causa missos regionem ipsorum multos alere strenuosque milites, quibus uti eorum regi liceat,

vi sumptus innium in stipendia non desit. Hunc in modum legatos

393쪽

BISTORIARUM II. s. 337

βασιλευς ἀπεπέμφατο, δώροις νι λοφρονησαμ- εἷς ὁσον A.c. isas ἀζῆν μεγαλοπρεπως ' τῶν δε προς τους πρέσβεις του - λουδο-στίου πυθομνος ἀπολογίαν, νυν μὲν ἔλεγε προ αυτον αρμοζουσαν φαίνεσθαι τὴν πρὸς τους -τινον ἀπολογι--εποιῆσθαι δοκουσαν φίλοις αυτοῖς μιν παγγέλλεσθαί τινα

ωφέλειαν παρέζειν, ἐὰν δὲ ἄοτοῖς ἐδοκει ἐν ἐπηγγελμένην cστρατιοι ζητεῖν, ἀπορεῖν se αν εὐπορησεν ἀπολογίας. ο μάγας δὲ δομήστικος - αὐτὸς μὲν ε&εν ἐπὶ νουν ταωρον ἐπ

κέναι ἀπορίαν προς ἐκείνους ποιουμενος τους λόγους, πλὴν το1 ιεν ἀπορεῖν χρη-ων εἰπεῖν οὐδεμίαν ἄντο ἀν φέρειν αἰ- - ἄτε δ' - αντων ἀπορουντων καὶ δεορώνων παρ' αυ- των στρα ἀνει παρέχεσθ- ἐπιπνέλθω, μάλιστα με οπερὴν καὶ αὐτον οἰομενον, - στραπαῖς ἐρεῖν, ἀλλὰ χρωάτων δεμψαι εἰ δ' ἄρα καὶ προς τὰ δευτερα χωρο ν νυν μὲν εἰπεῖν aso ρρδων παρασχών, καιρου δεομένην προς παρασκευῶνυ ἄλλως τε υδ' ἀκριβως εἰδοτας, εἰ κατὰ γνώμν εδεντι σφετέρεν DβασιλεP εἰ δ' ἀπελθοντες προς τὴν οἰκείαν ἀπαγγείλωσι περιτῆς στρατιας καὶ δέοιτο αυτῆς, τοτ' ἐδη του παραληφομένους ἔκειν χρονί- - ουσης καὶ περορίου τῆς στρατείας, καὶ -πονου δεῖσθαι συχνου προς τὴν παρασκευὴν Ἀλλὰ ταυταρὼν τοιαυτα Q ἐκείνου δὲ του χρόνον et μου βασιλευ ο νέος ἐου πάππου καὶ βασιλέως διαστὰς εἰς Ἀδριανουπολιν ἐκουρι - τοτε , τοι τε ἄλλοις ἄπασι τοῖς πραττομένοις και

δὴ καὐτοῖς βασιλικοῖς γράμμασιν, Chri βεβαιώσει his o

imperator dextre et donis quam potuit magnisset humaniter donatos ab se dimisit auditoque quid respondisset iis magnus domesticus,

opinari se affirmavit, apte et convenienter Latinis respondisse, cum tanquam amicis subsidium aliquod promissum esset qui si volui sent Promissa exigere, non videre se, quid responderi potuisse Et magnus domesticus, sibi quoque inter respondendum eandem dubi-.tationem exortam. At enim quod pecuniam deficere dixerit, pudori minime futurum , quando et ipsi ea careant, atque aliunde petant. Copias autem datum iri pollicitum, quantumvis perbene sciret, id quod erat, non militem illos desiderarer se nummaria paupertate laborare. Si tamen ad alterum etiam processissent, dicturum fuisse, nunc dimeuiter dari posse, quod mora ac tempore ad colligendum opus foret. Ad hae nondum liquido sciri, an id ipsorum regi pla- eiturum siti Reversi igitur domum, super exercitu certiorem sacerent et si quidem indigeret, tum venirent qui eum abducerenti Quippe eum dentum ac longum negotium sit, copias peregrinas et e Iocis remotissimis contrahere, tempore diuturniore opus habere. Et hae quidem isto modo acta sunt. Ex quo autem nepos ab avo dissidens Adrianopolin venit, usque ad illum diem rebus omnibus agundis, atque etiam imperatoriis diplomatis, quae ad aliquid confirma

