장음표시 사용
271쪽
Prat. I Quum ettius monimentum paris exarasset ait Augustus Hoc est vere mon uentum patri colere. ACROB. Saturn. II, .
Haec potius Amphibolia G. VI. In re inhous verbum rei honesae Afri-
anu censor, tribu mouen centurionem, qui in Ugna non adsuerat, quum diceret, se usodiae aussa in cassi is an Oe, quaereretque, cur ab eo solaretur Nou amo, inquit, uirnitim diligeutes. IC L c. VII. Contra volantatem responso. Quum Ta- ento amistb arcem tamen Liuius retinuisset, multaque X eo praelia praeclara fecisset, et aliu
uot post annos Fabius Maximus id oppidum re-zepisset, rogaretque eum Liuius, Ut meminisset, opera sua se Tarentum recepisse: Quidni, inquit, meminerim Numquam enim recepisem, sau erdidisses. CIC. I. c. VIII. Falyacintlule Iio. Quaesitu non nemo:
Qualis vide ur tibi in adtilterio deprehensus pT dAS, inquit. 1 C. l. c. Quaestio erat de crimine, res Pondens minus se intelligere simulabat, de quo quaereretur, et respondit de homine. Non minus acete Augustus, quum multi, a Severo Cassio accusati, absoluerentur, et architectus fori Augusti exspectationem operis diu traheret. ita iocatus sertur Hellem, Calpus et meum forum accu let, ut demum absoluatur. NACROB. Saturn LL, ρ.
VIIII. Fal a responso. Quin attemperata
interrogationi et eadem mordaX. G. Opimius, qui adolescens male audiuerat, ad Aegilium, qui mollis videbatur, nec tamen erat quid tu, A gilia mea, quando ad me venis cum tua cola et lana. Cui hic non pol, inquit, audeo. Nam me ad famosas vetuit mater accedere. ΙC. de Orat. II 68.
X. Abycondita ridiculi suspieire Catulus oratori cuidam malo, roganti, Videreturne miseri- ue corq
272쪽
cordiam in risset is miram qAidem, inquit nemineri enim ut esse tam darum, cui non myeranda tua visa si oratio. 3. l. c. D. Non vald absconditum hoc est Reseram potius adn. 7. De pso illo hic ponam se eodem CICERO Nis loco dictum illud ei, cuius Uxor se de licus uspendorat Agnabo te da mihi Pisa arbore, quos seram, ii cli S. G. X1. I forWitas et lenitas. Socrates, colapho percussus a populante iuuene Video, tuquit, mihi inposteram cum galea incedendum y Alia
eriempla CIC. l. l. afieri, Catonis alterum, alterurne Naevio. G. XII. Salsa sultitiae reprehenso. Siculus, cui Scipio praetor patronum dabat hospitem, hominem nobilem, sed stulti: mum quae o inquit, praetor, adue jarro meo da sum patroniam. inde mihi neminem dederis. 1 C. de Orat. I, 69. Nomenclatori suo, obliuioso admodum dicenti:
numquid ad forum mandas P Augustus respondit: Accipe commendatitias, quia illi neminem nos
XIII. Conte Iuralis explanario. Quum Scaurus accusare Rutilium ambitus, postquam ipse confiul erat factus, ille repulsam tulerat, et 1 eius tabulis ottenderet litteras A. F. P. R. icque dicero eis e tactum scie . Rutilii Rutilius autem ante factum. μ' relatum C. Caninius, eques Rom. quum Ruso. ade hi, exclamat neutrum illis littoris declarari: Quid ergo inquit Scaurus. Aemilius fecit, plectitur Rutilius. DEM ibid. XIIII. Ubcrepantia, seu ignoratio elenchi. Q ιid huio ses, nil res et virtus C IC. de Orat.
