장음표시 사용
321쪽
as magis dixeris, istas certe, quas in librum X.
ΜANVTI nemo accuratius Ciceronianam Manntitis.
ictionem expressit. Longius tamen abest a Cieronis vigore et prudentia. Unde eius epistote ornatae quidem, at a rebus plane inopes ad- arent. Quae forsan causa est taedii illius, quod, ASP SCIOPPIO iudice, legentibus ANVΤ1vΜbrepere bleat. Ipsa nempe ratio, qua scrisit et emendauit, ostendit, vi bonas esse posse. G. Recentissima et optima editio est KRAv-1ANA. Elegantissimam eius epistolam, quamlARQU. GVDIVS omnium epistolarum PAVLLIlANUTII reginam Vocare solebat, o bibliothecaluius viri docti edidit,oRHOF in Polyhis. LI. I. I. P. I I. Tomo L. Sed tum hac epistola, um multis rebus aliis suam editionem instruxit
l. KRAVSIVS. G. Qui Paullo Manutio deesse videtur vigor et Muretur piritus, M. ANT MUREΤo plane est admiranius, ut hunc ego inter recentiores reliquis omni- Ius anteponere, non dubitem. Quod iudicium etiam est IAN NIcII ERYTHRAE in Pinacoth. 65 Prodierunt LATINI LATINII epistolae M Latinius.
mae IOIocXXXVIIII. . et praeter rerum arietatem ob Latinitatis nitorem quam maxime commendantur. IAN. NIC. ERYTHRAEUS, Vel potius, qui Euthraeus. sub eo nomine latet, o VICT. ROSCIUS, RO-
manus, in eloquentia Latina adeo excelluit, ut in arte sua iure Roscius dicatur. Prodierunt epistolae eius admodum nitidae atque urbanae finquibus tamen puritatem desidero, G. Colou. cIOIOcXLV. 8 aliquot voluminibus, quae acutissimo GABR. AUDEO adeo se probarunt, Vt eas PETR. ΕΜΒΙ et ANG. POLITIANI epistolis longo
322쪽
Paliarius. Erudit illimus ille martyr, AON PALEARIVtam feliciter eXprei ut CICERONIS compositioneret numerum, elegantiam, Ut mihi, Cum ΜUR ET Creliquis omnibus excellere videatur. Nouissimniticiis sis que opusculorum, epistolarum ac poematum eius edicio prodiit Ammiod cIOIOc LXXXH 8. repetita Lenae IIIOCCXXVIII 8 cura FANDR HALLBAVERI G. Cunaeus et Eloquentiae laudem etiam non denegaueri epistolis PETRI CUNAEI , qua nuper edidit vi publico rei litterariae bono natu PETR. V ΗΜANNUA, Lugisni Batauorum cIOIOccXXV. i. s Habent tamen aliquid dissicile. G. Aliquam stili elegantiam prae se ferunt epistolae ANGELI POLI ΤΙANI, pulchrae, G
PETR. BEΜBI assecratae puritatis et elegan
tiae, G. ERAsΜ Rotero mi, y vigoris et revrum plenae historiae caussa legendae, G. io
dum quiddam et histrionicum habentes, G. se quum horum plerique singulare quoddam dicendi genus adsectarint, quod non est publici saporis, legendi potius, quam imitandi, mihi quidem, videntur. y De reliquo inter cimelia bibliothecarum habentur epistolae, et insano inter pum pretio emuntur. G.)
2uotvlisei Ceterum epistolae Latinae, quil, tu hodie utimur, vel familiares sunt, vel ela horatiores. Illae plures plerumque rei complectuntur. ): hae de via themate eXarantur diligentius I.
