Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV.: Graece et latine

발행: 1828년

분량: 631페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

HISTORIARUM II 8. 35s

ἐγένετο, περὶ του τραώματος αντον λήρως η ς ε σε φημι- A. c. irason, ἐδηλον κα περ αντον, ως τρωθείη - τον μηρὸν, ου-d κίαν δὲ τ τραυμα χειν πο νίαν, ουδὲ δια τουτο - ἐπάνοδον ποιεῖσθαι, ἀλλ' υτ δοξαν λυσιτελειν καὶ πρῖν τρωθῆ-5ναι. ο μέγας δὲ δομέ-μος, ἐπε τα περ τὴν στρατοπεδείαν κατεστησατο καλως, σου ἔδοξεν αὐτι τῆς στρατιας παραλαβών, κατα τὸν εἰσβολὴν του στρατοπέδου, ἐπε ἐπεφυκε καλῶς καθαπερ ἰσθμος ωσα στενὴ του ἔνδοθεν ἐπιπολα λατυνομένου ηυλίσατο τὴν νυκτα φυλακῆς -- τῆς στρατιας.

σαπροπας παντας συναγαρον, τὴν κεν ἐμειρίαν εἶπε καὶ Bτῆν τολμαν τῶν ' μαίων τὴν κατὰ τὰς μάχας ουδένα, -

νίσαντο καὶ μετὰ πασης ἐμπειρίας διὰ πάσης γὰρ ημέρας

α - γέ τι τροπιν εἰς αταξίαν αυτους πειρωμένων ἐμβαλεῖν, οἱ δ' -δὸν μαλλον ἐκινή σαν του προσηκοντος φρονηματος-αδ- , ἄλλ' ἐμπε ία μὲν ἐφυλαξαν τὴν ταξιν ανδρία δὲ και V. ir6ευ νυχία κρείττους ἀεὶ φαινο-νοι ημῶν, ἀπέκτειναν μιν που

μαστοτερον, τι καὶ μετὰ τὴν ἀναζευξιν τῆς στρατιας ολίγωντ-ῖν πίσω ἡπολιπομένων, πολλο πλασίους ἐκ των μετέρων

Matrainrem emtiorem esis esuit vulneratum se quidem in semore, at non periculose, neque idcirco se redire sed quod etiam ante v nus ita e re fore statuisse Magnus vero domesticus, ommode astriaeqnstitutis, sumptis quot voluit militibus, in eorum aditu natura pulere angvsis et isthmo simili lato admodum interiore spatio, per noctem excubias egit. 8. Orchanes, postquam eontenebravit, eoactis satrapis suis, talia verba disseruit Quam sint belli seientes manuque prompti Romani, neminem vestrum hodie nescire opinor, novique pro eris, et os mihi assensuros, neque nostris, neque maiorum nostrorum seculis Romanos alios eum tanta nominis aut gloria tamque singulari peritia decertasse. Cum enim per totum diem aut fallaeta aut terrore aut impetu audaci ac repentino aut Iio denique modo ordines eorum disturbare conaremur, ipsi nec tantillum a propria sibi altitudine animi deflexerunt: sed qua valent distaplina, stationes servarunt sortitudine autem animique praestantia semper nobis meliores, complures nostrum reo demiseriant, ne paucis quidem de eorum numero desideratis. Quodque mirabiliva est, etiam in astra a recapiente exercitu,

eum haud ita multi rediissent eosque de nobis mulis plures invasi

412쪽

A. c. i3as ἐπιθέμενοι αδ- , - μονον - περ μοντ' ο- δώκαἰ των μίων ἀπέβαλον τοὐς ἄνδρά μάλαπα προέχοντας καὶ τολμη - μετ' αυτοὐς παλιν ἐτέρων καίτοι γε ἀνοήτως προσβαλοντων κα φαυλως ἀγωνισαριένων το δακεῖν, ως ἐμὲ οἰηθῆνα πάντας αυτοις διαφειρεῖν ψιας, μως πλὴν summDτων πεσοντων, οἱ ἄλλοι πάντες παραυοζαν διεσώθησαν ἀν μοι καὶ δοκεr τον στρατπον ο βασιλευς τῆς ἀταξίας ἔνεκα εἰς τὴν σωτηρίαν ζημωσειν ἐκ τοί- τουτων πάντων εἰκος τον βασιλέα ἀεσθαι εἰς τὸν στεραίαν μαλλον ἡ προτερον

θαρροοντα ἡμῖν ἐπιστρατενσειν, μας δὲ μὴ δυναμένους προςto τὴν ριδεν ἀντωχεῖν, φεπειν ἀνώγκη ri ιντας αἰσχροκ

