장음표시 사용
611쪽
De organis sensuum extera seadit. Sed de his sat s. Obiectum potentiae visivae assignatur cois Ior&lumen. Lumen sine colore id eri e probaut Corpota, inquiunt, caelestia videntur e 'amen sunt pure lucida e ergo lumen per se solum lassici mouendae potentiae visivae Vcrum; quis umquam vidit corpus caeleste nullius colocis:Certe Syde-rain Firmamentum vel sunt, vel apparent colorata sunt enim quaedam magis , quaedam minus candida quae dana magis, quaeda minus fiam me quae omnia important praeter lucem id quod dicitur color. Definiendum autem est hic'n id sit lumen quid color. Omnis color, ait Philos. 2. de
Anima ex. 67. motivus est eius quod est secundu actum perspicui, o hoc est ipsius natura. Et rex. 69. delum tueat , lumen est
actus huius perspicui secundum quod est perspiculi. Vbi explicat illud corpus, quod est perspicuum puta aerem aut aguaa, esse aliquando in potentia, aliquando in actu perspicuum hoc est aliquando potens ra aliquando actu transparens. Id per quod aersit actu transparens,dicitur lune, quando priuatur lumines nonachii, sed pote no a diaphanus est. Certe quid sit lumen est adeo clarus ut dilucidata non possit , dum svero dicitur, ut dici solet, actus perspicuivi perspicui iden dicitur,ac si dicatur,aca uslucidi clucidi:& consequenter L talas solum nominibus de dicitur per explicatio ne quod per expl: calum Color autem
definitur motus perspicui in actu, hoc est
612쪽
qualitas quaedam, quae mouet id, quod actu lucidum est, seu perspicuum . Advertere tamen debes colorata non percipi nisi illuminentur unde idem est corporibus colu raus, quantum attinet ad mouendam potentiam, carere lucido, per quod vehatur in specie sus ac priuari colores unde eit illud Poetae, rebus nox abstulit altra calorem. Sed quies quid sit hoc pium Ouc Ie perspicum quatenus tale . Ad quod cspondeo cuplicem sensum est huius desinitionis Primus color est qualitas diaphanum actu tale sui similitudine imbuens, in per PIOPa. gationem eiusdem similitudinis, ad poleniat sana vi suam, hanc mouens. Alius cli. coloret qualitas an medio diaphan posse movete potentiam ad visionem sui V retque sensus bonus eii. Notandum autem est hic, dubitari inter Aulliores, an color reipsa sit aliquid distinctum a lumine. Raci dubita nul est quia patet ad oculum perlucem diuertia Oue reflexam ct refractam, cadem obiecta appa rere diuersimode colorata . Appa Iut hoc Insetaeis quibusdam , , collo Columbae Deciditur haec controuersia dic ςd aliquos
ci generis sunt qui apparcnt in collo Columbar, e in aliis huiusmodi, qui proptcrea non ad quodlibet lumens, neque ad quemlibet aspectum dem apparent. Primigen ris sunt colotes alii , quos oculo melius aspuctu quam voce discreverso,
613쪽
De Arima rationali si γα AESTIO IV. Te Anima rationali ARTICVLVS I. Sinte omnes Mimae rationales eiusdem perfectionis 'FVit error Antiquiotu celeberrimus inister Pytagoricos , omnium viventium Animas eludem rationis esses differre autem solo domici Io , prout hoc vel illud
corpus incolerent. Et quidem hoc prinei piu cum tanta uniuersalitate intellexer non ulli 'vet etiam plantas eodem genere anima animari putarent, quo animantur homines .adeo ut anima Olcris anima Olitoris non disterrent nisi subiectes. Hieerror nondum omnino euanuit nam etiam nuc apud Bongios viget etonetios vocant nationis Iaponicae Sacerdotes contra quos acriterin feliciter suo tempore pugnauit Indiarum Apostolus S. Franciscus auerius, cuius argumenta largumentorum exitum eleganter , ut solet, refert Daniel Bariolus in ipsius vita opinantur autem huiusmodi Pyragorici eandem numers ais ni mammoco recipi in corpore humanno,
modo in equino , modo in aquilino sic de caeteris Idque Boneti summa selicitatis loco expectant is egressae filis e corporibus animae Vaccarum in corpora recepten- Aa 3 tur.