394쪽

A. 13a8 τινος, δι' ἔαυτε- του μεγάλου δομεστί- ἐπιστατουντος δέει,

του κη τι τῶν μὴ προσηκοντων γενέσθαι, δια ἐνθυμια ξP. 2Mδια κακονοιαν τῶν ἐπιτετραμμένων, καὶ ου μικρον τινα διὰ

ταυτα τον πονον φιμαμένου, μως ἀναγκωαν την προνοιαν

καὶ τὸν τὶ πασι φροντίδα λογιζομένου καὶ φέροντος - καἈριαπον σιγῆ, τοτε δὲ τῶν ἐμφυλιων πολέμον λυθώσων κώπεπαυμένων τῶν ἐπιβουλῶν και ἡπονο- πνω δεῖν - αυ- τος τῶν πόνων αυτον ἀνεῖναι μικρον καὶ βασιλε προσελθών, τον τε ἐπὶ του προτέρου χρονον προς τὴν διοι κησιν τῶν πραγματων διηγεῖτο πονον καὶ ως, τῶν ἐμφυλίον κακων ξδntis πεπαυμένων καὶ ποφίας ουσης Ουδεμας, δέον προνοῶν τινα Β ποιήσασθαι ἀστε τά τε πράγματα σπερ προτερον καλῶς καὶ V. 168ως δέον διοικεῖσθπι, καὶ αυτον ἀναπαυλης τινος τυγχάνειν. τουτο δὲ γένοιτ' αν, εἰ την τε τῶν βασιλικῶν γραμμάτων ἐ-- στασιαν καὶ τὴν τὸ το των βασιλικων χρωά'των ταμιειον, iso δὲ καὶ τὴν ἐπὶ τῶν εἰσπραττον ον του δημοσίους -

ρους ἀναθείη τέρεν - μυη ἐκλίζημαι αυτος βασιλευς δὲ Ουδ αυτος φασκεν ἀγνοεῖν, σον ἐπὶ του προτέρου χρ

νον φιστατο τον πονον, μιν αυτος ἐφεστηκως, ἀλίλὰ εἰδέναι τε καλῶς, καὶ ora 1κιστα θαυμάζειν, εἰ προς τοσαυτUrior διοίκ/7σιν πραγμάτων εἷς eo αυτος ἐξαρκεν, τι δὲ καὶ ἀλγεῖν πιρ αυτου, τον κάματον ον πέμενεν ἐννοῶν. οὐ Mcαυτος φης λογιζόμενος καὶ αυτος, ὁ τῶν ἐμφυλίων Βαααπολέμων καὶ τῶν ἐπιβουλῶν ἀναγκαῖον ἐφ' nao σε παρεμ

dum scriberentur, per se magnus domesticus praefuerat ne quid per socordiam malignitatemve alioriam, quibus ea committerentur, sinisterius fieret ne leves in eo Iabores sustinuerat, quos nihilo minus, quia curam sollicitudinemque in omnibus necessariam iudicabat, silentio perferebat. Tunc vero, sepultis iam bellia eivilibus insidii que ac suspicionibus, sibi quoque occupationes aliquantum minuendas esse eonstitui Quocirca imperatori praeteriti temporis laboriosam administrationem suam exponit ac monet, malis civilibus et suspiciosis temporibus iam praeteritis, providendum, uti res quemadmodum ante bene decenterque procurentur, et sibi quietem ac remissionem aliquam concedendam concessurum autem, si imperatoriarum litterarum et fisci et exactionum praefecturam in alterem transferat, quem suo arbitratu delegerit. Respondit imperator, Nec se ignorare, quantos ille labores hactenus subiisset, eum unus omnibus praeesset: sed probe nosse, et summopere admiratum, solum tantae negotiorum moli sustinendae parem esse potuisse. Praeterea doluisse tortunam eius, cum quibus premeretur oneribus aecum cogitare Sed cum

ipε quoque eonsideraret, quod dixerat, quomodo propter bella civitia et insidias eum adesse omnibus et per eum fieri omnia oporteret,