καὶ ἀγε-ως. εἰ δὲ παρον ἀκινδυνως σωζεσθαι, και προσέτι

κοά τὴν ἐκ τῆς μης ἀδοξίαν διαφωνεῖν, ουδεῖς γαρ ἀγχιαῖν

κέραμναιτο τῶν νουν ἐχόντων τον προυπτον παραιτησαμένοις κίνδυνον, εὐιν πο φιλονεικῶς εἰς τους ἐσχάτους αυτους is καταστήσομεν κινδυνους, - αρω οζομεν νονταίνειν και P. 219 ἐπιβουλευειν εαυτοῖς; δι δή μοι καὶ δοκεῖ, τουτὶ μὲν το στρωτοπεδον καταλιπεῖν, τέρας δὲ πολλὰς ἀναχωρησεις πυρωτάτας κα δυσπροσοδους εχοντος οὐ τοπου, εἰς τινα αυτῶν ἐ

θεῖν κἀκε το ἀποβησοριενον περιμένειν βέλτιον γαρ -ἀao ἀδείας ἀναχωρεδν, ἡ γεωγειν των ρομα - διωκοντων. ιαυτα μὲν 'Oρχάνης μετὰ των ἐν τέλει ἐβουλευμ Περσων,

καὶ ἐδοκε ωριστα εἶναι καὶ λυσιτελουντ εαντας καὶ ἐπεφ'-

sent, tantum abest, ut eo vleerint, etiam de stila virtute et aueritate longe praecipuos amiserunt. Post eo eum alii, tametsi imprudenter, In nos ineumasent, infausteque, ut apparebat, pugnassent, ut ex viderim omnes ad unum manthua nostris interfectum iri, tamen demptis non ita multis, eteri omnes Praeter opinionem evaserunt: quorum etiam ducem imperator, propter ordinem non seminium, a Iutariter multatum videtur. Ex his verisimile sit, illum maioribus quam antea spiritibus lue crastina nos aggressurum nos autem utpote ad resistendum imbecilles et victos, illiberali ac turpi si ga alutem volentes nolentesque petituros. Quod si eum vitato diserimane salvise e et ignominia, quae vietos sequitur, arere liceat, nemo siquidem prudentium reprehendet, si praevisum periculum a nobis detestemur, ex aemulatione extrema pericula nobismet ereaverimus, an non desiperea ipsi capitibus nostris pestem struere ensebimur Quamobrem nine alaeedendum, et quoniam regio alios complures munitissimosque et tinpervios reeessu habet, aliquem Oeeupandum et illi eventum exspectandum iudico. Impune enim et eum securitate recedere, quam

φersequentibus Romanis fugere, Braestat utique. maeo retiane adersas proceres quae ut recta valde et utilia omnium suffragiis e--

413쪽

HISTORIARUM II 8. 3s

Πατατονρης, ωροι ἁ ξδ' - 4λικίας οντες καὶ Ἀτουμι A. c. i3as νον πινυρχιάν πατρι ἡλικι-αι, πολλων δὲ ἔμπειροι πολέμων κα κινδυνων, - εφασαν αυτοῖς αρέσκειν τὰ βεβουλευμένα, s-δὲ, ἐξον-κινδυνως ἀποπειρασθαι 'Pωμαίων, ἔτι πο --5κοβουλίας ἀναιμωτὶ τὴν νικην αυτοῖς παραδιδόνα τὸ γαρ τομερατώπεδον ἐκλιπεῖν ουδὲν ἄλλο ἐστὸν et ηνήσθαι προφα--ς τὸ μὲ, οδ ριξ ἀντιστῆναι δυνασθαι προς βασιλέα, οὐδ' αὐτοὶ ἀρν θείημεν, εἶπον, - καὶ πάντα μἄλλον μηνοητέον η κατὰ στομα προσυπαντῶν P ιαίοις τὸ δὲ φευγειν, ἀνάγκης 1 3 i παρουσης, μηδ' ἐπ μκρον λυσιτελεω ἀλλ' os μὲν περιττα και τὴν λυρον των στρατιωτῶν ἀποσκευὴν ἐν ἀσφα-- λεια καθιστῆν ποι ἄν μή, αντον δὲ εὐσταλῆ καὶ κωφηνεκοντα τὸν στρατιὰν ἐπὶ τῶν αυτῶν τοπων μένειν ἐμφανῆ μέντοι μηδαμῶς ποιεῖν τὴν στρατιὰν, ἀλλ' ἐν νάπαις καὶ ταῖς Casκοιλάσι κατακρυπτειν, ἐπιεικῶς προς τουτο εχοντος του τοπου-φνως ωσπερ δέ τινας σκοπους κατον ἀπολεζάμενον τρατιώτας, ἐπ τῶν αυτῶν στάναι τοπων κελευειν, ναυτος παρετάπτετο τῆ προτερουου, καὶ εἰ μὲν βασιλευς ἐν τε στρατοπέδην ἡσυχάζοι καὶ αυτους ἐνταυθα κρωπιεσθυι υρις αν2οῆμῖν ἐμφανὲς καταστῆ προς 'τι τραπηται κἀκεῖνος. ἐὰν δὲ ημαῖν μιη, πρωτον μὲν ου δυνατὸν αυτους xατὰ προσωnον ἐλθεῖν, τὰς δυσχωριας παραιτο κένους καὶ τὰς κυροτητας τὰς ἐκ τῶν τοπων ἐμπειρίας γὰρ διον στραππικῆς ον ι I νον τὴν στρατια διαπαπειν κοσμέος, ἀλλὰ καὶ καιρῶν στο- . a r

