장음표시 사용
441쪽
σθαι δὲ αντον τοῖς μωνομένοις προσεοικέναι, αμπε περὶ A.c. 13as ἀν λέγουσι, μητε προς ους ποιουνται σασι τους λογους, ἀλλ' αὐτὸ δαιμονιον κινοίη, φθέγγονται ἀδιανοοτα τοῖς ἄσιν. ως ἀν δὲ μη στερον αυτος ποτε μηδ' σερός τις τὴν ἄλη- ωτιαν ἐθέλων ἀφανῆειν δυναιτο τληνευδε χρῆσθαι καὶ ταου οντα λογοποιεῖν κακιαν δῆθεν προστριβομενος 43ών τινα, μοι δοκω ποιντέα, εἴγε και αυτω σοι συνδοξειεν ειναι, ερῶ p. 230τῆαι--νὶ πολλῶν ἐπιδημουντων, ου ρυριαίων μονον, ἀλλὰ καὶ ἐκ Γε--ας καὶ μναια κατ' ἐμπορίαν, καὶ ικολάου ro νουτου του τῶν κυκλάδων αρχοντος, ὁ κηκε κατὰ φιλίαν σὲ προσκυνησων, - δι καὶ ἐκ Θατίνων ἄρχιερέως, τήν τῆς xίου παρα του πάπα ἐπιτέτραπτο ἐπισκοπὴν, καὶ Φρε- ρίων τινων καθ' ἱστορίαν, κέλευσον ἐκ πάντων ἐκκλησίαν ἀθροισθῆναι πάντων δὲ παροντων γενέσθαι τους λογους I5προς-πενέτον κειν δέ-αι πεισθεὶς τὴν ευεργεσίαν, παντ-χοθεν αν εχοι καλῶς ἐὰν δὲ τῆ προτέρα παρανοι χρώμενος, Β τῶν μει ἐν χερσὶν ἀποσχηται ἀγαθῶν, τῶν δὲ μητε οντων viso a με ἐσομένων ἐπιθυμοίη, εἰ κλαυτον ἁ ἀδυνατα ἀξιοιν πεῖσαι δυνησομ . ἀλλὰ τους γε παροντας οὐ μαρτυρας-μώνων 'ριεν, Lia καὶ κηρυκας καὶ τῆς σῆς καλοκαγαθίας και φιλοτιμιίας περὶ τὰς νεργεσιας, βασιλεν, αὐτῆς ἐκει,-
et μέριο non sunt Ferrarsenses, ut Intpr. vertit quo enim Z nam et erraria Graecis, ut in C. Horentino, dicatur Φεσήαρέα , sed est vox Gallica sterea erant autem equites Hierosolymitant,' stante Niceta pag. 45. primae editionis: προς το ἔν ' ροσολυμ-
τῶν λυθεις, oe et ρερλυς φασιν ED. P. soriam esse similem, qui neque quid, fgne apud quos loquantur,
norunt: sed quatenus a cacodaemone exagitantur, cogitationibus humanis abhorrentia effutiunt. Ut autem in posterum nec ipse, nec alius veritatem mendacio obscurare queat et inanes comminisci a
Ias, quo nobis labem aliquam improbitatis inurat, quae mihi videmtur, si forte eadem tibi probabuntur, eloquar. Quia in praesens non Romani dumtaxat, sed et Genuenses, et Veneti in hac insula negotiantur, et Nicolaus Sanum Cycladum praefectus, qui amicitiae ergo te salutatum venit item ex Latinis episcopus, ut a papa Chii pontificatus ommissus est, et aliquot ilites Templi qui terram hanc Iustrare student; eonventum omnibus istis indiesto, et in eorum Praesenta Benedictum ompellari iubeto: qui si quod offers, mutatus admiserit, optatissimum aceiderit: in priore adhuc obstrictus amentia, quae in manibus habet hona abiecerit; quae autem nulla sunt, neque erunt, concupierit, et nos illi fidem facere nequibimus, ea ipsum postulare, quae dari non possint, eri Praesentes quidem non solum testes, verum etiam integritatis tuae ac studii in benefaciendo et illius insaniae praeeones habebimus i et hinc praecipuam
442쪽
- αυτώς ἀπαu--ες αδ- - - προσηκουσης καὶ τους ἄλλους τῆς is του νευδον ἐλευθερουντες προσγενησομένης Hyης.' ιαντα μῶν ὁ μέγας δηκέστικος ειπε βασιλευς δὲ ἐπειθετο τε ευθυς τοῖς εἰρημένοις εος καλῶς χουσι, ric αντε ἐπέτρεπε τὴν πραξιν, προσθεὶς, ως εἰ μὴ βουλοιτο κατατα διατεταγμένα προτερον ἄρχειν ---τος λίου, καὶ δε--τέραν ἔρεσιν ευεργεισιας αντι προλειω ἐλάττονος ἡ κατα
