장음표시 사용
141쪽
effectu a priori non est alia causa quam Dei voluntas, cujus non datur causa, et libere se habet ad extra nulla ergo necessitas fuit simpliciter ejus ad institutionem praemiSSam, neque Suppositionis, quia priora decreta ejus circa salutem praedestinatorum et hominis lapsi per alia media, vel certe immediate, et alio modo reduci possint ad actum seclusa institutione Sacramenti. posteriori nequit probari eadem necessitas. quia effectus quicumque Sacra menti invisibilis haberi posset simpliciter absque Sacramento Sicut enim divina voluntas libere se determinavit ad cooperandum Sacramentis, sic etiam sine ipsis eumdem effectum producere poteSt, nam etiam de facto non est ligata Sacramentis, quin possit sine ipsis operari miraculose, Verbi gratia, sanctificando insantem in utero sine Baptismo, sicut alias pro tempore legis sanctificavit Baptistam in utero
cognoscitur ante circumcisionem. Institutio ergo Sa- revolati otio cramenti habetur ex auctoritate sacrae Scripturae, non a ratione necessaria.
a. Supposita tamen revelatione ejus in--αυ- iiivii pr0batur congruentia, quae qua-itinaui rupist Si, nempe causa instructionis quainor humiliationis et exercitationis, quae tres congruentiae ad singularem cujusque per-Sonam spectant. Quarta est respectu communitatis, quae consistit in unitate et distinctione, quae tundatur in communione Sacramenti. De prima et ultima satis jam diximus supra ; secundam et terti8m adduxit Magister in littera, quibus congruum addit motivum. Circa primam congruentiam de efficacia Sacramenti, notanda sunt quae dicit Doctor Nec tamen congruit signum illud esse certum certitudine demonstrativa, sed quasi ut in pluribus, etc AEuse verba ut in pluribus intelligenda sunt, Pr .ut ipse optime dilurem consequenter distin-
guendo certitudinem demonstrativam, et Distinetio certitudinem mi in pluribus intelligi , .mon,
namque demonstrativam, non ut Si nota indicans praesentiam essectus, per Verbum indicativum, sed ut sumitur demonstratio in libris Posteriorum, per causam praeci Sam, et universalem, quo de omni per se, et secundum quod ipsum dicitur, ut patet 1. Poster cap. 4 et 5. Ut triangulo com Universals
petit habere tres angulos praecise ratione ticum.
quaecumque, Sic homini esse lSIbllem h.
per illam adaequationem causae ad esse TL, cium, ut impossibile sit salvari rationem causae, ubi non salvatur ratio effectus, et
Talis certitudo demonstrativa et in sal CHrtitudo
libitis non competit Sacramento, ita ut in pluribus. Separari non possit a suo effectu sed certitudo ut in pluribus, id est, quantum este parte cau880, Semper sequeretur essectus, nisi poneretur aliquod impedimentum ex parte subjecti cui applicatur vel tollatur conditio per se requisita. II in Hugo de sanct Victore lib. 2. de
Sacramentis pari. 14. cap. 8 docet Forma sacramental 's Baptismi et Poenitentio non actum aut eventum, sed virtutem Suorum erectuum significare, quod est dicere, eas denotare efficaciam respectu effectus, quantum est ex se. Sic Onc. Trid. Sess. . an. I. Si quis direrit non dari gratiam per hujusmodi Sacramenta Semper, et omnibus, quantum esteae parte Dei, etiamsi rite ea suscipiant, sed aliquando et aliquibus, anathema Sit. Quo canone patet Sacramenta, quantum
est ex sua institutione et ex parte Dei ha rao so eariabere efficaciam causandae gratiae, quam q''. rvm Vi eam non Semper susent, ut in ponentibus obicem, ut patet ex canone praecedente, vel deficiente intentione requisita in Ministro, ut habet Cano 11. vel aliis in particulari requisitis ad hoc, aut illud Sacramentum in particulari.
142쪽
M congruit autem, inquit Doctor, tu
Sacramentum esset signum certum primo
modo, quia nempe talis certitudo excluderet in suscipiente debitam dispositionem, quod non congruit aliis regulis generalibus divinae providentiae, qua homo ordinatur in suum finem mediante lege et dispositione sui per exercitium libertatis,
retractando peccatum, ut debet, et expedit lacten lo bonum et declinando a malo, et operando suam salutem cum timore et
Congruit istitur, inquit, ut signum sit certum, ut in pluribus, id est, Semper, nisi indispositio suscipientis impediat, etc. Tollitur calumnia, quae praetendi posset, Si effectus in hoc vel illo separaretur ex inefficacia, aut inefficentia causae quantum eSt ex se, quia in proposito non ita contingit quia Sacramentum de se semper est efficax, Sed separatur ab effectu solum ex priVatione alicujus extrinseci per se requisiti per modum dispositionis, aut certe applicationis debitae ad subjectum utrumque impedimenti nomine expressit octor, quod sufficit ad intentum ejus reliqua omnia suis locis exponit, ut videbitur. scHOLIUM.
