장음표시 사용
211쪽
nis, ut docet Trident sess. 14 de eodem
0ratia 0rdinis. Gratia Matrimonii.
Unctionis Sacramento, gratia est spiritu Sancti, cujus unctio delicta, si quae sunt adhuc expianda, ac peccati reliquias abstergit, et aegroti animam allevia et confirmat, magnam in eo divinae misericordiae fiduciam excitando qua infirmus sublevatus, morbi incommoda ac labores levius seri, et tentationibus daemonis, calcaneo insidiantis, facilius resistit haec autem magna X parte fiunt per gratiam actualem. Eodem modo de ordine, cujus fine et ministerio et dispensatione congrua, probabile est dari gratiam actualem, idque exigit finis ejus et pericula emergentia,
et rectus USUS.Item in Sacramento matrimonii exigitur similis gratia ad sublevanda onera matrimonii, et educandam prolem, et ad vincendam concupiscentiam, cujus moderamen Augustinus lib. . contra Iulianum cap. 2 reducit ad gratiam operantem, quae datur tempore congruo Videtur ergo sententia ultima certa esse in
quibusdam Sacramentis, in aliis probabilis. Aniiqui autem Scholastici, ut plurimum
loquuntur de effectu gratiae sanctificantis, quae etiam ad finem cujusque Sacramenti datur. Haec autem gratia sanctificans potest dici finis gratiae actualis, quae ad ejus conservationIm ordinatur unde dici potest virtute in ea contineri hoc modo, et etiam habitualem tanquam formam priorem ad eam disponere moraliter, prout ex fine Sacramenti datur agunt ergo Doctores antiqui de illa, quae consertur statim per Sacramentum, et in ordine ad quam verificatur Sacramentum, quae est habitualis, et forma Sacramenti de praesenti et practice.
Utrum in Circumcisione eae vi ejus οι
lata fuerit gratia 'Alens 4. p. q. T. . . per totum. D. Bonav. hie 2. p. art. 2. q. 3. Richard arι. 6. q. l. Gabr. q. 4. Rubion. q. 5. Mayron. . ., Or. q. 5. Durand. q. 5. D. Thom. 3. p. q. 0. . . Suare tom. 3. p. 3. d. . est. 1. Vasque 3 p. d. 165. Vide Scot de primo princ. c. 3. in The rem. g. non potest probari.
Haec est a pars incidentalis hujus distinctionis; in qua agita 'o' stur determinat de Circumcisione,
circa quam quaeritur : Utrum in Circumcisione ex V ejus conserebatur gratia Quod non probatur.
Rom 4 Signaculum accepit Circumci Argum 1. sionis. Glo8S Peccata ibi solum dimittebantur, sed gratia ad bene perandum adjutriae non praestabatur.
Ito in Augustinus in Salm. Ut Aegum. 2.quid Deus repulisti in sinem, cilla. in Φ' quit, de Sacramentis veteris legis inim 73. tantum promittebant et signabant: haec autem dant salutem, scilicet
Sacramenta BOVae legis. Item Circumcisi non aperiebat Argum. 3.
januam, sicut vult Beda super illud
Luc. 2. Postquam consummati sunt dies
octo labenti gratiam patet janua regni quia ejus est haere S. Secundum Augustinum de Trinit. lib. 15. cap. 19. Ipsa dividit inter silio regni et
perditionis. Item, per rationem Sic aera
mentum non causat nisi quod signat Circumcisio tantum signat ablationem et non aliquid positi-Vum, qui non est ibi nisi ablatio partis a toto ergo, etc. Contra Augustinus lib. 2. de Nupt. alio
212쪽
e I. Eae quo instituta est Circumcisio in
Donat. 24. populo Dei, ad purgationem hujus peccati veteris valebat magnis et parvis, sicut Baptismus valere coepit eae quo institutus est hoc non osset nisi ibi conserretur gratin ergo, etc.
Postquam consummati sun dies octo. Idem salutiferoe curationis auaeilium Circumcisi in lege agebat, quod Baptismus
tempore gratis agere consuevit s
. a me est pars Hic Doctor tangit parot divisio tem incidentalem distinctionis. Primo dis-
Serit ex more pro trBque parte quaes
tionis secundo doce Circumcisionem delevisse peccatum tertio, an posset Deus de potentia absoluta delere peccatum originale sine in susione gratiae quarto, an etiam de potentia ordinariaci et ultimo tandem respondet ad argumenia opposita. SCHOLIUM.