τὴν προτέραν - δαμως τακτῆ δὲ ημέρι ἐκκλησίαν ο μέγας
δομωτικος - τε et μαιων καὶ τῶν ἐπιχωριαζω ντων Θατί-io νων συναγαγών, παροντος κω -του μενέτου καὶ τῶν Ma
τίνε τεν ἀδελφῶν προτερον συνον- ου ολιγων, εἰς λόγους τε καθέσταντο καὶ διννεῖτο ἄνωθεν ἀπ' ἄρχῆς, λως τε εἰς Βυζάντιον ἀφίκοιτο προ βασιλέα ὁ Μαενιτος κατηγορων του αδελφου ἐφ' οἷς δικεῖτο παρ' ἄ--, οσα τε αυτ λεχθείη προςi5 Dβασιλέως, καὶ τὴν υνοιαν ην ἐνεδει - προ αυτον ἀφι- κενον προς λίαν, καὶ ς τῆς εἰς αυτο ευνωας νεκα ὁ βασιλευς ἀμείβεται τοιαυται ευεργεσιαις. πενέτο δ αυθες την τε δωρεαν ἀπεωθειτο την βασιλέως, ἀναυαν κρινων ἄ-τοῖ, καὶ εἰ μη παντάπασιν αυτ παραχωρησει λη- , τῆς-
'Pωμαίων ἀc γελόμενος γεμονίας, μηδεμιῆς τέρας νεργεσίας
φάσκων δεῖσθαι παρ' υτου, καὶ μηδὲ τριβεσθαι εἰκῆ - μάτην ἀδυνατα ἐπιχειροωντας πειθειν οἱ μὲν ουν παροντες καὶ μάλιστα od ἐκ -τίνων, πολλον ἀκρισίαν κατωνακτων
eamque bipartitam utilitatem hauriemus; quod nos ipsos nimirum ab
Immerita infamia sem abimus et aliis a noeumento mendacii cavebimus. Haec ubi status est magnus domesticus, imperator protinus In eius sententiam ivit, et rei consciendae negotium illi dedit: atque hoc amplius, nisi Benedictus ex priori decreto Chium administrare vellet, ut aliam ei ex liberalitate conditionem, prima nequa quam deteriorem, proponere Die praestituta cum magnu domesticus ex Romanis et Latinis advenis conventum coegisset praesente etiam Benedicto et non paucis, qui antea cum artino fratre eius familiariter vivebant, ad verba ventum est altiusque repetito principio, domesticus narravit, quo Paeto Benedictus Byetantium ad imperatorem confugietis, fratrem iniuriarum postulasset, quidque imperator supplici respondisset, et qua is benevolentia postea eumdem imperatorem in Chio complexus esset atque hanc esse causam, quare imperator tantam ei gratiam referret. Benedictum autem iterato quasi se indignam reiecisse ae nisi chio a Romano imperio avulsa sibi penitus cederet, is se alio eius beneficio egere iactassee
et ne irritus a temeraeius labor impossibilibus sibi suadendis susci-Peretur, monuisse. Qui aderant, Latini praesertim, saluum deo
443쪽
coaet ες quaοτιμαν καὶ τῆν αυτου κακοβουλίαν, καὶ συνεβο P. 237λευον πειθεσθαι βασιλεῖ, ως, εἰ ἐν πεισθειρ νυν, πολλα πολλάκις ,στερον μεταμελήσοντος αυή. o χ' νειν μαλλον
5ἐπει ετ αυτοῖς, ἀλλὰ τοῖς προτέροις νέμενε λογισμοῖς. ρῶν δὲ αυτον Ο μέγας χομωτικος Ῥυτως χοντα Ἀφ' οἷς νου
κοίη, ἀλλ' εἰ εχ τυχοις ων αὐτος ἀξιοῖς, καὶ τῆς δε παντάπασι κέκρικας ἀποστῆναι δεῖν, Ῥα δευτέραν Ἀψεσίν σοι δοπροθήσομοι νεργεσιας, αν αὐτος ἐκέλευσε βασιλευς οἰκίας γαρ σοι λαμπρὰς και πολυτελεῖς χαριζεται ἐν Βυζαντίω καὶ τῶν συγκλητικῶν 'Pωμαιαν ἔνα κελευει Dαι, καὶ ἀξιάριατι BKψ προσηκοντι τιμήσει καὶ ἀρχην θ μιρίσει - παρα 'Pωμαιοις νενομισμένων, καὶ ταλλα οσα τοῖς ευγενεστέροις μυ- 15μαιων κα αυτ προσήκοντα μαι καὶ τουτων πάντων ωρi προσοδων ἐτησιων ἔνεκα ἐκ πιων τῆς Mo φορων μυριάδας Ἐνοσίου λαμβάνειν δυο υτων ἀκουσας- μενέτος, -κέτι -δὲ καθεκτος ἐδοκει εἶναι. ἀλλ' ἄσπερ τὰ μέγιστα αδικουμενος, ἀχμόμενος καὶ δυσανασχετῶν, καὶ ὁρκοις αυ--τον κατελάμβανε καὶ ἄραῖς ταῖς παλαμναιοτάταις, ιτι παρα
