Io. Gottl. Heineccii fundamenta stili cultioris : nunc demum omnibus Io. Matthiae Gesneri animaduersionibus, emendationibus, additamentis, et praefatione locupletata : accurauit, digessit, suas quoque obseruationes adiecit Nicolaus Niclas

발행: 1761년

분량: 633페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

III. Ampsi pini et claris IV. Ponti ces religio

ini clue remp. bene necopienter intergerendo, pretando, rempublicam con eruarens.

Iunge hic membra sibi rei pondentia primum et quartum, itemque eccindam ac tertium lineis diagonalibus existetri litterari decuitis. G. s Qui exempla desidera plura, adeat, quos indicauit HEVS INGERVS ad EP. Ages , 4. Duas formas etiam ex libi is iuris attulit et illustrauit aliis vΙAC. Obseruat. XIV, 24. p. 6TO. sq. Sed conserantur dicta Exc. II. A. Talis est illa ΚΜ os ΤΗΕΝ. in Olynth. II. Equidem Philippus quanto plura praeter dignia talem fecit, eo plus apud omnes admirationis gloriaequecusequutus es: Vos autem, ciue Athenienses, quo immoderatius imprudentiusque - rebus, vesris isse

eo maiorem Gram oportet esse turpitudinem. Vrsario quoties vel rotas Vel apodosis duobus

tribusue membri Constat, nouum inde nascetur perioui quadra membri genus. Sic trium in 1 brorum procassi est apud CICERONEM epis.

VHIL IS. Quum essem otiosus in Tusculano, propterea quod disicisuro obuiam miseram,

ut idem me quam maxime conciliarent familiaribus raecepi tuas litteras planistinas suauitatis. Duorum apud eumdem epis Vllis, a. Canimus idem tuuS, et aem noster, quum ad me perus per veniset, et je posmute mane ad te iturum dixisset: dixi ei me daturum aliquid mane,

et, ut peteret, rogaui.

Nec non epi L VIIII, I . Eij contentus eram, mi Dolabella tua gloria,

152쪽

i3o FUNDAMENTA STILI

satisque ex ea magnam laetitiam voluptatemque capiebam: tamen non posum non confieri, cumulari me maximo gaudio, quod vulgo hominum opinio socium me adseriabat tuis laudibuS.

XXV. vis . Multa vulgo addi solent a rhetoribus

riodorηm η' de singulorum membrorum magnitUdine.

esse aiunt , ii idem fere in utraque parte sit syllabarum numerus, vel inaequales, si partes dissimili syllabarum nUmero On-1tent ). Sed et trimembres aliae G

πλιυροι ' dicuntur, aliae σοι λῶς μ' . Sed quum magna ea in re libertate si sitit veteres praecepta illa Omnia supe vacua videntur. Vnicam ergo obseruari velim regulam dandam se peram ne membra Periodorum compostarism sint nimiis inaequalia ''').

Et has iterum vel αει Vocant, si antecedens vel ποοτασις sit longior Vel λαγcj,ικα λους, 14 consequenti numero syllabarum XCrei Cat. Aequalis e1 haec periodus CICER. os redit. ad Quirite G.

III mihi fratrem incognitum, qualis futurus efiet, dederunt: Vosspectatum incredibili pietate cognitum res

Ita aequalis est apud C1 C. pro L. Mani o a. f. 34 Atque hoec, qua celeritate gesa sint, quamquam videtis: tamen a me in dicendo praetereunda mon

153쪽

M-οκωλος illa apud CIC. Pro Arch. 9.Aeque enim qu Squam es, tam auersura mustri qui non manda 1 ι ebibus aeternum laborum uorum praeconium patiatur. y Talis est etiam in eiuSdem Orat pro L. Man. 23, pr.

Quare etiamsi quem habetis, qui collatis uvis,

exercitu registi erare posse videatur: tamen uis erit idem, qui e a pecuniis sociorum, qui ab oram coniugibus ac liberis, qui ab ornamentis fanorum atque oppidorum, qui ab auro gaeaque regia, manuS, OculOS, an mum cohibere possit; non erit idoneus, qui ad bellifin Aliaticum regiumque mittatur. G.)Mglουρος deφique eritat apud eumdem CICER. pro

Neque enim es vlla defenso contra vim m- quam Optanda sed nonnumquam es nece si ria. s Eiusmodi et haec CICER. 1 9 L. Mani QO.

f. a T.