Rosolvit ex auctoritatibus Circumcisionem dolevisso originale. Ita Aussust citatus, et lib. . contra Julian. e. 18. et lib. 5. . . et in id Gen. T. masculus cujus, etc. et 4 de Bapt. c. 24. 13. Civit. cap. 26. Grestor. 4.Μor. . et . habetur cap. Quod autem, de Consecr. . . Prosy. lib. de promission 1. p. cap. 14. Curian de Cardin operibus. Isidor lib. in Gen. c. 3. Besta citatus Bernara serm de Circumcis habΘtur cap. M jores, de Bast. Alens 4. p. q. T. m. T. D. Thom. 3. art. q. 61. art. 3. t q. 62. art. 6. et Omnes communiter. Quaerit Doctor an hoc potvorit steri sino gratiae infusione, et qua potentia, ordinaria, Vol absolutas
2. Hic Supponendum b) est tanquam certum, quod per Circumcisionem peccatum originale delebatur, quod patet per Ructoritatos Sanctorum. Et ad hoc est ratio congrua quia Deus nullo tempore
reliquit genus humanum Sine Pe- medio necessario ad 'lutem, maxime illos quibus ipse legem dedit, ut per ejus observantiam pertingerent ad salutem Frustra enim fuisset data talis lex, sine tali remedio ergo tempore legis Mosaios dedit aliquod tale remedium observantibus hujusmodi legem. Νon possunt autem attingere ad salutem sine doletione originalisculps', quod supponitur eae secundo ἰ' libro ergo in illa logo instituit aliquod remedium contra illam culpam istud ot non aliud Videtur esse ibi institutum tanquam tale remedium contra illam, juxta illud
Genes. 17. Masculua, cujus prinputii
Et si objiciatur quod Circumcisio sit ex Patribus, non e lege, quia data est Abrahae Circumcisi O, et hoc per multos annos, scilicet quadringenti ante legem Mosaicam datam in monte Sinai hoc non obvia quin sit remedium contra originale peccatum. Quod autem Duus voluit illud instituere ante legem Moysi, arguit quod non sit remedium praecis hujusmodi legis sed nec lex illud evacuavit,
sed confirmaVit. Sed inquirendum est c). an ex isto Supposito, Sequatur neceSSR-rio gratiam in Circumcisione On- ferri. Et quia dimissio culpae, et collatio gratiae, sive conjunctim. SiVe Separatim, non respiciunt nisi
potentiam divinam aliquid autem dicitur possibilo Deo dupliciter. Psse'
scilicet secundum potentiam abso potentia.
213쪽
statum melium inser erator mei filium.
Qui liustificatio continet. Auraretin. Tridenti Milo it n.
lutam vel ordinatam ideo primo Videndum est, an possibile sit Deo de potentia absoluta delere culpam originalem sine infusione gratiae; Secundo, an hoc sit sibi possibilo secundum potentiam ordinatam. c0MMENTARIUS.
b in supponendum est, etc. Ut hic
comprehen lanius Varia placita tam antiquorum, quam etiam modernorum circa eL
sicaciam Circumcisioni S, quam Supponit Doctor ex auctoritate Sanctorum fuisse respectu peccati originalis delendi saltem, immorari paululum oportet, ne toties ad idem digrediendum Sit. Prima ergo sententia est Magistri dist. l. in line, et glossae in cap. Ouod autem, de Consecratione, dist. . per Circumcisionem solam culpam fuisse deletam et nullam collatam gratiam. Haec sententia involvit repugnantiam ad principia fidei, eamque impugnat Octor, quia de facto non datur Status medius inter amicum et inimicum, et nunquam remittitur peccatum originale aut mortale, nisi per collationem gratiae, ut patet ex materia de justificatione, et docet Tridentinum ras. 6. cap. I. definiens justificationem continere haec duo, nempe remissionem peccati, et renovationem interioris hominis per grati3m. Equivalenter videtur damnata in Pelagianis, et contrarium definitum. Illi docebant, pressi auctoritate Scripturae et Ecclesiae, gratiam Christi consistere in Sola peccatorum remissione, ut habet Augustinus lib. de gratia Christi, cap. 38. et 39. Definitur contrarium can. 11. Tridentini et Mileuitani ejus etiam impugnatio, juxta rationem praemissam DoctoriS, ex eo quod non sit status medius in-
ter regnum et infernum post moriem, nec inter filium regni et gehennae in vita mortali. Haec, inquam, impugnatio de- sumi potest ex Augustino lib. 1. de peccatorum meritis, cap. I. 18. 20 30. et 34. ubi redarguuntur elagiani, qui locum medium et statum inter regnum coelorum et damnationem statuebant parvulis non baptigatis decedentibus ex
Secunda sententia docet in Circumcisione datam fuisse gratiam quoad effectus privati VOS, non autem OSitivoS; per privativos intelligere videtur remissionem culpae et poenae per OSitiVOS vero renovationem interioris hominis, Dei filium, et amicum constituere. Haec sic explicata
nihil disser a praecedenti, ac proinde ex jam dicti rejicitur.