Aliud osse signum practicum instituere, aliud illud certum sacere. Homo posSet instituero signum practio im gratiae, Sed non posset illud sacoro certum, nec possot sussi talem institutionem positive committHre, nisi s astringeret ad causandam gratiam. Hic idotur Doctor dicor potestatom instituendi Sacramenta non posso communicari Oroaturae, quod tenΘnt Dur. 4. d. 2. q. 1 e 6ub. hi quaest. 2. Si enim Deus doterminaret Aogeneraliter ad assistendum signo permo instituondo ad causandam gratiam, et ego instituerom signum aliquod adhuc institutio non esset a me, ut sitis mea st insallibilis, sed a generali Dei voluntato, et ego essem praeco Vst promulgator Sod non apparet certo Doctorem hoc tenuisse, quia non est hicolarus, noquo hic est in re controversia, sodi Voos, quia negantes potestatom instituon-di Sacramentum non posso communicari, in- tolligunt ps hanc, potestatem independen-tom ab alio quoad Oxecutionem.
De sociando b dico, quod aliun 4. de signum practicum habet quod significet practice signatum, taliunde quod sit certum Signum, quod patet quia possibile est quandoque aliquem non Veracem uti illo signo, signationem enim habet ex institutione sed quod sit certum non habet nisi ex determinatione alicujus causae cooperanti Silli signo ad causandum significa
tum. Verbi gratia, si ab aliquo legislatore instituatur in politia
sua pro signo pacis, tRct HS manu S,
vel hujusmodi, et si ex ista impositione habet istud signum, quod practice signisscet pacem tamen si alius non verax potest uti isto signo istud signum non est certum ex impositione legislatoris,
sed remanet aequi Vocum, quandO-que scilicet Verum, quando habet concomitans Signatum, quandoque salsum. Falsus enim utitur isto Signo sine signato sicut uteretur signo speculativo benevolentiae sine Signato, dicendo, concedo tibi dilectionem meam habens aliud, Scilicet Oppositum in mente. Ad propositum Sacramentum et practice significat essectum practicum causari in illo cui adhibeturi et sic signat quod est signum
cortum ut in pluribus, jue e regu illariter, quantum est ex parte ejus . . IJη οQuantum autem ad Signationem, signum
possibile esset quod institueretur 'statim. ab aliqua creatura, quia Sic Ut OS-set homo imponere signum pecu
lativum essectus Dei, ut patet de
143쪽
ista oration Deus causa gratiam in anima, ita posset imponere Signum
quod praetice signaret Deum invisibiliter agere sed non posset dare illi signo, quod esset regulariter certum non enim potest dare certitudinem 'licui signo praetico, nisi in cujus potestate est posse causare signatum illius signi solus autem Deus potest so determinare ad causandum effectum sibi proprium ergo solus Deus potest inio D. d re certitudinem signo practi coim sui essectus. Si ergo patet, quod
Saeramen R Deo solo potest institui Sacra-Foad er-mentum, quantum ad signum cer-
. hi 'tum inquantum autem absolute est signum practicum, posset institu ab aliquo alio, Sed non con
gruit, quia institutio talis signi
esset omnino frustra cum X m- positione nunquam sine aliquo intrinseco posset habere Veritatem, cum non sit in potestate imponenti S, nec utentiS, nec congruit, quod Deus committat in seriori se in si- tuere Sacramentum inquantum certum signum, me meus esset approbator signi falsi vel aequi-Voci. Potest tamen Sacramentum inquantum Signum, et inquantum ὐζ-. certum, ab alio a Deo promulgari ta-dista Vis praeosne Sed ista promulgatiora ium non est institutio, sed praesuppo-
non EX ISto patet, an Sacramentum
ex institutione sua habeat emcaciam. Si enim intolligatur institutio praecis impositio ad Signandum practice, dico quod non et patet ex dictis Si autem intelligatur institutio determinatim quaedam voluntatis ipsius instituentis ad cooperandum illi signo quae institutio non est praecisa impositio ad signandum praetice, Sed cum hoc determinatio signi ad Veritatem et ad certitudinom hoc modo excinstitutione habet emcaciam, hoc est quod signatum OD- comitetur istud signum Et sicut in homine esset alius actus realiter, quo institueret osculum ut sit signum reconciliationis et alius actus, quo determinaret Voluntatem ad istud signatum causandum, signo exhibito ita est in Deo alius actus rationis ad instituendum signum sen- ibile, ad practice signandum essectum Dei, et alius, quo determinat se realiter ad cooperandum tali signo regulariter id St, semper, quando indispositio suscipientis non impedit. Isti tamen duo actus simul concurrentes possunt dici una Sacramenti institutio completa inquantum est signum certum et distinctum a signo aequiVOco. Quod si hoc est de ratione aeramenti, ut Videtur ex illa particula licuae, sequitur quod de ratione ejus proprie dicta est, quod a solo Deo possit institui Si autem non est de ratione ejus, quia accidit signo, utrum Signatum concomitetur ipsum, Vel non, saltem ipsa persectio superaddita rationi Sacramenti, quae est Veritas Vel conformitas in signando ad rem signa tam requirit ut instituatur a Deo sive quod Deus determinet se regulariter cooperari illi signo couΗΕΝΤΑRIUS.
