장음표시 사용
561쪽
Depotentiis anima. os orta, dum Vult voluntas osse tamen non differunt in substantia quemadmodum ira nominibus mutiniam ista omnia na anima est. Haec ibi . malia, quibus nihil dici potest clarius pro identitate potensiarum
Probatur et authoritate Philosophi dicentis animam esse id quo vinimus mouemur sentamus mini eligimus si eni ris anima ipsa sentimus Mintelligimus, non est cur ani a praedictas potentias superadis das. Quod si dicas anima esse id quo radicaliter: non autem id quo Ormal ter hoc est esse quidem principium radicate s&remotum, non autem Qrmalem proximum sentiendi , telligendi 'ortet ut probes rationem principi r malis immed ali non posse animae convenaret . Posse autem probat ut e taetre 'o principi a
qnibus opposua sententia si lata primis quod dicitur apud. Philosophum de substantia quod non peti isi haedi ante sit rite a se distincta intelligi debet de
acts ne in exstaneum stabiectum Vr patet cx dictis in lybris de ortu interituri itinautem anima dicis pen spsas in mediate elicere suos aetiis italas non ponis substantiam operantem ir xtraneusia, Vel enim actus vitales recipiuntur in toto , et aliqui
in toto . aliqui dumtaxat in sarte , hi tu recipiantur in anima'ips in Murim materiales, sau j sola materia , ut essent
astus maletiales numquam recipiuntur in subiecto Animae extraneo' cuni nec anima
562쪽
sbi nec materia animae unita intrinsece,sit extranea. Si igitur etiam substantiae, quae in extraneum agunt per virtutem a se di-
sinctam . sunt in seipsis per se ipsa opera. tiuae is illius eiusdem virtutis princi Pium , qua agunt ad extra Hanima quae
non ad extra, sed intra agit, bene poterit esse suarum actionum principium immedia
Confirmatur hoc ipsum quia ipsae
Icntiae ammae debent ab eadem anima, ut a suo principio immediato, emanarer igitur non repugnat , nec est contra limitationem substantiae creatae quod si alicuisius rei per seipsam immediate productiva Isagiem alicuius rei, cur non suarrina .peration nix. Potentia ipsa non sunt immediate nisi ab anima ipsa, ut a pCncipio sui , inhonnis non excludente dependentiam a causa prima, ut alibi dictum est si igitur ipsae, quae pluris sunt stuam actus ipsarum, possunt immediate esse ab anima, poterunt etiam Mipsi actus: com sequenter cum animae detur esse princi . pium immediate productivum congruentius dicitur bpcrationum quam potentia
Confirmatur hoc herius quia actus liberi animae sunt ab anima , conseque nister debet anima per seipsam in suos actus ranssuere, si autem per seipsam non est cui potentiam ab ipsa distinctam illi super . das Ede ab anima praedictos actus probatur: quia Anima, qua peccoluerit, ipsa me
563쪽
De potentiis animae. so Trietur . Da igitur ab anima non esse actum liberum,sed a voluntate distincta ab anima: dabis animam non peccare . Si enim voluntas se ipsa se determinat ad hoc vel illud opus e vid hoc ad animam nisi forte dicas hans voluntatem esse animae o. Iuntatem . Verum ita est voluntas animae ut non sit in potestate ammae habera vel non hanere voluntatem neque enim anima estis cincipium liberum voluntatis
intellectus , quasi in ipsius electione situmst, vi ab ipsa profluaῆ vel non profluant, Praedicta potentiae quod igitur in ipsa de ex ipsa fit voluntas, non est in ipsius pOἰestate; od autem voluntas quae ab ipso impla est, hoc vel illud obiectum prose-ὶuatur aut fugiat, nec est ab ipsa nis pere ipsam fleeta in hanc vel illam partema voluntatem suam, hoc est determinet illam
ad hunc vel illum aetiim . Quod si dicas
reipsa voluntatem determinari ab anima ad hoc venitos motus,cum illae decet mina riones sint libet , has ipsas intelligimus nomine actuum, an illis format sterconis sistit agere seu operari anime. Hoc mois icto si res accidat rccte intelligis quomodo voluntas non seratur in incognitur .: quandoquidem eadem anima quae te illis gendo dicitur etiam intellictus, dicitur eisllam volendo voluntas . Si autem Ἀο-luntatem ab intellectu, utrumque ab anima distinguas cum ferri in oblectum si solus voluntatis, cognosceri solius in
564쪽