323쪽
Solent enim familiares, si quando collo- auritur, de varii rebus inter se confabulari. uae colloquia quurn imitentur epistolae, mi-im haud est, si et illae de pluribus rebus agant. ales sunt pleraeque 1CEMONIS pisolae ad -- cum Exemplum Vide Lib. XV eps M. φ Huc pertinent epistolae gratulatoriae, ratiarum actoriae, petitoriae, commendatitiae, t. Per has enim totas regnat una eademque Opositio primaria, adeoque adhibitis argumen-; diligentius elaborari solent. Sic CICERONIA H ad divers. XI, a tota est commendatitia, ris. II. lib. V. tota petitoria, eaque elegantisiuia Uberiorem catalogum, in quo singulae IERONI aliorumque epistolae ad suas elasses re-
rruntur, dederunt ELCH. IVNIVS de confor
redis psolis, et ΜοRHOFIVS in colleg epso-co, sed qui ab eloquentiae studioso ex tot epiolarum voluminibus postea editis facile augeri
In epistolis familiaribus primo propo Epistolas a. tiones de quibus scribere velis iusto I/μης Ἀρη-
ispiciatur. habeantne inter se aliquid
ommune, an plane dissimilis sint natuae. Id enim dabit elegantem ConneXiΟ-iem η) Considerentur porro singulae 3ropositiones, an probari illustrariue de- ,eant ' ' Et inde, si accesserit elabora-io, facile nascetur epistola familiaris et rantissima ''') Illud tamen obseruantum postremo, has epistola qUam ma-ume Xigere moratum a s si quidem Iersona illius, ad quem scribitur, non
324쪽
impediat, G. iocosum illud dicendi genus, de quo superiore capite disse
ruimUS. Exemplum omnia ista praecepta reddet sis lucidiora.' Sunto nobis hae propositiones. I. Breuiter scribam tuo exempla. II. Fiduciam nobis ignam iniicis.
IIII Litterarum mearum caussa non exspe T. bis in Italia. V. Habebis pecuniam. VI. Servilius tibi amicus es. VII. Nos non deerimuS. Quo magis familiaris nomen tueri debet epistola, eo minus de ordine laborandum. Assidemus, scribere ante incipimus saepe, quam, qui I scribere velimus, cogitauimus ordinis itaqu'lsola hic illa lex est, quae faciat, ut facilius in ltelligantur: cui illa accedat, ut, si qua molesta 2
sunt, iis placide accipiendis praeparemus lecto qrem, et subiungamus etiam iucundiora. In re isponsoriis nihil commodius et certius, quam qui ordinem eius epistolae, cui respondemus, cui ivel intexi vel subiici possunt alia G.) m Connexiones vel verbales sunt, vel reales Iliae per particulas et formulas iunt, hua propositionum similitudine ac dissimilitudine. petuntur. Nonnumquam tamen etiam sine eo nexione propositione componuntur. Quod plerumque melius est vel ob hoc ipsum, quod familiaris sermonis characterem sic magis refert. G. Sic Cic. epis ad diuers XL, I . omnes istas propositiones VII, quas paullo ante recensuimus, sine connexione ita Atulit. Ι. Narro tibi autea subirascebar breuitati tuarum litterarum, nunc mihi loqua esse videor.
325쪽
II. tiam musta, quam pauci, Te recte v ere, Operamque dare, ut quotidie mel us Lep tum commode sentire, tribus exercitibus quiduisios oportere con sidere.
IlI. Si timidus essem, tamen ista episeola omnem nihi metum abse6sses. Sed, ut moues, frenum nomordi. Etenim, qui te inclusio, omnem spem tabuerim in te, quid nunc putas Cupio iam, riliam meam, Brute, tibi tradere, sed ita, ut nonisin constantia meas. IIII. Quod scribis, in Italia te moraturum, tum tibi litterae meae veniant, s per ossem si