b Da facundo dico, etc. Supposita distinctione inter signum certuin, ut in pluribus, seu quantum est de se, et signum
signum practicum duo actus impositoria
tuma olo Deo institui potest, vel Hua
144쪽
aequivocum, cui potest substitui falsum quandoque, quandoque verum, affirmat Sacramentum esse certum Semper, quanium Θst de se, proinde contineri sub pri-
eramenti ori membro . Unde autem habeat hanc cordi,ui titudinem explicat nempe a solo iso insitinxiψ' insinu tors undo concludit Deum solum i iis N instituere posse Sacramenta, ac proindΘDurandu' non posse eommunicari hanc potestatem Vasquea creaturae, quae est conclusio hujus articuli, quam tenet Durandus in . d. 2. s. l. Gabriel d. s. q. . art. . dub. 2. VasqueZ3. part disp. 35. cap. 2. Contrarium auis docet Sotus in . . conibab; i 3 5 urt 4. Suare tom. 3. d. 18. ecl. senisvit . . citant pro eadem D. Thomam, et D.
Suareg. Bonaventuram o Richardum qu avis ut bene notavit Vasque et haec sit magis propria modernorum sententia quam anteriorum, qui Obscurius, aut alio sensu locuti sunt. Sade,mati Verum, u Seb0liastes ait est ontonii o Vm. de voce, ratio autem Ductoris manifesta
instituere est, quia de ratione Sacramenti est, ut
Probatio sit signum certum et insallibiles do o
ex institutione, et efficax, quam efficaciam habet per ipsam institutionem ergo illius solius os dare efficaciam et certitudinem in ea fundatam Sacramento, in cujus potestate est conjungere physice effΘ-ctum ipsi Sacramento, hoc autem est O-lius Dei ergo et instituere Sacramentum. 5. Viam autem conciliandi has opinionss
forma et materiae sensibilis ut praescindita certitudine et efficacia respectu effectuS, sic posse talem potostatem' communicari
materiam tuunt remedium legis naturae fuisse institu-
communi tum, ut in potestate cujuslibet esset assu-
potast mere quamlibet rem ad protestationem
fidei sic Christus per potestatsin excellentiae instituit Sacramenta qua homo; Θ sic' ut Ecclesiae data est potestas instituendi ritu et solemnitates Sacramsntorum, ita potuit committi potestas designandi matΘ-riam et formam, lamen inde non Sequeretur certitudo et efficacia signi instituti, sed ex decreto Dei, quo determinaret cibi iconcurrendum insallibiter ad signa, hoc gnineati
modo instituta, in ordine ad effectum. Ab esset a Deo. alio ergo signa sic instituta haberent impositionem ; ab alio vero suam Veritatem, a creatura primum, secundum a Deo haberent, et hoc modo alius esso actus institutionis, alius vero determinatae cooperationis Ad hunc postfriorem modum seu sen-Sum, reduci potest secunda opinio, quae tantum intendit potestatem prineipalem, et auctoritativam non posse communicari creaturae ministerialem Ver pOMe.
Molius tamen dicitur, illam designationem materiae, esse incompletam institutionem Sacramenti, de cujus ratione est, ut sit signum efficax et certum, quod a nullo potes participare nisi ab eo, in cujus potestate physica est effectus Sacra menti ejusque conjunctio ad ipsum Sacramentum in usu.Νem auctoritas Augustini in Opposi- . tum adducta quidpiam urget. Talis est tract. 5. in Dan. Potui auιem Dominus noster Iesus Christus, si velle dare potesta ιem alicui servo suo, ut dare Bapιismum suum tanquam vice sua, eiuransferre a se baptizandi potestatem, et constituere in aliquo servo suo, et tantam vim dare Baptismo translato in servum quanιam vim habere Baptismus datus a Domino, etc. Respondetur, Christum non potuisse Explicatur
transferre aras potestatem, quae, ut Deus Augustini.