614쪽
tur. Vnde est illis solemne, ut dum pro. ximi morti videntur, suum in conclave,&prope lactum Vaccam adducant, ut breuio. ri intinere fiat sumis votis expetita transmigratio Animarum hanc ex corporibus in corpora vel meliora, vel deteriora promeritis, vel demeritis transmigrationem ι, uniuscuiusque non ante annorum decem
millia, ad idem, unde digeressa est corpus, regressum habes apud Platonem in Phoe-dro , quae utpote plena nugis non vacat hie
Non est animus hic hunc errorem impugnare, quem expugnatum habes apud Augustinum multis in locis praecipue ubi de origine animae in libris de peccat. mer. remiss ubi ostendit ex Apostolo animam Esau . quod idem valet de ii a libet , antequam hic nasceretur nihil estis. se boni, aut mali hi alibi animas melio, res sepe in corporibus deterioribus esse ,
Quaestio igitur prase, est an omnium
hominum anima sint iusdem perfectionis essentialisci proportionaliter autem ad id, quod dicemus de animabus hominum , dicendum erit de animabus equorum inter
se, quibuscunque alia in eadem specie
Prima sentententia est eorum, qui dicunt humanas animas esse iuersae seu inaequa lis persectonis . Hanc sentcntiam tuetur Schola Parsensis cum Magistro Hanc eandem sequitur aurus, citatque pro se D. Tho-
615쪽
Thoma manc per scietionem essentialem animarum inter se vocat persectionem indiuidualem, quam dicit cosistere in modo quodam substantiali, quo haec anima constituitur haec in indiuiduo. Haec sententia non placeta vel enim peris sectio illa, quae indiuidua animam identificatur cum anima , vel ab anima distinguitur neutrum dici potest i et go,&c. Minor probaturi si enim dicas persectionem hanc indentificari cum anima; iam anima non per modum aliqeum substantialem, sed per se ipsam formaliter est sthera perfectior, nisi dicere, elisvi per se ipsam tetmodum esse perfectiorem, .na identifidatur cum modo, moe est absurdum si autem dicas animam Petri per modum distinctum sibi superadditum esse pers criore anima Pauli; non negamus uni animae POL se aduenire aliquid , per quod alter Animae praestet, sed hoc non cflinam esse e sentialiter alia meliorem neque enim per hoc formaliter indiuiduatur patet ex alibi dictis . Praetereari sententia ponens diuersitatem substantialem sua inae-hualitatem inter hanc miliam animam inter se, impugnatur per ea , quae diximus, ubi de diffferentia specifica in consequenter ad ea, qui ibi diximus, periectio substantialis in una maior quam in altera, non erit dissentia numerica , sed speci
Tertio . Ratio quae mouet Parisienses&Ruulum ad diuersitate illam secudum sub-
616쪽
stantiam , eodem iure valeret ad agnoscendum in eodem homine in diuersis circumstantiis diuersas anima secundum substantiam . Rem explico . Compara Aristotelem cum Margiti, pete ab Aduellarijs an anima Aristotelis .animata Margitis sint aequales in persectione e n-tiali respondebunt negative. Roga cunRespondebunt quia Aristoteles acute,profundet, sapienter speculatur Margites autem crasse&stolide iudicat , idque uterque non hodie solum, sedlieri iudius tertius. Bene est . Compara iam Aristotelem so-hrium cum Aristotele ebrio,&in vitaque circumstantia propone Aristoteli an dentur Ideae Platonis Aristoteles sobrius negabit,
rationes in oppositum acutas afferet Quid aure m aget Aristoteles ebriu fortasse illas concedet,in figmenta asseret deis Platonicis incomparabit, mirabiliora Varias comparationes huius nos fac Aristotelis cum Aristotelem tam discrepante habebis hominem a seipso quam discrepat Margites a Pilosopho.
Dic igitur modo nam modo heran animam esse in corpore Aristotelis. In promptu est quod respondeas , ista, mutatione videlicet dispositionis in r-ganis corporeis esse causam suis cientem tam mers modi operandi in no eodemque principio a puta n una eademque anima , in uno eodemque intellcctus Ita est; sed sicut mutati transiens in Cr-gani coropreis ci iussiciens a lori cur
617쪽
Se Anima rati,nesi scieadem anima inaequaliter peretur . it etiam dissimilitudo imaequalitas permanens in organis corpores cst ra sum- Ciens cur hae duae ani essemper inaeo ali. t Cr operentur hoc est una per Letius altera autem impersectius. Non est igitur recurrendum ad diuersitatem anima. rum , ubi est euidens diuersitas organo. rum, insuper certum est , secundurria
hac vel illam organorum dispositione reus animam persectius vel imperfectius operari.
