Triennium philosophicum quod P. Andreas Semery Remus e Societate Iesu in Collegio Romano philosophiae iterum professor dictabat ... Annus primus tertius

발행: 1690년

분량: 859페이지

출처: archive.org

분류: 철학

621쪽

De Anima ratibnali ins

persecta, quam ab anima informa me imis perfecta. Et m hanc specierum elaborationem refunditur maior vel minorrierscctio intellectionis Da duas animas duo corpora informare aequaliter se habentia quoad omnia, hoc est,tam quoad organa

sensuum tum externorum, tum interno

rum , quam quoad praesentiam obiectorum caetera huiusmodi, dabis duas animas aequaliter aptas intelligerem philosophari . Obiter nota quod si ex persectione ditiersa intelligendi diuersa essent animae, diuersi intellectus , non solum diuersorum hominum, sed ejusdem essent diuersa in diuersis circumstant ijs animae. Patet hoc in homine sano& infirmo, so-hrro ebrio , pueroin viro . Immo a liquando accidit ommum ingeniosissimum, ad operationes intellectus praefantissima expedilissimum ex aliquo morbo ita immulari ut euadere stubi

pus , stolidusque quod est manifestissimum argumentum facilitatem illam perandi etiam in praestantissimo genere ope rationis, maxime pendere ab hac vel illa habitudine organosum, quibus anima vel mediate vel immediate utatur ad has ii as operationes . Quis enim dicat vi morbi mutasse animam hominem illum aut eandem animam mutasse intellectum 'Caetcra , quae aduersus hanc sententiam congeruntur , cum petantur ex diuersitate& inaequalitate operationum , quae sunt propria hominis, eadem omnino ratio

622쪽

nesoluuntur. Vbi aduerte quod Metria omnino rationibus probare posse , siquid probarent, etiam animas equinas esse tets entitanti dissimiles nam etiam fun.ctiones equina: non sunt in omnibus equis eiusdem omnino persectionis equi enimali saliis melius de elegantius gestant se Uini, inςurrunt in hostem, alia liv. aut modi, quae equorum propria sunt, agunt. Ab equis ad caetera briata, V a brutis ad PIantas, in quibus nec omnes pimpinelias

immortalitate animae rationalis.

Ageruntur aliqua pro immortalitate

Anima. Nima rationalis immortalita em a P 'U' ./ , quorum interesset cum corpore sinus animatri interire Esse m- mortalein animam rationalem , est de . C, ut constat ex innumeris diuinae scrip- urae testimoni js. Inter caetera sint ad quibus nobis recte viventibus aeterea prae-

623쪽

De immort .anim. rational. 6 Augusti talis in combustionem sternam

Hinc animae imimortalitas a nemine inter Philosophos catholicos cgantur adeoque

ista quaestio non est an sit, vel non sit 3 sed an demon Areuit , vel non demonstretur anima immortalis Vbi aduerte discrimen inter duas hasce propositiones . non de monstratur Anima rationalis em immortalis, demonstratur anima rationalis nox esse immortalis. Si dicas primam proposi. tionem esse erroneam, vel temerariam 4 damnaberis ipse a multis Catholicis, ijsque magni nominis inter sapientes . Si hoc idem dicas de secunda , recte laes de laudaberis sapientiet est enim insipientis dicere demonstrati posse quod anima non sit immortalis, cum certumst indubi ratum esse immortalem e neqne enim ulla ratione naturali probari potest esse falsumisivllum dogma fidei: adeoque cum de fide si animam esse immorralem: implica ulla ratione probati oppositum Vbi aduerte duo hic hominum genere considerari posse. Primum est eorum, qui

dicunt , ratione naturali demonstrari quodamma non sit immortalis. Secundum eorum qui dicunt, quod quamuis ex diuinare ut latione certum sit animam a. io nalem esse immorta Iem , tamen ratione naturali probari potest oppositum. Vtrique peccantra secundi insuper ineptiunt. Est enim non intelligentis priucipia dicere a quod verum demonstraa possit naturali

ratione eta falsum essed eo ipso quod aitar

624쪽

certam esse ex diuina reuelatione anima Immortalitatem aiunt verum esse . duodanima sit immortalis: ergo peccant contra prima principia , dum aiunt demonstrari

Praeterea qui negat anima esse me mortalem est eo ipso insipiens unde dici-ru in libro sapientiat visi sunt oculis usi. pio deo veritate occumbunt; qui perisse apsum meliorem vitam acquirunt: adeoq; non moriuntur, nisi iudicio insipientiu T 'illinant vitam in meliorem mutati Immo illi ip qui tam male iudicam finem illorum sine honore ecce quo. 2 ' fora illorum est. Ex hoc autemrod insipientes sint negando anima immo a tatem recte inseres eadem ration

ex hocpraecis quod Deus existatri multa enim multi negant de Deo qua non sunt in Deo minus quam existentia Dei nec prop-