Tertia sententia est, datam fuisse gratiam virtute Circumcisionis quae suffice bententia re ad remissionem mulpae, non tamen quantum ad vim et efficaciam superandae concupiscentiae, et merendi vitam aeternam Citatur Thomac in disp. l. D. Thom. quo ι . . art. 5. quoestiunculara et vide 'n'ytur Bonaventurae quoest ultima dicentis, non suffeci Sse eamdem gratiam ad prosectum. Quam Sententiam uterque de Alensis. sumpsit ex lens 4. pars quinSt. 4. m.
I. arι. M. ubi distinguit gratiam sanctificantem in gratia, quae sit principium operandi meritum. Hanc Sententiam impugna Suareg
iisput 10. ecl. i. primo, quia omnis Impugna- gratia, quae constituit filium, et gratum, Rr quantum est ex se est sufficiens ad meritum secundo, quia talis gratia semperhabst adjunctam charitatem, ergo sufficiens ad Superandam concupiscentiam, quia amor Dei est ex se sortior omnibus, 1. Ioan . . Omnis u in e mane non peccat, etc. Qui natus es eae Deo, peccatum non facit, etc. Dj0jtigod by
214쪽
Necessitas gratissactualiS. Responsio ad objecta.
D. ThomSed haec impugnatio est inefficax et salsa, quia gratia sanctificans, Si, ut Supponit impugnatio, sit diversa forma acharitate, non est principium operandi, adjuncta etiam charitate habituali, nisi adsit gratia actualis est inefficax alias
gratia excitan et adjuvan non exigeretur in homine justificat ad superandum somitem, et vincendas tentationes, quod est contra canones fidei. Potuit ergo circumcisio conferre gratiam sanctificantem, et nullum auxilium gratiae actualis ad superandam concupiscentiam, et Sic interpretari potest haec sententia. Ex quo patet ad rationes in oppositum, dari scilicet per gratiam sanctificantem sufficiens principium meriti, quantum ad dignitatem et statum perSonae, et quantum ad habitum, non autem quantum ad adjutoria necessaria ex si te operis ad excitandam voluntatem, et adjuvandam. uuarta sententia est, in Circumcisione, aut aliis veteris legis Sacramentis nullam gratiam suisse collatam, Sed totam gratiam correspondere fidei et meritis. Hanc docet Bellarminus lib. 2. de Sueramentis cap. 13. e sequentibiis, Alanus, et multi alii, ut defendant distinctionem inter Sacramenta novae et veteris legis, quam in hoc statuit Tridentinum et Florentinum, ut illa causant gratiam quam significant: haec autem significarint tantum, et non causarint, sub qua distinctione comprehendi volunt Circumcisionem, et citatur
Hanc sententiam limitant aliqui, ut vera sit in adultis, non autem in parvulis; sed hanc limitationem non omne admittunt, quia auctoritates, quibus sulcitur haec opinio, comprehendit tam adultos quam parvulos, et negant vel generaliter per Sacramenta Veteri legis, vel etiam in specie datum fuisse milum fructum gratiae per Circumcisionem. Quantum autem ad modum causandi Demodo
gratiam per CircumclSionem, an ex opere grotiam
operato, an ex opere perantis, Variant Cireumcisi-
etiam Doctores Distinguit Paludanus u. ''
plicem modum causandi gratiam ex opere operaio Primus est per efficientiam phy- Sicam, et sic causant Sacramenta novae legis gratiam. Secundu per modum conditionis, et sic causat Circumcisio. D. Thomas 3 pari quoest 62. art. 6 ad 3. et in . dist. 1. quaest. 2. art. . et tur Solus quoest. 1. art. 4. et alii, negant dedisse gratiam ex Opere operato. Sententia Doctoris est. datam fuisse M. gratiam per CircumclSIonem, et etiam ex octoris.
qu PS 4 art. 1. Durandus et omnes Do Pro uo. ctores nostrae Scholae in . disι 1. idem tenuit Alensis supra, et Paludanus citatus. Probatur primo, quia Tircumcisiosuit instituta ut remedium peccati originalis, ergo ex divina institutione habuit efficaciam ad illud delendum. sed quod sui efficax ad delendum peccatum, suit
efficax ad ponendam gratiam, et OnSequenter ex Opere perato.
