장음표시 사용
211쪽
acutae '), et figurae denique adfectibus ciendis idoneae '' , frequentius adhu
beantUr. maiore cum fructu suo, quae hic dicuntur, leget is, qui antea cognouerit et examinauerit, quae Excur III sunt obseruata. A). Sublime ergo tum in verbis quaero, tum in sententiis, tum in figuris. Fatendum equidem est, altitudiuem illam, ' quam LONGENUS, O adpellitat, magis certe non minus G. hinis lis sententiis grandibus, quam verbis, si tam
g Sermo ibi est non de ati in genere, sed degenere in , quod si verbis Moiis sat lux, et fati est lisae. Alioquin Longinus de verbis et
eorum sublimitate praeclare muIta praecipi r G. Sed id o non existimandum est, verbis nihil magnificentiae inesse ' obseruat sane hoc dicendi magister optimus QUINCTIL. Insit orat Iib. VILLL. cap. . s. I 3O de Oratorio numero agenS. Nam quis dubitat, alia lentiis, alia concitatius,
alia sublimius, alia pugnis cius, alia graui S esse diceaeda Grauibus sublimibus, ornatis, langas magis syllabas conuenire ita, ut lenia occium;
SUBLIMIA et ornata CLARITATEΜ quoque Ocum
poscant potius, quam his contrari, Ad sublimitatem aliquid conterunt H. Verba prolixiora, maxime decomposta, dummodo non sint poetica
et dithyrambica Sic stilo sublimi aptiora sunt
allevamentum, quam solatium, eminatus, quam muliebris, contumaci mus, quam contumax Talia etiam sunt v. c. I immortales, orbis terrarum con iratio, consequentium a calarum perpetuitatem, innumerabiIta, incrediabit:ter, immortalitati consecrare, etc. G.) II. Verba εμ φατικωτεραι, s quae pingunt et oculis ecta tam quali repraesentant rem, ut de gra-u deiicere, in coelum tollere laudibus, spirare e
212쪽
helare caedem. G. Sic pro desperatio incessit animos, sublimius dixit BUCHNEuus despe
Neque ignoraS, PROUIDENTISSIME PRINCIP UM,
quae inimici fati TRUCULENTIA , quae impoten iis vRB1N1 vimincubi eri aia huc, qualitumque maIorum inuexerit nobis contioni scissmius hIli FUROR. Ergo quum iam redire ob cura in Aratiam iratum videatur numen, quum EVANESCERE incipiant NUBES, quae paullo ante tot
trifila circtim FVLΜ1Ν eiacula bautur, tranqui riorque FULGERE SERENITAS, Cer. Sublimia haec omnia ac magIlifica, quia arancata a rebus
grandibus. Porro huc pertinent IIII. Epitheta γρμιατικα καὶ ἐυλrικα, qualia in superiore BUCHNERI ioco sunt inimici fati truculentia, im potentis turbinis vis, conti racismtis belli faror, tranquillior erevitaS, Gata at ruina, Cet. 1 De his ad . proximum T. dicetur. G. Non verba solum sublimem et iciunt oration Om, sed maXime etiam sententiae. y Hic regna L6nginus et interpres eius Tollius. G.)Eas es; oportet I acutaS. Vid infra I, 2, 63. Hic illud modo Cneamus acutum esse, ad quod
inueniendum et intelligendum celeritate quadani cogitandi opus est. G. Recte ΕΜETR. HA-L R. n. LXXVII obseruat, eXtra consuetudi-nom est debere orationem magniticam. J γαρ κυρίοι, καλι συνηγης σαφης μίαν c., τω δὲ καὶ καταφρον τος PT Fia emur, et ex O a ueta deue loquutio plana uidem semper erit, ed hac det IVfa etiam abiecta. Iam Vero muNime Straconi uetudinem strat sententiae acutae atque hinc magnifico Chara ereri conuenientii:imae. Regnat in eo genere PLINIVS in Panemricct. Nos iam pauca exempli loco adducemus e ca
214쪽
tam sublimitatem concilient orationi Eo dompetetinent 'III. mili Affines a rebus grana
petitae, exempla heroica, testimonia atque πο- phthemata virorun maximorlim Sic quando BUCHNER v orat panS ILII P. 79. metat lo-leum communem de salute principiS, qua communis omnium salus continetur: primo adserti
exemplum Augusti SVETON. c. 98. G. cui
Puteolos praetervehereres nautae acclamarint:
per illum se vivere per tarn nauigare, ioertnteiat ille fortunis per Eum rea: s itenditque. haec non simpliciter est adulation vernili tria buenda sed aliquid veri habere. G. . Deinde