nabantur ceteram Colauete MIIngaris et cataeoaIus Paehatures aetate eonsecti et amant patri Orinanis eoaevi, multis expeditionibus Periculisque bellieis exerciti, non assii probari aiebant hanc sente

tiam neque eum adhue Romanos tentare eum securitate liceat, ese verso consilio increentam illis victoriam concedendam castra namque relinquere, nihil videri aliud, quam aperte vicis ac superatos esse. Imperator ab ipsis resisti non posse, ne a quidem negare et omnia exeogitanda potius, quam ut Romanis sermonem denti Fugam vero, eum fugiendi neeessitas nulla sit, ne paulum quidem profuturam. Sed quae naue superi aeanea et militum supellectilem in tuto colloearet, ubi laeeret, ipse eum exercitu leviter instructo et expedito eodem in loco persisteret, sic, ut ae nequaquam ostenderet Verum in

saltibus et authus Oeeultaret Ioel ingenio ad id mire apposito. Praeterea milites entum deligeret, qui, ubi ipse pridie conatitisset, prospeculatoribus starenti Si imperator astris suis se contineret, pateboque tamdiu in laterent, donee eo taret, quo ille se verteretis in ipsos latitantes moveret, primum quidem directo lunere venire nonio e dissicultate et impedimentis locorum naturalibusprohibitume seque peritiae imperatoriae, non modo exercitum bene disponere;

414쪽

A. c. 13as χάζεσθαι καὶ k-- ἐξ ἀν πλεῖστα τους τε πολεμους δονι - σονται λάμναι καὶ τους φιλους ἀφελῆ- εἰ δ' αρα - ἐμπον ἐκστῆσονται - ορως ἐχοντων λογισ/Mῶν, ἄσθ' ἔαττους

θρασέως ουτωσὶ καὶ παραβόλως ἐπὶ τὰ κρημνὰ τῶν ορων καὶ τὰς χαράδρας εἰσωθεῖν, οὐτ' ἀν μάλιστα βουλοιμεθα με-5καλευχῆς αν επον ἰδεῖν γεγενημένον εἰη τὴν νίκην γὰρ μειωπαοαδώσουσιν ἀπονητὶ διαφθαρέντες τουτο μὲν ων τοιουτονον ουδὲ -τους οἰομεθα ἀγνοῆσαι, πεῖραν eo ορ κεν πολεμ-

ων εργων ἔχοντας. λειπεται δὴ περιελθέντας τὴν κραν μορῶν ἐκ θατέρου μέρους προσβαλεῖν μει, πεδινου τε οντοςro P. -κα ραδιαν παρέδοντος την ἐπιχείρησιν αυτοῖς στοχαζεσθαι

διανυσθῆ, δυνατον ὴμῖν ἔξω τε κινδυνων καὶ φόβου παντος 4αυτους καθαντρ προς τὰ καρτερωτατα ἀναχωρήσαντας, καἰ προσέτι προσέστω τὰ ιη διὰ την ἐκείνων ρρωδιαν φευγε is