Dei ratione monstratur,secus illa alia. Hena explico .controuertitur inter Theci logos

625쪽

Iogos Metaphysicos an hoed illud prata

dicatum pertineat ad quid ditatem Dei; alinegant, alii assirmant, consequenter circa quid ditatum Dei aliqui falsum putant, quia tamen ne q. quod per timeat, eq. quod non pertineat ad quidditatem Dei tale pridicatum hulla ratione demonstratur

propterea neutri sunt insipientes Puta

quaeritur utrum de essentia Mysterii Sanctissimae Trinitatis sit distinctio virtualis intrinseca inter essentiam, personalitatem. Ex duobus ijsque primae notae Theo- rogis, qui in hoc Collegio diuina diuine

tractant, alter negat, alter affirmat. Vter merito uter vere Quis dicat Hoc unum esse certum alterum aberrare a vero quamuis neuter sit insipiens . Et tamen si diuina essentia petat distinctionem praedictam, aut si illam repellat; talis distinctio, aut ais lis distinctionis negatio aeque est Deo neces arta,ac necessarium est ipsum existere. Cur igitur epist insipiens li neges existere non autem si neges aut assim es distingui virtualiter essen Mam a personalitate: si

quia alterum demolistratur, et lacrum vero

est in utramlibet partem probabile Duo insuper notanda sunt. Primum est aliud esse demonstrari animae immortalitate; aliud demonstrationem huiusmodi esse ad captum omnium etiam rudiorum, sicut aliud est demonstrabilem esse rotunditatem

molis terraqueae, aliud demonstratione in . huiusmodi esse ad captum etiam rusticoru.

Mathematicus hoc demonstrat, Rusticus non

626쪽

De immort animae rational mi

Trobatur ratione issica immortalitas

Anima.

ΡRima demonstratio immortalitatis antisrnae fundantur m dicto Philosophia de

anima ex. 3. sequentibus: dicit autem ibi Philosophus sensitiuum quidem non sine corpore esse itu ellectum autem separabitalem elle. Hinc sic ratiocinaturi Thomas &cum D Thoma ex Peripateticis multa' Omnis forma per se subsistens est incorru pii bis sed anima cationatis est forma pese subsistens ergo anima rationalis est incorruptibilis. Mat. prob. quia r macoria rumpitur per hoc,quod expetatur a subiecto ut inductione patet per omnes formastum accidentales, tum substantiales balbe do per hoc destruitur quod di sinat esse in subiecto lanima canis per hoc destiqitur, quod non ampluis constituat canem peri deminina destruitur forma canis, per quod separatur a subiccto cu quo faciebat unum, nec inuenies in natuta alium modo in destruendi Drmas: ditam expellendo illas a sui subiectis. Hinc sequitur formam, quae etiam extra subiectum apta est subsistereis, incorruptibilem esses si enim unica via: per quam formae corrumpi possunt, nequeat ipsam corrumpere manifestum est eas incorruptibilem steri sicut si unicus esset

gladius aptu 3 hominem perimere, Mille

627쪽

Probatur hoc idem sterius, quia operari, quod est supra materiam, est indepenis

dens a materii, sed operariones anima intellectiuς sunt supra materiami ergo c. Mai. est euidens Min. pr Ob quia Operatio intelligendi abstrahit omnino a materia, nosolum in quantum attingit res imma Ieriales, cuiusmodi sunt Deus, de intelligentiae; sed etiam inquantum ipsam et materialia attingit immatelial: ter , praescindendo videlicet ab omnibus circumstantiis indiuiduantibus imo ipsam et obiecta immate. rialia quae per imagination maici: aligantur de pura intellectus ab omni materi ciput Angelum imaginatio repraesentat tua uenem alatum huic Scallas quodlibet aliud corporcum demit intellectus, substantiam sibi representa pure in .elligibi S de ala omin omnino corporea concre Ioue diuisam . Est igitur anima rationalis inde- pCndens a materia Ha Operari conseq. inissa.