similitudinem addit, petitam a diuina prouidentia, quae omnia Queat ac tueatur per uniuersum orbem. Utraque amplificatio grandis ac sublimis est Cons. Pompeii de VLLIo testimonia apud hunc Att. I, 14 et Philin. . c. s. s.) Grandem orationem reddunt schemata, cum omnia tum ea Cum primis, quae vel splendorem conciliant orationi, vel ad affectus eXcitandos sunt comparata. Talia sunt interrogatio, συμπλcκη, ' ri πλο , per quam intelliguntur αναφορα et suali rePetitis. G. exclamatio, V si opae, prosopopoeia sermocinatzo, et quamvis in his quoque tenendus sit modus, ne in pa
Hic stimi in manus debet oratio pro lege M lilia, pos redituri ad Quirites, pro M. Marcello, de haruspic respon sis, pro eatis Onam pamtem, i aut similis, et quae hic praecepta sunt,
obseruata a TVLLIO esse, ostendi. y De cetero ita tractare hoc de sublimitate, quam vulgo vocant, argumentum, ut illi vel vii modo satis fiat, libri hoc opus est, non huius r uitatis. Ne Longinus quidem', quantus exstat, haec eXhausit omnia, lutpote qui aliud plane propolitum sibi habuisse videtur Si quis vero hoc agat, ei,
215쪽
ut Demetrium, Hermogenem, Halicarnassensem Dionysium, alic Sque taceam 14OI praetermit tendus est Aristides, Loi,gino quidem et Her mogeni longe impar, at qui tamen multa praeclare praecipit in libello τε se πολιτι- λογου, Cuiu σεμ νοτης non respondet quidem τω . D Lougini, ea liuic sere, Quam I ster vocat, magiii sicae orationi. Et in eo potissimum commodus est, quod stagulis praeceptis veterum, Demosthenis praecipue, subiicit exempla. G
Sublimi characteri opponitur FRIGI Ei De opposi.DVS. Frigus ' vero oboritur, quoties in f Drui. quis vel de rebus Xilibus grandi ac pha- ierat orationis genere disierit ' , vel ineptis hyperbolis ' , acuminibu Sque parum argutis ' '), vel epithetis denique absurdis ' ' utitur.' Frigus in uniuersum oboritur, quoties
conatus mouendi risum, dolorem, admirationem etc. verbo insendendi irritus est et ellectu caret,
vel plane habet contrarium. y Sublimis oratio incendere debet. Orator igitur, quoties excidit propositio suo, frigidus est. Acerbos de frigore 1ales vid ad PLAUT Pseu 3,s, Is et illud MARTIAL. III, 2 s. Si temperari balneum cupis feruenS, - - Rogo, lauet uti Rhetorem Sabineum. Neromanas i regi igerat thermas. G. φ Commune id vitium fuit auctoribus sequioris aeui. Stilum sublimem adsectarunt As-
Cilus, etiamsi de rebus exilibus distererent. Ei tribus maxime frigidus videtur TERTULLIANUS, inprimis ui libello de pallio Tam tenuem enim caullam acturus, tantis cedit cothurnis, ut in
216쪽
Philippum inuectus DEMOSTHENES non grauius
sublimiusque loqui potuisset. Frigus esset, si
serio scripsisset sed satyra est, ut IULIANI I- ωOPOGON. v. ad 3 sq. X tr. G. Cons. ΑΜ. ΕΠΗΕΝFEL diatribe de meteoris orationis, et de logomachiis eruditorum. DΕΜΕΤR PHAL. n. XV. .ra Ἐκ γάρ
τοῦ περβεβλημενου της διανοώ. και δυνατου η ιυ- χιοτης. es enim, quod superat modum in yeutentia, quodque item e ci non potest, exoritur frigus s Ut nimirum etiam eiulatus nimius ridiculus 1t G. Ipse EΜETRIUS Xemplum adducit locum auctoris nescio cuius qui lapidem descripturus, a Cyclope in nauem lysiis proiectum pε με,κ, inquit, τῆ λίγου ιγες - τάμοντο - άυτω, quum lapi ferretur, caprae in i
dius Huc pertinent celeritatis descriptiones poetarum, de segete et undis etc. G. Talia etiam haud raro apud FLORVΜ. Iam supra in metaphora g. go G. frigidam eiusmodi 1rερεολὴν de nauibus M. Antonii adducere me memini. dum aliam addo ex lib. L. cap. 7. Decimus Brutus bal;quanto latius Celticos Lusitanosque, et Onines Gallaeciae populos, formidatumque militibus sumen Obliuionis, peragratoque victor oceani litore non prius gna conuertit, quam cadeutem in maria solem, obrutumque aquis ignem, non fine quodam acrilegii metu et hor- 1 ore deprehendit Quis haec legens non mera sibi prodigia narrari putet Et tamen nihil in Hispania vidit Romatius miles, tantis ampullis dignum Cur enim formidassent Limaeum fluvium, Straboni Lethe dictum G. cur in