395쪽

HISTORIARUM II. 5. 339

ναι καὶ παντα πραττεσθα δια σου καὶ ωκων παρήειν, D. C. 13a8τον χρωον ν δ fi ἐβουλετο του μου τι πραγματα --ταστιγγαντος, ο αν αὐτος ἐθέλης καλλον προς τὴν 'κησοων φει πραγμάτων λου ου μην ἐκείνιν πανταπασιν ἐπι-5τρέμναι τα πράγματα χρη , - καὶ αυδις αδτον ἐφιστασθαι τοῖς ναγκαίοις, καὶ παντα πράττεσθαί σοι κατα γνώμεν .ουτω γαρ αν τα τε πράγματα διοικηθήσεσθu καλως, καὶ αυ- τον ἀναπαυλης τυγχάνειν - μικρας τινος ' δὲ iam δο- μέστιος τοῖς τε λεγομένοις ἐπείθετο προ βασιλέως, καὶ πα-DI ακοιμωμενον τον Ἀποκαυχον ἐπὶ τῆ διοικμει τῶν εἰρημένων ἡρεῖτο πραγμάτων καὶ βασιλευς συνεπε in1φίζετο αυτος αποδειχθεις δε τῶν κοινῶν πραγματων ὁ παρακοιμόμενος διομπιροης, σα μὲν ἐν ἀναγκαια καὶ τῆς του - λου δομμίκου κρίσεως ἐδεῖτο, ταντα προ αυτον ἀνάγων, λαυτος επέτρε-

35πεν πράττετο, ἡ μονος ἀλκαὶ ριστὰ -ιλέως ενια ζετάζων

α δε - τοιαυτα, παρακοιμωμένεν ἐφεῖτο πράττειν 'di δὴ τον αντον χρονον ο βασιλευς εἰς Κυζικον ἐπεραμόθη, ἄμα μὲν τὴν τῆς θεροι πορος ἀχειροποίητον εἰκονα, et προ τον ἐν 'Tρτακίου ναον ἐν προσκυνήσων, ἄμα δὲ κατο νομενος αἰaoτὴν -αη, ουπω προτερον ἰων το δ ετ τουτων αἰτιωτ P. 2Mρον, άνα τον Φρυγίας αρχοντα παριηρχάνην τον του nodri ταῖς κατὰ τον Ἐλλησποντον φαις παεσιν ἐπικείμενον ουσαις ἐπηκοοι βασιλες προς συμβάσεις πείση χωρῆσαι καὶ κατὰ γνωμην ἐτελεst βασιλεν ἀπο γαρ Κυζίκου εἰς Πηγὰς πολιν a5ήν -- τον Ἐλλησποντον ἐλθων, μετεκαλεῖτο οὐ μηρ-

etiam nolentem tempus extraxisse. Nune quoniam Deus rem publieam ordinasset atque constituisset, ipse potius ad ea, quae nominasset munera obeunda quem vellet deligeret, cui tamen non omnimodis abso- Iuteque res committendae sint sed eum rursus necessariis praeesse et omnia ex eius iudicio administrari debere. Sic enim negotia Prae-esare curatum iri et ipsum sat quietis consecuturum. Assentitur a gnus domesticus et Apocauchum sacri cubiculi praesectum his unctionibus deligit imperator auctoris Apocauchus creatus rerum com munium administrator, quaecunque erant necessaria seu maioris mommenti, et iudicem magnum domesticum requirebant, ea ad illum serens, quatenus ipse committeret, aut solus onficiebat aut eum im-

