장음표시 사용
121쪽
σιν, ἀφ' ων τ ονασιν ευρωσι, - - ἐπ ισας τελουμεν; Qui ut in priore loco dicere potuerittas ait qui incerium est, quos quis et quales et quam multos Procreet Ii heros tamen, quia non illud. d hos qui gurii proslmati, Pectari voluit, recte omisit articulam. In altero autem loco
plane inepta laret, quia hic definite incuntur ii, a quibus quis genitus atque educatus sit, non quicumque, a quiniis potuerit Originem ducere. Sic etiam in Trach. 25I.
αν ἐπιλοοσα, πάντ' ἐμου κομίζεται,
non Muit omitii particula non enim inest, omnia ea, qtine votiseri , a me impetrat, quia non de re quapiam ceria retiat, quam reaiura sit locasia, sed de eo, quid roges, quidquid sit. Ne inmen, quoniam hic et multis in similibus locis o αν recte vertitur,mcumque, id ubique iis esse existimetur, tenendum est, fame huius piniculae allio exprimi debere ut in m. 1085. καὶ μῆ δοκῆμεν δρῶντες αν ηδωμεθα,
ου αντιτίσειν θις αν λυπώμεθα. Nec Putemus, facientes quae sorte iucunda nobis sint, NON ESSE I ο perpe8suros postea, quae forte non sint iucunda Simillima eiusdem poetae sententia est D inc. I φιλεῖ δε που. ν γλ 0σοαν ἐκχεας ιιχτχὶν ἄκων κουειν ους κων ειπι λοδους.
Non eiam hic quidquid duxerit, sedili, psaueiure dis inanielligi volebat. Sic ex Plutarcho in libro de uultiast
122쪽
LIB. II. AP. iis ex initives rapienda P. M in legendunt. I, oest Rex luobus codd. edidit Erlarduus, quibus nuper accesserunt alii libri. Vulgo αι insolita quidem erasi, sed quae v Iim defensorem inveniat. Admisit eam, scribens G. Di dors. Recte postiun αἱ si dicere voluit, ea mala, quaeuur contracta suerint, ut apud Euripidem ed. 516.ὼ ευ τί δη χρυσου μ ἐν ὁ κιβδηλος Sed non inepte tamen addidisse αν, quod esses, qui quid in iura vis sibi emitraxeris. Plerisque in locis
tragicorum, ubi omissum es ιαν, neue ex lus, quae diximus, caussa omissionis comosci poterii, eis saepe, re paullo aliter cogitata, etiam locus est particulae. Vide Soph Med. C. 395. Eurip. Hippol. 527. 1274. Et cum οπις Soph. Trach. 1008. Eurip. Hipp. 427. Alc. I. ubi v. Onk ΗΝ . Androni. I9 ubi editur θελει quod habet etiam Stohaei codex A. Sem. LXXIV. Is nam vulgo apud Niobaeum θελη. ph. Taur. 1064. Ion 856 Belleroph. 1r. 16. Sed in Dictricis Id reponendum videtur Aeschrius in Toto νεα γυναικος υ ιι μὴ λάθη φλεγων
n neque quae forte, neque quaecumque dicere vult. Eadem ratio est latius dicu apud Piuim est de aud poei p. 33. E. τοδ' ἐστὶ το χλωτον ἀνθρωποις, τροτοξον μερίμνης εἰς Ῥοιλεται πέον
Sophocles Tyr. D. I 5. ap. Aelian de . Mim. XI. IS. euius fragmenti, quod plures viri docti tentarunt, novissime autem Fri Iacobsius, patris cognominis silius, ad se
123쪽
iis D PARTICULAM, - . de re eq. p. 13τ vellem scripturas codd. Vindoti. Olmies dedisse Hunius ad Iliad. XIV. 40.