δοκεῖν, ἐν ἡ μάλιστά ἐστι τὸ αἰσχρον, ἀλλ' ἐμπειριρ στρατη

γῶν χρωμένους, τὴν σφάλειοι τοῖς οἰκείοις ἐκπορι ιν ως μέντοι φοριεν σπερ σκοπους ἱστάναι κατον, τον μοιλέα περι ιειναντας χρις αν ἐγγυς γένη α αυτῶν, τοτ ξδ' κώαὐτους ἀσφαλῶς ἀποχωρεῖν, ουδενος - ἐπιθησομένου διὰ τοao Bευσταλεῖς εἰναι κα κουφους καὶ πποις χρῆσθ- ἀγαθοῖς. I ιαντα των βαρβάρων βουλευσαμένων ' χανης τε ἐπειθετο καὶ οἱ ἄλλοι, καὶ ἐδέδοκτο μένειν eo ἐς τὴν στεραιαν τὰμ ολευμένα ἐκτελέσοντας εἰς δὲ το Ῥωμαίοιον στρατοπεδον

Verum etiam tempora et Ioea conlicere, unde hostibus plurimum noceat et amicis plurimum prosi Si a recta ratione adeo discesserint, ut tam confidenter ac temere in praeruptos montes et prosundissima VH-tium semet intrudant, hoc et ipsos vehementer velle, nec posse quid-- quam optatius evenire Victoriam enim nullo labore interemptos quasi in manum tradituros. Haec ita se habere, ne illos ipsos quidem Romanos, usu belli doctos, videri ignorare. Relinqui igitur, ut ubi montium erepidine seu extrema circuierint, ex altera parte, qua Planities est et ad aggrediendum commoditas, invadant. Coniectare autem euivis licere, si volet, donec illi ireuierint, posse se ad munitissima Ioca interim secedentes, omni vacare timore atque periculo. Accedere huc etiam, quod non illorum timore perculsi fugere, in quo summa insit turpitudo, sed peritia ducia usi securitatem suis quaerere id huntur. Quos vero centum tanquam in specula stare debere dixerint, imperatorem dum accederet observantes, tum quoque ipsos -- cur secessuros, quos ut levi armatura praeditos et in equis expeditis nemo sit aggressurus. Hac oratione Orchani ceterisque manendi volantas iniecta est, decreveruntque die sequenti consulta praestare. Interea Romanorum atra rumor pervasit, imperatorem ex Ietau

415쪽

HISTORIARUM II s. Sss

viam πλπείς. σοι δὲ ησαν - καὶ τι μεσβυτέρφ - λε προσκειμενοι τὰς γνώμας. διεφήμισαν, τεθνηξομενον - ουδμα, βασιλέα ειτε δὲ καὶ ἀληθως -τως χειν οἰηθέν-5τες, ιτε καὶ προλεχθραν τα τοιαυτα διεθρυλλησαν, ἐν ἀδήλου κατελειφθη, του βασιλέως στερον διὰ το μὴ δοκεῖ, τῆς ς

τον πάππον ἔνεκα ευνοίας ἀμυνεσθαι --ους ἀμώνιστον cκαταλιποντος το τοιουτον τέως ουν διεθρυλλην παρ'Ἀοτῶν, καὶ τοῖς ἐκ Βυζαντίου στρατιώταις συνεβουλευον, οὐ στρατ

Ioπέδου προς τὰς π ακειμένας τῆς δε νιας ἀναχωρεῖν πολε μως εἴ τι συμβαιν περ βασιλέα πάντων αυτων no Περσῶν διήφθαρησομένων ἔνιοι δὲ αντῶν καὶ προς τον μέγαν δομωτικον. ελθοντες, οἷ δὴ ευνοι, συνεβουλευον ἀπαγαγεῖν την στρατιὰν προς τὰς πλησίον πολεις es δ' τεταραγμένην πο τῆς φῆμης

2πινοριεν γνωριοσα βασιλεῖ. καὶ δὴ προς βασιλέα ἀπελθων, ἀπηγγειλεν σα οἱ ἐν τέλει εἶπον περὶ του λυσιτελεῖν δοκου- τος βασιλευς δὲ ἀσυμφορωτατον τευπεῖτο καὶ ἐδυσχέραινεν - μετρίως, ἐκέλευέ τε τι τάχιστα πρὸς του στρατοπέδου τὴν εἰσβολην ἐλθοντα, κατέχειν την στροπιὼν καὶ μηδαμῶς ἀτα-

rs ot4μενοι legebatur. 6Inere laborare. Quicunque a item adhue seniori favebant, lam- Iam animam exhalaturum victitabanti Utrum quia si esse putarent, an ex odio famam istam spargerent, in ambiguo mansit nam imper tor Postmodum, ne quod o bene vellent, eos punivisse existimare 'tur, rem indiscussam reliqui Dum haec per ora volverentur, etiam Byzantinos milites impulerant, uti e castris in urbes Bithuniae vicinasse conferrent alioqui, si auid humanitus imperatori accidisset, onmes a Persis trucidandi. Quidam insuper amici ad magnum domesticum adeuntes hortabantur, militem in oppida propinqua deduceret, tanquam malis niantiis onterritum, et illico tumultuaturum. Domestico eos repellente, multis precibus rogare institerunt, ut sententiam eorum cum imperatore communicaret, fieretque quod illi placuisset. Hoc obtinuerant quando et ille imperatorem quid ageretur, omnino monendum sentiebat. Protinus vadit, ut ei nuntiet auid optimates e re publiea suturum arbitrentur. Imperator id ipsum ore damnosissimum ducere, nec leviter stomachari ac praeelPere, quam primum se ad portam eastrorum obiiceret, milites ollineret ac neutiquam tumul-