δέξαιτο τῶν λεγομένων , αἰ μὴ ἄπερ δε ἀρχῆς iτησατο παρασχοι βασιλευς τρεῖς δὲ τεῖτο τριήρεις ἐκ τῶν βασιλι-
κων ως πανοικεσι πλευσουμενος ἐς Γαλαταν μὲν ουν c
Baenedicti iudicium insectabantur et damnabant apertissime atque utrimperatoris honestissimum onatum, si huius peritersum consilium .esmirabantur et ad parendum Imperatori impellebant: quod ni Meeret modo, ore ut in suturum saepe vehementerque poeniteret. At enim surdo fabula eanebatur quippe qui animo obstinaverat nonoedere. Tum magnus domesticus usque eo in proposito suo pertendentem videns Igitur, inquit, si hae tibi non placent; sed, nisi quae vis adipiscare, Chio omnino emigrare decrevisti, en alteramrahi iussu imperatoris optionem clo; aedes enim tibi magnificas et sumptuosas donat Bygantii, et inter proceres Romanos te allegit, proque dignitate te honorabit, et consuetos Romanis magistratus tibi mandahit quaecumque etiam nobilioribus Romanis, eadem tibi almiliter tribuenturi Praeter haee omnia in annuam pensionem ex chii vectigalibus viginti nummum aureorum millia aeeipies dis auditis Benedictus e potestate videbatur exiisse, et tamquam mirifice laesus, aeger animi semet iureiurando astringebat dirissimisque Precibus detestabatur, si quid eorum, quae promittebantur, admi teret nisi, quae a principio petivisset, imperator daret Quapropter uerum temas de imperatoria lasse triremes orabat, quibus eum
tota famula sua Galatam navigaret Tales ille sermones vesaniae
444쪽
φεῖτο, αδ ἐνθέμανος mi ἐν ἄντε περιουσία, ἐλθεν εἰς
κομαν τὴν παλαιαν, ουσαν πήκοον 'Pωμαίοις καὶ ἀποβα- σιν ποιησάμνος ἐφ' μέρας τινας σν-γένετο κα- φν γωνίαν αρὰ ωτι Περσων λεω γενομένεν κα -- P. 233 τῆς προσηκουσης αυτ προσελθοντι μετριώροτος και, οἷον εἰχαῖν, δουλειας ον κα δώροις φιλοφρονησάμενος ο βασι-rs λεος μεγαλοπρεπως ἀπέστειλεν ---δον ' μαίας. νης δε καὶ αυτος καρία ων σαπράπης, προς βασιλέα δενον παρεγένετο - νοσου χρονί- κωλυθείς τῶν re αντονδε Περ- ουκ λίγους πέρι νας αμα δωροι προς βασιλέα, τὴν νοσον, ως ne αντος κεκωλυμένος, τροιατο, προσπννοσμα βασιλέα βαλλευς δε λογοι τε εοχαρι-ησας καὶ δωροις ἀμει νάμενος αυτον, ἀπέστειλε τους ἐλθοντας ἐκεῖθεν MLDλθών, εἰς Φώκαιων τον νέαν ἐλειν αντη δε ' μαίους
Ilenos effundeba Qui intererant, imperatorem auspicientes, eius
audabile studium excelsumque animum ommendabant, ne en dictum valde improbum ingratumque pronuntiabant. Ita conventus est solutus. Imperator ut didicit quae Benedietus audivi et aerespondisset, quoniam nihil aequitatis videbat praetermissum, tres illi triremes quas petebat attribuit iis omni instrumento suo imposito, Galatam perveniti 13. Imperator quantis potuit praesidiis in insula constitutis, Phocaeam antiquam Romanis parentem, navibus delatus, ibi di aliquot cum Sarehane Persarum in Ionia satrapa familiariter versalus est; qui eum qua par erat modestia, et, ut ita dicam, subieetione humili convenerat. Quem splendidis muneribus amice donatum et Bomanis foedere sociatum dimisi Aetinea porro Cariae satraPR, morbo diuturno prohibitus, ad imperatorem ipse non venit sed Persarum quibus praeerat missa non parva manu cum donis, via tudinem excusavit qua detentus ad eum salutandum proficisci nequia Visset. Imperator, gratiis actis, vicissim dona ei portanda dediti Inde phocaeam novam accessit, quam Romani habitabant quidem: ea, quadam vero causa, ut Zacharia chio, sic ipsi Andrea eatani