Primum antecedens probatur ex Cypri Cypri n. an de cardinalibus Christi operibus, cap. de Circumcisione ; expressa S Augustini multis in locis lib. . contra Iulianum cap. 18 lib. . cap. 9. lib. 2. de gratia et peccat originali, c. 30 et 32. lib. 2. de nuptiis et concupiscentia cap. 11 et G. lib. 4 de Baptismo, cap. 24. lib. 2. contra litteras Petiliani, cap. I. lib. 15. de Civit. cap. 6. lib. 16. cap. 24. et lib. de Poen medicina cap. 5. auctor Hypognostici lib. d. circa medium, quibus in yἔπιε -- locis aequiparat Circumcisionem Baptismo,
ut erant remedia peccati, et ex necessitate utriusque probant veritatem peccati
originalis. inde lib. A. de Baptismo,
215쪽
eap. 24. Cur, inquit, princeptum est Abra hoe ut pomulos circumcideret, nisi quia ipsum Sacramentum per seipsum multum
Augustinum secuti sunt posteriore Patres, Gregorius . Moralium, cap. 2. et 3 et habetur cap. Οιο autem, de Consecrat dist. 4. Prosper in epistola quinest 84 apud Ambrosium, et lib. de promissionibus Dei 1 pari cap. 14. Isidorus tib in Genes. c. 13. Beda lib. 2. in Lucam cap. et homil de Circumcisione, Bernardus serm. . de Circumcisione, serm. . de Assumptione Uirginis, et universi Scholastici cum Magisιro dist. 1. Innocentius III cap. Majores, de Baptis mο, aequiparans illa verba Ioan. 3. Vis quia renatus fuerit eae aqua et Spiritu sanc- ιο, etc. cum illi Genesis 17. Masculus cim jus praeputii caro, etc. quantum ad necessitatem utriusque perinde interpretatur. Hinc aliqui putant priorem sententiam absolute prolatam non solum esse salsam, sed etiam temerariam; sed supersedendo
ta Patrum auctoritate. OnSequentia autem est manifesta, alia non esset Circumcisio remedium silicax. Subsumptum
patet ex principiis idei praemissis, quia originale non dimittitur de facto, nisi per
gratiam consequentiam autem negat Bellarminus, et varie torquent hinc inde discipuli S. Thomae. Contra Bellarminum sufficienter probata est ex antecedente. Respondent autem quidam, Circumcisi-
Responsio Onem causaSSe gratiam e opere operan iis, non autem X Opere operato, quia
non causa physice gratiam Haec ratio Superius reiecta est, quoad suppositum de efficacia physica SMcramentorum novae legis praeterea illud causa ex opere ope- imis, quod non correspondet meritis, aut
bono motui operantis; sed talis tuit effectus circumcisionis in parvulis ergo, etc.
Dices correspondere fidei parentum con Responsio.
ira, pactum initum est cum Abraham a J iii '' tione Circumcisionis, ut patet Genesis 17. deinde necessitas Circumcisionis ostenditur ibidem, et non fidei poenam comminatur Deus omissioni Circumcisionis, non autem fidei ergo efficacia data est ipsi Circumcisioni, non fidei neque responsio quadrat Augustino, aut aliis Patribus, qui inieἡ,. de Circumcisione loquuntur per modum
remedii sensibilis. Secundo, vel fides haberet illum ossectum ut meritum de condigno, vel de congruo non ut meritum de condigno, quia id solum convenit operibus Mediatoris, ut valeant aliis de condigno non ut meri Emeaciatum de congruo, quia parentes p0SSuntes parsntum. se in peccato, et fides etiam ipsorum viliari, tamen non suspendebatur effectus Circumcisionis, qui sui insallibilis. Meritum
autem de congruo non inseri essectum insallibiliter, nisi habeat adjunctam specialem Dei promissionem; de hac promissione nihil habetur in Scriptura, nisi quando
fides operatur per charitatem, et haec promissi est respectu ipsius operantis quoad justitiam propriam, non autem Ut
impetrarρ alteri insallibiliter justitiam,
quia soli Christo reservatum est, ut audiretur pro nobis pro sua reverentia, et in-tallibiliter.
Tertio, fides parentum non fuit effica s.