κομης δὲ πενθος λαγχάνω πωλου δικρον, ῆτις ξυναρπασθεισα βουκολων πομάνδραις ἐν inπείαισιν αγρια χεριθερος θερισθῆ ξανθον αυχενων ἄπο, ida κιῶ ειδωλον αυγασθεισ' NOAperium est, non potuisse luc recte adin αν quum haec ut de ceria equa reserantur. Idem in Phaedra D. S. ουτω γυναικος ουαν ἄν μειζον κακον
ξόται, ρῶντες μ' ἀπ' ἀρότου, ἀλλ' ἀπλο μν οἰκήματα τε σφι - ζευγέων, κῶς οια δε ει σαν ουτοιδειαχοι τε καὶ ἄποροι προπιίσγειν Itale Schaeserus ad Gregor. p. 80 et Merser in Aec Μοα L p. 246. ἄν --dendum putariinc Apte distincteque Iv. - ἄπαξ δέ τοι ἐνιαυτου μάστου ὀ νομάρχης ἔκαστος ἐν β μοτις--μφ κιρνα κρητῆρα οινου, ἀπ' ου πινουσι τῶν Σκυθέωνοσοι δ' ἄνδρες πολεμιο αραιρ'μένοιέωσι τOla ἄν
124쪽
566. Hi iactas . 966. Hes 15 . Ion. 440. Dan. d. MisisPh. Plut 4 3. Ex iis, quae supra dixitnus, intelligetur, Cur etiam in Atticorum prosa oratione abesse ἄν lebeat, hi scilicet, ubi de re certa sermo est, ut in lege apud Demosth ad
esse ἄν. Eadem prorsus ratio est aliorum Pronominum, ut
στεαισι ναυται και νεοι σειόμεθα. Recte sic est laquutus, ut definite diceret, tantum spatii, quantum ud ista Uus est. Sed licebat etiam, si minus
125쪽
περι- φωνων τον γὰρ ἄγγελον χρεών λέξανθ - ἄν-- τις in τάχος πάλιν
Nam etsi defendi potest haec scriptura, tamen multo aptius hie est dies, id quod quis hinserit, quam quidquid quishuserit. Id vero scribi puluerat ὁσον ταιν τις Quae priminiamin, etiam adverbisnun ratio est. Euripides Electra πια-- δ' ' σπολλων-αι- ῆ, τίνες σοφοι;
Affert hoc exemplum Porsonus ad Orest. I I. amare u gicos hanc constructionem suppressa Particula ἄν dicens:
adueitque aliud exemplum, quod ut Sophoclis citat, auescenarii, opinor, iudicium sequutus, ex Plutarcii de austpue P. M. A. et Amator P. z67. A.
126쪽
LIB. II. CARIO II. ias Adde Aeschylinii Suppl. 129. ἐπίδρυι οποθι θάνατος πῆ. Eodem pertine in his apud Plutarinum de garrulitate p. 514 A φίλαττος γαρ ων καὶ λοδοξος ο τοιουτος,
MDe particut ἄν cum eoniuncti v in sententiis finαἰibus. Nihil difficultatis habent sententiae quas brevitatis
caussa finales inimus. i. e. quibus sitis et consilium itusicatur. His mcieiuli inser fiunt Particulae τρα, πιος, ωρ, ἴνα Significant autem πως et εἰς proprie ut . . . quo pacto. Eae particulae indicatim iunguntur cuiusvis temporis, quum esse quid Vel futurum esse putamus con--ictivis autem, quum Vereri quem indicamus, ne quid sit aut ii in sit Aristoph. Ach. 343.
ἀλλ οπως μὴ , τοι τρίβωσιν ἐγκάθηνταί ποταθοι. sinsus in Prometheo, 68. On- μῆ σαυτὸν οἰκταῖς ποτέ.Sed Sophocles in Aiace v. 1089. καί σοι προφωνῶ τονδε μη θάπτειν -- μὴ τονδε πτων , αιτος εἰς τα ς πέσης. Non misit hic πεσεῖ dicere. Non enim hoc sinitarum esse purii, sed verendum esse dies Teucro, si audeat sepelire Aiacem Hai Phaedone p. o. B. ἀλλ' ἔτι ἐνέσομεν,
ὁ νυν δη Κέβης λεγε το των πολλων, πως an ἄμαάαοθνήσκοντος του ἀνθ ροόπου διασκεδαννυται νῖφυχνὶ, καὶ au τῆ του ἔναι τουτωτέλος ἡ Λ obstat, inmut, u gare Ilud verentium , ne moriente homine dispereat etiam amma, et esse desinat. Sed Paullo post eadem
127쪽
τον διαπραγματευσασαι τον λογον ἔτι μαλλον, καὶ δεδιεναι, το των παίδων μὴ εἰς ἀληθευς ὀάνεμο αυνῆν
ἐκσαένουσαν ε του σωριατος διαφυσα καὶ διασκεδάννυσι. Vbi vel additum αληθώς indicat, non iam cle Et quam de Opinione cogitari mi particula autem eamdem rationem habet de qua dixi ad Aiacem, 2 2. Ex quo apparet, falli Ieindorsium, qui . 4. διασκεράννυσι et διαφυσα eoniunctivos esse putavit, ut coniunctivus est διασκεδάννυται, Producta Penultima. Igitur consilii iii dii, iindi caussa quum ParticuIae et ὁπως coniunctivo consociantur, si deest αν , simPIiciter enunciatur consilium; si adiicitur, aliquid fortuiti accedit, vias dicas ut ιι si sit. In primis idoneus est ad limi rem demonstrauidam Aesesiodi lacus in Choepti. M.