445쪽
xων, ουτω δὴ καὶ αυτῆς Ἀνδρέας κατανιας ἐκ Γεροουας κρα- ,. i3as σας, ἀκροπολίν τε οἰκοδομησάμενος και κατασχὼν φρουρῶ, τῆς ἄλλης πολεως ἰρχεν ἀσφαλῶς τοτε μὲν ουν Ἀνδρέας ου παρῆν, ἀλλ' εἰς μονα κατά τινα χρείαν ἀπεδημεα
ς ῆρος δὲ Ἀρταρῶ ος ἐν Ἀνδρέου θεῖος, Φωκαίας ἐρχεν
αντ αυτου ος ἰδὼν τον βασιλέα προσιοντα, Φωκαίας τε ἐπέσπευδεν εἰς πάντησιν βασιλέως ἐξελθεῖν, ἀνοίως - πυλας, καὶ αυτος αμα συν αυτοῖς ζῆλθε καὶ προσεκυνε βασαλέα. ἐπεὶ δὲ γένοιτο ἐντὸς τειχῶν, τους την α -ολιν φρον-
φάμενος, καὶ τα κλεῖθρα της πολεως - τους πελέκυς εχο
i5τας βαράνους κελευσας ἀγαγεῖν τουτους γαρ εθος τα κλεῖ θρα τῶν πολεων - αν ἐπιδημοίη βασιλευς, κατέχειν, λθεν ἐκέλευε παραδιμναι, προ μυτον εἰπων - δε- μὸν εἰς Φώκαιαν μοι πηκοον ουσαν ἐλθών, μεινα ἐφ' ὁσονήβουλομην. αμις δὲ ἐξερχομενος, τὴν πολιήν παραδίδωμά σοι, καὶ διὰ σου του Ἀνδρέρ, ἔστε αρχειν αυτῆς σπερ καὶ προτερον ἐπιτροπευοντα καθ' ωον αν χρονον ἐμοὶ βουλομέν νηρο χώροις τε αντον καὶ τους τ' ακραν φρουρουντας φιλο-Dφρονησάμενος, καταλιπών ἐκεῖ πολλὰς αντε της ευεργεσιας
Genuensis subiugata, arceque constructa et praesidio firmata seeuro dominabatur. Ae per id tempus quidem negotii curandi Genuam Peregre abierat. Interim regus Andreae patruus Pro eo cum Potestate praeerat. Is ut imperatorem adventantem conspexit, portis apertis cives ad occurrendum urgere institit ipseque simu exiens, venerabundus eum salutavit. Ubi intra moenia ventum est, Pra sidiarios egressos erant autem Latini et Genuenses arcem imperatori transdere iussit. Illi egredientes , capita venerabundi submiserunt arcemque dedundi Duobus diebus in arce exactis, die tertio mane Ares accersito, securigeros arangos aves urbis afferre hos enim urbium claves imperatore praesente custodire solenne erat et Area tradere imperavit eum in hanc sententiam alloquens: Nunc quidem Phocaeam mihi subiectam veni, mansique quam diu Volui: Tursum discedens, urbem tibi commendo, et per te Andreae, uti eam quemadmodum prius ceu praesectus gubemet, quamdiu mihi
volenti erita Deinde donis illum ac praesidium humaniter auxiti
446쪽
A. 43asχαριτας φιδελογοῖντας, αρας σον δικα παντι τῆλιλιν ἀλ- - Βυζάντιον καὶ διέλυσε τὴν στρατιάν. λων δὲ ἐνδιατ ρας
V. isα Buc ντί P a ρονον, ἔζελλον ἐκεῖδεν, ἐλθεν εἰς ιδυμοτειχοπ.ενθα διαπρίνοντι πέλθη ς ἐκ τῆς eo στρατιὰ Περσων πεζῆ περαιωθεῖσα ἐβδομήκοντα ναυσὶ τα περ Παλνουπολι ληKετια καὶ Βῆραν συριβέβηκε δὲ διὰ τον εἰς χιον ἀποπλουν πάντων οἴκαδε διαλυθεντων ναπαυλης - , βασιλέα ἄμα μεστικι τ μεγάλιν συν ὀλιγοις τισὶν ἀναι στρατ- μους δὲ ἐνῆν ως τάχιστα συναγαγοντες ἐκ τῶν πέρι4 πολεων, ἀπροσδοκήτως ἐπέθεντο τοῖς Πέρσαις, καὶ μάχη vo 3.