Peratore quaedam discutiebati vae huiuscemodi non erant, eius arbitrio transigenda permittebat Sub idem tempus imperator cyzicum traieeit, simul ut Deiparaeissmum non manufactum, in templo apud Hyrtaesum asservatum veneraretur simu ut regionem nondum Visam Iustraret et, quod aput erat, ut satrapam seu principem PhrTyioe Tamerctanem laxae filium, orientalibus ad Hellespontum urbibus Romanorum incumbentem, ad pacifieationem addueeret: quod etiam

396쪽

τριοπιος καὶ οιον εἰπεῖν, δουλειους συνεμετ έ βασιλεLως γαρ ἐγγυς θένετο σον ρεν τε τον βασιλέα καὶ ρῶσθαι

παρ αντου, αυτος τε καὶ ἄλλοι Πέρσαι τῶν Ἀπων καταβάν-Bτες καὶ προελθοντες ἐπὶ μικρον, οἱ μὲν ἄλλοι πάντες απωθενSτον βασιλέα προσεκυνουν, τὰς κεφαλὰς ἐρεισαντες ἐπὶ τοργῆν ἄντος δ' ἄχρι βασιλέως ἐλθων πεζῆ, προσεκυνει τε και, σπάζετο τὸν βασιλέως ποδα, ἔπειτα ει νιππος γενομενος, ριο- νος μονι συνεγένετο ρ βασιλεῖ πολλὰ δε προ αυτον περἰεψ- διαλεχειντο βασιλέως καλε ποιήσειν ἐπαγγειλαμέ- Io νον αυτος - εἰς το οἰκεῖον στρατοπεδον, βασιλευς δ' εἰς

Πηγὰς τον πολιν ἐπανῆλθε καὶ ἐς τὴν στεραιαν πάλιν ἐμειὸν ο αμηοχάν ς καὶ προσκυνήσας βασιλέα καὶ ἐπαγγειλα

μενος ειρήνην ζειν του λοιπου καὶ τοῖς κατὰ τὴν co ' μαίοις μηδέποτε ἐπιστρατευσειν, δώροις τε μει ναμένου βα-as λέως ἀξιως αυτου, is με ἐπανέζευξεν εἰς τὴν οἰκείαν,

c απερ μηπγειλατο ἀλμη ἐπὶ τῶν ργων ἀποδεικνυς' ουκέτι γὰρ οὐδεν δίκησε μομαίους βασιλευς δὲ εἰς Βυζάντιον ἐπανῆκεν ενθα διατριβοντι- τῶν Μυσῶν βασιλεος Μιχαὴλ

V. ι μεμή-κεν, εὐαρεστον αυτε ειη, συνελθειν τε αυτόν καὶ τὰςao σπονδὰς ἀνανεώσασθαι καὶ τὴν εἰρηνην τὴν γαρ προτερον ἐν Ἀδριανονπολει γενομένην συντυναν του καιρον κα τῶν πραγριάτων ου ἐώντων διὰ τὸν συμβεβηκότα τοτε πολεμον,

ἡ ὀλιγον τε γεγενῆσθαι καὶ τεταραγμέ-ς κα με κατὰ

ao. και seripsi pro τὸ.ex sententia successit. E cygie enim Pegas ad Hellespontum profectus, eum accersivit. Qui celeriter praesens, magna moderatione et quodammodo subiectione cum imperatore congressus es Nam eum propius abesset, ut iam ipsum videre et ab ipso videri posset, eum Persis suis ab equis descendit paulumque progressi, ceteri quidem omnes imperatorem, antequam appropinquarent, capitibus humi submissis adorabant; ipse ad eum pedibus accedens et adorabat et Pedem illius osculabatur. Deinde quo conscenso, solus cum solo Verba miscuit. Imperator ubi multis cum eo de pace egit et gratiam relaturum promisit Pegas, ille in castra sua redii Postridie reVertens, salutato imperatore, pacem in posterum et Romanis in oriente non amplius molestum suturum promisit: donisque ab eo pro dignitate cultus, ad suos se recepit ; et promissa ad rem conserens, nunquam deinde Romanis nocuit. Imperator Byzantium remeavitini cum esset, ichae Moesorum rex et significat, si placeret, eu- Per se tuum convenire et foedus instaurare Adrianopoli enim om-POribus non sinentibus, propter tumultus videlicet bellicos, brevem et Perturbatum fuisse congressum Cum placuisset imperatori, i