horrore non adspexit Tent solem occidentem gNihil ergo hac Flor hyperbole igidius. . Tleganter VINCTI L. Lusit orat. lib. VIII cap. 6. Huius quoque rei hyperboles seruetur mensura quaedam. Quamuis enim es omnis hyperbole ultra
217쪽
τltra dem non tamen esse debet ultra modum enec alia via magis iri κακcωta itur. Piget referre plurima hinc ortu litto, lirDI praebertim
minime sint ignota et obscura. hyonere alis est, mrutiri hyperbolen nec ita, ut mendi rei fallere velit. Quo magis intuenaum est, quousque deceat extollere, quod nobis nou creditur. Perti
mi haec res frequeuti uim ad risum qui si aptus
e . urbanitatiS: in aliter, STULTITIAE nomen
in I equitur s Ita tune est, sed quae de hypei bolo dicta sunt, non sic debent accipi, quasi illa semper rigida sit. In poeti enim hyperbolaesaeps sublimitatis quoddam genu pariunt, prae sertim si non nimis sint immo desitae; quin ipsi diuini poetae audaci ii imas interdum non reso midarunt. Unam e multi S indicabo, quas ani mammeum semper magna cogitatione impleuit. Ps. LXJI, IO. Dauides, hominum describens fragilitatem vanitatemque eos ipso nihil praeponderari canit. Cogita, in lance altera suspendi omnes homines, in altera Vero το nihilum tamquam pondus imponi, quod ad illos ita graue sit,
ut elidat istam cum leui sua merCe in a tum Interim quae orationem Volunt intrat, hyperbolae, valde debent esse verecunda P, quarum aliquae etiam in vulgi ore sunt, nimis enim impudentes prosa eloquentia non tolerat, quia nihil ibi maius effficit rigus, quam illae, hinc Fabius VIlI, 6 eas audaciori ornatumjummo loco posuit. Sed non minus caussa frigoris fieri potest illa secunda mater ornatus et magnificentiae, metaphora, si nempe, ut Aristoteles Rhet. IlI,s, IT sqq. monet, ineptae sint aut Obscurae translationes Plura hac de re egregie praecipit ASELivs in Phalereum C. 43. Coll. c. R. ubi de frigore generatim, ut ilio dignum est, disputat. A.) Talia sunt frigida illa acumina, quae
218쪽
III inuidere misere verum nu tamen impense, elephantis quem Indicis praefecerat. Is, ubi ni Iesus magis es; quaeso, inquam, Strato, eone efferox, quia habes imperium in bellua, GNATH. su chre me hercle dictum et sapienter. . PARII. yapae iugularas hominem. lιid ille THRAso. mutus illic9. GN. quidui esset P H. quid illud, Gnatho Niι pacto Rhodium tetigerim in conuiuio, num qiti tibi es in is ιmquam: sed
Narra, Obsecro. - TH. ira in conisiuio erat hic
quem dico, Rhodius adolescentulus. Forte habui
seortum coepit ad id alludere, et me irridere Qt id ais, inquam, homo impudens Lepus tute eS, et pulpamentum quaeris. GN. Ha, ha, et ΥΠ quid es GN. facete, lapide, laute nihil supra. Tuumne, obsecro te, hoc dictum erat V tu credidi. H. avdieras P GN. saepe et fertur inprimiS TH. meum es Quid quaeso frigidius est hisc Thrasonis acuminibus I Haec si frequententur, Oratio profecto ipsa hieme Gallica siet frigidior. - Ditheta quoque ut ornant, ita et frigidissimam reddunt orationem. Illud sit,
loco et cum delectu hoc si consertim et promiscue adhibeantur. Loco et cum delecLu adhib0ntur. I. Si aliquid efficiunt, ut ait QUINCTI GLusit orat VIVI, 6 o. id est, si sine illis, quod dicisur, minu esset. CIC. Catil. I, I. item ad
suem sese efffrenata iactabit audacia Demeepitheton inermis ac veluti imbellis erit oratio. Talia sunt plura in principio orationis pro Milone: Es vereor, iudices, ne turpe sit, pro fortitum viro dicere incipientem, timere et . noui iudicii noria forma terret oculOS, qui veterem consuetuditae a fori et pristinum morem iud ciorum requiruul. - - non siitata freqlientia
sipati suiuus. - praesiis salutaribus et necessariis septi sumus etc. Ita ridicatu musmoratii alio omni loco erit ineptus. G. II. Si ad
219쪽
ponuntur discretionis caussa, v. c. fortuna semu-
da, aduersa, ' malam virus, Ialam carmen ac
ii cantassit, Afrisanus maior, scitae fabulae. G.