Miσαντες παρὰ πολυ, τους με ἀπέκτειναν αυτῶν, τους δε
P. 239 καλεῖλον ζῶντας. σοι δὲ εινμησαν διαφυγεῖν, Φαβάντες
εἰς τὰς νανς, ἐπεὶ τοττνικάδε ναυτικη δυναμις υ ν 'P--μαίοις παρεσκευασμένη ἐπεραιώθησαν προς ho καὶ ο βασιλευς μετὰ τὴν νικην εἰς Ἀδριανουπολιν ἐπανῆλθεν. -- s-τος δὲ ὁ Μορτίνου ἀδελφὸς ἐκ ου κατασχων εἰς λα- ταν γνώμην ἐχων ως εὐμνηται αμυνουμενος βασιλεα, τρα- ρεις ἐκ Γεννούας ευρων ἐφορμουσα ὀκτώ, τὰ οντα πάντα διαθέμενος, πείθει μι- τους τριηράρχας, αυτ κατ- ιον συνεκπλευσαι, ἐλπίσας αρήσειν αδιως, ω βασιλέως οὐ τα οχέως βοηθησοντος, τῆς ναυτικῆς αυτ δυνάμεως διεσκε - σμένης ἐπεὶ δὲ προσέσχον τῆ m Q ἀπέβαινον τε τῶν νεῶν Β καὶ ὁπλι τάμνοι ἐχώρουν προς την πολαν eo τῶν τειχῶν
ἀποπειράσοντες. di δὲ ἐξελθοντες πανδημεὶ ἐκράτησάν τε
singularemue de Iiberalitate gratias agentes relinquens, eum totuciasse Bygantio successit a militi missionem dediti Brevi tempore illic posito, Didymotichum iniri Eo nuntiatur, ex oriente Persarum peditatum navibus septuaginta transiecisse, agrumque Trai nopolis et Beres depraedari. Evenit autem, propter reditum e chao omnibus domum ad requiescendum dimissis, cum imperatore magno'que domestico paucos esse milites. Verumtamen quotquot lieuit, quam maturrime ex finitimis oppidis cogentes, improviso in eo Ieruntur, eosque facillime victos partim occidunt, partim captivisa ducunti qui effugere potuerant, conscensis navibus tunc enim Bomani a navali manu et apparatu inat et non erant in orientem Pecurrerunt, et imperator parta victoria Traianopolin se retulit. Benedictus Martini frater e Chio Gaiatam appulsus, imperatorem ulcisci volens, si posset, inventis in portu octo Genuatium triremi-hus, constitutis rebus suis omnibus, mercede persuadet trierarinis, uti secum contra Chium navigent sperans, se eam leva negoti subaeturum, quod imperator dispersis assiariis, tarde opem insulanis esset allaturus. Postquam Chium naves tetigerunt, e censiora. saeta armati ad oppidum, Muti periculum murorum facturi proces'
aomini. At hi erumpentea, quum multi erant, Latinos onge am
447쪽
μάχη τῶν - - καὶ φεογοντας αἰσχρῶς - λω εἰς αςxc illas ναυς' ἀπέκτειναν δ αυτῶν λιγαν πλείους τριακοσίων οἱ δὲ λοιπονα-χθέντες, ὁρμισαντο δει ἀγκυρῶν, καὶ ἐς την σταραιαν, -κέτι rata ἔχοντες τὰς ἐλπιδας περι ιου, ἐπ' 5ωκου ἀνεχώρο- πενιτεν δὲ eo πῶσα ἐλπις περιηρεῖτο, ἐπιλη μα κατεσχέθη καὶ πριν ἐβδομην ἔκειν ἐτελευτησεν. ιδ'. 'Oλίγου δὲ παρινχηκμος χρόνον, συμμηκε βασιλέα Λιμμο τειχεν ἐνδιατριβοντα ζε νοσηρεατι περιπεσεῖν, παῖδες ἰατρῶν κεφαλικόν συμ-ωμα καλουσιν ἰατροὶ μὲν 3-ον ἐκ προότης προσβολῆς τὴν ἀξυτπτω δείσαντες τῆς νοσολον ἀγαθὰς εἶχον τὰς ἐλπίδας καὶ βασιλευς δὲ αντος τὸν Dἀθροα καπαβολὴν πωπτευε μὴ -κ ἄνευ κινδυνου τελευτησειν δευτψε δὲ μέρα μετα τὴν προσβολὴν τονυ θανδομιστικον μετακαλεσάμενος ,συ μιν' ειπεν ,οισθα, σάκις