XU. Familiaris reprehensio e admonitio. Patrono malo, quum vocem in dicendo ol tu disset suasit Granius, ut mul hin Digidum bibe pol, simulae domum rediti et Pes cim, inquit, o
273쪽
is fecero Melius es, hiquit quam reum. Ια'e Orat L VO. XVI. Dictum consentaneum, id est, rei vestertiouae Conueniens. Scaurus, bonorum postesionem Contra tubulas nactus Bestiae caussum laque patronus agebat. Furius, quum ducere ur, accus uor minius: Vide, inquit, Scaure,
uortuus, situr, litote esse offfessor. CIC. i. c. XVII. Ἀροσδόκητον, contra e Dei fationem e-ponsio. Sejpio, quum ei M. Flaccus P. Mucium udicem utillet eiero, inquit, iniquus est. Quumsset admurmuratum: Ah, inquit, P. C. non ego nihi illum iniquum eiers, Dei Vm UmibuS CI c. Servius Geminus, Uidens deformes L. Malii optimi pictoris, filios non similiter, inquit, sit, pingis et fingis. Cui Mallius in tene-Vis enim fugo, inquit, luce pingo. ACROAH M--i II, I. XVIII Votam rei myopbilis M. Lepidus, tuum, ceteri in campo Xercentibus, in herba pse recubuisset Vellem hoc uset, inquit , labo
XVIIII. Lenta et tarda responsio. Minime vero tarda, sed frigida et sine assectu, qui tamen expectabatur, prolata Leutus est tardus ad irascendum. G. Exemplum est apud ci C. de Orat is, II. Atque hi quidem sunt praecipui loci ac fontes urbanae ac iocosae dictionis, a CICERONE ostens. Nescio tamen, cur CICER omiserith αντιοΦανὶς, praecipuum iocorum et facetiarum sontem, quando diade res iunguntur, quae On-1istere non posse videntur. Huc pertinent ioci CICERONIS: Frater meus dimidius maior es, quam totus. Hoc consequutus es euisitis, ut quaereretur, quibus consulibus consul fuerit . ΜΑ- CROB. Saturn L I. ubi et similem iocum refert Laberii, qui quum, sedile quaerens, X CICERON audiulisset: recepissem te, ni anguse jejθ-
274쪽
rem, respondit mirum, si angu e sedes, qui q-les duabus eliis sedere aueindum tamen, ne ioci fiant illiberales Tales sunt I. cum in tria coniuncti, II. profani, velut si Scriptura locis abutaris. III. cum imitatione gestuum et depra vasione oris coniunc Lib. IIII obsceni, V. par anni ingeniosi, et sola itultitia mouente risum, VI. epifidia et loquutiones nullius sensus Sunt Ver etiam ἐπεισόδια sana et pulchra. G. Sic
S, quos videtis sar hei captiuos duos, Illi, qui ad aut ii aut hic ambo, non se
dent, Vos vos mihi se essis, me veris in loqui. Rissim enim haec mouent, non quia ingeniosa, sed quia nullius sensus sunt In primis noc 'cendi genere delectatus est ex Graecis EPICIIAR mu , e Latini PLAvaeus , quem ideo ad exemplum Siculi properare Epicharmi, diXit HoΗΑΤ1vs. Talia in utroque obseruauit URET. Var. Ie r. XLIVI. veluti illud EDICHARAI IA
κείνοις ἐγών. Ne non iocos PLAUTI: Quoi homini distin propitii, ei non es iratos puto item Quanta .rea sapientia est, e malis multis, malam, quod min, mum es, id minimum es malum. At ne LICERO quidem eo loco abstinuit, in illis ad Atticum: Noli pulsi e pigritia facere me, quod non mea manu scribam sed mehercule pigritia, nihil enim habeo aliud, quod dicam. Eleganter vero sim
lat CICERO, se voluisse caustam aliam fingere: quum autem nulla oecurreret, tum demum vieri veram. Ut etiam alias mutat sententiam, V. g. ad Curionem, Ais. II, 3. ad Lucceium T
275쪽
llara. y alia sunt quoque Macaronica scr-aonis illud genus, quod affingunt Gallis, Gernanice male loquentibus, et ut verba miscenibus nostris cantica imilia illi In sula iubilo,oli aetati condonanda. Faciebant etiam talia 'pitaphia etc. G. V. g. illa OLIERII Lenerene respondere, dignus, dignus e intrare iuior dotio corpore. In scena haec plausum re- erunt in vita ciuili minime. Unde et PLAUTIlla ludicra sunt in Pseud IJ, a. PS. Ned quid es tibi nomen P R Harpax. PS. apage te, Barpax, haud places, Huc quidem hercle haud ibis intro, ne quid harpa feceris. Ubi quidem harpax facere est dictio ludicra. Et ita im L. Quis tu homo es pC. Libertus illius, quem omne Sumauum
L. Samaaee, salue, qui Sumanus jac, sciam. C. Quia vomenta, ubi obdormivi ebrius,
Sumano ob eam rem me Omnes manum vocant.