sint, fuit in o principalis et auctoritativa; neque etiam potestatem excollentiae, quam habuit ut homo, quia haec ipsi conveniebat et convenit, qua caput est ergo Augustinus non debet intelligi de translatione Dj0jtigod by
145쪽
hujus potestatis, etiamsi verba ejus praeter intentionem ad scopum hujus quaestionis torquenda essent, et consequenter non de potestate instituendi Baptismum, sed de potestat ministeriali si subauctoritativa baptizandi intelligenda essent. Revera autem intelligitur de Baptismo, quatenus in nomine servi daretur, non autem in nomino ipsius Christi, ideo subdit Hoc noluit, ideo, ut in illo esset spes
baptiaviorum, a quo se baptizato agnoscerem, nolui ero servum ponere spem in servo; ideo clamaba Apostolus, cum dere homines volenιes ponere spem in Se-
ipso numquid Paulus pro vobis crucillae
conserri possit de potentia absoluta purae prae lisn-
creaturae. Vasque negat loco cum sub pos isuem, quia nulla pura creatura potest τἡώ habere meritum condignum mostra re herii isdemptione, neque proinde ipsi communi η'g'ιiva, cari tanquam condigne gratiam lapitis, quia requiritur uni hypostatica ad utrumque.
Opp0situm est S. Thomae 3 p. q. 64. Praeserturari. 4. et tenenda est juxta sententiam D. Ihom Doctoris, qui infra loco proaeime citato, docet potestatem excellentiae non posse communicari Ecclesiae, saltem de congruo, insinuando potuisse absolute. Rati autem Nasque nulla os t. dat, 'φ390Πεio est, au in nomine Pauli baptizati estis, etc. quod praetendit, nimirum purae creaturae itum Ex his patet triplex potestas instituendi Sacramenta : Prima est principalis et au-
cinritativa, ex qua velut radice Oritur meritum de potentia absoluta non potuis sins erito
se esse condignum redemption nostrae, potestatem
quia potestas lipeo praecellentiae data est
Veritas et efficacia Sacramenti, et illa soli Deo competere potest. Secunda SS pOt si commissionis designandi materiam, aut verba in specis haec delegari potest cuique in particulari, aut ipsi communitati, ut patet ex Doctore Tertia est excellentiae, quae soli Christo competit, inquantum constitutus est mediator Dei et hominum, et meruit assistentiam causae principalis signo a s institusndo, sicut et potestatem Legislatoris serendi legem, in quo essent media operantia et roducentia hominem ad salutem. Ilaec distinctio inducitur juxta modum, quo infra Doctor cum aliis d. 0 distinguit clavem, quae designa potestatem, in principalem, quae est solius Dei praecellentiae, quae est Christi; et particularem, quae neque principalis est, neque praecellentiae, quae est Ecclesiae. Eodem modo de potestate instituendi Sacramentum disseritur. Videatur do potestate judiciaria Christi, 48. quaest l. Sod adhuc de potestat illa praegellentiae, quam habet Christus, dubitatur, an
Christo independenter a Suo merito, eo ipso u constitutus est caput omnium; et quanquam concurrit deinceps meritum respectu nostris habuit ut causa remota, et oliva seu impetratoria Ob quam n0n autem, ut ratio intrinseca potestatis, quae independenter ab omni merito communicari potuit, et habere eamdem efficaciam, quantum ad institutionem Sacramenti. Si enim Deus reduceret hominem per Ρotuit Christum, non per viam justitiae et Satissa ,ins, libetionis, sed misericordiae purae et libera' eon,ἡzonialitatis, posse manere in Christo potostas
excellentiae legislativa, et ordinandi haec ipsa media ad salutem, quae nunc ordinavit, quae e casu non dependerent a merito ejus ex hypothesi posset ergo similiter purae creaturae, quamvis in ea non esset condignita causae meritoriae, imo independenter ab omni ejus merito, Ommunicari laec potestac legislativa cum scis ulla infusa et directiVa, mi reliquis, i sinsilio quae fuerunt in Christo, excepto merito Ei 'b z.
duto etiam exigi meritum, juxta senten ' Σ' ἀζώ
146쪽
in pura creatura, ut patet in . d. m. si ordinaretur caput onoris humani cum gratia et potestate et influentia capitis. sc HOLIUM.
Pro omni statu post lapsum, congruum suisso institui Sacramentum, non tamen rostatu innocentias e patriae. Alens. Sup m. 2.o communis. Et licet asserat ibi cum Hug. lib. . de Sacram . . . c. 12. 13. Matrim nium in statu innocentiae osso Sacramentum, intelligit do Sacramento secundum quid, quatonus signincat quodcumquo mystorium.