cior in lege scripta quam in lege Evange. et '
lica in qua est persectior e magis X dii. plicita et persectius innititur peribus Christi exhibitis, quam rides priorum, quae innitebatur exhibendis, neque suitiam explicita sed nunc non habet illum essectum insallibilem respectu peccati in parvulis, quibus nequit applicari in casu Baptismus, ergo neque tunc habuit. Major patet, quia non minus in lege Emtaei, nova tribuitur salus fidei, et justificatio, ei' h. .. quam in lege antiqua, ut patet passim X
216쪽
Apostolo ad Romanos, ad Galatas, ad HebraeOS, et ex vangelio unde distinguit ipse ubique legalia, legem, et remedia ejus contra fidem, quae Sicut justificavit Abrahamum, sic etiam per ipsum valet in lege nova. Praeterea in lege nova non sui derogatum efficaciae operum, quam habebant inveteri lege ex promissione Dei, ut patet de charitate et poenitentia persecta, quae eamdem vim justificandi retinent in legenoVa, quam habuerunt in Veteri ergo
Quarto, patet ratione Doctoris, quia lex vetus ordinavit sufficienter ad salutem; ergo habuit remedium peccati originalis: in lege autem non fuit aliud quam CircumciSio, ergo, etc. Consequentia probatur, quia nequit existen in peccato originali esse ordinatus ad salutem, quia inscriptus est in civitate diaboli, quamdiu obnoxius est tali peccato hinc filius Dei
Venit redempturus a peccato originali primario, ergo lex, quae non habet remedium peccati originalis, non sufficienter ordinat ad salutem Subsumptum patet excommuni interpretatione Ecclesia'. quia
nihil aliud in lege habuit illam efficaciam
praeter Circumcisionem ergo si in Circumcisione non remittebatur, neque in lege remitti potuit. Confirmatur, per Circumcisionem incorporabatur insans Synagogae seu eclesiae ergo delebatur etiam peccatum H US. Dices, deletum fuisse virtute fidei quae applicabatur per CircumciSionem, contra, fides non erat efficax sine Circumcisione; ergo Circumcisio ex institutione divina exigebatur ad deletionem originalis. Dices requiri ut conditionem Contra, quod directe cadit sub praecepto, et comminatione divinae poenae, per se intendebatur; talis erat Circumcisio, ut patet Genesis 17. ubi Circumcisio statuitur ut iactum
Hoc est pactum meum, etc. Circumcidetur eae vobis omne masculinum, etc. Infans octo dierum circumcidetur in vobis, etc. Masculus cujus prceputii caro circumcisa
non fuerit, delebitur anima illa de popul sus, quia pactum meum irritum fecit. Quae comminatio comprehendit in tantes; unde Septuaginta addunt cujus praeputii caro octavo die circumcisa non fuerit Genesis l. Isaac circumcisus sui : Et circumcidit eum die octavo, sicut princepit Dominus. Idem confirmavit lex Leuitiei 12. Quomodo autem insans octo dierum pactum irritum saceret, nisi ratione peccati originalis, a quo per Circumcisionem liberabatur. Unde Augustinus lib. . contra Iulianum cap. 18. Responde, inquit, si potes cur ipse Isaac, nisi Baptismatis Christi sion circumcisus octavo die fuisset, periisse anima ejus de populo suo
e lica si potes, cur tanta poena plecteretur, nisi ab hoc tanto Sacramento liberaretur, etc. quod in locis jam citatis saepius repetit. Unde audiendi non sunt, qui lianc Omminationem extendunt solum ad adultos, ut patet ex lectione Septuaginta retenta in editione Sixtina, qua utitur Augustinus locis citatis, Ambrosius epist. II. Origenes lib. 2. in epist ad Romano cap. 3.
unde intelligitur de pacto irrito in Adamo
per peccatum, quod per Circumcisionem deletur, ut Augustinus, Isidorus, Beda intelligunt; ex quibus sequitur Circumcisionem non ut conditionem requiri, aut suisse, sed ut signum Sacramentale et
Confirmatur secundo, fides nequit esse Sacramentum proportionatum viatori per Se ergo exigebatur Signum aliquod sensibile. Hoc fuit Circumcisio, quia erat incorporatum in Synagoga, unde Paulus ait quod circumcidens se est debitor universo legis, loquens de Iudaeis. Fuit etiam
217쪽
distinctivum seminis Abrahae, tam rigOrOSum autem praeceptum comprehendens insantes octo dierum, non congruebat divinae clementiae inferre, nisi ex necessitate fructus spiritualis adjuncti ex divina institutione Deinde Circumcisio valebat omnibus parvulis ex semine Abrahae, sed multi ex his desecerunt a fide ergo non in fide parentum Circumcisio in eis erat
Accedit quod in ipsa lege Moysi circumcidentes insantes, non omnes habebant fidem explicitam Mediatoris, et valide circumcidebatur infans, eo ipso quod ad praecepti impletionem Circumcisio fiebat, absque alia fide explicita. Hinc Gregorius lib. 4. Moral. c. 2. Quod apud nos, inquit, valet aqua Baptismi, hoc egi apud veteres, e pro parvulis sola fides, vel pro majoribus virtus sacrificii, vel pro iis, qui de Abrahoe ιirpe prodierunt mysterium circumcisionis, etc.