416쪽

A. c. irasσομένους. τολο μὰν - προ--ακτο ἐποι- κατα -- ελθων δὲ παρα τον εἰσβολὴν, τὴν στρατια εορε πασαν ἡδοωρ ιημένην προς τας πολεις φευγειν οἱ γαρ ἐκ Βυζαν υ μη--δὲ τὴν ἐκ βασιλέως ἐπανοδον et ριμειναντες αυτον, αλλα νυμ-RT21σαντες τεθνηκέναι βασιλέα, κτ/άς τε καὶ ἄλλα ἔσω ἐπιωρο

στρατοπέδου, ἀλλὰ κεκινντο ξδ' πῶσα προς φυγὴν ὴ στρατια μέγας δὲ δομωτικος ἐν δεινόν μὲν - γινομενα ἐποιεῖτο αἰωρμητο τους πρωτους τῆς φυγῆς αρξαμένους ἀναστρέφειν εος toδ ουδεν των προσηκοντων ἰσχυε πραττειν, πασα γαρ ξδ' κεκινητο et στρατιὰ, τῶν αλλιο αμεaήσας, διὰ σπουδῆς ἐποιεῖτο πάσης καὶ φροντίδος την βασιλέως om)ρίαν, και η ' ιστα ειχε, προς την βασιλέως σκηνὴν ἐλθων, τουτον μιν υευρεν ἡ γαρ θεραπεία η περ αντον τὸν μὲν στρατιὰν ἡδο πα-r5

μον καταλειφθὲν, τον τε βασιλέα ἀδυνατως χοντα διὰ τοτρα κα πn F χρη-- δείσαντες περ - , αραντες ἐπἐτάποτος - των παρατυχοντων ἐνέβαλον λέμβιν καὶ ἐκέλευον τοῖς ναυται εἰς Βυζάντιον ἐλαυνε . ἀναστρέφας ὁ ἐπιορmo καλαντος εἰς Φιλοκρηνην εἰς τέτταρα δὲ ἡ στρατιὰ διαιρεθεῖσα, το μὲν αυτῆς ἐχώρησεν εἰς Φιλοκρηνην, εἰς μητι του δε το λοιπον, εἰς Λακίνιζαν δὲ τ τριτον, κα - τετα τον εἰς το 'Pαζίου. -χάνης δὲ των γινομένων μηδὲν εἰδωλtuar omniaque confundi sineret ne sine hostibus ipsi semet ipsos perderent. Ubi ad aditum astrorum venit, venit autem, uti mand tum erat, sestinus, totum exercitum ad sugam in urbes incumbentem inveniti Nam Byzantini ne exspectato qui iam eius reditu ab imperatore, quem obiisse putabant, tabernaculis eum omni instrumento sublatis, ad urbes quas diximus iter apesseban quo conspecto, alii ne ipsi quidem manere poterant sed cuncti iam sugam molieba tur Magnus domesticus rei indignitatem iniquo passus animo, Principes fugitores ad reditionem indueere nitebatur. Cum nihil obtin ret, totum quippe agmen iam seditione servebat, reliqua in Postremis Poneus, omni studio curaque ad salutem imperatoris se dat et

quam celerrime potest, ad eius tabemaculum accurrens eum non

Perit quod ministri, dum exercitum ad fugam essent, eastra deserere, Ipsum propter illatum vulnus equo insidere non posse emerent eius saluti metuentes tapeti impositum ae lembo forte fortuna o currenti creditum, Constantinopolin pervehendum curaveranti B Versus ipse quoque Philocrenen concessiti In quatuor autem agmina divisis militibus, unum Philocrenen, alterum Nicetiarum, tertium

Diacibigam, quartum Mitrium discesai orchane horum omnium

417쪽

HISTORIARUM II. s. 361

ἀλλ' ἐπιχειρήσειν τι προς κακωσεν αυτων ὁ δ' - τὸ ne sτος ως ἐνῆν μολιστα λαθων - γε--νος θρος του στρα--πέδου, ἐπεὶ iis νε- ρον στρατιαν κεκινημένην, ταχέως --

- τε σφετέρεν κίνησις τῆς στρατιας καὶ διεσέσειστο τους λογισμος μετα ραπον δὲ Παρζαλους καὶ δευτερον τιμ ρος ao γελον, ἐδήλου τὴν ' μαίων στρα-ν ἀτακτα ς κῶπε ρ- μένεος αναστασαν ἐκ του στρατοπέδου, μὴ την εἰς Βυζαντι-I

τρα--αι, αλλὰ τὴν προς τὰς εἰρημένας τῆς δεμιας πολεις.