De tortio charticulo apparet ex
primo. am pro quocumque Statu in quo est morbus, necessaria est medicina, et pro quocumque statuvias maxime post lapsum congruum est hominem manuduci ad invisibilia per aliquod sensibile: sed in omni statu vis Inaxime post lapsum Morbus est in natura: ergo pro omni illo, congruum ost aliquod institui Sacramentum. In speciali autem, an plura pro tempore ejusdem legis, et quae, Vel quot tangetur in serius hic enim tantum quaeritur in generali de quando, sicut de aliis conditionibus pertinentibus ad institutionem. Ex hoc apparet, quod in statu patrias nullum congruit Sacramentum, quia tunc non indiget homo sensibilibus, ut cognoscat intelligibilia pertinentia ad salutem suam, neque tunc indiget excitari ad quaerendum pertinentia ad salutem, quia est persecte consecutus Salutem. Pro statu etiam innocentis non sui congruum institui Sacramentum, sicut post lapsum, quia etsi tunc homo potuerit ex sensibilibus cognoscere intelligibilia, tamen nullum Sensibile sui necessarium, tanquam
conserens ad salutem, remOVeDd aliquod impedimentum salutis, ut scilicet possit dici proprie medicina. An vero atrimonium, quod certum est suis se in statu innocentis fuerit Sacramentum,do hoc inserius.
H De terti articulo apparet eae primo, etc. Conclusio hujus articuli est communis, nempe pro omni statu Vide, Fgnante morbo fuisse remedium ejus; quod ver tuerit illud, et an proprie uerit Sacramentum in specie declarabitur infra Solum enim est controversia de remedio legis naturae, an suerit determinatum ρ de Circumcisione sueritne per se etficax, de quibus sub sine quaest. 6.
Per oppositum hujus docet in patria et
statu innocentiae, in quibus non est aut sui morbus, non instituenda esse Sacramenta, quamvis in statu innocentiae posset esse prosectus instructionis et scientiae ex sensibilibus, non sufficit ad institutionem Sacramenti, cum ibi nullum esset impedimentum salutis, quod removeri deberet per medicinam. Haec sententia communi eSt, eam tradit D. Thomas in . . . art. 2. q. 2. Richardus ibidem . . Gabriel. q. l. art. 2.con. 1. Paludanus . . con 2 Majorq. 4. Sot dist. 1. . . art. 2. Crieta-ΠUS 3 p. q. l. art. . et VasqueZdiv. 130. cap. . . et . Hugo de S. Victore lib. 1. de Sacramentis, cap. 3. et . e in sum part . . esp. i. Caeterum Suare disput. 3. OStquam praemisit ecl. 2. ore ibi cultum visibilem et sacrificium feci. . dicit, si Chri-Ηtus incarnaretur. Adamo non peem nte,
Post lapsum. In patria, in statu innocentim
147쪽
Duae contradictoriae Non habent
DIST. I QUAESTIO 1II. probabilius etiam ibi sore Sacramenta, Ut
sacrificium et Sacramentum Eucharistiae, quia hoc Sacramentum est maxime per Se appetibile, secluso ordine ad peccatum, seclusa significatione passionis quae tunc non foret. Hanc impugna VasqueZ. Primo ex eo quod Christus non venisset, si Adam non peccaSSeir ergo tollitur suppositio inserens connexionem extremorum, mempe Sacramentorum cum eo Statu, mediante
adventu Christi in Deo autem non fuit alia determinata dispositio distincta a definitione ipsarum rerum, ex quibu alia dependent, nempe ordinati Sacramentorum ab adventu Christi, et peccatori lami; et quaestio est de Sacramentis, quae nunc habemus. Unde Sicut tunc perSeVerante, scilicet Adamo Christus non eniSSet, Sic etiam nihil haberemus eorum, quae ex meritis ejus conceduntur, quia ablata causa tollitur essectus Sacramenta autem, quae jam instituta sunt, ex Christi meritis Ortum habuerunt, nec alia in eo casu Sacramenta instituta essent; unde hae duae sunt salsae : Si Christus non eni88et, et
status innocentio perseveraSSet, alia Sacramenta essent, etc. et Si Christus non υmiisset, et status innocentim persevera3--ι, alia sacramenta non e8sent, etc. quia
utrumque horum ore et non ore determinate sumpta nullam habet connexionem cum conditione illa. quod necessarium erat ut propositio esset Vera De alio autem decreto Dei, quod tunc haberet, nihil licet asserere, Sive in unam, Sive in alteram partem determinate. Hinc ratio quoad hypothesim de adventu Christi non lare si dum non peccaSAet, non probatur, ideoque non urget contra Suarem, qui contrarium diceret, et supponit in suo discursu, nempe Christum venturum, Si dam non peccaSSet, neque adducin ad haec probati est vera
demus enim illum statum non dependisssia Christo, neque venturum Christum, nisi Supposito lapsu Adami, non sequitur quin aliquem essectum, qui nunc post lapsum dependet a Christo, iunc habuissent ho-II 'int 'so
mines. Specificative loquendo, quamvis 'ψ' non ut dependentem a Christo, quia habuis Christus,
Sent gratiam et pera, quae nunc depen orati et dent a Christo licet in eo statu non reser Id6m so
rentur ad Christum data hypothesi ergo 'μ
si non repugnat Statui, p0tuerunt etiam 4pugnfinitiabere Sacramenta, quae etsi nunc, sup inivi posito lapsu dependent a Christo, tunc non dependissent et habuissent eamdem efficaciam, quantum ad Sanctitatem cau- Sandam, Sectus ordine ad peccatum originale et redemptorem, nam, ut in articulo princedenti dictum est, non a causa meritoria habent Sacramenta effficaciam, sed a instituti,,-
principali, qualis nequitesse meritoria, ut '' optime Doctor habet infra dist. 48. quoest. 1. in simili de dominio Christi, et potestate judiciaria.