397쪽

τοῖς λεγομένοις Κρημνοῖς ἐποιήσαντο τὴν --χιαν καὶ σπον- δας θεντο βεβαιας δια βίου καὶ συμμαχιαν, καἰ διαλυθέν D

αε 'Pωμαιοις ἐπωτραπευειν, πιυτους δὲ κει νοις μηδαμῶς, εγνω δεῖν προς τῆν ων περαιωθῶς, τοῖς κατα Βιθυνίαν βαρβαροι ἐπιθέσθαι ' σι γαρ ἐσκηνουν ἐν τοῖς πεδιοις ἐα-P. Ilo ρος ἐδη μεσουντος κατα μῆνα Μαλφ καὶ μετακαλεσάμενος x cis3usioτον τῆς Μεσοθηνίας ἄρχοντα τον πρωτοκυνηγον Κοντοφρ'

ἐβουλευσο περὶ τῆς καπα των βαρβάρων εἰσβολῆς. ἐν γαρ

δὴ ο κοντοφρὸ ο δι το Μεσω 'νιας ἐπιτροπευειν μονον πεῖραν χων τῶν κατα τοὼς βαρβαρον πραγμάτων, ἀλλακα ἄλλως ἀνῆρ ἀγαθος καὶ πολλῶν πολεμων εμπειρος και i5μάλιστα τῶν Ιερσικῶν, Arai ἐκ πρωτης ήλικια τοῖς N in τε καὶ ταῖς διατριβαῖς αυτων ἐντραφείς. κοντοφρὸ δὲ ἐπέγρωσέ τε τον βασιλέα προ τον κατὰ τῶν βαρβάρων πολεμον,

καὶ ἡδέως λεγεν ἐκείνην την ὴμέραν ἄν ἰδεῖν, ἐν fi ἀπο τῶν B

βαρβάρων ἐξεσται 'Pωμαιοις, ων εἰς αυτους ἐπῆρξαν, πολ--λων ἀδικιῶν δικας λαβεῖν. πετιθει τε μὴ μέλλειν ως σον ουπω τῶν βαρβαρων - των πεδινῶν ἐπὶ τ ορεινοτερα ἀναχωρησοντων, τὸν ἀλέαν ἐκκλινοντων τ' ἀπο του θέρους

I. υθηνίαν s. nescio errore Iibrarii, an aevi, qua ruam apud Gregoram, qui cantacueten coaevus, et apud C inum, qui etiam anserior est, legatur Βιθυνία. D. P. Atque ipse cantacuzenus aliis multic in laeis ιθ -ια habet. Quare labrarii errorem hic et infra correri. zopolin inter et Anchialum apud κρημνοὐς, qui dicuntur, conVenexuut, ibique foedus et societatem perennem iniverunt, digressique

domos recesserunti

6. Imperator Porro indignatus , Persas toties Romanis praedat om immittere exercitum, cum ab iis nihil patiantur mali, in orie 4em traiiciendum, et barbaros in Bithynia adoriundos sibi duxit:.dhuc enim, adulto Vere mense, tuquam Μaio, in tabernaculis per Campos habitabant de qua impressione advocatum Contophremme--theniae praefectum, venatorum principem, consuluit quandoquidem is non solum ob praefecturam Mesotheniae res barbarorum noverat; sed et vir bonus alioqui et bellicae disciplinae, praesertim Persarum, minime rudis νat utpote a pueritia moribus et instituris eorum innutritus. Is imperatorem ad barbaros armis coercendos confirmare et libenter diem illum visurum autumare, quo liceret Romanis tot iniurias sibi illatas rependere. Admonebat autem, ne Procrastinaret, quod barbari e campestribus in editiora loca, est