et non erxariS: musta enim Romae. Si as
ventu tuo bellum coisse potes, nihil si antii
V. Pecunia, expeditissima quae erat, tibi d Teta est. VI. Habes amantismum Seruilium. VII. Nos non dejumus.' Vale.
Dabimus tamen operam, Ut ne connexiones impeniamus. Qua quidem plerasque infelices esse, et firmare proXimam nostram obseruatio
aem y quin dissoluisse puerili studio connecte di qua re ipsa optime inter se deuincta su tant, ii ipsi illustri Auctori, cui iuueni illae Meiderunt, me persuasurum sperauerim G. Inter primam et secundam propositionem similitudo quaedam adparet Scribendi rationem br diem imitabor sed et duciam tuam. Inter secundam et tertiam similitudo quaedam intercedit: trobique enim fducia es. Inter te tiam et quartam dissimilitudo est spes enim est morae impatiens, Brutus vero morabitur in Italia. Quarta et quinta similes aliquo modo sunt: Brutus non morari debet in Italia, nec nos in m ra erimus, sed mittamus pecuniam Tres vlt, mae simillimae Nec pecunia tibi deerit, necesse vilius, nec nos Connerio ergo erit talis: I. Nase
326쪽
I Narro tibi: antea subirascebar breuitat tuarum litterarum nunc mihi loquax esse videor Te igitur
ΙΙ. non litteris tantum, verum etiam virtuti animique magnitudine imitabor breuisma enim sola tua me de tot rebus nouis, id ess, de et istudine voluntateque tua et Lepidi, triumque exercituum virtute reddidis certiorem, tantamque
spem iniecissi animo, AIII. nis tuo exemplo optimi e sduciaque e f
Omnem itaque metum, si quis fus'et, sa pisola tua absersises sed, ut vera fatear, iana fremimmomordi. Etenim, qui id incluso, omnexi bem habuerim in te quia nunc putas Cupio inmisi-giliam meam, Brute, tibia dere, sed ita, ut noudsm consantiae meae. Quum vero spes nihil aegrius, quam moram, ferat IIII nolim profecto, te, litterarum mearum
cati sia, in Italia morari. Equidem, i per hosem licuerit, non erraris muIta enim Romae. Sin aduentu tuo hesitim consei potes cave rei gerendae Occa sonem mora istia tua, dimittas. Sane, ne in nobi ulla tibi mora esset, V. pecuniam, expeditissma quae erat, tibi, crevimus. Nec argentum ergo tibi deerit, nec, quod omni argento praefantiuS, amici. UI Seruilimn enim habes tui amantis rum, cuius prolixam erga te voluntatem VII. et ego non imitabor modo, verum etiam
quoad erus seri poterit, sudio ossciisque meis ju-perabo. Vale.
- Accedunt nonnumquam aetiologiae, ceu ex epistola antecedente adparet, in Ua C CER propositionem III. ratione quadam coiiii mat. Accedant etiam illustrationes, veluti X- empla similia, testimonia sed ita, ut magis per adlusionem innuantur, quam eXplicentur prolixius. Exemplo erit IC epis ad diaers V, a. in
327쪽
qua eiusmodi ii ii strationes mira breuitate con-nnitateque cumulata animaduertimus. Exemplum eiusmodi epistolae fami- iris subiiciemus. Propolitiones uni sequen
II. Ego iam usicor. III. Scribe ad me frequentius. bseruatis ergo praeceptis, in ipso paragrapho plicatis, haec nascitur epistola: I. an diuitιrno in silentio adhuc mulctasi, nisi te ex P. uisciplina scirem prodrise, in ythagoraeorum casi a tran se te exi marem.
GS, malum, morbu te hominem, Olim loqua-simum, uua lit, ut confeRim magis mutus iuris, quam piscis Ego ero praeclare u ihi me, Discar illam pertinaciam tuam, litterque meis tanto magis te obtundam Aotidie,
uec odiosissimum sua dentium tuum tibi extom
II. Sed heus tu, inquies, tantumne tibi otii bonas horas scribendis epipolis conquinas P vero, et quidem plurimum. Relicto euim r- nisi epitu, nuper in suburbanum illum, quem sti, secessum, tamquam in portum, me india vi. Hic modo ruylicor, et temporis nomiihilletudini, nonnihil remisioni animi tribuo δε- dum, ne nihil potius agere, quat otio ira se, tiar, aliquid parturit ingentum, sed, ut ille plenum ruris et in fretiarum. III. Ne ergo me rbanae elegantiae plane cari obliuio fac, quaeso, ut a te litteras et fre-enti simas, et, quale tu tittere Dies, Romais urbaniores, accipiam. Vale.
Ad laboratiores quod adtinet episto .d
328쪽
tamquam ad centrum, omne relique Partes referUntur ' . Exempli caussa, in gratulatoriis propsitio illa primaria est Gratu or tibi nouum minus, natalem, situlam aletudinem, cet. consolatoriis Aequo animo tibi feren fortunmors parentis, cet. In gratiarum actoriis Gritias tibi ago, qim me principi commendaris, sufragio adiuueris, cet. In Zimis ineis arioratoria P. I. seq. gratulationiS, gratiam actionis, consolationis, adhortationis, petition partes et rationem breuiter, ad epistolarum pra1ertim scribendarum Xercitationem proposumus. F id ΕAcurs. IV. sub finem huius bri. G.