testis a scin avitimo. Nam expansum, lainen Sol niui potest non videre, hiscium autem nondum ita certo imminet, ut tam confidenter de edendo testimonio loqui pose sit. Itaque ς ιδη dicit, quia hoc ipsum Certo consequu iurum intelligit ut videat Sol sed e ἄν μάρτυς παρῆ, quia id sic tantum vult, si opus aut necessarium sit. Ita sine ἄν dictum invenitur apud eumdem poetam S ad Theb. 633. Pers. 694. Agam. 1302. Choeph. 33. 65. 69. Eum sis. 632.5 I. 74. Suppl. 32S. 492. Cum Pa sculata, aute iI Prom. ID. 655. z05 Choeph. IS. 554. Suppl. lis . 527. Omnibus ivi in locis, qui attendere 6-hiint, facile intelliget, cur veladdita vel missa est particula.
128쪽
LIB. II. AP. II. Iuvabit duo exempti, iisdem sumi ae mmclderare. In Choeph. 43 . Debuit hic omitu ἄν, quia sensus est, hoc te Sc/re οἰο. Sed in Suppl. 933. patet hunc sensum esse, scias licet. Sic in Prometheo
Et oπως quidem sine ἄν posuit Aeschylus Pers. 667. Agam. 1656 Choeph. 8 3. Addita particula autem Choeph. 578
-- αν σιμιπι προ των σοφισμά των. Alios Aristophanis Iocos ἄν additam habentes vide apud Heladorsum ad Plat Phaedon p. IS. quibus adde Hul. 225. Uesp. III. Non est tamen dissimulandum, inveniri locos quosdam, in quibus mirere additum esse αν. Quod ei infortasse aliquando negligenii qmidam scripisrum s elui est, tamen plerumque caussa, cur addiderint potest inveniri Aeschines in Ctesiph. P. 430 λ I. s. 390
129쪽
DE PARTICVLA Iege iuberi in Prytanes τοι suis αναιρεῖν τῶν νομών,
του καταλειπειν, πωγαν ει ὰ νομος, καὶ μὴ πλείους περὶ καοτρο πρα&ως. Nullus liber omitii particulam αν, et tamen fateIIdum erit valde amIIIutilem esse, quuIII1mi indicetur certissimus, ut una leae sis. Sed videiux Aesclunes ProΡter sequentia, καὶ ri πλείους, Posuisse: et ita recte dixit ne forte plures stat Paullo aliter Demosthenes de Symmor P. IS , . D' ἐπικληρωσαι τας τριττυς, παῖς αν , των μιν λων νεωρίων, ε ἐκάστης
μέρος ἡ τῶν φολων του δὲ μέρους ἐκάστου - τρίτον
Quo clarius haec inteIligi possint, operae pretium duxi etiam Sophoclis atque Euripi li locos, in quihu ως et o πως vel nudae, vel coniunctae cui ἄν inveniuntur, indicare, ut, qui rem exemplis comprobatam videre velint, habeant idoneam copiam. Atque eo nudum cum coniun
130쪽
335. 602. Philoct. 238. Euripides Hec. 232. r. I 35 . 585. Phoen. 132S. Suppl. 23 . Iph. A. 428 8SI ID. T. IMI Cum his locis comparent, qui hoc agunt, hos, in quibus ώς, ut significat, Sophoclis in m. 655. Oed. Ca 72. Philoci. I 29 826. Euripidis iniec 330. r. 533. I s. I 562. Phoen. 2. Ius . Hipp. I 3I Alc. 43. Andr. 16. 25 . I . A. 6IS. I 26. Iph. T. 106T. m. 2 420 4 3 Troad 85.1263. Bacch. 356. 510. cl. 155. 630. Hel 1 98. I 2I. 1538. Ion IT. Herc. f. 25. 38. et ὁπως ν Sopli. D. I. Oed Col. 575.
Trach. 618. Eurip. Phoen. 60. ed. 939. Hipp. III. 286. Ale. 82. I . A. 539. Rheg SIS. Heracl. 33T. Hel z48. 899. Quod si recte supra indicavimus, quid intersit, addatum an omittatur αν, lacile dabitur a bis, rexis nos emendasse in Bacchis Idas.