vos calores declinantes, propediem successuri essent; sic enim ullos

398쪽

A. c. i3asOυτω γαρ ἀναε αὐτοῖς θος ομι νομασιν ἐπει δὲ ἐδέδοκτο ἐπιστρατευειν τοῖς βαρβαροι καὶ μὴ ριέλλειν, νῆν ἐκ Βυζαντιου καὶ διδυμοτείχου καὶ Ἀδριανουπολεως καὶ Θρακος συναθροισας στρατιαν, ο γαρ ἐξῆν τὴν τε ἐκ Μακεδονίας κώτῆς αλλης σπέρας αετακαλεῖσθαι κατηπιιρο αρ- κωρος5 καὶ ο κοντοφρ παλιν ἐκ Μεσω 'νίας ἐλθών καὶ φασκων C νυν εἶναι καιρον ἐπιθέσθαι τοῖς βαρβαροις, eo οσον ουπυπρος τὰς δυσχωρίας ἀποχωρήσουσι της ρεινῆς, τὴ ῆ οι- σμένην στρατιαν λαβών ο βασιλευς, ἐπεραιώθη προς την ἔλληγοντος ηδν ἔαρος k κατα τὰ κονταριον προσαγορευόμενον Io

ἐπεὶ δὲ ἐγγέλθη τοῖς βαρβαροις ἡ του βασιλέως φοδος, σοι

μὸν ἐσαν νομαδες κατα τὴν Βιθυνίαν διεσκεδασμένοι κεννάς τε ἀναλαβοντες καὶ βοσκήματα καὶ τὴν αλλην ὰποσκευὴν,

ἐπὶ τὰ φηλοτερα ἀνῆλθον πιῶν ὀρῶν καὶ πορρωτέρω λα

οῦλος ἐν αυτοῖς. 'Oρχάνης δὲ ὁ των αυτοθι Περσων σατρα-Is πης, πιο ην αντε πεζῆ καὶ ἱππικη δυναμις ἀναλαβων, ἐπεὶ D ἐπιθετο τον βασιλέα διὰ Μεσοθηνια μέλλοντα ἰέναι, πολλάς

V. 37o ἐχουσης δυσχωρια καὶ πυροτητας αντοφυεῖς, ου ii σφετέρα δυνάμει μῶλλον η τῆ θέσει θαρρησας του τοπου, εις Μεσο-

θονίαν ἐλλον, φηλοῖς χωρίοις καὶ δυσπροσοδοις ἐγκαθίδρυσεao τὴν στρατιάν. βασιλευς δὲ ἀπο Σκουταρι- δυεῖν ημερωνοδον ἀνυσας, τῆ τρίτη ἄμα ετ, ἐπεὶ πάλιν της αυτῆς ειχοντομον, καὶ η Περσικη στρατιὰ ἐφάνη ἄπωθεν ἐν χωρίοις φρπλοῖς ἐγκαθιδρυμένη Ἀλίγον δὲ προελλον ὁ βασιλευς, ἐστρωτοπέδευσε καὶ ωτος ἐν χωρών Πελεκάνιν προσαγορευομέν Haseonsuesse, cum sint nomades. Ut animo stetit Infesto petendos agmine Byzantio, Didymoticho, Adrianopoli et e Thracia coactis copiis, non enim Macedonicas reliquasqii orientis licebat cogere, quod tempus urgebat et simul Contophrea mesotheuia reversus , nunc esse maturum confirmabat barbaros aggredi, antequam ad impedita montium loca recederent, quod mox facturi essent, in orientem, seeunte iam Vere, navigans, ad Scutarium, ut appellatur, naves apputi Intellecto hostili imperatoris adventu, quotquot erant nomadesse Bithyniam dispersi, eum tabernaculis et pecore ceteraque supelectili ad alta montium, et longius quidem quam pro consuetuuino. sua properarunt. Orchanes Persarum in Bithynia satrapa sive princeps, assumptis quos habebat pedestribus equestribusque copiis, postquam rescivit imperatorem permesotheniam Venturum, laeum multis difficultatibus et naturalibus munimentis impeditum, non magis auis viribus, quam hac re retus, in Mesotheniam veniens, in excelsis et paene inaccessis exercitum collocavit. mperator Seutario bidui itinere prosectus, cum tertio die mane pergeret, Persas procul in