. III. Si rei cuidam sint propria, e g. alma Ceres,lpius Aeneas avgusismus imperator, s sapiena sima dea, pro Minerua, 1C. pro Mil. 3. s. 9., Sic apud Homerum fere omnia propria sunt. Ita magnus Alexander Pompeius, Carolus etc. dirus Annibal Cultus poetarum est epitheton. Huc tituli pertinent, clarismus consulum, interdum etiam regum egregii, perfectissimi spectabiles. - Ιta hodie non e sermone metienda sunt epitheta honoris, sed ex possessione quadam et proprietate, ut mohlgebohren, etc. G. Alia
sunt epitheta, quae propria vocat QVINCTIL. lib. VIII insit orat cap. a. veluti dulce missum, et eum dentibus albis, de quibus recte V. C. BVR-
ΜΑΝΝvs ad Qtriumlian. p. in . Talia epitheta, ad uia is si rei et propria saepe apud poeta Occurrunt, ut demens furor, taciturna silentia, pavidus metus, moestus dolor antiquiores magis adhuc in his lasciuierunt, ut Lucretius dixit sonitum sonantem, et Arisophanem βιο, βιωτον. Sed in his omnibus acri opus es iudicio, nec e tra carmen facile usurpandum, ne INEPTI videamur. At nos propria vocamus epitheta, quae rei, tamquam cognomina quaedam tribui solent, et de quibus idem v1NCΥ1L. ibid. Interim autem, quae sunt in quoque genere praecipua, proprii locum accipiunt, ut Fabius inter plures imperatorias virtutes cun toris adpellatus IIII. Si ornatus et descriptiovis causia adhibeantur. Sic IC. de senem cap. II. herbescentem segetum viriditatem dixit. Et ibidem de vite serpentem multiplici lapsu et erratico, ferro amyutanS ID. Fr Mil. c. s. Huius ambusti tribuni plebis intermortuae eonciones. Talia sunt illa VIRG. LII. Luctantes venti tempestatesque sonorae et Ho-MAT. I, 36, 2O. Puella lasciuis hederis ambiti
220쪽
sor. G. Mirus in his epithetis artifex est D TROΝ1vs. y Ut ab initio statim, mellit verborum globidi, et oinia dicta factaque quas papavere et tu amo Oa0ὰ grandi et pudica oratio, non est,tiaclitos nec turgida ventosa et uormis loquacitas animos veluti silenti quodam s-dere a Flauit. G. U. Si rem, de qua loquimur,
dum MARATICVs doctor ingenia deleverat. Et cap. 7. Desectata illa urbanitate tam ΤULTA.
lari ex tat negligentiam potius, quam forum OBA CURA diligentiam. IRGIL Georg. IV, 2OI PARUOS quirites, lepide de apibus; et PLIN. his nat. III, 36. s. q. de Vrsis, nec a teri animalium in malescio stultitia soLLERTIOR. G. Sic adhibita epitheta in laude ponuntur. At rigidam ea reddent orationem, Ι si sint poetica, dithyrambica, 6quipedalia. Talia sunt
illa Ac 11, LUCILII, LABERII Iuctisoabiis cor, mou rificabile facinus, Fandirostrum iu- curviceruicum ecus, aula pietaticultrix gracilia pes, crotaliseria. II. Si sint otiosa, vel, ARI-sTOTELE Rhet. IlI, 3 s. A. VOCat, κροιζω, v. c. assum ac sudor humidus. y Semper tenendum est, hic sermonem esse de eo, quod in oratione conueniat Vel non, nam in poesi non ακαιρα sunt Vel otiosa, sed pingunt, adeoque, Ut ipse Aristoteles monet, poetae debent Concedi. A. Cons. DEMEΤR PHAL. de eloquut 1i. LXVLIII. Si sint crebra ac densa. Inepti in his PVLEIVS, qui vix substantivum sine epitheto audet ponere. Quam frigida illa de asen aur. ILLCommodum unicantibus phaleris aurora oeum quatieus lacertum, coelum nequitabat. Cons de epithetorum usu BUCHNER. de commut rat diacendi I, II P. I . seq. y cum ARISΤOT. l. l. X quo de cauto su epithetorum multa discuntur.