Causa enim meritoria Supponit Semper odia ad
principalem, a qua impetrat, et quae acce possunt ptat ejus merita, ob quae tanquam moti spondon-
V3, inclinatur ad ponendum essectum qui
impetratur, et qui alioquin poni posse Ch βιην. absque impetratione, et ex alio motivo, cesSante merito in Statu autem innocentiae perinde Deus posset vel ex gratia operante, Vel per Sacramentum institutum reducere praedestinatum ad terminum gratiae proportionatum gloriae, ad quam praedesti
Deinde multi docent Christum Ventu 12.
rum In eo casu, ut 3USam meritoriam, probabilis.
vel certe ut finalem et exemplarem, et sic ab eo dependissent sacramenta illius statu8, Si quae SSent, Vel primo, Vel Secundo modo, et consequenter habuissent connexionem ad ipsum . Utrum horum asseratur non est hujus loci videatur Doctor iura disι. . e Suare ipS 3. . Om. 1.Dj0jtigod by
148쪽
Socunda ratio non obstat. Solvitur.
Incarnalio est ex diversis motiviS. 13.
disp. 40. et proles 3 de gratia, cap. 2. in sine.
Ex hoc etiam patet, secundam rationem Vasque non urgere, quae tali eSt, nempe omnia Sacramenta quae nunc habemus, esse ex meritis Christi ergo dato quod Christus venisset, non veniendo in carne passibili cessasset mors, et paSSi HUS, ac proinde meritum, ex quo sortiuntur es'
ficaciam Sacrumenta, quia ablata cauS in decreto Dei, aufertur etiam id quod ex illa definitum St. Respondetur, ad probandum esse Christum etiam ut venientem in carne impassibili, juxta statum innocentiae, Viatorem, Secundum corpus, quod licet suisset impassibile juxta conditionem Status, tamen non suisset gloriosum, et nihil proinde habuisset repugnans merito ac proinde probandum, inquam, erat non ore ut haberet influxum causae meritoris in electo per opera congrua illi statui. Secundo, probandum est quod unicum et solum motivum instituendi Sacramentum fuerit meritum ipsum, quia idem entectus ex pluribus motivis extrinsecis haberi potest sicut ipse adventus Christi ex Variis motivis, et per diversa retione decreta, St Ordinatus, primo ut caput fieret et glorificator, et primogenitus Omnis
Unde Concilium Trident. 3eAS. 6. c. I. docet causas justificationis finales, esse
gloriam Dei et Christi et ui appareat haec
esse diversa ratio cau8andi, nempe finis et causae meritoriae, infra dicit Christum esse causam meritoriam in intentione vero primum est finis, quam ordinatio medii, qualis est causa meritoria, et mediator inter Deum et hominem, per quem hic reduceretur ad finem, ad quem primo est institutu S. Sic Sacramenta licet sint volita ex Otivo meriti Christi, tamen hic est finis extrinsecus perficiens intrinsecus vero est sanctificatio hominis, cui applicantur, qui est essectus intentus ab instituente et
perrae, et possunt manere secluso illo motivo extrinseco, sicut providentia seu decretum ordinandi hominem in finem supernaturalem, ex opinione 3SqueZ, praecessit ordinationem Christi, ut redemptoris. Ex quo decreto posset sulficienter haberi molivum assumendi hoc medium Sacramenti, itaque rationes istae non multum urgent, Sicut neque quaedam corollaria ex iis deducta cap. sequenti, quibus non insistimus melius ergo ipse Suarea petit rationem ex conditione et natura illi-US Status, unde non repugnare illi institutio Sacramentorum. Ex quo Statu nos torquemus argumentum in oppositum. Probatur ergo conclusio aliter ex natura et conditione hujus status, non sor in eo instituenda Sacramenta etiamsi perse- Vera8Set, quia ut constat ex Augustino
variis in locis, ut de corrept et gratia, cap. I. 10 11 12. Enchiridi cap. 106.