edito sedentes eouspexit, paulumque ultra progressus, et ipse in lam

399쪽

HISTORIARUM II 6 343

ἐδοκει - περαιτέρω μὴ προβαίνειν, ἄμα μὲν και διὰ το

τους νομάδας Πέρσας οἷς ἐπ εσαν eo αανδραποδι μενοι, τὸ ε δον αἰσθομένους διαδρῶκαι, αμα δ' τι, των τε P. III 5χωρίων δυσβάτων καὶ στενων οντων, δι' ἄν μελλον δα ναι, καὶ στρατιῶς ἀνταστρατοπεδευομένης πεζῆς τε καὶ - πικῆς - ἀναγκαδε διακιν--ειν ἐπὶ κέρδει ἐδενί.

7να δὲ μὴ δοκοῖεν τῆ δέει τῶν βαρβαρων ἀναστρέφειν,

εἰς την στεραίαν ἄμα ετ οπλισαμένους ἐπὶ του πεδίου 1-ατέναντι τῶν βαρβάρων παρατάζασθαι ἁ εἰς μάχην κἄν μιν αντο τῆς δυσχωρίας ἀποστάντες, ἐπὶ του μαλου θελε- σωσι διαγωνίσασθαι αὐτοῖς, καὶ αυτοὶ ἐπιδει -- τὴν οἰ

τῆς εἰς Βυζάντιον χεσθαι φερουσης τεταγμένως, εργε δεί- 45ξαντας ἀς - διὰ δειλίαν, ἀλλὰ το μὴ εχειν οἷστισι συμβα-Bλουσιν, ἀνέζευζαν εἰς την οἰκίαν. υτι μὲν δὴ ἐδέδοκτο καὶ ηυλισαντο τὴν νυκτα ἐκεων κατὰ τον Πελεκάνον αμα δὲ γριετὰ τους - τας μνους προς θεον τῆ σάλπιγγι κέλευεν βασιλ- τη στρατι τὴν ἐφοπλασιν σημαίνειν με δε δεδεαμαντο, κατέναντι των βαρβάρων λειν, παρατεταγμένοι ως

ἐς μάχην si ἐδέδοκτο di προτεραμ. - νης δε α αντος

ἐδων τον βασιλέα ἐπιοντα, ἀντιπαρέταττε καὶ αυτος τὴν στρατιάν. και μέρος μέν τι κατέκρυμνεν ἐν λοχοις, ως ἄν, εἰοι 'Pωμαῖοι περσχοντες μί-τιν αυτοῖς, οἱ ἐν ταῖς ἐνέδραις

i5ἐκ - αἰφνιδίου ἐπελθοντες ἐκπλῆμα τε διὰ το ἀπροσωκη-c

eo, cui Peleeano nomen est, eastra seeit coactisque primoribus, quid facto opus exquisivi Sententia suit, non esse ulterius Progredie dum tum quod Persae nomades, in quo tendebant, in servitutem abrepturi, id sentientes fugerent: tum quia locis, Per quae essent transituri, inviis et angustis pedestrique et equestri exercitu contra cursuro, non videbatur necessarium nullo cum fructu adire pericu- Ium. Ne tamen metu barbarorum regredi putarentur, postridie m intini in planitie, velut ad pugnam contra barbaros consisterent. Et si quidem hostes e locis arduis digressi, aequo campo cum ipsis e