luntas non feratur m sibi cognitum . Si eis ros dicas animam ferri voluntate in id, quod intellectu cognoscit , determinationem admotus lilia usmodi petas ex anima ipsa &consequenter facis animam per seipsam immediate operatricem, Posito autet quod per seipsam operetur stultra potentiae adiutorium requiris , cum praecipue adactus inn i merabiles illud apsum adiutorium puta ad omnes actus liberos deteria minari debeat ab anima , dictum est supra
Satisfit obiectionibas. OBijcitur i. aut horitas Augustini Epist. ror ubi Trinitatem aliqtialiter explicans sic an Ad hoc utcunq. intelligendum assumimus memoriam, i relligentiam voluntatem . Et paulo post nec ideo puranda Itint haec tria Trimitati sic comparata, ut omni ex parte contieniant . De md iprimo ergo in hoc inuenitur ista similitudo disimilis quod tria est memoria , in tela, gentia, Doluntas anima insunt: non eadem tria est anima, illa vero Trinitas non inest
sed tria Deo est Ergo Augustinus qui &periora articulo adductus est pro dentilate potentiarum cum anima , ponit reipsa distinctionem poteriliarum ab anima. Resp. conc antec quod videlicet ita loqxmur Augustinus, negando consequentia ma
565쪽
tiani Non enim pro memorra, intelligenisti & voluntate accipit ibi pontentias ipsas , sed actus potenta arum, qui sunt diis
stincti ab anima&inter se citio quit
ipsa mirabilis simplicitas commedatur quia non ibi aliud est esse , aliud intelligere, elsi quid aliud de Dei natura dicitur cum ruanima aliud sit esse alius intelligere; nam
eadem anima manens modo intelligit modo non, sic de alus actibus. Obiic. 1. Est absurdum ex terminis quod intellectus velit , de voluntes intelligat siautcm potentiae identificantur, intellectus vult voluntas intelligit ergo c. Conis firmatur , quia multi homines optimi intellectus male volunt, Multi optimae voluntatis male intelligunt mergo excclientia intellectus non est excellenti voluntatis ne a conuerso. Explicat ut hoc idem . Potes aliquis hebere optantum intellectum pessimam volunt utem optimam volun
tam .pessimum intellactum Hergo intellectus e voluntas distinguntur inter se
Huiusmodi argumentis satisfactum est
in gica . In homine secundum rationes metaphysicas considerato , non sunt duo realiter principia, unum sentiendi alterum discurrendi a contingit tamen unum hominem bene sentire, lini est perfecte exercerire operationes sensiti uas id male discurreret vel contra bene discurrere, ut Iale sentire quod autem ab eodem prina pio indiuid si ili exeant operationes variae saliae
566쪽
sto Disput. r. cura. s. ponae, alia malς, non est nouum. Ad amgumciatum in sermi nega maiorem tam Vi 30 in il g t, quam non est intellectus a voluntas. Hoc etit ah frdua si neq. intellectus ne dum taetram esset illud aliud absureum quod utare voluntas incognoscens amaret. Res ζ. distinguendo mal est absurdum quod intellectiis velit, Quoluntas inteligat in sensu rmali. concede; in sensu reali enctione , re e sortitur nomen intellectus alio puta cum Clitione,recte sortitur,' men voluntatis male autem intellectus d ter patet ex dictis. Est mala volu max
citur bonum licit alias .e non honM 'imalas,&respectu illaiudicitur vel non bo
inter se, de cum anima oculus audit Ze au
567쪽
est auris, visua est oculust visiva autem&auditiua sunt idem tergo idem viedi au. dit, consequenter oculus audit, lauris videt. Resp. neg. sequelam mai. Ad probatio nem dictum est supra, ubi diuisa sunt potentia organica ab inorganicis. Potentia visiua adaequale sumpta includit hoc tale , organum auditiua vero hoc aliud;ωcon. seqtiente si vitamque daequat accipias, unam ab altera distingues. Quod Iside potentia visiua nihil aliud accipias, qua quod in anima est idem est in anima id quod cum organo visus elicit visionem, a quod cum organo auditus elicit additionem. Si militer respodebis ad aliud quod obi jci solet. Potentiam videlicet visivam remanete in anima etiam separata, sic de a j que: tamen sunt potentie materiales cadeOq.m R. nere in anima aliquid materiales immo animam esse quid materiales, quandoquidem anima est suae potentiae. Non est i . anima aut identisicarum cum,anima omne id quod includitur in potentia visiva, vel audit sua vel alijs huiusmodi adaequale suptis quando quidem sic includunt organa corporea, quae non sunt animi, sunt autem huiusmodi in anima, immo potius anima ipsa, sumantur inadaequate, hoc est pro princinio per huiusmodi organe eliciente hos illos actus quod nihil aliud est qua eandem indivisibilem animam uno orgaano uti ad unum, alio ad aliud genus ac