τες, πρωτα μὲν ωκήδυνήθησαν εἰς τἀμ κατασήνω καὶ ἀμ- νασθαι τον βαρβαρους, κωλυομεν- έπο - των ἀμφορων καια-- αλλον οἰκετικου ἀναπε ρμένου αδτοῖς. ἐπεὶ δὲ τῶν κλείθριον ευρημένων, ἀνειρχθησαν, πωλαι, οἱ πλείους ἀθροω ἄρ- μησαν ἐντος ἐλθαν. γενομένου δὲ θεσμου πολλου κατὰ τὴν είσοδον καὶ συνθλιβομένων ωπ' ἀλλήλων καὶ συμπατουμένων, ἀπέθανον μὲν τρεῖς κατὰ τως πυλας, τῶν λων εἰσελθοντων,

asis δὲ on τῶν βαρβάρων δυο μιν ἀπέθανον κα τριακον ' P. 222

Ignaretis, nihilo minus Pamium frauem eum Persis aliquot te exe catumque imperatoria speculari iussit nam eos ne somnum quidem Placatum ea nocte visuros, sed ad adem psorum quippiam machinaturos opinabatur. Ille tenebris quam maxime dabatur tectus, et eastris vicinus, ubi milites turbare sensit, e vestigio nuntium ad fratrem mittit quo ille nuntio pere sua, motus hosce nihl sui ap- Portare honi est auguratus Paulo post per secundum nuntium eum docet, Romanos perturbate ac mixtim eastris eo urrexisse nee BD Rantium, e versus supra dicta urbe aufugisse. Quo eognito, sub aeuroram ipse quoque motis e tria, ire horam ab orto sole secundam Philoerenen veniti Romani, qui eo e Meperant, quoniamiames oriae eas perditae fuerant, eonfuse eum alonibus e lixis Vasa et onera portantibus stantes, eum iam Persae certo in ipsos inderentur, in ordinem redigi ad resistendum non poterant, a baium servitiisque aliis intermistis impediti. hi aridus invenus portae Patefactae sunt, plures onsertim introrumpebant. Cumque se in ipso introitu vehementius contruderent a mutuum commimerent

418쪽

τρακοσιοι. πειτα οι ἄλλοι συστραφέντες, συνεπλάκησάν τε

τοι βαρβάροις καὶ ἀπώσειναν δ αυτῶν λων δέοντας διωκοσιων 'λχάνης δὲ ρων ἐδρ του 'Pωμαιον ψαυ--μους, μὴ δυνάμενος τι δρασαι πλέον, ἀππασέ τε τὴν στρατιὰν τῆiς

Φιλοκρήνης κα ἐστρατοπέδευσεν rar. τοσουτοι seis ἀπέθανονro κατα τὸν Φιλοκρῆνην κώ άλακτα ζῶντες. si προτεραία δι-- τας χας οἱ συριπαντες ἀπέθανον ἱππεῖς τε καὶ πεζοι ἐάττα καὶ τεσσαράκοντα, - ὁ μέγας εταιρειαρχος -ρ χος κατα τὴν τελευταίαν συμπλοκὴν δ καὶ ἐλέγετο οὐχ no

φορα ἀμυνορι-- του σκοτους συνεπικρυπτοντος τὴν κακουρνίαν. πωπτευθη δὲ πιο ' μαίου πληγῆναι, τι ἀνακεχρηκότες ηδ' οἱ Πέρσαι ἰσαν, τε λεῖνος τῆν κεφαλὴν ευρέθη πεπλμημένος νέφει, γαπος ετι - , ἀφωνι δὲ κατεσχέ c του ἐγκεφάλου d ναμένης τῆς πληγῆς, καὶ τελε- ε ροτα

μικρον η ριέποι κατὰ τα αλ λας πολεις διεσκεδασμένη στρατιὰ ' μαίων της αυτης μέρας ἄσπερ ἐκ σονθήματος εἰς