Cum si unus Cn. PompeiuS, qui non modo eorum honianum, vi nunc iunt, gloriam, sed etiam antiquitati memoriam virtute sup rauit: quae re est, Me cuiusquam animum in hac

' κ geometria desumta est haec denominatio. σοπλευρα enim geoin Osrae UOCan triangula aequi incera. Quare et Oriodu ἰσοπλευρος dicitur, quae cola omnia habet aequalia. Talis exstat apud Ces C. VO K c. 29. Veteor, ne alit molestus in vobis, iudices,

aut ne ingeniis vestris videar di fidere: si de tau pei Dicιιis rebus diutius di beram.

Haec quoque a geometris mutuata est denominatio, Βοσκελῆ enim dicuntur triangi la qui crura Rhetoribu Uero ita ocantur perio

a di

154쪽

ias FUNDAMENTA STILI

di trimembres, quarum duo membra paria sunt, tertium aut longius reliquis aut breuius. a Gde Jc. I, II. sitim hesiam es iussum, ni quod aut rebus repetitis geratur:

aut deminciatum antes et indictum. φ. Si tamen ullum membrum reliqua magnitudine excedere debeat illud maXime conuenire videtur postremo. Qua de re ΕΜΕΥ R. PHALER. de eisquut. n. IX. Dcompositis, inquit, periodis post emum membrum longius esse oportet, et tamquam continens atque amplectens alia se enim magnisca erit et houes seriodus, in honesum et longum de mens membrum Contrarium tamen videor obseruasse in CICERONE, id est, plure αειήρους. G.

XXVI. p AA .. Sedit ad periodorum genera redea-

tu membri mus nec illud videtur mittendtam Vl-

bere earum magnitudinem. Recte enim D ΕΜΕΤ R. PHALEREUS, Vel quisquis sub eo nomine latitare voluit, in reo libello

ριοδικη συμμιετρίας. Maximae periodi sunt quadrimembres Vrιod vero jupra quatuores, non amplius intra iusam men seram Griodi manet Occurrunt quidem passim apud oratores periodi prolixiores, quas tamen Xcusandas magis, Uam laudan-Tali sunt das arbitramur. Eae si Certo colorum p hq numero absoluantur melius, si intra

eas, ad VII cola periodi lim1litUd1nem, assest circumducti onem illam seruerit, G.

155쪽

- - in sine certo maiore quam dictum est, G. membrorum coloria milenumero pro vigore spiritus ferantur, πνευμιαται '); si denique eo usque producantur, ut spiritus, quant lintri longUS, eas ferre haud pos Te videatur, τασ εις '')dicuntur.' Περιοδικον ergo est periodus e quinque

vel pluribus membris biissata. y i. e. περιοδα ον est omnis periodus ultra τετριωιωλοι, sed CirCum- ductio tamen adesse debet. Itaque quod Xemplum Auctor mox pro πνέυματι asseret, est περι

α , habet enim ambitum, prolusii et apodosii. G. cic pro Mico. Et si vereor, iudices, ne turpest, pro fortissimo viro dicere incipientem timere, minimeque deceat, quum T. Aunius Milaci se magis de reip. salute, quam de sua pertur

me ad eius caussam parem animi magnitudinem ferre non posse: tamen haec noui iudicii noua forma terret oc

qui quocumque inciderint, veterem consuetudinem fori et prisjuum morem iudiciorum naianime vident. ΓΠνευροι, definiente HERMOGENE V miseευρέσεων IV, 4. G. est συνγεσις λογου διανοιαν ρόπαρ

τιζον ἐν κωλοις και κομμια σι μετρουμενον προς την δι αρκειαν του πνευματος κατἁ την ψονην του λέγοντος,

id est, ructura orationis, quae jensum membris incisisque defuitum ad orationis spiritum et ocem accommodat. Quare tot esse possunt me bra τοῦ πνέυματος , quot sert oratoris spiritus. Praeclarum est pneuma illud apud CICER. pro S. Rosc. . . Rogat, oratque te, Chrysogone, Roscilis,