Vesiment, nano. Denuo et ludicrum.' PLATONI enim dialogi non seruant di clionis familiaris ideam, sed oratione conscripti sunt iusto grandiore, adeo, ut a poemate minus distent, quam conicorum fabula. Vid. LAERT. III IS THEMIST. Orat. F. SI9. edit Barduin. Ideinde CICERON1 dialogis sentiendum est, tanto quippe artificio scriptis, Ut probabile haud sit, hoc modo inter se colloquuta esse eas, quas fiducit, personas Simpliciores tamen sunt eius Cato Maior et Laelius, quos ego Xenophonteos Vocare soleo, quum reliqui Platonis ubertatem imitentur. Nihil DLAToxis dialogis suauius in eXordiis, et ubi iam iliaris sermonis aliquid interponitur. Alia res, ubi tractantur sublimia digno nimirum
276쪽
illis genere orationis. Idem de CICERONIA Niroicendum. Sunt omni genere leporis et venastae urbanitatis refert in prooemiis, et quotie: ab argumento aliquantum ad Iamiliarem consue ludinem deflectimi, ut apparebi, non defui
neque PLATONI equo TVLLIo Venustatem secillos intempestiue ea uti noluisse. G. Dictio XENOPHONΤIs melle dulcior et fi adeo, ut apis Attica diceretur. Vid. ΜΕΝAG ani Laert. p. v. Uariat ecfio, in aliis est μῆ- ίσα, in alii μελιττα. Menagius probat illud. G. Atqui dulcis et implex stilus quam maxime On- , . venit dialogis. 'λLvcIANVS, quantum ab obscuro atque adsectato dicendi genere abhomi erit, vel bius eius docet dialogus λεξιψάνω, Tom. L. n. P. XIV. Et hinc ipse, si qui aitu perspicuitatem ac te t antem implicitatem sectatur, radeoque stilunil διαλογικον eiusque Varietatem, G. praeclare exprimit.' 'f' TERENTII stilus castus, purus, tersus
ac plane Urbanus est. Iocatur etiam, sed multo quam PLAUTUS, liberaliuS. Mores praeterea atque adsectus hominum adcuratisii me exprimit ut mea quidem sententia nullus ex antiquitate exstet auctor, qui familiaris stili suau tatem felicius Xpresserit.
' 'l' Sunt equidem, qui compositionem '
adcuratiorem in ERASMO desiderant sed hi nimis delicati videntur. Festiuus sane est Vrb nus, et tersuS, ac ridendo Vt ait HORAΤ1vs
epist. I, 2. - quid si pulchrum, quid turpe, quid Ctile, quid non, Plenius ae melius Chrysippo et Crauiore, dicit.
277쪽
PARTIMI CAPUT II assLVIIII. De stilo ORATORIO tanto re si 'at
nul agendum quanto minus ille a re
quis omnibus dicendi formis abstinet.)mnia sibi pro hominum, locorum, emporum conditione G. permittunt
iocriter dicunt. Iam Asiaticam copiam, in Rhodiam Atticamque frugalitatemmant Modo ideam Oratam in exo :iis, modo perspicuam in narrationibus, nodo grauem in tractatione, modo in onfutatione concitatam exprimunt. Fi- Uri praeterea VtUntUr OmnibUS, Uae et ad dignitatem orationi conciliandam, et ad ciendos adfectus sunt Comnaratae. it paucis dicam, non plaCere tantUm, erum etiam admirationi esse cupiunt ratore D.
Conserri praecipue meretur SCHEFFERVAtesila, illiusque exercit. II, p.
LX. Ab oratorio stilo non multum discre Missa positia
suo is Atticam breuitatem, ne nonicumen et gra litatem magi amare ide-ur ). Elucet praecipue ciuilis ista di-rendi ratio e orationibUS magnortam at-lue excellentitam Viroriam, quales passim)istoriis suis insertaertant et VI a TACI-PUS, CURTIVS aliique annalium histo-iarum G. scriptores ' P. y ΙΠερὶ
278쪽
s Περὶ πολιτικου λογου liber est Aelii Aristidi aliquoties iam laudatus, sed hi dictio politica latius patet, et simul complectitur genus dicen forense, et generatim omne id, ubi lacertos exerit suos, et robur ostendit eloquentia. A.)