Denique contra illum modii indiuia Euantem est id quod alibi divimus, unamquamque videlicet rem se ipsa foro at reri u diuiduari, cum quaelibet res secundum se Praecise considerata sit potius haec quam illa. Τhom istae qui indiuiduationem Animae rationalis petiint a materia , non q io illast materialis, sed quod ordin-m dicat ad materiam dicere possunt nam Animam esse alla effectiorem, eo quod ordinem diistat ad organietationem persectiorem quam alia Sed contra hunc modum und uiduandi res valet id, quod alibi diximus omnis dentes rmas etiam aptas esse in subiecto, se ipsis singulas indiuiduari. Extendimus
enim hoc principium quodlibet seipsoformaliter est potius id quod est, quam aliud
ad omnia rerum genera sine ulla prorsus rectrictiones putamusque esse principium per se notum.
618쪽
Animas videlicet rationales esse omne eiusdem omnino perfectionis sine ulla prorissus inaequalitate . Hac sententia probala iam est reiectione oppositae , probabitur' ivlterius obiectionum solutione.
Diluuntur obiecta OB jcies i. cum Schola Parisiensi . Si
omnes animae rationales sunt eiusdepersectionis substantialis, sequitur animam Iudae lanimam Christi non differre in perfectio Ue essentiali , consequens est ab. surdum ergo ant Sequela mai probatur: quia tam anima Iudae, quam anima Christi est anima rationatis. mor. probatur: quia videt ut iniuriosum Christo Domino, qui supra omnes sortus est animam
bonat , non tribuere illi animam mel: O rem quarti Iscariotae.Confirmatur e quia
sequeretur animam Iudae secundum se acceptam fuisse indifferentc ut fundetur illud corpus in quod infusa ei ani. ma Christi; Animam Christiandifferentem secundum se, ut infundetur in illsi corpus tanquod insula est anima Iudaeci ergo anima , illa , quae constituit Christum Dontinum, potuit constituere Iudanta,
Resp cone sequelamat. neg. min. ad cuius probationem dic non fieri iniuriar a
Clitast Domino, dum anima ipsius , praescis
619쪽
scindendo ab omni supperaddito, ponitur eiusdem omnino persectioris cum quali-het alla anima rationali. Ad id quod dicitur sortitum esse Christum Dominum supra caeteros animam bonam , dici non inteligi hoc de bonitate substantiali , sed de donis tum naturalibus , tum supernaturalibus, quae telia fuerunt in Christo qualia in nullo alio : unxit enim illum Deus oleo letitiae pre omnibus participibus suis: ita unxit, vi de plenitudine eius olei
quicquid est boni in alijs , redundarit
cum de plenitudine eius omnes acceperiis
Ad eonfirmationem concedo iterum sequelam stramque videlicet ex praedictis animabus esse ex se indifferntem ad hoc velinii odlibet aliud corpus aptum animae rationali Nego tamen ultima cou sequentiam, quod videliceti anima illa, quae consiluit Christum , potuerit conitituer Iudam . Ratio est, ni , t alibi dximus in dentitas totus non habetur per ident italo formae socius: nec enim sola forma si tota quid di tuas compositi adeoque haec cladem anima cum alio corpore noesset hic homo, Nota autem quod Christus Dominus non constituitur esse id quod est , per hanc animam to corpus precise , sed insuper per Verbum diuinum, quod cuicunque tandem singulari nature uniatur conis siluit Clit istum Anautem si alteri singulari Humanitati unitum istiset, costitui lete undem, an alierum Chiisium, est quaestio Aa 6 n A-
620쪽
magis de voce,quam deici certum est nitri noti iure id cm totum quamuis dubitati posset an sorct eadem persone, eo quod etiam altera Humanitas in tali Pypothe. si eadem personaluare personaretur Breuitur dicere posses non fore eunder
Christum secundum id quod diei d
naturae per lauata fore cundem , secundum id quod dicit de ratione pers
Obiici 1. Intellectus unius animae est persitior inici lictu alietas, ergo una Amma est persectior substantia ter quam
altria Coiiseiprobatur e qua vel intellectus identificariar cum anima, vel ab ea.dem distinguitur. Si identificatur, impli.
tat esse per tectiorem intel sectum , is perrectiorem animam : si distinguitur imperfectior potentia debetur perfectio. ris substanti H ergo siue distinguatur siue identificetur , intellectus perfectior infert animam perfectiorem . Probatur
autem ante quia intc intellectus humanos
ali aliis incomparabiliter perfectius ope
Rela neg. ant. Ad probarionem dictum est alibi. Intellectus non intelligit risi per speciem , quae prout est magis vel minus perfecta, mouet ad magis vel minus perfectam tellectionem spectus autem Iniel ligibilis pendet a specie materiati ut ab obiecto cuius est imago in ordine sublimiori species autem materialis persectiore laboratur ab anima inforarante Crgana