de natura e gratia cap. 48 lib. 6. Ontra Iulianum cap. 1. de Civit. lib. 14. cap. 23. et alias saepe, status ille landabatur in justitia originali, neque patiebatur difficultatem in operando, neque errorem in cognoScendo, quae duo secuta sunt peccatum, tanquam poena, et prose
ctus ejus positus sui in meritis liberi
arbitrii, cum gratia Dei, sine qua non . Unde Deus in eo statu reliquit hominem sibi, cum sola gratia quae dabat posse,
non autem Velle et Operari, ut videret,
inquit Augustinus quid posset liber umarbitrium, quid vero sum gratiae beneflcium, justitiaeque judicium ergo tali conditioni status non congruebant Sacramenta Patet consequentia quia in eo statu,
posita est gloria in meritis liberi arbitrii
cum gratia, quae dabat poteStatem, et consequenter alia media non expediebant, neque compati potuerunt cum statu.
Exemplum.14. Conclusio communia probatur
Enchirid. cap. 106. de natura et gratia c. M. lib. 6. contra Julian.
lib. 14. cap. 26. Status innocontiae qualis suε-rit. Et non
149쪽
DIST. l. QUAESTIO ill . Deinde eumdem statum habuit primus
non venisset ut causa meritoria.
d homo in paradiso, qualem habuerunt An-
par erat geli latoreS, ut ubique Augustinus docet
de utrisque disserens. Sed in Angelis suisse Sacramenta nemo asSerit ergo neque
in statu innocentis suissent in homini
Tertio probabilius sorte est et magis consorine ioctori ejusque principiis,
Christum in eo statu venturum, non ut causam meritoriam, ex cujus meritis homines haberent gratiam et alorem perum ergo neque similiter ab aliis causis extrinsecis et instrumentalibus congruum erat omnes participare gratiam ex opere operato. Cessasset Quarto denique cessasset sinis intrinse-aacmunenii cu Sacramenti, quod Ordinatum est ut
medela infirmitatis, quia nulla fuisset in eo statu infirmitas. maec ratio supponit Sacramentum institui debere ad salutem hominis viatoris, ut constat ex definitionibus supra explicatis. Contra tamen hanc conclusionem plura objici possunt desumpta ex statu innocentiae.15 icies primo, ibi suissent sacrificia
ol Milo. aliqua per cultum sensibilem ergo potui π,taui erunt eSSe Sacramenta. Respondetur cum . . eisitu, Dis rQbabiliter, negando antecedens ex
' διὰ: Varii rati0nibus, quarum 'aec una est, quia finis sacrificii sensibilis tolleretur,
quia cum cultus Dei tam internus quam externu per actus animae et corporis su D ficienter et persecte haberi possit sine sacrificio sensibili; ibi sacrificium expiato rium non esset nece8Sarium, quia non laret peccatum impetratorium vero non Tollitae Sei, quia nulla esset indigentia ejus, si
' Σαἴ auxilia specialia cessarent, vel Si essent
io Mese cibi aliqua beneficia specialia vel communia ad impetranda, fieret impetratio per rati-
neni Onem mediante fide, Spe et charitate. sic
ctionem itiam Sacrisiicium laudis fieret sine oblati
exercitium one rei externae et sensibilis protestatio etiam divinae excellentiae et subjectionis creaturae persecte fieret per actus proprios tam internos quam externos, unde ex fine intrinseco cultus, non sequitur ibi necessitas sacrificii. Non requireretur etiam ad distinctionem, neque ad significationem mysticam, sicut et alia instituta sunt post lapsum ad distinctionem populi fidelis, et ad designandum sacrificium crucis item ad exercitium, ne fideles in idololatriam laberentur.