Sequendo ergo doctrinam Augustini et
Patrum, qui eamdem receperunt, equitur Circumcisionem habuisse hanc efficaciam ex divina institutione, ac proinde ex opere Operato. Accedunt congruentiae, congruon Sicut congruum erat sacrificia sensibilia
- hujus legis determinari per ipsam legem, a sortiori magis suisset congruum, illud quod erat remedium peccati originalis, statuere in aliquo sensibili, quia per illud
sensibile quod consistebat in Circumcisione, erat in Iudaeis undamentum, et quasi anua, et professio legis, indu cens obligationem ejus Observandae, ad Galatas 5. Testificor rursus, inquit, Omnieircumcidenti se, quoniam debitor est universo legis faciendoP, etc. et ad Romanos 3 dicit: loquia Dei, id est, legem, fuisse credita Circumcisioni. Accedit Secundo, quod sicut ad efficaciam Samentia cramenti novae legis non exigitur fides
et sanctitas ministri, eadem congruentiane remedium peccati originalis esSet dubium, aut in certum in Synagoga, non debebat dependere a fide interna ministri, aut parentum, de qua non potuit judicare Ecclesia seu Synagoga, neque efficaciam inde participare, neque remedium commune dependere a fide privata, sed ex solis meritis Christi. Dices sorte eodem modo, quo DuranduS loquitur de remedio legi naturae, quod Circumcisio, ut habet annexam fidem publicam Ecclesiae, virtute ejus habui SSe. efficaciam. Contra, sacrificia etiam habuerunt eamdem fidem annexam, tamen non poterant subVenire parvulo, reSpectu cujus Circumcisio habuit necessitatem ntedii post diem octavum, ut patet ex Augusti-Π0, et cop. Majores, de Baptismo, et aliis Patribus citatis ergo efficacia delendi originalis peccati non sui ex sola sideEcclesiae, sed ex institutione ipsius Circumcisionis, quod et comminati praemissa de parvulis intellecta declarat ipsam Circumcisionem habuisse ex divina institutione necessitatem medii ac proinde ex opere operato ratione suae institutionis, et continebat in se rutione institutionis fidem Christi, et opera, ex quorum a lore participabat efficaciam, tanquam a
causa metitoria non Secu ac alia remedia in virtute eorumdem Operum Ortiuntur efficaciam, quod magis consentaneum est dictis Augustini, quam quod in fide parentum, aut ministri, uerit efficax, quae non potuit dare certitudinem et insallibilitatem essectus, sicut neque
illa, quibus Ecclesia jam applicat fidem
et sanctitatem suam, habent insallibilem essectum, sicut Sacramenta habent. 0 icit Bellarminus contra hanc communem sententiam loca auli, et plura loca Patrum, quae Videntur negare Circumcisioni efficaciam ullam respectu pec-
218쪽
cati delendi, aut conserendae gratiae, Sed tota reservatur fidei, ad Romanos . . ad Corinth. . ad Galat. 3. ι . et
Utramque sententiam quidam conciliare contendunt, ex quo quod Circumcisio expeculiari institutione non habuerit illam efficaciam, sed inquantum aequivalebaι remedio legis naturae, vel ut includebat fidem parentum, vel denique quia Circumcisio, licet habuerit illam efficaciam, non fuerit ex primaria ejus institutione, quae respicit segregationem Iudaeorum, aut stirpis Abrahae ab aliis, per hoc signaculum, et inquantum significabat suturam gratiam Baptismi, et Circumcisionem
spiritualem conserendam per Christum. Verum si auctoritates contrariae aliquorum Patrum, et ipsius etiam Pauli in superficie et sorma verborum attendatur, et non secundum Subjectam materiam, et intentum primarium pSOrum, neutra responsio satisfacit; videntur enim Patres nihil conferre Circumcisioni et Omnem ejus fructum Vacuare, quantum ad justitiam et deletionem peccati. Irenaeus lib. . cap. 3. asserit datam non ut consi mationem justitiae, sed ut cognoscibile perseveraret genus Abrahae,
0rigenes lib. 2. contra Celsum fuisse carnalem, Chrysostomus homil. I. in Genesim, Cyrillus lib. 10. in Iulianum, negat valuisse ad justitiam, Theodoret usq. I. in Genes Tertullianus contra Iudaeos cap. 2. et alii, quos ibidem citat Bellarminus, et omnes pene Graeci Patres. Ex Latinis etiam addi potest praeter Tertullianum, Cyprianus lib. 1 contra Iudinos cap. 8 lib. 3 epist epistola ad Fidum, . Ambrosius epist. I ad Roman . . Hieronymus in cap. 3. ad Galatas. II omnes vel excludunt fructum justitiae a Circumcisione, vel effectum et utili-ιatem ejus declarantes, tacent hanc ejus efficaciam delendi peccati, et ad OmneSeffectus, sive consignationis et segregationis generis Abraham, et significationis mysticae gratiae Baptismalis, et Circumcisionis spiritualis, quos ipsi exprimunt,