asἐμου πείθειν δεπιχειρήσαντος παραπημοι σε κοσμηθῆναι - σιλικοῖς eo τι πλέον αυτος εἰδο , τους μὲν ἐμους διεκρουσα λογους, καιτοι λυσιτελουντα ῶσιν ἀξιουντος ἁ δὲ ἄοτος ργου βελτιο εἰναι, ταυτ μου δια σπουδος ἀκατάλυτα τηρεῖν. νυν δὲ υτος εοικα μαλλον ἡ συ στοχάζεσ ι τῶν συμφωχορυντων. εἰ γὰρ ὁσα αυτος 4ξίουν ἐτελεῖτο, νον - ῶν ἐν θορυβω πολλῆ καὶ ταραχῆ αυτος τε ἐν καὶ τὰ Ῥωμαίων P. Noπράημπτα του ἐσχώους πώπτευε κινδυνοως. εἰ γαρ με συμ- β ιννον - τει νοσου κατεργασθέντα τελε-σαι, περ οὐδὲ
deviceriant, ethoque datis pavio plus treeentis, turpiter ad naves
fugere compulerunt. Qui restabant, ora soluta a litore recedentes, inncoris naves sundaban Postridie, cum de insula potiunda nihil Bonae spei haurirent, domum viam remensi sunt. Benedictum deaeperatione fractum epilepsia invasit, et ante diem septimum vita defunctus estii. Non multum temporis interemsit, eum imperator Didym licti in morbum acutum incidit, quem ephali in symptoma nom nant medici. Igitur ex prima eius Messione gravitatem metuentes, Parum bene sperabant et imperator ipse crebriores aeeessiones interitum sibi allaturas formidaba Postero igitur die post aeeessi nem magnum domesticum advoeans his eum verbis alloquitur: Memoria tenes, quo pacto, eum ego saepius te Metere enisus sim, ut iusignia imperatoria ne eeusares, tu velut longius quam ego Prospicietas, dicta mea, quamquam ad ommunem fruetum Uectantia, repudiaris quae autem ut meliora probasses, ea studiose constanterque servare constitueris. At nunc quid e republic sit, meliusquam tu coniicere videor. Nam si tunc obtinuissem, quae iure Post Iabam, ne ego iam in tantis euris ac perturbatione, ne Romanum in Perium in extremoriun perieularum metu versaretur. Si enim modo
448쪽
νυν σαφῶς τα δέοντα των πραγμάτων διδασκοντων, την μανακαιρον φιλονεικίαν καὶ τὴν ου προσήκουσα ενστασιν καταλιπεῖν αυτον δὲ - οφθαλμοῖς σοι παρεισε ' μαιων ωπ s
δημασί τε βασιλικοῖς καὶ πίλιν - ἐμφ a δοκε βασιλείας
συμβολα εἶναι, κοσμηθῆναι ἐπ' ἐμου κων suis καὶ αὐτος περι-κωμαι τῆς νοσου, καινον ουδεν α ει' εἰργασμένον. Ἀ
βιγα προὐβέριην ζ ἀρχῆς καὶ μι σπουδῆς ειχον ἐλλει εἰς
πέρας, ταυτα εσται εἰργασμνα εἰ δ' ἐξ ἀνθρώπων γένωμιμ, εο τὴν τ γεμονίαν πασαν ἀναδ ασθαι Ῥωμαίων δε κω μὴ τὴν ἀναρχίαν εἰς στάσεις καὶ πολέμους χωρῆσαι, ἐξ ἀν --
φθαρήσονται ' Βασιλευς μὲν ουν τοιαυτα συνψουλευε κώπροσετίθει, ιος, εἰ μὴ ἀνιῆν βουλοιτο αντον, καὶ ταντα --
ἐξ ἀρχῆς ες ετ λογισμων κα γνώμν' εἶχεν ως ουδ αν εἴ τε γένοιτο εἰς βασιλέως σχῆμα κατοστω'. συνιδων δὲ ο βασιλευς ως υκ αν δυναιτο πείθειν αυτον ἀμίβειν - σχῆμα, πνα δεῖν μὴ πέρα του δέοντος φιλονεικεῖν, ἐν ουτο στενε κυιιδῆ τῶν πραγματων καθεστώτων, AP αυταῖς πράγμασι διώμνωχοαυτον τῆς βασιλείας καταλιπεῖν, αὐτοῖς παρεστῶσιν ἐκέλευώτους - προυχοντας τῆς συγκλήτου πρωτον καὶ τους αλλους εογενεία διαφέροντας, πειτ' ἐφεζης καὶ τους αλλους σοφπαρῆσαν Pon tia συγκαλεῖν. ἐπεὶ δὲ συνῆλθον καὶ περι-