Haec omnia cessassent in statu innocentiae, et dato antecedente, respondetur Secundo, negando consequentiam et paritatem, quia in hoc distinguitur Sacramentum a sacrificio, ut illud sit in ordine ad sanctificationem institutum, sacrificium vero in cultum. 0bjicies secundo ibi sore peccatum in aliquibus, Vel saltem potuisse esSe eigo Sacramenti necessitas potuit esse et sufficiens ejus motivum. Respondetur in primis quantum ad peccatum veniale quod potuit compati cum statu innocentiae, habituali, ut tradit noster Doctor inra. d. 2 l. quem sequitur Gabriel d. 22. q. l. art. 1.dub. 1. Major quoest. 1. BaSSoli quoest. 1.art. . cum reliqui nostrae Scholae, Almainus 3 mora L cap. 21. et probabilem tenet Richardus d. 21. art. . . . Sicut et Vasque 1 2. d. 148. qui male tamen putat Doctorem asseruisse, quodcumque genus peccati venialis etiam per Surrreptionem compati cum illo statu, quod non est Verum, ut patet ex verbis ejus, quae manifeste loquuntur de illo genere peccati, quod ortum haberet ex libertate, sicut et Altisiodorencis de eodem loquitur, admittens suisse compatibile cui justitia originali 2 p. sum tract. 10.
Hoc autem peccatum per surreptionem
Secunda responsio. 16. Sscunda
150쪽
non ideo negaret Doctor non compati cum ill statu, quia formaliter ex ratione 3-cuta illi repugnaret, sed in causa, quia nimirum ortum habet vel ex passione vel ex ignorantia, quae ille Status, juxta communem Augustini et Scholasticorum sententiam non admitteret in . d. 22. et alias Saepe. Non sor ppositum hujus docet S. Thomas iura D. Thom. d. 21. et . . qu est. 89. art. . ubi ejus commentatores Sequendo autem lianc sententiam, nullum esset in eo statu peccatum Veniale, et Sic argumentum non urget. Supponendo etiam pro nunc primam, de quaestione non disputamus nunc, quae magis consorini est Augus- Augustin. in 14 de Civit. cap. 11. et lib. 1. de
Gen. ad litteram cap. 3. et Magistro in . Non inser d. 20. Respondetur ex pecc3t veniali, aut
tum poteState ad ipsum, non colligi sufficiens
motivum instituendi Sacramenti, quia neque de tacto etiam Sacramenta sunt primario instituta ad essectum deletionis peccati venialis sufficiebant ergo alia remedia, quibus de acto extra Sacramentum deletur. 17. Quantum autem ad peccatum mortale,
mortalo Sequendo Sententiam Anselmi lib. 1. Cur
sibi et posteris meriti essent in essectu confirmationem, ita ut amplius non peccarent. Quae sententia cohaeret aliquibus locis S. Augustini, ut videre licet in jam vini citatis supra. aec sententia supponit O-oat los praedestinatos nascituros in statu in-
.. G:ta. men illam Ansest mi, ut intelligenda sit de 6. . si lus, p08 etiam primam tentationem de-
Bas est. victam, ore ut confirmarentur, quia n0n essent melioris conditionis quam primus parens. Doctorem sequuntur Gabriel, Bas- solis, et alii nostrae scholae, quibus accedit Pererius lib. . in Gen. sumst. de procreatione mulieris. Haec tamen confirmatio ex octore ibi E et
dem, non tolleret potentiam peccandi, sed peccandi. ita provideretur, ut actu non peccarent. Alii docent Oppositum, quantum ad potentiam peccandi, sed primam sententiam Doctoris supponit Augustinus lib. . de Augusti. Civit. cap. 10 lib. . de Gen. ad litteram cap. 3. lib. 1. Retracι. cap. 13. ubi implicat conditionem perseverandi in justitia necessariam fuisse ad obtinendam gloriam exponit proinde eos potuisse labi, et sequitur ex eo quod de facio St. ReS Rosponsio. pondetur ex prima opinione evacuari objectionem, quia licet maneret potentia peccandi, tamen non Sequeretur peccatum moriale quod perinde supposita etiam secunda sententia, dici potest quia
controversia est tantum, an haberent potentiam peccandi, et an confirmatio eam tolleret, etiam remotam, ex ea autem nemo asserit ore, ut aliqui certo et cum enfectu peccarent. Dato etiam quod peccarent, ut si naSce Supposito
rentur non solum praedeStln3ti, Sed etiam reproborum reprobi, non equitur inde Ore, ut a sacramen-cramenti adjuvarentur sed desereren tuli, sicut Angeli peccantes, et damnationis sententiam acciperent Statim a peccato, quia in utrisque par statu erat Sententiam insinuant verba Augustini lib. . de Civit. c. 10. Nec quisquam eae eorum stirpe iniquitatem committeret, quo damnationem reciperet. Quoad praedestinatos vero dico nullum lapSurum, quia per media illius status si perSeVeraSSet prout ordinatus est in primo parente, pel Venissent ad terminum sicut Angeli boni, sine lapSU. 0biicies tertio, saltem causa inStructio A 8
nis posses institui Sacramentum, ut v objectio