568쪽
Obij c. vlt. Actus attingentes obiectum sub diuersa ratione formali sunt diuersarum potentiarum: intellectio bolmo sunt a-ectus lituusi noui , ergo fuit diuersarum potenta arum. Mai. Prob. ex communi agio-
matera quod vicelicet ratio formalis sub- quasi specificativum potentiarum Mincoicit ut polentia visitu aspecificari a calora, audit tua a sono . in .etiam Prob. quia intellectivo mouetur ab oblecto in ad obiectum sub latione veris voliti autem subratione bona. Hoc eodem argum z IH Probatur essicacius illinctio inter polentiai sensititias: eii enim certum visivam non mori ueta a sono , nec audit inama colore. Resp. negando maiorem, vel si vis distin. guendo sunt diuersarum poten latum insensu formalia. concedo in sensu reali nego Anima ut inteligens, hoc est compara: a ad
intellec lonem dicitur intellectur, licui volens seu comparata ad viuitionem, cilcitus voluntas. ad intelligendum aulcm mouet a ratione obiecti ut tuli, seu pollocabant l,ligibili seu axero hoc est ad obiecto illi apparente se repraesentato per spectas
plici asmata, seu proprias seu alienas Oblecti micuecti ad volendu autem a bonitate vel apparente vel vera, semper autem lepra sca. tata in Obiecto , Ad probationem maloris
eodem modo distingue potentiae in cnsu formali pecificantur ab hac vel illa ratione formali sub qua concedes insensu realis, cistingue uerum specificantur ab hac vel illa adaequales negat inadaequatuci conccc
569쪽
Spe Matiuum adaequatum potentia intellectivae realiter acceptae non est sola ratio veri, sed omnis ratio sub qua anima cui identificatur ferri potest in obiectum , aut fuge te ab oblectis . Ad illud de potentiis sensiciuas dictum est speties illas distingui
a se inuicem , euabanima prout includunt instrumenta corporea inter se dissimilia: eadem autem anima ad hos aut illos actus mouetur per haec autula Organa', in quantum has aut illas species per illa recipita quibus det crminatur ad actias' recipit autem specie Scolotis non per aure , sed periculum species soni non cr culum sed perauerem. Caeterum eadem in- diu ibiliter quae ab his dei crminatu ad Anum,ab illis det et minatur ad alium actum:
vhi obserua ammam ipsam multis allis 6. principijs indigere ad opera dum puta lac- ciebus, habitibus&c. adeoque nullus esse
periculum ne in nostra sententia :nus lisi lata vidcalilr, quam deceat substantiam
De subiecttivi actuum vitalitim
Eorum actuum quos anima elicIt non perpotentias sibi superadditas , scd per se ipsam , subiectum quaerimus in Praesentia . Pro quo sciendum est acti rumvitalium aliosisse spirituales, alios maleriales . Materia tersunt qui exigunt elIc a
570쪽
potanta consi uia in ratione potentiae a.daequa te par matcriam physicam macc dentia corporea, Spirituales qua nati sunt elici a potentia constituta in cila potentiae a quaἰς ab . materia physica Primi generis sunt actus vegetandi re sentiendi; secundi generis sunt actu intelligendi volendi. Supponendum est autem non repugnare duplicem causam sustentativam eiusdem sormae, saltem si utra libet seorsim accepta sit solum partialis Hoc modo nec repugnat duplex causa efficiens eiusdem numero citastus Hoc pesito. Dico I. actus spiritualis recipi in antia rea sola Probatur conclusi, quia huidia modi actus sunt etiam animae separatae, Immo sunt communes animae ct substantris seu rmis nullum ordinem dicentibus ad materiam physicam , ergo huiusmodi actus sunt ex natura sua independentes materia physia. Si autem sunt independe-tes a materia physica, habent pro subiecto
sufficienti solam animam. Propterea d IcU- tu i mrnateriales, non quod quodlibet principium aquosuri, sit realiter extra omnem materiam anima enim etiam in corpor
existensis intellet in vult , sed quodi sint omnino independenter a materia 'deoque neque pro subiecto inadaequato habeant
Dico es sensationes, sue operationes anima sensit suae vestalis recidiuntur in toto: Hi I Usmodi sunt auditio, viso e Proba ur autem Conclusio quia nec in anima χ-