. Ser. ὀλίγου δέοντας διακοσίους. it. Interpres corrigit ἡστ eois M. P. et cone alearent, tres obtriti, oris autem a barbaris duo et triginta ferro perempti sunt e quibus duo illustres, Manuel Tarinaniora et

Nicepnorus Cantaeugenus, ambo eognati mam domesties capti item centum quinquaginta, maiorem partem servi militum. Equi ablatiauadringenti Beliqui facto globo eum arbaria conflixerunt et ex Mus Paulo minus ducentos occiderunt. Orchanes emens Romanos iam se defendere, eum aliud non posset, opias a moenibus abducena in proximo astra seea Qui igitur illi partim oecisi, partimeapti sunt, numero tot fuerunt. Pridie in pugna equites ac pedites simul omnes septem supra quadraginta occubuerunt, et ad extremum magnus hetaeriarcha Exotrochus, auem non a barbaro, sed Romano aliquo ictum serebatur; sive quo eum non agnosceret, iam enim nox intervenerat, sive quod ob dissidium nescio quale se leisci vellet, tenebris maleficium cenitantibus. Suspicio fuit a Romano Vulneratum, quia Persae tum me serant, quando ipse caput gladio divisus a cerebro patente, etiamnum in equo, sine me inventus est ne diu post animam exhalavi Per reliqua porro oppida diversus Romanus exercitus, eodem die velut ex omposito Philaere

419쪽

HISTORIARUM II. 9. 363

Φιλοκρήπι' συνελθόντες ἐκεῖθέν τε οὐ λου ἄπωθεν του τρα-A. isas τοπέδου -χάνη παριοντες, ἐλθον εἰς Σκονταριον καὶ ἐπεραι-- ωνμαν, Βυζαντιον ἀδεῶς ἐκεῖθέν τε ἀνεχώρησαν λαστος

μ' οἴκου βασιλευς δὲ τους εἰς το στρατοπεδον διαθρυλλήσαν-5- ως ἐτελεηκει, ἐν αἰτίαις μὲν ἐποιῆσατο - κατηγόρησε πολλα --τι δὲ καὶ ἐτιμωρωατο ἀξίως τῆς κακουργια εα- των δέει του κῆ δοκεῖν τι προς το πάππον κα βασιλέα Ι

'Oυγας δὲ ἐνδιατριηνας ἡμέρας Βυζαντίην, ἐπε και

δὲ ἐκεῖ. καὶ πάντοτε μει ἡδέως εἰκε φ μπαλιν δομεστί

συνεῖναι - ομιλεῖν, ως - διημερευειν αυτους πολλάκις καιP. 223διανυκτερενειν ἐν ταῖς μιλίαις καὶ το τε δ ομιλῶν νή,

35rῆς αρχαίας τε ἀνεμ ρινησκεν αδτὸν προς ἀλλήλους φιλίας καὶ της κατάκρας συναφεια - ἐν παρέργεν, ἀλλα μια τινος φροντίδος καὶ σπουδῆς, καὶ ἀν μικρεν προσθεν εἰρήκει προ αντον, τε περ Συπιάννη ἐδεω τῆς ιρκτῆς ἀπολολμνω, ως, Ῥυτ' ἀν εῖν τι των πάντων ο κατὰ γνώμην αντῶν πραχθηται σν αυτον ἐλλῆσω ἄν ποτε κωλυσαι, ἀλλὰ συγκατεργάσεσθαι πάση σπονδῆ, ουτε εἰ κατὰ δ' τινα τροπον δο- ζειεν αυτ τῆς οἰκίας ἀποστάντα - φιλτάτων καὶ γυναικος

- συμπάντων εἰ-δ χρωάτων. 4re ab λοτρίας διατρίβειν, Bδυνγεσθαι, ἄν ποτε ἀποστήσεσθαι αυτου. ἀλλὰ την Hisnem eonvenites indeque non procul a matris Orehanis transeuntes, Scutarium aeeesserunt, et Byzantium libero traiecerunt, unde ad auos IIuisque ares remeavi Imperator eos, qui. de morte sua in matrisabulam disseminarant, criminis damnabat ille Iuidem magnopereque accusabat non tamen pro merito multabat veriιua Milicet, ne aio avi id facere videretur. s. Diebus non adeo multis Byzantii commoratus, femore iam Persanato, Didymotichum et Adrianopolin excurrit. Ibi eum antea semper cum magno domestico tam iucunde in sermone versari soleret, ut saepe dies, saepe noctes mutabulando consumerentur, dum eouocutioni vaeant, veteris amicitiae et arctissimae eoniunctionis, non per transennam se cogitato et de industria eum commonefacit tiliorum praeterea, quae nuperrime pro Symianne e carcere liberando roganti responderat: nihil penitus ore scilicet, quod si ille laetumVo let, non idem ipse vellet; et in quo ossiciendo non etiata omni. studio elaboraret neque a quo modo relicta patria, uxore, liberis, denique rebus omnibus, in solo peregrino aevum traducere institueret, Posse unquam ab eo divelli sed praus eum docturum, quam id