Ductus ejus arctant, excludendo caetera. Respondetur ergo, alii e Iudaeo posuiS a Se omnem justitiam esse ex solis lege et Rehponsio Circumcisione, et nullam aliam admitte objecti
bant redemptionem, aut neceSSItatem reor
ejus Messiam expectabant ut instructorem et Doctorem, et qui eos liberaret a servitute temporali, de qua intelligebant omnes promissiones redemptichis et libertatis a peccato, quas promittebat Scriptura fore per Messiam, sicut et regnum ejus ore temporale, et restaurationem regni Israel temporali S. Hoc patet ex epistolis Pauli disserentis contra Iudaeos et judaigantes, pro fide Iesu Christi et hoc est argumentum pSorum, ut explicant omnes expoSitores Patet etiam Act. 15. Et quidam descendentes de Iudaea docebant fratres qui nisi circumcidamini secundum morem Moysi, non potestis salvari, etc. Surreaeerunt autem
quidam de hoeres Pharisaeorum, qui crediderunt, dicentes, quia oportet circumcidi eos, principere quoque servare legem Moysi, etc. Contra hos disserit PauluS, Mopus 38seren omnem justitiam esse ex meri ''vhtis Christi, et salutem esse per fidem et redemptionem, quae est in Iesu Christo, neque legem quidquam valere, neque Circumcisionem, eo nempe sensu, quo Iudaei salutem ex Circumcisione, et littera legis
solum esse adstruebant, et repromissiones sibi factas esse ex merito utriusque et sanctitate. Non negabat ergo Paulus Circumcisi is.
onem nihil valere adjunctis meritis Christi, et eodem modo de lege, in quorum Virtute per gratiam, quae in Christo dabatur, valebant. Unde ad Romanos . ait
219쪽
Ciremncisio quidem prodest, si essem observes, etc. deinde ad Roman. 3. Stendens legem non justificare, quia eae lege tantum cognitio peccati, quia eae operibus legis non justificabitur omnis caro coram illo, per legem enim cognitio peccati; nunc autem sine lege justitia Dei manifestata est, testineat a lege et Prophetis, etc. Ubi per justitiam intelligit gratiam Dei, et eamdem condistinguit a littera legis, cui Iudaei tribuebant efficaciam salutis. Et subdit Iustitia autem Dei persidem Iesu Christi tu omnes, et Super
omnes qui credunt in eum, non enim οι
distinctio supple personarum, Iudaei,
aut Graeci, etc. et ratio est: omnes enim Peccaverunt, et esten gloria Dei. Iustineati estis non ex merito scilicet naturae,
legis, aut Circumcisionis, aut operum per redemptionem, quo est in Christo, quem Proposuit Deus propitiationem per sidem in sanguine ipsius, ad ostensionem justitiae sum supple gratiae, quae intelligitur justitia, perquam justificamur propter remissi nem praecedentium delictorum, ut sit ipse justus, et justineans eum, qui es eaeside Iesu Christi. Concludit Ubi est ergo stloriati tui eaeclusa est, per quam essem factorum ' non, sed per legem dei, quia nempe tollit gloriationem hominis, sive per legem, SiVe per per naturae, ut non glorietur omnis caro in conspectu ejus et rationem subdit arbitramur enim justineari hominem per sidem sine operibus legis. An et Iud inorum Deus tantum 'im e Gentium. Ouoniam quidem unus
est Deus, qui justinea Circumcisionem eae de et praeputium per sidem Legem destruimus per sidem ' bsit, sed legem
Postquam ergo Paulus docuit salutem esse non ex littera legis, neque ex Operibus nostris, sed ex fide, gratia et redemptione Iesu Christi, haec distinguens a littera legis, in qua confidebant Iudaei, Se- cludendo omnem aliam redemptionem et
gratiam, praeter solam Circumcisionem et legem, tandem docet eumdem Deum Iudaeorum et Gentium esse, qui justineat Circumcisionem eae side, is pro utrumper dem salus ergo per ipsum sui in Circumcisione ex fide, seu adjuncta fide, id est in virtute fidei et gratiae Dei, incredemptionis per Christum, ac proinde concludit fidem non destruere legem, Sed Statuere, ut quia per eam sui efficax ad
Capite etiam sequenti impugnat Iudaeos,
inquantum asserebant repromissiones fuisse ex Circumcisione et lege, non Utem ex fide, probans repromissiones factas Abrahae, non ex Operibus naturae, aut etiam ex Circumcisione sed ex fide, ut esSet pater omnium credentium, etiam iis, qui sunt ex Circumcisione, inquantum Sectantur vestigia fidei. Sic etiam ad Galat . . et 3. Servat eamdem contrapositionem legis, quoad litteram, et praecepta, ad fidem et gratiam. Quam distinctionem sequitur Augustinus variis in locis contra Pelagianos, et speciatim libro, quem inscripsit Spiritus e littera, explicans illud Paulici Littera occidit, spiritus autem i- vincat, extendens id ipsum ad quamcumque legem, etiam moralem, inquantum haeret in mandatorum cortice, et non includit spiritum gratiae, per quam fit, ut