vi morbi eon etns emoriar id quod ante ores est sorsitan mors mea molestias vobis et turbas creabit. Itaque cum iam res ipsa om-eium satis doceat, valere iubenda intempestiva pertinacia et inde-eens in repugnando perseverantia patienuumque, ut te in conspectu quotquot adsunt Romanorum, sandaliis imperatoriis et tiara mea, quae imperii habentur symbola, exornem. Et si quidem convaluero, nihil novi factum fuerit: sed quod a principio mihi erat in animo quodque studebam ad opus perdueere, hoc iam opere ipso perfectum conspicietur. Quod si ab hominibus demigravero, tu totum imperium susceperis, neque ut solet, cum nullus est princePHRomani seditionibus et hellis ad mutuam perniciem miscebuntur. Haec imperator hortabatur: addebatque, si se et quidem nunc aegrotum contristare nollet, ne detrectaret, quo invitaretur. Sed domesticus semel susceptae sententiae affixus, omnia potiu velle experiri, zuam ornamenta imperatoria capessere Seutiens orro imperatoreri non posse, ut in habitus mutationem consentiret, non ultra quam fas cum eo eontendendum, rebus in tantas ang istias redactis sed actis ipsis imperii successorem relinquendum ensuit et astantibus Praecepit, principes primum aulicorum procerum et alioqui nobilitate praestantes, deinde alios ordine Romanos qui aderant accire
449쪽
ευνοιαν, ἁ φίλοι , τὴν περὶ μας καὶ ως του παντος α λι-
ωκη-mῖν, ου μονον κοινῆ πάντας, ἀλλα καὶ ἔκαστον μῶν ἰδία τὰ μέγιστα νερροτῆσαι, καὶ ὁ ον ἐν παρέρρον, ἄλλα Dπάση σπουδὴ τλκοινιν νωμαίων τι λυσωλήσειν μῖν χρώμενος συνεργοος προυθέμην, - κων εἰ ἀπο νουμαι τοῖς βαρβάροις μαχομενος περ αντων, πάσης εδιον καὶ μακαρ--aoτερον ζωῆς, αντος ἄν εἰδείη θεος, ὁ τὰ ἄδηλα αὐτὰ κεκρυμμένω τῶν ἀνθρώπων εἰδώς καὶ καρδιων καὶ φρενῶν ἐταστῆς. ἐπεὶ δὲ si οιδε κριμασιν ἄντος τουτο ριὰν ου κέκρικε δεῖν, ἄλλ', ορατε περιέστησεν --ῖν τῶν τελευτὴν, πάντας πεί νεργοις αυτοῖς, γουτ ὰ ρήμασιν υτ δοξη - τοῖς λοιποι Isοσα - ρεοντων καὶ φθειρομένων, χρεῶν προσέχειν, ἀλλ ἐνος μονον ινεσθαι του διὰ βίου παντος προσέχειν α και προ τον ἐκεῖθεν βίον αυτον ἔκαπον μεταψρυθμίζειν κώP in με ρμοζειν, πρωτον μὲν μῶς ἀσπαζομαι τὰ τελε- α δηταντα. ἄδηλον ον εἰ ετ προσφθέγξομαι ἡμῖν, χαι δέομαι-νμιῶν, εἴ τις μοῦν κεῖται χάρις ἐμου, ἱκεσι αις λεώσασθαι τοκρειττον ἐμοι τὴν πολλὰ πολλάκις αυτ προσκεκρουκοτι, μάλιστα νον δεομένεν τῆς ἐπικουριας ταυτησί επειτα δὲ γε- μονα καὶ προστάτην ἀντ' ἐμου τον μέγαν δομωτικον ἀφίημι
mi affuerunt Iectulumque treumstetexunt, etiam Augustam vocari iussi Qua praesente, ut maxime potuit, se confirmans Pauca ad eos his verbis locutus est Meum erga vos propensum animum, amici, et quomodo me felicissimum iudicassem, si non solum in omnes Communiter, sed in unumquemque vestrum seorsum potuissem quamplurimum benignitatis consore nec leviter, sed summo co natu rei- Publicae Romanorum, vobis adiutoribus, prodesse aliquid apud an mum certum ac fixum habuerim, ratus omni vita suavius ac beatius, si pro iis contra barbaros decertans oppeterem, ipse, qui occulta et abscondita hominum perspicit, quique corda ac renes scrutatur, Deus