intempestive atque insolenter faceret Si ab Ista eupiditate avertexe

420쪽

A. ca is αιρίαν οὐ πράγματος κω τὴν ἄτοπια ἔση ἐκδιδαξειν ἐῶν δὲ μὴ δυναιτο τῆς ρριῆς ἄφιστυν, καὶ αυτὸν ποντα πασιχω ρειν, αἰρήσεσθαι την ἐπὶ ξένης πλαντ' in τε εἰ ἀρεσις αὐτιν δολίη, πάντως δὲ παρὰ του - τοιαυτα δυναμένου λεγοτον ἔτερ- αυτων παρὰ το πλείοσι γενέσθαι, πάσαις η ars - αντον ν λέσθαι τὴν ἐν μου διατριβὴν, ωπὸ τομαυτὸν - ου μου ἀπολανει καὶ προς ἐπι τουτοις, εἰ καθ'

ηντιναον αἰτια ξιφος αυτον γυμνώσαντα συνέβη κατ αντου χωρῆσ- ως ἀπωπεννυντα πάντως, ἔπειτα ἄκοντα εἰς τέλος

Cανπεῖν δ' ἐπιχείρησιν κωλυθῆναι, μέμμνασθαι μνῶν τηνio πρῶ- ως οὐκ ἀγαθὸν, αυτὸν δὲ - σεσθαι μηδέποτε m--ι απά, δι των τοιουτων λογων ---των τὴν ὁρμῆν, πάν- μὸν ἔλεγε τουτων ο μέγας λειωτικος μεμνῆσθαι, και V i μῶλλον ἡ τινων ἄλλω ἀεσθαι δὲ καὶ imma εἴ τις αισθησις - μνήμη των κατὰ τον βίον μετὰ τὴν ἐνθένδε ἀπαλλαγὴν, sπῶπων μαλο αντον ἐπιλήσεσθαι τῶν αλλων et των πων τοντων ἀνεξήλειπτα τῆ διανοώ kγκεκολαμμνων ὁ τι M- , τοιαυτα δυνασθαι μῖν, νυν ἀγνοεῖν Εἰ-τως, - ρηκεν ὁ βασιλεος λι γὰρ -- των τοιουτων τὴν δυναμεν D ἄδηλον παρακατέχειν, - δὲ ποι - φανεράν τὴν - ἔν odori προ αντον ἀκραιφνῆ καὶ καθαραν φιλίαν αὐτε μὴν εμι καὶ πάλαι δηλην ἐκ πολλων βουλεσθαι δὲ νυν καιτας ἄλλοις πασιν - ' μιαίοις μανον, ἀλλα - - ἐν ἐπωτιαῖς γῆς βαρβαροι ενδηλον και φανερα ποιῶναι. . Num πρὸς se τοιτοις ri. ἀγαθὸ Iegebatur.

mentem eius non posset, se quoque rebus universis remisso nuntio, vitam cum illo vagam in locis exteris victurum. Deinde si a Deo, in ulus unius manu id est, optio sibi daretur, ut pro tuo hac lueo decederet, se omnimodis de annis suis ad illius annos additurum. Adhaec si quacunque tandem de causa contingeret, ipsum stricto ense in se ad caedem ipsam ruere ae invitum reprimi, acinus v dem, ut malum, reprehensurum eum tamen idcirco nunquam odio Prosecuturum. Hic cursum orationis interrumpens magnus domestieus, omnium horum magis quam aliorum quorundam meminisse dirat; et arbitrari, si quis animis post sata rerum humanarum sensus et memoria restet, omnia potius, Pam sermonem hunc, menti suae notis indelebilibus insculptum, oblivioni traditurum. Quid autem nunc ista sibi velint et quorsum spectent, haud assequi. Tum imperator Recte hactenus enim ipsum eorum vim celasse, quam nunc manifeste proditurus sit. Quam sincere ac pure illum corde suo amet, iam pridem multis argumentis cognovisse cupere autem nunc eundem amorem auum ceteris quoque omnibus et Romanis et harbaris per terras ultima Marum conspicuumque reddere quod

SEARCH

MENU NAVIGATION