operere compleatur ac novissime tandem Tridentinum sess. 6. c. l. eamdem equitur, 31Seren quod neque Gentes per vim
naturae, neque etiam Judaei per ipsam etiam litteram legis Moysi liberari potuerint a peccato. Et 'anone 1 idem desinit, et quod supra appellavit litteram legis, in eodem canone dicit doctrinam legis, quae consistit in nuda ostensione et mandato. Distinxerunt et antiqua Concilia contra Pelagium, et sectatores,Gratiam a doctri-
Distinctio litterae, et maestae. Trident. Eadem distinctio recepta
220쪽
Mileuitan. Trident. 15. Verus Scopus Dauli. Legetninutilem
excludabaturatiamo fidem, et opera
na, et litteram cujuscumque mandati et legis. Constituebat nempe Pelagius gratiam, vel in natura et viribus liberi arbitrii, vel in legis doctrinari de ipso enim Augustinus lib. de Gratia Christi in
principio cap. 3. ait: Nam et gratiam Dei, et adjutorium, quo adjuvatur ad
non peccandum, aut in natura et
libero ponit arbitrio, aut in lege et doctrina, videlicet, cum adjuva Deus hominem, ut declinet a malo, et facta bonum, reDelando, et ostendendo quid fieri debeat, adjuvare credatur, non etiam cooperando, et dilectionem inspirando, ut id quod faciendum esse cognoυerit, faciat, etc. Quod damnatur art. I. Dios- politani canone . Mileuitani, quae Secutum est Tridentinum canone primo Supra. Ex quibus patet sensus Pauli contra Iudaeos quem assecuta est Ecclesia contra Pelagianos. Quando ergo dicit Circumcisionem et legem non justificare, e Sensu intelligit, quo contrariu error Iudaeorum impugnatur, nempe, ut excluditur gratia et redemptio acta per Christum, sicut et valor operum ejus in quorum Virtute Circumcisio valebat: non autem loquitur de Circumcisione et lege ut includebant gratiam ex operibus Christi praevisis, et adjutoria neceSSaria collata, qu0rum unum sui Circumcisio respectu peccati originalis, Deinde speciatim loquitur aliquando Paulus de lege jam abolita,
contra jam judaigantes, quibus ne tum quidem valebat lex abrogata per veritatem, ut infra videbimus. In sensu et mente Pauli locuti sunt Patres contra Iudaeos quandoque simpliciter in extremo contradictionis, scilicet, prout Iudaei sanctitatem, justitiam, repro' missiones esse ex lege et Circumcisione tantum adstruebant, non autem ex fide Iesu Christi, aut redemptione et gratia;
quandoque etiam loquuntur de iisdem,
postquam adimpleta veritate, et praedicat Evangelio, non solum facta sunt mortua, Sed etiam mortifera, quia Patres cum se reserant ad loca Pauli, non debent latius interpretari eorum Sententia,
quam locutus sit aulus de Circumcisione et legalibus. Et quando per oppositum, dicunt Salutem esse ex fide Iesu Christi, sequentes Paulum, intelligunt etiam ea, quibus applicatur fides et merita ejus, in quorum virtute habent efficaciam, sic Circumcisio et remedium legis naturae valebant in fide Christi, id est, virtute operum Christi, non autem in fide quae sit actus ministri, aut applicantis haec remedia Sic enim non loqui in de fide Christi Paulus neque in eo sensu fides pro virtute sumpta ad salutem sufficeret, sed nomine fidei comprehendi merita Christi, et Redemptionem, ex quorum motivo, tanquam ex merito praeviso Deus instituendo haec
remedia, concessit illam efficaciam CircumciSioni. ASSerere ergo alterutrum, Vel omnes Patres ante Augustinum impugnante tu Leeo ae lin-daeos suisse in errore, Vel AuguSi inum a. eum. cum omnibu sequentibus, quorum non
eSt minor auctoritas, accedente definitione Ecclesiae, et communi consensu Scholasticorum, suisse in errore intelligentiae . Scripturae, major error St. Interpretari ergo debent Patre anteriores ex subjecta materia contra Iudae-OS, et ad Sensum Pauli, alioquin plura loca eorum, et rationes quibus impugnant Iudaeos, habebunt parvam efficaciam, nisi supponant eorum errorem, salutem nempe ex sola lege et Circum
Iustinus probat Circumcisionem datam oustinus.
esse in signum, et non in justitiam, qui ' Τ' Abraham ex fide justificatus St, et g