156쪽

13 FUNDAMENTA STILI

nila de patris fortunis amplis is in suam

rem conuertit,s nulla in re te fraudauit, stili optima fde sua omnia concessi, annum rauit adpendit, fise litum, qui se tectus erat, annulamque ded/gito suum tibi tradidit,

sex omnibus rebus se tuum nudum, neque pra terea quidquam, exceVltrvi ibi per te liceat innocenti amicorum opibus vitans in egesate destere. HOC Xerii plum P πσοιολώψ s. periodicae dictionis mensuram, quam supra dedimus, nondum eX- cedit Sed termini ira accurate cotistitui non possunt Commodiora interim peti possunt X-empiae CIC. Pro L. Manil. c. S. G. Eiusmodipneumata sane non ineleigantia sunt, si in loco adhibea'tur, ut paullo post 5 4 28 osten demus pluribus. - Tαθις, id est extenso, periodus est omnium is alii sima, quae plura accumulat membrii, quam vel robustiuinius quisque uno spiritu

χρὴ το πνευρια. A. Unde eruper in vitio pom tu tam norinis circumductio. Exstat tamen monstro ae eiusmodi τα ratio exemplUm apud CIC. Verrina stima, sub finem, cuius initium est: nunc te, Iupiter optime maxime, cuius iste donum regale, cet. Proprie, secundum Hemmogonem Certe, non τασεως hoc exemplum esse

dici potest sed καταρορας. Nimirum ex illius di ciplina πιέυματος τεταμένου, producti spiritus, duo sunt genera. Si prodiadtio orationis ultra spiritum sat in accurando, ut hic, tum Vocatur καταφορα, impresso, quia oratio ibi debet uin

157쪽

celeritate et impetu prouolui, καταρξσθαι si autem fiat in defendendo, tum est ταωσις, dilatatio hic enim oratio sedata et quasi cunctans este solet. Quod autem hanc circumductionem semper in vitio est positam vult Auctor noster, errat sine dubio vehemcnter. Suo loco pro Ondimento orationis habuerim, sed nempe condimenta non plena manu et ubique a fundi, Verum rara esse et apta debent. Scilicet pertinet haec sue οἱ , siue καταψοροὶ, ad artificium oratoris. In accusando, in enumerandis sceleribus et flagitiis, ubi clamat et tumultuatur orator, ubi se polle eXclamare satis et satis dicere de rei immanitate negat, quid magis conueniens est, quam spiritum ducere, anhelare, etiam in medio cursu orationis, et cum nondum adsit sinis periodi. Hic non obseruare decorum, ipsum decorum est. Ita in defensione, continua oratio interrumpi potest interspirando anhelandaque ad dolorem indicandum, quem ex iniuria patimur, ad ostendendam indignationem, ad misericordiam mouendam etC. Neque vero est, quod mihi quis obiiciat, oratorem etiam tum, cum hoc agat, posse,

quae dicenda sint, iustis periodis incLudere. Nempe orator aut commotus est re vera, aut Commotionem animi et assectum simulare certe debet. Qui autem commoti sunt vehemenser, hos Obseruamus, si quae vel contra alium, vel pro se dicere velint, ea velle uno impetu effundere, Et concludere ambitu no orationis, spiritum autem, quamdiu possint, continere. Sed iidem etiam plerumque tam multa habent dicenda, tvnus spiritus non lassiciat, adeoque respirare CO-gantur, bi, extra turbidum inprimis animi motum, turpe est et indecens, in medio saepe commate. Dignae sunt Sturnali scholae in hunc Hermogentilocum, quae adeantur, ubi plura egregie in hanc rem disputat. Quod reliquum est,

πνευμα et τάσις tantum dis runt longitudine,

I 4 quod

158쪽

136 FUNDAMENTA STILI

quod illud uno miritu comprehendi potest, hoc

non item. Ad τάσιν inter alia pertinent enarrationes nullorum factorum, notatione morum, ἀνακεφαλαιωσις argumentorum, longissimae comparationes, etc. V. C. CIC. Cat. 2, II. s. s. Ex

hac parte redor pugnat, illinc petulantia etc. Item pro domo T. f. I 44 sq. G.)