Talis est oratis Alexandri M. vere ciuili apud CuRΤ1V ILLI, I. Et ego ecauia n, quangloriam, mallem. Parmenio e sem. Nunc, Piloxander, de paupertate securulium, et me notmercatorem memini es e sed regem. Nihil qui dem habeo venale, sed fortunamitique meam M. Cendo Captiuos, ii placet, reddi, honesius donia θdabimus, quam pretio remittemuS ' Disputant quidam, an deceat, integra,
orationes inserere historiae. egat R. PATRICIUS; at adfirmat GER. 1 o. ossius de alia
histor. o. et r. cui procul dubio elegantia a rum orationum imposuit Nam nulla ratio estiqua possit homini veritatis amanti persuaderi, in hac re licere historicis, mentiri At ingere, non semper est, mentiri Duplex os est historia Ι. ostendere. quid factum sit. II. sapientio: est
reddere, qui legunt, ac meliores non a priorem, certe ad alteram pertinent id genu Orationes. Porro vel ideo non mentiuntur historici, quum eiuSmodi oratione referunt, quia non temere dicunt, his verbis a quem fum, Iedloquutum in hanc sententiam. Porro prudens hiltoricus caussas rerum , consiliaque intexit hi orationibuS, quo nomine etiam ad priorem illam virtatem referuntur Ceterum quum hodie non
temere tantur orationibus rerum publicarum rectores, etiam illius rei rationem habet prudens hirustoricus. G. Et certissimum tamen est, Romulum numquam concionatum et se iis verbia, quae ei tribuit initio operis DIONYSIVS HALICARNASSEUS.
Ceterum illud verissimum est, vel ideo magni aestimandas est eiusmodi orationes, quod veram dictionis ciuilis ideam nobis ob oculos ponunt.
279쪽
aullo adcuratior, dictione vero elaboratanissior, et, Vt DEMETR PHALEREUS eloquiι orla monet, ectenta C Ue- isto mixtus. Vbique etiam elucere de- et L 19ικον ' , id est genus ditandi mor trom. NeqUe tamen no eodemque o conteXendae Omne epistolae Ioas te enim et familiares quotidianis conribuntur verbis ' '); hortatoriae CXpO-ulatoriae, et huius generis aliae concitum ' commendatitiae et petitoriae tediocrem ''' ); ciuiles denique aut ad iros magno eXaratae grauem tilum e
unt '' . Do stilo epistolarum nihil in uniuersum o tironunciari, sed ad persona atque argumenim referenda sunt inna. Praecepta auctoris familiares praesertim pertinent. G. Existimauit hoc AuΤΕΜΟΝ, qui ARIST ELIS piitolas exscripsit. Verum illum refellit - ΜΕΤR PHALER. de eloquut. n. II. Dialogus uiri, inquit, imitatur ex tempore loqrgentes epi- la autem scribιtur, et alter veluti dono mit-.
φ Est haec dicondi dea adeo necessaria,t, si absit, epistola esse desinat. Hinc, qui de bus grauis limis subtiliter sputant, ibi ibunt
uidem, verum non epistolas, extractatus vel isertationes, quibus το χαιιειν praei iussum est, ait DEMETR. PHAL. u. No et I O. y Ualdi Si non licet coram e illis agere, Cur none epistolam Hoc faciebant veteres totis li-
280쪽
bris di vi Cices in officiis, dedicationes ipsis fuerunt libris praetextae dii mediis libris et in i alloquuntur amicos Salmasi epistola ad A. oblvium de caesarie virorum et mulierum coma Lugd. Hat. 6qq. habet paginas 4O. G. Hinc facile patet, longissimo ab epistolico dicen id charactere abes Te SENECAE piitolas, in quibus nullum morati stili vestigium occurrit de ne quidem epistolas has esse, sed locos communes, et Variarum disputationum rhapsodias nonnulli arbitrantur id ΜORHON. Polyh. I, sy. II. . SOO Sunt tamen multa in principiis praesertim et in conclusionibus, ubi de suo amo ore, et similibus familiarium epistolarum argumen hiis agit. G.
φ' Hanc legem ipse sibi dixit cicvno a. diuers lib. VILII epis. GI. g. a. Unde in pistolis amiliaribus non probatur nimia atque anxialicribendi cura Certe non temere iudicauit sc se is ΟΡΡ1VS epistola MANVTII , quamuis pura a Lelegantes, Viri ea est e gratia, Vt hominem, nisivstiue otiosum, ad iteratam emionem invitent. Quod non aliunde esse duxerim, quam a sup stitiosa cribendi cura, quae tanta fuit in ΜANW TIO, Vt saepe mentes aliquot uni epistolae impendisse dicatur moRHOF. Polyhis L, r. I. I Ap. 99 Deprehensa sunt autographa distantibu multum Uersibus. G.) - Exemplo esse possunt CICERONI γ
--- Talses sunt pleraeque epistola CICE, Bovis ad viro grauiore ' Vel ad S. P. Q. R. ut Iibro XV. G. scriptae. Praeclare quoque hoo
dicendi genus Xprimunt . NΤ. URETUS, AON PALEARIUS, AN NIC ERYTHRAEVS et