novi Quia vero is hoc fieri non debere statuit, quo iudicio, ipse
scit sed, ut aspicitis, morte nos circumdedib, omnes manifestoe emplo commonens, nec pecuniae, nec reliquis quibuscumque suo ac pereuntibus incumbenuum verum uni tantum Deo serviendum,elauo quamdiu supersis adhaerendum, et ad illam caelestem vitam euaque mores suos corrigendos aptandosque, primum quidem hoc sermone extremum vobis valedico, eum dubitem, ecquid vos docetero allocuturus sim rogoque, si quid me amatis, ut numen toties et tam graviter a me offensum, precibus vestris mihi tali tempore
potissimum tali auxilio indigetiti propitietis. Peliae ducem ac praem
450쪽
μελήσει περ αυτων ' θρῆνος μὲν ἀν ευθυς π πάντο νηρτο λαμπρος κα πάντες ἐτραποντο προς οἰμωγὰς καὶ ου-- ῆν ορῶν εἰ μὴ κοπτομιμος καὶ κατατιλλομένους, καλοδιὰ πάντων λοφυρμος ἐπιπολυ του ἀερος ἐχωρει, καὶ πάντα rex Qvκουετο συμμιγῆ καὶ ουδεῖς εἰ μῆ--ολιθίνην εῖν χῆν, ἐσχυσεν αν ἐγκρατη εαντο γενέσθαι - μὴ ἐπιδακροσομτο γινομένοις ἐφ' ἱκανον μὲν ουν πάντες ἐνέμειναν το μίολοφυρμοῖς, οὐδενος προσαντος ἀπολογίαν προς τα ειρημένα παρασχεῖν ἐφ δὲ ναλαβοντες εαυτους, συνέειντο ταυ--Is
τεταγμένα ἐκπληρουν, καὶ προσαγορευοντες α τελευταῖα --.στος βασιλέα, δάκρυσι περιρήεομενοι ἀνεχώρουν διὰ πάσmδὸ τῆς ὴμέρας ταυτησὶν, ουτω προστεταγμέναν πο βασιλέα ς, τῶν ἐν τοῖς βασιλείοις θυρῶν ἀναπετασθεισῶν, πάντες εἰσιώ τε ἀκωλυτως προσηγορευον βασιλέα καὶ ἐσπάζοντο τα τελεο--ταει, καὶ αυτος ἀντασπαζομενος αυτους, τὰ διατεταγμένα ωπ αυτου παρηγγυα στέργειν. υτω μὲν ων διὰ πάσης ὴμέρας τοῖς πασι συνταττομενος διετέλεσεν ὁ βασιλευς μετωI δὲ τολο προσκαλεσάμενος τους ἰατρους ἀρκιζεν αντονς
aidem loco meo magnum domesticum vobis relinquo. Hae latus, comprehensam eius dexteram dexterae imperatricis, tum Mariam filiam utero gestantis, quae postea Michaeli, Alexandri Moesorum regis filio nupsit, implicuit et ante illius imaginem, quae supra naturam ad salutem humani generis Deum Iesum Christum peperit,
Tibi, Inquit, hanc et Romanos omnes trado atque commendo tibi ex hoc curae erunt. Illico se omnes inclamenta et gemitus effundere et nec videre licebat, nisi pectora serientes et crinem laniantes Ton hatur ad aethera communis eiulatus, et confusae omnium Voce. exaudiebantur nec quisquam in tanto Iuetu, nisi e silice natua esset, a fletu temperare poterat. Diutulo igitur universi ploratibus indulgebant nec ea, quae audierant, respondere valebant. Ubi aer se collegerunt, praecepta imperatori servare inter se decreverunt, eique ultimum vale singuli multis cum lacrymis dicentes recesserunt. Per diem vero totum imperatoris iussu apertis palatii portis, quicumque volebant, ingressi, salve et vale ei dicebant: ipsequo vicissim valedicens hortabatur, uti a se sancita boni consulerenti Sioltaque diem omnibus valedicendo consumpsit. Post advoeatis mediet Per Deum vivorum ac mortuorum iudicem eos adiuravit, ne ipsum utarent sancto habitu monachorum indui. mo se petere, non quod