Est: aliud caput, unde incorruptibilitatem animae rationaIis arguati Thomas si II ad videlicet unde Philosophus in libri PLysic demonstrat incorruptibilitatem materiae prim: materiae, inquit pirmae nullum est contrarium : ergo est incorrupti Ditis. Prob. ant ex eo quod sit capax cori trariorum , eadcm erum λrmae substat priuationi formae: albedini nigredini, calori frigori. Probat etiam consequentiam , qui , quod corrumpitur actione con

traxit corrumpnu . Ita tignum ab igne resc

628쪽

H sic de caeteris. Eodem fere ratiocinio vitan tu D. Tnom animae rationali nihil est 5-u rarium ergo est incorruptibilis. Probat

in antec. quia anima rationalis est capax conista trariorum: nam rationes contrariorum puri taboni&m alio entis non entis sunt siti mul in anima: cum eadem sit contrariorum

H Huic argumento facile est, si non ver , sal em apparenter respondcre. Primo per D instantiam in potenetris sensiti uis, quae ta- men sunt corruptibiles 3 nam species conat trariorum simul sunt in phantasia, etiamra in oculo: cum tamen huiusmodi potentiaeu sint eorruptibiles secundo: negando omnet quod corrumpitur corrumpi a contrario lux aiunt,est qualitas carens contrario, nec et tamen est indefectibilisci idem dicunt de

impetu , qui ad aliq io spatali durat, cli tandem destruitur.

His tamen potest rationabiliter replicat ri primo dicendo , quod quamuis stini simul in eadem parte sensitati a species con-ui trariorum sicut in eodem intellectu On- tramorum disciplina non tamen est eadem ratio pro indi nisibilli ate potentia sensitiuae, ac pro ii diuisibilitate intellectivae: curri nul quisque supra suos actus reflectendo M animaduertere polli istellectit m nori indi i gere organo corpore ad exercendas suas operationes cum nulla potentia sensitiva huiusmodi organo non indigeat neque enim possibile est aut aut oeulo, aut ima- ginatione depurate obiectum ab omni ma-

629쪽

teria quodcumque illud sit cum contingat id fieri per intellectum. Rei autem corporeae esse aliquid contrarium patet. Imo

ex hoc ipso quod intellectu sin se, suos

actus inspiciat ostenditur es eordinis superioris ad amore,& quamlibet potentia sensitiva, haec enim no refectit suprase, suomeactus: neq. enim aut imaginatiua suas imagia nationes,aut visiva suas aspicit visiones. Secundo asserendo rationem cur mimpetus tamdiu duret,&non plus, lux uero etiam non adueniente contrario intereat, sicut Mali aequalitates cui smodi sunt scien . tiae, quae etiam sine aduentu erroris oppositi des ira utatur stata ut ex-musico fias im- musicus, non eli necesse ut tibi superueniat habitus canendi conita praecepta musicaeci

neque ut ex Physico im physicus ut superuenta tibi error circa ens sensibile sed a viroque suilici ignorantia, hoc est ut viroque habitu priueris, nullo alio expellente De inpetii qui de facile esset sustulere hunc non destrui nisi a contrario Tamdiu enam

lapis surssim, ain transucrium agitur,quandiu praualente impetu innato non fertur deorsum Ei autem inter impetum in natu, &implessum cantrarietas'Uςdam, quatenus sunt ad ter nos oppositos, incoln-

possibiles, De luce autem aliisque huiuia modi dici potest quod destruantur, no quidem a contrario sed per defectum causae

conservatriis Puta ad conseruationem lucis r qui ritu praesens luminosum Ladco scruationem scientiae piae sentia, mordina

630쪽

tio specierum, quas intellectus sciens spe culatur, amma autem Per defectum con seruantis, nequit interire, quandoquidenti, eundem habet conseruatorem, quem habuit conditorum i eum videlicet essentialiter indefectibilem, di immensum adeoq. qui nec potest deesse, necesse non prauens suae creaturς. Hinc illud principium , quod adduximus ex Philosopho,&.D. Thoma, si accipiat pro appendice paucas particulas, erit facilius propugnabili dicendo Quod corrumpitur, vel actione cσntrarii corrumpitur, vel ex defectu cauta conseruantis. Quia autem suspicari nolo es causam animet conservatricem aut deficere,auta sua creatura abesse, propteream Hasse superfluum putauit D. Thom hoc addere , quod nos ad majorem explicanonem addi

dimus.

Nota obiter totum hunc discursum radiacaliter fundari in hoc quod forma hominis, sue anima rationalis sit a materia depcndens adeoq. creetur a Deo, nec aliam sui causam habeat, seu creatricem, seu conscr-Datricem, quam Deum. Hoc autem ex mois cooperanda eiusdem animae, supponit de monitratum D Thom Ad hanc D. Thomae demonstrationer reducendum puto illud Augustini io, de Trinit. c. 7 Vita carere vita non potest: anima est vita igitur anima carere vita non

Potest Maviam est euidens, quam euidans ei nihil abesse posse a seipso. Quod autem Carere vii non Potest,etipso est mna Ocia-

SEARCH

MENU NAVIGATION