Ient concurrere, Virtutem suam contra ostentarent: sin autem, By-gantium iam ordinatim capesserent re docentes, non quia timerent,

sed quia quibuscum pugnarent non haberent, domum reversos. Hoc illi decreverunt et apud Peleeanum pernoctarunt. Posteaquam pulsis tenebris diurna lux affulsit, audibus Deo de more dictis, imperator militibus tuba signum ad arma capienda dari iussit. Armati igitur iuxta hestemum decretum contra barbaros in acies dispositi, a quam ad proelium conserendum procedunt. o Viso Orchanes suos item instruit partemque in insidiis occultat ut si Romani in hos praevalentes irruerent, illi derepeiae prosilientes, eos perterresacerent

400쪽

AM 3ουτον καὶ τρω-- αδτους τῆ δ' ἄλλην ἄπωσαν μναμνωναλαβων, ἔ- ω μετεωρον τριακοσιον δε ἀπολεξάμενος του παρ αυτ μαχιμωτάτους ἱπποτοξοτας, άππους ἔχοντας τῶν μά-τα θέειν ἀγαθων, ἐκέλευσεν αυτοῖ ου κατὰ συστά

δην, ἀλλ' ἐξ ἐφοδων --λέκω ι si βασιλέως στρατιβ, αβ

οδ τοῖς τριακοσίοις προσετέτακτο τον τροπα τουτον συμ

m - οἱ τριακοσιοι πρὸς τῶν Ῥωμαίων, αυτοὶ προς τα στενὰ

ἔστωτες ἀμυνωσιν αυτοῖς ἔκατέρωθέν - αυτῶν 'λι- ἐφ' ἁστι μέρει τῆς αυτῆς ἔνεκα αἰτίας μοιχευς δὲ ἐπεὶ πατοὐς Πέρσας ἀπὸ του ὀφου κατιοντας, τριακοσίους καὶ αυτὸς ἐπιλεώμενος ἐκ τῶν ἰδίων καὶ περιστησάμενος αυτῆaoτοι-την τινὰ παραίνεσιν ἐποιματ προ αυτους' 4,ανδρες στρατιῶται, την μων -κλειαν τῶν μορι ων καὶ την διψαν,

εν ἀπὸ τουποβεροι τοῖς πολεμίοις εἶναι ἐκτήσαντο, ἀπλ

-δ αυτοὶ ἀγνοεῖτε οἶτοι γαρ εἰσιν οἱ πικρον δεῖν πῶσαν P. 21 2παραστησάμενοι την οἰκουμένν' - πάντα γένη καὶ Evisissame in tigam eompelIerenti Reliquis itaque sibi adiuncus, In su-hliani stabat. Secretis porro trecentis equitibus sagittariis pugnacissimis, in equis velocissimis, imperavit eis, ne ominus et stataria pugna, sed ex incursu invadentes, cum Romanis depugnarent rursumquod gerent et tela in tergum torquerent; deinde conversi, redirent ho-atebique denuo lacesserent. Contigit autem, ut spatium mediuin e vis Romanos aequale et equiti idoneum versus Persas non acclive avium accessuque Iaboriosum, sed et lassis nativis undiquaque interceptum esset. Qua commoditate barbari potissimum fidentes, in Romanos audactus se inferebant. His Igitur trecentis, ut hoc modo eum Romanis dimicarent, mandavit, alios mille a tergo eorum ad os fas et angustias, qui Romanos insequentes exciperent, et eadem de causa miri in utroque latere locavit Imperator ubi Persas de colle descendisse conspexit, etiam ipse trecentos de suis elegit, a quibus inparetur, eosque talibus verbis accendit: Quam gloriam, milites, quod decus Romani inde ab initio ex eo sibi ompararint, quod hostibus sormidabiles suoruut uc vobis cat ignotum. Hi enim sunt, qui istum paene Aca omnesque gentes ubegerunt, et Europae