VII. 2Dad iniis Ea propositio deinde argumentis, si1
p--η- mis potius, quam mulus, munienda es quae facile suppeditabunt ipsae περιςάσε iv adeo certis argumentorum locis hi supersedere liceat ). LVulgo quidem in institutionibus epist
licis multos argumentorum OCOS, veluti, stili, iucundo, eooro, fae ili honeso, et olierdunt, e quibu omnia argumenta, tam illam sedibus aut pluteis suis, depromenda existimarrhetores. Sed his quidem loculis aequo animcarebimus. Ipsae enim περφιά cratione sun bsenti sussicient optimas, et miticut adcommodatissimas, nihil ut opus sit illis argumentorii locis, e g. si cuiariatulandum sit nouum nuntiε ratio ipsa docebit, ostendendum esse, munus hoesse optabile, honoriticum, Virtuteque asteriud ignis1imum, ex eoque multum decoris ad rem publicam redundaturum, cet. Si consiolanduquis de obitu filii ratio ipsa suadebit, ut Xp0
329쪽
iamus desurimi beatitudinem, temporum, qui-m subtractus sit, miteriam, christiani in assectibus coercendis officium, cet. Et 1ic numquam ieerunt crinentibu argumenta, dummodo περι- άσεις, md Ubi cet expendantur paullo dilirentius Hoc ipsum vero praestant loci illi su- ,ra commemorati, Ut ad Onuae circumstantias anto diligenisus attendamuS, ii Sque recte ta- nur Nihil nos docent loci ante ignoratum, sed ,ecordationem iuuant et distributionem, etc. G. Jtilitatis tamen haud parum tironibus adferre ossunt LANERI Usolae enthymematicae, qui- ius et Varia argumenta, vel enthymemata, quae singulis epistolarum generibus adhibenda vi-
eantur, cum cura ostendit, et veterum ac no-
orum scriptorum epistolas in certas classes re-ulit.
perinde autem est siue argumenta Dispositi a faropositioni, siue hanc argumentis prae R HirqΠψ nittas ).
' Sic MANVTIVA epis. LI. propositionem irgumenti praemittit eses L . eamdem allisubiungit. Nonnumquam propositio argumentis si praemittitur et subiungitur, cuius rei Xen ,lum denuo est apud AXVae epis. I S. Non 3st tamΡn hoc simpliciter in arbitrio scribentis: ed videndum, quid cuique loco aptius sit. J. g. si propositio ipsa molestiam aliutura videa-ur, argumenta praeponenda. Interdum perspi- uitatis caussa necessario praemittenda proposito, otc. y Dirigit haec prudentia. V. C. Oleta in medium agmen sunt sumenda a gratis raeser fim incipiendum, si quid impetrare velis: ropositioni durae sternentia via est irritatus id lenitatem in sine reuocandus. G.
330쪽
An mos Possunt et hic argumenta nonnuli Mavi' ' huc aetiologiis illustrationibusue amplificari fratromi' dummodo observes, et parcius hoc fierdebere, et breuius. In epistolis eniti ad exempla, similia , sententias tantunadludendum es e, iam supra obseruauimus ).
Quam eleganter illustrationibus eiusmodi utatur 1CERO, vel e hac breui eius episeola Vf. libri VII. adparet in omnibus meis episolis, quas ad Caesarem aut ad Balbum mitto legitima quaedam es accessio commendationis truaeti nec ea vulgaris, sed eum aliquo signi indici meae erga te benevolentiae. Tu modo ineptia fisas, et de deria urbis et urbanitatis depone, ei quo consilio profectus es, id ad iduitate et virtuti consequere. Hoc tibi tam ignoscemus nos amici, quam ignouerunt Medeae, quae Corinthi arcem
altam habebat, matronae opulentae, optimates,
quibus illa manibus II anibus insistissimi persuast, ne tibi illae vitio verterent, quod abeset
a patria. Nam multi suam rem bene generunt, et publicam patria procul. Multi, qui domi aetatem agerent, propterea sunt improbati. Quoi in numero tu certe fuisses, ni te extruseeemur. Sed plura scribemus alias Tu, qui ceteri causere didicisi, in Britannia, ne ab essedaritis decipiaris, caueto et quando Medeam agere coepi, i lud emper memento: Qui ipse sibi sapiens proclesie nequit, nequaquam sapit. Cura, ut
Eae r ita pi Accedit nonnUmquam eXordium, ' μ μ qμ' quod vel commune est vel proprium. Inlud omnibus epistolis ), hoc ei tantum, quam