XXVII. quidseho no Orationi periodicae siue versae opponi

lama quotiescumque vel inesim, vel membratim dicunt Et huc pertinent SCHOENOTENES ), et quam iam Upra descripsimuS,

PERIODICA CIRC UMDUCΤIo '). Accuratius ita dixisset Auctor Fufa oratione tuntur oratores, non tantum qu im ing' Huvel membratim dicunt; sed inprimis etiam, quum verba naturali modo ratione, sine cura illa ambitus connectunt. Ceterum medium quoddam genus sunt Schoenotenes, et de quo modo g. 26. diXimus, περιοδα ον s. periodica circumductio. G. Schoenoteues est quanu interiecti propositionibus incidentibus, o una dea generali in speciali ores quam plurimas soluta longius ac instar funis extenditur oratio. Non quaevis, sed quae colon alia futura erat. Si VOSS. q. 3, 6 p. Iω. y Fit autem σχοινοτενες, quum subiectum vel praedicatum extenditur. . Inde enim nomen τῆ σχοινοτενους, id est funis extensi accepit hoc dicentii genus CICER. contra Rru

Hoc capite, Quirites, Omne gentes, nationes, prouinίiaS. Pgna, decemvirum ditioni, iudicio potesatique permissa et condonata esses

dico.

φ De periodica circumductione iam supra actum Dis periodica circumductione, quae huc

159쪽

pertineat, non actum est, sed de periodo ipsa, quae circumductio vocari potest item de periodico, h. e. maior membris periodo. Hic intelligitur complexio verborum paullo longior, quae plures proposition es complectatur, sed non ita circumductas, ut non pollit Una pars sine altera intesigi, etc. Xemplum subiecit Auctor. G. Hic addimus, ea περιβικά omnium este pulcherrima, quae e membri Oppolitis consantur. cIC. yro Milon. . G haec n9n SCRIPTA, SED NATA LEN, quam non didicimus, acceptimus, desimus. Dertim ex natura fami r uinalis, hausimus,

e res talis, ad quam n0ndocti, set acri, non insituti jed imbuti sumus.

XXVIII.

De su periodorum Ut quaedam dica Vsus pari Inus, illud praecipue notandum, non ' M'. rendam esse orationem, quae tota sit periodica ). Miscenda ergo oratio exsaei fusa, ita tamen miscenda, ut singulos TUm generiam periodi suo quaeque loco adhibeantur ').

Quamuis enim splendida inprimis sit oratio versa vel circumducta, et hinc ab ARIAT TELE Rhet. III, O laudetur, tamquam ta, ἐυ- μοδεὴς και ἐυμνημόνευτος, Iscuuda, Perceptu Γνetentu facilis parum tamen a carmine differret oratio, si ea integra constaret periodis. Quare parum iucundae sunt orationes ISOCRATIS, quae paene totae periodi constant. PLIN. Bili nat. VII, IO. Idem collocationis et numeri studium in GORGIA, Isocratis praeceptore, reprehendit DT METR PHALER. de eloquut. I. qui etiam praeclare obseruat, orationem nec totam periodicam nec totam disi blatam esse debere.

160쪽

13 FUNDAMENTA STILI

Incisim ac membratim dicimus in dialogis, epistolis ad familiareS, narrationibus, mari me, si ea, quae intra breue tempus gesta sunt, referre vesimus. neumate ud excitandos vehementiores assectus: Oriodis quaserimembribus in exordii proponendisque enthvmematibus i reliquis denique promiscue timur.

XXVIIII.

stuidsentien Solent volgo rhetores etiam de nume-- . ita , O Grais i multa praecipere, Vippe quem iris sonoram iucundisiimamque reddere orationem existimant ). Sed satisfecisse nobis videbimur, si auribus hic obsequam is, quartam superbissimum est, teste CICERONE, Udicium. Hoc vero docebit, in clausulis periodorum elegantissimos esse dichoreum ' , antis assum ' ), et aes-na tertium η''). In principiis periodorum pedes et numeros sectari absonum vide-tUr multo liae magis in medio, ubi sum- Cit, si longae breuesque syllabae inter se

misceantur ' '' ).

De numsero oratorio copiose disserit Ic. de orat. III, et Orat ad Artit. C. 4. Sque ad finem, G. et ea in re plerique eum sequuntur rhetores. Sed multi tamen totam illam denumerosa oratione doctrinam vanam iudicant, maX me, quum tota illa res cuiusque stet iudicio. Euimuero negari nequit, multum gratiae CCedere orationi 1 periodorum ausulae certo quodam numero absoluantur. Di Xerat aliquando GRACCHUS: abes e non potes, quin itiSdem hominis sit, probos improbare, qui myrobos probet. Latine sane id dictum est et perspicue, sed parum numerose. Itaque CICERO Uerbis iisdem con

SEARCH

MENU NAVIGATION